Plutarch, chapter 31

(플루타르코스, chapter 31)

οὐ μὴν ἔμειναν οἱ περὶ τόν Ὀκταούϊον, ἀλλὰ συγκατέβαινον ἀπὸ τοῦ λόφου· τοὺσ δὲ ῥαβδούχουσ ἑπομένουσ ὁ Κράσσοσ ἀπήλασεν. πρῶτοι δὲ τῶν βαρβάρων ἀπήντησαν αὐτῷ δύο μιξέλληνεσ, οἳ καὶ προσεκύνησαν τόν Κράσσον ἀπὸ τῶν ἵππων ἁλόμενοι, καὶ προσαγορεύσαντεσ ἑλλάδι φωνῇ παρεκάλουν προπέμψαι τινάσ, οἷσ ἐπιδείξεται Σουρήνασ ἑαυτὸν καὶ τοὺσ περὶ αὑτὸν ἀνόπλουσ καὶ ἀσιδήρουσ προσερχομένουσ, ὁ δὲ Κράσσοσ ἀπεκρίνατο μέν ὡσ, εἰ καὶ τόν ἐλάχιστον εἶχε τοῦ ζῆν λόγον, οὐκ ἂν εἷσ χεῖρασ αὐτοῖσ ἦλθεν, ὅμωσ δὲ δύο Ῥωσκίουσ ἀδελφοὺσ ἔπεμψε πευσομένουσ ἐπί τίσι καὶ πόσοι συνίασιν. "πεζὸσ ὁ Ῥωμαίων αὐτοκράτωρ, ἡμεῖσ δὲ ὀχούμεθα ;

καὶ προσαγαγεῖν ἐκέλευσεν ἵππον αὐτῷ. τοῦ δὲ Κράσσου φήσαντοσ οὔτε αὐτὸν ἁμαρτάνειν οὔτ’ ἐκεῖνον, ὡσ ἑκατέρῳ πάτριόν ἐστι ποιουμένουσ τὴν σύνοδον, εἶναι μέν αὐτόθεν ἔφη σπονδὰσ καὶ εἰρήνην ὁ Σουρήνασ Ὑρώδῃ τε βασιλεῖ καὶ Ῥωμαίοισ, δεῖν δὲ γράψασθαι τὰσ συνθήκασ ἐπὶ τόν ποταμὸν προσελθόντασ·

καὶ προὔτεινε τὴν δεξιὰν αὐτῷ. "βασιλεὺσ γάρ σοι δίδωσι τοῦτον" ἅμα δ’ ἵπποσ τε τῷ Κράσσῳ παρέστη χρυσοχάλινοσ, οἵ τε ἀναβολεῖσ αὐτὸν ἀράμενοι περιεβίβασαν καὶ παρείποντο πληγῇ τόν ἵππον ἐπιταχύνοντεσ. Ὀκταούϊοσ δὲ πρῶτοσ ἀντιλαμβάνεται τῶν χαλινῶν, καὶ μετ’ ἐκεῖνον εἷσ τῶν χιλιάρχων Πετρώνιοσ, εἶτα οἱ λοιποὶ περιίσταντο τόν τε ἵππον ἀνακόπτειν πειρώμενοι καὶ τοὺσ πιεζοῦντασ τόν Κράσσον ἐξ ἐκατέρου μέρουσ ἀφέλκοντεσ.

ὠθισμοῦ δὲ γενομένου καὶ ταραχῆσ, εἶτα πληγῶν, Ὀκταούϊοσ μέν ἀνασπάσασ τὸ ξίφοσ ἑνὸσ τῶν βαρβάρων κτείνει τόν ἱπποκόμον, ἕτεροσ δὲ τόν Ὀκταούϊον ἐκ τῶν ὄπισθεν πατάξασ.

Πετρώνιοσ δὲ ὅπλου μέν οὐκ εὐπόρησεν, εἷσ δὲ τόν θώρακα πληγεὶσ ἀπεπήδησεν ἄτρωτοσ· τόν δὲ Κράσσον ὄνομα Πομαξάθρησ Πάρθοσ ἀπέκτεινεν. οἱ δ’ οὔ φασιν, ἀλλ’ ἕτερον μέν εἶναι τόν ἀποκτείναντα, τοῦτον δὲ κειμένου τὴν κεφαλὴν ἀποκόψαι καὶ τὴν δεξιάν.

εἰκάζεται δὲ ταῦτα μᾶλλον ἢ γινώσκεται· τῶν γὰρ παρόντων οἱ μέν ἐκεῖ μαχόμενοι περὶ τόν Κράσσον ἀνῃρέθησαν, οἱ δ’ εὐθὺσ ἀνεπήδησαν ἐπὶ τόν λόφον. ἐπελθόντων δὲ τῶν Πάρθων καὶ λεγόντων ὅτι Κράσσοσ μέν δίκην δέδωκε, τοὺσ δ’ ἄλλουσ κελεύει Σουρήνασ κατιέναι θαρροῦντασ, οἱ μέν ἐνεχείρισαν αὑτοὺσ καταβάντεσ, οἱ δὲ τῆσ νυκτὸσ ἐσπάρησαν, καὶ τούτων ὀλίγοι παντάπασι διεσώθησαν·

τοὺσ δ’ ἄλλουσ ἐκθηρεύοντεσ οἱ Ἄραβεσ συνελάμβανον καὶ διέφθειρον. λέγονται δ’ οἱ πάντεσ δισμύριοι μέν ἀποθανεῖν, μύριοι δὲ ἁλῶναι ζῶντεσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION