Plutarch, chapter 8

(플루타르코스, chapter 8)

καὶ πρῶτον μὲν ἐν τῇ Ἐπιδαυρίᾳ Περιφήτην, ὅπλῳ χρώμενον κορύνῃ καὶ διὰ τοῦτο Κορυνήτην ἐπικαλούμενον, ἁπτόμενον αὐτοῦ καὶ κωλύοντα προάγειν συμβαλὼν ἀπέκτεινεν· ἡσθεὶσ δὲ τῇ κορύνῃ λαβὼν ὅπλον ἐποιήσατο καὶ διετέλει χρώμενοσ, ὥσπερ ὁ Ἡρακλῆσ τῷ δέρματι τοῦ λέοντοσ. ἐκείνῳ μὲν οὖν ἐπίδειξισ ἦν φορούμενον ἡλίκου τὸ μέγεθοσ θηρίου κρατήσειεν, οὗτοσ δὲ τὴν κορύνην ἐπεδείκνυεν ἡττημένην μὲν ὑπ’ αὐτοῦ, μετ’ αὐτοῦ δὲ ἀήττητον οὖσαν. ἐν δ’ Ἰσθμῷ Σίνιν τὸν πιτυοκάμπτην ᾧ τρόπῳ πολλοὺσ ἀνῄρει, τούτῳ διέφθειρεν αὐτόσ, οὐ μεμελετηκὼσ οὐδ’ εἰθισμένοσ, ἐπιδείξασ δὲ τὴν ἀρετὴν ὅτι καί τέχνησ περίεστι καὶ μελέτησ ἁπάσησ.

ἦν δὲ τῷ Σίνιδι καλλίστη καὶ μεγίστη θυγάτηρ, ὄνομα Περιγούνη. ταύτην τοῦ πατρὸσ ἀνῃρημένου φυγοῦσαν ἐζήτει περιϊὼν ὁ Θησεύσ· ἡ δ’ εἰσ τόπον ἀπελθοῦσα λόχμην ἔχοντα πολλὴν στοιβήν τε πλείστην καὶ ἀσφάραγον, ἀκάκωσ πάνυ καὶ παιδικῶσ ὥσπερ αἰσθανομένων δεομένη προσεύχετο μεθ’ ὁρ́κων, ἂν σώσωσιν αὐτὴν καὶ ἀποκρύψωσι, μηδέποτε λυμανεῖσθαι μηδὲ καύσειν. ἀνακαλουμένου δὲ τοῦ Θησέωσ καὶ πίστιν διδόντοσ ὡσ ἐπιμελήσεται καλῶσ αὐτῆσ καὶ οὐδὲν ἀδικήσει, προῆλθε·

καὶ τῷ μὲν Θησεῖ συγγενομένη Μελάνιππον ἔτεκε, Δηϊονεῖ δὲ τῷ Εὐρύτου τοῦ Οἰχαλιέωσ ὕστερον συνῴκησε, Θησέωσ δόντοσ. ἐκ δὲ Μελανίππου τοῦ Θησέωσ γενόμενοσ Ιὤξοσ Ὀρνύτῳ τῆσ εἰσ Καρίαν ἀποικίασ μετέσχεν· ὅθεν Ιὠξίδαισ καὶ Ιὠξίσι πάτριον κατέστη μήτε ἄκανθαν ἀσφαράγου μήτε στοιβὴν καίειν, ἀλλὰ σέβεσθαι καὶ τιμᾶν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION