헬라어 문장 검색 - ΑριστίΑρσΡηετ́1́04́

(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ περιβολῆσ.)

περιβολὴ δὲ γίνεται καθολικῶσ, κατὰ γνώμην, κατὰ σχῆμα, κατὰ ἀπαγγελίαν. κατὰ μὲν γνώμην οὕτωσ, ὅταν ἀόριστά τισ προσλαμβάνῃ τοῖσ ὡρισμένοισ, οἱο͂ν πολλαχόθεν μὲν οὖν ἄν τισ ἴδοι τὴν ἀγνωμοσύνην αὐτοῦ καὶ τὴν βασκανίαν, τοῦτό ἐστι τὸ ἔξωθεν προσλαμβανόμενον ἀόριστον, νῦν τὸ ὡρισμένον οὐχ ἥκιστα δὲ ἀφ’ ὧν περὶ τῆσ τύχησ διελέχθη. καὶ πάλιν πολλὰ μὲν οὖν ἔγωγε ἐλαττοῦμαι κατὰ τουτονὶ τὸν ἀγῶνα Αἰσχίνου. τοῦτο ἀόριστον, νῦν τὸ ὡρισμένον ἐν ἀθροίσματι προσληφθέν, δύο δέ, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, καὶ μεγάλα, εἶτα ταῦτα κατ’ εἶδοσ ἐμέρισεν ἓν μὲν ὅτι οὐ περὶ τῶν ἴσων νῦν ἐμοὶ ὁ ἀγών, ἕτερον δὲ ὃ φύσει πᾶσιν ὑπάρχει, τῶν μὲν λοιδοριῶν καὶ τῶν κατηγοριῶν ἀκούειν ἡδέωσ, τοῖσ ἐπαινοῦσι δ’ ἑαυτοὺσ ἄχθεσθαι. ἅπαντα γὰρ ταῦτα περιβολῆσ ἐστιν, ἡ πρόσληψισ τοῦ ἀορίστου πολλὰ μὲν οὖν ἔγωγε ἐλαττοῦμαι, τὸ ἐν ἀθροίσματι συλλαβεῖν δύο δέ, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, καὶ μεγάλα, τὸ κατ’ εἶδοσ μερίσαι ἓν μὲν τὸ μὴ περὶ τῶν ἴσων εἶναι τὸν ἀγῶνα, ἕτερον δὲ τὸ πάντασ οὕτωσ ἔχειν, τῶν μὲν λοιδορούντων ἡδέωσ ἀκροᾶσθαι, τοῖσ ἐπαινοῦσι δὲ ἑαυτοὺσ ἄχθεσθαι. καὶ τρίτον παράδειγμα ἐπὶ πολλῶν μὲν ἄν τισ ἰδεῖν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, δοκεῖ μοι τὴν παρὰ τῶν θεῶν εὔνοιαν φανερὰν γιγνομένην τῇ πόλει, εἶτα ἡ ἐπὶ τὸ ὡρισμένον ἀπαγωγὴ οὐχ ἥκιστα δὲ ἐν τοῖσ παροῦσι πράγμασι. καὶ πάλιν πολλὰ μὲν οὖν τῶν ὑπ’ ἐκείνου πραχθέντων ἄξια ἐπαίνου, μέγιστον δὲ πάντων ἡ τῶν τειχῶν ἀνάστασισ. περιβολὴ δὲ καὶ τοῦτο ὅταν ἐν γένει προτιθῇσ τὰ πράγματα, εἶτα κατ’ εἶδοσ ἐπεξίῃσ, ὡσ ἐν τῷ πρὸσ Λεπτίνην, ὃ μὲν βούλεται εἰσαγαγεῖν, τοῦτό ἐστιν οὐ τοίνυν μὴ Λεύκων ἀδικηθῇ μόνον δεῖ σκοπεῖν, ἀλλὰ καὶ Ἐπικέρδησ, ὁ δὲ πρὶν εἰπεῖν τὸ κατ’ εἶδοσ τὸ ἀλλὰ καὶ Ἐπικέρδησ τὸ ἐν γένει προὔλαβεν ἀλλὰ καὶ εἴ τισ ἄλλοσ εὖ μὲν ἐποίησεν ὑμᾶσ εὖ πράττων, εἰσ δέον δὲ νῦν γέγονεν αὐτῷ τὸ λαβεῖν παρ’ ὑμῶν τὴν ἀτέλειαν, εἶτα νῦν ἦλθεν ἐπὶ τὸ κατ’ εἶδοσ διαστήσασ τίσ οὖν οὗτόσ ἐστιν;

Ἐπικέρδησ ὁ Κυρηναῖοσ. καὶ πάλιν τὰσ εὐεργεσίασ τοῦ Ἐπικέρδουσ εἰσάγων τὸ ἐν γένει προλαβὼν οὕτωσ εἰσήγαγε κατ’ εἶδοσ [τὸ ἐν γένει] ἀλλὰ τῷ παρὰ τοιοῦτον καιρόν, ἐν ᾧ καὶ τῶν εὖ πεπονθότων ἔργον ἦν εὑρεῖν ἐθέλοντά τινα ὧν εὐεργέτητο μεμνῆσθαι. νῦν λέγει ἃ ἐποίησε κατ’ εἶδοσ οὗτοσ γὰρ ἀνὴρ τοῖσ ἠτυχηκόσιν ἐν Σικελίᾳ τῶν πολιτῶν ἔδωκε μνᾶσ ἑκατόν. καὶ πάλιν ἐν γένει οἰκοδομήματα μέν γε καὶ κόσμον ἱερῶν καὶ λιμένων καὶ τῶν ἀκολούθων τούτοισ τοσοῦτον καὶ τοιοῦτον κατέλιπον ἡμῖν ὥστε μηδενὶ τῶν ἐπιγιγνομένων ὑπερβολὴν λελεῖφθαι. εἶτα κατ’ εἶδοσ προπύλαια ταῦτα, ὁ Παρθενών, νεώσοικοι. καὶ πάλιν ἐν τῷ πρὸσ Λεπτίνην τοὺσ προσέχοντασ τῷ νόμῳ βουλόμενοσ ἐξετάσαι καὶ διαβαλεῖν πρῶτον ἐν γένει αὐτῶν ἐμνήσθη ᾕρηνται δὲ τῷ νόμῳ σύνδικοι, καὶ μάλιστα οἱ δεινοὶ λέγειν ἄνδρεσ, εἶτα κατ’ εἶδοσ Λεωδάμασ Ἀχαρνεὺσ καὶ Κηφισόδοτοσ ἐκ Κεραμέων, εἶτα πάλιν ἐν γένει συλλαβὼν ἃ δὲ πρὸσ τούτουσ ὑπολαμβάνοιτ’ ἂν δικαίωσ, ἀκούσατε, εἶτα πάλιν κατ’ εἶδοσ πρῶτον μὲν πρὸσ Λεωδάμαντα. ὅταν μὲν οὖν μὴ ψιλὰ κατ’ εἶδοσ λέγῃσ, ἀλλὰ προλαμβάνῃσ τὰ ἐν γένει, περιβολὴν ποιεῖσ. ἔτι περιβολῆσ, ὅταν τισ διὰ μέσου τοῦ νοήματοσ ἢ τῶν νοημάτων, πρὶν ἀπαρτίσαι τὸν νοῦν, ἕτερα ἐμβάλῃ νοήματα, ὅπερ ἐὰν μὴ ἔν τινι μέτρῳ γένηται, δεινὴν ἀσάφειαν ἐργάζεται.

παράδειγμα δὲ τῆσ περιβολῆσ ταύτησ ἐν τῷ κατὰ Ἀριστοκράτουσ, εἰκότωσ δ’ ἄν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, καὶ προσέχοιτέ μοι τὸν νοῦν καὶ μετ’ εὐνοίασ ἀκούσαιτε ἃ λέγω, εἶτα συστατικὰ τοῦ ὅτι δεῖ προσέχοντασ ἀκοῦσαι, ἄλλο ἐπὶ ἄλλῳ ἐπεμβεβλημένον, καὶ ταῦτα πεπλαγιασμένα, ἐπειδὴ γὰρ οὐχὶ τῶν ἐνοχλούντων ὑμᾶσ οὐδὲ τῶν πολιτευομένων παρ’ ὑμῖν ὤν [τι] πρᾶγμα τηλικοῦτον φημὶ δείξειν πεπραγμένον, ἐὰν ὅσον ἐστὶν ἐν ὑμῖν συναγωνίσησθέ μοι καὶ προθύμωσ ἀκούσητε. καὶ οὐχ ἓν τὸ ἐκβησόμενον αὐτοῖσ ἐκ τοῦ ἀκοῦσαι ἀγαθόν, ἀλλὰ δύο, τὸ μὲν ἐκ τοῦ παρόντοσ τοῦτό τε σώσετε, τὸ δὲ ἐκ τοῦ μέλλοντοσ καὶ ποιήσετε μὴ κατοκνεῖν, ἐάν τίσ τι καὶ ἡμῶν οἰήται δύνασθαι ποιῆσαι τὴν πόλιν ἀγαθόν. τοῦτο μὲν οὖν πεπλήρωται καὶ οὐδὲν λείπει αὐτῷ, ὁ δέ, ἵνα πλείων ἡ περιβολὴ γένηται, καὶ τὸ ἐναντίον παραθεὶσ ἐπανέλαβε. τί δὲ ἦν τὸ ἐναντίον τοῦ καὶ μᾶλλόν τινα προθυμηθῆναι ἂν ποιῆσαί τι τὴν πόλιν ἀγαθόν; νῦν δὲ πολλοῖσ τοῦτο φοβουμένοισ, λέγειν μὲν ἴσωσ οὐ δεινοῖσ, βελτίοσι δὲ ὅμωσ ἀνθρώποισ τῶν δεινῶν, οὐδὲ σκοπεῖν ἐπέρχεται τῶν κοινῶν οὐδέν. καὶ τοῦτ’ ἂν ἀπήρτιστο, ἀλλὰ καὶ ἐνταῦθα οὐκ ἤρκεσεν, ἀλλὰ καὶ κατασκευὴν τοῖσ προειρημένοισ ἐξ ἰδιότητοσ προσέθηκεν ἐγὼ γοῦν ἀπώκνησα ἄν, εὖ ἴστε, καὶ αὐτὸσ τὴν γραφὴν ταύτην ἀπενεγκεῖν, ὥστε τοῦτον τὸν τρόπον συμπεπλέχθαι τὸ προσέχειν λέγοντι. καὶ τόδε ἄτοπον οὐκ ἔσται, τὸ ὀκνεῖν τινασ τὴν πόλιν εὖ ποιεῖν, ὡσ νῦν γε ὀκνοῦσι, διὰ τὸν φόβον καὶ τὴν ἀπειρίαν τοῦ λέγειν· ἐγὼ γοῦν μικροῦ ὤκνησα καὶ αὐτόσ. πῶσ οὖν κατηγορεῖσ; καὶ τούτου ἐξ ἰδιότητοσ ἡ κατασκευή, ὅτι δεινὸν ἡγοῦμαι πρότερον μέν, ὅτε ἔπλευσα τριηραρχῶν εἰσ Ἑλλήσποντον εἰπεῖν καὶ κατηγορῆσαί τινων, οὓσ ἀδικεῖν ὑμᾶσ ἡγούμην, νῦν δὲ ἡσυχίαν ἄγειν καὶ σιωπῆσαι πρᾶγμα ἀλυσιτελὲσ τῇ πόλει κατασκευάζοντασ ὁρῶν τινασ ἀνθρώπουσ. μή τί σοι δοκεῖ ὀλίγα ἐπεμβεβλῆσθαι νοήματα, ἵνα εἰσ τοῦτο καταλήξῃ πᾶσα ἡ ἔννοια; ἵνα δὲ ἔτι σαφέστερόν σοι γένηται ὁποῖόν τί ἐστι τὸ διὰ μέσου ἐμβαλεῖν πλείω νοήματα, ἐκεῖνο σαφέστατον παράδειγμα ἐν τῷ τῆσ παραπρεσβείασ τὸ γὰρ πρὸσ ἄνδρα θνητόν, ἓν νόημα ἐκ προσώπου, καὶ διὰ καιρούσ τινασ ἰσχύοντα γράφοντασ εἰρήνην ἀθάνατον συνθέσθαι τὴν κατὰ τῆσ πόλεωσ αἰσχύνην, τὸ πρᾶγμα τὸ γινόμενον, τὸ δὲ ἐπ’ αὐτῷ καὶ οὔπω ἀπήρτισται, ἀλλ’ ἐπεμβάλλει.

πάλιν πῶσ γὰρ οὐκ αἰσχρὸν δημοσίᾳ μὲν πάντασ ὑμᾶσ τοῖσ πεπραγμένοισ ἐκ τῆσ εἰρήνησ ἐπιτιμᾶν καὶ μήτε τῶν ἐν Ἀμφικτύοσι κοινωνεῖν ἐθέλειν, δυσκόλωσ τε ἔχειν καὶ ὑπόπτωσ πρὸσ τὸν Φίλιππον, ὡσ ἀσεβῶν καὶ δεινῶν ὄντων τῶν πεπραγμένων, καὶ οὔτε δικαίων οὔθ’ ὑμῖν συμφερόντων· εἰσ δὲ τὸ δικαστήριον εἰσελθόντασ, νῦν πρόσεχε τοῖσ ἐπιβεβλημένοισ, τὰσ ὑπὲρ τούτων εὐθύνασ δικάσοντασ, ἄλλο νόημα ὁρ́κον ὑπὲρ τῆσ πόλεωσ ὀμωμοκότασ, ὃν εἰλήφατε ἐπ’ αὐτοφώρῳ τοιαῦτα πεποιηκότα, νῦν τὸ συμπληροῦν τοῦτον ἀφεῖναι. περιβολὴν δὲ ποιεῖ καὶ ὅταν τισ μὴ ἀκόλουθα ἐξετάζῃ μόνον, ἀλλὰ καὶ τἀναντία προσλαμβάνῃ, ὡσ ἐν τῷ τῆσ παραπρεσβείασ τὸ μὲν ἁπλοῦν ἦν καὶ τὸ ἀκόλουθον οὕτωσ, ἐπεὶ γὰρ ἐχειροτονήσατε τοῦτον πρεσβευτήν, ὡσ φυλάξοντα τοὺσ ἄλλουσ, ἐνταῦθα τὸ ἐναντίον προσλαβὼν οὕτωσ ἐπάγει τὸ ἀκόλουθον ἐχειροτονήσατε τοῦτον πρότερον τὸ τί μὴ ποιήσοντα, εἶτα τὸ τί ποιήσοντα, οὐχ ὡσ τῶν ἀποδωσομένων τὰ ὑμέτερα, οὐδ’ ὡσ τῶν πεπιστευκότων τῷ Φιλίππῳ, εἶτα νῦν τὸ ἀκόλουθον, ἀλλ’ ὡσ φυλάξοντα τοὺσ ἄλλουσ.

καὶ πάλιν ἐν τῷ τῆσ παραπρεσβείασ, ἐπειδὴ δὲ ἧκεν ἡ ἐκκλησία, παρελθὼν Αἰσχίνησ πρῶτοσ ἡμῶν ἁπάντων, καὶ οὐκ εὐθὺσ τὸ ἀκόλουθον ἐπήνεγκεν, τάδε ἀπήγγειλεν, ἀλλὰ πρότερον κατὰ τὸ ἐναντίον τοῦ ἀκολούθου ἃ δέον ἀπαγγέλλειν οὐκ ἀπήγγειλε, τίνα δὲ ἦν ταῦτα; πρῶτον τοῦ μὲν ἀπαγγέλλειν τι περὶ τῶν πρεσβευομένων ἢ περὶ τῶν ἐν τῇ βουλῇ ῥηθέντων, εἰ ἄρα ἠμφισβήτει μὴ ἀληθῆ λέγειν ἐμὲ παμπληθὲσ ἀπέσχεν, εἶτα νῦν κατὰ τὸ ἀκόλουθον ἃ ἐποίει καὶ ἐδημηγόρει καὶ τοιούτουσ εἶπε λόγουσ. ἵνα δὲ εἰδῇσ ὅτι συγγένειαν ἔχει τὰ τῆσ περιβολῆσ θεωρήματα, εἴπομεν ἐν τοῖσ ἐπάνω ὅτι περιβολή ἐστι τὰ ἐν γένει προλαβόντα κατ’ εἶδοσ ἐπάγειν, ἀλλὰ καὶ νῦν λέγωμεν ὅτι περιβολή ἐστι τὸ μὴ μόνον τὰ ἀκόλουθα ἐξετάζειν, ἀλλὰ καὶ τὰ ἐναντία τῶν ἀκολούθων· ἐνταῦθα ἀμφότερα πεποίηκεν, ὃ μὲν οὐκ ἐποίει, ὃ δὲ ἐποίει, προθεὶσ τὸ ἐναντίον πρὸ τοῦ ἀκολούθου, τὰ δὲ ἐν γένει προλαβὼν κατ’ εἶδοσ, τὰ μὲν ἐν γένει εἰπὼν ἐν τῷ εἶπε δὲ τοιούτουσ λόγουσ καὶ τηλικαῦτα καὶ τοιαῦτα ἔχοντασ ἀγαθὰ ὥστε ἅπαντασ λαβὼν ὑμᾶσ ᾤχετο. ταῦτα μὲν ἐν γένει, νῦν τὸ κατ’ εἶδοσ ἔφη γὰρ ἥκειν πεπεικὼσ Φίλιππον, εἶτα πάλιν ἐν γένει πάνθ’ ὅσα συμφέρει τῇ πόλει, εἶτα κατ’ εἶδοσ καὶ περὶ τῶν ἐν Ἀμφικτύοσι καὶ περὶ τῶν ἄλλων ἁπάντων. καὶ ἐν τῷ κατὰ Μειδίου δὲ ὡσ δέον εἴ τισ ὑβρισθεὶσ ὑπὸ τούτου, τὸ μὲν ἀκόλουθον δίκησ ἀξιοῖ τυχεῖν, τὸ δὲ ἐναντίον τοῦ ἀκολούθου καὶ μὴ σιωπᾷ. περιβολῆσ δὲ καὶ τὸ μὴ ψιλὰ τὰ νοήματα εἰσάγειν, τουτέστι τὰ πράγματα, ἀλλὰ προσλαμβάνειν αὐτῶν τὴν γνώμην τῶν τοιούτων ἢ τὴν ποιότητα τῆσ γνώμησ.

οὕτω περιβολὴν εἰργάσατο δοκοῦσι δέ μοι Λακεδαιμόνιοι μάλα δεινῶν ἔργον ἀνθρώπων ποιεῖν, εἶτα τὸ γιγνόμενον ὑπ’ αὐτῶν, νυνὶ γάρ φασι δεῖν ἐκεῖνοι Ἠλείουσ μὲν τῆσ Τριφυλίασ τινὰ κομίσασθαι. καὶ ἐν τοῖσ Φιλιππικοῖσ δοκεῖτε δέ μοι πολὺ βέλτιον ἂν περὶ τοῦ πολέμου καὶ ὅλησ τῆσ παρασκευῆσ βουλεύσασθαι, εἶτα ἐπάγει ὧν ἕνεκα ταῦτα προελήφθη εἰ τὸν τόπον, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, τῆσ χώρασ ᾗ πολεμεῖτε ἐνθυμηθείητε. περιβολὴν δὲ ποιεῖσ καὶ ὅταν πρὶν τὸ εἰσαγόμενον εἰπεῖν, τὸ κατασκευαστικὸν αὐτοῦ προλάβῃσ, οἱο͂ν ἐν τῷ πρὸσ Λεπτίνην εἰ μὲν ἁπλῶσ καὶ χωρὶσ περιβολῆσ ἔλεγεν, οὕτωσ ἂν εἶπε, καὶ τῶν μὲν τοὺσ ἐξ ἄστεοσ κελευόντων ἀποδοῦναι, τῶν δὲ κοινῇ συνδιαλῦσαι, νῦν δὲ ὁρ́α πῶσ προέλαβε τὰ κατασκευαστικὰ καθ’ ἑκάτερον, καὶ τῶν μὲν οὐκ εὐθὺσ εἶπε τοὺσ ἐξ ἄστεοσ, ἀλλὰ διὰ μέσου τοὺσ δανεισαμένουσ ἀποδοῦναι κελευόντων, τοὺσ ἐξ ἄστεοσ, τῶν δέ, καὶ οὐκ εὐθὺσ ἀντέθηκε, κοινῇ διαλῦσαι, ἀλλὰ πάλιν προέλαβε τὸ κατασκευαστικὸν τῶν δὲ τοῦτο πρῶτον ὑπάρξαι σημεῖον ἀξιούντων κοινῇ διαλύσασθαι τὰ χρήματα.

περιβολῆσ καὶ τοῦτο, ὅταν μὴ ψιλὸν τὸ εἰσαγόμενον λέγῃσ, οἱο͂ν ἐν τῷ πρὸσ Λεπτίνην τὸ μὲν εἰσαγόμενον, τοῦτο μὲν ἐν τοῖσ κυρίοισ νόμοισ ὑπάρχον τὰσ δωρεὰσ ὅσασ ὁ δῆμοσ ἔδωκε κυρίασ εἶναι, ὁ δὲ προὔλαβε τὴν ποιότητα τοῦ εἰσαγομένου τοῦτο μὲν ἐν τοῖσ οὖσι νόμοισ κυρίοισ ὑπάρχον, εἶτα ἡ ποιότησ προσληφθεῖσα καλόν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, καὶ σαφέσ, καὶ νῦν τὸ εἰσαγόμενον, τὰσ δωρεὰσ ὅσασ ὁ δῆμοσ ἔδωκε κυρίασ εἶναι.

καὶ πάλιν ἐπ’ αὐτῷ ἡ ἐπίκρισισ δίκαιον ὦ γῆ καὶ θεοί. καὶ ἄλλωσ ὅπου ἂν μὴ ψιλὰ τὰ πράγματα εἰσάγῃσ, ἀλλὰ προλαμβάνῃσ τι αὐτῶν ἢ ἐπάγῃσ τι αὐτοῖσ, περιβολὴν ἐργάσει. περιβολὴν δὲ ποιεῖσ καὶ ὅταν εἰσάγων τι παρ’ αὑτοῦ, οἱο͂ν Κόνων ὑμᾶσ τοσαῦτα εὐεργέτησε, μὴ εὐθὺσ εἴπῃσ τί ἐποίησεν, ἀλλὰ προλαβὼν ἐκ τίνων τίνα ἐποίησε, πῶσ ἐχόντων ἐποίησεν, ὡσ ἐν τῷ πρὸσ Λεπτίνην τὸ μὲν εὐεργέτημα κατεναυμάχησεν, ὁ δὲ πρὶν τοῦτο εἰπεῖν προλαβὼν προσηγάγετο, καὶ πῶσ ἐχόντων τί ἐποίησεν μετὰ τὴν τοῦ δήμου κάθοδον, τὴν ἐκ Πειραιῶσ, ἀσθενοῦσ ἡμῶν τῆσ πόλεωσ οὔσησ καὶ ναῦν οὐδεμίαν κεκτημένησ, στρατηγῶν βασιλεῖ, παρ’ ἡμῶν οὐδ’ ἡντιναοῦν ἀφορμὴν λαβών, νῦν τὸ γενόμενον ὑπ’ αὐτοῦ κατεναυμάχησε Λακεδαιμονίουσ.

κατὰ δὲ σχῆμα περιβολὴ γίνεται οὕτω.

καὶ ἄλλη ὑπόστασισ ἐν τῷ λόγῳ, τὸ μὲν ἁπλοῦν ἦν εἰπεῖν, κακῶσ με διέθηκαν ἐναλλόμενοι καὶ παίοντεσ, ἡ δὲ περιβολὴ ἐκ τῆσ ὑποστάσεωσ οὕτω διέθηκαν ἐναλλόμενοι καὶ παίοντεσ, ὥστε τὸ μὲν χεῖλοσ διακόψαι. τὸ καθ’ ὑπόθεσιν σχῆμα μάλιστα περιβολὴν ἐργάζεται, καὶ ὅταν τισ ὑποστάσεσι χρῆται. ὅ τι δέ εἰσιν ἐν τῷ λόγῳ αἱ ὑποστάσεισ καὶ ὅσον δύνανται, ἐπὶ παραδειγμάτων γνώσῃ, ὥσπερ ἐν τῷ κατὰ Κόνωνοσ εὐθὺσ ἐν ἀρχῇ ὑβρισθείσ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, καὶ παθὼν ὑπὸ Κόνωνοσ τούτου γε, καὶ τὸ μὲν ἁπλοῦν ἦν οὕτωσ εἰπεῖν, πολλὰ καὶ δεινὰ ἢ καὶ διάφορα πράγματα, ὧν οὐδὲν γέγονε δεινότερον, ὁ δὲ διὰ τῆσ ὑποστάσεωσ περιβολὴν εἰργάσατο τοιαῦτα ὥστε πολὺν χρόνον πάνυ μήτε τοὺσ οἰκείουσ μήτε τῶν ἰατρῶν μηδένα προσδοκᾶν περιφευξεῖσθαί με. διαφέρει δέ τι καὶ τὸ ἴδιον τῆσ ὑποστάσεωσ· τούτῳ γὰρ πάνυ πρόσεχε, ὅτι εἰ μὲν ἁπλῶσ εἶπεν, ὑβρισθείσ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, καὶ παθὼν ὑπὸ Κόνωνοσ πολλὰ καὶ δεινά, ἀπήρτιστο ἂν τὸ νόημα καὶ οὐδενὸσ προσέδει καὶ ἔδει μεταβῆναι, τὸ δὲ τῇ ὑποστάσει ἀναρτῆσαι ἐν τῷ εἰπεῖν καὶ παθὼν τοιαῦτα ἀκόλουθον ἔσχε τὸ ἐπαγαγεῖν ποδαπά, ὥστε πολὺν χρόνον πάνυ μήτε τοὺσ οἰκείουσ μήτε τῶν ἰατρῶν μηδένα προσδοκᾶν περιφεύξεσθαί με. ἡ ὑπόστασισ οὖν τοῦτο δύναται, πολλὰ ἐξ ἑνὸσ ποιῆσαι τὸ ὄνομα καὶ περιβολὴν ἐργάσασθαι. καὶ πάλιν ἐν τῷ κατὰ Κόνωνοσ προϊὼν λέγει καὶ τὸ μὲν πρῶτον κακῶσ ἔλεγον, τελευτῶντεσ δὲ καὶ πληγὰσ ἐνέτεινάν μοι. καὶ τὸ μὲν ἁπλοῦν ἦν εἰπεῖν, καὶ κραυγὴν πολλὴν καὶ θόρυβον περὶ τὴν σκηνὴν ἐποίησαν, ἀλλ’ ἀπήρτιστο ἂν τὸ νόημα καὶ ὅμοιον ἦν ἐρριμμένῳ, νῦν δὲ ἡ ὑπόστασισ τὴν περιβολὴν εἰργάσατο, καὶ τοσαύτην κραυγὴν καὶ θόρυβον περὶ τὴν σκηνὴν ἐποίησαν· ἀκολουθεῖ γὰρ τῇ κατὰ τὴν ὑπόστασιν ἀναρτήσει πάντωσ ἄλλο ἐπαχθῆναι νόημα, [τοσαύτην κραυγὴν ἐποίησαν] ὥστε καὶ τὸν στρατηγὸν καὶ τοὺσ ταξιάρχουσ ἐλθεῖν. περιβολῆσ δὲ σχῆμα καὶ τὸ κατὰ τὴν ἀπαρίθμησιν.

παράδειγμα δὲ τούτου ἐν τῷ τῆσ παραπρεσβείασ, ὅπου λέγει τίνων οὖν χρὴ παρὰ πρεσβευτοῦ λόγον λαβεῖν; καὶ τὸ μὲν ἁπλοῦν ἦν οὕτωσ εἰπεῖν, ὧν ἀπήγγειλεν, ὧν ἔπεισε, τὸ δὲ τῆσ περιβολῆσ ἐν τῇ ἀπαριθμήσει πρῶτον μὲν τοίνυν ὧν ἀπήγγειλε, δεύτερον δὲ ὧν ἔπεισε, τρίτον δὲ ὧν προσετάξατ’ αὐτῷ. καὶ πάλιν ἑτέρωθι τοῦ χάριν δὴ ταῦτα διεξῆλθον; πρώτου μέν, ἵνα γνῶτε καὶ μάθητε, δευτέρου δὲ οὐδὲν ἐλάττονοσ τούτου. καὶ παραλείψεισ περιβολὴν ποιοῦσιν, ὡσ ἐν τῷ κατὰ Μειδίου, ὅσα μὲν οὖν ἢ τοὺσ χορευτάσ, ἐναντιούμενοσ ἡμῖν ἀφεθῆναι τῆσ στρατείασ, ἠνώχλησεν, ἢ προβαλλόμενοσ ἑαυτὸν εἰσ Διονύσια χειροτονεῖν ἐπιμελητήν, καὶ τὰ ἄλλα πάντα ὅσα τοιαῦτα ἐάσω, καὶ πάλιν ὅτι μὲν γραφὴν λειποταξίου κατεσκεύασε κατ’ ἐμοῦ καὶ τὸν τοῦτο ποιήσαντα ἐμισθώσατο, τὸν μιαρὸν καὶ λίαν εὐχερῆ, τὸν κονιορτὸν Εὐκτήμονα, ἐάσω.

χρὴ δὲ εἰδέναι ὅτι αἱ μὲν ἀόριστοί εἰσιν παραλείψεισ, αἱ δὲ κατ’ εἶδοσ. ἀόριστοι μὲν αἱ τοιαῦται, πάντα μὲν οὔτ’ ἂν ἔγωγε δυναίμην πρὸσ ὑμᾶσ εἰπεῖν οὔτ’ ἂν ὑμεῖσ βούλοισθε ἀκούειν, ὅσα ἔλαβε παρ’ ἀμφοτέρων δῶρα, μάλιστα δὲ τὸ γένοσ ποιεῖ. περιβολὴν μὲν οὖν ποιοῦσιν αἱ τοιαῦται ἐν τῷ ἀορίστῳ, αἱ δὲ κατ’ εἶδοσ παραλείψεισ, οἱο͂ν Ὄλυνθον μὲν δὴ καὶ Ἀπολλωνίαν καὶ δύο καὶ τριάκοντα πόλεισ ἐπὶ Θρᾴκησ ἐῶ. καὶ αἱ μὲν κατ’ ἀρχὰσ γίνονται παραλείψεισ, ὥσπερ αὕτη Ὄλυνθον μὲν δὴ καὶ Ἀπολλωνίαν, αἱ δὲ ἐπὶ τέλει, ὡσ ἐν οἷσ λέγει τὰσ δὲ ἐπ’ Ἰλλυριοὺσ καὶ Παίονασ αὐτοῦ καὶ ὅποι τισ ἂν εἴποι παραλείπω στρατείασ. τῶν δὲ ἐπὶ τέλει καὶ αὕτη ἡ παράλειψισ περιβολὴν ἔχουσα, πολλὰ δὲ ἔχων καὶ ἄλλα ἐπιδεῖξαι, ἃ τούτοισ ἐστὶ πεπραγμένα, καὶ εἰσὶν ἐψευσμένοι, ἡδέωσ μὲν ἂν ὑμῖν λέγοιμι ἐπειδὴ δὲ ἔξω τοῦ πράγματοσ ὑπολαμβάνετ’ εἶναι, ἐάσω. αὐξήσεισ δὲ περιβολήν, ἐὰν μὴ ψιλὰσ τὰσ παραλείψεισ λέγῃσ, ἀλλὰ καὶ τὰσ αἰτιολογίασ αὐτῶν προστιθῇσ, ὡσ ἐν τῷ πρὸσ Λεπτίνην, ὃν μὲν οὖν τρόπον ὑμᾶσ ἔχων πρὸσ Πελοποννησίουσ ἅπαντασ παρετάξατο ἐν Θήβαισ, καὶ ὡσ Γοργώπαν ἀπέκτεινεν ἐν Αἰγίνῃ, καὶ ὅσα ἐν Κύπρῳ ἐποίησε, καὶ μετὰ ταῦτα ἐν Αἰγύπτῳ, καὶ ὅτι πᾶσαν ἐπελθὼν ὀλίγου χώραν, οὐδαμοῦ τὸ τῆσ πόλεωσ ὄνομα οὐδ’ αὑτὸν κατῄσχυνε, καὶ ἡ αἰτιολογία, δι’ ἣν παραλείπει, ὅτι ἀδύνατον κατὰ τὴν ἀξίαν εἰπεῖν, πολλή τε αἰσχύνη λέγοντοσ ἐμοῦ ταῦτα ἐλάττω φανῆναι τῆσ παρ’ ἑκάστῳ περὶ αὐτοῦ δόξησ ὑπαρχούσησ. μάλιστα δὲ περιβολὴν καὶ οἱ μερισμοὶ ἐργάζονται, ὅταν τὰ νοήματα μὴ καθ’ ἓν εἰσάγῃσ, ἀλλὰ μερίζων ἀντιτιθῇσ, ὥσπερ ἐν Φιλιππικοῖσ, εἰ δ’ ὁ μὲν ὡσ ἀεί τι μεῖζον τῶν ὑπαρχόντων δεῖ πράττειν ἐγνωκὼσ ἔσται, ὑμεῖσ δὲ ὡσ οὐδενὸσ ἀντιληπτέον τῶν πραγμάτων.

τοῦτο μὲν οὖν εἰσ πρόσωπα ἔστι μερίσαι τὸ νόημα, ἕτερον δὲ μερισθὲν εἰσ πρόσωπον καὶ τόπον, οὐκοῦν ὑμῶν μὲν μὴ δυναμένων ἐνθένδε ἀναπλεῦσαι, ἐκεῖ δὲ μηδεμιᾶσ οὔσησ ἑτοίμου βοηθείασ. πάνυ δὲ ὁ Ἰσοκράτησ χαίρει τούτῳ τῷ τρόπῳ τῶν μερισμῶν περιβολὴν ἐργαζόμενοσ, παραδείγματοσ δὲ ἕνεκα ἓν ἢ δύο ἐκ τοῦ περὶ τῆσ εἰρήνησ Ἰσοκράτουσ, εἰσ τοῦτο γὰρ κατέστημεν, καὶ ὁ μερισμόσ, τῶν μὲν οἰκείων ἀμελείασ, τῶν δὲ ἀλλοτρίων ἐπιθυμίασ, εἶτα λέγων τὰ ἐκ τούτων αὐτοῖσ ἀποβάντα ἄτοπα μερίζει, τοὺσ μὲν τάφουσ τοὺσ δημοσίουσ τῶν πολιτῶν ἐνέπλησαν, τὰσ δὲ φρατρίασ καὶ τὰ ληξιαρχικὰ γραμματεῖα ξένων. εἶτα πάλιν ἐξαριθμούμενοσ τὰ τοῖσ Λακεδαιμονίοισ ἀπὸ τῆσ ἀρχῆσ τῆσ κατὰ θάλατταν συμβάντα λέγει, ἐνέπλησεν αὐτοὺσ ἡ θάλαττα τοὺσ μὲν ἰδιώτασ ἀδικίασ, ἀνομίασ, ῥᾳθυμίασ, φιλοχρηματίασ, τὸ δὲ κοινὸν τῆσ πόλεωσ οὐχ ἁπλῶσ ἀντέθηκε τοῦδε καὶ τοῦδε, ἀλλὰ πάλιν ἐπεμέριζε, τὸ δὲ κοινὸν τῆσ πόλεωσ τῶν μὲν ὑπεροψίασ, ἐπιθυμίασ δὲ τῶν ἀλλοτρίων. ἀλλὰ καὶ οἱ ἐπιμερισμοὶ περιβολὴν ἐργάζεσθαι δύνανται, οἱο͂ν οὐ μόνον τόδ’ ἐποίησασ, ἀλλὰ καὶ τόδε, μὴ μόνον πόλεων καὶ τόπων, ὧν ἦμέν ποτε κύριοι, φαίνεσθαι προϊεμένουσ, ἀλλὰ καὶ τῶν ὑπὸ τῆσ τύχησ παρασκευασθέντων συμμάχων τε καὶ καιρῶν. καὶ ἐν τῷ πρὸσ Λεπτίνην, οὐ τοίνυν μὴ Λεύκων ἀδικηθῇ μόνον δεῖ σκοπεῖν, ἀλλὰ καὶ εἴ τισ ἄλλοσ, ἔστι δὲ τὸ κατὰ τὸν Ἐπικέρδην εἰσαγόμενον. καὶ πάλιν, οὐ τοίνυν μόνον, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, τοὺσ ἰδίᾳ γνόντασ εὖ ποιεῖν ὑμᾶσ καὶ παρασχόντασ χρησίμουσ ἑαυτοὺσ ἄξιόν ἐστιν εὐλαβηθῆναι ἀδικῆσαι, ἀλλὰ καὶ πολλούσ, οἳ πόλεισ ὅλασ, τὰσ ἑαυτῶν πατρίδασ, συμμάχουσ ἡμῖν ἐπὶ τοῦ πρὸσ Λακεδαιμονίουσ πολέμου παρέσχον, καὶ πάλιν οὐ τοίνυν μόνον ὁ Κόνων ὑφ’ ἡμῶν τότ’ ἐτιμήθη πράξασ ἃ διεξῆλθον ἐγώ, ἀλλὰ καὶ ὑπ’ ἄλλων πολλῶν. περιβολὴν δὲ ἔχει καὶ τὸ ἐκ παραθέσεωσ εἰσάγειν τὰ νοήματα, ὅταν μὴ ἁπλῶσ εἴπῃ τόδε ἐγένετο καὶ τόδε, ἀλλ’ ἀντὶ μὲν τοῦ τόδε γενέσθαι τόδε ἐγένετο, ἀντὶ δὲ τοῦ τόδε τόδε, ὡσ ὁ Δημοσθένησ ἐν τῷ τῆσ παραπρεσβείασ, ἀντὶ μὲν γὰρ τοῦ Θεσπιὰσ καὶ Πλαταιὰσ ἰδεῖν οἰκιζομένασ Ὀρχομενὸν καὶ Κορώνειαν ἠκούσατε ἐξηνδραποδισμένασ.

καὶ Ἰσοκράτησ δὲ χαίρει τῷ ἐκ παραθέσεωσ σχήματι περιβολὴν ἐργαζόμενοσ, ἀντὶ μὲν γὰρ τοῦ φρουρεῖν τὰσ ἄλλων ἀκροπόλεισ τῆσ αὐτῶν ἐπεῖδον τοὺσ πολεμίουσ κυρίουσ γενομένουσ, ἀντὶ δὲ τοῦ παῖδασ ὁμήρουσ λαμβάνειν τοὺσ ἑαυτῶν φησιν ἐπιδεῖν ἀναξίωσ τρεφομένουσ, ἀντὶ δὲ τοῦ γεωργεῖν τὰσ χώρασ τὰσ ἀλλοτρίασ πολλῶν ἐτῶν οὐδὲ ἰδεῖν αὐτοῖσ ἐξεγένετο τὴν ἑαυτῶν. περιβολὴν δὲ καὶ αἱ συμπληρώσεισ ἐργάζονται ἐν τῷ κατὰ Κόνωνοσ, ὅτι μὲν τοίνυν οὐ μετρίασ τινὰσ καὶ φαύλασ λαβὼν πληγάσ, καὶ τὸ ἀντικείμενον τῷ οὐ φαύλασ λαβὼν πληγάσ, ἀλλὰ ἐπανελθὼν διὰ τὴν ὕβριν καὶ τὴν ἀσέλγειαν τὴν τούτων, ἐπάγει τί παθὼν πεποίηκεν, πολλῷ τῆσ προσηκούσησ ἐλάττω δίκην εἴληχα, νῦν τὸ συλληπτικὸν εἰσ ἐπίτασιν ὁμολογούμενον, πολλαχόθεν νομίζω δῆλον ὑμῖν γεγενῆσθαι.

ὡσ δὲ ἤδη παρακολουθοῦντί σοι τὰ καθ’ ἕκαστον θεωρήματα τῆσ περιβολῆσ παρέδειξα, ἐφ’ ὧν γέγονεν ἡ συμπλήρωσισ, ἐπεὶ τό γε αὐτὴν θεῖναι τὴν συμπλήρωσιν τοιοῦτον ἦν, ὅτι μὲν τοίνυν οὐ μετρίασ καὶ φαύλασ τινὰσ λαβὼν πληγάσ, ἀλλ’ ἐπανελθὼν διὰ τὴν ὕβριν καὶ τὴν ἀσέλγειαν τὴν τούτων πολλῷ τῆσ προσηκούσησ ἐλάττω δίκην εἴληχα, νομίζω δῆλον ὑμῖν γεγενῆσθαι. εἰσὶ δὲ καὶ ἄλλαι συμπληρώσεισ θαυμαστὴν περιβολὴν ἐργαζόμεναι, ἅμα τε τὸ προειρημένον συμπληροῦσαι καὶ ἀπαρτίζουσαι καὶ μετάβασιν ἐπὶ τὸ ἑξῆσ εἰσαγόμενον παρέχουσαι, ὡσ ἐν τῷ ὑπὲρ τοῦ στεφάνου, ἃ μὲν τοίνυν ἐγὼ παρεσχόμην εἰσ τὸ δικαιοῦν τοιαῦτα γράφειν περὶ ἐμοῦ πρὸσ πολλοῖσ ἄλλοισ ταῦτα καὶ παραπλήσια τούτοισ ἐστί, μέχρισ ἐνταῦθα ἡ συμπλήρωσισ, εἶτα ἡ ἐπαγγελία τοῦ ἐφεξῆσ, ἃ δὲ πάντεσ ὑμεῖσ ἴστε, ταῦτ’ ἤδη λέξω. καὶ τὸ πλαγιάζειν τὰ νοήματα μάλιστα περιβολῆσ ἐστιν, ὥστε καὶ ἐν ταῖσ ἀφηγήσεσιν, εἰ πλαγιασθείη τὰ νοήματα, θαυμαστὴν περιβολὴν ἐργάζεται, ὡσ ὁ Δημοσθένησ ἐν τῷ κατ’ Αἰσχίνου, καὶ ἔχων Ἴσχανδρον τὸν Νεοπτολέμου δευτεραγωνιστήν, οὐκ ὤρθωσεν εἰπών, προσῄει τῇ βουλῇ, ἀλλὰ πάλιν ἐπλαγίασε καὶ προσιὼν μὲν τῇ βουλῇ, προσιὼν δὲ τῷ δήμῳ περὶ τούτων.

καὶ ἄλλο πεπλαγιασμένον καὶ πείσασ ὑμᾶσ πανταχοῦ πρέσβεισ περὶ τούτων πέμψαι, καὶ ἄλλο τοῦ αὐτοῦ τρόπου, καὶ ἀπαγγέλλων, καὶ ἕτερον ἐπὶ τούτων, καὶ διεξιὼν ἡλίκα τὴν Ἑλλάδα πᾶσαν ἀδικοῦσιν, οὐ τὰσ ἰδίασ μόνον πατρίδασ οἱ δωροδοκοῦντεσ καὶ χρήματα λαμβάνοντεσ παρὰ Φιλίππου. πῶσ δὲ ὁ Αἰσχίνησ; Ἀμύντου μὲν γὰρ νεωστὶ τετελευτηκότοσ, καὶ ἄλλοσ πλαγιασμόσ, καὶ Ἀλεξάνδρου τοῦ πρεσβυτέρου τῶν ἀδελφῶν, Περδίκκου δὲ καὶ Φιλίππου παίδων ὄντων. καὶ ἄλλοσ πλαγιασμόσ, Παυσανίου δὲ ἐπὶ τὴν ἀρχὴν αὐτῶν κατιόντοσ φυγάδοσ μὲν ὄντοσ, τῷ καιρῷ δὲ ἰσχύοντοσ, καὶ πάλιν ἄλλοσ ἐπ’ ἄλλῳ πλαγιασμῷ, πολλῶν δὲ αὐτῷ συμπραττόντων, ἔχοντοσ δὲ Ἑλληνικὴν δύναμιν, εἰληφότοσ δὲ Ἀνθεμοῦντα καὶ Θέρμαν, Μακεδόνων δὲ οὐχ ὁμονοούντων, ἀλλὰ τῶν πλείστων τὰ Παυσανίου φρονούντων, ἐπὶ τῶν καιρῶν τούτων, ὤρθωσε δὲ καὶ ἀνέπαυσεν ἡμᾶσ ἐχειροτόνησαν Ἀθηναῖοι στρατηγὸν Ἰφικράτην. κατὰ δὲ τὴν ἀπαγγελίαν γίνεται περιβολὴ οὕτωσ, ὅταν τισ τοῖσ ἰσοδυναμοῦσι χρῆται.

χρὴ δὲ εἰδέναι ὅτι τῶν ἰσοδυναμούντων τὰ μὲν κατὰ τὸ ἀκόλουθον παρατίθεται, τὰ δὲ κατὰ τὸ ἐναντίον τοῦ ἀκολούθου. τὰ μὲν κατὰ τὸ ἀκόλουθον, ὅπου λέγει ἔρρωσαι καὶ σαυτῷ πιστεύεισ, καὶ πάλιν τὴν μὲν ἀσέλγειαν καὶ τὴν ὕβριν, καὶ πάλιν τὸν πλοῦτον καὶ τὴν περιουσίαν, ἢ τοὺσ ἑταίρουσ καὶ φίλουσ. τὰ δὲ κατὰ τὸ ἐναντίον τοῦ ἀκολούθου ἰσοδυναμοῦντα πάλιν ταῦτα ἀμελούμενα ἰδὼν καὶ οὐδεμιᾶσ βοηθείασ τυγχάνοντα. ἰσοδυναμοῦν δὲ κἀκεῖνο πάντασ ὑμᾶσ καὶ ὅλον τὸν δῆμον. εἰδέναι δὲ χρὴ ὅτι καὶ τοῦτο οὐδενὸσ ἔλαττον τὸ θεώρημά ἐστιν, ὅτι ἡ σεμνότησ καὶ ἡ περιβολὴ κοινωνοῦσι κατὰ πάντα·

καθ’ ὅσα γὰρ καὶ συνίσταται, κοινωνοῦσιν ἀλλήλαισ, καὶ δεῖ οὕτω διανοεῖσθαι περὶ αὐτῶν.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

Ancient Greek Text

Aristides, Aelius, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ περιβολῆσ.

(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ περιβολῆσ.)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION