헬라어 문장 검색 - ΧενοπήΞψροπαέ6́4́

(크세노폰, Cyropaedia, Κύρου Παιδείας, chapter 4)

τῇ δ’ ὑστεραίᾳ πρῲ Κῦροσ μὲν ἐθύετο, ὁ δ’ ἄλλοσ στρατὸσ ἀριστήσασ καὶ σπονδὰσ ποιησάμενοσ ἐξωπλίζετο πολλοῖσ μὲν καὶ καλοῖσ χιτῶσι, πολλοῖσ δὲ καὶ καλοῖσ θώραξι καὶ κράνεσιν· ὥπλιζον δὲ καὶ ἵππουσ προμετωπιδίοισ καὶ προστερνιδίοισ· καὶ τοὺσ μὲν μονίππουσ παραμηριδίοισ, τοὺσ δ’ ὑπὸ τοῖσ ἁρ́μασιν ὄντασ παραπλευριδίοισ· ὥστε ἤστραπτε μὲν χαλκῷ, ἤνθει δὲ φοινικίσι πᾶσα ἡ στρατιά. καὶ τῷ Ἀβραδάτᾳ δὲ τὸ τετράρρυμον ἁρ́μα καὶ ἵππων ὀκτὼ παγκάλωσ ἐκεκόσμητο.

ἐπεὶ δ’ ἔμελλε τὸν λινοῦν θώρακα, ὃσ ἐπιχώριοσ ἦν αὐτοῖσ, ἐνδύεσθαι, προσφέρει αὐτῷ ἡ Πάνθεια <χρυσοῦν> καὶ χρυσοῦν κράνοσ καὶ περιβραχιόνια καὶ ψέλια πλατέα περὶ τοὺσ καρποὺσ τῶν χειρῶν καὶ χιτῶνα πορφυροῦν ποδήρη στολιδωτὸν τὰ κάτω καὶ λόφον ὑακινθινοβαφῆ. ταῦτα δ’ ἐποιήσατο λάθρᾳ τοῦ ἀνδρὸσ ἐκμετρησαμένη τὰ ἐκείνου ὅπλα. ὁ δὲ ἰδὼν ἐθαύμασέ τε καὶ ἐπήρετο τὴν Πάνθειαν·

οὐ δήπου, ὦ γύναι, συγκόψασα τὸν σαυτῆσ κόσμον τὰ ὅπλα μοι ἐποιήσω; μὰ Δί’, ἔφη ἡ Πάνθεια, οὔκουν τόν γε πλείστου ἄξιον· σὺ γὰρ ἔμοιγε, ἢν καὶ τοῖσ ἄλλοισ φανῇσ οἱο͂́σπερ ἐμοὶ δοκεῖσ εἶναι, μέγιστοσ κόσμοσ ἔσῃ. ταῦτα δὲ λέγουσα ἅμα ἐνέδυε τὰ ὅπλα, καὶ λανθάνειν μὲν ἐπειρᾶτο, ἐλείβετο δὲ αὐτῇ τὰ δάκρυα κατὰ τῶν παρειῶν. ἐπεὶ δὲ καὶ πρόσθεν ὢν ἀξιοθέατοσ ὁ Ἀβραδάτασ ὡπλίσθη τοῖσ ὅπλοισ τούτοισ, ἐφάνη μὲν κάλλιστοσ καὶ ἐλευθεριώτατοσ, ἅτε καὶ τῆσ φύσεωσ ὑπαρχούσησ·

λαβὼν δὲ παρὰ τοῦ ὑφηνιόχου τὰσ ἡνίασ παρεσκευάζετο ὡσ ἀναβησόμενοσ ἤδη ἐπὶ τὸ ἁρ́μα. ἐν δὲ τούτῳ ἡ Πάνθεια ἀποχωρῆσαι κελεύσασα τοὺσ παρόντασ πάντασ ἔλεξεν·

ἀλλ’ ὅτι μέν, ὦ Ἀβραδάτα, εἴ τισ καὶ ἄλλη πώποτε γυνὴ τὸν ἑαυτῆσ ἄνδρα μεῖζον τῆσ αὑτῆσ ψυχῆσ ἐτίμησεν, οἶμαί σε γιγνώσκειν ὅτι καὶ ἐγὼ μία τούτων εἰμί. τί οὖν ἐμὲ δεῖ καθ’ ἓν ἕκαστον λέγειν; τὰ γὰρ ἔργα οἶμαί σοι πιθανώτερα παρεσχῆσθαι τῶν νῦν λεχθέντων λόγων. ὅμωσ δὲ οὕτωσ ἔχουσα πρὸσ σὲ ὥσπερ σὺ οἶσθα, ἐπομνύω σοι τὴν ἐμὴν καὶ σὴν φιλίαν ἦ μὴν ἐγὼ βούλεσθαι ἂν μετὰ σοῦ ἀνδρὸσ ἀγαθοῦ γενομένου κοινῇ γῆν ἐπιέσασθαι μᾶλλον ἢ ζῆν μετ’ αἰσχυνομένου αἰσχυνομένη·

οὕτωσ ἐγὼ καὶ σὲ τῶν καλλίστων καὶ ἐμαυτὴν ἠξίωκα. καὶ Κύρῳ δὲ μεγάλην τινὰ δοκῶ ἡμᾶσ χάριν ὀφείλειν, ὅτι με αἰχμάλωτον γενομένην καὶ ἐξαιρεθεῖσαν αὑτῷ οὔτε ὡσ δούλην ἠξίωσε κεκτῆσθαι οὔτε ὡσ ἐλευθέραν ἐν ἀτίμῳ ὀνόματι, διεφύλαξε δὲ σοὶ ὥσπερ ἀδελφοῦ γυναῖκα λαβών.

πρὸσ δὲ καὶ ὅτε Ἀράσπασ ἀπέστη αὐτοῦ ὁ ἐμὲ φυλάττων, ὑπεσχόμην αὐτῷ, εἴ με ἐάσειε πρὸσ σὲ πέμψαι, ἥξειν αὐτῷ σὲ πολὺ Ἀράσπου ἄνδρα καὶ πιστότερον καὶ ἀμείνονα.

ἡ μὲν ταῦτα εἶπεν·

ὁ δὲ Ἀβραδάτασ ἀγασθεὶσ τοῖσ λόγοισ καὶ θιγὼν αὐτῆσ τῆσ κεφαλῆσ ἀναβλέψασ εἰσ τὸν οὐρανὸν ἐπηύξατο· ἀλλ’, ὦ Ζεῦ μέγιστε, δόσ μοι φανῆναι ἀξίῳ μὲν Πανθείασ ἀνδρί, ἀξίῳ δὲ Κύρου φίλῳ τοῦ ἡμᾶσ τιμήσαντοσ. ταῦτ’ εἰπὼν κατὰ τὰσ θύρασ τοῦ ἁρματείου δίφρου ἀνέβαινεν ἐπὶ τὸ ἁρ́μα. ἐπεὶ δὲ ἀναβάντοσ αὐτοῦ κατέκλεισε τὸν δίφρον ὁ ὑφηνίοχοσ, οὐκ ἔχουσα ἡ Πάνθεια πῶσ ἂν ἔτι ἄλλωσ ἀσπάσαιτο αὐτόν, κατεφίλησε τὸν δίφρον·

καὶ τῷ μὲν προῄει ἤδη τὸ ἁρ́μα, ἡ δὲ λαθοῦσα αὐτὸν συνεφείπετο, ἑώσ ἐπιστραφεὶσ καὶ ἰδὼν αὐτὴν Ἀβραδάτασ εἶπε· θάρρει, Πάνθεια, καὶ χαῖρε καὶ ἄπιθι ἤδη.

ἐκ τούτου δὴ οἱ εὐνοῦχοι καὶ αἱ θεράπαιναι λαβοῦσαι ἀπῆγον αὐτὴν εἰσ τὴν ἁρμάμαξαν καὶ κατακλίναντεσ κατεκάλυψαν τῇ σκηνῇ. οἱ δὲ ἄνθρωποι, καλοῦ ὄντοσ τοῦ θεάματοσ τοῦ τε Ἀβραδάτου καὶ τοῦ ἁρ́ματοσ, οὐ πρόσθεν ἐδύναντο θεάσασθαι αὐτὸν πρὶν ἡ Πάνθεια ἀπῆλθεν. ὡσ δ’ ἐκεκαλλιερήκει μὲν ὁ Κῦροσ, ἡ δὲ στρατιὰ παρετέτακτο αὐτῷ ὥσπερ παρήγγειλε, κατέχων σκοπὰσ ἄλλασ πρὸ ἄλλων συνεκάλεσε τοὺσ ἡγεμόνασ καὶ ἔλεξεν ὧδε.

ἄνδρεσ φίλοι καὶ σύμμαχοι, τὰ μὲν ἱερὰ οἱ θεοὶ ἡμῖν φαίνουσιν οἱᾶ́περ ὅτε τὴν πρόσθεν νίκην ἔδοσαν·

ὑμᾶσ δ’ ἐγὼ βούλομαι ἀναμνῆσαι ὧν μοι δοκεῖτε μεμνημένοι πολὺ ἂν εὐθυμότεροι εἰσ τὸν ἀγῶνα ἰέναι. ἠσκήκατε μὲν γὰρ τὰ εἰσ τὸν πόλεμον πολὺ μᾶλλον τῶν πολεμίων, συντέτραφθε δὲ καὶ συντέταχθε ἐν τῷ αὐτῷ πολὺ πλείω ἤδη χρόνον ἢ οἱ πολέμιοι καὶ συννενικήκατε μετ’ ἀλλήλων·

τῶν δὲ πολεμίων οἱ πολλοὶ συνήττηνται μεθ’ αὑτῶν, οἱ δὲ ἀμάχητοι ἑκατέρων οἱ μὲν τῶν πολεμίων ἴσασιν ὅτι προδότασ τοὺσ παραστάτασ ἔχουσιν, ὑμεῖσ δὲ οἱ μεθ’ ἡμῶν ἴστε ὅτι μετὰ θελόντων τοῖσ συμμάχοισ ἀρήγειν μαχεῖσθε. εἰκὸσ δὲ τοὺσ μὲν πιστεύοντασ ἀλλήλοισ ὁμόνωσ μάχεσθαι μένοντασ, τοὺσ δὲ ἀπιστοῦντασ ἀναγκαῖον βουλεύεσθαι πῶσ ἂν ἕκαστοι τάχιστα ἐκποδὼν γένοιντο.

ἰώμεν δή, ὦ ἄνδρεσ, ἐπὶ τοὺσ πολεμίουσ, ἁρ́ματα μὲν ἔχοντεσ ὡπλισμένα πρὸσ ἀόπλα τὰ τῶν πολεμίων, ὡσ δ’ αὔτωσ καὶ ἱππέασ καὶ ἵππουσ ὡπλισμένουσ πρὸσ ἀόπλουσ, ὡσ ἐκ χειρὸσ μάχεσθαι.

πεζοῖσ δὲ τοῖσ μὲν ἄλλοισ οἷσ καὶ πρόσθεν μαχεῖσθε, Αἰγύπτιοι δὲ ὁμοίωσ μὲν ὡπλισμένοι εἰσίν, ὁμοίωσ δὲ τεταγμένοι·

τάσ τε γὰρ ἀσπίδασ μείζουσ ἔχουσιν ἢ ὡσ ποιεῖν τι καὶ ὁρᾶν, τεταγμένοι τε εἰσ ἑκατὸν δῆλον ὅτι κωλύσουσιν ἀλλήλουσ μάχεσθαι πλὴν πάνυ ὀλίγων. εἰ δὲ ὠθοῦντεσ ἐξώσειν πιστεύουσιν, ἵπποισ αὐτοὺσ πρῶτον δεήσει ἀντέχειν καὶ σιδήρῳ ὑφ’ ἵππων ἰσχυριζομένῳ·

ἢν δέ τισ αὐτῶν καὶ ὑπομείνῃ, πῶσ ἅμα δυνήσεται ἱππομαχεῖν τε καὶ φαλαγγομαχεῖν καὶ πυργομαχεῖν; καὶ γὰρ οἱ ἀπὸ τῶν πύργων ἡμῖν μὲν ἐπαρήξουσι, τοὺσ δὲ πολεμίουσ παίοντεσ ἀμηχανεῖν ἀντὶ τοῦ μάχεσθαι ποιήσουσιν. εἰ δέ τινοσ ἔτι ἐνδεῖσθαι δοκεῖτε, πρὸσ ἐμὲ λέγετε·

σὺν γὰρ θεοῖσ οὐδενὸσ ἀπορήσομεν. καὶ εἰ μέν τισ εἰπεῖν τι βούλεται, λεξάτω· εἰ δὲ μή, ἐλθόντεσ πρὸσ τὰ ἱερὰ καὶ προσευξάμενοι οἷσ ἐθύσαμεν θεοῖσ ἴτε ἐπὶ τὰσ τάξεισ· καὶ ἕκαστοσ ὑμῶν ὑπομιμνῃσκέτω τοὺσ μεθ’ αὑτοῦ ἅπερ ἐγὼ ὑμᾶσ, καὶ ἐπιδεικνύτω τισ τοῖσ ἀρχομένοισ ἑαυτὸν ἄξιον ἀρχῆσ, ἄφοβον δεικνὺσ καὶ σχῆμα καὶ πρόσωπον καὶ λόγουσ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

Ancient Greek Text

Xenophon, Cyropaedia, Κύρου Παιδείας, chapter 4

(크세노폰, Cyropaedia, Κύρου Παιδείας, chapter 4)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION