헬라어 문장 검색 - Πλυταρ́Νυμά04́

(플루타르코스, Numa, chapter 4)

ὁ δὲ Νομᾶσ ἐκλείπων τὰσ ἐν ἄστει διατριβὰσ ἀγραυλεῖν τὰ πολλὰ καὶ πλανᾶσθαι μόνοσ ἤθελεν, ἐν ἄλσεσι θεῶν καὶ λειμῶσιν ἱεροῖσ καὶ τόποισ ἐρήμοισ ποιούμενοσ τὴν δίαιταν. ὅθεν οὐχ ἥκιστα τὴν ἀρχὴν ὁ περὶ τῆσ θεᾶσ ἔλαβε λόγοσ, ὡσ ἄρα Νομᾶσ ἐκεῖνοσ οὐκ ἀδημονίᾳ τινὶ ψυχῆσ καὶ πλάνῃ τὸν μετὰ ἀνθρώπων ἀπολέλοιπε βίον, ἀλλὰ σεμνοτέρασ γεγευμένοσ ὁμιλίασ καὶ γάμων θείων ἠξιωμένοσ, Ἠγερίᾳ δαίμονι συνὼν ἐρώσῃ καὶ συνδιαιτώμενοσ, εὐδαίμων ἀνήρ καὶ τὰ θεῖα πεπνυμένοσ γέγονεν. ὅτι μὲν οὖν ταῦτα πολλοῖσ τῶν πάνυ παλαιῶν μύθων ἐοίκεν, οὓσ οἱ Φρύγεσ τε περὶ Ἄττεω καὶ Βιθυνοὶ περὶ Ἡροδότου καὶ περὶ Ἐνδυμίωνοσ Ἀρκάδεσ ἄλλοι τε περὶ ἄλλων εὐδαιμόνων δή τινων καὶ θεοφιλῶν γενέσθαι δοκούντων παραλαβόντεσ ἠγάπησαν, οὐκ ἄδηλόν ἔστι.

καί που λόγον ἔχει τὸν θεόν, οὐ φίλιππον οὐδὲ φίλορνιν, ἀλλὰ φιλάνθρωπον ὄντα, τοῖσ διαφερόντωσ ἀγαθοῖσ ἐθέλειν συνεῖναι, καὶ μὴ δυσχεραίνειν μηδὲ ἀτιμάζειν ἀνδρὸσ ὁσίου καὶ σώφρονοσ ὁμιλίαν.

ὡσ δὲ καὶ σώματοσ ἀνθρωπίνου καὶ ὡρ́ασ ἐστί τισ θεῷ καὶ δαίμονι κοινωνία καὶ χάρισ, ἔργον ἤδη καὶ τοῦτο πεισθῆναι. καίτοι δοκοῦσιν οὐκ ἀπιθάνωσ Αἰγύπτιοι διαιρεῖν ὡσ γυναικὶ μὲν οὐκ ἀδύνατον πνεῦμα πλησιάσαι θεοῦ καί τινασ ἐντεκεῖν ἀρχὰσ γενέσεωσ, ἀνδρὶ δὲ οὐκ ἔστι σύμμιξισ πρὸσ θεὸν οὐδὲ ὁμιλία σώματοσ.

ἀγνοοῦσι δὲ ὅτι τὸ μιγνύμενον ᾧ μίγνυται τὴν ἴσην ἀνταποδίδωσι κοινωνίαν. οὐ μὴν ἀλλὰ φιλίαν γε πρὸσ ἄνθρωπον εἶναι θεῷ καὶ τὸν ἐπὶ ταύτῃ λεγόμενον ἔρωτα καὶ φυόμενον εἰσ ἐπιμέλειαν ἤθουσ καὶ ἀρετῆσ, πρέπον ἂν εἰή. καὶ οὐ πλημμελοῦσιν οἱ τὸν Φόρβαντα καὶ τὸν Υἅκινθον καὶ τὸν Ἄδμητον ἐρωμένουσ Ἀπόλλωνοσ γεγονέναι μυθολογοῦντεσ, ὥσπερ αὖ καὶ τὸν Σικυώνιον Ἱππόλυτον, ᾧ δὴ καί φασιν, ὁσάκισ τύχοι διαπλέων εἰσ Κίρραν ἐκ Σικυῶνοσ, τὴν Πυθίαν, οἱο͂ν αἰσθανομένου τοῦ θεοῦ καὶ χαίροντοσ, ἀποθεσπίζειν τόδε τὸ ἡρῷον καὶ δ̓ αὖθ’ Ἱππολύτοιο φίλον κάρα εἰσ ἅλα βαίνει.

Πινδάρου δὲ καὶ τῶν μελῶν ἐραστὴν γενέσθαι τὸν Πᾶνα μυθολογοῦσιν.

ἀπέδωκε δέ τινα τιμὴν καὶ Ἀρχιλόχῳ καὶ Ἡσιόδῳ τελευτήσασι διὰ τὰσ Μούσασ τὸ δαιμόνιον. Σοφοκλεῖ δὲ καὶ ζῶντι τὸν Ἀσκληπιὸν ἐπιξενωθῆναι λόγοσ ἐστὶ πολλὰ μέχρι δεῦρο διασώζων τεκμήρια, καὶ τελευτήσαντι τυχεῖν ταφῆσ ἄλλοσ θεόσ, ὡσ λέγεται, παρέσχεν. ἆρα οὖν ἄξιὸν ἔστι, ταῦτα συγχωροῦντασ ἐπὶ τούτων, ἀπιστεῖν εἰ Ζαλεύκῳ καὶ Μίνῳ καὶ Ζωροάστρῃ καὶ Νομᾷ καὶ Λυκούργῳ βασιλείασ κυβερνῶσι καὶ πολιτείασ διακοσμοῦσιν εἰσ τὸ αὐτὸ ἐφοίτα τὸ δαιμόνιον, ἢ τούτοισ μὲν εἰκὸσ ἔστι καὶ σπουδάζοντασ θεοὺσ ὁμιλεῖν ἐπὶ διδασκαλίᾳ καὶ παραινέσει τῶν βελτίστων, ποιηταῖσ δὲ καὶ λυρικοῖσ μινυρίζουσιν, εἴπερ ρ ἄρα, χρῆσθαι παίζοντασ;

"πλατεῖα κέλευθοσ.

οὐδὲ γὰρ ἅτεροσ λόγοσ ἔχει τι φαῦλον, ὃν περὶ Λυκούργου καὶ Νομᾶ καὶ τοιούτων ἄλλων ἀνδρῶν λέγουσιν, ὡσ δυσκάθεκτα καὶ δυσάρεστα πλήθη χειρούμενοι καὶ μεγάλασ σ ἐπιφέροντεσ ταῖσ πολιτείαισ καινοτομίασ, προσεποιήσαντο τὴν ἀπὸ τοῦ θεοῦ δόξαν, αὐτοῖσ ἐκείνοισ πρὸσ οὓσ ἐσχηματίζοντο σωτήριον οὖσαν.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

Ancient Greek Text

Plutarch, Numa, chapter 4

(플루타르코스, Numa, chapter 4)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION