Aretaeus, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ι’. Περὶ Πλευρίτιδοσ.

(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ι’. Περὶ Πλευρίτιδοσ.)

ἀμβλύτητεσ , ἴλιγγοι, τενόντων βάρεα, φλεβῶν ἐν τῷ τραχήλῳ πληρώσιεσ καὶ διατάσιεσ, ναυτία τε πολλὴ μὲν ἐπὶ σιτίοισ, οὐχ ἥκιστα δὲ καὶ ἐπ’ ἀσιτίῃσι καὶ βληχρή· καὶ φλέγμα ἐμεῖται συχνόν· ἀποσιτίη καὶ ἀπεψίη ἐπὶ σμικροῖσι ἐδέσμασι· φυσώδεεσ, ἐπηρμένοι ὑποχόνδρια. τάδε μὲν οὖν διηνεκέα. Ἢν δὲ πλησίον ἤδη ᾖ τοῦ παροξυσμοῦ, κύκλῳ μαρμαρυγαὶ πρὸ τῆσ ὄψιοσ πορφυρέων ἢ μελάνων, ἢ πάντων ὁμοῦ συμμεμιγμένων, ὡσ δοκέειν τὴν ἐν οὐρανῷ τετανύσθαι ἶριν. ἦχοι ὤτων, βαρυοδμίη · ὀργίλοι, πικρόχολοι παραλόγωσ· κατέπεσον γοῦν τινεσ ὑπὸ προφάσιοσ, ἐξ ἀθυμίησ · μετεξέτεροι δὲ Ῥεύματι ποταμοῦ ἀτενὲσ ἐνιδόντεσ, ἢ τροχῷ δινευμένῳ, ἢ βέμβικι ἑλισσομένῃ · ἄλλοτε δὲ ὄσφρησισ βαρεῶν ὀσμῶν κατέβαλε, ὥσπερ γαγάτου λίθου. τοῖσδε μὲν οὖν ἐν τῇ κεφαλῇ τὸ κακὸν ἐστηρίχθητε, καὶ ἐντεῦθεν πημανθὲν ἄρχεται · μετεξετέροισι δὲ καὶ ἀπὸ τῶν πορρωτέρῳ τῆσ κεφαλῆσ νεύρων, ὁκόσα ξυμπαθέα τῇ ἀρχῇ γίγνεται. δάκτυλοι γοῦν μεγάλοι χειρῶν ἢ ποδῶν ξυνέλκονται, καὶ πόνοσ καὶ νάρκη καὶ τρόμοσ ἕπεται, καὶ ἐσ κεφαλὴν τουτέων ἡ ὁρμὴ ἧκεν. ἢν ἑρ́πον τὸ κακὸν εἰσ τὴν κεφαλὴν ἵκηται, πάταγοσ τουτέοισι γίγνεται ὡσ ἀπὸ πληγῆσ ἢ ξύλου, ἢ λίθου. καὶ ἐξαναστάντεσ ἐκδιηγεῦνται, ὡσ ὑπό τευ ἐξ ἐπιβουλῆσ παταχθέντεσ. ἥδε μέντοι ἀπάτη γίγνεται ὁκόσοισι τόδε πρῶτον τὸ κακὸν ξυνέπεσε · οἷσ δὲ ξύνηθεσ τὸ πάθοσ, ἢν ἐπίῃ μὲν ἡ νοῦσοσ, ἐσ δάκτυλον δὲ ἤδη ἀφίκηται, ἢ ἀπό τευ ἄρξηται, ξυνήθεασ ἀρωγοὺσ καλέουσι τοὺσ παρεόντασ, προγνώσι τοῦ μέλλοντο ὑπ’ ἐμπειρίησ· διασφίγγειν τε καὶ ἀνακλάειν καὶ συντείνειν δέονται τὰ κατάρχοντα μέρεα· καὶ αὐτοὶ δὲ ἑωυτέοισιν ἕλκουσι τὰ μέρεα, ὅκωσπερ τὴν νοῦσον ἐξαιρούμενοι· καὶ σφέων ἡ τοιήδε ἐπικουρίη κοτὲ καὶ ἐσ ἡμέρην τῆν σημασίην διώσατο. πολλοῖσι δὲ φόβοσ ἐστὶ ὡσ ἐπιόντοσ θηρίου, ἢ σκιῆσ φαντασίη , καὶ οὕτω κατέπεσον. Ἐν δὲ τῇ σημασίῃ ἀναισθήτωσ μὲν κέεται ὥνθρωποσ, χεῖρεσ δέ οἱ σπασμῷ ξυνέρχονται, σκέλεα οὐ διαπεπλιγμένα μοῦνον, ἀλλὰ τῇδε κἀκεῖσε βαλλόμενα αὐτοῖσ ἀπὸ τῶν τενόντων. ἐσφαγμένοισι ταύροισι ἥδε ἰκέλη ἡ ξυμφορή · αὐχὴν ἀγκύλοσ, κεφαλὴ ποικίλωσ διάστροφοσ · ἄλλοτε μὲν γὰρ ἐσ τὸ πρηνὲσ τοξοῦται, εὖτε ἐσ τὸ στέρνον ἡ γένυσ ἐρείδει, ἄλλοτε δὲ ἐσ τὸ μετάφρενον ἀνακλᾶται, ὅκωσ τοῖσ ἀπὸ τῆσ κόμησ ἑλκομένοισι βίῃ, εὖτε ἔνθα ἢ ἔνθα ἐπὶ τοὺσ ὤμουσ ἱζάνει. χάσκουσι μέγα, στόμα ξηρὸν, γλῶσσα προμήκησ, ὡσ καὶ κίνδυνον τρώματοσ μεγάλου γίγνεσθαι, ἢ ἀποτομῆσ, εἴ κοτε σπασμῷ ξυνερείσουσιν οἱ ὀδόντεσ. ὀφθαλμοὶ ἐνδεδινημένοι, βλέφαρα τὰ πολλὰ διέχοντα ξὺν παλμῷ· ἢν δὲ ἐπιμύσαι κοτὲ ἐθέλοιεν, οὐ ξυμβάλλουσι τὰ βλέφαρα, ὡσ καὶ τὰ λευκὰ ὁρῆσθαι ἐξ ὑποφάσιοσ. ὀφρύεσ ἄλλοτε μὲν ἐσ τὸ μεσόφρυον ἀνειμέν αι, ὅκωσ τοῖσ χαλεπαίνουσι, ἄλλοτε δὲ ἐσ τοὺσ κροτάφουσ ἀπηγμέναι, πολλόν τι μᾶλλον, ὡσ τὸ δέρμα περὶ τὸ μέτωπον σφόδρα περιτετάσθαι καὶ τὰσ τοῦ μεσοφρύου Ῥυτίδασ ἐξαληλίφθαι· μῆλα ἐρυθρὰ, παλλόμενα· χείλεα, κοτὲ μὲν ἄμφω ἐσ ὀξὺ μεμυκότ α, ἄλλοτε δὲ ἐσ τὰ πλάγια ἀπηγμένα, εὖτε τοῖσι ὀδοῦσι περιτείνεται, τοῖσι μειδιῶσι ὁμοίωσ. Ἐν αὔξῃ δὲ τοῦ κακοῦ καὶ πελιδνότησ τοῦ προσώπου προσγίγνεται, ἀγγείων τῶν ἐν τῷ αὐχένι διάτασισ, ὡσ ἐν πνιγὶ ἀφωνίη, ἀναισθησίη , καὶ εἰ μέγα ἐμβοῇσ· μυγμὸσ δὲ καὶ στεναγμὸσ ἡ φωνὴ, καὶ ἡ ἀναπνοὴ πνὶξ, ὡσ ἀπαγχομένῳ· σφυγμοὶ σφοδροὶ καὶ ταχέεσ, καὶ σμικροὶ ἐν τῇσι ἀρχῇσι· μεγάλοι δὲ καὶ βραδέεσ καὶ νωθροὶ ἐπὶ τῷ τέλει, ἄτακτοι δὲ ἐσ τὸ ξύνολον · αἰδοίων ξύντασι σ. τάδε μὲν οὖν ἐσ τέλοσ τῆσ σημασίησ πάσχουσι. Ἢν δὲ ἐσ ἄφεσιν ἀφικνέωνται τοῦ κακοῦ, οὖρα αὐτόματα, κοιλίησ περίπλυσι σ· μετεξετ έροισι δὲ καὶ γονῆσ ἀπόκρισισ τῇ θλίψι καὶ πιέσι τῶν ἀγγείων, ἢ γαργαλισμῷ τοῦ πόνου, καὶ ὑγρασίησ προκλήσι. γίγνονται γὰρ ἐν νεύροισι πόνοι καὶ τοῖσδε. στόμα δίυγρον, φλέγμα πολλὸν, παχὺ καὶ ψυχρὸν, καὶ εἰ ἕλκοισ αὐτὸ, ἐπὶ μᾶλλον ἂν πλῆθοσ αὐτέου μηρύσαιο. ἢν δὲ χρόνῳ μακρῷ καὶ πόνῳ πολλῷ βρασθῇ μὲν τὰ ἔνδον τοῦ θώρηκοσ, πνεῦμα δὲ ἐγκατειρχθὲν τὰ πάντα σείσῃ, σπασμὸσ δὲ καὶ τάραχοσ τῶν αὐτέων ἐῄ, κλύδων δὲ ὑγρῶν ἀναπλἐῄ ἐσ τὰσ διαπνοὰσ, στόμα καὶ Ῥῖνα, σὺν ὑγρῷ δὲ τὸ πνεῦμα, ἄνεσισ δὴ τῆσ πρόσθεν πνίξιοσ ἁπάντων ἐοίκε. ἀφρὸν δὲ ἀποπτύουσι ὥσπερ ἐπὶ τοῖσι μεγάλοισι πνεύμασι ἡ θάλασσα τὴν ἄχνην· εὖτε καὶ ἐξανίστανται δῆθεν ὡσ τελευτήσαν τοσ τοῦ κακοῦ· ἐπὶ δὲ τῇ ἀποπαύσι νωθροὶ τὰ μέλεα τὰ πρῶτα, καρηβαρικοὶ, διαλελυμένοι, πάρετοι , ὠχροὶ, δύσθυμοι, κατηφέεσ, καμάτῳ καὶ αἰσχύνῃ τοῦ δεινοῦ. Σπασμοὶ οἱ τέτανοι, κάρτα μὲν ἐπίπονοι, ὀξύτατοι δὲ κτεῖναι, ἀτὰρ οὐδὲ Ῥηί̈διοι λυθῆναι. μυῶν τῶν ἐν γνάθοισι καὶ τενόντων τάδε πάθεα· ξυνδιδοῖ δὲ τὸ κακὸν εἰσ τὸ πᾶν· ἅπαντα γὰρ ξυμπαθέα τῇσι ἀρχῇσι γίγνεται· ἰδέαι δὲ τῆσ ξυνολκῆσ ἐάσι τρεῖσ· ἐσ εὐθὺ, ἐσ τὸ κατόπιν, ἐσ τοὔμπροσθεν. ἐσ εὐθὺ μὲν ὁ τέτανοσ, εὖτε ἀστραβὴσ ὥνθρωποσ καὶ ἀκαμπὴσ ἐντεταται· αἱ δὲ ἐσ τοὐπίσω, ἢ ἐσ τοὔμπροσ θεν ξυνολκαὶ ξὺν τῇ τάσι καὶ τῷ χωρίῳ ἴσχουσι τὴν ἐπίκλησιν. τὴν μὲν γὰρ κατόπιν τοῦ νοσέοντοσ ἀνάκλισιν ὀπισθότονον καλέομεν, τῶν τῇδε πεπονθότων νεύρων. ἐμπροσθότονον δὲ, ἢν ἐσ τοὔμπροσθεν καμπύλληται ὥνθρωποσ ἐπὶ τοῖσι πρόσθεν νεύροισι· τόνοσ γὰρ νεύρων καὶ ἐντάσιοσ οὔνομα. Προφάσιεσ δὲ τῶνδε μυρίαι. καὶ γὰρ ἐπὶ τρώματι φιλέουσι γίγνεσθαι ὑμένοσ, ἢ μυῶν, ἢ νεύρων νυγέντων, εὖτε τὰ πολλὰ θνήσκουσι, ἐπὶ τρώματι γὰρ σπασμὸσ θανάσιμον· σπᾶται δὲ καὶ ἐπὶ ἀμβλώμα τι ἡ γυνὴ, ἀτὰρ καὶ ἥδε οὐ μάλα περιγίγνεται. καί τευ πατάξαντοσ μεγάλωσ τὸν αὐχένα μετεξέτεροι σπῶνται. καὶ ψύξισ δὲ κάρτα ἰσχυρὴ γίγνεται αἰτίη. διὰ τόδε χεῖμα μὲν μάλιστα πάντων τίκτει τάδε τὰ πάθεα, δεύτερον δὲ ἦρ σὺν τῷ μετοπώρῳ, θέροσ δὲ ἥκιστα, εἰ μὴ κατάρξῃ τρῶμα ἢ νούσων ἀλλοδαπῶν ἐπιδημίη · γυναῖκεσ δὲ ἀνδρῶν σπῶνται μὲν μᾶλλον, ὅτι ψυχραί· ἀτὰρ αἵδε περιγίγνονται μᾶλλον, ὅτι ὑγραί. ἡλικίαι δὲ, παῖδεσ μὲν συνεχὲσ, ἀλλ’ οὐ μᾶλλον θνήσκου σι, ὅτι ξύνηθεσ καὶ οἰκεῖον πάθοσ· νέοι δὲ τουτέων ἧσσον πάσχουσι, μᾶλλον δὲ θνήσκουσι, ἀκμάζοντεσ ἥκιστα· γέροντεσ δὲ πάντων μᾶλλον καὶ πάσχουσι καὶ θνήσκου σι. αἰτίη γὰρ ψύξισ καὶ ξηρότησ γήραοσ, καὶ θανάτου ἥδε φύσισ. ἢν δὲ ἡ ψύξισ ἐῄ σὺν ὑγρῷ, ἀσινέστεροί τε καὶ ἀσφαλέστεροι εἰσ κίνδυνον οἱ σπασμοί. Ξύνεστι μὲν αὐτέοισι, ἀθρόον μὲν εἰρῆσθαι, ἅπασι πόνοσ καὶ ἔντασισ τενόντων καὶ Ῥάχεοσ, καὶ μυῶν τῶν ἐν γνάθοισι καὶ θώρηκι, ἐρείδουσι γὰρ τὴν κάτω γένυν πρὸσ τὴν ἄνω, ὡσ μηδὲ μοχλοῖσιν ἢ σφηνὶ διὰ Ῥηϊδίωσ στῆσαι δύνασθα ι. ἢν δὲ καὶ βίῃ διαγαγὼν τοὺσ ὀδόντασ ἐνστάξῃ τισ ὑγρὸν, οὐ καταπίνουσι, ἀλλ’ ἐκχέουσι, ἢ ἐν τῷ στόματι ἴσχουσι, ἤ ἐσ τὰσ Ῥῖνασ ἀνακόπτεται. ὅ τε γὰρ ἰσθμὸσ συνερείδεται καὶ τὰ παρίσθμια σκληρὰ καὶ ἐντεταμένα ἐόντα οὐ ξυμπίπτει εἰσ τὴν ἔνθλιψιν τοῦ καταπινομένου. πρόσωπα ἐρυθρὰ, πεποικιλμένα, ὀφθαλμοὶ μικροῦ δεῖν ἀτενέεσ, μόλισ περιδινούμενοι, πνὶξ ἰσχυρὴ, ἀναπνοὴ κακὴ, χειρῶν καὶ σκελέων τάσισ, μύεσ παλλόμενοι, πρόσωπα ποικίλωσ διάστροφα, μῆλα καὶ χείλεα τρομώδεα, γένυσ παλλομένη, ὀδόντων ἄραβοσ· ἐπ’ ἄλλῳ δ’ ἄν τινι καὶ τὰ ὦτα, ἐγὼ δὲ ἐθηεύμην καὶ ἐθωύμαζον. οὖρα ἐπισχόμε να μέχρι δυσουρίησ καρτερῆσ, ἢ αὐτομάτωσ ἐκχεόμενα θλιβομένησ τῆσ κύστεοσ. τάδε μὲν οὖν ξὺν πάσῃ ἰδέῃ σπασμῶν. Ἴδια δὲ ἑκάστησ, τετάνου μὲν ἡ ἐσ εὐθὺ ἀπότασισ ὅλου ἀστραβὴσ πάντη καὶ ἀκλινὴσ, εὐθέα δὲ καὶ σκέλεα καὶ χεῖρεσ. Ὀπισθότονοσ δὲ κατόπιν ἀγκύλλει τὸν ἄνθρωπον, ὡσ τὴν κεφαλὴν ἀνακεκλασμένην μεσσηγὺ τῶν ὠμοπλατέων κέεσθαι, βρόγχοσ ἐξέχει, γένυσ τὰ πολλὰ διί̈σταται, σπάνιον δὲ εὖτε ξυνερεί δει τῇ ἄνω, Ῥωχμὸσ ἡ ἀναπνοὴ, προπετέεσ κοιλίην καὶ θώρηκα. οὖρον τουτέοισι μᾶλλον ἀκρατέσ. ἐπιγάστριον ἐπιτεταμένον καὶ, εἰ ἐπικρούοισ, ἐνηχοῦν · χεῖρεσ ἐν ἐκτάσι κατόπιν κεκλασμέναι, σκέλεα ξυγκεκαμμένα· ἐναντίωσ γὰρ ἰγνύῃ κατόπιν κάμπτεται. Ἢν δὲ ἐσ τὸ ἔμπροσθεν ἕλκωνται, κυρτοὶ μὲν τὰ νῶτα, ἐπ’ ἶσον τοῖσι μεταφρένοισι τῶν ἰσχίων ἐξωθευμένων· Ῥάχισ ὅλη ἐσ εὐθύ· κορυφὴ πρηνὴσ, κεφαλὴ ἐσ θώρηκα συννενευκυῖα, γένυσ ἐπὶ τοῖσι στέρνοισι πεπηγυῖα, χεῖρεσ συνηρεισμέναι, σκέλεα ἐκτεταμένα . πόνοι καρτεροὶ, φωνὴ ἁπάντων κλαυθμώδησ · στενάζουσι δὲ μύζοντεσ βύθιον. ἢν μὲν οὖν τοῦ θώρηκοσ καὶ τῆσ ἀναπνοῆσ λάβηται τὸ κακὸν, Ῥηϊδίωσ τοῦ ζῆν ἀπήγαγε· ἀγαθὸν μὲν τῷ νοσέοντι ἐσ πόνων καὶ διαστροφῆσ καὶ αἰσχύνησ ἀπαλλαγὴ ν, ἀλυπότερον δὲ καὶ τοῖσι παρεοῦσι, κἢν υἱὸσ, ἢ πατὴρ ἐῄ. ἢν δὲ ἐσ τὸ ζῆν ἔτι διαρκέῃ, τῆσ ἀναπνοῆσ, εἰ καὶ κακῆσ, συντελουμένησ δ’ οὖν , ἐσ τὸ πρόσθεν οὐ τοξοῦνται μόνον, ἀλλὰ καὶ σφαιροῦνται, ὡσ τὴν κεφαλὴν ἐπὶ τοῖσι γούνασι ἔχειν, καὶ τὰ σκέλεα καὶ τὰ νῶτα ἐσ τὸ πρόσθεν κεκλάσθαι, ὡσ δοκέειν ἐσ ἰγνύην κατὰ γόνυ τὸ ἄρθρον ἐξῶσθαι. Ἐξάνθρωποσ ἡ συμφορὴ, καὶ ἀτερπὴσ μὲν ἡ ὄψισ, ὀδυνηρὴ δὲ καὶ τῷ ὀρέοντι θέη· ἀνήκεστον δὲ τὸ δεινόν· ἀγνωσία δὲ ὑπὸ διαστροφῆσ καὶ τοῖσ φιλτάτοισ ἀνθρώποισ· εὐχὴ δὲ τοῖσι παρεοῦσι ἡ πρόσθεν οὐχ ὁσίη, νῦν ἀγαθὴ γίγνετα ι, ἀπελθέμεναι τοῦ βίου τὸν κάμνοντα, ἐσ ἀπαλλαγὴν ξὺν τῷ ζῆν καὶ τῶν πόνων καὶ τῶν ἀτερπέων κακῶν. ἀτὰρ οὐδὲ ἰητρὸσ παρεὼν καὶ ὁρέων, οὔτε ἐσ ζωὴν, οὔτε ἐσ ἀπονίην, ἀτὰρ οὔτε ἐσ μορφὴν ἔτι ἐπαρκέει. εἰ γὰρ καὶ ἐπευθῦναι ἐθέλοι τὰ μέλη, ζῶντα ἄν διατμήξαι καὶ κατάξαι τὸν ἄνθρωπον. τοῖσι οὖν κεκρατη μέν οισι οὐκέτι ἐγχειρέ ων ξυνάχθε ται μοῦνον. ἥδε ἐστὶ τοῦ ἰητροῦ μεγάλη ξυμφορή. Ἡ συνάγχη κάτοξυ μέντοι πάθοσ· ἀναπνοῆσ γὰρ ἡ πίεσισ. δύο δὲ τὰ εἴδεα· ἢ γὰρ τῶν ὀργάνων τῶν τῆσ ἀναπνοῆσ ἐστι φλεγμον ὴ, ἢ μούνου τοῦ πνεύματοσ πάθοσ, ἐφ’ ὡυτέου την αἰτίην ἴσχοντοσ. Ὀργάνων δὲ, παρισθμίων , ἐπιγλωσσίδοσ, φαρυγγέθρου, κίονοσ, ἄκρησ ἀρτηρίησ· ἢν δὲ ἐπινέμηται ἡ φλεγμονὴ, καὶ γλώττησ καὶ γνάθων τῶν εἴσω· εὖτε προβάλλουσι τῶν ὀδόντων τὴν γλῶτταν ὑπερβολῇ μεγέθεοσ. πίμπλησι γὰρ τὴν χώρην τοῦ στόματοσ, καὶ τὸ περιττὸν αὐτέησ ὑπὲρ τοὺσ ὀδόντασ ἐκχεῖται. κυνάγχη τόδε καλέεται, ἤτοι τῷ ξυνεχέϊ πάθεϊ τῶνδε τῶν ζώων, ἢ τῷ ξυνήθεϊ τῆσ προβολῆσ τῆσ γλώσσησ, καὶ ἐν ὑγείῃ. Τῷ ἑτέρῳ δὲ εἴδεϊ τὰ ἐναντία ξύνεστι · ξύμπτωσισ τῶν ὀργάνων, καὶ ἰσχνότησ ἐπὶ μᾶλλον τῆσ ἑκάστου φύσιοσ· καὶ πνὶξ καρτερὴ, ὡσ δοκέειν σφίσι αὐτέοισι ἐσ θώρηκα ἐσ τὸ ἀφανὲσ ἐγκεκρύφθαι τὴν φλεγμον ὴν ἀμφὶ καρδίην καὶ πνεύμονα · συνάγχην τήνδε καλέομεν, οἱο͂ν συνεύουσαν ἔνδον καὶ ἄγχουσαν. ἐμοὶ δὲ δοκέει αὐτέου τοῦ πνεύματοσ μούνου τὸ κακὸν ἔμμεναι, τροπὴν πονηρὴν ἐσ τὸ θερμότα τον καὶ ξηρότατον τρεπομένου, ἄνευθεν τοῦ σώματόσ τινοσ φλεγμον ῆσ. ἔστι δὲ οὐ μέγα τὸ θωῦμα. καὶ γὰρ ἐν Χαρωνίοισιν αἱ πνίξιεσ οὐ σωμάτων πάθεϊ ὀξυτάτῳ γίγνονται, ἀλλὰ καὶ μιᾷ εἰσπνοῇ θνήσκουσι ὥνθρωποι, πρὶν τὸ σῶμα κακόν τι παθέειν. ἀτὰρ καὶ ἀπὸ γλώσσησ κυνὸσ εἰσπνεύσαντοσ μοῦνον ἐσ τὴν ἀναπνοὴν, οὔτι μὴν ἐνδακόντοσ , λυσσᾷ ὁ ἄνθρωποσ. τοιήνδε οὖν τῆσ ἀναπνοῆσ τὴν τροπὴν οὐκ ἀδύνατον γίγνεσθαι ἔνδοθεν · ἐπεὶ καὶ ἄλλα μυρία τῶν ἐν ἀνθρώπῳ τὴν αὐτὴν ἰδέην τοῖσ ἔξωθεν αἰτίοισ ἴσχει. χυλοὶ φθείροντεσ ἔσωθεν καὶ ἔξωθεν· ἀτὰρ καὶ νοῦσοι φαρμάκοισι δηλητηρίοισι ἴκελαι, καὶ ἀπὸ φαρμάκων ἐμέουσι ὁκοῖα πυρετῶν εἵνεκα. ὅθεν οὐδ’ ἀπεοικὸσ ἐν τῷ λοιμῷ τῷ ἐν Ἀθήνῃσι μετεξετέρουσ δοκέειν εἰσ τὰ φρέατα ἐν τῷ Πειραιεῖ ὑπὸ Πελοποννησίων ἐμβεβλῆσθαι φάρμακα. οὐ γὰρ ξυνίεσαν ὥνθρωποι τὸ ξυνὸν τοῦ κακοῦ τοῦ λοιμώδεοσ πρὸσ τὰ δηλητήρ ια. Ξύνεστι δὲ τοῖσι μὲν κυναγχικοῖσι φλεγμονὴ παρισθμίων, φαρυγγέθρου, παντὸσ τοῦ στόματοσ. γλῶσσα προπετὴσ ὑπὲρ τοὺσ ὀδόντασ καὶ τὰ χείλεα· σιελοχόοι, φλέγμα παχύτατον, ἀπορρέον καὶ ψυχρόν· ἐρυθροὶ τὰ πρόσωπα, καὶ ἐπηρμένοι, ὀφθαλμοὶ ἐξίσχοντεσ , ἀναπετέεσ, ἐξέρυθροι · τὸ ποτὸν ἐσ τὰσ Ῥῖνασ ἀνακόπτεται· πόνοι καρτεροὶ, ἀλλὰ καὶ ὑπὸ τῆσ πνιγὸσ συνδιωκόμενοι ἀμαυροῦνται. θώρηξ καὶ καρδίη φλέγεται· ποθὴ ψυχροῦ ἠέροσ· εἰσπνέουσι δὲ μικρὸν πάνυ, ἔσ τε καὶ ἀπεπνίχθησαν, ἐμφραγείσησ τῆσ ἐσ τὸν θώρηκα διόδου. ἐνίοισι δὲ ἐσ πνεύμονα ἡ ξύνδοσισ Ῥηϊδίωσ · οἱ δὲ μεταστάσι θνήσκουσι· πυρετοὶ νωθροὶ, μαλακοὶ, οὐδὲν ὠφελέοντεσ . εἰ δέ τῳ ἐσ ἀγαθὸν τρέποιτο, ἀποστάσιεσ γίγνονται ἔνθα καὶ ἔνθα παρ’ οὖσ ἔξω, ἢ ἔνδον ἐσ τὰ παρίσθμια· κἢν μὲν ξὺν νάρκῃ, μὴ κάρτα βραδέωσ, περιγίγνονται μὲν, ξὺν πόνῳ δὲ καὶ κινδύνῳ · ἢν δὲ τρεπομένων ἐσ ἀπόστασιν ὄγκοσ μέζων ὑπογίγνηται , ἐσ κορυφὴν τῆσ ἀποστάσιοσ ἀνισταμένησ, ἀθρόον πνίγονται. τάδε μὲν τὰ κυνάγχησ εἴδεα. Ξυνάγχησ δὲ, σύμπτωσισ, ἰσχνότησ, ὠχρότησ σύνεστι · ὀφθαλμοὶ κοῖλοι, εἴσω δεδυκότεσ· φάρυγξ καὶ γαργαρέων ἀνεσπασμένοι, παρίσθμια ἐπὶ μᾶλλον προσίζοντα, ἀφωνίη · πνὶξ ἡ τοῦδε τοῦ εἴδεοσ τῆσ πρόσθεν πολλόν τι κραταιοτέρη, ἐν θώρηκι ἐόντοσ τοῦ κακοῦ, ἔνθα ἡ ἀρχὴ τῆσ ἀναπνοῆσ · οἱ δὲ ὀξύτατοι θνήσκουσι αὐτῆμαρ, ἔσθ’ ὅπη καὶ πρὶν καλέσασθαι τὸν ἰητρὸν, οἱ δὲ καὶ ἐσκαλεσάμενοι οὐδὲν ὤναντο. ἀπέθανον γὰρ πρὶν ἢ τὸν ἰητρὸν ἐπὶ τέχνῃ χρήσασθαι. ὁκόσοσ δὲ ἐσ ἀγαθὸν τρέπεται, ἐπιφλεγμαίνει πάντα, ἐσ ἅπερ ἐσ τὸ ἔξω ἡ φλεγμον ὴ ἐξωκείλει , ὡσ κυνάγχην ἀπὸ συνάγχησ γίγνεσθαι ἀγαθὸν δὲ καὶ ἐν θώρηκι οἴδημα καρτερὸν, ἢ ἐρυσίπελασ ἐμφανέωσ. καὶ ἰητρὸσ δὲ ἀγαθὸσ ἢ σικύῃ εἰσ τὸν θώρηκα τὸ κακὸν ἀνήγαγε, ἢ σίνηπι ἐσ τὰ στέρνα καὶ ἐσ τὰ παρὰ γνάθουσ μέρεα ἐπιθεὶσ, εἵλκυσε ἔξω καὶ διέπνευσε· μετεξετέροισι δὲ ἐσ μὲν βραχὺ τὸ κακὸν ὑπὸ τουτέων ἀπελάθη ἔξω, ἀπεταθὲν δὲ ἀθρόωσ ἐπαλινδρόμησε καὶ ἔπνιξε. Προφάσιεσ δὲ μυρίαι, ψύξιεσ μᾶλλον, ἧσσον ἐκκαύσιεσ, πληγαὶ, ὀστέων ἰχθύων διαπάρσιεσ ἐσ τὰ παρίσθμια, ψυχροποσίαι, μέθαι, πλησμοναὶ, καὶ τὰ ἀπὸ τῆσ ἀναπνοῆσ κακά. Τὸ ἀπὸ τῆσ ὑπερώησ ἐκκρεμὲν σῶμα στερρὸν, μεσηγὺτῶν παρισθμίων, κίων καὶ γαργαρεὼν καλέεται. σταφυλὴ γὰρ πάθεόσ ἐστιν οὔνομα. νεῦρον δέ ἐστι ἡ κιονὶσ τὴν φύσιν, ἀλλ’ ὑγρόν· ἐν γὰρ ὑγρῷ κέεται χωρίῳ. ὅδε οὖν ὁ γαργαρε ὼν πλεῦνα πάσχει πάθεα. καὶ γὰρ ἐπὶ φλεγμον ῇ παχύνεται, ἶσοσ ἀπὸ τῆσ βάσιοσ ἄχρι τοῦ πέρατοσ ἄκρου, ἐπιμήκησ γιγνόμενοσ , καὶ ἐρύθημα ἴσχει. κίων δὲ τοῦδε τοῦ πάθεοσ ἡ ἐπίκλησισ. εἰ κατὰ πέρασ μοῦνον στρογγύ λλεται, καὶ μεγέθεϊ πελιδνὸσ γίγνεται, καὶ ὑπομελαν ίζει, σταφυλὴ ἐπώνυμον τόδε τὸ πάθοσ. πάντα γὰρ ἴκελα αὐτέῃ, καὶ σχῆμα, καὶ χροιὴ, καὶ μέγεθοσ. τρίτον πάθοσ ἐστὶ ὑμένων, ἔνθα καὶ ἔνθα, οἱο͂́ν τι λέπεα πλατέα, ἢ νυκτερίδων πτέρυγεσ ἐκφαίνονται· ἱμάντιον τόδε καλέεται. ἱμᾶσι γὰρ ἴκελαι αἱ τῶν ὑμένων εἰσ πλάτοσ ἑξαπλώσιεσ. ἐι δὲ ἐσ λεπτὸν καὶ εὐμήκη ὑμένα τελευτᾷ κιονὶσ, οἱο͂́ν τι οὐρίαχον κατὰ πέρασ ἴσχουσα, κράσπεδον τὴν ἐπωνυμίην ἴσχει. γίγνεται δὲ τόδε καὶ αὐτομάτωσ μὲν ἐκ Ῥεύματοσ, ὅκωσπερ καὶ ἕτερα· ἀτὰρ καὶ ἀπὸ τομῆσ ἐπικαρσίησ, ἐγκαταλιπόντοσ τοῦ ἰητροῦ ὑμένα κατὰ μίαν πλευρήν. ἢν δὲ δικρόα ὑμέσι δισσοῖσι ἐκκρεμέσι ἔνθα καὶ ἔνθα γίγνηται, οὔνομα μὲν οὐκ ἴσχει τόδε πάθοσ ἔκδηλον, ἅπαντι δὲ Ῥηί̈διον θεησαμένῳ γιγνώσκειν . Πνὶξ δὲ ἐπ’ αὐτέοισι πᾶσι, καὶ ἥκιστα Ῥηϊδίωσ καταπίνουσ ι. βὴξ ἐπὶ πᾶσι μὲν, μάλιστα δὲ ἐπὶ τοῖσι ἱμαντίοισι , καὶ ἐπὶ τοῖσ κρασπέδοισι. γαργαλισμὸσ γὰρ τῆσ ἀρτηρίησ ἀπὸ τῶν ὑμένων γίγνεται· ἔσθ’ ὅπη δὲ καὶ ἐνστάζει τι τοῦ ὑγροῦ λάθρη ἐσ τὴν ἀρτηρίην ὅθεν ἀναβήσσουσι· ἐπὶ δὲ τῇ σταφυλῇ καὶ τῷ κίονι δύσπνοια ἐπὶ μᾶλλον, καὶ κάρτα πονηρὴ κατάποσισ. καὶ γὰρ ἐσ τὰσ Ῥῖνασ ἐπὶ τῶνδε τὸ ὑγρὸν ἀναθλίβεται, συμπαθίῃ τῶν παρισθμίων. γηραιοῖσι ὁ κίων συνήθησ, σταφυλὴ δὲ νέοισι καὶ ἀκμάζουσι· πολύαιμοι γὰρ καὶ ἐπιφλεγμαίνει μᾶλλον. ἡβάσκουσι δὲ καὶ παισὶ τὰ ὑμενώδεα. τάμνειν δὲ πάντα ἀσινέα· ἐπὶ δὲ τῇ σταφυλῇ ἔτι ἐρυθριώσῃ, αἱμορραγίη καὶ πόνοι καὶ φλεγμον ῆσ ἐπίδοσισ. Ἕλκεα ἐν τοῖσι παρισθμίοισι γίγνεται , τὰ μὲν ξυνήθεα, εὐήθεα καὶ ἀσινέα, τὰ δὲ ξενὰ, λοιμώδεα καὶ κτείνοντα. εὐήθεα μὲν ὁκοῖα καθαρά ἐστι καὶ σμικρὰ καὶ ἀβαθῆ, οὐδὲ ἐπιφλεγμαίνει, καὶ ἀνώδυνα · λοιμώδεα δὲ ὁκόσα πλατέα, κοῖλα, Ῥυπαρὰ, ἐπιπάγῳ λευκῷ, ἢ πελιδνῷ, ἢ μέλανι συνεχόμενα · ἄφθαι τοὔνομα τοῖσι ἕλκεσι. ἢν δὲ καὶ ὁ ἐπίπαγοσ ἴσχῃ βάθοσ, ἐσχάρη τὸ πάθοσ καὶ ἔστι καὶ καλέεται· ἐν κύκλῳ δὲ τῆσ ἐσχάρησ ἐρύθημα γίγνεται καρτερὸν καὶ φλεγμονὴ καὶ πόνοσ φλεβῶν, ὡσ ἐπ’ ἄνθρακοσ, καὶ μικρὰ δὲ ἐξανθήματα ἀραιὰ γιγνόμενα, ἔπειτα προσεπιγιγνόμενα συνήφθη τε ἂν καὶ πλατὺ ἕλκοσ ἐγένετο. κἢν μὲν ἔξω ἐσ τὸ στόμα νέμηται, ἐπὶ τὴν κιονίδα ἧκέ τε μὴν, καὶ τὴν ἀπέταμεν, καὶ ἐσ τὴν γλῶσσαν ἐσκεδάσθη, καὶ ἐσ οὖλα, καὶ ἐσ χαλινούσ· καὶ ὀδόντεσ ἐκινήθησαν καὶ ἐμελάνθησαν· καὶ ἐσ τὸν τράχηλον ἡ φλεγμονὴ ἐξώκειλε. καὶ οἵδε μὲν οὐ πολυήμεροι θνήσκουσι φλεγμονῇ καὶ πυρετοῖσι, κακωδίῃ καὶ ἀποσιτίῃ. ἢν δὲ ἐσ τὸν θώρηκα νέμηται διὰ τῆσ ἀρτηρίησ, καὶ αὐτῆμαρ ἀπέπνιξε. πνεύμων γὰρ καὶ καρδίη, οὔτε ὀδμῆσ τοιῆσδε, οὔτε ἑλκέων, οὔτε ἰχώρων ἀνέχονται, ἀλλὰ βῆχεσ καὶ δύσπνοιαι γίγνονται. Αἰτίη μὲν οὖν τοῦ ἔργου τῶν παρισθμίων, κατάποσισ ψυχρῶν, τρηχέων, θερμῶν, ὀξέων, στυφόντων · τάδε γὰρ τὰ μέρεα καὶ θώρηκι εἰσ φωνὴν καὶ ἀναπνοὴν, καὶ κοιλίῃ ἐσ τροφῆσ διαπομπὴν, καὶ στομάχῳ ἐσ κατάποσιν διακονέεται. εἰ δὲ καὶ τοῖσι ἔνδον τι συμβαίη πάθοσ, κοιλίῃ, καὶ στομάχῳ, καὶ θώρηκι, ἐσ τὸν ἰσθμὸν καὶ τὰ παρίσθμια καὶ τὰ τῇδε χωρία τοῦ κακοῦ ἡ ἀναφορὴ καὶ ἀπερεύξιεσ. διὰ τόδε παιδία μάλιστα πάσχει ἄχρισ ἥβησ· μάλιστα γὰρ παιδία καὶ μέγα καὶ ψυχρὸν ἀναπνέει · πλεῖστον γὰρ τὸ θερμὸν ἐν τουτέοισι· ἀκρατέα δὲ καὶ ἐδωδῆσ, καὶ ποικίλων ἐπιθυμία, καὶ ψυχροποσίη · καὶ βοῆσαι μέγα καὶ ἐν ὀργῇ καὶ ἐν παιδιῇ. καὶ κούρῃσι δὲ μέχρι καθάρσιοσ ἐπιμηνίων τάδε ξυνήθεα. χώρη δὲ τίκτει Αἴγυπτοσ μάλιστα, καὶ γὰρ ἐσ ἀναπνοὴν ἀὴρ ξηρὴ καὶ ἡ ἐδωδὴ ποικίλη. Ῥίζαι γὰρ καὶ βοτάναι καὶ λάχανα πολλὰ καὶ σπέρματα δριμέα, καὶ ποτὸν παχὺ, ὕδωρ μὲν ὁ Νεῖλοσ, δριμὺ δὲ τὸ ἀπὸ τῶν κριθέων τὸ τῶν βρυτέων πόμα. τίκτει δὲ καὶ ἡ Συρίη, μάλιστα κοίλη· ὅθεν Αἰγύπτια καὶ Συριακὰ ἕλκεα τάδε κικλήσκουσι. Τρόποσ δὲ θανάτου οἴκτιστοσ· πόνοσ μὲν δριμὺσ καὶ θερμὸσ, ὡσ ἐπ’ ἄνθρακοσ, ἀναπνοὴ κακή. ἀναπνέουσι γὰρ ὀδωδὸσ σηπεδόνα καρτερήν· τὸ αὐτὸ δὲ πάλιν συντόνωσ ἐσ τὸν θώρηκα ἐμπνέουσι· ἀσηροὶ, ὡσ μηδὲ ἑωυτέων τὴν ὀδμὴν ἀνέχεσθαι· ὠχροὶ ἢ πελιδνοὶ τὰ πρόσωπα, πυρετοὶ ὀξέεσ, δίψοσ, ὡσ ἐκ πυρόσ, τὸ δὲ ποτὸν οὐ προσίενται, δέεϊ τῶν ἔνθεν πόνων. ἄσσονται γὰρ, ἢν τοῖσι παρισθμίοισι ἐνθλίβωσι, ἢ ἐσ τὰσ Ῥῖνασ ἀνατρέχῃ. καὶ ἢν μὲν κατακέωνται, ἀνακαθίζουσι, ἀνακεκλίσθαι οὐκ ἀνεχόμενοι · ἢν δὲ ἀνακαθίσωσι, ὑπὸ ἀπορίησ αὖθισ ἀνακλίνονται . τά πολλὰ δὲ ὀρθοστάδην περιί̈ασι · ἀκρασίῃ γὰρ ἡσυχίησ τὴν ἠρεμίην φεύγουσι, πόνῳ πόνον λῦσαι θέλοντεσ. ἀναπνοὴ εἴσω μεγάλη· ψυχρὸν γὰρ ἠέρα ποθέουσι ἐσ ἔμψυξιν · ἔξω δὲ σμικρή. πυρίκαυτα γὰρ ἐόντα τὰ ἕλκεα προσεμπίπραται ὑπὸ θέρμησ τῆσ ἀναπνοῆσ. βράγχοσ, ἀφωνίη, καὶ τάδε ἐπὶ τὸ κάκιον ἐπείγει, εὖτε ἀθρόον καταπεσόντεσ εἰσ τὴν γῆν ἐξέλιπον. Ὑπὸ τῇσι πλευρῇσι καὶ τῇ Ῥάχει καὶ τῷ ἔνδον θώρηκι ἄχρι κλειδῶν ὑμὴν λεπτὸσ κραταιὸσ ὑπέστρωται, τοῖσι ὀστέοισι προσπεφυκὼσ, ὑπεζωκὼσ τοὔνομα. ὧδε ἐπὴν φλεγμονὴ γένηται, πῦρ ξὺν βηχὶ καὶ πτυάλοισι ποικίλοισι, πλευρῖτισ τὸ πάθοσ καλέεται. χρὴ δὲ ταῦτα ἀλλήλοισι ξυνωδὰ καὶ ξύμπνοα ἔμμεναι, ἀπὸ μιῆσ αἰτίησ ξύμπαντα · ὁκόσα γὰρ τουτέων σποράδην ἄλλο ὑπ’ ἄλλησ αἰτίησ γίγνεται, κἢν τὰ πάντα ἅμα ἐπιφοιτήσῃ, οὐ καλέεται πλευρῖτισ· ξύνεστι δὲ πόνοσ ὀξὺσ κληϊδέων, πῦρ δριμὺ, κατάκλισισ ἐπὶ μὲν τὴν φλεγμαίνουσαν πλευρὴν εὔφοροσ · ἐν ἕδρῃ γὰρ ἵζει τῇ ἑωυτέου ὁ ὑμήν· εἰσ τὸ ἐπέκεινα δὲ ἐπώδυνοσ · ὑπὸ γὰρ τοῦ ἄχθεοσ καὶ τῆσ φλεγμον ῆσ καὶ τῆσ ἐξαρτήσιοσ ἀποτέταται ἡ ὀδύνη ἄχρι τῆσ ἁπάσησ ξυναφίησ τοῦ ὑμένοσ ἐσ ὤμουσ καὶ κληί̈δασ , μετεξετέροισι δὲ καὶ ἐσ νῶτα καὶ ἐσ ὠμοπλάτην. νωτιαίην τὴν δὲ πλευρῖτιν ἐκάλεον οἱ πρόσθεν. παρέπεται δὲ δύσπνοια, ἀγρυπνίη, ἀποσιτίη, μήλων ἐρύθημα φαιδρὸν, βὴξ ξηρὴ, πτύελα μόλισ ἀναγόμενα, φλέγμα ἢ χολῶδεσ, ἢ δίαιμον κατακορέωσ , ἢ ὑπόξανθον· καὶ τάδε τάξιν οὐκ ἴσχοντα, ἄλλοτε δὲ ἄλλα ἐπιφοιτέοντα καὶ ἀπογιγνόμενα· κάκιον δὲ ἁπάντων, ἢν τὸ δίαιμον ἐκλείπῃ, γίγνονται δὲ παράληροι· ἔστι δ’ ὅτε καὶ κωματώδεεσ , καὶ ἐν τῇ καταφορῇ παράφοροι. Ἢν μὲν οὖν ἐσ κακὸν τρέπηται ἡ νοῦσοσ, πάντων ἐπὶ τὸ κάκιον ἐπιδιδόντων, ἐντὸσ ἑβδόμησ οἵδε θνήσκουσι ἐσ συγκοπὴν ἐμπεσόντεσ. ἢν δὲ ἀπὸ τῆσ δευτέρασ ἑβδομάδοσ ἡ ἀρχὴ τῆσ ἀναγωγῆσ τῶν πτυέλων γίγνηται καὶ τῶν ξυντεινόντων κακῶν, ἐσ τὴν τεσσαρεσκαιδεκάτην θνήσκουσι. ἔσθ’ ὅπη δὲ μεσηγὺ τουτέου τοῦ χρόνου ἐσ πνεύμονα πάντων ξύνδοσισ γίγνεται. ἕλκει γὰρ πνεύμων ἐσ ἑωυτὸν, καὶ μανὸσ καὶ θερμὸσ ἐὼν, καὶ ἐσ ὁλκὴν τῶν πέλασ κινεύμενοσ , εὖτε ἀθρόον ἀπεπνίγη ὥνθρωποσ, μεταστάσι τοῦ πάθεοσ. ἢν δὲ ταύτην ὑπερέλθῃ ὁ νοσέων, καὶ ἐντὸσ εἰκοστῆσ μὴ ἀποθνήσκῃ, ἔμπυοσ γίγνεται. τάδε μὲν οὖν, ἢν ἐσ κακὸν ἐπιδιδῷ. Ἢν δὲ ἐπὶ τὸ ἀγαθὸν τράπηται, αἱμορραγίη διὰ Ῥινῶν λάβρωσ, εὖτε ἀθρόον λύεται ἡ νοῦσοσ· ἕπεται καὶ ὕπνοσ καὶ ἀναγωγὴ φλεγμάτων , ἔπειτα δὲ χολωδέων λεπτῶν, ἐπὶ δὲ μᾶλλον λεπτοτέρων, αὖθισ δὲ διαίμων, παχέων, σαρκοειδέων. κἢν ἐπὶ τῶν διαίμων παλινδρομέῃ μὲν ἡ χολὴ, ἐπ’ αὐτῇ δὲ φλέγμα, ἀσφαλὴσ ἡ ἀποκατάστασισ· καὶ τάδε, ἢν ἀπὸ τρίτησ ἡμέρησ ἄρχηται, καὶ Ῥηϊδίωσ ἀναβήσσουσι, λεῖα, ὁμαλὰ, ὑγρὰ, οὑ̓̓ στρογγύλα. ἐσ ἑβδόμην γὰρ καθίστανται, εὖτε καὶ κοιλίησ ἐκταραχθείσησ χολωδέων, ἀναπνοῆσ κατάστασισ , γνώμη εὐσταθὴσ, πυρετοὶ ἐνδιδόντεσ , εὔσιτοι · ἢν δὲ ἀπὸ τῆσ δευτέρησ ἑβδομάδοσ τάδε ἄρξηται, ἐσ τὴν τεσσαρεσκαιδεκάτην καθίστανται. Ἢν δὲ μὴ, εἰσ ἐμπύημα τρέπεται, εὖτε Ῥίγεα ἐνδείκνυται, πόνοι νυγματώδεεσ, ἀνακαθίγνυσθαι θέλουσι, ἀναπνοὴ κακίων· δέοσ τότε μᾶλλον μὴ πνεύμων ἀθρόον τὸ πῦον ἑλκύσασ ἀποπνίξῃ τὸν ἄνθρωπον, τὰ πρῶτα καὶ τὰ μείζω διαφυγόντα κακά. ἢν δὲ ἐσ τὸ μεσηγὺ τῶν πλευρέων Ῥέψῃ, καὶ διαστήσῃ τάσδε, καὶ κορυφὴν ἐσ τὸ ἔξω προβάληται, ἢ ἐσ ἔντερον ἐνραγῇ, τὰ πολλὰ περιγίγνεται ὁ ἄνθρωποσ. Φέρει δὲ τὴν νοῦσον, ὡρ́η μὲν, χειμὼν μάλιστα πάντων, δεύτερον φθινόπωρον, ἦρ δὲ ἧσσον, ἢν μή κοτε ψυχρὸν γίγνοιτο· θέροσ δὲ ἥκιστα. ἡλικίη, πρῶτον τῶν ἄλλων πάσχουσι γέροντεσ, οἳ καὶ μᾶλλον ἑτέρων τὸ πάθοσ διαδιδράσκουσι. οὔτε γὰρ μεγάλη ἂν γίγνοιτο φλεγμονὴ ἐν ξηρῷ τῷ σκήνεϊ, οὔτε ἐσ πνεύμονα ἡ μετάστασισ . ψυχρότεροσ γὰρ ἢ ἐπὶ ἄλλησ ἡλικίησ, καὶ ἀναπνοὴ σμικρὴ, καὶ ἡ ὁλκὴ ἁπάντων ὀλίγη. νέοι δὲ καὶ οἱ ἐπὶ ἀκμῆσ, οὐ μάλα μὲν πάσχουσι, ἀτὰρ οὐδὲ μάλα περιγίγνονται· οὐ γὰρ ἂν πάθοιεν ἐπὶ σμικρῇ αἰτίῃ οὐδὲ σμικρὴν φλεγμονήν· ἐπὶ δὲ τοῖσι μεγάλοισι μείζων ὁ κίνδυνοσ. παῖδεσ ἥκιστα νοσέουσι πλευρῖτιν· ἀτὰρ καὶ ἧσσον θνήσκουσι. τά τε γὰρ σώματα μανὰ, καὶ τὰ ὑγρὰ εὔροα, καὶ πολλὴ ἡ διαπνοὴ καὶ ἀποφορή. ὅθεν οὐδὲ μεγάλη ξυνίσταται φλεγμονή· ἥδε τῆσ ἡλικίησ εὐτυχίη ἐν τῷδε τῷ πάθεϊ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION