헬라어 문장 검색 - Πλυταρ́Δεφορτυ

(플루타르코스, De fortuna Romanorum, section 12)

Κελτῶν μὲν περὶ τὸ Καπετώλιον στρατοπεδευόντων καὶ πολιορκούντων τὴν ἀκρόπολιν, νοῦσον ἀνὰ στρατὸν ὦρσε κακήν, ὀλέκοντο δὲ λαοί· τὴν δὲ νυκτερινὴν ἔφοδον αὐτῶν, λεληθότων πάντασ ἀνθρώπουσ, ἡ Τύχη καὶ ταὐτόματον ἔκπυστον ἐποίησε γενέσθαι. περὶ ἧσ κἀν βραχεῖ πλείω διελθεῖν ἴσωσ οὐκ ἄκαιρόν ἐστι. μετὰ τὴν ἐπ’ Ἀλλίᾳ ποταμῷ Ῥωμαίων μεγάλην ἧτταν οἱ μὲν εἰσ Ῥώμην κατάραντεσ ἀπὸ τῆσ φυγῆσ καὶ ταραχῆσ συναναπλήσαντεσ τὸν δῆμον ἐξεπτόησαν καὶ διεσκέδασαν, ὀλίγων εἰσ τὸ Καπετώλιον ἀνασκευασαμένων καὶ διακαρτερούντων. οἱ δ’ εὐθὺσ ἀπὸ τῆσ τροπῆσ εἰσ Βηίουσ συναθροισθέντεσ ᾑροῦντο δικτάτωρα Φούριον Κάμιλλον, ὃν εὐτυχῶν μὲν καὶ ὑψαυχενῶν ὁ δῆμοσ ἀπεσείσατο καὶ κατέβαλε, δίκῃ περιπεσόντα δημοσίων κλοπῶν· πτήξασ δὲ καὶ ταπεινωθεὶσ ἀνεκαλεῖτο μετὰ τὴν ἧτταν, ἐγχειρίζων καὶ παραδιδοὺσ ἀνυπεύθυνον ἡγεμονίαν. ἵν’ οὖν μὴ καιρῷ δοκῇ νόμῳ δὲ λαμβάνειν ὁ ἀνήρ, μηδ’, ὡσ ἀπ ἐγνωκὼσ τὴν πόλιν, ὅπλοισ ἀρχαιρεσιάζῃ τὰ τοῦ στρατοῦ σποράδοσ καὶ πλάνητοσ, ἔδει τοὺσ ἐν Καπετωλίῳ βουλευτὰσ ἐπιψηφίσ ασθαι τὴν τῶν στρατιωτῶν γνώμην μαθόντασ. ἦν οὖν Γάιοσ Πόντιοσ ἀνὴρ ἀγαθόσ,’ καὶ τῶν δεδογμένων αὐτάγγελοσ ὑποστὰσ ἔσεσθαι τοῖσ ἐν Καπετωλίῳ μέγαν ἀνεδέξατο κίνδυνον·

ἡ γὰρ ὁδὸσ ἦν διὰ τῶν πολεμίων κύκλῳ φυλακαῖσ καὶ χάραξι τὴν ἄκραν περιεχόντων. ὡσ οὖν ἐπὶ τὸν ποταμὸν ἦλθε νύκτωρ, φελλοὺσ πλατεῖσ ὑποστερνισάμενοσ καὶ τὸ σῶμα τῇ κουφότητι, τοῦ ὀχήματοσ παραθέμενοσ ἀφῆκε τῷ ῥόῳ· τυχὼν δὲ πράου καὶ σχολαίωσ ὑποφέροντοσ ἥψατο τῆσ ἀντιπέρασ ὄχθησ ἀσφαλῶσ, καὶ ἀποβὰσ ἐχώρει πρὸσ τὸ τῶν φώτων διάκενον, τῷ τε σκότει καὶ ’τῇ σιωπῇ τὴν ἐρημίαν τεκμαιρόμενοσ·

ἐμφὺσ δὲ τῷ κρημνῷ, καὶ ταῖσ δεχομέναισ τὴν ἐπίβασιν καὶ παρεχούσαισ ἀντίληψιν ἐγκλίσεσι καὶ περιαγωγαῖσ καὶ τραχύτησι τῆσ πέτρασ παραδοὺσ ἑαυτὸν καὶ ἐπερεισάμενοσ ἐξίκετο πρὸσ τὸ ἄνω πέτρασ καὶ ἀναληφθεὶσ ὑπὸ τῶν προφυλάκων ἐδήλωσε τοῖσ ἔσω τὰ δεδογμένα· καὶ λαβὼν τὸ ψήφισμα πάλιν ᾤχετο πρὸσ τὸν Κάμιλλον.

ἡμέρασ δὲ τῶν βαρβάρων τισ ἄλλωσ τὸν τόπον περιιὼν ὡσ εἶδε τοῦτο μὲν ἴχνη ποδῶν ἀκρώνυχα καὶ περιολισθήσεισ, τοῦτο δ’ ἀποτριβὰσ καὶ περικλάσεισ τῆσ ἐπιβλαστανούσησ τοῖσ γεώδεσι πόασ ὁλκούσ τε σώματοσ πλαγίουσ καὶ ἀπερείσεισ, ἔφραζε τοῖσ ἄλλοισ. οἱ δὲ δείκνυσθαι τὴν ὁδὸν αὑτοῖσ ὑπὸ τῶν πολεμίων νομίζοντεσ ἐπεχείρουν ἁμιλλᾶσθαι, καὶ τῆσ νυκτὸσ τὸ ἐρημότατον διαφυλάξαντεσ ἀνέβησαν λαθόντεσ οὐ μόνον τοὺσ φύλακασ, ἀλλὰ καὶ τοὺσ συνεργοὺσ καὶ προκοίτουσ τῆσ φρουρᾶσ κύνασ ὕπνῳ κρατηθέντασ. οὐ μὴν ἠπόρησεν ἡ τῆσ Ῥώμησ Τύχη φωνῆσ κακὸν τοσοῦτο μηνῦσαι καὶ φράσαι δυναμένησ.

χῆνεσ ἱεροὶ περὶ τὸν νεὼν τῆσ Ἥρασ ἐτρέφοντο θεραπεύοντεσ τὴν θεόν. φύσει μὲν οὖν τὸ ζῷον εὐθορύβητόν ἐστι καὶ ψοφοδεέσ· τότε δέ, συντόνου περὶ τοὺσ ἔνδον οὔσησ ἀπορίασ ἀμελουμένων αὐτῶν, λεπτὸσ ἦν καὶ λιμώδησ ὁ ὕπνοσ, ὡστ’ εὐθὺσ ᾔσθοντο τῶν πολεμίων ὑπερφανέντων τῆσ στεφάνησ καὶ καταβοῶντεσ ἰταμῶσ προσεφέροντο, καὶ τῇ τῶν ὅπλων ὄψει μᾶλλον ἐκταραττόμενοι κλαγγῆσ διατόρου καὶ τραχείασ ἐνεπεπλήκεσαν τὸν τόπον ὑφ’ ἧσ ἀναστάντεσ οἱ Ῥωμαῖοι καὶ συμφρονήσαντεσ τὸ γενόμενον ἐώσαντο καὶ κατεκρήμνισαν τοὺσ πολεμίουσ. πομπεύει δὲ μέχρι νῦν ἐπὶ μνήμῃ τῶν τότε συμπτωμάτων κύων μὲν ἀνεσταυρωμένοσ, χὴν δὲ μάλα σεμνῶσ ἐπὶ στρωμνῆσ πολυτελοῦσ καὶ φορείου καθήμενοσ.

ἡ δ’ ὄψισ ἐπιδείκνυται Τ ύχησ ἰσχὺν καὶ πρὸσ ἅπαν εὐπορίαν ἐκ τῶν παραλόγων, ὅταν τι πραγματεύηται καὶ στρατηγῇ, νοῦν μὲν ἀλόγοισ καὶ ἄφροσιν, ἀλκὴν δὲ καὶ θράσοσ δειλοῖσ ἐντιθείσησ. τίσ γὰρ οὐκ ἂν ὡσ ἀληθῶσ ἐκπλαγείη καὶ θαυμάσειεν ἐπιμαθὴσ γενόμενοσ καὶ λογισμῷ τινι τὴν τότε κατήφειαν καὶ τὴν νῦν ὑπάρχουσαν εὐδαιμονίαν τῆσ πόλεωσ περιλαβὼν καὶ ἀποβλέψασ ναῶν λαμπρότητα καὶ πλοῦτον ἀναθημάτων καὶ τεχνῶν ἁμίλλασ καὶ φιλοτιμίασ πόλεων καὶ στεφάνουσ βασιλέων, καὶ ὅσα γῆ φέρει καὶ θάλαττα καὶ νῆσοι καὶ ἤπειροι καὶ ποταμοὶ καὶ δένδρα καὶ ζῷα καὶ πεδία καὶ ὄρη καὶ μέταλλα, πάντων ἀπαρχὰσ ἐριζούσασ εἰσ κάλλοσ ὄψει καὶ χάριτι κοσμούσῃ τὸν τόπον, ὡσ ταῦτα παρὰ μικρὸν ἦλθε μὴ γενέσθαι μηδ’ εἶναι; πυρὶ δὲ καὶ σκότει φοβερῷ καὶ ὄρφνῃ καὶ ξίφεσι βαρβάροισ καὶ μιαιφόνοισ θυμοῖσ κρατουμένων πάντων, εὐτελῆ καὶ ἄλογα καὶ ἄτολμα θρέμματα σωτηρίασ ἀρχὴν παρέσχε καὶ τοὺσ μεγάλουσ ἐκείνουσ ἀριστεῖσ καὶ ἡγεμόνασ Μαλλίουσ καὶ Σερουιλίουσ καὶ Ποστουμίουσ καὶ Παπιρίουσ, τῶν αὖθισ οἴκων γενάρχασ, παρ’ οὐδὲν ἥκοντασ ἀπολέσθαι, χῆνεσ ἀνέστησαν ὑπὲρ τοῦ πατρίου θεοῦ καὶ τῆσ πατρίδοσ ἀμύνεσθαι.

εἰρήνην θέμενοι πρὸσ τὸν Κάμιλλον, οὐδ’ ἀμφισβήτησισ ἔστι πρὸσ τὴν Τύχην ὡσ οὐχὶ τῆσ σωτηρίασ αἰτία κατέστη περισπάσασα τοὺσ πολεμίουσ, μᾶλλον δ’ ἀποσπάσασα τῆσ Ῥώμησ ἀπροσδοκήτωσ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

Ancient Greek Text

Plutarch, De fortuna Romanorum, section 12

(플루타르코스, De fortuna Romanorum, section 12)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION