Septuagint, Prophetia Danielis 12:

(70인역 성경, 다니엘서 12:)

ΚΑΙ ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ ἀναστήσεται Μιχαὴλ ὁ ἄρχων ὁ μέγασ, ὁ ἑστηκὼσ ἐπὶ τοὺσ υἱοὺσ τοῦ λαοῦ σου. καὶ ἔσται καιρὸσ θλίψεωσ, θλῖψισ οἵα οὐ γέγονεν ἀφ’ οὗ γεγένηται ἔθνοσ ἐν τῇ γῇ ἕωσ τοῦ καιροῦ ἐκείνου. καὶ ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ σωθήσεται ὁ λαόσ σου, πᾶσ ὁ γεγραμμένοσ ἐν τῇ βίβλῳ. καὶ πολλοὶ τῶν καθευδόντων ἐν γῆσ χώματι ἐξεγερθήσονται, οὗτοι εἰσ ζωὴν αἰώνιον καὶ οὗτοι εἰσ ὀνειδισμὸν καὶ εἰσ αἰσχύνην αἰώνιον. καὶ οἱ συνιέντεσ ἐκλάμψουσιν ὡσ ἡ λαμπρότησ τοῦ στερεώματοσ καὶ ἀπὸ τῶν δικαίων τῶν πολλῶν ὡσ οἱ ἀστέρεσ εἰσ τοὺσ αἰῶνασ καὶ ἔτι. καὶ σύ, Δανιήλ, ἔμφραξον τοὺσ λόγουσ καὶ σφράγισον τὸ βιβλίον ἕωσ καιροῦ συντελείασ, ἕωσ διδαχθῶσι πολλοὶ καὶ πληθυνθῇ ἡ γνῶσισ. ‐ Καὶ εἶδον ἐγὼ Δανιὴλ καὶ ἰδοὺ δύο ἕτεροι εἱστήκεισαν, εἷσ ἐντεῦθεν τοῦ χείλουσ τοῦ ποταμοῦ καὶ εἷσ ἐντεῦθεν τοῦ χείλουσ τοῦ ποταμοῦ. καὶ εἶπε τῷ ἀνδρὶ τῷ ἐνδεδυμένῳ τὰ βαδδίν, ὃσ ἦν ἐπάνω τοῦ ὕδατοσ τοῦ ποταμοῦ. ἕωσ πότε τὸ πέρασ ὧν εἴρηκασ τῶν θαυμασίων̣ καὶ ἤκουσα τοῦ ἀνδρὸσ τοῦ ἐνδεδυμένου τὰ βαδδίν, ὃσ ἦν ἐπάνω τοῦ ὕδατοσ τοῦ ποταμοῦ, καὶ ὕψωσε τὴν δεξιὰν αὐτοῦ καὶ τὴν ἀριστερὰν αὐτοῦ εἰσ τὸν οὐρανὸν καὶ ὤμοσεν ἐν τῷ ζῶντι εἰσ τὸν αἰῶνα, ὅτι εἰσ καιρὸν καιρῶν καὶ ἥμισυ καιροῦ. ἐν τῷ συντελεσθῆναι διασκορπισμὸν γνώσονται πάντα ταῦτα. καὶ ἐγὼ ἤκουσα καὶ οὐ συνῆκα καὶ εἶπα. Κύριε, τί τὰ ἔσχατα τούτων̣ καὶ εἶπε. δεῦρο Δανιήλ, ὅτι ἐμπεφραγμένοι καὶ ἐσφραγισμένοι οἱ λόγοι, ἕωσ καιροῦ πέρασ. ἐκλεγῶσι καὶ ἐκλευκανθῶσι καὶ πυρωθῶσι καὶ ἁγιασθῶσι πολλοί, καὶ ἀνομήσωσιν ἄνομοι. καὶ οὐ συνήσουσι πάντεσ ἄνομοι, καὶ οἱ νοήμονεσ συνήσουσι. καὶ ἀπὸ καιροῦ παραλλάξεωσ τοῦ ἐνδελεχισμοῦ καὶ τοῦ δοθῆναι βδέλυγμα ἐρημώσεωσ ἡμέραι χίλιαι διακόσιαι ἐνενήκοντα. μακάριοσ ὁ ὑπομένων καὶ φθάσασ εἰσ ἡμέρασ χιλίασ τριακοσίασ τριάκοντα πέντε. καὶ σὺ δεῦρο καὶ ἀναπαύου. ἔτι γὰρ ἡμέραι καὶ ὧραι εἰσ ἀναπλήρωσιν συντελείασ, καὶ ἀναστήσῃ εἰσ τὸν κλῆρόν σου, εἰσ συντέλειαν ἡμερῶν. ̀ρ̀ν̀ρ̀ν————— ̀ρ̀ν̀ρ̀ν ΒΗΛ ΚΑΙ ΔΡΑΚΩΝ · ΚΑΙ ὁ βασιλεὺσ Ἀστυάγησ προσετέθη πρὸσ τοὺσ πατέρασ αὐτοῦ, καὶ παρέλαβε Κῦροσ ὁ Πέρσησ τὴν βασιλείαν αὐτοῦ. καὶ ἦν Δανιὴλ συμβιωτὴσ τοῦ βασιλέωσ καὶ ἔνδοξοσ ὑπὲρ πάντασ τοὺσ φίλουσ αὐτοῦ. καὶ ἦν εἴδωλον τοῖσ Βαβυλωνίοισ, ᾧ ὄνομα Βήλ, καὶ ἐδαπανῶντο εἰσ αὐτὸν ἑκάστησ ἡμέρασ σεμιδάλεωσ ἀρτάβαι δώδεκα καὶ πρόβατα τεσσαράκοντα καὶ οἴνου μετρηταὶ ἕξ. καὶ ὁ βασιλεὺσ ἐσέβετο αὐτὸν καὶ ἐπορεύετο καθ’ ἑκάστην ἡμέραν προσκυνεῖν αὐτῷ. Δανιὴλ δὲ προσεκύνει τῷ Θεῷ αὐτοῦ. καὶ εἶπεν αὐτῷ ὁ βασιλεύσ. διατί οὐ προσκυνεῖσ τῷ Βήλ̣ ὁ δὲ εἶπεν. ὅτι οὐ σέβομαι εἴδωλα χειροποίητα, ἀλλὰ τὸν ζῶντα Θεὸν τὸν κτίσαντα τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν καὶ ἔχοντα πάσησ σαρκὸσ κυριείαν. καὶ εἶπεν αὐτῷ ὁ βασιλεύσ. οὐ δοκεῖ σοι Βὴλ εἶναι ζῶν θεόσ̣ ἢ οὐχ ὁρᾷσ ὅσα ἐσθίει καὶ πίνει καθ’ ἑκάστην ἡμέραν̣ καὶ εἶπε Δανιὴλ γελάσασ. μὴ πλανῶ, βασιλεῦ. οὗτοσ γὰρ ἔσωθεν μέν ἐστι πηλὸσ ἔξωθεν δὲ χαλκὸσ καὶ οὐ βέβρωκεν οὐδὲ πέπωκε πώποτε. θυμωθεὶσ δὲ ὁ βασιλεὺσ ἐκάλεσε τοὺσ ἱερεῖσ αὐτοῦ καὶ εἶπεν αὐτοῖσ. ἐὰν μὴ εἴπητέ μοι τίσ ὁ κατέσθων τὴν δαπάνην ταύτην, ἀποθανεῖσθε. ἐὰν δὲ δείξητε ὅτι Βὴλ κατεσθίει αὐτά, Δανιὴλ ἀποθανεῖται, ὅτι ἐβλασφήμησεν εἰσ τὸν Βήλ. καὶ εἶπε Δανιὴλ τῷ βασιλεῖ. γινέσθω κατὰ τὸ ρῆμά σου. καὶ ἦσαν ἱερεῖσ τοῦ Βὴλ ἑβδομήκοντα ἐκτὸσ γυναικῶν καὶ τέκνων. καὶ ἦλθεν ὁ βασιλεὺσ μετὰ Δανιὴλ εἰσ τὸν οἶκον τοῦ Βήλ. καὶ εἶπαν οἱ ἱερεῖσ τοῦ Βήλ. ἰδοὺ ἡμεῖσ ἀποτρέχομεν ἔξω, σὺ δέ, βασιλεῦ, παράθεσ τὰ βρώματα καὶ τὸν οἶνον κεράσασ θὲσ καὶ ἀπόκλεισον τὴν θύραν καὶ σφράγισον τῷ δακτυλίῳ σου. καὶ ἐλθὼν πρωί̈, ἐὰν μὴ εὕρῃσ πάντα βεβρωμένα ὑπὸ τοῦ Βήλ, ἀποθανούμεθα ἢ Δανιὴλ ὁ ψευδόμενοσ καθ’ ἡμῶν. αὐτοὶ δὲ κατεφρόνουν, ὅτι πεποιήκεισαν ὑπὸ τὴν τράπεζαν κεκρυμμένην εἴσοδον καὶ δι’ αὐτῆσ εἰσεπορεύοντο διόλου καὶ ἀνήλουν αὐτά. καὶ ἐγένετο ὡσ ἐξήλθοσαν ἐκεῖνοι, καὶ ὁ βασιλεὺσ παρέθηκε τὰ βρώματα τῷ Βήλ. καὶ ἐπέταξε Δανιὴλ τοῖσ παιδαρίοισ αὐτοῦ καὶ ἤνεγκαν τέφραν καὶ κατέστρωσαν ὅλον τὸν ναὸν ἐνώπιον τοῦ βασιλέωσ μόνου. καὶ ἐξελθόντεσ ἔκλεισαν τὴν θύραν καὶ ἐσφραγίσαντο ἐν τῷ δακτυλίῳ τοῦ βασιλέωσ, καὶ ἀπῆλθον. οἱ δὲ ἱερεῖσ ἦλθον τὴν νύκτα κατὰ τὸ ἔθοσ αὐτῶν καὶ αἱ γυναῖκεσ αὐτῶν καὶ τὰ τέκνα αὐτῶν καὶ κατέφαγον πάντα καὶ ἐξέπιον. καὶ ὤρθρισεν ὁ βασιλεὺσ τὸ πρωί̈ καὶ Δανιὴλ μετ’ αὐτοῦ. καὶ εἶπεν ὁ βασιλεύσ. σῷοι αἱ σφραγῖδεσ, Δανιήλ̣ ὁ δὲ εἶπε. σῷοι, βασιλεῦ. καὶ ἐγένετο ἅμα τῷ ἀνοῖξαι τὰσ θύρασ, ἐπιβλέψασ ἐπὶ τὴν τράπεζαν ὁ βασιλεὺσ ἐβόησε φωνῇ μεγάλῃ. μέγασ εἶ, Βήλ, καὶ οὐκ ἔστι παρὰ σοὶ δόλοσ οὐδὲ εἷσ. καὶ ἐγέλασε Δανιὴλ καὶ ἐκράτησε τὸν βασιλέα τοῦ μὴ εἰσελθεῖν αὐτὸν ἔσω καὶ εἶπεν. ἰδὲ δὴ τὸ ἔδαφοσ καὶ γνῶθι τίνοσ τὰ ἴχνη ταῦτα. καὶ εἶπεν ὁ βασιλεύσ. ὁρῶ τὰ ἴχνη ἀνδρῶν καὶ γυναικῶν καὶ παιδίων. καὶ ὀργισθεὶσ ὁ βασιλεὺσ τότε συνέλαβε τοὺσ ἱερεῖσ καὶ τὰσ γυναῖκασ καὶ τὰ τέκνα αὐτῶν, καὶ ἔδειξαν αὐτῷ τὰσ κρυπτὰσ θύρασ, δι’ ὧν εἰσεπορεύοντο καὶ ἐδαπάνων τὰ ἐπὶ τῆσ τραπέζησ. καὶ ἀπέκτεινεν αὐτοὺσ ὁ βασιλεὺσ καὶ ἔδωκε τὸν Βὴλ ἔκδοτον τῷ Δανιήλ, καὶ κατέστρεψεν αὐτὸν καὶ τὸ ἱερὸν αὐτοῦ. Καὶ ἦν δράκων μέγασ, καὶ ἐσέβοντο αὐτὸν οἱ Βαβυλώνιοι. καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺσ τῷ Δανιήλ. μὴ καὶ τοῦτον ἐρεῖσ ὅτι χαλκοῦσ ἐστιν̣ ἰδοὺ ζῇ καὶ ἐσθίει καὶ πίνει. οὐ δύνασαι εἰπεῖν ὅτι οὐκ ἔστιν οὗτοσ θεὸσ ζῶν, καὶ προσκύνησον αὐτῷ. καὶ εἶπε Δανιήλ. Κυρίῳ τῷ Θεῷ μου προσκυνήσω, ὅτι οὗτόσ ἐστι Θεὸσ ζῶν. σὺ δέ, βασιλεῦ, δόσ μοι ἐξουσίαν, καὶ ἀποκτενῶ τὸν δράκοντα ἄνευ μαχαίρασ καὶ ράβδου. καὶ εἶπεν ὁ βασιλεύσ. δίδωμί σοι. καὶ ἔλαβεν ὁ Δανιὴλ πίσσαν καὶ στέαρ καὶ τρίχασ καὶ ἥψησεν ἐπὶ τὸ αὐτὸ καὶ ἐποίησε μάζασ καὶ ἔδωκεν εἰσ τὸ στόμα τοῦ δράκοντοσ, καὶ φαγὼν διερράγη ὁ δράκων. καὶ εἶπεν. ἴδετε τά σεβάσματα ὑμῶν. καὶ ἐγένετο ὡσ ἤκουσαν οἱ Βαβυλώνιοι, ἠγανάκτησαν λίαν καὶ συνεστράφησαν ἐπὶ τὸν βασιλέα καὶ εἶπαν. Ἰουδαῖοσ γέγονεν ὁ βασιλεύσ. τὸν Βὴλ κατέσπασε καὶ τὸν δράκοντα ἀπέκτεινε καὶ τοὺσ ἱερεῖσ κατέσφαξε. καὶ εἶπαν ἐλθόντεσ πρὸσ τὸν βασιλέα. παράδοσ ἡμῖν τὸν Δανιήλ. εἰ δὲ μή, ἀποκτενοῦμέν σε καὶ τὸν οἶκόν σου. καὶ εἶδεν ὁ βασιλεὺσ ὅτι ἐπείγουσιν αὐτὸν σφόδρα, καὶ ἀναγκασθεὶσ ὁ βασιλεὺσ παρέδωκεν αὐτοῖσ τὸν Δανιήλ. οἱ δὲ ἔβαλον αὐτὸν εἰσ τὸν λάκκον τῶν λεόντων, καὶ ἦν ἐκεῖ ἡμέρασ ἕξ. ἦσαν δὲ ἐν τῷ λάκκῳ ἑπτὰ λέοντεσ, καὶ ἐδίδοτο αὐτοῖσ τὴν ἡμέραν δύο σώματα καὶ δύο πρόβατα. τότε δὲ οὐκ ἐδόθη αὐτοῖσ, ἵνα καταφάγωσι τὸν Δανιήλ. καὶ ἦν Ἀμβακοὺμ ὁ προφήτησ ἐν τῇ Ἰουδαίᾳ, καὶ αὐτὸσ ἥψησεν ἕψεμα καὶ ἐνέθρυψεν ἄρτουσ εἰσ σκάφην καὶ ἐπορεύετο εἰσ τὸ πεδίον ἀπενέγκαι τοῖσ θερισταῖσ. καὶ εἶπεν ὁ ἄγγελοσ Κυρίου τῷ Ἀμβακούμ. ἀπένεγκε τὸ ἄριστον, ὃ ἔχεισ, εἰσ Βαβυλῶνα τῷ Δανιὴλ εἰσ τὸν λάκκον τῶν λεόντων. καὶ εἶπεν Ἀμβακούμ. Κύριε, Βαβυλῶνα οὐχ ἑώρακα καὶ τὸν λάκκον οὐ γινώσκω. καὶ ἐπελάβετο ὁ ἄγγελοσ Κυρίου τῆσ κορυφῆσ αὐτοῦ καὶ βαστάσασ τῆσ κόμησ τῆσ κεφαλῆσ αὐτοῦ ἔθηκεν αὐτὸν εἰσ Βαβυλῶνα ἐπάνω τοῦ λάκκου ἐν τῷ ροίζῳ τοῦ πνεύματοσ αὐτοῦ. καὶ ἐβόησεν Ἀμβακοὺμ λέγων. Δανιὴλ Δανιήλ, λαβὲ τὸ ἄριστον, ὃ ἀπέστειλέ σοι ὁ Θεόσ. καὶ εἶπε Δανιήλ. ἐμνήσθησ γάρ μου, ὁ Θεόσ, καὶ οὐκ ἐγκατέλιπεσ τοὺσ ἀγαπῶντάσ σε. καὶ ἀναστὰσ Δανιὴλ ἔφαγεν. ὁ δὲ ἄγγελοσ τοῦ Θεοῦ ἀποκατέστησε τὸν Ἀμβακοὺμ παραχρῆμα εἰσ τὸν τόπον αὐτοῦ. ὁ δέ βασιλεὺσ ἦλθε τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἑβδόμῃ πενθῆσαι τὸν Δανιήλ. καὶ ἦλθεν ἐπὶ τὸν λάκκον καὶ ἐνέβλεψε, καὶ ἰδοὺ Δανιὴλ καθήμενοσ. καὶ ἀναβοήσασ φωνῇ μεγάλῃ εἶπε. μέγασ εἶ, Κύριε ὁ Θεὸσ τοῦ Δανιήλ, καὶ οὐκ ἔστιν ἄλλοσ πλὴν σοῦ. καὶ ἀνέσπασεν αὐτόν, τοὺσ δὲ αἰτίουσ τῆσ ἀπωλείασ αὐτοῦ ἐνέβαλεν εἰσ τὸν λάκκον, καὶ κατεβρώθησαν παραχρῆμα ἐνώπιον αὐτοῦ.

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION