Plutarch, Lycurgus, chapter 13

(플루타르코스, Lycurgus, chapter 13)

νόμουσ δὲ γεγραμμένουσ ὁ Λυκοῦργοσ οὐκ ἔθηκεν, ἀλλὰ μία τῶν καλουμένων ῥητρῶν ἔστιν αὕτη. τὰ μὲν γάρ κυριώτατα καὶ μέγιστα πρὸσ εὐδαιμονίαν πόλεωσ καὶ ἀρετήν, ἐν τοῖσ ἤθεσιν ᾤετο καὶ ταῖσ ἀγωγαῖσ τῶν πολιτῶν ἐγκατεστοιχειωμένα, μένειν ἀκίνητα καὶ βέβαια, ἔχοντα τὴν προαίρεσιν δεσμὸν ἰσχυρότερον τῆσ ἀνάγκησ, ἣν ἡ παίδευσισ ἐμποιεῖ τοῖσ νέοισ, νομοθέτου διάθεσιν ἀπεργαζομένη περὶ ἕκαστον αὐτῶν. τὰ δὲ μικρὰ καὶ χρηματικὰ συμβόλαια καὶ μεταπίπτοντα ταῖσ χρείαισ ἄλλοτε ἄλλωσ, βέλτιον ἦν μὴ καταλαμβάνειν ἐγγράφοισ ἀνάγκαισ μηδὲ ἀκινήτοισ ἔθεσιν, ἀλλ’ ἐᾶν ἐπὶ τῶν καιρῶν, προσθέσεισ λαμβάνοντα καὶ ἀφαιρέσεισ, ἃσ ἂν οἱ πεπαιδευμένοι δοκιμάσωσι.

τὸ γὰρ ὅλον καὶ πᾶν τῆσ νομοθεσίασ ἔργον εἰσ τὴν παιδείαν ἀνῆψε. μία μὲν οὖν τῶν ῥητρῶν ἦν, ὥσπερ εἴρηται, μὴ χρῆσθαι νόμοισ ἐγγράφοισ.

οὐδ’ ἔστιν οὐδεὶσ οὕτωσ ἀπειρόκαλοσ καὶ ἀνόητοσ ὥστε εἰσ οἰκίαν ἀφελῆ καὶ δημοτικὴν εἰσφέρειν κλίνασ ἀργυρόποδασ καὶ στρωμνὰσ ἁλουργεῖσ καὶ χρυσᾶσ κύλικασ καὶ τὴν τούτοισ ἑπομένην πολυτέλειαν, ἀλλ’ ἀνάγκη συναρμόζεσθαι καὶ συνεξομοιοῦν τῇ μὲν οἰκίᾳ τὴν κλίνην, τῇ δὲ κλίνῃ τὴν ἐσθῆτα, ταύτῃ δὲ τὴν ἄλλην χορηγίαν καὶ κατασκευήν, ἐκ δὲ ταύτησ τῆσ συνηθείασ φασὶ καὶ Λεωτυχίδην τὸν πρεσβύτερον ἐν Κορίνθῳ δειπνοῦντα, καὶ θεασάμενον τῆσ στέγησ τοῦ οἴκου τὴν κατασκευὴν πολυτελῆ καὶ φατνωματικήν, ἐρωτῆσαι τὸν ξένον εἰ τετράγωνα παρ’ αὐτοῖσ τὰ ξύλα φύεται.

τρίτην δὲ ῥήτραν διαμνημονεύουσι τοῦ Λυκούργου, τὴν κωλύουσαν ἐπὶ τοὺσ αὐτοὺσ πολεμίουσ πολλάκισ στρατεύειν, ἵνα μὴ πολλάκισ ἀμύνεσθαι συνεθιζόμενοι πολεμικοὶ γένωνται.

"τὰ διδασκάλια παρὰ Θηβαίων ἀπολαμβάνεισ, μὴ βουλομένουσ αὐτοὺσ μηδὲ εἰδότασ μάχεσθαι διδάξασ.

τὰ μὲν οὖν τοιαῦτα νομοθετήματα ῥήτρασ ὠνόμασεν, ὡσ παρὰ τοῦ θεοῦ κομιζόμενα καὶ χρησμοὺσ ὄντα.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION