Sophocles, episode 2:

(소포클레스, episode 2:)

ὦ φίλτατ’ ἀνδρῶν προσπόλων, ὥσ μοι σαφῆ σημεῖα φαίνεισ ἐσθλὸσ εἰσ ἡμᾶσ γεγώσ. ὥσπερ γὰρ ἵπποσ εὐγενήσ, κἂν ᾖ γέρων, ἐν τοῖσι δεινοῖσ θυμὸν οὐκ ἀπώλεσεν, ἀλλ’ ὀρθὸν οὖσ ἵστησιν, ὡσαύτωσ δὲ σὺ ἡμᾶσ τ’ ὀτρύνεισ καὐτὸσ ἐν πρώτοισ ἕπει. τοιγὰρ τὰ μὲν δόξαντα δηλώσω, σὺ δὲ ὀξεῖαν ἀκοὴν τοῖσ ἐμοῖσ λόγοισ διδούσ, εἰ μή τι καιροῦ τυγχάνω, μεθάρμοσον. ἐγὼ γὰρ ἡνίχ’ ἱκόμην τὸ Πυθικὸν μαντεῖον, ὡσ μάθοιμ’ ὅτῳ τρόπῳ πατρὶ δίκασ ἀροίμην τῶν φονευσάντων πάρα, χρῇ μοι τοιαῦθ’ ὁ Φοῖβοσ ὧν πεύσει τάχα· ἄσκευον αὐτὸν ἀσπίδων τε καὶ στρατοῦ δόλοισι κλέψαι χειρὸσ ἐνδίκουσ σφαγάσ. ὅτ’ οὖν τοιόνδε χρησμὸν εἰσηκούσαμεν, σὺ μὲν μολών, ὅταν σε καιρὸσ εἰσάγῃ, δόμων ἔσω τῶνδ’, ἴσθι πᾶν τὸ δρώμενον, ὅπωσ ἂν εἰδὼσ ἡμὶν ἀγγείλῃσ σαφῆ. οὐ γάρ σε μὴ γήρᾳ τε καὶ χρόνῳ μακρῷ γνῶσ’, οὐδ’ ὑποπτεύσουσιν ὧδ’ ἠνθισμένον. λόγῳ δὲ χρῶ τοιῷδ’, ὅτι ξένοσ μὲν εἶ Φωκέωσ παρ’ ἀνδρὸσ Φανοτέωσ ἥκων· ὃ γὰρ μέγιστοσ αὐτοῖσ τυγχάνει δορυξένων. ἄγγελλε δ’ ὁρ́κον προστιθεὶσ ὁθούνεκα τέθνηκ’ Ὀρέστησ ἐξ ἀναγκαίασ τύχησ, ἄθλοισι Πυθικοῖσιν ἐκ τροχηλάτων δίφρων κυλισθείσ· ὧδ’ ὁ μῦθοσ ἑστάτω.

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION