Plutarch, De Herodoti malignitate, section 35

(플루타르코스, De Herodoti malignitate, section 35)

"οἱ γὰρ Φωκεῖσ μοῦνοι τῶν ταύτῃ ἀνθρώπων οὐκ ἐμήδιζον, κατ’ ἄλλο μὲν οὐδέν, ὡσ ἐγὼ συμβαλλόμενοσ εὑρίσκω, κατὰ δὲ τὸ ἔχθοσ τὸ Θεσσαλῶν εἰ δὲ Θεσσαλοὶ τὰ Ἑλλήνων ηὖξον, ὡσ ἐμοὶ δοκεῖ, ἐμήδιζον ἂν οἱ Φωκεῖσ. τὸν Παρνασόν.

συντιθεὶσ κατ’ αὐτῶν καὶ κελεύων οὐκ ἀφ’ ὧν ἔπραξαν,, ἀλλ’ ἀφ’ ὧν ἔπραξαν ἄν, εἰ μὴ ταῦτα Θεσσαλοῖσ ἔδοξε, κρίνεσθαι τὴν διάνοιαν αὐτῶν, ὥσπερ χώρασ ἀντειλημμένησ ὑφ’ ἑτέρων τῆσ προδοσίασ ἀπολειφθέντασ.

ἐπιχειρεῖ τοῦ μηδισμοῦ παραιτεῖσθαι, λέγων ὡσ οὐ ταῦτ’ ἐβούλοντο, τῇ δὲ πρὸσ Φωκέασ διαφορᾷ τοῖσ Ἕλλησι προστιθεμένουσ ὁρῶντεσ αὐτοὶ παρὰ γνώμην ἐμήδισαν, ἆρ’ οὐκ ἂν αἴσχιστα κολακεύειν ἔδοξε καὶ πρὸσ ἑτέρων χάριν αἰτίασ χρηστὰσ ἐπὶ πράγμασι φαύλοισ πορίζων διαστρέφειν τὴν ἀλήθειαν;

ἐγὼ μὲν οἶμαι.

πῶσ οὖν οὐ περιφανέστατα δόξει συκοφαντεῖν ὁ μὴ δι’ ἀρετὴν τὰ βέλτιστα Φωκεῖσ ἑλμένουσ ἀποφαινόμενοσ, ἀλλ’ ὅτι τἀναντία Θεσσαλοὺσ ἔγνωσαν φρονοῦντασ; οὐδὲ γὰρ εἰσ ἑτέρουσ, ὥσπερ εἰώθεν, ἀνάγει τὴν διαβολὴν ἀκηκοέναι λέγων ἀλλ’ αὐτὸσ εὑρίσκειν συμβαλλόμενοσ. εἰπεῖν οὖν ἔδει τὰ τεκμήρια, δι’ ὧν ἐπείσθη τοὺσ ὅμοια πράττοντασ τοῖσ ἀρίστοισ ταὐτὰ τοῖσ φαυλοτάτοισ διανοηθῆναι·

τὸ γὰρ τῆσ ἔχθρασ γελοῖόν ἐστιν· ἰδίασ ἀπεχθείασ ὁ κοινὸσ ἀπέκρυψε κίνδυνοσ, ὥστε τῶν ἄλλων παθῶν ἐκπεσόντασ ἢ τῷ καλῷ δι’ ἀρετὴν ἢ τῷ συμφέροντι δι’ ἀνάγκην προστίθεσθαι τὴν γνώμην.

οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ μετὰ τὴν ἀνάγκην ἐκείνην, κατελήφθησαν ὑπὸ Μήδοισ γενέσθαι, πάλιν μετεβάλοντο πρὸσ τοὺσ Ἕλληνασ οἱ ἄνδρεσ, καὶ Λακράτησ μὲν αὐτοῖσ ὁ Σπαρτιάτησ ἄντικρυσ ἐμαρτύρησεν·

αὐτὸσ δ’ ὁ Ἡρόδοτοσ ὥσπερ ἐκβιασθεὶσ ἐν τοῖσ Πλαταιικοῖσ ὁμολογεῖ καὶ Φωκέασ παραγενέσθαι τοῖσ Ἕλλησιν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION