Plutarch, De genio Socratis, section 4

(플루타르코스, De genio Socratis, section 4)

ταῦτά μου διαλεγομένου πρὸσ τὸν Θεόκριτον, Θεόκριτον ὁ Γαλαξίδωροσ, ἐγγὺσ γὰρ Ἀρχίαν ἑώρα καὶ Λυσανορίδαν τὸν Σπαρτιάτην ἀπὸ τῆσ Καδμείασ ὥσπερ εἰσ· ταὐτὸν ἡμῖν σπεύδοντασ.

ἡμεῖσ μὲν οὖν ἐπέσχομεν· ὁ δ’ Ἀρχίασ καλέσασ τὸν Θεόκριτον καὶ τῷ Λυσανορίδᾳ προσαγαγὼν ἰδίᾳ λαλεῖ πολὺν χρόνον ἐκνεύσασ τῆσ ὁδοῦ μικρὸν ὑπὸ τὸ Ἄμφιον·

ὥσθ’ ἡμᾶσ ἀγωνιᾶν, μή τισ ὑπόνοια προσπέπτωκεν ἢ μήνυσισ αὐτοῖσ, περὶ ἧσ ἀνακρίνουσι τὸν Θεόκριτον. ἐν τούτῳ δὲ Φυλλίδασ, ὃν οἶσθ’, ὦ Ἀρχίδαμε, τότε τοῖσ περὶ τὸν Ἀρχίαν πολεμαρχοῦσι γραμματεύων ἥξειν καὶ τῆσ πράξεωσ μετέχων, λαβόμενόσ μου τῆσ χειρὸσ ὥσπερ εἰώθει φανερῶσ ἔσκωπτεν εἰσ τὰ γυμνάσια καὶ τὴν πάλην.

εἶτα πόρρω τῶν ἄλλων ἀπαγαγὼν ἐπυνθάνετο περὶ τῶν φυγάδων, εἰ τὴν ἡμέραν φυλάττουσιν. "μᾶλλον δ’ ἀδύνατον·

"ὁ γὰρ Ἀρχίασ ἐλπίζων τινὰ τῶν ἐν ἀξιώματι γυναικῶν ἀφίξεσθαι τηνικαῦτα πρὸσ αὐτόν, οὐ βούλεται παρεῖναι τὸν Λεοντίδην· "ὥσθ’ ἡμῖν δίχα διαιρετέον αὐτοὺσ ἐπὶ τὰσ οἰκίασ· "ποιήσομεν.

"ἀλλὰ τί πρᾶγμα τούτοισ πρὸσ Θεόκριτόν ἐστιν, ὑπὲρ οὗ διαλέγονται; καὶ ὁ Φυλλίδασοὐ σαφῶσ εἶπεν οὐδ’ ὡσ ἐπιστάμενοσ· ἢκουον δὲ σημεῖα καὶ μαντεύματα δυσχερῆ καὶ χαλεπὰ προστίθεσθαι τῇ Σπάρτῃ. "ὑμᾶσ ἐνταῦθα περιμεῖναι Σιμμίασ.

"ἐντυγχάνει γὰρ ἰδίᾳ Λεοντίδῃ περὶ Ἀμφιθέου παραιτούμενοσ μεῖναι τὸ διαπράξασθαι φυγὴν ἀντὶ θανάτου τῷ ἀνθρώπῳ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION