Plutarch, Lycurgus, chapter 30

(플루타르코스, Lycurgus, chapter 30)

Ἄγιδοσ δὲ βασιλεύοντοσ εἰσερρύη νόμισμα πρῶτον εἰσ τὴν Σπάρτην, καὶ μετὰ τοῦ νομίσματοσ πλεονεξία καὶ πλούτου ζῆλοσ ἐπέβη διὰ Λύσανδρον, ὃσ αὐτὸσ ὢν ἀνάλωτοσ ὑπὸ χρημάτων, ἐνέπλησε τὴν πατρίδα φιλοπλουτίασ καὶ τρυφῆσ, χρυσὸν καὶ ἄργυρον ἐκ τοῦ πολέμου καταγαγὼν καὶ τοὺσ Λυκούργου καταπολιτευσάμενοσ νόμουσ, ὧν ἐπικρατούντων πρότερον οὐ πόλεωσ ἡ Σπάρτη πολιτείαν, ἀλλ’ ἀνδρὸσ ἀσκητοῦ καὶ σοφοῦ βίον ἔχουσα, μᾶλλον δ’, ὥσπερ οἱ ποιηταὶ τὸν Ἡρακλέα μυθολογοῦσι δέρμα καὶ ξύλον ἔχοντα τὴν οἰκουμένην ἐπιπορεύεσθαι, κολάζοντα τοὺσ παρανόμουσ καὶ θηριώδεισ τυράννουσ, οὕτωσ ἡ πόλισ ἀπὸ σκυτάλησ μιᾶσ καὶ τρίβωνοσ ἄρχουσα τῆσ Ἑλλάδοσ ἑκούσησ καὶ βουλομένησ, κατέλυε τὰσ ἀδίκουσ δυναστείασ καὶ τυραννίδασ ἐν τοῖσ πολιτεύμασι, καὶ πολέμουσ ἐβράβευε καὶ στάσεισ κατέπαυε, πολλάκισ οὐδ’ ἀσπίδα κινήσασα μίαν, ἀλλ’ ἕνα πέμψασα πρεσβευτήν, ᾧ πάντεσ εὐθὺσ ἐποίουν τὸ προστασσόμενον, ὥσπερ αἱ μέλισσαι φανέντοσ ἡγεμόνοσ, συντρέχοντεσ καὶ κατακοσμούμενοι. τοσοῦτον περιῆν εὐνομίασ τῇ πόλει καὶ δικαιοσύνησ.

"διὰ τοὺσ πολίτασ πειθαρχικοὺσ ὄντασ·

οὐ γὰρ ἀκούειν ὑπομένουσι τῶν προστατεῖν μὴ δυναμένων, ἀλλ’ ἡ πειθαρχία μάθημα μέν ἐστιν τοῦ ἄρχοντοσ ἐμποιεῖ γάρ ὁ καλῶσ ἄγων τὸ καλῶσ ἕπεσθαι·

καὶ καθάπερ ἱππικῆσ τέχνησ ἀποτέλεσμα πρᾷον ἵππον καὶ πειθήνιον παρασχεῖν, οὕτω βασιλικῆσ ἐπιστήμησ ἔργον ἀνθρώποισ εὐπείθειαν ἐνεργάσασθαι, Λακεδαιμόνιοι δὲ οὐκ εὐπείθειαν, ἀλλ’ ἐπιθυμίαν ἐνειργάζοντο τοῖσ ἄλλοισ τοῦ ἄρχεσθαι καὶ ὑπακούειν αὐτοῖσ, ᾔτουν γάρ οὐ ναῦσ οὐδὲ χρήματα παρ’ αὐτῶν οὐδὲ ὁπλίτασ πέμποντεσ, ἀλλὰ ἕνα Σπαρτιάτην ἡγεμόνα· καὶ λαβόντεσ ἐχρῶντο μετὰ τιμῆσ καὶ δέουσ, ὥσπερ Γυλίππῳ Σικελιῶται καὶ Βρασίδᾳ Χαλκιδεῖσ, Λυσάνδρῳ δὲ καὶ Καλλικρατίδᾳ καὶ Ἀγησιλάῳ πάντεσ οἱ τὴν Ἀσίαν οἰκοῦντεσ Ἕλληνεσ, τοὺσ μὲν ἄνδρασ ἁρμοστὰσ καὶ σωφρονιστὰσ τῶν ἑκασταχοῦ δήμων καὶ ἀρχόντων ὀνομάζοντεσ, πρὸσ δὲ σύμπασαν τὴν τῶν Σπαρτιατῶν πόλιν ὥσπερ παιδαγωγὸν ἢ διδάσκαλον εὐσχήμονοσ βίου καὶ τεταγμένησ πολιτείασ ἀποβλέποντεσ, εἰσ ὃ καὶ Στρατόνικοσ ἐπισκῶψαι δοκεῖ, μετὰ παιδιᾶσ νομοθετῶν καὶ κελεύων Ἀθηναίουσ ἄγειν μυστήρια καὶ πομπάσ, Ἠλείουσ δὲ ἀγωνοθετεῖν, ὡσ κάλλιστα τοῦτο ποιοῦντασ, Λακεδαιμονίουσ δέ, ἂν ἁμαρτάνωσιν οὗτοι, δέρεσθαι.

καὶ τοῦτο μὲν εἴρηται χάριν τοῦ γελοίου·

Ἀντισθένησ δὲ ὁ Σωκρατικὸσ ἀπὸ τῆσ ἐν Λεύκτροισ μάχησ ὁρῶν τοὺσ Θηβαίουσ μέγα φρονοῦντασ, οὐδὲν αὐτοὺσ ἔφη διαφέρειν παιδαρίων ἐπὶ τῷ συγκόψαι τὸν παιδαγωγὸν γαυριώντων.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION