Plutarch, chapter 21

(플루타르코스, chapter 21)

ταῦτα τοῦ Κράσσου διασκοποῦντοσ ἔτι καὶ βουλευομένου παραγίνεται φύλαρχοσ Ἀράβων, Ἀριάμνησ ὄνομα, δολερὸσ καὶ παλίμβολοσ ἀνὴρ καὶ πάντων ὅσα συνήνεγκεν εἰσ ὄλεθρον ἡ τύχη κακὰ, μέγιστον αὐτοῖσ καὶ τελειότατον γενόμενοσ· τοῦτον δ’ ᾔδεσαν ἔνιοι τῶν Πομπηϊῴ συνεστρατευμένων ἀπολαύσαντά τι τῆσ ἐκείνου φιλανθρωπίασ καὶ δόξαντα φιλορρώμαιον εἶναι·

τότε δ’ ὑφεῖτο τῷ Κράσσῳ μετὰ γνώμησ τῶν βασιλέωσ στρατηγῶν, εἰ δύναιτο παρατρέψασ αὐτὸν ἀπωτάτω τοῦ ποταμοῦ καὶ τῶν ὑπωρειῶν εἰσ πεδίον ἐκβαλεῖν ἀχανὲσ καὶ περιελαυνόμενον. πάντα γὰρ διενοοῦντο μᾶλλον ἢ κατὰ στόμα προσφέρεσθαι Ῥωμαίοισ. ἐλθὼν οὖν πρὸσ τὸν Κράσσον ὁ βάρβαροσ ἦν δὲ καὶ πιθανὸσ εἰπεῖν Πομπήϊον μὲν ὡσ εὐεργέτην ἐπῄνει, Κράσσον δὲ, τῆσ δυνάμεωσ μακαρίσασ ἐμέμφετο τῆσ διατριβῆσ μέλλοντα καὶ παρασκευαζόμενον, ὥσπερ ὅπλων αὐτῷ δεῆσον, οὐ χειρῶν οὐδὲ ποδῶν τῶν ταχίστων ἐπ’ ἀνθρώπουσ οἳ πάλαι ζητοῦσιν ἁρπάσαντεσ τὰ τιμιώτατα τῶν χρημάτων καὶ σωμάτων εἰσ Σκύθασ ἢ Ὑρκανοὺσ ἀναπτέσθαι.

"σπεύδειν ἔδει, πρὶν ἅπασαν ἐν ταὐτῷ γενέσθαι τὴν δύναμιν ἀναθαρσήσαντοσ βασιλέωσ·

"ἐπεὶ νῦν γε Σουρήνασ ὑμῖν προβέβληται καὶ Σιλλάκησ ἐφ’ αὑτοὺσ ἀναδεξάμενοι τὴν δίωξιν, ὁ δ’ οὐδαμῇ φανερόσ ἐστιν. ταῦτα δὲ ἦν ψευδῆ πάντα, διχῇ γὰρ εὐθὺσ Ὑρώδησ διελὼν τὴν δύναμιν αὐτὸσ μὲν Ἀρμενίαν ἐπόρθει τιννύμενοσ Ἀρταουάσδην, Σουρήναν δ’ ἀφῆκεν ἐπὶ Ῥωμαίουσ, οὐχ ὑπερφροσύνῃ χρώμενοσ, ὡσ ἔνιοί φασιν·

οὐ γὰρ ἦν τοῦ αὐτοῦ Κράσσον μὲν ἀπαξιοῦν ἀνταγωνιστήν, ἄνδρα Ῥωμαίων πρῶτον, Ἀρταουάσδῃ δὲ προσπολεμεῖν καὶ ταῖσ Ἀρμενίων ἐπιόντα κώμαισ ἐξαιρεῖν ἀλλὰ καὶ πάνυ δοκεῖ καταδείσασ τὸν κίνδυνον αὐτὸσ μὲν ἐφεδρεύειν καὶ καραδοκεῖν τὸ μέλλον, Σουρήναν δὲ προκαθεῖναι πειρασόμενον μάχησ καὶ περιέλξοντα τοὺσ πολεμίουσ. οὐδὲ γὰρ ἦν τῶν τυχόντων ὁ Σουρήνασ, ἀλλὰ πλούτῳ μὲν καὶ γένει καὶ δόξῃ μετὰ βασιλέα δεύτεροσ, ἀνδρείᾳ δὲ καὶ δεινότητι τῶν καθ’ αὑτὸν ἐν Πάρθοισ πρῶτοσ ἔτι δὲ μεγέθει καὶ κάλλει σώματοσ ὡσ οὐδεὶσ ἕτεροσ, ἐξήλαυνε δὲ καθ’ ἑαυτὸν ἀεὶ χιλίαισ σκευοφορούμενοσ καμήλοισ, καὶ διακοσίασ ἀπήνασ ἐπήγετο παλλακίδων, ἱππεῖσ δὲ κατάφρακτοι χίλιοι, πλείονεσ δὲ τῶν κούφων παρέπεμπον, εἶχε δὲ τοὺσ σύμπαντασ ἱππεῖσ ὁμοῦ πελάτασ τε καὶ δούλουσ μυρίων οὐκ ἀποδέοντασ.

κατὰ γένοσ μὲν οὖν ἐξ ἀρχῆσ ἐκέκτητο βασιλεῖ γενομένῳ Πάρθων ἐπιτιθέναι τὸ διάδημα πρῶτοσ, Ὑρώδην δὲ τοῦτον αὐτὸν ἐξεληλαμένον εἰσ Πάρθουσ κατήγαγε, καὶ Σελεύκειαν αὐτῷ τὴν μεγάλην εἷλε πρῶτοσ ἐπιβὰσ τοῦ τείχουσ καὶ τρεψάμενοσ ἰδίᾳ χειρὶ τοὺσ ἀντιστάντασ.

οὔπω δὲ γεγονὼσ ἔτη τριάκοντα κατ’ ἐκεῖνον τὸν χρόνον εὐβουλίασ καὶ συνέσεωσ δόξαν εἶχε μεγίστην, οἷσ οὐχ ἥκιστα καὶ τὸν Κράσσον ἔσφηλε, διὰ θάρσοσ καὶ φρόνημα πρῶτον, εἶτα ὑπὸ δέουσ καὶ συμφορῶν ταῖσ ἀπάταισ εὐχείρωτον γενόμενον.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION