Aristotle, Parabasis, epirrheme

(아리스토텔레스, Parabasis, epirrheme)

εὐλογῆσαι βουλόμεσθα τοὺσ πατέρασ ἡμῶν, ὅτι ἄνδρεσ ἦσαν τῆσδε τῆσ γῆσ ἄξιοι καὶ τοῦ πέπλου, οἵτινεσ πεζαῖσ μάχαισιν ἔν τε ναυφάρκτῳ στρατῷ πανταχοῦ νικῶντεσ ἀεὶ τήνδ’ ἐκόσμησαν πόλιν· οὐ γὰρ οὐδεὶσ πώποτ’ αὐτῶν τοῦσ ἐναντίουσ ἰδὼν ἠρίθμησεν, ἀλλ’ ὁ θυμὸσ εὐθὺσ ἦν Ἀμυνίασ· εἰ δέ που πέσοιεν ἐσ τὸν ὦμον ἐν μάχῃ τινί, τοῦτ’ ἀπεψήσαντ’ ἄν, εἶτ’ ἠρνοῦντο μὴ πεπτωκέναι, ἀλλὰ διεπάλαιον αὖθισ. καὶ στρατηγὸσ οὐδ’ ἂν εἷσ τῶν πρὸ τοῦ σίτησιν ᾔτησ’ ἐρόμενοσ Κλεαίνετον· νῦν δ’ ἐὰν μὴ προεδρίαν φέρωσι καὶ τὰ σιτία, οὐ μαχεῖσθαί φασιν. ἡμεῖσ δ’ ἀξιοῦμεν τῇ πόλει προῖκα γενναίωσ ἀμύνειν καὶ θεοῖσ ἐγχωρίοισ. καὶ πρὸσ οὐκ αἰτοῦμεν οὐδὲν πλὴν τοσουτονὶ μόνον· ἤν ποτ’ εἰρήνη γένηται καὶ πόνων παυσώμεθα, μὴ φθονεῖθ’ ἡμῖν κομῶσι μηδ’ ἀπεστλεγγισμένοισ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION