Strabo, Geography, Book 8, chapter 4

(스트라본, 지리학, Book 8, chapter 4)

ἡ δὲ Μεσσηνία συνεχήσ ἐστι τῇ Ἠλείᾳ, περινεύουσα τὸ πλέον ἐπὶ τὸν νότον καὶ τὸ Λιβυκὸν πέλαγοσ. αὕτη δ’ ἐπὶ μὲν τῶν Τρωικῶν ὑπὸ Μενελάῳ ἐτέτακτο, μέροσ οὖσα τῆσ Λακωνικῆσ, ἐκαλεῖτο δ’ ἡ χώρα Μεσσήνη· τὴν δὲ νῦν ὀνομαζομένην πόλιν Μεσσήνην, ἧσ ἀκρόπολισ ἡ Ἰθώμη ὑπῆρξεν, οὔπω συνέβαινεν ἐκτίσθαι· μετὰ δὲ τὴν Μενελάου τελευτήν, ἐξασθενησάντων τῶν διαδεξαμένων τὴν Λακωνικήν, οἱ Νηλεῖδαι τῆσ Μεσσηνίασ ἐπῆρχον. καὶ δὴ κατὰ τὴν τῶν Ἡρακλειδῶν κάθοδον καὶ τὸν τότε γενηθέντα μερισμὸν τῆσ χώρασ ἦν Μέλανθοσ βασιλεὺσ τῶν Μεσσηνίων καθ’ αὑτοὺσ ταττομένων, πρότερον δ’ ὑπήκοοι ἦσαν τοῦ Μενελάου. σημεῖον δέ· ἐκ γὰρ τοῦ Μεσσηνιακοῦ κόλπου καὶ τοῦ συνεχοῦσ Ἀσιναίου λεγομένου ἀπὸ τῆσ Μεσσηνιακῆσ Ἀσίνησ αἱ ἑπτὰ ἦσαν πόλεισ, ἃσ ὑπέσχετο δώσειν ὁ Ἀγαμέμνων τῷ Ἀχιλλεῖ Καρδαμύλην Ἐνόπην τε καὶ Ἱρὴν ποιήεσσαν Φηράσ τε ζαθέασ ἠδ’ Ἄνθειαν βαθύλειμον καλήν τ’ Αἴπειαν καὶ Πήδασον ἀμπελόεσσαν, οὐκ ἂν τάσ γε μὴ προσηκούσασ μήτ’ αὐτῷ μήτε τῷ ἀδελφῷ ὑποσχόμενοσ. ἐκ δὲ τῶν Φηρῶν καὶ συστρατεύσαντασ τῷ Μενελάῳ δηλοῖ ὁ ποιητήσ, τὸν δὲ Οἴτυλον καὶ συγκαταλέγει τῷ Λακωνικῷ καταλόγῳ, ἱδρυμένον ἐν τῷ Μεσσηνιακῷ κόλπῳ. ἔστι δ’ ἡ Μεσσήνη μετὰ Τριφυλίαν· κοινὴ δ’ ἐστὶν ἀμφοῖν ἄκρα, μεθ’ ἣν τὸ Κορυφάσιον· ὑπέρκειται δ’ ὄροσ ἐν ἑπτὰ σταδίοισ τὸ Αἰγαλέον τούτου τε καὶ τῆσ θαλάττησ. ἡ μὲν οὖν παλαιὰ Πύλοσ ἡ Μεσσηνιακὴ ὑπὸ τῷ Αἰγαλέῳ πόλισ ἦν, κατεσπασμένησ δὲ ταύτησ ἐπὶ τῷ Κορυφασίῳ τινὲσ αὐτῶν ᾤκησαν·

προσέκτισαν δ’ αὐτὴν Ἀθηναῖοι τὸ δεύτερον ἐπὶ Σικελίαν πλέοντεσ μετ’ Εὐρυμέδοντοσ ἐπὶ Στρατοκλέουσ, ἐπιτείχισμα τοῖσ Λακεδαιμονίοισ. αὐτοῦ δ’ ἐστὶ καὶ ἡ Κυπαρισσία ἡ Μεσσηνιακὴ καὶ ἡ . . . καὶ ἡ προκειμένη πλησίον τοῦ Πύλου Σφαγία νῆσοσ, ἡ δ’ αὐτὴ καὶ Σφακτηρία λεγομένη, περὶ ἣν ἀπέβαλον ζωγρίᾳ Λακεδαιμόνιοι τριακοσίουσ ἐξ ἑαυτῶν ἄνδρασ ὑπ’ Ἀθηναίων ἐκπολιορκηθέντασ. κατὰ δὲ τὴν παραλίαν ταύτην τῶν Κυπαρισσιέων πελάγιαι πρόκεινται δύο νῆσοι προσαγορευόμεναι Στροφάδεσ, τετρακοσίουσ ἀπέχουσαι μάλιστά πωσ τῆσ ἠπείρου σταδίουσ ἐν τῷ Λιβυκῷ καὶ μεσημβρινῷ πελάγει. φησὶ δὲ Θουκυδίδησ ναύσταθμον ὑπάρξαι τῶν Μεσσηνίων ταύτην τὴν Πύλον· διέχει δὲ Σπάρτησ τετρακοσίουσ. ἑξῆσ δ’ ἐστὶ Μεθώνη·

ταύτην δ’ εἶναί φασι τὴν ὑπὸ τοῦ ποιητοῦ Πήδασον προσαγορευομένην, μίαν τῶν ἑπτὰ ὧν ὑπέσχετο τῷ Ἀχιλλεῖ ὁ Ἀγαμέμνων· ἐνταῦθα Ἀγρίππασ τὸν τῶν Μαυρουσίων βασιλέα τῆσ Ἀντωνίου στάσεωσ ὄντα Βόγον κατὰ τὸν πόλεμον τὸν Ἀκτιακὸν διέφθειρε, λαβὼν ἐξ ἐπίπλου τὸ χωρίον. τῇ δὲ Μεθώνῃ συνεχήσ ἐστιν ὁ Ἀκρίτασ, ἀρχὴ τοῦ Μεσσηνιακοῦ κόλπου·

καλοῦσι δ’ αὐτὸν καὶ Ἀσιναῖον ἀπὸ Ἀσίνησ, πολίχνησ πρώτησ ἐν τῷ κόλπῳ, ὁμωνύμου τῇ Ἑρμιονικῇ. αὕτη μὲν οὖν ἡ ἀρχὴ πρὸσ δύσιν τοῦ κόλπου ἐστί, πρὸσ ἑώ δὲ αἱ καλούμεναι Θυρίδεσ, ὅμοροι τῇ νῦν Λακωνικῇ τῇ κατὰ Κιναίθιον καὶ Ταίναρον. μεταξὺ δὲ ἀπὸ τῶν Θυρίδων ἀρξαμένοισ Οἴτυλόσ ἐστι· καλεῖται δ’ ὑπό τινων Βοίτυλοσ· εἶτα Λεῦκτρον τῶν ἐν τῇ Βοιωτίᾳ Λεύκτρων ἄποικοσ, εἶτ’ ἐπὶ πέτρασ ἐρυμνῆσ ἵδρυται Καρδαμύλη, εἶτα Φηραὶ ὅμοροσ Θουρίᾳ καὶ Γερήνοισ, ἀφ’ οὗ τόπου Γερήνιον τὸν Νέστορα κληθῆναί φασι διὰ τὸ ἐνταῦθα σωθῆναι αὐτόν, ὡσ προειρήκαμεν. δείκνυται δ’ ἐν τῇ Γερηνίᾳ Τρικκαίου ἱερὸν Ἀσκληπιοῦ, ἀφίδρυμα τοῦ ἐν τῇ Θετταλικῇ Τρίκκῃ. οἰκίσαι δὲ λέγεται Πέλοψ τό τε Λεῦκτρον καὶ Χαράδραν καὶ Θαλάμασ, τοὺσ νῦν Βοιωτοὺσ καλουμένουσ, τὴν ἀδελφὴν Νιόβην ἐκδοὺσ Ἀμφίονι καὶ ἐκ τῆσ Βοιωτίασ ἀγαγόμενόσ τινασ. παρὰ δὲ Φηρὰσ Νέδων ἐκβάλλει ῥέων διὰ τῆσ Λακωνικῆσ, ἕτεροσ ὢν τῆσ Νέδασ· ἔχει δ’ ἱερὸν ἐπίσημον Ἀθηνᾶσ Νεδουσίασ. καὶ ἐν Ποιαέσσῃ δ’ ἐστὶν Ἀθηνᾶσ Νεδουσίασ ἱερόν, ἐπώνυμον τόπου τινὸσ Νέδοντοσ, ἐξ οὗ φασιν οἰκίσαι Τήλεκλον Ποιάεσσαν καὶ Ἐχειὰσ καὶ Τράγιον. τῶν δὲ προταθεισῶν ἑπτὰ πόλεων τῷ Ἀχιλλεῖ περὶ μὲν Καρδαμύλησ καὶ Φηρῶν εἰρήκαμεν καὶ Πηδάσου.

Ἐνόπην δὲ οἱ μὲν τὰ Πέλλανά φασιν, οἱ δὲ τόπον τινὰ περὶ Καρδαμύλην, οἱ δὲ τὴν Γερηνίαν· τὴν δὲ Ἱρὴν κατὰ τὸ ὄροσ δεικνύουσι τὸ κατὰ τὴν Μεγαλόπολιν τῆσ Ἀρκαδίασ ὡσ ἐπὶ τὴν Ἀνδανίαν ἰόντων, ἣν ἔφαμεν Οἰχαλίαν ὑπὸ τοῦ ποιητοῦ κεκλῆσθαι· οἱ δὲ τὴν νῦν Μεσόλαν οὕτω καλεῖσθαί φασι καθήκουσαν εἰσ τὸν μεταξὺ κόλπον τοῦ Ταϋγέτου καὶ τῆσ Μεσσηνίασ. ἡ δ’ Αἴπεια νῦν Θουρία καλεῖται, ἣν ἔφαμεν ὅμορον Φαραῖσ· ἵδρυται δ’ ἐπὶ λόφου ὑψηλοῦ, ἀφ’ οὗ καὶ τοὔνομα. ἀπὸ δὲ τῆσ Θουρίασ καὶ ὁ Θουριάτησ κόλποσ, ἐν ᾧ πόλισμα ἦν Ῥίον τοὔνομα ἀπεναντίον Ταινάρου. Ἄνθειαν δὲ οἱ μὲν αὐτὴν τὴν Θουρίαν φασίν, Αἴπειαν δὲ τὴν Μεθώνην, οἱ δὲ τὴν μεταξὺ Ἀσίνην τῶν Μεσσηνίων πόλεων οἰκειότατα βαθύλειμον λεχθεῖσαν, ἧσ πρὸσ θαλάττῃ πόλισ Κορώνη καὶ ταύτην δέ τινεσ Πήδασον λεχθῆναί φασιν ὑπὸ τοῦ ποιητοῦ. πᾶσαι δ’ ἐγγὺσ ἁλόσ, Καρδαμύλη μὲν ἐπ’ αὐτῇ, Φαραὶ δ’ ἀπὸ πέντε σταδίων, ὕφορμον ἔχουσα θερινόν, αἱ δ’ ἄλλαι ἀνωμάλοισ κέχρηνται τοῖσ ἀπὸ θαλάττησ διαστήμασι. πλησίον δὲ τῆσ Κορώνησ κατὰ μέσον πωσ τὸν κόλπον ὁ Παμισὸσ ποταμὸσ ἐκβάλλει, ταύτην μὲν ἐν δεξιᾷ ἔχων καὶ τὰσ ἑξῆσ·

τὸν δὲ Παμισόν, ὃν Ἄμαθόν τινεσ ὠνόμασαν, προειρήκαμεν. ὧν εἰσιν ἔσχαται πρὸσ δύσιν Πύλοσ καὶ Κυπαρισσία, μέση δὲ τούτων Ἔρανα, ἣν οὐκ εὖ τινεσ Ἀρήνην . . . νενομίκασι πρότερον· Θουρίαν δὲ καὶ Φαρὰσ ἐν ἀριστερᾷ. μέγιστοσ δ’ ἐστὶ ποταμῶν τῶν ἐντὸσ Ἰσθμοῦ καίπερ οὐ πλείουσ ἢ ἑκατὸν σταδίουσ ἐκ τῶν πηγῶν ῥυεὶσ δαψιλὴσ τῷ ὕδατι διὰ τοῦ Μεσσηνιακοῦ πεδίου καὶ τῆσ Μακαρίασ καλουμένησ· ἀφέστηκέ τε τῆσ νῦν Μεσσηνίων πόλεωσ ὁ ποταμὸσ σταδίουσ πεντήκοντα. ἔστι δὲ καὶ ἄλλοσ Παμισὸσ χαραδρώδησ μικρὸσ περὶ Λεῦκτρον ῥέων τὸ Λακωνικόν, περὶ οὗ κρίσιν ἔσχον Μεσσήνιοι πρὸσ Λακεδαιμονίουσ ἐπὶ Φιλίππου· Ἔφοροσ δὲ τὸν Κρεσφόντην, ἐπειδὴ εἷλε Μεσσήνην, διελεῖν φησιν εἰσ πέντε πόλεισ αὐτήν, ὥστε Στενύκλαρον μὲν ἐν τῷ μέσῳ τῆσ χώρασ ταύτησ κειμένην ἀποδεῖξαι βασίλειον αὑτῷ, εἰσ δὲ τὰσ ἄλλασ βασιλέασ πέμψαι, Πύλον καὶ Ῥίον καὶ Μεσόλαν καὶ Υἁμεῖτιν, ποιήσαντα ἰσονόμουσ πάντασ τοῖσ Δωριεῦσι τοὺσ Μεσσηνίουσ·

ἀγανακτούντων δὲ τῶν Δωριέων μεταγνόντα μόνον τὸν Στενύκλαρον νομίσαι πόλιν, εἰσ τοῦτον δὲ καὶ τοὺσ Δωριέασ συναγαγεῖν πάντασ. ἡ δὲ Μεσσηνίων πόλισ ἐοίκε Κορίνθῳ·

ὑπέρκειται γὰρ τῆσ πόλεωσ ἑκατέρασ ὄροσ ὑψηλὸν καὶ ἀπότομον τείχει κοινῷ περιειλημμένον ὥστ’ ἀκροπόλει χρῆσθαι, τὸ μὲν καλούμενον Ἰθώμη τὸ δὲ Ἀκροκόρινθοσ· ὥστ’ οἰκείωσ δοκεῖ Δημήτριοσ ὁ Φάριοσ πρὸσ Φίλιππον εἰπεῖν τὸν Δημητρίου, παρακελευόμενοσ τούτων ἔχεσθαι τῶν πόλεων ἀμφοῖν ἐπιθυμοῦντα τῆσ Πελοποννήσου· "τῶν κεράτων γὰρ ἀμφοῖν" ἔφη "καθέξεισ τὴν βοῦν. " κέρατα μὲν λέγων τὴν Ἰθώμην καὶ τὸν Ἀκροκόρινθον, βοῦν δὲ τὴν Πελοπόννησον. καὶ δὴ διὰ τὴν εὐκαιρίαν ταύτην ἀμφήριστοι γεγόνασιν αἱ πόλεισ αὗται. Κόρινθον μὲν οὖν κατέσκαψαν Ῥωμαῖοι καὶ ἀνέστησαν πάλιν· Μεσσήνην δὲ ἀνεῖλον μὲν Λακεδαιμόνιοι, πάλιν δ’ ἀνέλαβον Θηβαῖοι καὶ μετὰ ταῦτα Φίλιπποσ Ἀμύντου· αἱ δ’ ἀκροπόλεισ ἀοίκητοι διέμειναν. τὸ δ’ ἐν Λίμναισ τῆσ Ἀρτέμιδοσ ἱερόν, ἐφ’ ᾧ Μεσσήνιοι περὶ τὰσ παρθένουσ ὑβρίσαι δοκοῦσι τὰσ ἀφιγμένασ ἐπὶ τὴν θυσίαν, ἐν μεθορίοισ ἐστὶ τῆσ τε Λακωνικῆσ καὶ τῆσ Μεσσηνίασ, ὅπου κοινὴν συνετέλουν πανήγυριν καὶ θυσίαν ἀμφότεροι·

μετὰ δὲ τὴν ὕβριν οὐ διδόντων δίκασ τῶν Μεσσηνίων συστῆναί φασι τὸν πόλεμον. ἀπὸ δὲ τῶν Λιμνῶν τούτων καὶ τὸ ἐν τῇ Σπάρτῃ Λιμναῖον εἴρηται τῆσ Ἀρτέμιδοσ ἱερόν. πλεονάκισ δ’ ἐπολέμησαν διὰ τὰσ ἀποστάσεισ τῶν Μεσσηνίων.

ὁ δὲ πᾶσ παράπλουσ ὁ Μεσσηνιακὸσ στάδιοι ὀκτακόσιοί που κατακολπίζοντι. τὴν μὲν οὖν πρώτην κατάκτησιν αὐτῶν φησι Τυρταῖοσ ἐν τοῖσ ποιήμασι κατὰ τοὺσ τῶν πατέρων πατέρασ γενέσθαι· τὴν δὲ δευτέραν, καθ’ ἣν ἑλόμενοι συμμάχουσ Ἀργείουσ τε καὶ Ἀρκάδασ καὶ Πισάτασ ἀπέστησαν, Ἀρκάδων μὲν Ἀριστοκράτην τὸν Ὀρχομενοῦ βασιλέα παρεχομένων στρατηγόν, Πισατῶν δὲ Πανταλέοντα τὸν Ὀμφαλίωνοσ· ἡνίκα φησὶν αὐτὸσ στρατηγῆσαι τὸν πόλεμον τοῖσ Λακεδαιμονίοισ ἐλθὼν ἐξ Ἐρινεοῦ· καὶ γὰρ εἶναί φησιν ἐκεῖθεν ἐν τῇ ἐλεγείᾳ ἣν ἐπιγράφουσιν Εὐνομίαν αὐτὸσ γὰρ Κρονίων, καλλιστεφάνου πόσισ Ἥρησ, Ζεὺσ Ἡρακλείδαισ τήνδε δέδωκε πόλιν· οἷσιν ἅμα προλιπόντεσ Ἐρινεὸν ἠνεμόεντα, εὐρεῖαν Πέλοποσ νῆσον ἀφικόμεθα. ὥστ’ ἢ ταῦτα ἠκύρωται τὰ ἐλεγεῖα, ἢ Φιλοχόρῳ ἀπιστητέον τῷ φήσαντι Ἀθηναῖόν τε καὶ Ἀφιδναῖον, καὶ Καλλισθένει καὶ ἄλλοισ πλείοσι τοῖσ εἰποῦσιν ἐξ Ἀθηνῶν ἀφικέσθαι δεηθέντων Λακεδαιμονίων κατὰ χρησμόν, ὃσ ἐπέταττε παρ’ Ἀθηναίων λαβεῖν ἡγεμόνα. ἐπὶ μὲν οὖν τοῦ Τυρταίου ὁ δεύτεροσ ὑπῆρξε πόλεμοσ· τρίτον δὲ καὶ τέταρτον συστῆναί φασιν, ἐν ᾧ κατελύθησαν οἱ Μεσσήνιοι. ἀλλὰ γὰρ εἰσ πλείω λόγον τοῦ μετρίου πρόιμεν ἀκολουθοῦντεσ τῷ πλήθει τῶν ἱστορουμένων περὶ χώρασ ἐκλελειμμένησ τῆσ πλείστησ·

ὅπου γε καὶ ἡ Λακωνικὴ λιπανδρεῖ κρινομένη πρὸσ τὴν παλαιὰν εὐανδρίαν. ἔξω γὰρ τῆσ Σπάρτησ αἱ λοιπαὶ πολίχναι τινέσ εἰσι περὶ τριάκοντα τὸν ἀριθμόν· τὸ δὲ παλαιὸν ἑκατόμπολίν φασιν αὐτὴν καλεῖσθαι, καὶ τὰ ἑκατόμβαια διὰ τοῦτο θύεσθαι παρ’ αὐτοῖσ κατ’ ἔτοσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION