Plutarch, De genio Socratis, section 16

(플루타르코스, De genio Socratis, section 16)

"ἀνήρ ἐστιν Ἐπαμεινώνδασ τούτου δ’ αἴτιοσ οὑτοσὶ Πολύμνισ, ἐξ ἀρχῆσ τὴν ἀρίστην τροφὴν ἐν φιλοσοφίᾳ τοῖσ παισὶ παρασκευασάμενοσ. "ἀλλὰ περὶ μὲν τούτων αὐτοὶ διαλύεσθε πρὸσ αὑτούσ, ὦ ξένε· "τὸν δὲ Λῦσιν ἡμῖν, εἰ θέμισ ἀκοῦσαι, πότερον ἄρα κινεῖσ ἐκ τοῦ τάφου καὶ μετοικίζεισ εἰσ Ἰταλίαν ἢ καταμένειν ἐνταῦθα παρ’ ἡμῖν ἐάσεισ εὐμενέσι καὶ φίλοισ, ὅταν ἐκεῖ γενώμεθα, συνοίκοισ χρησόμενον; "Λῦσισ, ὦ Σιμμία, φιλοχωρεῖν, οὐδενὸσ τῶν καλῶν ἐνδεὴσ γεγονὼσ δι’ Ἐπαμεινώνδαν.

"ἔστι γάρ τι γιγνόμενον ἰδίᾳ περὶ τὰσ ταφὰσ τῶν Πυθαγορικῶν ὅσιον, οὗ μὴ τυχόντεσ οὐ δοκοῦμεν ἀπέχειν τὸ μακαριστὸν καὶ οἰκεῖον τέλοσ. "ὡσ οὖν ἔγνωμεν ἐκ τῶν ὀνείρων τὴν Λύσιδοσ τελευτὴν ̔ διαγιγνώσκομεν δὲ σημείῳ τινὶ φαινομένῳ κατὰ τοὺσ ὕπνουσ, εἴτε τεθνηκότοσ εἴτε ζῶντοσ εἴδωλὸν ἐστιν̓, ἔννοια πολλοῖσ ἐπεισῆλθεν, ὡσ ἐπὶ ξένησ ὁ Λῦσισ ἄλλωσ κεκήδευται καὶ κινητέοσ ἐστὶν ἡμῖν ὅπωσ ἐκεῖ μεταλάχῃ τῶν νομιζομένων. "τοιαύτῃ δὲ διανοίᾳ παραγενόμενοσ καὶ πρὸσ τὸν τάφον εὐθὺσ ὑπὸ τῶν ἐγχωρίων ὁδηγηθείσ, ἑσπέρασ ἤδη χοὰσ ἐχεόμην ἀνακαλούμενοσ τὴν Λύσιδοσ ψυχὴν κατελθεῖν ἀποθεσπίσουσαν ὡσ χρὴ ταῦτα πράσσειν. "προϊούσησ δὲ τῆσ νυκτόσ, εἶδον μὲν οὐδὲν ἀκοῦσαι δὲ φωνῆσ ἔδοξα τὰ ἀκίνητα μὴ κινεῖν· "ὁσίωσ γὰρ ὑπὸ τῶν φίλων κεκηδεῦσθαι τὸ Λύσιδοσ σῶμα, τὴν δὲ ψυχὴν ἤδη κεκριμένην ἀφεῖσθαι πρὸσ ἄλλην γένεσιν, ἄλλῳ δαίμονι συλλαχοῦσαν. "καὶ μέντοι καὶ συμβαλὼν ἑώθεν Ἐπαμεινώνδᾳ καὶ τὸν τρόπον ἀκούσασ ᾧ θάψειε Λῦσιν, ἐπέγνων ὅτι καλῶσ ἄχρι τῶν ἀπορρήτων πεπαιδευμένοσ ὑπ’ ἐκείνου τἀνδρὸσ εἰή καὶ χρῷτο ταὐτῷ δαίμονι πρὸσ τὸν βίον, εἰ μὴ κακὸσ ἐγὼ τεκμήρασθαι τῷ πλῷ τὸν κυβερνήτην. Ἐπαμεινώνδᾳ προσέβλεψεν, οἱο͂ν ἐξ ὑπαρχῆσ ἀναθεώμενοσ αὐτοῦ τὴν φύσιν καὶ τὸ εἶδοσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION