Strabo, Geography, book 4, chapter 6

(스트라본, 지리학, book 4, chapter 6)

μετὰ δὲ τὴν ὑπὲρ τῶν Ἄλπεων Κελτικὴν καὶ τὰ ἔθνη τὰ ἔχοντα τὴν χώραν ταύτην περὶ αὐτῶν τῶν Ἄλπεων λεκτέον καὶ τῶν κατοικούντων αὐτάσ, ἔπειτα περὶ τῆσ συμπάσησ Ἰταλίασ, φυλάττουσιν ἐν τῇ γραφῇ τὴν αὐτὴν τάξιν ἥνπερ δίδωσιν ἡ τῆσ χώρασ φύσισ. καὶ γὰρ νῦν ἔτι τὸ ἐν τοῖσ Ιἄποσιν ὄροσ ὑψηλὸν συνάπτον πωσ τῇ Ὄκρᾳ καὶ ταῖσ Ἄλπεσιν Ἄλβιον λέγεσθαι, ὡσ ἂν μέχρι δεῦρο τῶν Ἄλπεων ἐκτεταμένων. ἄρχονται μὲν οὖν αἱ Ἄλπεισ οὐκ ἀπὸ Μονοίκου λιμένοσ, ὡσ εἰρήκασί τινεσ, ἀλλ’ ἀπὸ τῶν αὐτῶν χωρίων ἀφ’ ὧνπερ καὶ τὰ Ἀπέννινα ὄρη κατὰ Γένουαν ἐμπόριον Λιγύων καὶ τὰ καλούμενα Σαβάτων ὀυάδα, ὅπερ ἐστὶ τενάγη· τὸ μὲν γὰρ Ἀπέννινον ἀπὸ Γενούασ, αἱ δὲ Ἄλπεισ ἀπὸ τῶν Σαβάτων ἔχουσι τὴν ἀρχήν· στάδιοι δ’ εἰσὶ μεταξὺ Γενούασ καὶ Σαβάτων διακόσιοι πρὸσ τοῖσ ἑξήκοντα· μετὰ δὲ τριακοσίουσ πρὸσ τοῖσ ἑβδομήκοντα Ἀλβίγγαυνόν ἐστι πόλισμα, οἱ δ’ ἐνοικοῦντεσ Λίγυεσ Ἴγγαυνοι καλοῦνται· ἐντεῦθεν δ’ εἰσ Μονοίκου λιμένα τετρακόσιοι καὶ ὀγδοήκοντα. ἔν τε τῷ μεταξὺ πόλισ εὐμεγέθησ Ἄλβιον Ἰντεμέλιον καὶ οἱ κατοικοῦντεσ Ἰντεμέλιοι. καὶ δὴ καὶ σημεῖον τίθενται τοῦ τὴν ἀρχὴν ἀπὸ τῶν Σαβάτων εἶναι ταῖσ Ἄλπεσιν ἐκ τῶν ὀνομάτων τούτων· τὰ γὰρ Ἄλπεια καλεῖσθαι πρότερον Ἄλβια, καθάπερ καὶ Ἀλπεινά. τῶν οὖν Λιγύων τῶν μὲν ὄντων Ἰγγαύνων τῶν δὲ Ἰντεμελίων, εἰκότωσ τὰσ ἐποικίασ αὐτῶν ἐπὶ τῇ θαλάττῃ τὴν μὲν ὀνομάζεσθαι Ἄλβιον Ἰντεμέλιον οἱο͂ν Ἄλπειον, τὴν δὲ ἐπιτετμημένωσ μᾶλλον Ἀλβίγγαυνον.

Πολύβιοσ δὲ προστίθησι τοῖσ δυσὶ φύλοισ τῶν Λιγύων τοῖσ λεχθεῖσι τό τε τῶν Ὀξυβίων καὶ τὸ τῶν Δεκιητῶν. ὅλωσ δὲ ἡ παραλία αὕτη πᾶσα μέχρι Τυρρηνίασ ἐκ Μονοίκου λιμένοσ προσεχήσ τέ ἐστι καὶ ἀλίμενοσ πλὴν βραχέων ὁρ́μων καὶ ἀγκυροβολίων. ὑπέρκεινται δὲ οἱ τῶν ὀρῶν ἐξαίσιοι κρημνοὶ στενὴν ἀπολείποντεσ πρὸσ θαλάττῃ πάροδον. κατοικοῦσι δὲ Λίγυεσ ζῶντεσ ἀπὸ θρεμμάτων τὸ πλέον καὶ γάλακτοσ καὶ κριθίνου πόματοσ, νεμόμενοι τά τε πρὸσ θαλάττῃ χωρία καὶ τὸ πλέον τὰ ὄρη. ἔχουσι δ’ ὕλην ἐνταῦθα παμπόλλην ναυπηγήσιμον καὶ μεγαλόδενδρον, ὥστ’ ἐνίων τοῦ πάχουσ τὴν διάμετρον ὀκτὼ ποδῶν εὑρίσκεσθαι· πολλὰ δὲ καὶ τῇ ποικιλίᾳ τῶν θυί̈νων οὐκ ἔστι χείρω πρὸσ τὰσ τραπεζοποιίασ. ταῦτά τε δὴ κατάγουσιν εἰσ τὸ ἐμπόριον τὴν Γένουαν καὶ θρέμματα καὶ δέρματα καὶ μέλι, ἀντιφορτίζονται δὲ ἔλαιον καὶ οἶνον τὸν ἐκ τῆσ Ἰταλίασ· ὁ δὲ παρ’ αὐτοῖσ ὀλίγοσ ἐστί, πιττίτησ αὐστηρόσ. ἐντεῦθεν δέ εἰσιν οἱ γίννοι λεγόμενοι ἵπποι τε καὶ ἡμίονοι, καὶ οἱ λιγυστῖνοί τε χιτῶνεσ καὶ σάγοι· πλεονάζει δὲ καὶ τὸ λιγγούριον παρ’ αὐτοῖσ, ὅ τινεσ ἤλεκτρον προσαγορεύουσι. στρατεύονται δ’ ἱππεῖσ μὲν οὐ πάνυ, ὁπλῖται δὲ ἀγαθοὶ καὶ ἀκροβολισταί· ἀπὸ δὲ τοῦ χαλκάσπιδασ εἶναι τεκμαίρονταί τινεσ Ἕλληνασ αὐτοὺσ εἶναι. ὁ δὲ τοῦ Μονοίκου λιμὴν ὁρ́μοσ ἐστὶν οὐ μεγάλαισ οὐδὲ πολλαῖσ ναυσίν, ἔχων ἱερὸν Ἡρακλέουσ Μονοίκου καλουμένου·

ἐοίκε δὲ ἀπὸ τοῦ ὀνόματοσ καὶ μέχρι δεῦρο διατείνειν ὁ Μασσαλιωτικὸσ παράπλουσ· διέχει δ’ Ἀντιπόλεωσ μικρῷ πλείουσ ἢ διακοσίουσ σταδίουσ. τοὐντεῦθεν δ’ ἤδη μέχρι Μασσαλίασ καὶ μικρὸν προσωτέρω τὸ τῶν Σαλύων ἔθνοσ οἰκεῖ τὰσ Ἄλπεισ τὰσ ὑπερκειμένασ καί τινα τῆσ αὐτῆσ παραλίασ ἀναμὶξ τοῖσ Ἕλλησι. καλοῦσι δὲ τοὺσ Σάλυασ οἱ μὲν παλαιοὶ τῶν Ἑλλήνων Λίγυασ καὶ τὴν χώραν, ἣν ἔχουσιν οἱ Μασσαλιῶται, Λιγυστικήν, οἱ δ’ ὕστερον Κελτολίγυασ ὀνομάζουσι, καὶ τὴν μέχρι Αὐενίωνοσ καὶ τοῦ Ῥοδανοῦ πεδιάδα τούτοισ προσνέμουσιν, ἀφ’ ἧσ οὐ πεζὴν μόνον ἀλλὰ καὶ ἱππικὴν ἔστελλον στρατιάν, εἰσ δέκα μέρη διῃρημένοι. πρώτουσ δ’ ἐχειρώσαντο Ῥωμαῖοι τούτουσ τῶν ὑπεραλπείων Κελτῶν, πολὺν χρόνον πολεμήσαντεσ καὶ τούτοισ καὶ τοῖσ Λίγυσιν, ἀποκεκλεικόσι τὰσ εἰσ τὴν Ἰβηρίαν παρόδουσ τὰσ διὰ τῆσ παραλίασ. καὶ γὰρ καὶ κατὰ γῆν καὶ κατὰ θάλατταν ἐλῄζοντο καὶ τοσοῦτον ἴσχυον ὥστε μόλισ στρατοπέδοισ μεγάλοισ πορευτὴν εἶναι τὴν ὁδόν. ὀγδοηκοστὸν δ’ ἔτοσ πολεμοῦντεσ διεπράξαντο μόλισ ὥστ’ ἐπὶ δώδεκα σταδίουσ τὸ πλάτοσ ἀνεῖσθαι τὴν ὁδὸν τοῖσ ὁδεύουσι δημοσίᾳ. μετὰ ταῦτα μέντοι κατέλυσαν ἅπαντασ καὶ διέταξαν αὐτοὶ τὰσ πολιτείασ, ἐπιστήσαντεσ φόβον. μετὰ δὲ τοὺσ Σάλυασ Ἀλβιεῖσ καὶ Ἀλβίοικοι καὶ Ουὀκόντιοι νέμονται τὰ προσάρκτια μέρη τῶν ὀρῶν.

παρατείνουσι δὲ οἱ Ουὀκόντιοι μέχρι Ἀλλοβρίγων, ἔχοντεσ αὐλῶνασ ἐν βάθει τῆσ ὀρεινῆσ ἀξιολόγουσ καὶ οὐ χείρουσ ὧν ἔχουσιν ἐκεῖνοι. Ἀλλόβριγεσ μὲν οὖν καὶ Λίγυεσ ὑπὸ τοῖσ στρατηγοῖσ τάττονται τοῖσ ἀφικνουμένοισ εἰσ τὴν Ναρβωνῖτιν, Ουὀκόντιοι δέ, καθάπερ τοὺσ Ουὄλκασ ἔφαμεν τοὺσ περὶ Νέμαυσον, τάττονται καθ’ αὑτούσ. τῶν δὲ μεταξὺ τοῦ Ουἄρου καὶ τῆσ Γενούασ Λιγύων οἱ μὲν ἐπὶ τῇ θαλάττῃ τοῖσ Ἰταλιώταισ εἰσὶν οἱ αὐτοί, ἐπὶ δὲ τοὺσ ὀρεινοὺσ πέμπεταί τισ ὕπαρχοσ τῶν ἱππικῶν ἀνδρῶν, καθάπερ καὶ ἐπ’ ἄλλουσ τῶν τελέωσ βαρβάρων. μετὰ δὲ Ουὀκοντίουσ Ἰκόνιοι καὶ Τρικόριοι καὶ μετ’ αὐτοὺσ Μέδουλλοι, οἵπερ τὰσ ὑψηλοτάτασ ἔχουσι κορυφάσ·

τὸ γοῦν ὀρθιώτατον αὐτῶν ὕψοσ σταδίων ἑκατὸν ἔχειν φασὶ τὴν ἀνάβασιν, κἀνθένδε πάλιν τὴν ἐπὶ τοὺσ ὁρ́ουσ τοὺσ τῆσ Ἰταλίασ κατάβασιν. ἄνω δ’ ἔν τισι κοίλοισ χωρίοισ λίμνη τε συνίσταται μεγάλη καὶ πηγαὶ δύο οὐ πολὺ ἄπωθεν ἀλλήλων, ὧν ἐκ μὲν τῆσ ἑτέρασ εἶσιν ὁ Δρουεντίασ ποταμὸσ χαραδρώδησ, ὃσ ἐπὶ τὸν Ῥοδανὸν καταράττει, καὶ ὁ Δουρίασ εἰσ τἀναντία· τῷ γὰρ Πάδῳ συμμίσγει κατενεχθεὶσ διὰ Σαλασσῶν εἰσ τὴν ἐντὸσ τῶν Ἄλπεων Κελτικήν· ἐκ δὲ τῆσ ἑτέρασ πολὺ ταπεινότεροσ τούτων τῶν χωρίων ἀναδίδωσιν αὐτὸσ ὁ Πάδοσ πολύσ τε καὶ ὀξύσ, προϊὼν δὲ γίνεται μείζων καὶ πραότεροσ· ἐκ πολλῶν γὰρ λαμβάνει τὴν αὔξησιν ἐν τοῖσ πεδίοισ ἤδη γενόμενοσ καὶ πλατύνεται· τῇ οὖν διαχύσει περισπᾷ καὶ ἀμβλύνει τὸν ῥοῦν· εἰσ δὲ τὴν Ἀδριατικὴν θάλατταν ἐκπίπτει μέγιστοσ γενόμενοσ τῶν κατὰ τὴν Εὐρώπην ποταμῶν πλὴν τοῦ Ἴστρου. ὑπέρκεινται δ’ οἱ Μέδουλλοι μάλιστα τῆσ συμβολῆσ τοῦ Ἴσαροσ πρὸσ τὸν Ῥοδανόν. ἐπὶ δὲ θάτερα μέρη τὰ πρὸσ τὴν Ἰταλίαν κεκλιμένα τῆσ λεχθείσησ ὀρεινῆσ Ταυρῖνοί τε οἰκοῦσι Λιγυστικὸν ἔθνοσ καὶ ἄλλοι Λίγυεσ.

τούτων δ’ ἐστὶ καὶ ἡ τοῦ Δόννου λεγομένη γῆ καὶ ἡ τοῦ Κοττίου. μετὰ δὲ τούτουσ καὶ τὸν Πάδον Σαλασσοί· ὑπὲρ δὲ τούτων ἐν ταῖσ κορυφαῖσ Κέντρωνεσ καὶ Κατόριγεσ καὶ Ουἄραγροι καὶ Ναντουᾶται καὶ ἡ Λημέννα λίμνη, δι’ ἧσ ὁ Ῥοδανὸσ φέρεται, καὶ ἡ πηγὴ τοῦ ποταμοῦ. οὐκ ἄπωθεν δὲ τούτων οὐδὲ τοῦ Ῥήνου αἱ πηγαί, οὐδ’ ὁ Ἀδούλασ τὸ ὄροσ, ἐξ οὗ ῥεῖ καὶ ὁ Ῥῆνοσ ἐπὶ τὰσ ἄρκτουσ καὶ ὁ Ἀδούασ εἰσ τἀναντία ἐμβάλλων εἰσ τὴν Λάριον λίμνην τὴν πρὸσ τῷ Κώμῳ. ὑπέρκεινται δὲ τοῦ Κώμου πρὸσ τῇ ῥίζῃ τῶν Ἄλπεων ἱδρυμένου τῇ μὲν Ῥαιτοὶ καὶ Ουἔννωνεσ ἐπὶ τὴν ἑώ κεκλιμένοι, τῇ δὲ Ληπόντιοι καὶ Τριδεντῖνοι καὶ Στόνοι καὶ ἄλλα πλείω μικρὰ ἔθνη κατέχοντα τὴν Ἰταλίαν ἐν τοῖσ πρόσθεν χρόνοισ λῃστρικὰ καὶ ἄπορα· νυνὶ δὲ τὰ μὲν ἐξέφθαρται τὰ δ’ ἡμέρωται τελέωσ, ὥστε τὰσ δι’ αὐτῶν ὑπερβολὰσ τοῦ ὄρουσ πρότερον οὔσασ ὀλίγασ καὶ δυσπεράτουσ νυνὶ πολλαχόθεν εἶναι καὶ ἀσφαλεῖσ ἀπὸ τῶν ἀνθρώπων καὶ εὐβάτουσ, ὡσ ἔνεστι, διὰ τὴν κατασκευήν. προσέθηκε γὰρ ὁ Σεβαστὸσ Καῖσαρ τῇ καταλύσει τῶν λῃστῶν τὴν κατασκευὴν τῶν ὁδῶν ὅσην οἱο͂́ν τ’ ἦν· οὐ γὰρ δυνατὸν πανταχοῦ βιάσασθαι τὴν φύσιν διὰ πετρῶν καὶ κρημνῶν ἐξαισίων, τῶν μὲν ὑπερκειμένων τῆσ ὁδοῦ τῶν δ’ ὑποπιπτόντων, ὥστε καὶ μικρὸν ἐκβᾶσιν ἄφυκτον εἶναι τὸν κίνδυνον, εἰσ φάραγγασ ἀβύσσουσ τοῦ πτώματοσ ὄντοσ. οὕτω δέ ἐστι στενὴ κατά τι αὐτοῦ ἡ ὁδὸσ ὥστ’ ἴλιγγον φέρειν τοῖσ πεζῇ βαδίζουσι καὶ αὐτοῖσ καὶ ὑποζυγίοισ τοῖσ ἀήθεσι· τὰ δ’ ἐπιχώρια κομίζει τοὺσ φόρτουσ ἀσφαλῶσ. οὔτ’ οὖν ταῦτα ἰάσιμα οὔθ’ αἱ κατολισθάνουσαι πλάκεσ τῶν κρυστάλλων ἄνωθεν ἐξαίσιοι, συνοδίαν ὅλην ἀπολαμβάνειν δυνάμεναι καὶ συνεξωθεῖν εἰσ τὰσ ὑποπιπτούσασ φάραγγασ. πολλαὶ γὰρ ἀλλήλαισ ἐπίκεινται πλάκεσ, πάγων ἐπὶ πάγοισ γενομένων τῆσ χιόνοσ κρυσταλλωδῶν καὶ τῶν ἐπιπολῆσ ἀεὶ ῥᾳδίωσ ἀπολυομένων ἀπὸ τῶν ἐντὸσ πρὶν διαλυθῆναι τελέωσ ἐν τοῖσ ἡλίοισ. ἡ δὲ τῶν Σαλασσῶν πολλὴ μέν ἐστιν ἐν αὐλῶνι βαθεῖ τῶν ὀρῶν ἀμφοτέρωθεν κλειόντων τὸ χωρίον, μέροσ δέ τι αὐτῶν ἀνατείνει καὶ πρὸσ τὰσ ὑπερκειμένασ κορυφάσ.

τοῖσ οὖν ἐκ τῆσ Ἰταλίασ ὑπερτιθεῖσι τὰ ὄρη διὰ τοῦ λεχθέντοσ αὐλῶνόσ ἐστιν ἡ ὁδόσ. εἶτα σχίζεται δίχα· καὶ ἡ μὲν διὰ τοῦ Ποινίνου λεγομένου φέρεται ζεύγεσιν οὐ βατὴ κατὰ τὰ ἄκρα τῶν Ἄλπεων, ἡ δὲ διὰ Κεντρώνων δυσμικωτέρα. ἔχει δὲ καὶ χρυσεῖα ἡ τῶν Σαλασσῶν, ἃ κατεῖχον ἰσχύοντεσ οἱ Σαλασσοὶ πρότερον, καθάπερ καὶ τῶν παρόδων ἦσαν κύριοι. προσελάμβανε δὲ πλεῖστον εἰσ τὴν μεταλλείαν αὐτοῖσ ὁ Δουρίασ ποταμὸσ εἰσ τὰ χρυσοπλύσια, διόπερ ἐπὶ πολλοὺσ τόπουσ σχίζοντεσ εἰσ τὰσ ἐξοχετείασ τὸ ὕδωρ τὸ κοινὸν ῥεῖθρον ἐξεκένουν. τοῦτο δ’ ἐκείνοισ μὲν συνέφερε πρὸσ τὴν τοῦ χρυσοῦ θήραν, τοὺσ δὲ γεωργοῦντασ τὰ ὑπ’ αὐτοῖσ πεδία τῆσ ἀρδείασ στερομένουσ ἐλύπει, τοῦ ποταμοῦ δυναμένου ποτίζειν τὴν χώραν διὰ τὸ ὑπερδέξιον ἔχειν τὸ ῥεῖθρον. ἐκ δὲ ταύτησ τῆσ αἰτίασ πόλεμοι συνεχεῖσ ἦσαν πρὸσ ἀλλήλουσ ἀμφοτέροισ τοῖσ ἔθνεσι. κρατησάντων δὲ Ῥωμαίων τῶν μὲν χρυσουργείων ἐξέπεσον καὶ τῆσ χώρασ οἱ Σαλασσοί, τὰ δ’ ὄρη κατέχοντεσ ἀκμὴν τὸ ὕδωρ ἐπώλουν τοῖσ δημοσιώναισ τοῖσ ἐργολαβήσασι τὰ χρυσεῖα· καὶ πρὸσ τούτουσ δ’ ἦσαν ἀεὶ διαφοραὶ διὰ τὴν πλεονεξίαν τῶν δημοσιωνῶν. οὕτω δὲ συνέβαινε τοὺσ στρατηγιῶντασ ἀεὶ τῶν Ῥωμαίων καὶ πεμπομένουσ ἐπὶ τοὺσ τόπουσ εὐπορεῖν προφάσεων ἀφ’ ὧν πολεμήσουσι. μέχρι μὲν δὴ τῶν νεωστὶ χρόνων τοτὲ μὲν πολεμούμενοι τοτὲ δὲ καταλυόμενοι τὸν πρὸσ τοὺσ Ῥωμαίουσ πόλεμον ἴσχυον ὅμωσ, καὶ πολλὰ κατέβλαπτον τοὺσ δι’ αὐτῶν ὑπερβάλλοντασ τὰ ὄρη κατὰ τὸ λῃστρικὸν ἔθοσ· οἵ γε καὶ Δέκιμον Βροῦτον φυγόντα ἐκ Μουτίνησ ἐπράξαντο δραχμὴν κατ’ ἄνδρα· Μεσσάλασ δὲ πλησίον αὐτῶν χειμαδεύων τιμὴν ξύλων κατέβαλε τῶν τε καυσίμων καὶ τῶν πτελεί̈νων ἀκοντισμάτων τῶν γυμναστικῶν. ἐσύλησαν δέ ποτε καὶ χρήματα Καίσαροσ οἱ ἄνδρεσ οὗτοι καὶ ἐπέβαλον κρημνοὺσ στρατοπέδοισ, πρόφασιν ὡσ ὁδοποιοῦντεσ ἢ γεφυροῦντεσ ποταμούσ. ὕστερον μέντοι κατεστρέψατο αὐτοὺσ ἄρδην ὁ Σεβαστὸσ καὶ πάντασ ἐλαφυροπώλησε, κομισθέντασ εἰσ Ἐπορεδίαν Ῥωμαίων ἀποικίαν, ἣν συνῴκισαν μὲν φρουρὰν εἶναι βουλόμενοι τοῖσ Σαλασσοῖσ, ὀλίγον δ’ ἀντέχειν ἐδύναντο οἱ αὐτόθι, ἑώσ ἠφανίσθη τὸ ἔθνοσ. τῶν μὲν οὖν ἄλλων σωμάτων τρεῖσ μυριάδεσ ἐξητάσθησαν ἐπὶ τοῖσ ἑξακισχιλίοισ, τῶν δὲ μαχίμων ἀνδρῶν ὀκτακισχίλιοι· πάντασ δ’ ἐπώλησε Τερέντιοσ Ουἄρρων ὑπὸ δόρυ καταστρεψάμενοσ αὐτοὺσ στρατηγόσ· τρισχιλίουσ δὲ Ῥωμαίων πέμψασ ᾤκισε τὴν πόλιν Αὐγοῦσταν ὁ Καῖσαρ, ἐν ᾧ ἐστρατοπέδευσε χωρίῳ ὁ Ουἄρρων, καὶ νῦν εἰρήνην ἄγει πᾶσα ἡ πλησιόχωροσ μέχρι τῶν ἄκρων ὑπερβολῶν τοῦ ὄρουσ. ἑξῆσ δὲ τὰ πρὸσ ἑώ μέρη τῶν ὀρῶν καὶ τὰ ἐπιστρέφοντα πρὸσ νότον Ῥαιτοὶ καὶ Ουἰνδολικοὶ κατέχουσι συνάπτοντεσ Ἐλουηττίοισ καὶ Βοί̈οισ·

ἐπίκεινται γὰρ τοῖσ ἐκείνων πεδίοισ. οἱ μὲν οὖν Ῥαιτοὶ μέχρι τῆσ Ἰταλίασ καθήκουσι τῆσ ὑπὲρ Οὐήρωνοσ καὶ Κώμου. καὶ ὅ γε Ῥαιτικὸσ οἶνοσ τῶν ἐν τοῖσ Ἰταλικοῖσ ἐπαινουμένων οὐκ ἀπολείπεσθαι δοκῶν ἐν ταῖσ τούτων ὑπωρείαισ γίνεται· διατείνουσι δὲ καὶ μέχρι τῶν χωρίων δι’ ὧν ὁ Ῥῆνοσ φέρεται· τούτου δ’ εἰσὶ τοῦ φύλου καὶ Ληπόντιοι καὶ Καμοῦνοι. οἱ δὲ Ουἰνδολικοὶ καὶ Νωρικοὶ τὴν ἐκτὸσ παρώρειαν κατέχουσι τὸ πλέον μετὰ Βρεύνων καὶ Γεναύνων, ἤδη τούτων Ἰλλυριῶν. ἅπαντεσ δ’ οὗτοι καὶ τῆσ Ἰταλίασ τὰ γειτονεύοντα μέρη κατέτρεχον ἀεὶ καὶ τῆσ Ἐλουηττίων καὶ Σηκοανῶν καὶ Βοί̈ων καὶ Γερμανῶν. ἰταμώτατοι δὲ τῶν μὲν Ουἰνδολικῶν ἐξητάζοντο Λικάττιοι καὶ Κλαυτηνάτιοι καὶ Ουἔννωνεσ, τῶν δὲ Ῥαιτῶν Ῥουκάντιοι καὶ Κωτουάντιοι. καὶ οἱ Ἐστίωνεσ δὲ τῶν Ουἰνδολικῶν εἰσὶ καὶ Βριγάντιοι, καὶ πόλεισ αὐτῶν Βριγάντιον καὶ Καμβόδουνον καὶ ἡ τῶν Λικαττίων ὥσπερ ἀκρόπολισ Δαμασία. τῆσ δὲ πρὸσ τοὺσ Ἰταλιώτασ τῶν λῃστῶν τούτων χαλεπότητοσ λέγεταί τι τοιοῦτον ὡσ, ἐπειδὰν ἕλωσι κώμην ἢ πόλιν οὐ μόνον ἡβηδὸν ἀνδροφονοῦντασ, ἀλλὰ καὶ μέχρι τῶν νηπίων προϊόντασ τῶν ἀρρένων, καὶ μηδ’ ἐνταῦθα παυομένουσ, ἀλλὰ καὶ τὰσ ἐγκύουσ γυναῖκασ κτείνοντασ ὅσασ φαῖεν οἱ μάντεισ ἀρρενοκυεῖν. μετὰ δὲ τούτουσ οἱ ἐγγὺσ ἤδη τοῦ Ἀδριατικοῦ μυχοῦ καὶ τῶν κατὰ Ἀκυληίαν τόπων οἰκοῦσι, Νωρικῶν τέ τινεσ καὶ Κάρνοι·

τῶν δὲ Νωρικῶν εἰσι καὶ οἱ Ταυρίσκοι. πάντασ δ’ ἔπαυσε τῶν ἀνέδην καταδρομῶν Τιβέριοσ καὶ ὁ ἀδελφὸσ αὐτοῦ Δροῦσοσ θερείᾳ μιᾷ, ὥστ’ ἤδη τρίτον καὶ τριακοστὸν ἔτοσ ἐστὶν ἐξ οὗ καθ’ ἡσυχίαν ὄντεσ ἀπευτακτοῦσι τοὺσ φόρουσ. κατὰ πᾶσαν δὲ τὴν τῶν Ἄλπεων ὀρεινὴν ἔστι μὲν καὶ γεώλοφα χωρία καλῶσ γεωργεῖσθαι δυνάμενα καὶ αὐλῶνεσ εὖ συνεκτισμένοι, τὸ μέντοι πλέον καὶ μάλιστα περὶ τὰσ κορυφάσ, περὶ ὃ δὴ καὶ συνίσταντο οἱ λῃσταί, λυπρὸν καὶ ἄκαρπον διά τε τὰσ πάχνασ καὶ τὴν τραχύτητα τῆσ γῆσ. κατὰ σπάνιν οὖν τροφῆσ τε καὶ ἄλλων ἐφείδοντο ἔσθ’ ὅτε τῶν ἐν τοῖσ πεδίοισ, ἵν’ ἔχοιεν χορηγούσ· ἀντεδίδοσαν δὲ ῥητίνην πίτταν δᾷδα κηρὸν τυρὸν μέλι· τούτων γὰρ εὐπόρουν. ὑπέρκειται δὲ τῶν Κάρνων τὸ Ἀπέννινον ὄροσ, λίμνην ἔχον ἐξιεῖσαν εἰσ τὸν Ἀτησῖνον ποταμόν, ὃσ παραλαβὼν Ἄταγιν ἄλλον ποταμὸν εἰσ τὸν Ἀδρίαν ἐκβάλλει. ἐκ δὲ τῆσ αὐτῆσ λίμνησ καὶ ἄλλοσ ποταμὸσ εἰσ τὸν Ἴστρον ῥεῖ, καλούμενοσ Ἰσάρασ. καὶ γὰρ ὁ Ἴστροσ τὰσ ἀρχὰσ ἀπὸ τούτων λαμβάνει τῶν ὀρῶν πολυσχιδῶν ὄντων καὶ πολυκεφάλων. μέχρι μὲν γὰρ δεῦρο ἀπὸ τῆσ Λιγυστικῆσ συνεχῆ τὰ ὑψηλὰ τῶν Ἄλπεων διέτεινε καὶ ἑνὸσ ὄρουσ φαντασίαν παρεῖχεν, εἶτ’ ἀνεθέντα καὶ ταπεινωθέντα ἐξαίρεται πάλιν εἰσ πλείω μέρη καὶ πλείουσ κορυφάσ. πρώτη δ’ ἐστὶ τούτων ἡ τοῦ Ῥήνου πέραν καὶ τῆσ λίμνησ κεκλιμένη πρὸσ ἑώ ῥάχισ μετρίωσ ὑψηλή, ὅπου αἱ τοῦ Ἴστρου πηγαὶ πλησίον Σοήβων καὶ τοῦ Ἑρκυνίου δρυμοῦ· ἄλλαι δ’ εἰσὶν ἐπιστρέφουσαι πρὸσ τὴν Ἰλλυρίδα καὶ τὸν Ἀδρίαν, ὧν ἐστι τό τε Ἀπέννινον ὄροσ τὸ λεχθὲν καὶ τὸ Τοῦλλον καὶ Φλιγαδία, τὰ ὑπερκείμενα τῶν Ουἰνδολικῶν, ἐξ ὧν ὁ Δούρασ καὶ Κλάνισ καὶ ἄλλοι πλείουσ χαραδρώδεισ ποταμοὶ συμβάλλουσιν εἰσ τὸ τοῦ Ἴστρου ῥεῖθρον. καὶ οἱ Ιἄποδεσ δὲ ἤδη τοῦτο ἐπίμικτον Ἰλλυριοῖσ καὶ Κελτοῖσ ἔθνοσ περὶ τούτουσ οἰκοῦσι τοὺσ τόπουσ, καὶ ἡ Ὄκρα πλησίον τούτων ἐστίν.

οἱ μὲν οὖν Ιἄποδεσ πρότερον εὐανδροῦντεσ καὶ τοῦ ὄρουσ ἐφ’ ἑκάτερον τὴν οἴκησιν ἔχοντεσ καὶ τοῖσ λῃστηρίοισ ἐπικρατοῦντεσ, ἐκπεπόνηνται τελέωσ ὑπὸ τοῦ Σεβαστοῦ Καίσαροσ καταπολεμηθέντεσ. πόλεισ δ’ αὐτῶν Μέτουλον Ἀρουπῖνοι Μονήτιον Ουἔνδων. μεθ’ οὓσ ἡ Σεγεστικὴ πόλισ ἐν πεδίῳ, παρ’ ἣν ὁ Σάοσ παραρρεῖ ποταμὸσ ἐκδιδοὺσ εἰσ τὸν Ἴστρον. κεῖται δὲ ἡ πόλισ εὐφυῶσ πρὸσ τὸν κατὰ τῶν Δακῶν πόλεμον· ἡ δ’ Ὄκρα τὸ ταπεινότατον μέροσ τῶν Ἄλπεών ἐστι καθ’ ὃ συνάπτουσι τοῖσ Κάρνοισ, καὶ δι’ οὗ τὰ ἐκ τῆσ Ἀκυληίασ φορτία κομίζουσιν ἁρμαμάξαισ εἰσ τὸν καλούμενον Ναύπορτον, σταδίων ὁδὸν οὐ πολὺ πλειόνων ἢ τετρακοσίων· ἐκεῖθεν δὲ τοῖσ ποταμοῖσ κατάγεται μέχρι τοῦ Ἴστρου καὶ τῶν ταύτῃ χωρίων. παραρρεῖ γὰρ δὴ τὸν Ναύπορτον [Κορκόρασ] ποταμὸσ ἐκ τῆσ Ἰλλυρίδοσ φερόμενοσ πλωτόσ, ἐκβάλλει δ’ εἰσ τὸν Σάον, ὥστ’ εὐμαρῶσ εἰσ τὴν Σεγεστικὴν κατάγεται καὶ τοὺσ Παννονίουσ καὶ Ταυρίσκουσ. συμβάλλει δ’ εἰσ τὸν Σάον κατὰ τὴν πόλιν καὶ ὁ Κόλαπισ· ἀμφότεροι δ’ εἰσὶ πλωτοί, ῥέουσι δ’ ἀπὸ τῶν Ἄλπεων. ἔχουσι δ’ αἱ Ἄλπεισ καὶ ἵππουσ ἀγρίουσ καὶ βόασ. φησὶ δὲ Πολύβιοσ καὶ ἰδιόμορφόν τι γεννᾶσθαι ζῷον ἐν αὐταῖσ ἐλαφοειδὲσ τὸ σχῆμα πλὴν αὐχένοσ καὶ τριχώματοσ, ταῦτα δ’ ἐοικέναι κάπρῳ, ὑπὸ δὲ τῷ γενείῳ πυρῆνα ἴσχειν ὅσον σπιθαμιαῖον ἀκρόκομον, πωλικῆσ κέρκου τὸ πάχοσ. τῶν δ’ ὑπερθέσεων τῶν ἐκ τῆσ Ἰταλίασ εἰσ τὴν ἔξω Κελτικὴν καὶ τὴν προσάρκτιον ἡ διὰ Σαλασσῶν ἐστιν ἄγουσα ἐπὶ Λούγδουνον·

διττὴ δ’ ἐστίν, ἡ μὲν ἁμαξεύεσθαι δυναμένη διὰ μήκουσ πλείονοσ ἡ διὰ Κεντρώνων, ἡ δὲ ὀρθία καὶ στενή, σύντομοσ δέ, ἡ διὰ τοῦ Ποινίνου. τὸ δὲ Λούγδουνον ἐν μέσῳ τῆσ χώρασ ἐστὶν ὥσπερ ἀκρόπολισ, διά τε τὰσ συμβολὰσ τῶν ποταμῶν καὶ διὰ τὸ ἐγγὺσ εἶναι πᾶσι τοῖσ μέρεσι. διόπερ καὶ Ἀγρίππασ ἐντεῦθεν τὰσ ὁδοὺσ ἔτεμε, τὴν διὰ τῶν Κεμμένων ὀρῶν μέχρι Σαντόνων καὶ τῆσ Ἀκυιτανίασ, καὶ τὴν ἐπὶ τὸν Ῥῆνον, καὶ τρίτην τὴν ἐπὶ τὸν ὠκεανόν, τὴν πρὸσ Βελλοάκοισ καὶ Ἀμβιανοῖσ, τετάρτη δ’ ἐστὶν ἐπὶ τὴν Ναρβωνῖτιν καὶ τὴν Μασσαλιωτικὴν παραλίαν. ἔστι δὲ καὶ ἐν ἀριστερᾷ ἀφεῖσι τὸ Λούγδουνον καὶ τὴν ὑπερκειμένην χώραν ἐν αὐτῷ τῷ Ποινίνῳ πάλιν ἐκτροπὴ διαβάντι τὸν Ῥοδανὸν ἢ τὴν λίμνην τὴν Λημένναν εἰσ τὰ Ἐλουηττίων πεδία, κἀντεῦθεν εἰσ Σηκοανοὺσ ὑπέρθεσισ διὰ τοῦ Ιὄρα ὄρουσ καὶ εἰσ Λίγγονασ· διά τε τούτων ἐπ’ ἄμφω καὶ ἐπὶ τὸν Ῥῆνον καὶ ἐπὶ τὸν ὠκεανὸν δίοδοι σχίζονται. ἔτι φησὶ Πολύβιοσ ἐφ’ ἑαυτοῦ κατ’ Ἀκυληίαν μάλιστα ἐν τοῖσ Ταυρίσκοισ τοῖσ Νωρικοῖσ εὑρεθῆναι χρυσεῖον οὕτωσ εὐφυὲσ ὥστ’ ἐπὶ δύο πόδασ ἀποσύραντι τὴν ἐπιπολῆσ γῆν εὐθὺσ ὀρυκτὸν εὑρίσκεσθαι χρυσόν, τὸ δ’ ὄρυγμα μὴ πλειόνων ὑπάρχειν ἢ πεντεκαίδεκα ποδῶν, εἶναι δὲ τοῦ χρυσοῦ τὸν μὲν αὐτόθεν καθαρὸν κυάμου μέγεθοσ ἢ θέρμου, τοῦ ὀγδόου μέρουσ μόνον ἀφεψηθέντοσ, τὸν δὲ δεῖσθαι μὲν χωνείασ πλείονοσ σφόδρα δὲ λυσιτελοῦσ.

συνεργασαμένων δὲ τοῖσ βαρβάροισ τῶν Ἰταλιωτῶν ἐν διμήνῳ, παραχρῆμα τὸ χρυσίον εὐωνότερον γενέσθαι τῷ τρίτῳ μέρει καθ’ ὅλην τὴν Ἰταλίαν, αἰσθομένουσ δὲ τοὺσ Ταυρίσκουσ μονοπωλεῖν ἐκβαλόντασ τοὺσ συνεργαζομένουσ. ἀλλὰ νῦν ἅπαντα τὰ χρυσεῖα ὑπὸ Ῥωμαίοισ ἐστί. κἀνταῦθα δ’, ὥσπερ κατὰ τὴν Ἰβηρίαν, φέρουσιν οἱ ποταμοὶ χρυσοῦ ψῆγμα πρὸσ τῷ ὀρυκτῷ, οὐ μέντοι τοσοῦτον. ὁ δ’ αὐτὸσ ἀνὴρ περὶ τοῦ μεγέθουσ τῶν Ἄλπεων καὶ τοῦ ὕψουσ λέγων παραβάλλει τὰ ἐν τοῖσ Ἕλλησιν ὄρη τὰ μέγιστα, τὸ Ταύ̈γετον τὸ Λύκαιον Παρνασσὸν Ὄλυμπον Πήλιον Ὄσσαν, ἐν δὲ Θρᾴκῃ Αἷμον Ῥοδόπην Δούνακα· καί φησιν ὅτι τούτων μὲν ἕκαστον μικροῦ δεῖν αὐθημερὸν εὐζώνοισ ἀναβῆναι δυνατόν, αὐθημερὸν δὲ καὶ περιελθεῖν, τὰσ δ’ Ἄλπεισ οὐδ’ ἂν πεμπταῖοσ ἀναβαίη τίσ· τὸ δὲ μῆκόσ ἐστι δισχιλίων καὶ διακοσίων σταδίων τὸ παρῆκον παρὰ τὰ πεδία. τέτταρασ δ’ ὑπερβάσεισ ὀνομάζει μόνον· διὰ Λιγύων μὲν τὴν ἔγγιστα τῷ Τυρρηνικῷ πελάγει, εἶτα τὴν διὰ Ταυρίνων ἣν Ἀννίβασ διῆλθεν, εἶτα τὴν διὰ Σαλασσῶν, τετάρτην δὲ τὴν διὰ Ῥαιτῶν, ἁπάσασ κρημνώδεισ. λίμνασ δὲ εἶναί φησιν ἐν τοῖσ ὄρεσι πλείουσ μέν, τρεῖσ δὲ μεγάλασ· ὧν ἡ μὲν Βήνακοσ ἔχει μῆκοσ πεντακοσίων σταδίων, πλάτοσ δὲ [ἑκατὸν] τριάκοντα, ἐκρεῖ δὲ ποταμὸσ Μίγκιοσ· ἡ δ’ ἑξῆσ Λάριοσ τετρακοσίων, πλάτοσ δὲ στενωτέρα τῆσ πρότερον, ἐξίησι δὲ ποταμὸν τὸν Ἀδούαν· τρίτη δὲ Ουἐρβανὸσ μῆκοσ ἐγγὺσ τριακοσίων σταδίων, πλάτοσ δὲ τριάκοντα, ποταμὸν δὲ ἐξίησι μέγαν Τικῖνον· πάντεσ δ’ εἰσ τὸν Πάδον συρρέουσι. τοσαῦτα καὶ περὶ τῶν ὀρῶν ἔχομεν λέγειν τῶν Ἀλπεινῶν.

상위

Geography (지리학)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION