헬라어 문장 검색 - ΣτραβόΓεογραπ́08́01́

(스트라본, 지리학, Book 8, chapter 1)

ἐπεὶ δ’ ἐπιόντεσ ἀπὸ τῶν ἑσπερίων τῆσ Εὐρώπησ μερῶν, ὅσα τῇ θαλάττῃ περιέχεται τῇ ἐντὸσ καὶ τῇ ἐκτόσ, τά τε βάρβαρα ἔθνη περιωδεύσαμεν πάντα ἐν αὐτῇ μέχρι τοῦ Τανάιδοσ καὶ τῆσ Ἑλλάδοσ οὐ πολὺ μέροσ, ἀποδώσομεν νυνὶ τὰ λοιπὰ τῆσ Ἑλλαδικῆσ γεωγραφίασ, ἅπερ Ὅμηροσ μὲν πρῶτοσ, ἔπειτα καὶ ἄλλοι πλείουσ ἐπραγματεύσαντο, οἱ μὲν ἰδίᾳ λιμένασ ἢ περίπλουσ ἢ περιόδουσ γῆσ ἤ τι τοιοῦτον ἄλλο ἐπιγράψαντεσ, ἐν οἷσ καὶ τὰ Ἑλλαδικὰ περιέχεται, οἱ δ’ ἐν τῇ κοινῇ τῆσ ἱστορίασ γραφῇ χωρὶσ ἀποδείξαντεσ τὴν τῶν ἠπείρων τοπογραφίαν, καθάπερ Ἔφορόσ τε ἐποίησε καὶ Πολύβιοσ· ἄλλοι δ’ εἰσ τὸν φυσικὸν τόπον καὶ τὸν μαθηματικὸν προσέλαβόν τινα καὶ τῶν τοιούτων, καθάπερ Ποσειδώνιόσ τε καὶ Ἵππαρχοσ. τὰ μὲν οὖν τῶν ἄλλων εὐδιαίτητά ἐστι, τὰ δ’ Ὁμήρου σκέψεωσ δεῖται κριτικῆσ, ποιητικῶσ τε λέγοντοσ καὶ οὐ τὰ νῦν ἀλλὰ τὰ ἀρχαῖα, ὧν ὁ χρόνοσ ἠμαύρωκε τὰ πολλά. ὡσ δ’ οὖν δυνατὸν ἐγχειρητέον ἀρξαμένοισ ἀφ’ ὧνπερ ἀπελίπομεν· ἐτελεύτα δ’ ἡμῖν ὁ λόγοσ ἀπὸ μὲν τῆσ ἑσπέρασ καὶ τῶν ἄρκτων εἰσ τὰ Ἠπειρωτικὰ ἔθνη καὶ τὰ τῶν Ἰλλυριῶν, ἀπὸ δὲ τῆσ ἑώ εἰσ τὰ τῶν Μακεδόνων μέχρι Βυζαντίου. μετὰ μὲν οὖν τοὺσ Ἠπειρώτασ καὶ τοὺσ Ἰλλυριοὺσ τῶν Ἑλλήνων Ἀκαρνᾶνέσ εἰσι καὶ Αἰτωλοὶ καὶ Λοκροὶ οἱ Ὀζόλαι· πρὸσ δὲ τούτοισ Φωκεῖσ τε καὶ Βοιωτοί· τούτοισ δ’ ἀντίπορθμόσ ἐστιν ἡ Πελοπόννησοσ, ἀπολαμβάνουσα μεταξὺ τὸν Κορινθιακὸν κόλπον καὶ σχηματίζουσά τε τοῦτον καὶ σχηματιζομένη ὑπ’ αὐτοῦ· μετὰ δὲ Μακεδονίαν Θετταλοὶ μέχρι Μαλιέων καὶ τῶν ἄλλων τῶν ἐκτὸσ Ἰσθμοῦ καὶ αὐτῶν τῶν ἐντόσ. Ἑλλάδοσ μὲν οὖν πολλὰ ἔθνη γεγένηται, τὰ δ’ ἀνωτάτω τοσαῦτα ὅσασ καὶ διαλέκτουσ παρειλήφαμεν τὰσ Ἑλληνίδασ·

τούτων δ’ αὐτῶν τεττάρων οὐσῶν τὴν μὲν Ιἄδα τῇ παλαιᾷ Ἀτθίδι τὴν αὐτὴν φαμέν καὶ γὰρ Ιὤνεσ ἐκαλοῦντο οἱ τότε Ἀττικοί, καὶ ἐκεῖθέν εἰσιν οἱ τὴν Ἀσίαν ἐποικήσαντεσ Ιὤνεσ καὶ χρησάμενοι τῇ νῦν λεγομένῃ γλώττῃ Ιἄδι, τὴν δὲ Δωρίδα τῇ Αἰολίδι· πάντεσ γὰρ οἱ ἐκτὸσ Ἰσθμοῦ πλὴν Ἀθηναίων καὶ Μεγαρέων καὶ τῶν περὶ τὸν Παρνασσὸν Δωριέων καὶ νῦν ἔτι Αἰολεῖσ καλοῦνται· καὶ τοὺσ Δωριέασ δὲ ὀλίγουσ ὄντασ καὶ τραχυτάτην οἰκοῦντασ χώραν εἰκόσ ἐστι τῷ ἀνεπιμίκτῳ παρατρέψαι τὴν γλῶτταν καὶ τὰ ἄλλα ἔθη πρὸσ τὸ μὴ ὁμογενέσ, ὁμογενεῖσ πρότερον ὄντασ. τοῦτο δ’ αὐτὸ καὶ τοῖσ Ἀθηναίοισ συνέβη, λεπτόγεών τε καὶ τραχεῖαν οἰκοῦντασ χώραν ἀπορθήτουσ μεῖναι διὰ τοῦτο καὶ αὐτόχθονασ νομισθῆναι φησὶν ὁ Θουκυδίδησ, κατέχοντασ τὴν αὐτὴν ἀεί, μηδενὸσ ἐξελαύνοντοσ αὐτοὺσ μηδ’ ἐπιθυμοῦντοσ ἔχειν τὴν ἐκείνων· τοῦτο τοίνυν αὐτὸ καὶ τοῦ ἑτερογλώττου καὶ τοῦ ἑτεροεθοῦσ αἴτιον, ὡσ εἰκόσ, ὑπῆρξε καίπερ ὀλίγοισ οὖσιν. οὕτω δὲ τοῦ Αἰολικοῦ πλήθουσ ἐπικρατοῦντοσ ἐν τοῖσ ἐκτὸσ Ἰσθμοῦ, καὶ οἱ ἐντὸσ Αἰολεῖσ πρότερον ἦσαν, εἶτ’ ἐμίχθησαν, Ιὤνων μὲν ἐκ τῆσ Ἀττικῆσ τὸν Αἰγιαλὸν κατασχόντων, τῶν δ’ Ἡρακλειδῶν τοὺσ Δωριέασ καταγαγόντων, ὑφ’ ὧν τά τε Μέγαρα ᾠκίσθη καὶ πολλαὶ τῶν ἐν τῇ Πελοποννήσῳ πόλεων. οἱ μὲν οὖν Ιὤνεσ ἐξέπεσον πάλιν ταχέωσ ὑπὸ Ἀχαιῶν, Αἰολικοῦ ἔθνουσ· ἐλείφθη δ’ ἐν τῇ Πελοποννήσῳ τὰ δύο ἔθνη, τό τε Αἰολικὸν καὶ τὸ Δωρικόν. ὅσοι μὲν οὖν ἧττον τοῖσ Δωριεῦσιν ἐπεπλέκοντο καθάπερ συνέβη τοῖσ τε Ἀρκάσι καὶ τοῖσ Ἠλείοισ, τοῖσ μὲν ὀρεινοῖσ τελέωσ οὖσι καὶ οὐκ ἐμπεπτωκόσιν εἰσ τὸν κλῆρον, τοῖσ δ’ ἱεροῖσ νομισθεῖσι τοῦ Ὀλυμπίου Διὸσ καὶ καθ’ αὑτοὺσ εἰρήνην ἄγουσι πολὺν χρόνον, ἄλλωσ τε καὶ τοῦ Αἰολικοῦ γένουσ οὖσι καὶ δεδεγμένοισ τὴν Ὀξύλῳ συγκατελθοῦσαν στρατιὰν περὶ τὴν τῶν Ἡρακλειδῶν κάθοδον, οὗτοι αἰολιστὶ διελέχθησαν, οἱ δ’ ἄλλοι μικτῇ τινι ἐχρήσαντο ἐξ ἀμφοῖν, οἱ μὲν μᾶλλον οἱ δ’ ἧττον αἰολίζοντεσ· σχεδὸν δέ τι καὶ νῦν κατὰ πόλεισ ἄλλοι ἄλλωσ διαλέγονται, δοκοῦσι δὲ δωρίζειν ἅπαντεσ διὰ τὴν συμβᾶσαν ἐπικράτειαν. τοσαῦτα μὲν οὖν τὰ τῶν Ἑλλήνων ἔθνη καὶ οὕτωσ, ὡσ τύπῳ εἰπεῖν, ἀφωρισμένα. λέγωμεν δὴ διαλαβόντεσ ὃν χρὴ τρόπον τῇ τάξει περὶ αὐτῶν. Ἔφοροσ μὲν οὖν ἀρχὴν εἶναι τῆσ Ἑλλάδοσ τὴν Ἀκαρνανίαν φησὶν ἀπὸ τῶν ἑσπερίων μερῶν·

ταύτην γὰρ συνάπτειν πρώτην τοῖσ Ἠπειρωτικοῖσ ἔθνεσιν. ἀλλ’ ὥσπερ οὗτοσ τῇ παραλίᾳ μέτρῳ χρώμενοσ ἐντεῦθεν ποιεῖται τὴν ἀρχήν, ἡγεμονικόν τι τὴν θάλατταν κρίνων πρὸσ τὰσ τοπογραφίασ, ἐπεὶ ἄλλωσ γ’ ἐνεχώρει κατὰ τὴν Μακεδόνων καὶ Θετταλῶν τὴν ἀρχὴν ἀποφαίνεσθαι τῆσ Ἑλλάδοσ· οὕτω καὶ ἡμῖν προσήκει ἀκολουθοῦσι τῇ φύσει τῶν τόπων σύμβουλον ποιεῖσθαι τὴν θάλατταν. αὕτη δ’ ἐκ τοῦ Σικελικοῦ πελάγουσ προσπεσοῦσα τῇ μὲν ἀναχεῖται πρὸσ τὸν Κορινθιακὸν κόλπον, τῇ δ’ ἀποτελεῖ χερρόνησον μεγάλην τὴν Πελοπόννησον, ἰσθμῷ στενῷ κλειομένην. ἔστι δὲ τὰ δύο μέγιστα συστήματα τῆσ Ἑλλάδοσ τό τε ἐντὸσ Ἰσθμοῦ καὶ τὸ ἐκτὸσ μέχρι τῆσ ἐκβολῆσ τοῦ Πηνειοῦ· ἔστι δὲ καὶ μεῖζον καὶ ἐπιφανέστερον τὸ ἐντὸσ Ἰσθμοῦ· σχεδὸν δέ τι καὶ ἀκρόπολίσ ἐστιν ἡ Πελοπόννησοσ τῆσ συμπάσησ Ἑλλάδοσ . . . χωρὶσ γὰρ τῆσ λαμπρότητοσ καὶ δυνάμεωσ τῶν ἐνοικησάντων ἐθνῶν αὐτὴ ἡ τῶν τόπων θέσισ ὑπογράφει τὴν ἡγεμονίαν ταύτην, κόλποισ τε καὶ ἄκραισ πολλαῖσ καὶ τοῖσ σημειωδεστάτοισ, χερρονήσοισ μεγάλαισ, διαπεποικιλμένη, ὧν ἐκ διαδοχῆσ ἑτέρα τὴν ἑτέραν ἔχει. ἔστι δὲ πρώτη μὲν τῶν χερρονήσων ἡ Πελοπόννησοσ, ἰσθμῷ κλειομένη τετταράκοντα σταδίων. δευτέρα δὲ ἡ καὶ ταύτην περιέχουσα, ἧσ ἰσθμόσ ἐστιν ὁ ἐκ Παγῶν τῶν Μεγαρικῶν εἰσ Νίσαιαν, τὸ Μεγαρέων ἐπίνειον, ὑπερβολῇ σταδίων ἑκατὸν εἴκοσιν ἀπὸ θαλάττησ ἐπὶ θάλατταν. τρίτη δ’ ἡ καὶ ταύτην περιέχουσα, ἧσ ἰσθμὸσ ἀπὸ τοῦ μυχοῦ τοῦ Κρισαίου κόλπου μέχρι Θερμοπυλῶν· ἡ δ’ ἐπινοουμένη εὐθεῖα γραμμὴ ὅσον πεντακοσίων ὀκτὼ σταδίων τὴν μὲν Βοιωτίαν ἅπασαν ἐντὸσ ἀπολαμβάνουσα, τὴν δὲ Φωκίδα τέμνουσα λοξὴν καὶ τοὺσ Ἐπικνημιδίουσ. τετάρτη δὲ ἡ ἀπὸ τοῦ Ἀμβρακικοῦ κόλπου διὰ τῆσ Οἴτησ καὶ τῆσ Τραχινίασ εἰσ τὸν Μαλιακὸν κόλπον καθήκοντα ἔχουσα τὸν ἰσθμὸν καὶ τὰσ Θερμοπύλασ, ὅσον ὀκτακοσίων ὄντα σταδίων· πλειόνων δ’ ἢ χιλίων ἄλλοσ ἐστὶν ἀπὸ τοῦ αὐτοῦ κόλπου τοῦ Ἀμβρακικοῦ διὰ Θετταλῶν καὶ Μακεδόνων εἰσ τὸν Θερμαῖον διήκων μυχόν. ὑπαγορεύει δή τινα τάξιν οὐ φαύλην ἡ τῶν χερρονήσων διαδοχή· δεῖ δ’ ἀπὸ τῆσ ἐλαχίστησ ἄρξασθαι, ἐπιφανεστάτησ δέ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

Ancient Greek Text

Strabo, Geography, Book 8, chapter 1

(스트라본, 지리학, Book 8, chapter 1)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION