Plutarch, Λύσανδρος, chapter 22

(플루타르코스, Λύσανδρος, chapter 22)

ἦν δὲ καὶ τῷ λόγῳ θρασὺσ καὶ καταπληκτικὸσ πρὸσ τοὺσ ἀντιτείνοντασ. "κρατῶν βέλτιστα περὶ γῆσ ὁρ́ων διαλέγεται. "ὦ ξένε, πόλεωσ δέονται. τοὺσ δὲ Βοιωτοὺσ ἐπαμφοτερίζοντασ ἠρώτα πότερον ὀρθοῖσ τοῖσ δόρασιν ἢ κεκλιμένοισ διαπορεύηται τὴν χώραν αὐτῶν.

"τοιούτουσ φοβούμενοι πολεμίουσ, ὧν οἱ λαγωοὶ δι’ ἀργίαν τοῖσ τείχεσιν ἐγκαθεύδουσιν; ἐπεὶ δὲ Ἆγισ ὁ βασιλεὺσ ἐτελεύτησεν ἀδελφὸν μὲν Ἀγησίλαον καταλιπών, υἱὸν δὲ νομιζόμενον Λεωτυχίδαν, ἐραστὴσ τοῦ Ἀγησιλάου γεγονὼσ ὁ Λύσανδροσ ἔπεισεν αὐτὸν ἀντιλαμβάνεσθαι τῆσ βασιλείασ ὡσ Ἡρακλείδην ὄντα γνήσιον.

ὁ γὰρ Λεωτυχίδασ διαβολὴν εἶχεν ἐξ Ἀλκιβιάδου γεγονέναι, συνόντοσ κρύφα τῇ Ἄγιδοσ γυναικὶ Τιμαίᾳ καθ’ ὃν χρόνον φεύγων ἐν Σπάρτῃ διέτριβεν. ὁ δὲ Ἆγισ, ὥσ φασι, χρόνου λογισμῷ τὸ πρᾶγμα συνελών, ὡσ οὐ κυήσειεν ἐξ αὐτοῦ, παρημέλει μέλει τοῦ Λεωτυχίδου καὶ φανερὸσ ἦν ἀναινόμενοσ αὐτὸν παρά γε τὸν λοιπὸν χρόνον.

ἐπεὶ δὲ νοσῶν εἰσ Ἡραίαν ἐκομίσθη καὶ τελευτᾶν ἔμελλε, τὰ μὲν ὑπ’ αὐτοῦ τοῦ νεανίσκου, τὰ δὲ ὑπὸ τῶν φίλων ἐκλιπαρηθεὶσ ἐναντίον πολλῶν ἀπέφηνεν υἱὸν αὑτοῦ τὸν Λεωτυχίδαν, καὶ δεηθεὶσ τῶν παρόντων ἐπιμαρτυρῆσαι ταῦτα πρὸσ τοὺσ Λακεδαιμονίουσ ἀπέθανεν. οὗτοι μὲν οὖν ἐμαρτύρουν ταῦτα τῷ Λεωτυχίδᾳ·

τὸν δ’ Ἀγησίλαον λαμπρὸν ὄντα τἆλλα καὶ συναγωνιστῇ τῷ Λυσάνδρῳ χρώμενον ἔβλαπτε Διοπείθησ, ἀνὴρ εὐδόκιμοσ ἐπὶ χρησμολογίᾳ, τοιόνδε μάντευμα προφέρων εἰσ τὴν χωλότητα τοῦ Ἀγησιλάου· φράζεο δή, Σπάρτη, καίπερ μεγάλαυχοσ ἐοῦσα, μὴ σέθεν ἀρτίποδοσ βλάστῃ χωλὴ βασιλεία. δηρὸν γὰρ μόχθοι σε κατασχήσουσιν ἀέλπτοι φθισιβρότου τ’ ἐπὶ κῦμα κυλινδόμενον πολέμοιο. πολλῶν οὖν ὑποκατακλινομένων πρὸσ τὸ λόγιον καὶ τρεπομένων πρὸσ τὸν Λεωτυχίδαν, ὁ Λύσανδροσ οὐκ ὀρθῶσ ἔφη τὸν Διοπείθη τὴν μαντείαν ὑπολαμβάνειν·

οὐ γὰρ ἂν προσπταίσασ τισ ἄρχῃ Λακεδαιμονίων, δυσχεραίνειν τὸν θεόν, ἀλλὰ χωλὴν εἶναι τὴν βασιλείαν εἰ νόθοι καὶ κακῶσ γεγονότεσ βασιλεύσουσι σὺν Ἡρακλείδαισ. τοιαῦτα λέγων καὶ δυνάμενοσ πλεῖστον ἔπεισε, καὶ γίνεται βασιλεὺσ Ἀγησίλαοσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION