Plutarch, Sertorius, chapter 17

(플루타르코스, Sertorius, chapter 17)

οὐδενὸσ δὲ ἧττον αὐτοῦ τῶν πολεμικῶν ἔργων ἐθαυμάσθη τὸ περὶ τοὺσ λεγομένουσ Χαρακιτανούσ. εἰσὶ δὲ δῆμοσ ὑπὲρ τόν Ταγώνιον ποταμόν, οὐκ ἄστεσιν οὐδὲ κώμαισ ἐνοικοῦντεσ, ἀλλὰ λόφοσ ἐστὶν εὐμεγέθησ καὶ ὑψηλόσ ἄντρα καὶ κοιλώματα πετρῶν βλέποντα πρὸσ βορέαν περιέχων, ἡ δ’ ὑποκειμένη πᾶσα χώρα πηλὸν ἀργιλώδη καὶ γῆν ὑπὸ χαυνότητοσ εὔθρυπτον ἀναδίδωσιν, οὔτε τοὺσ ἐπιβαίνοντασ ἀνέχεσθαι καρτεράν, καὶ μικρὸν ἁψαμένων, ὥσπερ ἄσβεστον ἢ τέφραν, ἐπὶ πολὺ διαχεομένην. τῶν οὖν βαρβάρων, ὁσάκισ φόβῳ πολέμου καταδύντεσ εἰσ τὰ σπήλαια καὶ τὴν λείαν εἴσω συναγαγόντεσ ἀτρεμοῖεν, ὄντων ἀλήπτων ὑπὸ βίασ, τόν δὲ Σερτώριον τότε διακεκριμένον ἀπὸ τοῦ Μετέλλου καὶ καταστρατοπεδεύσαντα παρὰ τόν λόφον ὑπερφρονούντων ὡσ κεκρατημένον, εἴτε ὑπ’ ὀργῆσ ἐκεῖνοσ εἴτε μὴ δοκεῖν φεύγειν βουλόμενοσ ἅμ’ ἡμέρᾳ προσελάσασ κατεσκέπτετο τόν τόπον.

οὐδαμόθεν δὲ προσβολὴν ἔχοντοσ, ἄλλωσ ἀλύων καὶ κεναῖσ χρώμενοσ ἀπειλαῖσ ὁρᾷ τῆσ γῆσ ἐκείνησ κονιορτὸν ἄνω πολὺν ὑπὸ πνεύματοσ ἐπ’ αὐτούσ φερόμενον.

τέτραπται μὲν γὰρ, ὡσ ἔφην, τὰ σπήλαια πρὸσ βορέαν, ὁ δὲ ἀπὸ τῆσ ἄρκτου πνέων ἄνεμοσ, Καικίαν ἔνιοι καχοῦσιν, ἐπέχει μάλιστα καὶ πλεῖστόσ ἐστι τῶν ἐκεῖ πνευμάτων, ἐξ ὑγρῶν πεδίων καὶ νιφοβόλων συμφυσώμενοσ ὀρῶν· τότε δὲ καὶ θέρουσ ἀκμάζοντοσ ἰσχύων καὶ τρεφόμενοσ τῇ τῶν ὑπαρκτίων ἀνέσει πάγων ἥδιστοσ ἐπέπνει καὶ κατεῖχεν αὐτούσ τε καὶ βοτὰ δι’ ἡμέρασ ἀναψύχων. ταῦτα δὴ συλλογιζόμενοσ ὁ Σερτώριοσ καὶ παρὰ τῶν ἐγχωρίων ἀκούων, ἐκέλευσε τοὺσ στρατιώτασ τῆσ ἀραιᾶσ καὶ τεφρώδουσ γῆσ ἐκείνησ ἀποσπῶντασ καὶ παραφέροντασ καταντικρὺ τοῦ λόφου θῖνα ποιεῖν, ἣν οἱ βάρβαροι χώματοσ ἐπ’ αὐτούσ εἶναι κατασκευὴν ὑπονοοῦντεσ ἐχλεύαζον.

τότε μὲν οὖν ἐργασαμένουσ τοὺσ στρατιώτασ ἄχρι νυκτὸσ ἀπήγαγεν·

ἡ δ’ ὑπολαμβάνουσα πᾶν τὸ θρυπτόμενον καὶ κινούμενον ἄνω προσέβαλλε τοῖσ οἰκήμασι τῶν βαρβάρων, κατὰ θύρασ δεχομένοισ τόν Καικίαν, οἱ δέ, ἅτε δὴ τῶν σπηλαίων μίαν ἐκείνην ἀναπνοὴν ἐχόντων ᾗ τὸ πνεῦμα προσέπιπτε, ταχὺ μὲν ἀπεσκοτοῦντο τὰσ ὄψεισ, ταχὺ δ’ ἀνεπίμπλαντο πνιγώδουσ ἄσθματοσ, τραχὺν ἀέρα καὶ πολλῇ κόνει συμπεφυρμένον ἕλκοντεσ.

ὅθεν ἡμέρασ δύο μόλισ ἀνασχόμενοι τῇ τρίτῃ παρέδωκαν ἑαυτούσ, οὐ τοσοῦτον Σερτωρίῳ δυνάμεωσ ὅσον δόξησ προσθέντεσ, ὡσ τὰ δι’ ὃπλων ἀνάλωτα σοφίᾳ κατεργασαμένῳ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION