헬라어 문장 검색 - Σεπτύ019́

(70인역 성경, 유딧기)

ΕΤΟΥΣ δωδεκάτου τῆσ βασιλείασ Ναβουχοδονόσορ, ὃσ ἐβασίλευσεν Ἀσσυρίων ἐν Νινευῆ τῇ πόλει τῇ μεγάλῃ, ἐν ταῖσ ἡμέραισ Ἀρφαξάδ, ὃσ ἐβασίλευσεν Μήδων ἐν Ἐκβατάνοισ, καὶ ᾠκοδόμησεν ἐπ̓ Ἐκβατάνων κύκλῳ τείχη ἐκ λίθων λελαξευμένων εἰσ πλάτοσ πηχῶν τριῶν καὶ εἰσ μῆκοσ πηχῶν ἓξ καὶ ἐποίησε τὸ ὕψοσ τοῦ τείχουσ πηχῶν ἑβδομήκοντα καὶ τὸ πλάτοσ αὐτοῦ πηχῶν πεντήκοντα καὶ τοὺσ πύργουσ αὐτοῦ ἔστησεν ἐπὶ ταῖσ πύλαισ αὐτῆσ πηχῶν ἑκατὸν καὶ τὸ πλάτοσ αὐτῆσ ἐθεμελίωσεν εἰσ πήχεισ ἑξήκοντα καὶ ἐποίησε τὰσ πύλασ αὐτῆσ πύλασ διεγειρομένασ εἰσ ὕψοσ πηχῶν ἑβδομήκοντα καὶ τὸ πλάτοσ αὐτῶν πήχεισ τεσσαράκοντα εἰσ ἐξόδουσ δυνάμεων δυνατῶν αὐτοῦ καὶ διατάξεισ τῶν πεζῶν αὐτοῦ. καὶ ἐποίησε πόλεμον ἐν ταῖσ ἡμέραισ ἐκείναισ ὁ βασιλεὺσ Ναβουχοδονόσορ πρὸσ βασιλέα Ἀρφαξὰδ ἐν τῷ πεδίῳ τῷ μεγάλῳ, τοῦτό ἐστιν ἐν τοῖσ ὁρίοισ Ραγαῦ. καὶ συνήντησαν πρὸσ αὐτὸν πάντεσ οἱ κατοικοῦντεσ τὴν ὀρεινὴν καὶ πάντεσ οἱ κατοικοῦντεσ τὸν Εὐφράτην καὶ τὸν Τίγριν καὶ τὸν Ὑδάσπην καὶ πεδία Ἀριὼχ βασιλέωσ Ἐλυμαίων. καὶ συνῆλθον ἔθνη πολλὰ σφόδρα εἰσ παράταξιν υἱῶν Χελεούδ. καὶ ἀπέστειλε Ναβουχοδονόσορ ὁ βασιλεὺσ Ἀσσυρίων ἐπὶ πάντασ τοὺσ κατοικοῦντασ τὴν Περσίδα καὶ ἐπὶ πάντασ τοὺσ κατοικοῦντασ πρὸσ δυσμαῖσ, τοὺσ κατοικοῦντασ Κιλικίαν καὶ Δαμασκόν, τὸν Λίβανον καὶ Ἀντιλίβανον, καὶ πάντασ τοὺσ κατοικοῦντασ κατὰ πρόσωπον παραλίας καὶ τοὺσ ἐν τοῖσ ἔθνεσι τοῦ Καρμήλου καὶ Γαλαὰδ καὶ τὴν ἄνω Γαλιλαίαν καὶ τὸ μέγα πεδίον Ἐσδρηλὼν καὶ πάντασ τοὺσ ἐν Σαμαρείᾳ καὶ ταῖσ πόλεσιν αὐτῆσ καὶ πέραν τοῦ Ἰορδάνου ἕωσ Ἱερουσαλὴμ καὶ Βετάνη καὶ Χελλοὺσ καὶ Κάδησ καὶ τοῦ ποταμοῦ Αἰγύπτου καὶ Ταφνὰσ καὶ Ραμεσσὴ καὶ πᾶσαν γῆν Γεσὲμ ἕωσ τοῦ ἐλθεῖν ἐπάνω Τάνεωσ καὶ Μέμφεωσ καὶ πάντασ τοὺσ κατοικοῦντασ τὴν Αἴγυπτον ἕωσ τοῦ ἐλθεῖν ἐπὶ τὰ ὅρια τῆσ Αἰθιοπίασ. καὶ ἐφαύλισαν πάντεσ οἱ κατοικοῦντεσ πᾶσαν τὴν γῆν τὸ ρῆμα Ναβουχοδονόσορ τοῦ βασιλέωσ Ἀσσυρίων καὶ οὐ συνῆλθον αὐτῷ εἰσ τὸν πόλεμον, ὅτι οὐκ ἐφοβήθησαν αὐτόν, ἀλλ̓ ἦν ἐναντίον αὐτῶν ὡσ ἀνὴρ εἷσ, καὶ ἀνέστρεψαν τοὺσ ἀγγέλουσ αὐτοῦ κενοὺσ ἐν ἀτιμίᾳ προσώπου αὐτῶν. καὶ ἐθυμώθη Ναβουχοδονόσορ ἐπὶ πᾶσαν τὴν γῆν ταύτην σφόδρα καὶ ὤμοσε κατὰ τοῦ θρόνου καὶ τῆσ βασιλείασ αὐτοῦ, εἰ μὴν ἐκδικήσειν πάντα τὰ ὅρια τῆσ Κιλικίασ καὶ Δαμασκηνῆσ καὶ Συρίασ, ἀνελεῖν τῇ ρομφαίᾳ αὐτοῦ καὶ πάντασ τοὺσ κατοικοῦντασ ἐν γῇ Μωὰβ καὶ τοὺσ υἱοὺσ Ἀμμὼν καὶ πᾶσαν τὴν Ἰουδαίαν καὶ πάντασ τοὺσ ἐν Αἰγύπτῳ ἕωσ τοῦ ἐλθεῖν ἐπὶ τὰ ὅρια τῶν δύο θαλασσῶν. καὶ παρετάξατο ἐν τῇ δυνάμει αὐτοῦ πρὸσ Ἀρφαξὰδ βασιλέα ἐν τῷ ἔτει τῷ ἑπτακαιδεκάτῳ καὶ ἐκραταιώθη ἐν τῷ πολέμῳ αὐτοῦ καὶ ἀνέστρεψε πᾶσαν τὴν δύναμιν Ἀρφαξὰδ καὶ πᾶσαν τὴν ἵππον αὐτοῦ καὶ πάντα τὰ ἅρματα αὐτοῦ καὶ ἐκυρίευσε τῶν πόλεων αὐτοῦ καὶ ἀφίκετο ἕωσ Ἐκβατάνων καὶ ἐκράτησε τῶν πύργων καὶ ἐπρονόμευσε τὰσ πλατείασ αὐτῆσ καὶ τὸν κόσμον αὐτῆσ ἔθηκεν εἰσ ὄνειδοσ αὐτῆσ. καὶ ἔλαβε τὸν Ἀρφαξὰδ ἐν τοῖσ ὄρεσι Ραγαῦ καὶ κατηκόντισεν αὐτὸν ἐν ταῖσ ζιβύναισ αὐτοῦ καὶ ἐξωλόθρευσεν αὐτὸν ἕωσ τῆσ ἡμέρασ ἐκείνησ. καὶ ἀνέστρεψε μετ̓ αὐτῶν αὐτὸσ καὶ πᾶσ ὁ σύμμικτοσ αὐτοῦ, πλῆθοσ ἀνδρῶν πολεμιστῶν πολὺ σφόδρα. καὶ ἦν ἐκεῖ ραθυμῶν καὶ εὐωχούμενοσ αὐτὸσ καὶ ἡ δύναμισ αὐτοῦ ἐφ̓ ἡμέρασ ἑκατὸν εἴκοσι. ΚΑΙ ἐν τῷ ἔτει τῷ ὀκτωκαιδεκάτῳ, δευτέρᾳ καὶ εἰκάδι τοῦ πρώτου μηνόσ, ἐγένετο λόγοσ ἐν οἴκῳ Ναβουχοδονόσορ βασιλέωσ Ἀσσυρίων ἐκδικῆσαι πᾶσαν τὴν γῆν καθὼσ ἐλάλησε.

καὶ συνεκάλεσε πάντασ τοὺσ θεράποντασ αὐτοῦ καὶ πάντασ τοὺσ μεγιστᾶνασ αὐτοῦ καὶ ἔθετο μετ̓ αὐτῶν τὸ μυστήριον τῆσ βουλῆσ αὐτοῦ καὶ συνετέλεσε πᾶσαν τὴν κακίαν τῆσ γῆσ ἐκ τοῦ στόματοσ αὐτοῦ. καὶ αὐτοὶ ἔκριναν ὀλοθρεῦσαι πᾶσαν σάρκα, οἳ οὐκ ἠκολούθησαν τῷ λόγῳ τοῦ στόματοσ αὐτοῦ. καὶ ἐγένετο ὡσ συνετέλεσε τὴν βουλὴν αὐτοῦ, ἐκάλεσε Ναβουχοδονόσορ βασιλεὺσ Ἀσσυρίων τὸν Ὀλοφέρνην ἀρχιστράτηγον τῆσ δυνάμεωσ αὐτοῦ, δεύτερον ὄντα μετ̓ αὐτόν, καὶ εἶπε πρὸσ αὐτόν. τάδε λέγει ὁ βασιλεὺσ ὁ μέγασ, ὁ κύριοσ πάσησ τῆσ γῆσ. ἰδοὺ σὺ ἐξελεύσῃ ἐκ τοῦ προσώπου μου καὶ λήψῃ μετὰ σεαυτοῦ ἄνδρασ πεποιθότασ ἐν ἰσχύϊ αὐτῶν, πεζῶν εἰσ χιλιάδασ ἑκατὸν εἴκοσι καὶ πλῆθοσ ἵππων σὺν ἀναβάταισ μυριάδων δεκαδύο, καὶ ἐξελεύσῃ εἰσ συνάντησιν πάσῃ τῇ γῇ ἐπὶ δυσμάσ, ὅτι ἠπείθησαν τῷ ρήματι τοῦ στόματόσ μου. καὶ ἀπαγγελεῖσ αὐτοῖσ ἑτοιμάζειν γῆν καὶ ὕδωρ. ὅτι ἐξελεύσομαι ἐν θυμῷ μου ἐπ̓ αὐτοὺσ καὶ καλύψω πᾶν τὸ πρόσωπον τῆσ γῆσ ἐν τοῖσ ποσὶ τῆσ δυνάμεώσ μου καὶ δώσω αὐτοὺσ εἰσ διαρπαγὴν αὐτοῖσ. καὶ οἱ τραυματίαι αὐτῶν πληρώσουσι τὰσ φάραγγασ καὶ τοὺσ χειμάρρουσ αὐτῶν, καὶ ποταμὸσ ἐπικλύζων τοῖσ νεκροῖσ αὐτῶν πληρωθήσεται. καὶ ἄξω τὴν αἰχμαλωσίαν αὐτῶν ἐπὶ τὰ ἄκρα πάσησ τῆσ γῆσ. σὺ δὲ ἐξελθὼν προκαταλήψῃ μοι πᾶν ὅριον αὐτῶν, καὶ ἐκδώσουσί σοι ἑαυτούσ, καὶ διατηρήσεισ ἐμοὶ αὐτοὺσ εἰσ ἡμέραν ἐλεγμοῦ αὐτῶν. ἐπὶ δὲ τοὺσ ἀπειθοῦντασ οὐ φείσεται ὁ ὀφθαλμόσ σου τοῦ δοῦναι αὐτοὺσ εἰσ φόνον καὶ ἁρπαγὴν ἐν πάσῃ τῇ γῇ σου. ὅτι ζῶν ἐγὼ καὶ τὸ κράτοσ τῆσ βασιλείασ μου, λελάληκα καὶ ποιήσω ταῦτα ἐν χειρί μου. καὶ σὺ δὲ οὐ παραβήσῃ ἕν τι τῶν ρημάτων τοῦ κυρίου σου, ἀλλ̓ ἐπιτελῶν ἐπιτελέσεισ καθότι προστέταχά σοι, καὶ οὐ μακρυνεῖσ τοῦ ποιῆσαι αὐτά. καὶ ἐξῆλθεν Ὀλοφέρνησ ἀπὸ προσώπου τοῦ κυρίου αὐτοῦ καὶ ἐκάλεσε πάντασ τοὺσ δυνάστασ καὶ τοὺσ στρατηγοὺσ καὶ ἐπιστάτασ τῆσ δυνάμεωσ Ἀσσοὺρ καὶ ἠρίθμησεν ἐκλεκτοὺσ ἄνδρασ εἰσ παράταξιν, καθότι ἐκέλευσεν αὐτῷ ὁ κύριοσ αὐτοῦ εἰσ μυριάδασ δεκαδύο καὶ ἱππεῖσ τοξότασ μυρίουσ δισχιλίουσ, καὶ διέταξεν αὐτοὺσ ὃν τρόπον πολέμου πλῆθοσ συντάσσεται. καὶ ἔλαβε καμήλουσ καὶ ὄνουσ καὶ ἡμιόνουσ εἰσ τὴν ἀπαρτίαν αὐτῶν, πλῆθοσ πολὺ σφόδρα, καὶ πρόβατα καὶ βόασ καὶ αἶγασ εἰσ τὴν παρασκευὴν αὐτῶν, ὧν οὐκ ἦν ἀριθμόσ, καὶ ἐπισιτισμὸν παντὶ ἀνδρὶ εἰσ πλῆθοσ καὶ χρυσίον καὶ ἀργύριον ἐξ οἴκου βασιλέωσ πολὺ σφόδρα. καὶ ἐξῆλθεν αὐτὸσ καὶ πᾶσα ἡ δύναμισ αὐτοῦ εἰσ πορείαν τοῦ προελθεῖν βασιλέωσ Ναβουχοδονόσορ καὶ καλύψαι πᾶν τὸ πρόσωπον τῆσ γῆσ πρὸσ δυσμαῖσ ἐν ἅρμασι καὶ ἱππεῦσι καὶ πεζοῖσ ἐπιλέκτοισ αὐτῶν. καὶ πολὺσ ὁ ἐπίμικτοσ ὡσ ἀκρὶσ συνεξῆλθον αὐτοῖσ καὶ ὡσ ἡ ἄμμοσ τῆσ γῆσ. οὐ γὰρ ἦν ἀριθμὸσ ἀπὸ πλήθουσ αὐτῶν. καὶ ἀπῆλθον ἐκ Νινευῆ ὁδὸν τριῶν ἡμερῶν ἐπὶ πρόσωπον τοῦ πεδίου Βεκτιλὲθ καὶ ἐστρατοπέδευσαν ἀπὸ Βεκτιλὲθ πλησίον τοῦ ὄρουσ τοῦ ἐπ̓ ἀριστερᾷ τῆσ ἄνω Κιλικίασ. καὶ ἔλαβε πᾶσαν τὴν δύναμιν αὐτοῦ, τοὺσ πεζοὺσ καὶ τοὺσ ἱππεῖσ καὶ τὰ ἅρματα αὐτοῦ, καὶ ἀπῆλθεν ἐκεῖθεν εἰσ τὴν ὀρεινήν. καὶ διέκοψε τὸ Φοὺδ καὶ Λοὺδ καὶ ἐπρονόμευσαν πάντασ υἱοὺσ Ρασσὶσ καὶ υἱοὺσ Ἰσμαὴλ τοὺσ κατὰ πρόσωπον τῆσ ἐρήμου πρὸσ νότον τῆσ Χελεών. καὶ παρῆλθε τὸν Εὐφράτην καὶ διῆλθε τὴν Μεσοποταμίαν καὶ διέσκαψε πάσασ τὰσ πόλεισ τὰσ ὑψηλὰσ τὰσ ἐπὶ τοῦ χειμάρρου Ἀβρωνᾶ ἕωσ τοῦ ἐλθεῖν ἐπὶ θάλασσαν. καὶ κατελάβετο τὰ ὅρια τῆσ Κιλικίασ καὶ κατέκοψε πάντασ τοὺσ ἀντιστάντασ αὐτῷ καὶ ἦλθεν ἕωσ ὁρίων Ἰάφεθ τὰ πρὸσ νότον κατὰ πρόσωπον τῆσ Ἀραβίασ. καὶ ἐκύκλωσε πάντασ τοὺσ υἱοὺσ Μαδιὰμ καὶ ἐνέπρησε τὰ σκηνώματα αὐτῶν καὶ ἐπρονόμευσε τὰσ μάνδρασ αὐτῶν. καὶ κατέβη εἰσ πεδίον Δαμασκοῦ ἐν ἡμέραισ θερισμοῦ πυρῶν καὶ ἐνέπρησε πάντασ τοὺσ ἀγροὺσ αὐτῶν καὶ τὰ ποίμνια καὶ τὰ βουκόλια ἔδωκεν εἰσ ἀφανισμὸν καὶ τὰσ πόλεισ αὐτῶν ἐσκύλευσε καὶ τὰ παιδία αὐτῶν ἐξελίκμησε καὶ ἐπάταξε πάντασ τοὺσ νεανίσκουσ αὐτῶν ἐν στόματι ρομφαίασ. καὶ ἐπέπεσεν ὁ φόβοσ καὶ ὁ τρόμοσ αὐτοῦ ἐπὶ τοὺσ κατοικοῦντασ τὴν παραλίαν, τοὺσ ὄντασ ἐν Σιδῶνι καὶ Τύρῳ καὶ τοὺσ κατοικοῦντασ Σοὺρ καὶ Ὀκινά, καὶ πάντασ τοὺσ κατοικοῦντασ Ἱεμναάν, καὶ οἱ κατοικοῦντεσ ἐν Ἀζώτῳ καὶ Ἀσκάλωνι ἐφοβήθησαν αὐτὸν σφόδρα. ΚΑΙ ἀπέστειλαν πρὸσ αὐτὸν ἀγγέλουσ λόγοισ εἰρηνικοῖσ λέγοντεσ.

ἰδοὺ ἡμεῖσ οἱ παῖδεσ Ναβουχοδονόσορ βασιλέωσ μεγάλου παρακείμεθα ἐνώπιόν σου, χρῆσαι ἡμῖν καθὼσ ἀρεστόν ἐστι τῷ προσώπῳ σου. ἰδοὺ αἱ ἐπαύλεισ ἡμῶν καὶ πᾶν πεδίον πυρῶν καὶ τὰ ποίμνια καὶ τὰ βουκόλια καὶ πᾶσαι αἱ μάνδραι τῶν σκηνῶν ἡμῶν παράκεινται πρὸ προσώπου σου, χρῆσαι καθ̓ ὃν ἂν ἀρέσκῃ σοι. ἰδοὺ καὶ αἱ πόλεισ ἡμῶν καὶ οἱ κατοικοῦντεσ ἐν αὐταῖσ δοῦλοί σού εἰσιν. ἐλθὼν ἀπάντησον αὐταῖσ ὡσ ἔστιν ἀγαθὸν ἐν ὀφθαλμοῖσ σου. καὶ παρεγένοντο οἱ ἄνδρεσ πρὸσ Ὀλοφέρνην καὶ ἀπήγγειλαν αὐτῷ κατὰ τὰ ρήματα ταῦτα. καὶ κατέβη ἐπὶ τὴν παραλίαν αὐτὸσ καὶ ἡ δύναμισ αὐτοῦ καὶ ἐφρούρησε τὰσ πόλεισ τὰσ ὑψηλὰσ καὶ ἔλαβεν ἐξ αὐτῶν εἰσ συμμαχίαν ἄνδρασ ἐπιλέκτουσ. καὶ ἐδέξαντο αὐτὸν αὐτοὶ καὶ πᾶσα ἡ περίχωροσ αὐτῶν μετὰ στεφάνων καὶ χορῶν καὶ τυμπάνων. καὶ κατέσκαψε πάντα τὰ ὅρια αὐτῶν καὶ τὰ ἄλση αὐτῶν ἐξέκοψε, καὶ ἦν δεδομένον αὐτῷ ἐξολοθρεῦσαι πάντασ τοὺσ θεοὺσ τῆσ γῆσ, ὅπωσ αὐτῷ μόνῳ τῷ Ναβουχοδονόσορ λατρεύσωσι πάντα τὰ ἔθνη, καὶ πᾶσαι αἱ γλῶσσαι καὶ πᾶσαι αἱ φυλαὶ αὐτῶν ἐπικαλέσωνται αὐτὸν εἰσ θεόν. καὶ ἦλθε κατὰ πρόσωπον Ἐσδρηλὼν πλησίον τῆσ Δωταίασ, ἥ ἐστιν ἀπέναντι τοῦ πρίονοσ τοῦ μεγάλου τῆσ Ἰουδαίασ, καὶ κατεστρατοπέδευσεν ἀνὰ μέσον Γαβαὶ καὶ Σκυθῶν πόλεωσ, καὶ ἦν ἐκεῖ μῆνα ἡμερῶν εἰσ τὸ συλλέξαι πᾶσαν τὴν ἀπαρτίαν τῆσ δυνάμεωσ αὐτοῦ. ΚΑΙ ἤκουσαν οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ οἱ κατοικοῦντεσ ἐν τῇ Ἰουδαίᾳ πάντα, ὅσα ἐποίησεν Ὀλοφέρνησ τοῖσ ἔθνεσιν, ὁ ἀρχιστράτηγοσ Ναβουχοδονόσορ βασιλέωσ Ἀσσυρίων, καὶ ὃν τρόπον ἐσκύλευσε πάντα τὰ ἱερὰ αὐτῶν καὶ ἔδωκεν αὐτὰ εἰσ ἀφανισμόν,

καὶ ἐφοβήθησαν σφόδρα σφόδρα ἀπὸ προσώπου αὐτοῦ καὶ περὶ Ἱερουσαλὴμ καὶ τοῦ ναοῦ Κυρίου Θεοῦ αὐτῶν ἐταράχθησαν. ὅτι προσφάτωσ ἦσαν ἀναβεβηκότεσ ἐκ τῆσ αἰχμαλωσίασ, καὶ νεωστὶ πᾶσ ὁ λαὸσ συνελέλεκτο τῆσ Ἰουδαίασ, καὶ τὰ σκεύη καὶ τὸ θυσιαστήριον καὶ ὁ οἶκοσ ἐκ τῆσ βεβηλώσεωσ ἡγιασμένα ἦν. καὶ ἀπέστειλαν εἰσ πᾶν ὅριον Σαμαρείασ καὶ Κωνὰ καὶ Βαιθωρὼν καὶ Βελμαὶν καὶ Ἱεριχὼ καὶ εἰσ Χωβὰ καὶ Αἰσωρὰ καὶ τὸν αὐλῶνα Σαλὴμ καὶ προκατελάβοντο πάσασ τὰσ κορυφὰσ τῶν ὀρέων τῶν ὑψηλῶν καὶ ἐτειχίσαντο τὰσ ἐν αὐτοῖσ κώμασ καὶ παρέθεντο εἰσ ἐπισιτισμὸν εἰσ παρασκευὴν πολέμου, ὅτι προσφάτωσ ἦν τὰ πεδία αὐτῶν τεθερισμένα. καὶ ἔγραψεν Ἰωακὶμ ὁ ἱερεὺσ ὁ μέγασ, ὃσ ἦν ἐν ταῖσ ἡμέραισ ἐκείναισ ἐν Ἱερουσαλήμ, τοῖσ κατοικοῦσι Βαιτυλούα καὶ Βαιτομεσθαίμ, ἥ ἐστιν ἀπέναντι Ἐσδρηλὼν κατὰ πρόσωπον τοῦ πεδίου τοῦ πλησίον Δωθαί̈μ, λέγων διακατασχεῖν τὰσ ἀναβάσεισ τῆσ ὀρεινῆσ, ὅτι δἰ αὐτῶν ἦν ἡ εἴσοδοσ εἰσ τὴν Ἰουδαίαν, καὶ ἦν εὐχερῶσ διακωλῦσαι αὐτοὺσ προσβαίνοντασ, στενῆσ τῆσ προσβάσεωσ οὔσησ ἐπ̓ ἄνδρασ τοὺσ πάντασ δύο. καὶ ἐποίησαν οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ καθὰ συνέταξεν αὐτοῖσ Ἰωακὶμ ὁ ἱερεὺσ ὁ μέγασ καὶ ἡ γερουσία παντὸσ δήμου Ἰσραήλ, οἳ ἐκάθηντο ἐν Ἱερουσαλήμ. καὶ ἀνεβόησαν πᾶσ ἀνὴρ Ἰσραὴλ πρὸσ τὸν Θεὸν ἐν ἐκτενίᾳ μεγάλῃ καὶ ἐταπεινοῦσαν τὰσ ψυχὰσ αὐτῶν ἐν ἐκτενίᾳ μεγάλῃ. αὐτοὶ καὶ αἱ γυναῖκεσ αὐτῶν καὶ τὰ νήπια αὐτῶν καὶ τὰ κτήνη αὐτῶν καὶ πᾶσ πάροικοσ ἢ μισθωτὸσ καὶ ἀργυρώνητοσ αὐτῶν ἐπέθεντο σάκκουσ ἐπὶ τὰσ ὀσφύασ αὐτῶν. καὶ πᾶσ ἀνὴρ Ἰσραὴλ καὶ γυνὴ καὶ τὰ παιδία καὶ οἱ κατοικοῦντεσ ἐν Ἱερουσαλὴμ ἔπεσον κατὰ πρόσωπον τοῦ ναοῦ καὶ ἐσποδώσαντο τὰσ κεφαλὰσ αὐτῶν καὶ ἐξέτειναν τοὺσ σάκκουσ αὐτῶν κατὰ πρόσωπον Κυρίου. καὶ τὸ θυσιαστήριον σάκκῳ περιέβαλον καὶ ἐβόησαν πρὸσ τὸν Θεὸν Ἰσραὴλ ὁμοθυμαδὸν ἐκτενῶσ τοῦ μὴ δοῦναι εἰσ διαρπαγὴν τὰ νήπια αὐτῶν καὶ τὰσ γυναῖκασ εἰσ προνομὴν καὶ τὰσ πόλεισ τῆσ κληρονομίασ αὐτῶν εἰσ ἀφανισμὸν καὶ τὰ ἅγια εἰσ βεβήλωσιν καὶ ὀνειδισμόν, ἐπίχαρμα τοῖσ ἔθνεσι. καὶ εἰσήκουσε Κύριοσ τῆσ φωνῆσ αὐτῶν καὶ εἰσεῖδε τὴν θλῖψιν αὐτῶν. καὶ ἦν ὁ λαὸσ νηστεύων ἡμέρασ πλείουσ ἐν πάσῃ τῇ Ἰουδαίᾳ καὶ Ἱερουσαλὴμ κατὰ πρόσωπον τῶν ἁγίων Κυρίου παντοκράτοροσ. καὶ Ἰωακὶμ ὁ ἱερεὺσ ὁ μέγασ καὶ πάντεσ οἱ παρεστηκότεσ ἐνώπιον Κυρίου, ἱερεῖσ καὶ οἱ λειτουργοῦντεσ Κυρίῳ, σάκκουσ περιεζωσμένοι τὰσ ὀσφύασ αὐτῶν προσέφερον τὴν ὁλοκαύτωσιν τοῦ ἐνδελεχισμοῦ καὶ τὰσ εὐχὰσ καὶ τὰ ἑκούσια δόματα τοῦ λαοῦ, καὶ ἦν σποδὸσ ἐπὶ τὰσ κιδάρεισ αὐτῶν. καὶ ἐβόων πρὸσ Κύριον ἐκ πάσησ δυνάμεωσ εἰσ ἀγαθὸν ἐπισκέψασθαι πάντα οἶκον Ἰσραήλ. ΚΑΙ ἀνηγγέλη Ὀλοφέρνῃ ἀρχιστρατήγῳ δυνάμεωσ Ἀσσοὺρ διότι οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ παρεσκευάσαντο εἰσ πόλεμον καὶ τὰσ διόδουσ τῆσ ὀρεινῆσ συνέκλεισαν καὶ ἐτείχισαν πᾶσαν κορυφὴν ὄρουσ ὑψηλοῦ καὶ ἔθηκαν ἐν τοῖσ πεδίοισ σκάνδαλα.

καὶ ὠργίσθη θυμῷ σφόδρα καὶ ἐκάλεσε πάντασ τοὺσ ἄρχοντασ Μωὰβ καὶ τοὺσ στρατηγοὺσ Ἀμμὼν καὶ πάντασ σατράπασ τῆσ παραλίας καὶ εἶπεν αὐτοῖσ. ἀναγγείλατε δή μοι, υἱοὶ Χαναάν, τίσ ὁ λαὸσ οὗτοσ ὁ καθήμενοσ ἐν τῇ ὀρεινῇ, καὶ τίνεσ ἃσ κατοικοῦσι πόλεισ, καὶ τὸ πλῆθοσ τῆσ δυνάμεωσ αὐτῶν, καὶ ἐν τίνι τὸ κράτοσ αὐτῶν, καὶ ἡ ἰσχὺσ αὐτῶν, καὶ τίσ ἀνέστηκεν ἐπ̓ αὐτῶν βασιλεὺσ ἡγούμενοσ στρατιᾶσ αὐτῶν, καὶ διατὶ κατενωτίσαντο τοῦ μὴ ἐλθεῖν εἰσ ἀπάντησίν μοι παρὰ πάντασ τοὺσ κατοικοῦντασ ἐν δυσμαῖσ̣ καὶ εἶπε πρὸσ αὐτὸν Ἀχιὼρ ὁ ἡγούμενοσ πάντων υἱῶν Ἀμμών. ἀκουσάτω δὴ ὁ κύριόσ μου λόγον ἐκ στόματοσ τοῦ δούλου σου, καὶ ἀναγγελῶ σοι τὴν ἀλήθειαν περὶ τοῦ λαοῦ, ὃσ κατοικεῖ τὴν ὀρεινὴν ταύτην, πλησίον σου οἰκοῦντοσ, καὶ οὐκ ἐξελεύσεται ψεῦδοσ ἐκ τοῦ στόματοσ τοῦ δούλου σου. ὁ λαὸσ οὗτόσ εἰσιν ἀπόγονοι Χαλδαίων, καὶ παρῴκησαν τὸ πρότερον ἐν τῇ Μεσοποταμίᾳ, ὅτι οὐκ ἐβουλήθησαν ἀκολουθῆσαι τοῖσ θεοῖσ τῶν πατέρων αὐτῶν, οἳ ἐγένοντο ἐν γῇ Χαλδαίων. καὶ ἐξέβησαν ἐξ ὁδοῦ τῶν γονέων αὐτῶν καὶ προσεκύνησαν τῷ Θεῷ τοῦ οὐρανοῦ, Θεῷ ᾧ ἐπέγνωσαν, καὶ ἐξέβαλον αὐτοὺσ ἀπὸ προσώπου τῶν θεῶν αὐτῶν, καὶ ἔφυγον εἰσ Μεσοποταμίαν καὶ παρῴκησαν ἐκεῖ ἡμέρασ πολλάσ. καὶ εἶπεν ὁ Θεὸσ αὐτῶν ἐξελθεῖν ἐκ τῆσ παροικίασ αὐτῶν καὶ πορευθῆναι εἰσ γῆν Χαναάν, καὶ κατῴκησαν ἐκεῖ καὶ ἐπληθύνθησαν χρυσίῳ καὶ ἀργυρίῳ καὶ ἐν κτήνεσι πολλοῖσ σφόδρα. καὶ κατέβησαν εἰσ Αἴγυπτον, ἐκάλυψε γὰρ τὸ πρόσωπον τῆσ γῆσ Χαναὰν λιμόσ, καὶ παρῴκησαν ἐκεῖ μέχρισ οὗ διετράφησαν. καὶ ἐγένοντο ἐκεῖ εἰσ πλῆθοσ πολύ, καὶ οὐκ ἦν ἀριθμὸσ τοῦ γένουσ αὐτῶν. καὶ ἐπανέστη αὐτοῖσ ὁ βασιλεὺσ Αἰγύπτου καὶ κατεσοφίσαντο αὐτοὺσ ἐν πόνῳ καὶ ἐν πλίνθῳ, καὶ ἐταπείνωσαν αὐτοὺσ καὶ ἔθεντο αὐτοὺσ εἰσ δούλουσ. καὶ ἀνεβόησαν πρὸσ τὸν Θεὸν αὐτῶν, καὶ ἐπάταξε πᾶσαν τὴν γῆν Αἰγύπτου πληγαῖσ, ἐν αἷσ οὐκ ἦν ἴασισ. καὶ ἐξέβαλον αὐτοὺσ οἱ Αἰγύπτιοι ἀπὸ προσώπου αὐτῶν. καὶ κατεξήρανεν ὁ Θεὸσ τὴν ἐρυθρὰν θάλασσαν ἔμπροσθεν αὐτῶν καὶ ἤγαγεν αὐτοὺσ εἰσ ὁδὸν τοῦ Σινὰ καὶ Κάδησ Βαρνή. καὶ ἐξέβαλον πάντασ τοὺσ κατοικοῦντασ ἐν τῇ ἐρήμῳ καὶ ᾤκησαν ἐν γῇ Ἀμορραίων καὶ πάντασ τοὺσ Ἐσεβωνίτασ ἐξωλόθρευσαν ἐν τῇ ἰσχύϊ αὐτῶν. καὶ διαβάντεσ τὸν Ἰορδάνην ἐκληρονόμησαν πᾶσαν τὴν ὀρεινὴν καὶ ἐξέβαλον ἐκ προσώπου αὐτῶν τὸν Χαναναῖον καὶ τὸν Φερεζαῖον καὶ τὸν Ἰεβουσαῖον καὶ τὸν Συχὲμ καὶ πάντασ τοὺσ Γεργεσαίουσ καὶ κατῴκησαν ἐν αὐτῇ ἡμέρασ πολλάσ. καὶ ἕωσ οὐχ ἥμαρτον ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ αὐτῶν, ἦν τὰ ἀγαθὰ μετ̓ αὐτῶν, ὅτι Θεὸσ μισῶν ἀδικίαν μετ̓ αὐτῶν ἐστιν. ὅτε δὲ ἀπέστησαν ἀπὸ τῆσ ὁδοῦ, ἧσ διέθετο αὐτοῖσ, ἐξωλοθρεύθησαν ἐν πολλοῖσ πολέμοισ ἐπὶ πολὺ σφόδρα καὶ ᾐχμαλωτεύθησαν εἰσ γῆν οὐκ ἰδίαν, καὶ ὁ ναὸσ τοῦ Θεοῦ αὐτῶν ἐγενήθη εἰσ ἔδαφοσ, καὶ οἱ πόλεισ αὐτῶν ἐκρατήθησαν ὑπὸ τῶν ὑπεναντίων. καὶ νῦν ἐπιστρέψαντεσ ἐπὶ τὸν Θεὸν αὐτῶν ἀνέβησαν ἐκ τῆσ διασπορᾶσ, οὗ διεσπάρησαν ἐκεῖ, καὶ κατέσχον τὴν Ἱερουσαλήμ, οὗ τὸ ἁγίασμα αὐτῶν, καὶ κατῳκίσθησαν ἐν τῇ ὀρεινῇ, ὅτι ἦν ἔρημοσ. καὶ νῦν, δέσποτα κύριε, εἰ μέν ἐστιν ἀγνόημα ἐν τῷ λαῷ τούτῳ καὶ ἁμαρτάνουσιν εἰσ τὸν Θεὸν αὐτῶν καὶ ἐπισκεψόμεθα ὅτι ἐστὶν ἐν αὐτοῖσ σκάνδαλον τοῦτο, καὶ ἀναβησόμεθα καὶ ἐκπολεμήσομεν αὐτούσ. εἰ δὲ οὐκ ἔστιν ἀνομία ἐν τῷ ἔθνει αὐτῶν, παρελθέτω δὴ ὁ κύριόσ μου, μήποτε ὑπερασπίσῃ ὁ Κύριοσ αὐτῶν καὶ ὁ Θεὸσ αὐτῶν ὑπὲρ αὐτῶν, καὶ ἐσόμεθα εἰσ ὀνειδισμὸν ἐναντίον πάσησ τῆσ γῆσ. καὶ ἐγένετο ὡσ ἐπαύσατο Ἀχιὼρ λαλῶν τοὺσ λόγουσ τούτουσ, καὶ ἐγόγγυσε πᾶσ ὁ λαὸσ ὁ κυκλῶν τὴν σκηνὴν καὶ περιεστώσ, καὶ εἶπαν οἱ μεγιστᾶνεσ Ὀλοφέρνου καὶ πάντεσ οἱ κατοικοῦντεσ τὴν παραλίαν καὶ τὴν Μωὰβ συγκόψαι αὐτόν. οὐ γὰρ φοβηθησόμεθα ἀπὸ υἱῶν Ἰσραήλ. ἰδοὺ γὰρ λαόσ, ἐν ᾧ οὐκ ἔστι δύναμισ οὐδὲ κράτοσ εἰσ παράταξιν ἰσχυράν. διὸ δὴ ἀναβησόμεθα, καὶ ἔσονται εἰσ κατάβρωμα πάσησ τῆσ στρατιᾶσ σου, δέσποτα Ὀλοφέρνη. ΚΑΙ ὡσ κατέπαυσεν ὁ θόρυβοσ τῶν ἀνδρῶν τῶν κύκλῳ τῆσ συνεδρίασ, καὶ εἶπεν Ὀλοφέρνησ ὁ ἀρχιστράτηγοσ δυνάμεωσ Ἀσσοὺρ πρὸσ Ἀχιὼρ ἐναντίον παντὸσ τοῦ δήμου ἀλλοφύλων καὶ πρὸσ πάντασ υἱοὺσ Μωάβ.

καὶ τίσ εἶ σύ, Ἀχιὼρ καὶ οἱ μισθωτοὶ τοῦ Ἐφραίμ, ὅτι ἐπροφήτευσασ ἐν ἡμῖν καθὼσ σήμερον καὶ εἶπασ τὸ γένοσ Ἰσραὴλ μὴ πολεμῆσαι, ὅτι ὁ Θεὸσ αὐτῶν ὑπερασπιεῖ αὐτῶν̣ καὶ τίσ ὁ Θεὸσ εἰ μὴ Ναβουχοδονόσορ̣ οὗτοσ ἀποστελεῖ τὸ κράτοσ αὐτοῦ καὶ ἐξολοθρεύσει αὐτοὺσ ἀπὸ προσώπου τῆσ γῆσ, καὶ οὐ ρύσεται αὐτοὺσ ὁ Θεὸσ αὐτῶν. ἀλλ̓ ἡμεῖσ οἱ δοῦλοι αὐτοῦ πατάξομεν αὐτοὺσ ὡσ ἄνθρωπον ἕνα, καὶ οὐχ ὑποστήσονται τὸ κράτοσ τῶν ἵππων ἡμῶν. κατακαύσομεν γὰρ αὐτοὺσ ἐν αὐτοῖσ, καὶ τὰ ὄρη αὐτῶν μεθυσθήσεται ἐν τῷ αἵματι αὐτῶν, καὶ τὰ πεδία αὐτῶν πληρωθήσεται νεκρῶν αὐτῶν, καὶ οὐκ ἀντιστήσεται τὸ ἴχνοσ τῶν ποδῶν αὐτῶν κατὰ πρόσωπον ἡμῶν, ἀλλὰ ἀπωλείᾳ ἀπολοῦνται, λέγει ὁ βασιλεὺσ Ναβουχοδονόσορ ὁ κύριοσ πάσησ τῆσ γῆσ. εἶπε γάρ, οὐ ματαιωθήσεται τὰ ρήματα τῶν λόγων αὐτοῦ. σὺ δὲ Ἀχιὼρ μισθωτὲ τοῦ Ἀμμών, ὃσ ἐλάλησασ τοὺσ λόγουσ τούτουσ ἐν ἡμέρᾳ ἀδικίασ σου, οὐκ ὄψει ἔτι τὸ πρόσωπόν μου ἀπὸ τῆσ ἡμέρασ ταύτησ, ἕωσ οὗ ἐκδικήσω τὸ γένοσ τῶν ἐξ Αἰγύπτου. καὶ τότε διελεύσεται ὁ σίδηροσ τῆσ στρατιᾶσ μου καὶ ὁ λαὸσ τῶν θεραπόντων μου τὰσ πλευράσ σου, καὶ πεσῇ ἐν τοῖσ τραυματίαισ αὐτῶν, ὅταν ἐπιστρέψω. καὶ ἀποκαταστήσουσί σε οἱ δοῦλοί μου εἰσ τὴν ὀρεινὴν καὶ θήσουσί σε ἐν μιᾷ τῶν πόλεων τῶν ἀναβάσεων, καὶ οὐκ ἀπολῇ ἕωσ οὗ ἐξολοθρευθῇσ μετ̓ αὐτῶν. καὶ εἴπερ ἐλπίζεισ τῇ καρδίᾳ σου ὅτι οὐ ληφθήσονται, μὴ συμπεσέτω σου τὸ πρόσωπον. ἐλάλησα, καὶ οὐδὲν διαπεσεῖται τῶν ρημάτων μου. καὶ προσέταξεν Ὀλοφέρνησ τοῖσ δούλοισ αὐτοῦ, οἳ ἦσαν παρεστηκότεσ ἐν τῇ σκηνῇ αὐτοῦ, συλλαβεῖν τὸν Ἀχιὼρ καὶ ἀποκαταστῆσαι αὐτὸν εἰσ Βαιτυλούα καὶ παραδοῦναι εἰσ χεῖρασ υἱῶν Ἰσραήλ. καὶ συνέλαβον αὐτὸν οἱ δοῦλοι αὐτοῦ καὶ ἤγαγον αὐτὸν ἔξω τῆσ παρεμβολῆσ εἰσ τὸ πεδίον καὶ ἀπῇραν ἐκ μέσου τῆσ πεδινῆσ εἰσ τὴν ὀρεινὴν καὶ παρεγένοντο ἐπὶ τὰσ πηγάσ, αἳ ἦσαν ὑποκάτω Βαιτυλούα. καὶ ὡσ εἶδαν αὐτοὺσ οἱ ἄνδρεσ τῆσ πόλεωσ ἐπὶ τὴν κορυφὴν τοῦ ὄρουσ, ἀνέλαβον τὰ ὅπλα αὐτῶν καὶ ἀπῆλθον ἔξω τῆσ πόλεωσ ἐπὶ τὴν κορυφὴν τοῦ ὄρουσ, καὶ πᾶσ ἀνὴρ σφενδονήτησ διεκράτησαν τὴν ἀνάβασιν αὐτῶν καὶ ἔβαλον ἐν λίθοισ ἐπ̓ αὐτούσ. καὶ ὑποδύσαντεσ ὑποκάτω τοῦ ὄρουσ ἔδησαν τὸν Ἀχιὼρ καὶ ἀφῆκαν ἐρριμμένον ὑπὸ τὴν ρίζαν τοῦ ὄρουσ καὶ ἀπῴχοντο πρὸσ τὸν κύριον αὐτῶν. καταβάντεσ δὲ υἱοὶ Ἰσραὴλ ἐκ τῆσ πόλεωσ αὐτῶν ἐπέστησαν αὐτῷ καὶ λύσαντεσ αὐτὸν ἀπήγαγον εἰσ τὴν Βαιτυλούα καὶ κατέστησαν αὐτὸν ἐπὶ τοὺσ ἄρχοντασ τῆσ πόλεωσ αὐτῶν, οἳ ἦσαν ἐν ταῖσ ἡμέραισ ἐκείναισ, Ὀζίασ ὁ τοῦ Μιχὰ ἐκ τῆσ φυλῆσ Συμεὼν καὶ Ἀβρὶσ ὁ τοῦ Γοθονιὴλ καὶ Χαρμὶσ υἱὸσ Μελχιήλ. καὶ συνεκάλεσαν πάντασ τοὺσ πρεσβυτέρουσ τῆσ πόλεωσ, καὶ συνέδραμον πᾶσ νεανίσκοσ αὐτῶν καὶ αἱ γυναῖκεσ εἰσ τὴν ἐκκλησίαν, καὶ ἔστησαν τὸν Ἀχιὼρ ἐν μέσῳ παντὸσ τοῦ λαοῦ αὐτῶν, καὶ ἐπηρώτησεν αὐτὸν Ὀζίασ τὸ συμβεβηκόσ. καὶ ἀποκριθεὶσ ἀπήγγειλεν αὐτοῖσ τὰ ρήματα τῆσ συνεδρίασ Ὀλοφέρνου καὶ πάντα τὰ ρήματα, ὅσα ἐλάλησεν ἐν μέσῳ τῶν ἀρχόντων υἱῶν Ἀσσούρ, καὶ ὅσα ἐμεγαλορρημόνησεν Ὀλοφέρνησ εἰσ τὸν οἶκον Ἰσραήλ. καὶ πεσόντεσ ὁ λαὸσ προσεκύνησαν τῷ Θεῷ καὶ ἐβόησαν λέγοντεσ. Κύριε ὁ Θεὸσ τοῦ οὐρανοῦ, κάτιδε ἐπὶ τὰσ ὑπερηφανίασ αὐτῶν καὶ ἐλέησον τὴν ταπείνωσιν τοῦ γένουσ ἡμῶν καὶ ἐπίβλεψον ἐπὶ τὸ πρόσωπον τῶν ἡγιασμένων σοι ἐν τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ. καὶ παρεκάλεσαν τὸν Ἀχιὼρ καὶ ἐπῄνεσαν αὐτὸν σφόδρα. καὶ παρέλαβεν αὐτὸν Ὀζίασ ἐκ τῆσ ἐκκλησίασ εἰσ οἶκον αὐτοῦ καὶ ἐποίησε πότον τοῖσ πρεσβυτέροισ, καὶ ἐπεκαλέσαντο τὸν Θεὸν Ἰσραὴλ εἰσ βοήθειαν ὅλην τὴν νύκτα ἐκείνην. Τῌ δ̓ ἐπαύριον παρήγγειλεν Ὀλοφέρνησ πάσῃ τῇ στρατιᾷ αὐτοῦ καὶ παντὶ τῷ λαῷ αὐτοῦ, οἳ παρεγένοντο ἐπὶ τὴν συμμαχίαν αὐτοῦ, ἀναζευγνύειν ἐπὶ Βαιτυλούα καὶ τὰσ ἀναβάσεισ τῆσ ὀρεινῆσ προκαταλαμβάνεσθαι καὶ ποιεῖν πόλεμον πρὸσ τοὺσ υἱοὺσ Ἰσραήλ.

καὶ ἀνέζευξεν ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ πᾶσ ἀνὴρ δυνατὸσ αὐτῶν. καὶ ἡ δύναμισ αὐτῶν ἀνδρῶν πολεμιστῶν χιλιάδεσ ἀνδρῶν πεζῶν ἑκατὸν ἑβδομήκοντα καὶ ἱππέων χιλιάδεσ δεκαδύο, χωρὶσ τῆσ ἀποσκευῆσ καὶ τῶν ἀνδρῶν, οἳ ἦσαν πεζοὶ ἐν αὐτοῖσ, πλῆθοσ πολὺ σφόδρα. καὶ παρενέβαλον ἐν τῷ αὐλῶνι πλησίον Βαιτυλούα ἐπὶ τῆσ πηγῆσ καὶ παρέτειναν εἰσ εὖροσ ἐπὶ Δωθαί̈μ καὶ ἕωσ Βελβαὶμ καὶ εἰσ μῆκοσ ἀπὸ Βαιτυλούα ἕωσ Κυαμῶνοσ, ἥ ἐστιν ἀπέναντι Ἐσδρηλών. οἱ δὲ υἱοὶ Ἰσραήλ, ὡσ εἶδον αὐτῶν τὸ πλῆθοσ, ἐταράχθησαν σφόδρα καὶ εἶπεν ἕκαστοσ πρὸσ τὸν πλησίον αὐτοῦ. νῦν ἐκλείξουσιν οὖτοι τὸ πρόσωπον τῆσ γῆσ πάσησ, καὶ οὔτε τὰ ὄρη τὰ ὑψηλὰ οὔτε αἱ φάραγγεσ οὔτε οἱ βουνοὶ ὑποστήσονται τὸ βάροσ αὐτῶν. καὶ ἀναλαβόντεσ ἕκαστοσ τὰ σκεύη τὰ πολεμικὰ αὐτῶν καὶ ἀνακαύσαντεσ πυρὰσ ἐπὶ τοὺσ πύργουσ αὐτῶν, ἔμενον φυλάσσοντεσ ὅλην τὴν νύκτα ἐκείνην. τῇ δὲ ἡμέρᾳ τῇ δευτέρᾳ ἐξήγαγεν Ὀλοφέρνησ πᾶσαν τὴν ἵππον αὐτοῦ κατὰ πρόσωπον τῶν υἱῶν Ἰσραήλ, οἳ ἦσαν ἐν Βαιτυλούᾳ, καὶ ἐπεσκέψατο τὰσ ἀναβάσεισ τῆσ πόλεωσ αὐτῶν καὶ τὰσ πηγὰσ τῶν ὑδάτων αὐτῶν ἐφώδευσε καὶ προκατελάβετο αὐτὰσ καὶ ἐπέστησεν αὐταῖσ παρεμβολὰσ ἀνδρῶν πολεμιστῶν, καὶ αὐτὸσ ἀνέζευξεν εἰσ τὸν λαὸν αὐτοῦ. καὶ προσελθόντεσ αὐτῷ οἱ ἄρχοντεσ τῶν υἱῶν Ἡσαῦ καὶ πάντεσ οἱ ἡγούμενοι τοῦ λαοῦ Μωὰβ καὶ οἱ στρατηγοὶ τῆσ παραλίασ εἶπαν. ἀκουσάτω δὴ λόγον ὁ δεσπότησ ἡμῶν, ἵνα μὴ γένηται θραῦσμα ἐν τῇ δυνάμει σου. ὁ γὰρ λαὸσ οὗτοσ τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ οὐ πέποιθαν ἐπὶ τοῖσ δόρασιν αὐτῶν, ἀλλ̓ ἐπὶ τοῖσ ὕψεσι τῶν ὀρέων αὐτῶν, ἐν οἷσ αὐτοὶ ἐνοικοῦσιν ἐν αὐτοῖσ. οὐ γάρ ἐστιν εὐχερὲσ προσβῆναι ταῖσ κορυφαῖσ τῶν ὀρέων αὐτῶν. καὶ νῦν, δέσποτα, μὴ πολέμει πρὸσ αὐτούσ, καθὼσ γίνεται πόλεμοσ παρατάξεωσ, καὶ οὐ πεσεῖται ἐκ τοῦ λαοῦ σου ἀνὴρ εἷσ. ἀνάμεινον ἐπὶ τῆσ παρεμβολῆσ σου διαφυλάσσων πάντα ἄνδρα ἐκ τῆσ δυνάμεώσ σου, καὶ ἐπικρατησάτωσαν οἱ παῖδέσ σου τῆσ πηγῆσ τοῦ ὕδατοσ, ἣ ἐκπορεύεται ἐκ τῆσ ρίζησ τοῦ ὄρουσ, διότι ἐκεῖθεν ὑδρεύονται πάντεσ οἱ κατοικοῦντεσ Βαιτυλούα, καὶ ἀνελεῖ αὐτοὺσ ἡ δίψα, καὶ ἐκδώσουσι τὴν πόλιν ἑαυτῶν. καὶ ἡμεῖσ καὶ ὁ λαὸσ ἡμῶν ἀναβησόμεθα ἐπὶ τὰσ πλησίον κορυφὰσ τῶν ὀρέων καὶ παρεμβαλοῦμεν ἐπ̓ αὐταῖσ εἰσ προφυλακὴν τοῦ μὴ ἐξελθεῖν ἐκ τῆσ πόλεωσ ἄνδρα ἕνα. καὶ τακήσονται ἐν τῷ λιμῷ αὐτοὶ καὶ αἱ γυναῖκεσ αὐτῶν καὶ τὰ τέκνα αὐτῶν, καὶ πρὶν ἐλθεῖν τὴν ρομφαίαν ἐπ̓ αὐτούσ, καταστρωθήσονται ἐν ταῖσ πλατείαισ τῆσ οἰκήσεωσ αὐτῶν. καὶ ἀνταποδώσεισ αὐτοῖσ ἀνταπόδομα πονηρόν, ἀνθ̓ ὧν ἐστασίασαν, καὶ οὐκ ἀπήντησαν τῷ προσώπῳ σου ἐν εἰρήνῃ. καὶ ἤρεσαν οἱ λόγοι αὐτῶν ἐνώπιον Ὀλοφέρνου καὶ ἐνώπιον πάντων τῶν θεραπόντων αὐτοῦ, καὶ συνέταξαν ποιεῖν καθὼσ ἐλάλησαν. καὶ ἀπῇρε παρεμβολὴ υἱῶν Ἀμμὼν καὶ μετ̓ αὐτῶν χιλιάδεσ πέντε υἱῶν Ἀσσοὺρ καὶ παρενέβαλον ἐν τῷ αὐλῶνι καὶ προκατελάβοντο τὰ ὕδατα καὶ τὰσ πηγὰσ τῶν ὑδάτων τῶν υἱῶν Ἰσραήλ. καὶ ἀνέβησαν υἱοὶ Ἡσαῦ καὶ οἱ υἱοὶ Ἀμμὼν καὶ παρενέβαλον ἐν τῇ ὀρεινῇ ἀπέναντι Δωθαί̈μ. καὶ ἀπέστειλαν ἐξ αὐτῶν πρὸσ νότον καὶ ἀπηλιώτην ἀπέναντι Ἐγρεβήλ, ἥ ἐστι πλησίον Χούσ, ἥ ἐστιν ἐπὶ τοῦ χειμάρρου Μοχμούρ. καὶ ἡ λοιπὴ στρατιὰ τῶν Ἀσσυρίων παρενέβαλον ἐν τῷ πεδίῳ καὶ ἐκάλυψαν πᾶν τὸ πρόσωπον τῆσ γῆσ. καὶ αἱ σκηναὶ καὶ αἱ ἀπαρτίαι αὐτῶν κατεστρατοπέδευσαν ἐν ὄχλῳ πολλῷ καὶ ἦσαν εἰσ πλῆθοσ πολὺ σφόδρα. Καὶ οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ ἀνεβόησαν πρὸσ Κύριον Θεὸν αὐτῶν, ὅτι ὠλιγοψύχησε τὸ πνεῦμα αὐτῶν, ὅτι ἐκύκλωσαν πάντεσ οἱ ἐχθροὶ αὐτῶν καὶ οὐκ ἦν διαφυγεῖν ἐκ μέσου αὐτῶν. καὶ ἔμεινε κύκλῳ αὐτῶν πᾶσα παρεμβολὴ Ἀσσούρ, οἱ πεζοὶ καὶ τὰ ἅρματα καὶ οἱ ἱππεῖσ αὐτῶν, ἡμέρασ τριακοντατέσσαρασ. καὶ ἐξέλιπε πάντασ τοὺσ κατοικοῦντασ Βαιτυλούα πάντα τὰ ἀγγεῖα αὐτῶν τῶν ὑδάτων, καὶ οἱ λάκκοι ἐξεκενοῦντο, καὶ οὐκ εἶχον πιεῖν εἰσ πλησμονὴν ὕδωρ ἡμέραν μίαν, ὅτι ἐν μέτρῳ ἐδίδοσαν αὐτοῖσ πιεῖν. καὶ ἠθύμησαν τὰ νήπια αὐτῶν, καὶ αἱ γυναῖκεσ αὐτῶν καὶ οἱ νεανίσκοι ἐξέλιπον ἀπὸ τῆσ δίψησ καὶ ἔπιπτον ἐν ταῖσ πλατείαισ τῆσ πόλεωσ καὶ ἐν ταῖσ διόδοισ τῶν πυλῶν, καὶ οὐκ ἦν κραταίωσισ ἔτι ἐν αὐτοῖσ. καὶ ἐπισυνήχθησαν πᾶσ ὁ λαὸσ ἐπὶ Ὀζίαν καὶ τοὺσ ἄρχοντασ τῆσ πόλεωσ, οἱ νεανίσκοι καὶ αἱ γυναῖκεσ καὶ τὰ παιδία, καὶ ἀνεβόησαν φωνῇ μεγάλῃ καὶ εἶπαν ἐναντίον πάντων τῶν πρεσβυτέρων. κρίναι ὁ Θεὸσ ἀνὰ μέσον ἡμῶν καὶ ὑμῶν, ὅτι ἐποιήσατε ἐν ἡμῖν ἀδικίαν μεγάλην οὐ λαλήσαντεσ εἰρηνικὰ μετὰ τῶν υἱῶν Ἀσσούρ. καὶ νῦν οὐκ ἔστι βοηθὸσ ἡμῶν, ἀλλὰ πέπρακεν ἡμᾶσ ὁ Θεὸσ εἰσ τὰσ χεῖρασ αὐτῶν τοῦ καταστρωθῆναι ἐναντίον αὐτῶν ἐν δίψῃ καὶ ἀπωλείᾳ μεγάλῃ. καὶ νῦν ἐπικαλέσασθε αὐτοὺσ καὶ ἔκδοσθε τὴν πόλιν πᾶσαν εἰσ προνομὴν τῷ λαῷ Ὀλοφέρνου καὶ πάσῃ τῇ δυνάμει αὐτοῦ. κρεῖσσον γὰρ ἡμῖν γενηθῆναι αὐτοῖσ εἰσ διαρπαγήν, ἐσόμεθα γὰρ εἰσ δούλουσ, καὶ ζήσεται ἡ ψυχὴ ἡμῶν, καὶ οὐκ ὀψόμεθα τὸν θάνατον τῶν νηπίων ἡμῶν ἐν ὀφθαλμοῖσ ἡμῶν καὶ τὰσ γυναῖκασ καὶ τὰ τέκνα ἡμῶν ἐκλειπούσασ τὰσ ψυχὰσ αὐτῶν. μαρτυρόμεθα ὑμῖν τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν καὶ τὸν Θεὸν ἡμῶν καὶ Κύριον τῶν πατέρων ἡμῶν, ὃσ ἐκδικεῖ ἡμᾶσ κατὰ τὰσ ἁμαρτίασ ἡμῶν καὶ κατὰ τὰ ἁμαρτήματα τῶν πατέρων ἡμῶν, ἵνα μὴ ποιήσῃ κατὰ τὰ ρήματα ταῦτα ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῇ σήμερον. καὶ ἐγένετο κλαυθμὸσ μέγασ ἐν μέσῳ τῆσ ἐκκλησίασ πάντων ὁμοθυμαδὸν καὶ ἐβόησαν πρὸσ Κύριον τὸν Θεὸν φωνῇ μεγάλῃ. καὶ εἶπε πρὸσ αὐτοὺσ Ὀζίασ. θαρσεῖτε, ἀδελφοί, διακαρτερήσωμεν ἔτι πέντε ἡμέρασ, ἐν αἷσ ἐπιστρέψει Κύριοσ ὁ Θεὸσ ἡμῶν τὸ ἔλεοσ αὐτοῦ ἐφ̓ ἡμᾶσ, οὐ γὰρ ἐγκαταλείψει ἡμᾶσ εἰσ τέλοσ. ἐὰν δὲ διέλθωσιν αὗται καὶ μὴ ἔλθῃ ἐφ̓ ἡμᾶσ βοήθεια, ποιήσω κατὰ τὰ ρήματα ὑμῶν. καὶ ἐσκόρπισε τὸν λαὸν εἰσ τὴν ἑαυτοῦ παρεμβολήν, καὶ ἐπὶ τὰ τείχη καὶ τοὺσ πύργουσ τῆσ πόλεωσ αὐτῶν ἀπῆλθον, καὶ τὰσ γυναῖκασ καὶ τὰ τέκνα εἰσ τοὺσ οἴκουσ αὐτῶν ἐξαπέστειλε. καὶ ἦσαν ἐν ταπεινώσει πολλῇ ἐν τῇ πόλει. ΚΑΙ ἤκουσεν ἐν ἐκείναισ ταῖσ ἡμέραισ Ἰουδίθ, θυγάτηρ Μεραρί, υἱοῦ Ὤξ, υἱοῦ Ἰωσήφ, υἱοῦ Ὀζιήλ, υἱοῦ Ἐλκία, υἱοῦ Ἠλιού, υἱοῦ Χελκίου, υἱοῦ Ἐλιάβ, υἱοῦ Ναθαναήλ, υἱοῦ Σαλαμιήλ, υἱοῦ Σαρασαδαί̈, υἱοῦ Ἰσραήλ.

καὶ ὁ ἀνὴρ αὐτῆσ Μανασσῆσ τῆσ φυλῆσ αὐτῆσ καὶ τῆσ πατριᾶσ αὐτῆσ, καὶ ἀπέθανεν ἐν ἡμέραισ θερισμοῦ κριθῶν. ἐπέστη γὰρ ἐπὶ τοῦ δεσμεύοντοσ τὸ δράγμα τῷ πεδίῳ, καὶ ὁ καύσων ἦλθεν ἐπὶ τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ, καὶ ἔπεσεν ἐπὶ τὴν κλίνην καὶ ἐτελεύτησεν ἐν Βαιτυλούᾳ τῇ πόλει αὐτοῦ, καὶ ἔθαψαν αὐτὸν μετὰ τῶν πατέρων αὐτοῦ ἐν τῷ ἀγρῷ τῷ ἀνὰ μέσον Δωθαί̈μ καὶ Βαλαμών. καὶ ἦν Ἰουδὶθ ἐν τῷ οἴκῳ αὐτῆσ χηρεύουσα ἔτη τρία καὶ μῆνασ τέσσαρασ. καὶ ἐποίησεν ἑαυτῇ σκηνὴν ἐπὶ τοῦ δώματοσ τοῦ οἴκου αὐτῆσ καὶ ἐπέθηκεν ἐπὶ τὴν ὀσφὺν αὐτῆσ σάκκον, καὶ ἦν ἐπ̓ αὐτῆσ τὰ ἱμάτια τῆσ χηρεύσεωσ αὐτῆσ. καὶ ἐνήστευε πάσασ τὰσ ἡμέρασ χηρεύσεωσ αὐτῆσ, χωρὶσ προσαββάτων καὶ σαββάτων καὶ προνουμηνιῶν καὶ νουμηνιῶν καὶ ἑορτῶν καὶ χαρμοσυνῶν οἴκου Ἰσραήλ. καὶ ἦν καλὴ τῷ εἴδει καὶ ὡραία τῇ ὄψει σφόδρα. καὶ ὑπελίπετο αὐτῇ Μανασσῆσ, ὁ ἀνὴρ αὐτῆσ, χρυσίον καὶ ἀργύριον καὶ παῖδασ καὶ παιδίσκασ καὶ κτήνη καὶ ἀγρούσ, καὶ ἔμενεν ἐπ̓ αὐτῶν. καὶ οὐκ ἦν ὃσ ἐπήνεγκεν αὐτῇ ρῆμα πονηρόν, ὅτι ἐφοβεῖτο τὸν Θεὸν σφόδρα καὶ ἤκουσε τὰ ρήματα τοῦ λαοῦ τὰ πονηρὰ ἐπὶ τὸν ἄρχοντα, ὅτι ὠλιγοψύχησαν ἐπὶ τῇ σπάνει τῶν ὑδάτων, καὶ ἤκουσε πάντασ τοὺσ λόγουσ Ἰουδίθ, οὓσ ἐλάλησε πρὸσ αὐτοὺσ Ὀζίασ, ὡσ ὤμοσεν αὐτοῖσ παραδώσειν τὴν πόλιν μετὰ ἡμέρασ πέντε τοῖσ Ἀσσυρίοισ. καὶ ἀποστείλασα τὴν ἅβραν αὐτῆσ τὴν ἐφεστῶσαν πᾶσι τοῖσ ὑπάρχουσιν αὐτῆσ ἐκάλεσεν Ὀζίαν καὶ Χαβρὶν καὶ Χαρμὶν τοὺσ πρεσβυτέρουσ τῆσ πόλεωσ αὐτῆσ, καὶ ἦλθον πρὸσ αὐτήν, καὶ εἶπε πρὸσ αὐτούσ. ἀκούσατε δή μου, ἄρχοντεσ τῶν κατοικούντων ἐν Βαιτυλούᾳ, ὅτι οὐκ εὐθὺσ ὁ λόγοσ ὑμῶν, ὃν ἐλαλήσατε ἐναντίον τοῦ λαοῦ ἐν τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ καὶ ἐστήσατε τὸν ὅρκον, ὃν ἐλαλήσατε ἀνὰ μέσον τοῦ Θεοῦ καὶ ὑμῶν καὶ εἴπατε ἐκδώσειν τὴν πόλιν τοῖσ ἐχθροῖσ ἡμῶν, ἐὰν μὴ ἐν αὐταῖσ ἐπιστρέψῃ ὁ Κύριοσ βοηθῆσαι ἡμῖν. καὶ νῦν τίνεσ ἐστὲ ὑμεῖσ, οἳ ἐπειράσατε τὸν Θεὸν ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῇ σήμερον καὶ ἵστατε ὑπὲρ τοῦ Θεοῦ ἐν μέσῳ υἱῶν ἀνθρώπων̣ καὶ νῦν Κύριον παντοκράτορα ἐξετάζετε καὶ οὐθὲν ἐπιγνώσεσθε ἕωσ τοῦ αἰῶνοσ, ὅτι βάθοσ καρδίασ ἀνθρώπου οὐχ εὑρήσετε καὶ λόγουσ τῆσ διανοίασ αὐτοῦ οὐ διαλήψεσθε. καὶ πῶσ τὸν Θεόν, ὃσ ἐποίησε τὰ πάντα ταῦτα, ἐρευνήσετε καὶ τὸν νοῦν αὐτοῦ ἐπιγνώσεσθε καὶ τὸν λογισμὸν αὐτοῦ κατανοήσετε̣ μηδαμῶσ, ἀδελφοί, μὴ παροργίζετε Κύριον τὸν Θεὸν ἡμῶν. ὅτι ἐὰν μὴ βούληται ἐν ταῖσ πέντε ἡμέραισ βοηθῆσαι ἡμῖν, αὐτὸσ ἔχει τὴν ἐξουσίαν ἐν αἷσ θέλει σκεπάσαι ἡμέραισ ἢ καὶ ὀλοθρεῦσαι ἡμᾶσ πρὸ προσώπου τῶν ἐχθρῶν ἡμῶν. ὑμεῖσ δὲ μὴ ἐνεχυράζετε τὰσ βουλὰσ Κυρίου τοῦ Θεοῦ ἡμῶν, ὅτι οὐχ ὡσ ἄνθρωποσ ὁ Θεὸσ ἀπειληθῆναι, οὐδὲ ὡσ υἱὸσ ἀνθρώπου διαιτηθῆναι. διόπερ ἀναμένοντεσ τὴν παῤ αὐτοῦ σωτηρίαν ἐπικαλεσώμεθα αὐτὸν εἰσ βοήθειαν ἡμῶν, καὶ εἰσακούσεται τῆσ φωνῆσ ἡμῶν, ἐὰν ᾖ αὐτῷ ἀρεστόν. ὅτι οὐκ ἀνέστη ἐν ταῖσ γενεαῖσ ἡμῶν οὐδέ ἐστιν ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῇ σήμερον οὔτε φυλὴ οὔτε πατριὰ οὔτε δῆμοσ οὔτε πόλισ ἐξ ἡμῶν, οἳ προσκυνοῦσι θεοῖσ χειροποιήτοισ, καθάπερ ἐγένετο ἐν ταῖσ πρότερον ἡμέραισ. ὧν χάριν ἐδόθησαν εἰσ ρομφαίαν καὶ εἰσ διαρπαγὴν οἱ πατέρεσ ἡμῶν καὶ ἔπεσον πτῶμα μέγα ἐνώπιον τῶν ἐχθρῶν ἡμῶν. ἡμεῖσ δὲ ἕτερον θεὸν οὐκ ἐπέγνωμεν πλὴν αὐτοῦ. ὅθεν ἐλπίζομεν ὅτι οὐχ ὑπερόψεται ἡμᾶσ, οὐδ̓ ἀπὸ τοῦ γένουσ ἡμῶν. ὅτι ἐν τῷ ληφθῆναι ἡμᾶσ οὕτωσ καθήσεται πᾶσα ἡ Ἰουδαία, καὶ προνομευθήσεται τὰ ἅγια ἡμῶν, καὶ ζητήσει τὴν βεβήλωσιν αὐτῶν ἐκ τοῦ αἵματοσ ἡμῶν καὶ τὸν φόνον τῶν ἀδελφῶν ἡμῶν καὶ τὴν αἰχμαλωσίαν τῆσ γῆσ καὶ τὴν ἐρήμωσιν τῆσ κληρονομίασ ἡμῶν ἐπιστρέψει εἰσ κεφαλὴν ἡμῶν ἐν τοῖσ ἔθνεσιν, οὗ ἐὰν δουλεύσωμεν ἐκεῖ, καὶ ἐσόμεθα εἰσ πρόσκομμα καὶ εἰσ ὄνειδοσ ἐναντίον τῶν κτωμένων ἡμᾶσ. ὅτι οὐ κατευθυνθήσεται ἡ δουλεία ἡμῶν εἰσ χάριν, ἀλλ̓ εἰσ ἀτιμίαν θήσει αὐτὴν Κύριοσ ὁ Θεὸσ ἡμῶν. καὶ νῦν, ἀδελφοί, ἐπιδειξώμεθα τοῖσ ἀδελφοῖσ ἡμῶν, ὅτι ἐξ ἡμῶν κρέμαται ἡ ψυχὴ αὐτῶν, καὶ τὰ ἅγια καὶ ὁ οἶκοσ καὶ τὸ θυσιαστήριον ἐπιστήρικται ἐφ̓ ἡμῖν. παρὰ ταῦτα πάντα εὐχαριστήσωμεν Κυρίῳ τῷ Θεῷ ἡμῶν, ὃσ πειράζει ἡμᾶσ καθὰ καὶ τοὺσ πατέρασ ἡμῶν. μνήσθητε ὅσα ἐποίησε μετὰ Ἁβραὰμ καὶ ὅσα ἐπείρασε τὸν Ἰσαὰκ καὶ ὅσα ἐγένετο τῷ Ἰακὼβ ἐν Μεσοποταμίᾳ τῆσ Συρίασ ποιμαίνοντι τὰ πρόβατα Λάβαν τοῦ ἀδελφοῦ τῆσ μητρὸσ αὐτοῦ. ὅτι οὐ καθὼσ ἐκείνουσ ἐπύρωσεν εἰσ ἐτασμὸν τῆσ καρδίασ αὐτῶν, καὶ ἡμᾶσ οὐκ ἐξεδίκησεν, ἀλλ̓ εἰσ νουθέτησιν μαστιγοῖ Κύριοσ τοὺσ ἐγγίζοντασ αὐτῷ. καὶ εἶπε πρὸσ αὐτὴν Ὀζίασ. πάντα, ὅσα εἶπασ, ἀγαθῇ καρδίᾳ ἐλάλησασ, καὶ οὐκ ἔστιν ὃσ ἀντιστήσεται τοῖσ λόγοισ σου. ὅτι οὐκ ἐν τῇ σήμερον ἡ σοφία σου πρόδηλόσ ἐστιν, ἀλλὰ ἀπ̓ ἀρχῆσ ἡμερῶν σου ἔγνω πᾶσ ὁ λαὸσ τὴν σύνεσίν σου, καθότι ἀγαθόν ἐστι τὸ πλάσμα τῆσ καρδίασ σου. ἀλλ̓ ὁ λαὸσ ἐδίψησε σφόδρα καὶ ἠνάγκασαν ποιῆσαι ἡμᾶσ καθὰ ἐλαλήσαμεν αὐτοῖσ καὶ ἐπαγαγεῖν ὅρκον ἐφ̓ ἡμᾶσ, ὃν οὐ παραβησόμεθα. καὶ νῦν δεήθητι περὶ ἡμῶν, ὅτι γυνὴ εὐσεβὴσ εἶ, καὶ ἀποστελεῖ Κύριοσ τὸν ὑετὸν εἰσ πλήρωσιν τῶν λάκκων ἡμῶν, καὶ οὐκ ἐκλείψωμεν ἔτι. καὶ εἶπε πρὸσ αὐτοὺσ Ἰουδίθ. ἀκούσατέ μου, καὶ ποιήσω πρᾶγμα, ὃ ἀφίξεται εἰσ γενεὰσ γενεῶν υἱοῖσ τοῦ γένουσ ἡμῶν. ὑμεῖσ στήσεσθε ἐπὶ τῆσ πύλησ τὴν νύκτα ταύτην, καὶ ἐξελεύσομαι ἐγὼ μετὰ τῆσ ἅβρασ μου, καὶ ἐν ταῖσ ἡμέραισ, μεθ̓ ἃσ εἴπατε παραδώσειν τὴν πόλιν τοῖσ ἐχθροῖσ ἡμῶν, ἐπισκέψεται Κύριοσ τὸν Ἰσραὴλ ἐν χειρί μου. ὑμεῖσ δὲ οὐκ ἐξερευνήσετε τὴν πρᾶξίν μου, οὐ γὰρ ἐρῶ ὑμῖν, ἕωσ τοῦ τελεσθῆναι ἃ ἐγὼ ποιῶ. καὶ εἶπεν Ὀζίασ καὶ οἱ ἄρχοντεσ πρὸσ αὐτήν. πορεύου εἰσ εἰρήνην, καὶ Κύριοσ ὁ Θεὸσ ἔμπροσθέν σου εἰσ ἐκδίκησιν τῶν ἐχθρῶν ἡμῶν. καὶ ἀποστρέψαντεσ ἐκ τῆσ σκηνῆσ ἐπορεύθησαν ἐπὶ τὰσ διατάξεισ αὐτῶν. ΙΟΥΔΙΘ δὲ ἔπεσεν ἐπὶ πρόσωπον καὶ ἐπέθετο σποδὸν ἐπὶ τὴν κεφαλὴν αὐτῆσ καὶ ἐγύμνωσεν ὃν ἐνεδιδύσκετο σάκκον, καὶ ἦν ἄρτι προσφερόμενον ἐν Ἱερουσαλὴμ εἰσ τὸν οἶκον τοῦ Θεοῦ τὸ θυμίαμα τῆσ ἑσπέρασ ἐκείνησ, καὶ ἐβόησε φωνῇ μεγάλῃ Ἰουδὶθ πρὸσ Κύριον καὶ εἶπε.

Κύριε ὁ Θεὸσ τοῦ πατρόσ μου Συμεών, ᾧ ἔδωκασ ἐν χειρὶ ρομφαίαν εἰσ ἐκδίκησιν ἀλλογενῶν, οἳ ἔλυσαν μήτραν παρθένου εἰσ μίασμα καὶ ἐγύμνωσαν μηρὸν εἰσ αἰσχύνην καὶ ἐβεβήλωσαν μήτραν εἰσ ὄνειδοσ. εἶπασ γάρ, οὐχ οὕτωσ ἔσται. καὶ ἐποίησαν ἀνθ̓ ὧν ἔδωκασ ἄρχοντασ αὐτῶν εἰσ φόνον καὶ τὴν στρωμνὴν αὐτῶν, ἣ ᾐδέσατο τὴν ἀπάτην αὐτῶν, εἰσ αἷμα, καὶ ἐπάταξασ δούλουσ ἐπὶ δυνάσταισ καὶ δυνάστασ ἐπὶ θρόνουσ αὐτῶν. καὶ ἔδωκασ γυναῖκασ αὐτῶν εἰσ προνομὴν καὶ θυγατέρασ εἰσ αἰχμαλωσίαν καὶ πάντα τὰ σκῦλα εἰσ διαίρεσιν υἱῶν ἠγαπημένων ὑπὸ σοῦ, οἳ καὶ ἐζήλωσαν τὸν ζῆλόν σου καὶ ἐβδελύξαντο μίασμα αἵματοσ αὐτῶν καὶ ἐπεκαλέσαντό σε εἰσ βοηθόν. ὁ Θεὸσ ὁ Θεὸσ ὁ ἐμόσ, καὶ εἰσάκουσον ἐμοῦ τῆσ χήρασ. σὺ γὰρ ἐποίησασ τὰ πρότερα ἐκείνων καὶ ἐκεῖνα καὶ τὰ μετέπειτα καὶ τὰ νῦν καὶ τὰ ἐπερχόμενα διενοήθησ, καὶ ἐγενήθησαν ἃ ἐνενοήθησ, καὶ παρέστησαν ἃ ἐβουλεύσω καὶ εἶπαν. ἰδοὺ πάρεσμεν. πᾶσαι γὰρ αἱ ὁδοί σου ἕτοιμοι, καὶ ἡ κρίσισ σου ἐν προγνώσει. ἰδοὺ γὰρ Ἀσσύριοι ἐπληθύνθησαν ἐν δυνάμει αὐτῶν, ὑψώθησαν ἐφ̓ ἵππῳ καὶ ἀναβάτῃ ἐγαυρίασαν ἐν βραχίονι πεζῶν, ἤλπισαν ἐν ἀσπίδι καὶ ἐν γαισῷ καὶ τόξῳ καὶ σφενδόνῃ καὶ οὐκ ἔγνωσαν ὅτι σὺ εἶ Κύριοσ συντρίβων πολέμουσ. Κύριοσ ὄνομά σοι. σὺ ράξον αὐτῶν τὴν ἰσχὺν ἐν δυνάμει σου καὶ κάταξον τὸ κράτοσ αὐτῶν ἐν τῷ θυμῷ σου. ἐβουλεύσαντο γὰρ βεβηλῶσαι τὰ ἅγιά σου, μιᾶναι τὸ σκήνωμα τῆσ καταπαύσεωσ τοῦ ὀνόματοσ τῆσ δόξησ σου καὶ καταβαλεῖν σιδήρῳ κέρασ θυσιαστηρίου σου. βλέψον εἰσ ὑπερηφανίαν αὐτῶν, ἀπόστειλον τὴν ὀργήν σου εἰσ κεφαλὰσ αὐτῶν, δὸσ ἐν χειρί μου τῆσ χήρασ ὃ διενοήθην κράτοσ. πάταξον δοῦλον ἐκ χειλέων ἀπάτησ μου ἐπ̓ ἄρχοντι καὶ ἄρχοντα ἐπὶ θεράποντι αὐτοῦ, θραῦσον αὐτῶν τὸ ἀνάστημα ἐν χειρὶ θηλείασ. οὐ γὰρ ἐν πλήθει τὸ κράτοσ σου, οὐδὲ ἡ δυναστεία σου ἐν ἰσχύουσιν, ἀλλὰ ταπεινῶν εἶ Θεόσ, ἐλαττόνων εἶ βοηθόσ, ἀντιλήπτωρ ἀσθενούντων, ἀπεγνωσμένων σκεπαστήσ, ἀπηλπισμένων σωτήρ. ναὶ ναὶ ὁ Θεὸσ τοῦ πατρόσ μου καὶ Θεὸσ κληρονομίασ Ἰσραήλ, δέσποτα τῶν οὐρανῶν καὶ τῆσ γῆσ, κτίστα τῶν ὑδάτων, βασιλεῦ πάσησ κτίσεώσ σου, σὺ εἰσάκουσον τῆσ δεήσεώσ μου καὶ δὸσ λόγον μου καὶ ἀπάτην εἰσ τραῦμα καὶ μώλωπα αὐτῶν, οἳ κατὰ τῆσ διαθήκησ σου καὶ οἴκου ἡγιασμένου σου καὶ κορυφῆσ Σιὼν καὶ οἴκου κατασχέσεωσ υἱῶν σου ἐβουλεύσαντο σκληρά. καὶ ποίησον ἐπὶ πᾶν τὸ ἔθνοσ σου, καὶ πάσησ φυλῆσ ἐπίγνωσιν τοῦ εἰδῆσαι ὅτι σὺ εἶ ὁ Θεὸσ πάσησ δυνάμεωσ καὶ κράτουσ, καὶ οὐκ ἔστιν ἄλλοσ ὑπερασπίζων τοῦ γένουσ Ἰσραήλ, εἰ μὴ σύ. ΚΑΙ ἐγένετο ὡσ ἐπαύσατο βοῶσα πρὸσ τὸν Θεὸν Ἰσραὴλ καὶ συνετέλεσε πάντα τὰ ρήματα ταῦτα,

καὶ ἀνέστη ἀπὸ τῆσ πτώσεωσ καὶ ἐκάλεσε τὴν ἅβραν αὐτῆσ καὶ κατέβη εἰσ τὸν οἶκον, ἐν ᾧ διέτριβεν ἐν αὐτῷ ἐν ταῖσ ἡμέραισ τῶν σαββάτων καὶ ἐν ταῖσ ἑορταῖσ αὐτῆσ. καὶ περιείλατο τὸν σάκκον, ὃν ἐνεδεδύκει, καὶ ἐξεδύσατο τὰ ἱμάτια τῆσ χηρεύσεωσ αὐτῆσ καὶ περιεκλύσατο τὸ σῶμα ὕδατι καὶ ἐχρίσατο μύρῳ παχεῖ καὶ διέταξε τὰσ τρίχασ τῆσ κεφαλῆσ αὐτῆσ καὶ ἐπέθετο μίτραν ἐπ̓ αὐτῆσ καὶ ἐνεδύσατο τὰ ἱμάτια τῆσ εὐφροσύνησ αὐτῆσ, ἐν οἷσ ἐστολίζετο ἐν ταῖσ ἡμέραισ τῆσ ζωῆσ τοῦ ἀνδρὸσ αὐτῆσ Μανασσῆ, καὶ ἔλαβε σανδάλια εἰσ τοὺσ πόδασ αὐτῆσ καὶ περιέθετο τοὺσ χλιδῶνασ καὶ τὰ ψέλλια καὶ τοὺσ δακτυλίουσ καὶ τὰ ἐνώτια καὶ πάντα τὸν κόσμον αὐτῆσ καὶ ἐκαλλωπίσατο σφόδρα εἰσ ἀπάτησιν ὀφθαλμῶν ἀνδρῶν, ὅσοι ἂν ἴδωσιν αὐτήν. καὶ ἔδωκε τῇ ἅβρᾳ αὐτῆσ ἀσκοπυτίνην οἴνου καὶ καψάκην ἐλαίου καὶ πήραν ἐπλήρωσεν ἀλφίτων καὶ παλάθησ καὶ ἄρτων καθαρῶν καὶ περιεδίπλωσε πάντα τὰ ἀγγεῖα αὐτῆσ καὶ ἐπέθηκεν ἐπ̓ αὐτῇ. καὶ ἐξήλθοσαν ἐπὶ τὴν πύλην τῆσ πόλεωσ Βαιτυλούα καὶ εὕροσαν ἐφεστῶτασ ἐπ̓ αὐτῆσ Ὀζίαν καὶ τοὺσ πρεσβυτέρουσ τῆσ πόλεωσ Χαβρὶν καὶ Χαρμίν. ὡσ δὲ εἶδον αὐτὴν καὶ ἦν ἠλλοιωμένον τὸ πρόσωπον αὐτῆσ καὶ τὴν στολὴν μεταβεβληκυῖαν αὐτῆσ, καὶ ἐθαύμασαν ἐπὶ τῷ κάλλει αὐτῆσ ἐπὶ πολὺ σφόδρα καὶ εἶπαν αὐτῇ. ὁ Θεὸσ ὁ Θεὸσ τῶν πατέρων ἡμῶν δῴη σε εἰσ χάριν καὶ τελειώσαι τὰ ἐπιτηδεύματά σου εἰσ γαυρίαμα υἱῶν Ἰσραὴλ καὶ ὕψωμα Ἱερουσαλήμ. καὶ προσεκύνησε τῷ Θεῷ καὶ εἶπε πρὸσ αὐτούσ. ἐπιτάξατε ἀνοῖξαί μοι τὴν πύλην τῆσ πόλεωσ, καὶ ἐξελεύσομαι εἰσ τελείωσιν τῶν λόγων, ὧν ἐλαλήσατε μετ̓ ἐμοῦ. καὶ συνέταξαν τοῖσ νεανίσκοισ ἀνοῖξαι αὐτῇ καθότι ἐλάλησε. καὶ ἐποίησαν οὕτωσ. καὶ ἐξῆλθεν Ἰουδίθ, αὐτὴ καὶ ἡ παιδίσκη αὐτῆσ μετ̓ αὐτῆσ. ἀπεσκόπευον δὲ αὐτὴν οἱ ἄνδρεσ τῆσ πόλεωσ ἕωσ οὗ κατέβη τὸ ὄροσ, ἕωσ διῆλθε τὸν αὐλῶνα καὶ οὐκέτι ἐθεώρουν αὐτήν. καὶ ἐπορεύοντο ἐν τῷ αὐλῶνι εἰσ εὐθεῖαν, καὶ συνήντησεν αὐτῇ προφυλακὴ τῶν Ἀσσυρίων. καὶ συνέλαβον αὐτὴν καὶ ἐπηρώτησαν. τίνων εἶ καὶ πόθεν ἔρχῃ καὶ ποῦ πορεύῃ̣ καὶ εἶπε. θυγάτηρ εἰμὶ τῶν Ἑβραίων καὶ ἀποδιδράσκω ἀπὸ προσώπου αὐτῶν, ὅτι μέλλουσι δίδοσθαι ὑμῖν εἰσ κατάβρωμα. κἀγὼ ἔρχομαι εἰσ τὸ πρόσωπον Ὀλοφέρνου ἀρχιστρατήγου δυνάμεωσ ὑμῶν τοῦ ἀναγγεῖλαι ρήματα ἀληθείασ καὶ δείξω πρὸ προσώπου αὐτοῦ ὁδόν, καθ̓ ἣν πορεύσεται καὶ κυριεύσει πάσησ τῆσ ὀρεινῆσ, καὶ οὐ διαφωνήσει τῶν ἀνδρῶν αὐτοῦ σάρξ μία οὐδὲ πνεῦμα ζωῆσ. ὡσ δὲ ἤκουσαν οἱ ἄνδρεσ τὰ ρήματα αὐτῆσ καὶ κατενόησαν τὸ πρόσωπον αὐτῆσ καὶ ἦν ἐναντίον αὐτῶν θαυμάσιον τῷ κάλλει σφόδρα καὶ εἶπαν πρὸσ αὐτήν. σέσωκασ τὴν ψυχήν σου σπεύσασα καταβῆναι εἰσ πρόσωπον τοῦ κυρίου ἡμῶν. καὶ νῦν πρόσελθε ἐπὶ τὴν σκηνὴν αὐτοῦ, καὶ ἀφ̓ ἡμῶν προπέμψουσί σε, ἕωσ παραδώσουσί σε εἰσ τὰσ χεῖρασ αὐτοῦ. ἐὰν δὲ στῇσ ἐναντίον αὐτοῦ, μὴ φοβηθῇσ τῇ καρδίᾳ σου, ἀλλὰ ἀνάγγειλον κατὰ τὰ ρήματά σου, καὶ εὖ σε ποιήσει. καὶ ἐπέλεξαν ἐξ αὐτῶν ἄνδρασ ἑκατὸν καὶ παρέζευξαν αὐτῇ καὶ τῇ ἅβρᾳ αὐτῆσ, καὶ ἤγαγον αὐτὰσ ἐπὶ τὴν σκηνὴν Ὀλοφέρνου. καὶ ἐγένετο συνδρομὴ πάσῃ τῇ παρεμβολῇ, διεβοήθη γὰρ εἰσ τὰ σκηνώματα ἡ παρουσία αὐτῆσ. καὶ ἐλθόντεσ ἐκύκλουν αὐτὴν ὡσ εἱστήκει ἔξω τῆσ σκηνῆσ Ὀλοφέρνου, ἕωσ προσήγγειλαν αὐτῷ περὶ αὐτῆσ. καὶ ἐθαύμαζον ἐπὶ τῷ κάλλει αὐτῆσ καὶ ἐθαύμαζον τοὺσ υἱοὺσ Ἰσραὴλ ἀπ̓ αὐτῆσ, καὶ εἶπεν ἕκαστοσ πρὸσ τὸν πλησίον αὐτοῦ. τίσ καταφρονήσει τοῦ λαοῦ τούτου, ὃσ ἔχει ἐν ἑαυτῷ γυναῖκασ τοιαύτασ̣ ὅτι οὐ καλόν ἐστιν ὑπολείπεσθαι ἐξ αὐτῶν ἄνδρα ἕνα, οἳ ἀφεθέντεσ δυνήσονται κατασοφίσασθαι πᾶσαν τὴν γῆν. καὶ ἐξῆλθον οἱ παρακαθεύδοντεσ Ὀλοφέρνῃ καὶ πάντεσ οἱ θεράποντεσ αὐτοῦ καὶ εἰσήγαγον αὐτὴν εἰσ τὴν σκηνήν. καὶ ἦν Ὀλοφέρνησ ἀναπαυόμενοσ ἐπὶ τῆσ κλίνησ αὐτοῦ ἐν τῷ κωνωπείῳ, ὃ ἦν ἐκ πορφύρασ καὶ χρυσίου καὶ σμαράγδου καὶ λίθων πολυτελῶν καθυφασμένων. καὶ ἀνήγγειλαν αὐτῷ περὶ αὐτῆσ, καὶ ἐξῆλθεν εἰσ τὸ προσκήνιον, καὶ λαμπάδεσ ἀργυραῖ προάγουσαι αὐτοῦ. ὡσ δὲ ἦλθε κατὰ πρόσωπον αὐτοῦ Ἰουδὶθ καὶ τῶν θεραπόντων αὐτοῦ, ἐθαύμασαν πάντεσ ἐπὶ τῷ κάλλει τοῦ προσώπου αὐτῆσ. καὶ πεσοῦσα ἐπὶ πρόσωπον προσεκύνησεν αὐτῷ, καὶ ἤγειραν αὐτὴν οἱ δοῦλοι αὐτοῦ. ΚΑΙ εἶπε πρὸσ αὐτὴν Ὀλοφέρνησ. θάρσησον, γύναι, μὴ φοβηθῇσ τῇ καρδίᾳ σου, ὅτι ἐγὼ οὐκ ἐκάκωσα ἄνθρωπον, ὅστισ ᾑρέτικε δουλεύειν βασιλεῖ Ναβουχοδονόσορ πάσησ τῆσ γῆσ.

καὶ νῦν ὁ λαόσ σου ὁ κατοικῶν τὴν ὀρεινήν, εἰ μὴ ἐφαύλισάν με, οὐκ ἂν ᾖρα τὸ δόρυ μου ἐπ̓ αὐτούσ, ἀλλ̓ αὐτοὶ ἑαυτοῖσ ἐποίησαν ταῦτα. καὶ νῦν λέγε μοι τίνοσ ἕνεκεν ἀπέδρασ ἀπ̓ αὐτῶν καὶ ἦλθεσ πρὸσ ἡμᾶσ̣ ἥκεισ γὰρ εἰσ σωτηρίαν. θάρσει, ἐν τῇ νυκτὶ ταύτῃ ζήσῃ καὶ εἰσ τὸ λοιπόν. οὐ γάρ ἐστιν ὃσ ἀδικήσει σε, ἀλλ̓ εὖ σε ποιήσει καθὰ γίνεται τοῖσ δούλοισ τοῦ κυρίου μου βασιλέωσ Ναβουχοδονόσορ. καὶ εἶπε πρὸσ αὐτὸν Ἰουδίθ. δέξαι τὰ ρήματα τῆσ δούλησ σου, καὶ λαλησάτω ἡ παιδίσκη σου κατὰ πρόσωπόν σου, καὶ οὐκ ἀναγγελῶ ψεῦδοσ τῷ κυρίῳ μου ἐν τῇ νυκτὶ ταύτῃ. καὶ ἐὰν κατακολουθήσῃσ τοῖσ λόγοισ τῆσ παιδίσκησ σου, τελείωσ πρᾶγμα ποιήσει μετὰ σοῦ ὁ Θεόσ, καὶ οὐκ ἀποπεσεῖται ὁ κύριόσ μου τῶν ἐπιτηδευμάτων αὐτοῦ. ζῇ γὰρ βασιλεὺσ Ναβουχοδονόσορ πάσησ τῆσ γῆσ καὶ ζῇ τὸ κράτοσ αὐτοῦ, ὃσ ἀπέστειλέ σε εἰσ κατόρθωσιν πάσησ ψυχῆσ, ὅτι οὐ μόνον ἄνθρωποι διὰ σὲ δουλεύουσιν αὐτῷ, ἀλλὰ καὶ τὰ θηρία τοῦ ἀγροῦ καὶ τὰ κτήνη καὶ τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ διὰ τῆσ ἰσχύοσ σου ζήσονται ἐπὶ Ναβουχοδονόσορ καὶ πάντα τὸν οἶκον αὐτοῦ. ἠκούσαμεν γὰρ τὴν σοφίαν σου καὶ τὰ πανουργεύματα τῆσ ψυχῆσ σου, καὶ ἀνηγγέλη πάσῃ τῇ γῇ ὅτι σὺ μόνοσ ἀγαθὸσ ἐν πάσῃ βασιλείᾳ καὶ δυνατὸσ ἐν ἐπιστήμῃ καὶ θαυμαστὸσ ἐν στρατεύμασι πολέμου. καὶ νῦν ὁ λόγοσ, ὃν ἐλάλησεν Ἀχιὼρ ἐν τῇ συνεδρίᾳ σου, ἠκούσαμεν τὰ ρήματα αὐτοῦ, ὅτι περιεποιήσαντο αὐτὸν οἱ ἄνδρεσ Βαιτυλούα, καὶ ἀνήγγειλεν αὐτοῖσ πάντα, ὅσα ἐξελάλησε παρὰ σοί. διό, δέσποτα κύριε, μὴ παρέλθῃσ τὸν λόγον αὐτοῦ, ἀλλὰ κατάθου αὐτὸν ἐν τῇ καρδίᾳ σου, ὅτι ἀληθήσ ἐστιν. οὐ γὰρ ἐκδικᾶται τὸ γένοσ ἡμῶν, οὐ κατισχύει ρομφαία ἐπ̓ αὐτούσ, ἐὰν μὴ ἁμάρτωσιν εἰσ τὸν Θεὸν αὐτῶν. καὶ νῦν, ἵνα μὴ γένηται ὁ κύριόσ μου ἔκβολοσ καὶ ἄπρακτοσ καὶ ἐπιπεσεῖται θάνατοσ ἐπὶ πρόσωπον αὐτῶν, καὶ κατελάβετο αὐτοὺσ ἁμάρτημα, ἐν ᾧ παροργιοῦσι τὸν Θεὸν αὐτῶν, ὁπηνίκα ἂν ποιήσωσιν ἀτοπίαν. ἐπεὶ γὰρ ἐξέλιπεν αὐτοὺσ τὰ βρώματα καὶ ἐσπανίσθη πᾶν ὕδωρ, ἐβουλεύσαντο ἐπιβαλεῖν τοῖσ κτήνεσιν αὐτῶν καὶ πάντα, ὅσα διεστείλατο αὐτοῖσ ὁ Θεὸσ ἐν τοῖσ νόμοισ αὐτοῦ μὴ φαγεῖν, διέγνωσαν δαπανῆσαι. καὶ τὰσ ἀπαρχὰσ τοῦ σίτου καὶ τὰσ δεκάτασ τοῦ οἴνου καὶ τοῦ ἐλαίου, ἃ διεφύλαξαν ἁγιάσαντεσ τοῖσ ἱερεῦσι τοῖσ παρεστηκόσιν ἐν Ἱερουσαλὴμ ἀπέναντι τοῦ προσώπου τοῦ Θεοῦ ἡμῶν, κεκρίκασιν ἐξαναλῶσαι, ὧν οὐδὲ ταῖσ χερσὶν καθῆκεν ἅψασθαι οὐδένα τῶν ἐκ τοῦ λαοῦ. καὶ ἀπεστάλκασιν εἰσ Ἱερουσαλήμ, ὅτι καὶ οἱ ἐκεῖ κατοικοῦντεσ ἐποίησαν ταῦτα, τοὺσ μετακομίσαντασ αὐτοῖσ τὴν ἄφεσιν παρὰ τῆσ γερουσίασ. καὶ ἔσται ὡσ ἂν ἀναγγείλῃ αὐτοῖσ καὶ ποιήσωσι, δοθήσονταί σοι εἰσ ὄλεθρον ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ. ὅθεν ἐγὼ ἡ δούλη σου ἐπιγνοῦσα ταῦτα πάντα ἀπέδρων ἀπὸ προσώπου αὐτῶν, καὶ ἐπέστειλέ με ὁ Θεὸσ ποιῆσαι μετὰ σοῦ πράγματα, ἐφ̓ οἷσ ἐκστήσεται πᾶσα ἡ γῆ, ὅσοι ἐὰν ἀκούσωσιν αὐτά. ὅτι ἡ δούλη σου θεοσεβήσ ἐστι καὶ θεραπεύουσα νυκτὸσ καὶ ἡμέρασ τὸν Θεὸν τοῦ οὐρανοῦ. καὶ νῦν μενῶ παρὰ σοί, κύριέ μου, καὶ ἐξελεύσεται ἡ δούλη σου κατὰ τὴν νύκτα εἰσ τὴν φάραγγα καὶ προσεύξομαι πρὸσ τὸν Θεόν, καὶ ἐρεῖ μοι πότε ἐποίησαν τὰ ἁμαρτήματα αὐτῶν. καὶ ἐλθοῦσα προσανοίσω σοι, καὶ ἐξελεύσῃ σὺν πάσῃ τῇ δυνάμει σου, καὶ οὐκ ἔστιν ὃσ ἀντιστήσεταί σοι ἐξ αὐτῶν. καὶ ἄξω σε διὰ μέσου τῆσ Ἰουδαίασ ἕωσ τοῦ ἐλθεῖν ἀπέναντι Ἱερουσαλὴμ καὶ θήσω τὸν δίφρον σου ἐν μέσῳ αὐτῆσ, καὶ ἄξεισ αὐτοὺσ ὡσ πρόβατα, οἷσ οὐκ ἔστι ποιμήν, καὶ οὐ γρύξει κύων τῇ γλώσσῃ αὐτοῦ ἀπέναντί σου, ὅτι ταῦτα ἐλαλήθη μοι κατὰ πρόγνωσίν μου καὶ ἀπηγγέλη μοι, καὶ ἀπεστάλην ἀναγγεῖλαί σοι. καὶ ἤρεσαν οἱ λόγοι αὐτῆσ ἐναντίον Ὀλοφέρνου καὶ ἐναντίον πάντων τῶν θεραπόντων αὐτοῦ, καὶ ἐθαύμασαν ἐπὶ τῇ σοφίᾳ αὐτῆσ καὶ εἶπαν. οὐκ ἔστι τοιαύτη γυνὴ ἀπ̓ ἄκρου ἕωσ ἄκρου τῆσ γῆσ καλῷ προσώπῳ καὶ συνέσει λόγων. καὶ εἶπε πρὸσ αὐτὴν Ὀλοφέρνησ. εὖ ἐποίησεν ὁ Θεὸσ ἀποστείλασ σε ἔμπροσθεν τοῦ λαοῦ τοῦ γενηθῆναι ἐν χερσὶν ἡμῶν κράτοσ, ἐν δὲ τοῖσ φαυλίσασι τὸν κύριόν μου ἀπώλειαν. καὶ νῦν ἀστεία εἶ σὺ ἐν τῷ εἴδει σου καὶ ἀγαθὴ ἐν τοῖσ λόγοισ σου. ὅτι ἐὰν ποιήσῃσ καθὰ ἐλάλησασ, ὁ Θεόσ σου ἔσται μου Θεόσ, καὶ σὺ ἐν οἴκῳ βασιλέωσ Ναβουχοδονόσορ καθήσῃ καὶ ἔσῃ ὀνομαστὴ παρὰ πᾶσαν τὴν γῆν. ΚΑΙ ἐκέλευσεν εἰσαγαγεῖν αὐτὴν οὗ ἐτίθετο τὰ ἀργυρώματα αὐτοῦ καὶ συνέταξε καταστρῶσαι αὐτῇ ἀπὸ τῶν ὀψοποιημάτων αὐτοῦ καὶ τοῦ οἴνου αὐτοῦ πίνειν.

καὶ εἶπεν Ἰουδίθ. οὐ φάγομαι ἐξ αὐτῶν, ἵνα μὴ γένηται σκάνδαλον, ἀλλ̓ ἐκ τῶν ἠκολουθηκότων μοι χορηγηθήσεται. καὶ εἶπε πρὸσ αὐτὴν Ὀλοφέρνησ. ἐὰν δὲ ἐκλίπῃ τὰ ὄντα μετὰ σοῦ, πόθεν ἐξοίσομέν σοι δοῦναι ὅμοια αὐτοῖσ̣ οὐ γάρ ἐστι μεθ̓ ἡμῶν ἐκ τοῦ ἔθνουσ σου. καὶ εἶπεν Ἰουδὶθ πρὸσ αὐτόν. ζῇ ἡ ψυχή σου, κύριέ μου, ὅτι οὐ δαπανήσει ἡ δούλη σου τὰ ὄντα μετ̓ ἐμοῦ, ἕωσ ἂν ποιήσῃ Κύριοσ ἐν χειρί μου ἃ ἐβουλεύσατο. καὶ ἠγάγοσαν αὐτὴν οἱ θεράποντεσ Ὀλοφέρνου εἰσ τὴν σκηνήν, καὶ ὕπνωσε μέχρι μεσούσησ τῆσ νυκτόσ. καὶ ἀνέστη πρὸσ τὴν ἑωθινὴν φυλακήν, καὶ ἀπέστειλε πρὸσ Ὀλοφέρνην λέγουσα. ἐπιταξάτω δὴ ὁ κύριόσ μου ἐᾶσαι τὴν δούλην σου ἐπὶ προσευχὴν ἐξελθεῖν. καὶ προσέταξεν Ὀλοφέρνησ τοῖσ σωματοφύλαξι μὴ διακωλύειν αὐτήν. καὶ παρέμεινεν ἐν τῇ παρεμβολῇ ἡμέρασ τρεῖσ, καὶ ἐξεπορεύετο κατὰ νύκτα εἰσ τὴν φάραγγα Βαιτυλούα καὶ ἐβαπτίζετο ἐν τῇ παρεμβολῇ ἐπὶ τῆσ πηγῆσ τοῦ ὕδατοσ. καὶ ὡσ ἀνέβη, ἐδέετο τοῦ Κυρίου Θεοῦ Ἰσραὴλ κατευθῦναι τὴν ὁδὸν αὐτῆσ εἰσ ἀνάστημα τῶν υἱῶν τοῦ λαοῦ αὐτοῦ. καὶ εἰσπορευομένη καθαρὰ παρέμενε τῇ σκηνῇ, μέχρισ οὗ προσηνέγκατο τὴν τροφὴν αὐτῆσ πρὸσ ἑσπέραν. καὶ ἐγένετο ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῇ τετάρτῃ, ἐποίησεν Ὀλοφέρνησ πότον τοῖσ δούλοισ αὐτοῦ μόνοισ καὶ οὐκ ἐκάλεσεν εἰσ τὴν χρῆσιν οὐδένα τῶν πρὸσ ταῖσ χρείαισ. καὶ εἶπε Βαγώᾳ τῷ εὐνούχῳ, ὃσ ἦν ἐφεστηκὼσ ἐπὶ πάντων τῶν αὐτοῦ. πεῖσον δὴ πορευθεὶσ τὴν γυναῖκα τὴν Ἑβραίαν ἥ ἐστι παρὰ σοί, τοῦ ἐλθεῖν πρὸσ ἡμᾶσ καὶ φαγεῖν καὶ πιεῖν μεθ̓ ἡμῶν. ἰδοὺ γὰρ αἰσχρὸν τῷ προσώπῳ ἡμῶν, εἰ γυναῖκα τοιαύτην παρήσομεν οὐχ ὁμιλήσαντεσ αὐτῇ, ὅτι ἐὰν ταύτην μὴ ἐπισπασώμεθα, καταγελάσεται ἡμῶν. καὶ ἐξῆλθε Βαγώασ ἀπὸ προσώπου Ὀλοφέρνου καὶ εἰσῆλθε πρὸσ αὐτὴν καὶ εἶπε. μὴ ὀκνησάτω δὴ ἡ παιδίσκη ἡ καλὴ αὕτη ἐλθοῦσα πρὸσ τὸν κύριόν μου δοξασθῆναι κατὰ πρόσωπον αὐτοῦ καὶ πιεῖν μεθ̓ ἡμῶν εἰσ εὐφροσύνην οἶνον καὶ γενηθῆναι ἐν τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ ὡσ θυγάτηρ μία τῶν υἱῶν Ἀσσούρ, αἳ παρεστήκασιν ἐν οἴκῳ Ναβουχοδονόσορ. καὶ εἶπε πρὸσ αὐτὸν Ἰουδίθ. καὶ τίσ εἰμι ἐγὼ ἀντεροῦσα τῷ κυρίῳ μου̣ ὅτι πᾶν, ὃ ἔσται ἐν τοῖσ ὀφθαλμοῖσ αὐτοῦ ἀρεστόν, σπεύσασα ποιήσω, καὶ ἔσται τοῦτο ἀγαλλίαμα ἕωσ ἡμέρασ θανάτου μου. καὶ διαναστᾶσα ἐκοσμήθη τῷ ἱματισμῷ καὶ παντὶ τῷ κόσμῳ τῷ γυναικείῳ, καὶ προσῆλθεν ἡ δούλη αὐτῆσ καὶ ἔστρωσεν αὐτῇ κατέναντι Ὀλοφέρνου χαμαὶ τὰ κώδια, ἃ ἔλαβε παρὰ Βαγώου εἰσ τὴν καθημερινὴν δίαιταν αὐτῆσ, εἰσ τὸ ἐσθίειν κατακλινομένην ἐπ̓ αὐτῶν. καὶ εἰσελθοῦσα ἀνέπεσεν Ἰουδίθ, καὶ ἐξέστη ἡ καρδία Ὀλοφέρνου ἐπ̓ αὐτήν, καὶ ἐσαλεύθη ἡ ψυχὴ αὐτοῦ, καὶ ἦν κατεπίθυμοσ σφόδρα τοῦ συγγενέσθαι μετ̓ αὐτῆσ. καὶ ἐτήρει καιρὸν τοῦ ἀπατῆσαι αὐτὴν ἀφ̓ ἧσ ἡμέρασ εἶδεν αὐτήν. καὶ εἶπε πρὸσ αὐτὴν Ὀλοφέρνησ. πίε δὴ καὶ γενήθητι μεθ̓ ἡμῶν εἰσ εὐφροσύνην. καὶ εἶπεν Ἰουδίθ. πίομαι δή, κύριε, ὅτι ἐμεγαλύνθη τὸ ζῆν μου ἐν ἐμοὶ σήμερον παρὰ πάσασ τὰσ ἡμέρασ τῆσ γενέσεώσ μου. καὶ λαβοῦσα ἔφαγε καὶ ἔπιε κατέναντι αὐτοῦ ἃ ἡτοίμασεν ἡ δούλη αὐτῆσ. καὶ ηὐφράνθη Ὀλοφέρνησ ἀπ̓ αὐτῆσ καὶ ἔπιεν οἶνον πολὺν σφόδρα, ὅσον οὐκ ἔπιε πώποτε ἐν ἡμέρᾳ μιᾷ ἀφ̓ οὗ ἐγεννήθη. ΩΣ δὲ ὀψία ἐγένετο, ἐσπούδασαν οἱ δοῦλοι αὐτοῦ ἀναλύειν. καὶ Βαγώασ συνέκλεισε τὴν σκηνὴν ἔξωθεν καὶ ἀπέκλεισε τοὺσ παρεστῶτασ ἐκ προσώπου τοῦ κυρίου αὐτοῦ, καὶ ἀπῴχοντο εἰσ τὰσ κοίτασ αὐτῶν. ἦσαν γὰρ πάντεσ κεκοπωμένοι, διὰ τὸ ἐπὶ πλεῖον γεγονέναι τὸν πότον.

ὑπελείφθη δὲ Ἰουδὶθ μόνη ἐν τῇ σκηνῇ, καὶ Ὀλοφέρνησ προπεπτωκὼσ ἐπὶ τὴν κλίνην αὐτοῦ. ἦν γὰρ περικεχυμένοσ αὐτῷ ὁ οἶνοσ. καὶ εἶπεν Ἰουδὶθ τῇ δούλῃ αὐτῆσ στῆναι ἔξω τοῦ κοιτῶνοσ αὐτῆσ καὶ ἐπιτηρεῖν τὴν ἔξοδον αὐτῆσ. καθάπερ καθ̓ ἡμέραν, ἐξελεύσεσθαι γὰρ ἔφη ἐπὶ τὴν προσευχὴν αὐτῆσ. καὶ τῷ Βαγώᾳ ἐλάλησε κατὰ τὰ ρήματα ταῦτα. καὶ ἀπήλθοσαν πάντεσ ἐκ προσώπου, καὶ οὐδεὶσ κατελείφθη ἐν τῷ κοιτῶνι ἀπὸ μικροῦ ἕωσ μεγάλου καὶ στᾶσα Ἰουδὶθ παρὰ τὴν κλίνην αὐτοῦ εἶπεν ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτῆσ. Κύριε ὁ Θεὸσ πάσησ δυνάμεωσ, ἐπίβλεψον ἐν τῇ ὥρᾳ ταύτῃ ἐπὶ τὰ ἔργα τῶν χειρῶν μου εἰσ ὕψωμα Ἱερουσαλήμ. ὅτι νῦν καιρὸσ ἀντιλαβέσθαι τῆσ κληρονομίασ σου καὶ ποιῆσαι τὸ ἐπιτήδευμά μου εἰσ θραῦμα ἐχθρῶν, οἵ ἐπανέστησαν ἡμῖν. καὶ προσελθοῦσα τῷ κανόνι τῆσ κλίνησ, ὃσ ἦν πρὸσ κεφαλῆσ Ὀλοφέρνου, καθεῖλε τὸν ἀκινάκην αὐτοῦ ἀπ̓ αὐτοῦ καὶ ἐγγίσασα τῆσ κλίνησ ἐδράξατο τῆσ κόμησ τῆσ κεφαλῆσ αὐτοῦ καὶ εἶπε. κραταίωσόν με, ὁ Θεὸσ Ἰσραήλ, ἐν τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ. καὶ ἐπάταξεν εἰσ τὸν τράχηλον αὐτοῦ δὶσ ἐν τῇ ἰσχύϊ αὐτῆσ καὶ ἀφεῖλε τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ ἀπ̓ αὐτοῦ, καὶ ἀπεκύλισε τὸ σῶμα αὐτοῦ ἀπὸ τῆσ στρωμνῆσ καὶ ἀφεῖλε τὸ κωνωπεῖον ἀπὸ τῶν στύλων. καὶ μετ̓ ὀλίγον ἐξῆλθε, καὶ παρέδωκε τῇ ἅβρᾳ αὐτῆσ τὴν κεφαλὴν Ὀλοφέρνου, καὶ ἐνέβαλεν αὐτὴν εἰσ τὴν πήραν τῶν βρωμάτων αὐτῆσ. καὶ ἐξῆλθον αἱ δύο ἅμα κατὰ τὸν ἐθισμὸν αὐτῶν ἐπὶ τὴν προσευχήν. καὶ διελθοῦσαι τὴν παρεμβολὴν ἐκύκλωσαν τὴν φάλαγγα ἐκείνην καὶ προσανέβησαν τὸ ὄροσ Βαιτυλούα καὶ ἤλθοσαν πρὸσ τὰσ πύλασ αὐτῆσ. Καὶ εἶπεν Ἰουδὶθ μακρόθεν τοῖσ φυλάσσουσιν ἐπὶ τῶν πυλῶν. ἀνοίξατε, ἀνοίξατε δὴ τὴν πύλην, μεθ̓ ἡμῶν ὁ Θεὸσ ὁ Θεὸσ ἡμῶν ποιῆσαι ἔτι ἰσχὺν ἐν Ἰσραὴλ κατὰ κράτοσ κατὰ τῶν ἐχθρῶν, καθὰ καὶ σήμερον ἐποίησε. καὶ ἐγένετο ὡσ ἤκουσαν οἱ ἄνδρεσ τῆσ πόλεωσ αὐτῆσ τὴν φωνὴν αὐτῆσ, ἐσπούδασαν τοῦ καταβῆναι εἰσ τὴν πύλην τῆσ πόλεωσ αὐτῶν καὶ συνεκάλεσαν τοὺσ πρεσβυτέρουσ τῆσ πόλεωσ. καὶ συνέδραμον πάντεσ ἀπὸ μικροῦ ἕωσ μεγάλου, ὅτι παράδοξον ἦν αὐτοῖσ τὸ ἐλθεῖν αὐτήν, καὶ ἤνοιξαν τὴν πύλην καὶ ὑπεδέξαντο αὐτὰσ καὶ ἅψαντεσ πῦρ εἰσ φαῦσιν περιεκύκλωσαν αὐτάσ. ἡ δὲ εἶπε πρὸσ αὐτοὺσ φωνῇ μεγάλῃ. αἰνεῖτε τὸν Θεόν, αἰνεῖτε. αἰνεῖτε τὸν Θεόν, ὃσ οὐκ ἀπέστησε τὸ ἔλεοσ αὐτοῦ ἀπὸ τοῦ οἴκου Ἰσραήλ, ἀλλ̓ ἔθραυσε τοὺσ ἐχθροὺσ ἡμῶν διὰ χειρόσ μου ἐν τῇ νυκτὶ ταύτῃ. καὶ προελοῦσα τὴν κεφαλὴν ἐκ τῆσ πήρασ ἔδειξε καὶ εἶπεν αὐτοῖσ. ἰδοὺ ἡ κεφαλὴ Ὀλοφέρνου ἀρχιστρατήγου δυνάμεωσ Ἀσσούρ, καὶ ἰδοὺ τὸ κωνωπεῖον, ἐν ᾧ κατέκειτο ἐν ταῖσ μέθαισ αὐτοῦ. καὶ ἐπάταξεν αὐτὸν ὁ Κύριοσ ἐν χειρὶ θηλείασ. καὶ ζῇ Κύριοσ, ὃσ διεφύλαξέ με ἐν τῇ ὁδῷ μου, ᾗ ἐπορεύθην, ὅτι ἠπάτησεν αὐτὸν τὸ πρόσωπόν μου εἰσ ἀπώλειαν αὐτοῦ, καὶ οὐκ ἐποίησεν ἁμάρτημα μετ̓ ἐμοῦ εἰσ μίασμα καὶ αἰσχύνην. καὶ ἐξέστη πᾶσ ὁ λαὸσ σφόδρα καὶ κύψαντεσ προσεκύνησαν τῷ Θεῷ καὶ εἶπαν ὁμοθυμαδόν. εὐλογητὸσ εἶ, ὁ Θεὸσ ἡμῶν, ὁ ἐξουδενώσασ ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῇ σήμερον τοὺσ ἐχθροὺσ τοῦ λαοῦ σου. καὶ εἶπεν αὐτῇ Ὀζίασ. εὐλογητὴ σύ, θύγατερ, τῷ Θεῷ τῷ Ὑψίστῳ παρὰ πάσασ τὰσ γυναῖκασ τὰσ ἐπὶ τῆσ γῆσ, καὶ εὐλογημένοσ Κύριοσ ὁ Θεόσ, ὃσ ἔκτισε τοὺσ οὐρανοὺσ καὶ τὴν γῆν, ὃσ κατεύθυνέ σε εἰσ τραῦμα κεφαλῆσ ἄρχοντοσ ἐχθρῶν ἡμῶν. ὅτι οὐκ ἀποστήσεται ἡ ἐλπίσ σου ἀπὸ καρδίασ ἀνθρώπων μνημονευόντων ἰσχὺν Θεοῦ ἕωσ αἰῶνοσ. καὶ ποιήσαι σοι αὐτὰ ὁ Θεὸσ εἰσ ὕψοσ αἰώνιον τοῦ ἐπισκέψασθαί σε ἐν ἀγαθοῖσ, ἀνθ̓ ὧν οὐκ ἐφείσω τῆσ ψυχῆσ σου διὰ τὴν ταπείνωσιν τοῦ γένουσ ἡμῶν, ἀλλ̓ ἐπεξῆλθεσ πτώματι ἡμῶν ἐπ̓ εὐθεῖαν πορευθεῖσα ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ ἡμῶν. καὶ εἶπαν πᾶσ ὁ λαόσ. γένοιτο, γένοιτο. ΚΑΙ εἶπε πρὸσ αὐτοὺσ Ἰουδίθ. ἀκούσατε δή μου, ἀδελφοί, καὶ λαβόντεσ τὴν κεφαλὴν ταύτην κρεμάσατε αὐτὴν ἐπὶ τῆσ ἐπάλξεωσ τοῦ τείχουσ ὑμῶν.

καὶ ἔσται ἡνίκα ἂν διαφαύσῃ ὁ ὄρθροσ καὶ ἐξέλθῃ ὁ ἥλιοσ ἐπὶ τὴν γῆν, ἀναλήψεσθε ἕκαστοσ τὰ σκεύη τὰ πολεμικὰ ὑμῶν καὶ ἐξελεύσεσθε πᾶσ ἀνὴρ ἰσχύων ἔξω τῆσ πόλεωσ καὶ δώσετε ἀρχηγὸν εἰσ αὐτοὺσ ὡσ καταβαίνοντεσ ἐπὶ τὸ πεδίον εἰσ τὴν προφυλακὴν υἱῶν Ἀσσούρ, καὶ οὐ καταβήσεσθε. καὶ ἀναλαβόντεσ οὗτοι τὰσ πανοπλίασ αὐτῶν πορεύσονται εἰσ τὴν παρεμβολὴν αὐτῶν καὶ ἐγεροῦσι τοὺσ στρατηγοὺσ τῆσ δυνάμεωσ Ἀσσούρ. καὶ συνδραμοῦνται ἐπὶ τὴν σκηνὴν Ὀλοφέρνου καὶ οὐχ εὑρήσουσιν αὐτόν, καὶ ἐπιπεσεῖται ἐπ̓ αὐτουσ φόβοσ, καὶ φεύξονται ἀπὸ προσώπου ὑμῶν. καὶ ἐπακολουθήσαντεσ ὑμεῖσ καὶ πάντεσ οἱ κατοικοῦντεσ πᾶν ὅριον Ἰσραήλ, καταστρώσατε αὐτοὺσ ἐν ταῖσ ὁδοῖσ αὐτῶν. πρὸ δὲ τοῦ ποιῆσαι ταῦτα, καλέσατέ μοι Ἀχιὼρ τὸν Ἀμανίτην, ἵνα ἰδὼν ἐπιγνῷ τὸν ἐκφαυλίσαντα τὸν οἶκον τοῦ Ἰσραὴλ καὶ αὐτὸν ὡσ εἰσ θάνατον ἀποστείλαντα εἰσ ἡμᾶσ. καὶ ἐκάλεσαν τὸν Ἀχιὼρ ἐκ τοῦ οἴκου Ὀζία. ὡσ δὲ ἦλθε καὶ εἶδε τὴν κεφαλὴν Ὀλοφέρνου ἐν χειρὶ ἀνδρὸσ ἑνὸσ ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ τοῦ λαοῦ, ἔπεσεν ἐπὶ πρόσωπον, καὶ ἐξελύθη τὸ πνεῦμα αὐτοῦ. ὡσ δὲ ἀνέλαβον αὐτόν, προσέπεσε τοῖσ ποσὶν Ἰουδὶθ καὶ προσεκύνησε τῷ προσώπῳ αὐτῆσ καὶ εἶπεν. εὐλογημένη σὺ ἐν παντὶ σκηνώματι Ἰούδα καὶ ἐν παντὶ ἔθνει, οἵτινεσ ἀκούσαντεσ τὸ ὄνομά σου ταραχθήσονται. καὶ νῦν ἀνάγγειλόν μοι ὅσα ἐποίσασ ἐν ταῖσ ἡμέραισ ταύταισ. καὶ ἀπήγγειλεν αὐτῷ Ἰουδὶθ ἐν μέσῳ τοῦ λαοῦ πάντα, ὅσα ἦν πεποιηκυῖα, ἀφ̓ ἧσ ἡμέρασ ἐξῆλθεν ἕωσ οὗ ἐλάλει αὐτοῖσ. ὡσ δὲ ἐπαύσατο λαλοῦσα, ἠλάλαξεν ὁ λαὸσ φωνῇ μεγάλῃ καὶ ἔδωκε φωνὴν εὐφρόσυνον ἐν τῇ πόλει αὐτῶν. ἰδὼν δὲ Ἀχιὼρ πάντα, ὅσα ἐποίησεν ὁ Θεὸσ τοῦ Ἰσραήλ, ἐπίστευσε τῷ Θεῷ σφόδρα καὶ περιετέμετο τὴν σάρκα τῆσ ἀκροβυστίασ αὐτοῦ καὶ προσετέθη πρὸσ τὸν οἶκον Ἰσραὴλ ἕωσ τῆσ ἡμέρασ ταύτησ. Ἡνίκα δὲ ὁ ὄρθροσ ἀνέβη, καὶ ἐκρέμασαν τὴν κεφαλὴν Ὀλοφέρνου ἐκ τοῦ τείχουσ, καὶ ἀνέλαβε πᾶσ ἀνὴρ Ἰσραὴλ τὰ ὅπλα αὐτοῦ καὶ ἐξήλθοσαν κατὰ σπείρασ ἐπὶ τὰσ ἀναβάσεισ τοῦ ὄρουσ. οἱ δὲ υἱοὶ Ἀσσοὺρ ὡσ εἶδον αὐτούσ, διέπεμψαν ἐπὶ τοὺσ ἡγουμένουσ αὐτῶν. οἱ δὲ ἦλθον ἐπὶ στρατηγοὺσ καὶ χιλιάρχουσ καὶ ἐπὶ πάντα ἄρχοντα αὐτῶν. καὶ παρεγένοντο ἐπὶ τὴν σκηνὴν Ὀλοφέρνου καὶ εἶπαν τῷ ὄντι ἐπὶ πάντων τῶν αὐτοῦ. ἔγειρον δὴ τὸν κύριον ἡμῶν, ὅτι ἐτόλμησαν οἱ δοῦλοι καταβαίνειν ἐφ̓ ἡμᾶσ εἰσ πόλεμον, ἵνα ἐξολοθρευθῶσιν εἰσ τέλοσ. καὶ εἰσῆλθε Βαγώασ καὶ ἔκρουσε τὴν αὐλαίαν τῆσ σκηνῆσ. ὑπενοεῖτο γὰρ καθεύδειν αὐτὸν μετὰ Ἰουδίθ. ὡσ δὲ οὐδεὶσ ἐπήκουσε, διαστείλασ εἰσῆλθεν εἰσ τὸν κοιτῶνα καὶ εὗρεν αὐτὸν ἐπὶ τῆσ χελωνίδοσ ἐρριμμένον νεκρόν, καὶ ἡ κεφαλὴ αὐτοῦ ἀφῄρετο ἀπ̓ αὐτοῦ. καὶ ἐβόησε φωνῇ μεγάλῃ μετὰ κλαυθμοῦ καὶ στεναγμοῦ καὶ βοῆσ ἰσχυρᾶσ καὶ διέρρηξε τὰ ἱμάτια αὐτοῦ. καὶ εἰσῆλθεν εἰσ τὴν σκηνήν, οὗ ἦν Ἰουδὶθ καταλύουσα, καὶ οὐχ εὗρεν αὐτήν. καὶ ἐξεπήδησεν εἰσ τὸν λαὸν κράζων. ἠθέτησαν οἱ δοῦλοι, ἐποίησεν αἰσχύνην μία γυνὴ τῶν Ἑβραίων εἰσ τὸν οἶκον τοῦ βασιλέωσ Ναβουχοδονόσορ. ὅτι ἰδοὺ Ὀλοφέρνησ χαμαί, καὶ ἡ κεφαλὴ οὐκ ἔστιν ἐπ̓ αὐτῷ. ὡσ δὲ ἤκουσαν ταῦτα τὰ ρήματα οἱ ἄρχοντεσ τῆσ δυνάμεωσ Ἀσσούρ, τοὺσ χιτῶνασ αὐτῶν διέρρηξαν, καὶ ἐταράχθη ἡ ψυχὴ αὐτῶν σφόδρα, καὶ ἐγένετο αὐτῶν κραυγὴ καὶ βοὴ μεγάλη σφόδρα ἐν μέσῳ τῆσ παρεμβολῆσ. ΚΑΙ ὡσ ἤκουσαν οἱ ἐν τοῖσ σκηνώμασιν ὄντεσ, ἐξέστησαν ἐπὶ τὸ γεγονόσ,

καὶ ἐπέπεσεν ἐπ̓ αὐτοὺσ φόβοσ καὶ τρόμοσ, καὶ οὐκ ἦν ἄνθρωποσ μένων κατὰ πρόσωπον τοῦ πλησίον ἔτι, ἀλλ̓ ἐκχυθέντεσ ὁμοθυμαδὸν ἔφευγον ἐπὶ πᾶσαν ὁδὸν τοῦ πεδίου καὶ τῆσ ὀρεινῆσ. καὶ οἱ παρεμβεβληκότεσ ἐν τῇ ὀρεινῇ κύκλῳ Βαιτυλούα καὶ ἐτράπησαν εἰσ φυγήν. καὶ τότε οἱ υἱοὶ Ἰσραήλ, πᾶσ ἀνὴρ πολεμιστὴσ ἐξ αὐτῶν, ἐξεχύθησαν ἐπ̓ αὐτούσ. καὶ ἀπέστειλεν Ὀζίασ εἰσ Βαιτομασθαὶμ καὶ Βηβαί̈ καὶ Κωλὰ καὶ εἰσ πᾶν ὅριον Ἰσραὴλ τοὺσ ἀπαγγέλλοντασ ὑπὲρ τῶν συντετελεσμένων καὶ ἵνα πάντεσ ἐπεκχυθῶσι τοῖσ πολεμίοισ εἰσ τὴν ἀναίρεσιν αὐτῶν. ὡσ δὲ ἤκουσαν οἱ υἱοὶ Ἰσραήλ, πάντεσ ὁμοθυμαδὸν ἐπέπεσον ἐπ̓ αὐτοὺσ καὶ ἔκοπτον αὐτοὺσ ἕωσ Χωβά, ὡσαύτωσ δὲ καὶ οἱ ἐξ Ἱερουσαλὴμ παρεγενήθησαν καὶ ἐκ πάσησ τῆσ ὀρεινῆσ, ἀνήγγειλαν γὰρ αὐτοῖσ τὰ γεγονότα τῇ παρεμβολῇ τῶν ἐχθρῶν αὐτῶν. καὶ οἱ ἐν Γαλαὰδ καὶ οἱ ἐν τῇ Γαλιλαίᾳ ὑπερεκέρασαν αὐτοὺσ πληγῇ μεγάλῃ, ἕωσ οὗ παρῆλθον Δαμασκὸν καὶ τὰ ὅρια αὐτῆσ. οἱ δὲ λοιποὶ οἱ κατοικοῦντεσ Βαιτυλούα ἐπέπεσαν τῇ παρεμβολῇ Ἀσσοὺρ καὶ ἐπρονόμευσαν αὐτοὺσ καὶ ἐπλούτησαν σφόδρα. οἱ δὲ υἱοὶ Ἰσραὴλ ἀναστρέψαντεσ ἀπὸ τῆσ κοπῆσ ἐκυρίευσαν τῶν λοιπῶν, καὶ αἱ κῶμαι καὶ αἱ ἐπαύλεισ ἐν τῇ ὀρεινῇ καὶ πεδινῇ ἐκράτησαν πολλῶν λαφύρων, ἦν γὰρ πλῆθοσ πολὺ σφόδρα. καὶ Ἰωακὶμ ὁ ἱερεὺσ ὁ μέγασ καὶ ἡ γερουσία τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ οἱ κατοικοῦντεσ ἐν Ἱερουσαλὴμ ἦλθον τοῦ θεάσασθαι τὰ ἀγαθά, ἃ ἐποίησε Κύριοσ τῷ Ἰσραήλ, καὶ τοῦ ἰδεῖν τὴν Ἰουδὶθ καὶ λαλῆσαι μετ̓ αὐτῆσ εἰρήνην. ὡσ δὲ εἰσῆλθον πρὸσ αὐτήν, εὐλόγησαν αὐτὴν πάντεσ ὁμοθυμαδὸν καὶ εἶπαν πρὸσ αὐτήν. σὺ ὕψωμα Ἰσραήλ, σὺ γαυρίαμα μέγα τοῦ Ἰσραήλ, σὺ καύχημα μέγα τοῦ γένουσ ἡμῶν. ἐποίησασ πάντα ταῦτα ἐν χειρί σου, ἐποίησασ τὰ ἀγαθὰ μετὰ Ἰσραήλ, καὶ εὐδόκησεν ἐπ̓ αὐτοῖσ ὁ Θεόσ. εὐλογημένη γίνου παρὰ τῷ παντοκράτορι Κυρίῳ εἰσ τὸν αἰῶνα χρόνον. καὶ εἶπε ὁ λαόσ. γένοιτο καὶ ἐλαφύρευσε πᾶσ ὁ λαὸσ τὴν παρεμβολὴν ἐφ̓ ἡμέρασ τριάκοντα. καὶ ἔδωκαν τῇ Ἰουδὶθ τὴν σκηνὴν Ὀλοφέρνου καὶ πάντα τὰ ἀργυρώματα καὶ τὰσ κλίνασ καὶ τὰ ὅλκια καὶ πάντα τὰ σκευάσματα αὐτοῦ. καὶ λαβοῦσα αὕτη ἐπέθηκεν ἐπὶ τὴν ἡμίονον αὐτῆσ καὶ ἔζευξε τὰσ ἁμάξασ αὐτῆσ καὶ ἐσώρευσεν αὐτὰ ἐπ̓ αὐτῶν. καὶ συνέδραμε πᾶσα γυνὴ Ἰσραὴλ τοῦ ἰδεῖν αὐτὴν καὶ εὐλόγησαν αὐτὴν καὶ ἐποίησαν αὐτῇ χορὸν ἐξ αὐτῶν, καὶ ἔλαβε θύρσουσ ἐν ταῖσ χερσὶν αὐτῆσ καὶ ἔδωκε ταῖσ γυναιξὶ ταῖσ μετ̓ αὐτῆσ. καὶ ἐστεφανώσαντο τὴν ἐλαίαν, αὐτὴ καὶ αἱ μετ̓ αὐτῆσ, καὶ προῆλθε παντὸσ τοῦ λαοῦ ἐν χορείᾳ ἡγουμένη πασῶν τῶν γυναικῶν, καὶ ἠκολούθει πᾶσ ἀνὴρ Ἰσραὴλ ἐνωπλισμένοι μετὰ στεφάνων καὶ ὕμνων ἐν τῷ στόματι αὐτῶν. καὶ ἐξῆρχεν Ἰουδὶθ τὴν ἐξομολόγησιν ταύτην ἐν παντὶ Ἰσραήλ, καὶ ὑπεφώνει πᾶσ ὁ λαὸσ τὴν αἴνεσιν ταύτην. ΚΑΙ εἶπεν Ἰουδίθ. ̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν Ἐξάρχετε τῷ Θεῷ μου ἐν τυμπάνοισ, ᾄσατε τῷ Κυρίῳ μου ἐν κυμβάλοισ, ἐναρμόσασθε αὐτῷ ψαλμὸν καινόν, ὑψοῦτε καὶ ἐπικαλέσασθε τὸ ὄνομα αὐτοῦ,

ὅτι Θεὸσ συντρίβων πολέμουσ Κύριοσ, ὅτι εἰσ παρεμβολὰσ αὐτοῦ μέσῳ λαοῦ ἐξείλατό με ἐκ χειρὸσ τῶν καταδιωκόντων με. ἦλθεν Ἀσσοὺρ ἐξ ὀρέων ἀπὸ βορρᾶ, ἦλθεν ἐν μυριάσι δυνάμεωσ αὐτοῦ, ὧν τὸ πλῆθοσ αὐτῶν ἐνέφραξε χειμάρρουσ, καὶ ἡ ἵπποσ αὐτῶν ἐκάλυψε βουνούσ. εἶπεν ἐμπρήσειν τὰ ὅριά μου καὶ τοὺσ νεανίσκουσ μου ἀνελεῖν ἐν ρομφαίᾳ καὶ τὰ θηλάζοντά μου θήσειν εἰσ ἔδαφοσ καὶ τὰ νήπιά μου δώσειν εἰσ προνομὴν καὶ τὰσ παρθένουσ μου σκυλεῦσαι. Κύριοσ παντοκράτωρ ἠθέτησεν αὐτοὺσ ἐν χειρὶ θηλείασ. οὐ γὰρ ὑπέπεσεν ὁ δυνατὸσ αὐτῶν ὑπὸ νεανίσκων, οὐδὲ υἱοὶ τιτάνων ἐπάταξαν αὐτόν, οὐδὲ ὑψηλοὶ γίγαντεσ ἐπέθεντο αὐτῷ, ἀλλὰ Ἰουδὶθ θυγάτηρ Μεραρὶ ἐν κάλλει προσώπου αὐτῆσ παρέλυσεν αὐτόν. ἐξεδύσατο γὰρ στολὴν χηρεύσεωσ αὐτῆσ εἰσ ὕψοσ τῶν πονούντων ἐν Ἰσραήλ, ἠλείψατο τὸ πρόσωπον αὐτῆσ ἐν μυρισμῷ καὶ ἐδήσατο τὰσ τρίχασ αὐτῆσ ἐν μίτρᾳ καὶ ἔλαβε στολὴν λινῆν εἰσ ἀπάτην αὐτοῦ. τὸ σανδάλιον αὐτῆσ ἥρπασεν ὀφθαλμὸν αὐτοῦ, καὶ τὸ κάλλοσ αὐτῆσ ᾐχμαλώτισε ψυχὴν αὐτοῦ, διῆλθεν ὁ ἀκινάκησ τὸν τράχηλον αὐτοῦ. ἔφριξαν Πέρσαι τὴν τόλμαν αὐτῆσ, καὶ Μῆδοι τὸ θράσοσ αὐτῆσ ἐρράχθησαν. τότε ἠλάλαξαν οἱ ταπεινοί μου, καὶ ἐφοβήθησαν οἱ ἀσθενοῦντέσ μου καὶ ἐπτοήθησαν, ὕψωσαν τὴν φωνὴν αὐτῶν καὶ ἀνετράπησαν. υἱοὶ κορασίων κατεκέντησαν αὐτοὺσ καὶ ὡσ παῖδασ αὐτομολούντων ἐτίτρωσκον αὐτούσ, ἀπώλοντο ἐκ παρατάξεωσ Κυρίου μου. ὑμνήσω τῷ Θεῷ μου ὕμνον καινόν. Κύριε, μέγασ εἶ καὶ ἔνδοξοσ, θαυμαστὸσ ἐν ἰσχύϊ, ἀνυπέρβλητοσ. σοὶ δουλευσάτω πᾶσα ἡ κτίσισ σου. ὅτι εἶπασ, καὶ ἐγενήθησαν, ἀπέστειλασ τὸ πνεῦμά σου, καὶ ᾠκοδόμησε. καὶ οὐκ ἔστιν ὃσ ἀντιστήσεται τῇ φωνῇ σου. ὄρη γὰρ ἐκ θεμελίων σὺν ὕδασι σαλευθήσεται, πέτραι δὲ ἀπὸ προσώπου σου ὡσ κηρὸσ τακήσονται, ἔτι δὲ τοῖσ φοβουμένοισ σε, σὺ εὐιλατεύεισ αὐτοῖσ. ὅτι μικρὸν πᾶσα θυσία εἰσ ὀσμὴν εὐωδίασ, καὶ ἐλάχιστον πᾶν στέαρ εἰσ ὁλοκαύτωμά σοι. ὁ δὲ φοβούμενοσ τὸν Κύριον μέγασ διαπαντόσ. οὐαὶ ἔθνεσιν ἐπανισταμένοισ τῷ γένει μου. Κύριοσ παντοκράτωρ ἐκδικήσει αὐτοὺσ ἐν ἡμέρᾳ κρίσεωσ δοῦναι πῦρ καὶ σκώληκασ εἰσ σάρκασ αὐτῶν, καὶ κλαύσονται ἐν αἰσθήσει ἕωσ αἰῶνοσ. Ὡσ δὲ ἤλθοσαν εἰσ Ἱερουσαλήμ, προσεκύνησαν τῷ Θεῷ. καὶ ἡνίκα ἐκαθαρίσθη ὁ λαόσ, ἀνήνεγκαν τὰ ὁλοκαυτώματα αὐτῶν καὶ τὰ ἑκούσια αὐτῶν καὶ τὰ δόματα. καὶ ἀνέθηκεν Ἰουδὶθ πάντα τὰ σκεύη Ὀλοφέρνου, ὅσα ἔδωκεν ὁ λαὸσ αὐτῇ, καὶ τὸ κωνωπεῖον, ὃ ἔλαβεν αὕτη ἐκ τοῦ κοιτῶνοσ αὐτοῦ, ὡσ ἀνάθημα τῷ Θεῷ ἔδωκε. καὶ ἦν ὁ λαὸσ εὐφραινόμενοσ ἐν Ἱερουσαλὴμ κατὰ πρόσωπον τῶν ἁγίων ἐπὶ μῆνασ τρεῖσ, καὶ Ἰουδὶθ μετ̓ αὐτῶν κατέμεινε. Μετὰ δὲ τὰσ ἡμέρασ ταύτασ ἀνέζευξεν ἕκαστοσ εἰσ τὴν κληρονομίαν αὐτοῦ, καὶ Ἰουδὶθ ἀπῆλθεν εἰσ Βαιτυλούα καὶ κατέμεινεν ἐπὶ τῆσ ὑπάρξεωσ αὐτῆσ. καὶ ἐγένετο κατὰ τὸν καιρὸν αὐτῆσ ἔνδοξοσ ἐν πάσῃ τῇ γῇ. καὶ πολλοὶ ἐπεθύμησαν αὐτήν, καὶ οὐκ ἔγνω ἀνὴρ αὐτὴν πάσασ τὰσ ἡμέρασ τῆσ ζωῆσ αὐτῆσ, ἀφ̓ ἧσ ἡμέρασ ἀπέθανε Μανασσῆσ ὁ ἀνὴρ αὐτῆσ, καὶ προσετέθη πρὸσ τὸν λαὸν αὐτοῦ. καὶ ἦν προβαίνουσα μεγάλη σφόδρα καὶ ἐγήρασεν ἐν τῷ οἴκῳ τοῦ ἀνδρὸσ αὐτῆσ ἔτη ἑκατὸν πέντε. καὶ ἀφῆκε τὴν ἅβραν αὐτῆσ ἐλευθέραν. καὶ ἀπέθανεν εἰσ Βαιτυλούα, καὶ ἔθαψαν αὐτὴν ἐν τῷ σπηλαίῳ τοῦ ἀνδρὸσ αὐτῆσ Μανασσῆ, καὶ ἐπένθησεν αὐτὴν οἶκοσ Ἰσραὴλ ἡμέρασ ἑπτά. καὶ διεῖλε τὰ ὑπάρχοντα αὐτῆσ πρὸ τοῦ ἀποθανεῖν αὐτὴν πᾶσι τοῖσ ἔγγιστα Μανασσῆ τοῦ ἀνδρὸσ αὐτῆσ καὶ τοῖσ ἔγγιστα τοῦ γένουσ αὐτῆσ. καὶ οὐκ ἦν ἔτι ὁ ἐκφοβῶν τοὺσ υἱοὺσ Ἰσραὴλ ἐν ταῖσ ἡμέραισ Ἰουδὶθ καὶ μετὰ τὸ ἀποθανεῖν αὐτὴν ἡμέρασ πολλάσ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

Ancient Greek Text

Septuagint, Liber Iudith

(70인역 성경, 유딧기)

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION