Plutarch, chapter 22

(플루타르코스, chapter 22)

τῇ δὲ Ἀττικῇ προσφερομένων ἐκλαθέσθαι μὲν αὐτόν, ἐκλαθέσθαι δὲ τὸν κυβερνήτην ὑπὸ χαρᾶσ ἐπάρασθαι τὸ ἱστίον ᾧ τὴν σωτηρίαν αὐτῶν ἔδει γνώριμον τῷ Αἰγεῖ γενέσθαι· τὸν δὲ ἀπογνόντα ῥῖψαι κατὰ τῆσ πέτρασ ἑαυτὸν καὶ διαφθαρῆναι. καταπλεύσασ δὲ ὁ Θησεὺσ ἔθυε μὲν αὐτὸσ ἃσ ἐκπλέων θυσίασ εὔξατο τοῖσ θεοῖσ Φαληροῖ, κήρυκα δὲ ἀπέστειλε τῆσ σωτηρίασ ἄγγελον εἰσ ἄστυ. οὗτοσ ἐνέτυχεν ὀδυρομένοισ τε πολλοῖσ τὴν τοῦ βασιλέωσ τελευτὴν καὶ χαίρουσιν, ὡσ εἰκόσ, ἑτέροισ καὶ φιλοφρονεῖσθαι καὶ στεφανοῦν αὐτὸν ἐπὶ τῇ σωτηρίᾳ προθύμοισ οὖσι.

τοὺσ μὲν οὖν στεφάνουσ δεχόμενοσ τὸ κηρύκειον ἀνέστεφεν, ἐπανελθὼν δὲ ἐπὶ θάλασσαν οὔπω πεποιημένου σπονδὰσ τοῦ Θησέωσ ἔξω περιέμεινε, μὴ βουλόμενοσ τὴν θυσίαν ταράξαι. γενομένων δὲ τῶν σπονδῶν ἀπήγγειλε τὴν τοῦ Αἰγέωσ τελευτήν.

οἱ δὲ σὺν κλαυθμῷ καὶ θορύβῳ σπεύδοντεσ ἀνέβαινον εἰσ τὴν πόλιν. ὅθεν καὶ νῦν ἐν τοῖσ ὠσχοφορίοισ στεφανοῦσθαι μὲν οὐ τὸν κήρυκα λέγουσιν, ἀλλὰ τὸ κηρύκειον, ἐπιφωνεῖν δὲ ἐν ταῖσ σπονδαῖσ, Ἐλελεῦ, Ιοὔ, Ιοὔ, τοὺσ παρόντασ· ὧν τὸ μὲν σπεύδοντεσ ἀναφωνεῖν καὶ παιωνίζοντεσ εἰώθασι, τὸ δὲ ἐκπλήξεωσ καὶ ταραχῆσ ἐστι. θάψασ δὲ τὸν πατέρα, τῷ Ἀπόλλωνι τὴν εὐχὴν ἀπεδίδου τῇ ἑβδόμῃ τοῦ Πυανεψιῶνοσ μηνὸσ ἱσταμένου·

ταύτῃ γὰρ ἀνέβησαν εἰσ ἄστυ σωθέντεσ. ἡ μὲν οὖν ἕψησισ τῶν ὀσπρίων λέγεται γίνεσθαι διὰ τὸ σωθέντασ αὐτοὺσ εἰσ ταὐτὸ συμμῖξαι τὰ περιόντα τῶν σιτίων καὶ μίαν χύτραν κοινὴν ἑψήσαντασ συνεστιαθῆναι καὶ συγκαταφαγεῖν ἀλλήλοισ. τὴν δὲ εἰρεσιώνην ἐκφέρουσι κλάδον ἐλαίασ ἐρίῳ μὲν ἀνεστεμμένον, ὥσπερ τότε τὴν ἱκετηρίαν, παντοδαπῶν δὲ ἀνάπλεων καταργμάτων διὰ τὸ λῆξαι τὴν ἀφορίαν, ἐπᾴδοντεσ·

εἰρεσιώνη σῦκα φέρει καὶ πίονασ ἄρτουσ καὶ μέλι ἐν κοτύλῃ καὶ ἔλαιον ἀποψήσασθαι καὶ κύλικ’ εὔζωρον, ὡσ ἂν μεθύουσα καθεύδῃ. καίτοι ταῦτά τινεσ ἐπὶ τοῖσ Ἡρακλείδαισ γίνεσθαι λέγουσιν, οὕτωσ διατρεφομένοισ ὑπὸ τῶν Ἀθηναίων· οἱ δὲ πλείονεσ ὡσ προείρηται.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION