헬라어 문장 검색 - ΧενοπήΩορκσον́2́02́

(크세노폰, Works on Socrates, Οἰκονομικός, chapter 2)

ὁ οὖν Κριτόβουλοσ ἐκ τούτων ὧδέ πωσ εἶπεν· ἀλλὰ περὶ μὲν τῶν τοιούτων ἀρκούντωσ πάνυ μοι δοκῶ τὰ λεγόμενα ὑπὸ σοῦ ἀκηκοέναι· αὐτὸσ δ’ ἐμαυτὸν ἐξετάζων δοκῶ μοι εὑρίσκειν ἐπιεικῶσ τῶν τοιούτων ἐγκρατῆ ὄντα, ὥστ’ εἴ μοι συμβουλεύοισ ὅ τι ἂν ποιῶν αὔξοιμι τὸν οἶκον, οὐκ ἄν μοι δοκῶ ὑπό γε τούτων ὧν σὺ δεσποινῶν καλεῖσ κωλύεσθαι· ἀλλὰ θαρρῶν συμβούλευε ὅ τι ἔχεισ ἀγαθόν· ἢ κατέγνωκασ ἡμῶν, ὦ Σώκρατεσ, ἱκανῶσ πλουτεῖν καὶ οὐδὲν δοκοῦμέν σοι προσδεῖσθαι χρημάτων; οὔκουν ἔγωγε, ἔφη ὁ Σωκράτησ, εἰ καὶ περὶ ἐμοῦ λέγεισ, οὐδέν μοι δοκῶ προσδεῖσθαι χρημάτων, ἀλλ’ ἱκανῶσ πλουτεῖν·

σὺ μέντοι, ὦ Κριτόβουλε, πάνυ μοι δοκεῖσ πένεσθαι, καὶ ναὶ μὰ Δί’ ἔστιν ὅτε καὶ πάνυ οἰκτίρω σε ἐγώ. καὶ ὁ Κριτόβουλοσ γελάσασ εἶπε·

καὶ πόσον ἂν πρὸσ τῶν θεῶν οἰεί, ὦ Σώκρατεσ, ἔφη, εὑρεῖν τὰ σὰ κτήματα πωλούμενα, πόσον δὲ τὰ ἐμά; ἐγὼ μὲν οἶμαι, ἔφη ὁ Σωκράτησ, εἰ ἀγαθοῦ ὠνητοῦ ἐπιτύχοιμι, εὑρεῖν ἄν μοι σὺν τῇ οἰκίᾳ καὶ τὰ ὄντα πάντα πάνυ ῥᾳδίωσ πέντε μνᾶσ· τὰ μέντοι σὰ ἀκριβῶσ οἶδα ὅτι πλέον ἂν εὑρ́οι ἢ ἑκατονταπλασίονα τούτου. κᾆτα οὕτωσ ἐγνωκὼσ σὺ μὲν οὐχ ἡγῇ προσδεῖσθαι χρημάτων, ἐμὲ δὲ οἰκτίρεισ ἐπὶ τῇ πενίᾳ;

τὰ μὲν γὰρ ἐμά, ἔφη, ἱκανά ἐστιν ἐμοὶ παρέχειν τὰ ἐμοὶ ἀρκοῦντα· εἰσ δὲ τὸ σὸν σχῆμα ὃ σὺ περιβέβλησαι καὶ τὴν σὴν δόξαν, οὐδ’ εἰ τρὶσ ὅσα νῦν κέκτησαι προσγένοιτό σοι, οὐδ’ ὣσ ἂν ἱκανά μοι δοκεῖ εἶναί σοι. πῶσ δὴ τοῦτ’;

ἔφη ὁ Κριτόβουλοσ. ἀπεφήνατο ὁ Σωκράτησ· ὅτι πρῶτον μὲν ὁρῶ σοι ἀνάγκην οὖσαν θύειν πολλά τε καὶ μεγάλα, ἢ οὔτε θεοὺσ οὔτε ἀνθρώπουσ οἶμαί σε ἂν ἀνασχέσθαι· ἔπειτα ξένουσ προσήκει σοι πολλοὺσ δέχεσθαι, καὶ τούτουσ μεγαλοπρεπῶσ· ἔπειτα δὲ πολίτασ δειπνίζειν καὶ εὖ ποιεῖν, ἢ ἔρημον συμμάχων εἶναι. ἔτι δὲ καὶ τὴν πόλιν αἰσθάνομαι τὰ μὲν ἤδη σοι προστάττουσαν μεγάλα τελεῖν, ἱπποτροφίασ τε καὶ χορηγίασ καὶ γυμνασιαρχίασ καὶ προστατείασ, ἂν δὲ δὴ πόλεμοσ γένηται, οἶδ’ ὅτι καὶ τριηραρχίασ μισθοὺσ καὶ εἰσφορὰσ τοσαύτασ σοι προστάξουσιν ὅσασ σὺ οὐ ῥᾳδίωσ ὑποίσεισ.

ὅπου δ’ ἂν ἐνδεῶσ δόξῃσ τι τούτων ποιεῖν, οἶδ’ ὅτι σε τιμωρήσονται Ἀθηναῖοι οὐδὲν ἧττον ἢ εἰ τὰ αὑτῶν λάβοιεν κλέπτοντα. πρὸσ δὲ τούτοισ ὁρῶ σε οἰόμενον πλουτεῖν, καὶ ἀμελῶσ μὲν ἔχοντα πρὸσ τὸ μηχανᾶσθαι χρήματα, παιδικοῖσ δὲ πράγμασι προσέχοντα τὸν νοῦν, ὥσπερ ἐξόν σοι.

ὧν ἕνεκα οἰκτίρω σε μή τι ἀνήκεστον κακὸν πάθῃσ καὶ εἰσ πολλὴν ἀπορίαν καταστῇσ. καὶ ἐμοὶ μέν, εἴ τι καὶ προσδεηθείην, οἶδ’ ὅτι καὶ σὺ γιγνώσκεισ ὡσ εἰσὶν οἳ καὶ ἐπαρκέσειαν ἂν ὥστε πάνυ μικρὰ πορίσαντεσ κατακλύσειαν ἂν ἀφθονίᾳ τὴν ἐμὴν δίαιταν·

οἱ δὲ σοὶ φίλοι πολὺ ἀρκοῦντα σοῦ μᾶλλον ἔχοντεσ τῇ ἑαυτῶν κατασκευῇ ἢ σὺ τῇ σῇ ὅμωσ ὡσ παρὰ σοῦ ὠφελησόμενοι ἀποβλέπουσι. καὶ ὁ Κριτόβουλοσ εἶπεν·

ἐγὼ τούτοισ, ὦ Σώκρατεσ, οὐκ ἔχω ἀντιλέγειν· ἀλλ’ ὡρ́α σοι προστατεύειν ἐμοῦ, ὅπωσ μὴ τῷ ὄντι οἰκτρὸσ γένωμαι. ἀκούσασ οὖν ὁ Σωκράτησ εἶπε· καὶ οὐ θαυμαστὸν δοκεῖσ, ὦ Κριτόβουλε, τοῦτο σαυτῷ ποιεῖν, ὅτι ὀλίγῳ μὲν πρόσθεν, ὅτε ἐγὼ ἔφην πλουτεῖν, ἐγέλασασ ἐπ’ ἐμοὶ ὡσ οὐδὲ εἰδότι ὅ τι εἰή πλοῦτοσ, καὶ πρότερον οὐκ ἐπαύσω πρὶν ἐξήλεγξάσ με καὶ ὁμολογεῖν ἐποίησασ μηδὲ ἑκατοστὸν μέροσ τῶν σῶν κεκτῆσθαι, νῦν δὲ κελεύεισ προστατεύειν μέ σου καὶ ἐπιμελεῖσθαι ὅπωσ ἂν μὴ παντάπασιν ἀληθῶσ πένησ γένοιο; ὁρῶ γάρ σε, ἔφη, ὦ Σώκρατεσ, ἕν τι πλουτηρὸν ἔργον ἐπιστάμενον περιουσίαν ποιεῖν.

τὸν οὖν ἀπ’ ὀλίγων περιποιοῦντα ἐλπίζω ἀπὸ πολλῶν γ’ ἂν πάνυ ῥᾳδίωσ πολλὴν περιουσίαν ποιῆσαι. οὔκουν μέμνησαι ἀρτίωσ ἐν τῷ λόγῳ ὅτε οὐδ’ ἀναγρύζειν μοι ἐξουσίαν ἐποίησασ, λέγων ὅτι τῷ μὴ ἐπισταμένῳ ἵπποισ χρῆσθαι οὐκ εἰή χρήματα οἱ ἵπποι οὐδὲ ἡ γῆ οὐδὲ τὰ πρόβατα οὐδὲ ἀργύριον οὐδὲ ἄλλο οὐδὲ ἓν ὅτῳ τισ μὴ ἐπίσταιτο χρῆσθαι;

εἰσὶ μὲν οὖν αἱ πρόσοδοι ἀπὸ τῶν τοιούτων· ἐμὲ δὲ πῶσ τινὶ τούτων οἰεί ἂν ἐπιστηθῆναι χρῆσθαι, ᾧ τὴν ἀρχὴν οὐδὲν πώποτ’ ἐγένετο τούτων; ἀλλ’ ἐδόκει ἡμῖν, καὶ εἰ μὴ χρήματά τισ τύχοι ἔχων, ὅμωσ εἶναί τισ ἐπιστήμη οἰκονομίασ.

τί οὖν κωλύει καὶ σὲ ἐπίστασθαι; ὅπερ νὴ Δία καὶ αὐλεῖν ἂν κωλύσειεν ἄνθρωπον ἐπίστασθαι, εἰ μήτε αὐτὸσ πώποτε κτήσαιτο αὐλοὺσ μήτε ἄλλοσ αὐτῷ παράσχοι ἐν τοῖσ αὑτοῦ μανθάνειν· οὕτω δὴ καὶ ἐμοὶ ἔχει περὶ τῆσ οἰκονομίασ. οὔτε γὰρ αὐτὸσ ὄργανα χρήματα ἐκεκτήμην, ὥστε μανθάνειν, οὔτε ἄλλοσ πώποτέ μοι παρέσχε τὰ ἑαυτοῦ διοικεῖν ἀλλ’ ἢ σὺ νυνὶ ἐθέλεισ παρέχειν.

οἱ δὲ δήπου τὸ πρῶτον μανθάνοντεσ κιθαρίζειν καὶ τὰσ λύρασ λυμαίνονται· καὶ ἐγὼ δὴ εἰ ἐπιχειρήσαιμι ἐν τῷ σῷ οἴκῳ μανθάνειν οἰκονομεῖν, ἴσωσ ἂν καταλυμηναίμην ἄν σου τὸν οἶκον. πρὸσ ταῦτα ὁ Κριτόβουλοσ εἶπε·

προθύμωσ γε, ὦ Σώκρατεσ, ἀποφεύγειν μοι πειρᾷ μηδέν με συνωφελῆσαι εἰσ τὸ ῥᾷον ὑποφέρειν τὰ ἐμοὶ ἀναγκαῖα πράγματα. οὐ μὰ Δί’, ἔφη ὁ Σωκράτησ, οὐκ ἔγωγε, ἀλλ’ ὅσα ἔχω καὶ πάνυ προθύμωσ ἐξηγήσομαί σοι. οἶμαι δ’ ἂν καὶ εἰ ἐπὶ πῦρ ἐλθόντοσ σου καὶ μὴ ὄντοσ παρ’ ἐμοί, εἰ ἄλλοσε ἡγησάμην ὁπόθεν σοι εἰή λαβεῖν, οὐκ ἂν ἐμέμφου μοι, καὶ εἰ ὕδωρ παρ’ ἐμοῦ αἰτοῦντί σοι αὐτὸσ μὴ ἔχων ἄλλοσε καὶ ἐπὶ τοῦτο ἤγαγον, οἶδ’ ὅτι οὐδ’ ἂν τοῦτό μοι ἐμέμφου, καὶ εἰ βουλομένου μουσικὴν μαθεῖν σου παρ’ ἐμοῦ δείξαιμί σοι πολὺ δεινοτέρουσ ἐμοῦ περὶ μουσικὴν καί σοι χάριν <ἂν> εἰδότασ, εἰ ἐθέλοισ παρ’ αὐτῶν μανθάνειν, τί ἂν ἔτι μοι ταῦτα ποιοῦντι μέμφοιο;

οὐδὲν ἂν δικαίωσ γε, ὦ Σώκρατεσ.

ἐγὼ τοίνυν σοι δείξω, ὦ Κριτόβουλε, ὅσα νῦν λιπαρεῖσ παρ’ ἐμοῦ μανθάνειν πολὺ ἄλλουσ ἐμοῦ δεινοτέρουσ τοὺσ περὶ ταῦτα. ὁμολογῶ δὲ μεμεληκέναι μοι οἵτινεσ ἕκαστα ἐπιστημονέστατοί εἰσι τῶν ἐν τῇ πόλει. καταμαθὼν γάρ ποτε ἀπὸ τῶν αὐτῶν ἔργων τοὺσ μὲν πάνυ ἀπόρουσ ὄντασ, τοὺσ δὲ πάνυ πλουσίουσ, ἀπεθαύμασα, καὶ ἔδοξέ μοι ἄξιον εἶναι ἐπισκέψεωσ ὅ τι εἰή τοῦτο.

καὶ ηὑρ͂ον ἐπισκοπῶν πάνυ οἰκείωσ ταῦτα γιγνόμενα. τοὺσ μὲν γὰρ εἰκῇ ταῦτα πράττοντασ ζημιουμένουσ ἑώρων, τοὺσ δὲ γνώμῃ συντεταμένῃ ἐπιμελουμένουσ καὶ θᾶττον καὶ ῥᾷον καὶ κερδαλεώτερον κατέγνων πράττοντασ.

παρ’ ὧν ἂν καὶ σὲ οἶμαι, εἰ βούλοιο, μαθόντα, εἴ σοι ὁ θεὸσ μὴ ἐναντιοῖτο, πάνυ ἂν δεινὸν χρηματιστὴν γενέσθαι.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

Ancient Greek Text

Xenophon, Works on Socrates, Οἰκονομικός, chapter 2

(크세노폰, Works on Socrates, Οἰκονομικός, chapter 2)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION