Plutarch, Quaestiones Convivales, book 1, Πότερον αὐτὸν δεῖ κατακλίνειν τοὺσ ἑστιωμένουσ τὸν ὑποδεχόμενον ἢ ἐπ’ αὐτοῖσ ἐκείνοισ ποιεῖσθαι. 18:

(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 1, Πότερον αὐτὸν δεῖ κατακλίνειν τοὺσ ἑστιωμένουσ τὸν ὑποδεχόμενον ἢ ἐπ’ αὐτοῖσ ἐκείνοισ ποιεῖσθαι. 18:)

"καὶ παροιμιώδησ Μενέλαοσ, εἴ γε σύμβουλοσ ἐγένετο μὴ παρακεκλημένοσ· "ἀτοπώτεροσ δ’’ ὁ ποιῶν ἑαυτὸν ἀνθ’ ἑστιάτοροσ δικαστὴν καὶ κριτὴν τῶν οὐκ ἐπιτρεπόντων οὐδὲ κρινομένων, τίσ ἐστι βελτίων τίνοσ ἢ χείρων· "οὐ γὰρ εἰσ ἀγῶνα καθείκασιν ἀλλ’ ἐπὶ δεῖπνον ἥκουσιν. "ἀλλ’ οὐδ’ εὐχερὴσ ἡ διάκρισίσ ἐστι, τῶν μὲν ἡλικίᾳ τῶν δὲ δυνάμει τῶν δὲ χρείᾳ τῶν δ’ οἰκειότητι διαφερόντων· "ἀλλὰ δεῖ, καθάπερ ὑπόθεσιν μελετῶντα συγκριτικήν, τοὺσ Ἀριστοτέλουσ Τόπουσ ἢ τοὺσ Θρασυμάχου ὑπερβάλλοντασ ἔχειν προχείρουσ οὐδὲν τῶν χρησίμων διαπραττόμενον ἀλλὰ τὴν κενὴν δόξαν ἐκ τῆσ ἀγορᾶσ καὶ τῶν θεάτρων εἰσ τὰ συμπόσια μετάγοντα, καὶ τὰ μὲν ἄλλα πάθη πειρώμενον ἀνιέναι συνουσίᾳ, τὸν δὲ τύχηι ἐπισκευάζοντα, ον πολὺ μᾶλλον οἶμαι προσήκει τῆσ ψυχῆσ ἢ τὸν πηλὸν ἀπονιψαμένουσ τῶν ποδῶν ἐλαφρῶσ καὶ ἀφελῶσ παρὰ πότον ἀλλήλοισ συμφέρεσθαι, νῦν δὲ τὴν μὲν ἐξ ὀργῆσ τινοσ ἢ πραγμάτων ἔχθραν πειρώμεθα τῶν κεκλημένων ἀφαιρεῖν, τῇ δὲ φιλοτιμίᾳ πάλιν ὑπεκκάομεν καὶ ἀναζωπυροῦμεν, τοὺσ μὲν ταπεινοῦντεσ τοὺσ δ’ ὀγκοῦντεσ. "καίτοι γ’, εἰ μὲν ἀκολουθήσουσι τῇ κατακλίσει προπόσεισ τε συνεχέστεραι καὶ παραθέσεισ ἔτι δ’ ὁμιλίαι καὶ προσαγορεύσεισ, παντάπασι γενήσεται σατραπικὸν ἡμῖν ἀντὶ φιλικοῦ τὸ συμπόσιον· "εἰ δὲ περὶ τἄλλα τὴν ἰσότητα τοῖσ ἀνδράσι φυλάξομεν, τί οὐκ ἐντεῦθεν ἀρξάμενοι πρῶτον ἐθίζομεν ἀτύφωσ καὶ ἀφελῶσ; "κατακλίνεσθαι μετ’ ἀλλήλων, εὐθὺσ ἀπὸ τῶν θυρῶν ὁρῶντασ, ὅτι δημοκρατικῶσ ἐπὶ τὸ δεῖπνον, καὶ οὐκ ἐξαίρετον ὡσ πόλιν, ἐφ’ οὗ κατακλιθεὶσ ὁ πλούσιοσ ἐν τῇ κατακλίσει τοῖσ εὐτελεστάτοισ;

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION