Andocides, Speeches, Περὶ τῶν μυστηρίων 197:

ἐπειδὴ δ’ οὐδ’ ὣσ ἄνευ ἀγῶνοσ ἑώρα ἐσόμενα τὰ πράγματα, τότε δὴ προσιὼν Λυσίστρατον, Ἡγημόνα, Ἐπιχάρη, ὁρῶν φίλουσ ὄντασ ἐμοὶ καὶ χρωμένουσ, εἰσ τοῦτο βδελυρίασ ἦλθε καὶ παρανομίασ ὥστ’ ἔλεγε πρὸσ τούτουσ ὡσ εἰ ἔτι καὶ νῦν βουλοίμην ἀποστῆναι τῆσ Ἐπιλύκου θυγατρόσ, ἕτοιμοσ εἰή παύσασθαί με κακῶσ ποιῶν, ἀπαλλάξαι δὲ Κηφίσιον, δίκην δ’ ἐν τοῖσ φίλοισ δοῦναί μοι τῶν πεποιημένων.