Septuagint, Liber II Samuelis 13:

(70인역 성경, 사무엘기 하권 13:)

ΚΑΙ ἐγενήθη μετὰ ταῦτα καὶ τῷ Ἀβεσσαλὼμ υἱῷ Δαυὶδ ἀδελφὴ καλὴ τῷ εἴδει σφόδρα, καὶ ὄνομα αὐτῇ Θημάρ, καὶ ἠγάπησεν αὐτὴν Ἀμνὼν υἱὸσ Δαυίδ. καὶ ἐθλίβετο Ἀμνὼν ὥστε ἀρρωστεῖν διὰ Θημὰρ τὴν ἀδελφὴν αὐτοῦ, ὅτι παρθένοσ ἦν αὕτη, καὶ ὑπέρογκον ἐν ὀφθαλμοῖσ Ἀμνὼν τοῦ ποιῆσαί τι αὐτῇ. καὶ ἦν τῷ Ἀμνὼν ἑταῖροσ, καὶ ὄνομα αὐτῷ Ἰωναδάβ, υἱὸσ Σαμαὰ τοῦ ἀδελφοῦ Δαυίδ. καὶ Ἰωναδὰβ ἀνὴρ σοφὸσ σφόδρα. καὶ εἶπεν αὐτῷ. τί σοι ὅτι σὺ οὕτωσ ἀσθενήσ, υἱὲ τοῦ βασιλέωσ, τὸ πρωί̈ πρωί̣̈ οὐκ ἀπαγγέλλεισ μοι̣ καὶ εἶπεν αὐτῷ Ἀμνών. Θημὰρ τὴν ἀδελφὴν Ἀβεσσαλὼμ τοῦ ἀδελφοῦ μου ἐγὼ ἀγαπῶ. καὶ εἶπεν αὐτῷ Ἰωναδάβ. κοιμήθητι ἐπὶ τῆσ κοίτησ σου καὶ μαλακίσθητι, καὶ εἰσελεύσεται ὁ πατήρ σου τοῦ ἰδεῖν σε, καὶ ἐρεῖσ πρὸσ αὐτόν. ἐλθέτω δὴ Θημὰρ ἡ ἀδελφή μου καὶ ψωμισάτω με καὶ ποιησάτω κατ’ ὀφθαλμούσ μου βρῶμα, ὅπωσ ἴδω καὶ φάγω ἐκ τῶν χειρῶν αὐτῆσ. καὶ ἐκοιμήθη Ἀμνὼν καὶ ἠρρώστησε, καὶ εἰσῆλθεν ὁ βασιλεὺσ ἰδεῖν αὐτόν, καὶ εἶπεν Ἀμνὼν πρὸσ τὸν βασιλέα. ἐλθέτω δὴ Θημὰρ ἡ ἀδελφή μου πρόσ με καὶ κολλυρισάτω ἐν ὀφθαλμοῖσ μου δύο κολλυρίδασ, καὶ φάγομαι ἐκ τῆσ χειρὸσ αὐτῆσ. καὶ ἀπέστειλε Δαυὶδ πρὸσ Θημὰρ εἰσ τὸν οἶκον λέγων. πορεύθητι δὴ εἰσ τὸν οἶκον τοῦ ἀδελφοῦ σου καὶ ποίησον αὐτῷ βρῶμα. καὶ ἐπορεύθη Θημὰρ εἰσ τὸν οἶκον Ἀμνὼν ἀδελφοῦ αὐτῆσ, καὶ αὐτὸσ κοιμώμενοσ. καὶ ἔλαβε τὸ σταῖσ καὶ ἐφύρασε καὶ ἐκολλύρισε κατ’ ὀφθαλμοὺσ αὐτοῦ καὶ ἥψησε τὰσ κολλυρίδασ. καὶ ἔλαβε τὸ τήγανον καὶ κατεκένωσεν ἐνώπιον αὐτοῦ, καὶ οὐκ ἠθέλησε φαγεῖν. καὶ εἶπεν Ἀμνών. ἐξαγάγετε πάντα ἄνδρα ἀπὸ ἐπάνωθέν μου. καὶ ἐξήγαγον πάντα ἄνδρα ἐπάνωθεν αὐτοῦ. καὶ εἶπεν Ἀμνὼν πρὸσ Θημάρ. εἰσένεγκε τὸ βρῶμα εἰσ τὸ ταμιεῖον, καὶ φάγομαι ἐκ τῆσ χειρόσ σου. καὶ ἔλαβε Θημὰρ τὰσ κολλυρίδασ, ἃσ ἐποίησε, καὶ εἰσήνεγκε τῷ Ἀμνὼν ἀδελφῷ αὐτῆσ εἰσ τὸν κοιτῶνα καὶ προσήγαγεν αὐτῷ τοῦ φαγεῖν, καὶ ἐπελάβετο αὐτῆσ καὶ εἶπεν αὐτῇ. δεῦρο κοιμήθητι μετ’ ἐμοῦ, ἀδελφή μου. καὶ εἶπεν αὐτῷ. μή, ἀδελφέ μου. μὴ ταπεινώσῃσ με, διότι οὐ ποιηθήσεται οὕτωσ ἐν Ἰσραήλ, μὴ ποιήσῃσ τὴν ἀφροσύνην ταύτην. καὶ ἐγὼ ποῦ ἀποίσω τὸ ὄνειδόσ μου̣ καὶ σὺ ἔσῃ ὡσ εἷσ τῶν ἀφρόνων ἐν Ἰσραήλ. καὶ νῦν λάλησον δὴ πρὸσ τὸν βασιλέα, ὅτι οὐ μὴ κωλύσῃ με ἀπὸ σοῦ. καὶ οὐκ ἠθέλησεν Ἀμνὼν τοῦ ἀκοῦσαι τῆσ φωνῆσ αὐτῆσ καὶ ἐκραταίωσεν ὑπὲρ αὐτὴν καὶ ἐταπείνωσεν αὐτὴν καὶ ἐκοιμήθη μετ’ αὐτῆσ. καὶ ἐμίσησεν αὐτὴν Ἀμνὼν μῖσοσ μέγα σφόδρα, ὅτι μέγα τὸ μῖσοσ, ὃ ἐμίσησεν αὐτὴν ὑπὲρ τὴν ἀγάπην, ἣν ἠγάπησεν αὐτήν. καὶ εἶπεν αὐτῇ Ἀμνών. ἀνάστηθι καὶ πορεύου. καὶ εἶπεν αὐτῷ Θημάρ. μή, ἀδελφέ, ὅτι μεγάλη ἡ κακία ἡ ἐσχάτη ὑπὲρ τὴν πρώτην, ἣν ἐποίησασ μετ’ ἐμοῦ τοῦ ἐξαποστεῖλαί με. καὶ οὐκ ἠθέλησεν Ἀμνὼν ἀκοῦσαι τῆσ φωνῆσ αὐτῆσ. καὶ ἐκάλεσε τὸ παιδάριον αὐτοῦ τὸν προεστηκότα τοῦ οἴκου καὶ εἶπεν αὐτῷ. ἐξαποστείλατε δὴ ταύτην ἀπ’ ἐμοῦ ἔξω καὶ ἀπόκλεισον τὴν θύραν ὀπίσω αὐτῆσ. καὶ ἐπ’ αὐτῆσ ἦν χιτὼν καρπωτόσ, ὅτι οὕτωσ ἐνεδιδύσκοντο αἱ θυγατέρεσ τοῦ βασιλέωσ αἱ παρθένοι τοὺσ ἐπενδύτασ αὐτῶν. καὶ ἐξήγαγεν αὐτὴν ὁ λειτουργὸσ αὐτοῦ ἔξω καὶ ἀπέκλεισε τὴν θύραν ὀπίσω αὐτῆσ. καὶ ἔλαβε Θημὰρ σποδὸν καὶ ἐπέθηκεν ἐπὶ τὴν κεφαλὴν αὐτῆσ καὶ τὸν χιτῶνα τὸν καρπωτὸν τὸν ἐπ’ αὐτῆσ διέρρηξε καὶ ἐπέθηκε τὰσ χεῖρασ αὐτῆσ ἐπὶ τὴν κεφαλὴν αὐτῆσ καὶ ἐπορεύθη πορευομένη καὶ κράζουσα. καὶ εἶπε πρὸσ αὐτὴν Ἀβεσσαλὼμ ὁ ἀδελφὸσ αὐτῆσ. μὴ Ἀμνὼν ὁ ἀδελφόσ σου ἐγένετο μετὰ σοῦ̣ καὶ νῦν, ἀδελφή μου, κώφευσον, ὅτι ἀδελφόσ σού ἐστι. μὴ θῇσ τὴν καρδίαν σου τοῦ λαλῆσαι τὸ ρῆμα τοῦτο. καὶ ἐκάθισε Θημὰρ χηρεύουσα ἐν τῷ οἴκῳ Ἀβεσσαλὼμ τοῦ ἀδελφοῦ αὐτῆσ. καὶ ἤκουσεν ὁ βασιλεὺσ Δαυὶδ πάντασ τοὺσ λόγουσ τούτουσ καὶ ἐθυμώθη σφόδρα. καὶ οὐκ ἐλύπησε τὸ πνεῦμα Ἀμνὼν τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ, ὅτι ἠγάπα αὐτόν, ὅτι πρωτότοκοσ αὐτοῦ ἦν. καὶ οὐκ ἐλάλησεν Ἀβεσσαλὼμ μετὰ Ἀμνὼν ἀπὸ πονηροῦ ἕωσ ἀγαθοῦ,ὅτι ἐμίσει Ἀβεσσαλὼμ τὸν Ἀμνὼν ἐπὶ λόγου, οὗ ἐταπείνωσε Θημὰρ τὴν ἀδελφὴν αὐτοῦ. Καὶ ἐγένετο εἰσ διετηρίδα ἡμερῶν καὶ ἦσαν κείροντεσ τῷ Ἀβεσσαλὼμ ἐν Βελασὼρ τῇ ἐχόμενα Ἐφραίμ, καὶ ἐκάλεσεν Ἀβεσσαλὼμ πάντασ τοὺσ υἱοὺσ τοῦ βασιλέωσ. καὶ ἦλθεν Ἀβεσσαλὼμ πρὸσ τὸν βασιλέα καὶ εἶπεν. ἰδοὺ δὴ κείρουσι τῷ δούλῳ σου, πορευθήτω δὴ ὁ βασιλεὺσ καὶ οἱ παῖδεσ αὐτοῦ μετὰ τοῦ δούλου σου. καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺσ πρὸσ Ἀβεσσαλώμ. μὴ δή, υἱέ μου, μὴ πορευθῶμεν πάντεσ ἡμεῖσ, καὶ οὐ μὴ καταβαρυνθῶμεν ἐπὶ σέ. καὶ ἐβιάσατο αὐτόν, καὶ οὐκ ἠθέλησε τοῦ πορευθῆναι καὶ εὐλόγησεν αὐτόν. καὶ εἶπεν Ἀβεσσαλὼμ πρὸσ αὐτόν. καὶ εἰ μή, πορευθήτω δὴ μεθ’ ἡμῶν Ἀμνὼν ὁ ἀδελφόσ μου. καὶ εἶπεν αὐτῷ ὁ βασιλεύσ. ἱνατί πορευθῇ μετὰ σοῦ̣ καὶ ἐβιάσατο αὐτὸν Ἀβεσσαλώμ, καὶ ἀπέστειλε μετ’ αὐτοῦ τὸν Ἀμνὼν καὶ πάντασ τοὺσ υἱοὺσ τοῦ βασιλέωσ. καὶ ἐποίησεν Ἀβεσσαλὼμ πότον κατὰ τὸν πότον τοῦ βασιλέωσ. καὶ ἐνετείλατο Ἀβεσσαλὼμ τοῖσ παιδαρίοισ αὐτοῦ λέγων. ἴδετε ὡσ ἂν ἀγαθυνθῇ ἡ καρδία Ἀμνὼν ἐν τῷ οἴνῳ καὶ εἴπω πρὸσ ὑμᾶσ. πατάξατε τὸν Ἀμνών, καὶ θανατώσατε αὐτόν. μὴ φοβηθῆτε, ὅτι οὐχὶ ἐγώ εἰμι ὁ ἐντελλόμενοσ ὑμῖν̣ ἀνδρίζεσθε καὶ γίνεσθε εἰσ υἱοὺσ δυνάμεωσ. καί ἐποίησαν τὰ παιδάρια Ἀβεσσαλὼμ τῷ Ἀμνὼν καθὰ ἐνετείλατο αὐτοῖσ Ἀβεσσαλώμ. καὶ ἀνέστησαν πάντεσ οἱ υἱοὶ τοῦ βασιλέωσ καὶ ἐπεκάθισαν ἀνὴρ ἐπὶ τὴν ἡμίονον αὐτοῦ καὶ ἔφυγαν. καὶ ἐγένετο αὐτῶν ὄντων ἐν τῷ ὁδῷ καὶ ἡ ἀκοὴ ἦλθε πρὸσ Δαυὶδ λέγων. ἐπάταξεν Ἀβεσσαλὼμ πάντασ τοὺσ υἱοὺσ τοῦ βασιλέωσ, καὶ οὐ κατελείφθη ἐξ αὐτῶν οὐδὲ εἷσ. καὶ ἀνέστη ὁ βασιλεὺσ καὶ διέρρηξε τὰ ἱμάτια αὐτοῦ καὶ ἐκοιμήθη ἐπὶ τὴν γῆν, καὶ πάντεσ οἱ παῖδεσ αὐτοῦ οἱ περιεστῶτεσ αὐτῷ διέρρηξαν τὰ ἱμάτια αὐτῶν. καὶ ἀπεκρίθη Ἰωναδὰβ υἱὸσ Σαμαὰ ἀδελφοῦ Δαυὶδ καὶ εἶπε. μὴ εἰπάτω ὁ κύριόσ μου ὁ βασιλεύσ, ὅτι πάντα τὰ παιδάρια τοὺσ υἱοὺσ τοῦ βασιλέωσ ἐθανάτωσεν, ὅτι Ἀμνὼν μονώτατοσ ἀπέθανεν. ὅτι ἐπὶ στόματοσ Ἀβεσσαλὼμ ἦν κείμενοσ ἀπὸ τῆσ ἡμέρασ, ἧσ ἐταπείνωσε Θημὰρ τὴν ἀδελφὴν αὐτοῦ. καὶ νῦν μὴ θέσθω ὁ κύριόσ μου ὁ βασιλεὺσ ἐπὶ τὴν καρδίαν αὐτοῦ ρῆμα λέγων. πάντεσ οἱ υἱοὶ τοῦ βασιλέωσ ἀπέθανον, ὅτι ἀλλ’ ἢ Ἀμνὼν μονώτατοσ ἀπέθανε. καὶ ἀπέδρα Ἀβεσσαλώμ. καὶ ᾖρε τὸ παιδάριον ὁ σκοπὸσ τοὺσ ὀφθαλμοὺσ αὐτοῦ καὶ εἶδε καὶ ἰδοὺ λαὸσ πολὺσ πορευόμενοσ ἐν τῇ ὁδῷ ὄπισθεν αὐτοῦ ἐκ πλευρᾶσ τοῦ ὄρουσ ἐν τῇ καταβάσει. καὶ παρεγένετο ὁ σκοπὸσ καὶ ἀπήγγειλε τῷ βασιλεῖ καὶ εἶπεν. ἄνδρασ ἑώρακα ἐκ τῆσ ὁδοῦ τῆσ Ὡρωνῆν ἐκ μέρουσ τοῦ ὄρουσ. καὶ εἶπεν Ἰωναδὰβ πρὸσ τὸν βασιλέα. ἰδοὺ οἱ υἱοὶ τοῦ βασιλέωσ πάρεισι. κατὰ τὸν λόγον τοῦ δούλου σου, οὕτωσ ἐγένετο. καὶ ἐγένετο ἡνίκα συνετέλεσε λαλῶν, καὶ ἰδοὺ οἱ υἱοὶ τοῦ βασιλέωσ ἦλθαν καὶ ἐπῇραν τὴν φωνὴν αὐτῶν καὶ ἔκλαυσαν, καί γε ὁ βασιλεὺσ καὶ πάντεσ οἱ παῖδεσ αὐτοῦ ἔκλαυσαν κλαυθμὸν μέγαν σφόδρα. καὶ Ἀβεσσαλὼμ ἔφυγε καὶ ἐπορεύθη πρὸσ Θολμὶ υἱὸν Ἐμιοὺδ βασιλέα Γεδσοὺρ εἰσ γῆν Μαχάδ. καὶ ἐπένθησεν ὁ βασιλεὺσ Δαυὶδ ἐπὶ τὸν υἱὸν αὐτοῦ πάσασ τὰσ ἡμέρασ. καὶ Ἀβεσσαλὼμ ἀπέδρα καὶ ἐπορεύθη εἰσ Γεδσοὺρ καὶ ἦν ἐκεῖ ἔτη τρία. καὶ ἐκόπασε τὸ πνεῦμα τοῦ βασιλέωσ τοῦ ἐξελθεῖν ὀπίσω Ἀβεσσαλώμ, ὅτι παρεκλήθη ἐπὶ Ἀμνὼν ὅτι ἀπέθανε.

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION