Plutarch, Quaestiones Convivales, book 3, Διὰ τί γυναῖκεσ ἥκιστα μεθύσκονται τάχιστα δ’ οἱ γέροντεσ.

(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 3, Διὰ τί γυναῖκεσ ἥκιστα μεθύσκονται τάχιστα δ’ οἱ γέροντεσ.)

ἐθαύμαζε δὲ Φλῶροσ, εἰ γεγραφὼσ Ἀριστοτέλησ ἐν τῷ περὶ μέθησ, ὅτι μάλιστα μὲν οἱ γέροντεσ ἣκιστα δ’ αἱ γυναῖκεσ ὑπὸ μέθησ ἁλίσκονται, τὴν αἰτίαν οὐκ ἐξειργάσατο, μηδὲν εἰωθὼσ προϊέσθαι τῶν τοιούτων. εἶτα μέντοι προὔβαλεν ἐν μέσῳ σκοπεῖν τοῖσ παροῦσιν. ἦν δὲ τῶν συνήθων τὸ δεῖπνον.

ἔφη τοίνυν ὁ Σύλλασ θατέρῳ θάτερον ἐμφαίνεσθαι· κἂν εἰ περὶ τῶν γυναικῶν ὀρθῶσ τὴν αἰτίαν λάβοιμεν, οὐκ ἔτι πολλοῦ λόγου δεήσεσθαι περὶ τῶν γερόντων· ἐναντίασ γὰρ εἶναι μάλιστα τὰσ φύσεισ τῇ θ’ ὑγρότητι καὶ ξηρότητι καὶ λειότητι καὶ τραχύτητι καὶ μαλακότητι καὶ σκληρότητι.

καὶ τοῦτ’ ἔφη λαμβάνειν κατὰ τῶν γυναικῶν πρῶτον, ὅτι τὴν κρᾶσιν ὑγρὰν ἔχουσιν, ἣ καὶ τὴν ἁπαλότητα τῆσ σαρκὸσ ἐμμεμιγμένη παρέχει καὶ τὸ στίλβον ἐπὶ λειότητι καὶ τὰσ καθάρσεισ· ὅταν οὖν ὁ οἶνοσ εἰσ ὑγρότητα πολλὴν ἐμπέσῃ, κρατούμενοσ ἀποβάλλει τὴν βαφὴν καὶ γίγνεται παντάπασιν ἀβαφὴσ καὶ ὑδατώδησ.

ἔστι δέ τι καὶ παρ’ αὐτοῦ λαβεῖν Ἀριστοτέλουσ· ὠνόμασαν οἱ παλαιοί, φησὶν ἥκιστα περιπίπτειν μέθαισ·

οὐ γὰρ ἐνδιατρίβειν τὸν ἄκρατον αὐτοῖσ, ἀλλ’ ἐξωθούμενον ῥύμῃ διαπορεύεσθαι διὰ τοῦ σώματοσ. ἐπιεικῶσ δὲ τὰσ γυναῖκασ ὁρῶμεν οὕτω πινούσασ. εἰκὸσ δ’ αὐτῶν καὶ τὸ σῶμα, διὰ τὸν ἐνδελεχῆ τῶν ὑγρῶν κατασπασμὸν ἐπὶ τὰσ ἀποκαθάρσεισ πολύπορον γεγονέναι καὶ τετμῆσθαι καθάπερ ἀνδήροισ καὶ ὀχετοῖσ·

εἰσ οὓσ ἐμπίπτοντα τὸν ἄκρατον ὑπάγειν ταχέωσ καὶ μὴ προσίστασθαι τοῖσ κυρίοισ μέρεσιν, ὧν διαταραττομένων συμβαίνει τὸ μεθύειν. οἱ δὲ γέροντεσ ὅτι μέν εἰσιν ἐνδεεῖσ ἰκμάδοσ οἰκείασ, τοὔνομά μοι δοκεῖ φράζειν πρῶτον·

οὐ γὰρ ὡσ ῥέοντεσ εἰσ γῆν, ἀλλ’ ὡσ γεώδεισ καὶ γεηροί τινεσ·

, ἤδη γιγνόμενοι τὴν ἕξιν οὕτω προσαγορεύονται. δηλοῖ δὲ καὶ τὸ δυσκαμπὲσ αὐτῶν καὶ σκληρόν, ἔτι δ’ ἡ τραχύτησ·

, τὴν ξηρότητα τῆσ φύσεωσ. ὅταν οὖν ἐμπίνωσιν, εἰκὸσ ἀναλαμβάνεσθαι τὸν οἶνον, τοῦ σώματοσ σπογγώδουσ διὰ τὸν αὐχμὸν ὄντοσ· καὶ βαρύτητασ ἐμποιεῖν.

τοῖσ δ’ ἀραιοῖσ ἀναμίγνυται μᾶλλον, οὕτωσ ὁ οἶνοσ ἐν τοῖσ τῶν γερόντων σώμασιν ἔχει διατριβὴν ἑλκόμενοσ ὑπὸ τῆσ ξηρότητοσ, ἄνευ δὲ τούτων ἰδεῖν ἔστι τὰ συμπτώματα τῆσ μέθησ τὴν τῶν γερόντων φύσιν ἐξ ἑαυτῆσ ἔχουσαν ·

ἔστι γὰρ συμπτώματα μέθησ ἐπιφανέστατα, τρόμοι μὲν ἄρθρων ψελλισμοὶ δὲ γλώσσησ, πλεονασμοὶ δὲ λαλιᾶσ ὀξύτητεσ δ’ ὀργῆσ, λῆθαί τε καὶ παραφοραὶ διανοίασ·

ὧν τὰ πολλὰ καὶ περὶ τοὺσ ὑγιαίνοντασ ὄντα πρεσβύτασ ὀλίγησ ῥοπῆσ δεῖται καὶ σάλου τοῦ τυχόντοσ· ὥστε μὴ γένεσιν ἰδίων ἀλλὰ κοινῶν ἐπίτασιν συμπτωμάτων γίγνεσθαι τὴν μέθην τῷ γέροντι·

μηδὲν εἶναι γέροντι νέου μεθυσθέντοσ ὁμοιότερον.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION