Plutarch, chapter 26

(플루타르코스, chapter 26)

εἰσ δὲ τὸν πόντον ἔπλευσε τὸν Εὔξεινον, ὡσ μὲν Φιλόχοροσ καί τινεσ ἄλλοι λέγουσι, μεθ’ Ἡρακλέουσ ἐπὶ τὰσ Ἀμαζόνασ συστρατεύσασ, καὶ γέρασ Ἀντιόπην ἔλαβεν· οἱ δὲ πλείουσ, ὧν ἐστὶ καὶ Φερεκύδησ καὶ Ἑλλάνικοσ καὶ Ἡρόδωροσ, ὕστερόν φασιν Ἡρακλέουσ ἰδιόστολον πλεῦσαι τὸν Θησέα καὶ τὴν Ἀμαζόνα λαβεῖν αἰχμάλωτον, πιθανώτερα λέγοντεσ. οὐδεὶσ γὰρ ἄλλοσ ἱστόρηται τῶν μετ’ αὐτοῦ στρατευσάντων Ἀμαζόνα λαβεῖν αἰχμάλωτον. βίων δὲ καὶ ταύτην παρακρουσάμενον οἴχεσθαι λαβόντα·

φύσει γὰρ οὔσασ τὰσ Ἀμαζόνασ φιλάνδρουσ οὔτε φυγεῖν τὸν Θησέα προσβάλλοντα τῇ χώρᾳ, ἀλλὰ καὶ ξένια πέμπειν· τὸν δὲ τὴν κομίζουσαν ἐμβῆναι παρακαλεῖν εἰσ τὸ πλοῖον· ἐμβάσησ δὲ ἀναχθῆναι. Μενεκράτησ δέ τισ, ἱστορίαν περὶ Νικαίασ τῆσ ἐν Βιθυνίᾳ πόλεωσ ἐκδεδωκώσ, Θησέα φησὶ τὴν Ἀντιόπην ἔχοντα διατρῖψαι περὶ τούτουσ τοὺσ τόπουσ· τυγχάνειν δὲ συστρατεύοντασ αὐτῷ τρεῖσ νεανίσκουσ ἐξ Ἀθηνῶν ἀδελφοὺσ ἀλλήλων, Εὔνεων καὶ Θόαντα καὶ Σολόεντα.

τοῦτον οὖν ἐρῶντα τῆσ Ἀντιόπησ καὶ λανθάνοντα τοὺσ ἄλλουσ ἐξειπεῖν πρὸσ ἕνα τῶν συνήθων· ἐκείνου δὲ περὶ τούτων ἐντυχόντοσ τῇ Ἀντιόπῃ, τὴν μὲν πεῖραν ἰσχυρῶσ ἀποτρίψασθαι, τὸ δὲ πρᾶγμα σωφρόνωσ ἅμα καὶ πρᾴωσ ἐνεγκεῖν καὶ πρὸσ τὸν Θησέα μὴ κατηγορῆσαι. τοῦ δὲ Σολόεντοσ ὡσ ἀπέγνω ῥίψαντοσ ἑαυτὸν εἰσ ποταμόν τινα καὶ διαφθαρέντοσ, ᾐσθημένον τότε τὴν αἰτίαν καὶ τὸ πάθοσ τοῦ νεανίσκου τὸν Θησέα βαρέωσ ἐνεγκεῖν, καὶ δυσφοροῦντα λόγιόν τι πυθόχρηστον ἀνενεγκεῖν πρὸσ ἑαυτόν·

εἶναι γὰρ αὐτῷ προστεταγμένον ἐν Δελφοῖσ ὑπὸ τῆσ Πυθίασ, ὅταν ἐπὶ ξένησ ἀνιαθῇ μάλιστα καὶ περίλυποσ γένηται, πόλιν ἐκεῖ κτίσαι καὶ τῶν ἀμφ’ αὐτόν τινασ ἡγεμόνασ καταλιπεῖν. ἐκ δὲ τούτου τὴν μὲν πόλιν, ἣν ἔκτισεν, ἀπὸ τοῦ θεοῦ Πυθόπολιν προσαγορεῦσαι, Σολόεντα δὲ τὸν πλησίον ποταμὸν ἐπὶ τιμῇ τοῦ νεανίσκου. καταλιπεῖν δὲ καὶ τοὺσ ἀδελφοὺσ αὐτοῦ, οἷν ἐπιστάτασ καὶ νομοθέτασ, καὶ σὺν αὐτοῖσ Ἕρμον ἄνδρα τῶν Ἀθήνησιν εὐπατριδῶν·

ἀφ’ οὗ καὶ τόπον Ἑρμοῦ καλεῖν οἰκίαν τοὺσ Πυθοπολίτασ, οὐκ ὀρθῶσ τὴν δευτέραν συλλαβὴν περισπῶντασ καὶ τὴν δόξαν ἐπὶ θεὸν ἀπὸ ἡρ́ωοσ μετατιθέντασ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION