헬라어 문장 검색 - Πλυταρ́Θυομοδο

(플루타르코스, Quomodo adulator ab amico internoscatur, chapter, section 33)

οὐ μὴν ἀλλ’ ἐπεὶ φαύλουσ γε ὄντασ αὐτοὺσ ἑτέροισ τε τοιούτοισ ὁμιλοῦντασ ἐξάγει τὸ πράγματα πολλάκισ εἰσ τὸ νουθετεῖν, ἐπιεικέστατοσ ἂν εἰή τρόποσ ὁ συνεμπλέκων καὶ συμπεριλαμβάνων ἁμηγέπη τῷ ἐγκλήματι τὸν παρρησιαζόμενον· ἐφ’ ᾧ λέλεκται καὶ τὸ Τυδείδη, τί παθόντε λελάσμεθα θούριδοσ ἀλκῆσ;

καὶ τὸ ’νῦν δ’ οὐδ’ ἑνὸσ ἄξιοί εἰμεν Ἕκτοροσ καὶ ὁ Σωκράτησ οὕτωσ ἀτρέμα τοὺσ νέουσ ἤλεγχεν, ὡσ μηδ’ αὐτὸσ ἀπηλλαγμένοσ ἀμαθίασ, ἀλλὰ μετ’ ἐκείνων οἰόμενοσ;

δεῖν ἀρετῆσ;

ἐπιμέλεσθαι καὶ ζητεῖν τἀληθέσ. καὶ γὰρ εὔνοιαν καὶ πίστιν ἔχουσιν οἱ ταὐτὰ μὲν ἁμαρτάνειν, ἐπανορθοῦσθαι δὲ τοὺσ φίλουσ ὥσπερ αὑτοὺσ δοκοῦντεσ. καὶ ἀπαθήσ, ἂν μὴ πολὺ καθ’ ἡλικίαν προήκων μηδ’ ἔχων ἀρετῆσ ὁμολογούμενον ἀξίωμα καὶ δόξησ, ἐπαχθὴσ φανεὶσ καὶ βαρὺσ οὐδὲν ὠφέλησεν.

ὅθεν οὐχ ἁπλῶσ ὁ Φοῖνιξ ἐνέβαλε τὰ περὶ αὑτὸν ἀτυχὴ ματα, δι’ ὀργὴν ἐπιχειρήσαντοσ ἀνελεῖν τὸν πατέρα καὶ ταχὺ μεταγνόντοσ, ὡσ μὴ πατροφόνοσ μετ’ Ἀχαιοῖσιν καλεοίμην, ἵνα μὴ δοκῇ νουθετεῖν ἐκεῖνον ὡσ αὐτὸσ ἀπαθὴσ ὢν ὑπ’ ὀργῆσ καὶ ἀναμάρτητοσ.

ἐνδύεται γὰρ ἠθικῶσ τὰ τοιαῦτα, καὶ μᾶλλον εἴκουσι τοῖσ ὁμοιοπαθεῖν ἀλλὰ μὴ περιφρονεῖν δοκοῦσιν.

ἐπεὶ δ’ οὔτε φῶσ λαμπρὸν ὄμματι φλεγμαίνοντι προσοιστέον, οὔτ’ ἐμπαθὴσ ψυχὴ παρρησίαν ἀναδέχεται καὶ νουθεσίαν ἄκρατον, ἐν τοῖσ χρησιμωτάτοισ ἐστὶ τῶν βοηθημάτων ὁ παραμιγνύμενοσ ἐλαφρὸσ; ἔπαινοσ, ὥσπερ ἐν τούτοισ ὑμεῖσ δ’ οὐκέτι καλὰ μεθίετε θούριδοσ ἀλκῆσ πάντεσ ἄριστοι ἐόντεσ ἀνὰ στρατόν.

οὐδ’ ἂν ἔγωγε ἀνδρὶ μαχεσσαίμην ὅστισ πολέμοιο μεθείη λυγρὸσ ἐών· ὑμῖν δὲ νεμεσσῶμαι περὶ κῆρι καὶ Πάνδαρε, ποῦ τοι τόξον ἰδὲ πτερόεντεσ ὀιστοὶ καὶ κλέοσ, ᾧ οὒ τίσ τοι ἐρίζεται ἐνθάδε γ’ ἀνήρ;

σφόδρα δ’ ἐμφανῶσ ἀνακαλεῖται καὶ τὰ τοιαῦτα τοὺσ ὑποφερομένουσ παι ὁ δ’ Οἰδίπουσ ποῦ καὶ τὰ κλείν’ αἰνίγματα;

’ ὁ πολλὰ δὴ τλὰσ Ἡρακλῆσ λέγει τάδε; οὐ γὰρ μόνον ἀνίησι τοῦ ψόγου τὸ τραχὺ καὶ κολαστικόν, ἀλλὰ καὶ ζῆλον ἐμποιεῖ πρὸσ ἑαυτὸν αἰδουμένῳ τὰ αἰσχρὰ τῇ τῶν καλῶν ὑπομνήσει καὶ παράδειγμα ποιουμένῳ τῶν βελτιόνων ἑαυτόν.

"τί οὖν οὐκ ἄπει πρὸσ τοὺσ ἐμοῦ κρείττονασ, ἐμοὶ δὲ μὴ παρέχεισ πράγματα;

φυλακτέον οὖν ἑτέρουσ ἐπαινεῖν παρρησιαζόμενον πρὸσ ἑτέρουσ, ἂν μὴ νὴ Δία γονεῖσ ὦσιν. καὶ ὁ ἐν τοῖσ Σκυρίοισ Ὀδυσσεὺσ σὺ δ’, ὦ τὸ λαμπρὸν φῶσ καταισχύνων γένουσ, ξαίνεισ, ἀρίστου πατρὸσ Ἑλλήνων γεγώσ;

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

Ancient Greek Text

Plutarch, Quomodo adulator ab amico internoscatur, chapter, section 33

(플루타르코스, Quomodo adulator ab amico internoscatur, chapter, section 33)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION