Plutarch, Titus Flamininus, chapter 4

(플루타르코스, Titus Flamininus, chapter 4)

ἦσαν μὲν οὖν οἱ τὸν Τίτον ἄγειν κύκλῳ διὰ τῆσ Δασσαρήτιδοσ κατὰ Λύκον εὔπορον ὁδὸν καὶ ῥᾳδίαν ἐπιχειροῦντεσ. ὁ δὲ δεδοικώσ μὴ πόρρω θαλάττησ ἐμβαλὼν ἑαυτὸν εἰσ τόπουσ γλίσχρουσ καὶ σπειρομένουσ πονηρῶσ τοῦ Φιλίππου φυγομαχοῦντοσ ἀπορήσῃ σιτίων καὶ πάλιν ἄπρακτοσ, ὥσπερ ὁ πρὸ αὐτοῦ στρατηγὸσ, ἀναχωρεῖν ἀναγκασθῇ πρὸσ τὴν θάλασσαν, ἔγνω προσβαλὼν ἀνὰ κράτοσ διὰ τῶν ἄκρων βιάσασθαι τὴν πάροδον. ἐπεὶ δὲ τὰ ὄρη τοῦ Φιλίππου τῇ φάλαγγι κατέχοντοσ, ἐκ τῶν πλαγίων πανταχόθεν ἐπὶ τοὺσ Ῥωμαίουσ ἀκοντίων καὶ τοξευμάτων φερομένων, πληγαὶ μὲν ἐγίνοντο καὶ ἀγῶνεσ ὀξεῖσ καὶ νεκροὶ παρ’ ἀμφοτέρων ἔπιπτον, οὐδὲν δὲ τοῦ πολέμου πέρασ ἐφαίνετο, προσῆλθον ἄνθρωποι τῶν αὐτόθι νεμόντων φράζοντέσ τινα κύκλωσιν ἀμελουμένην ὑπὸ τῶν πολεμίων, ᾗ τὸν στρατόν ἄξειν ὑπισχνοῦντο καὶ καταστήσειν μάλιστα τριταῖον ἐπὶ τῶν ἄκρων, γνώστην δὲ τῆσ πίστεωσ παρείχοντο καὶ βεβαιωτὴν Χάροπα τὸν Μαχάτα, πρωτεύοντα μὲν Ἠπειρωτῶν, εὔνουν δὲ Ῥωμαίοισ ὄντα καὶ κρύφα φόβῳ τοῦ Φιλίππου συναγωνιζόμενον.

ᾧ πιστεύσασ ὁ Τίτοσ ἐκπέμπει χιλίαρχον ἕνα πεζοὺσ ἔχοντα τετρακισχιλίουσ καὶ ἱππεῖσ τριακοσίουσ, ἡγοῦντο δὲ οἱ νομεῖσ ἐκεῖνοι δεδεμένοι·

καὶ τὰσ μὲν ἡμέρασ ἀνεπαύοντο κοίλουσ προβαλλόμενοι καὶ ὑλώδεισ τόπουσ, ὥδευον δὲ νύκτωρ πρὸσ τὴν σελήνην καὶ γὰρ ἦν διχόμηνοσ. ὁ δὲ Τίτοσ τούτουσ ἀποστείλασ τὰσ μὲν ἄλλασ ἡμέρασ διανέπαυε τὸν στρατόν ὅσα μὴ περισπᾶν τοῖσ ἀκροβολισμοῖσ τοὺσ πολεμίουσ, καθ’ ἣν δὲ ἔμελλον ὑπερφανήσεσθαι τῶν ἄκρων οἱ περιϊόντεσ, ἅμ’ ἡμέρᾳ πᾶν μὲν βαρὺ, πᾶν δὲ γυμνητικὸν ὅπλον ἐκίνει·

ἐπεὶ δὲ μᾶλλον αὐξανόμενοσ καὶ διαμελαίνων τὸν ἀέρα καὶ πολὺσ ἄνω χωρῶν ἐδηλοῦτο πυρσὸσ εἶναι φίλιοσ, οἱ μὲν ἀλαλάξαντεσ ἐπέβαινον ἐρρωμένωσ καὶ συνέστελλον εἰσ τὰ τραχύτατα τοὺσ πολεμίουσ, οἱ δὲ ὄπισθεν ἀπὸ τῶν ἄκρων ἀντηλάλαξαν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION