Plutarch, Cato the Younger, chapter 68

(플루타르코스, Cato the Younger, chapter 68)

οὕτω δὲ διαλύσασ τὸ σύνδειπνον, καὶ περιπατήσασ μετὰ τῶν φίλων τόν συνήθη μετὰ τὸ δεῖπνον περίπατον, καὶ τοῖσ ἄρχουσι τῶν φυλάκων ἃ καιρὸσ ἦν προστάξασ, ἀπιὼν εἰσ τὸ δωμάτιον ἤδη, τόν τε παῖδα καὶ τῶν φίλων ἕκαστον μᾶλλον ἢ πρότερον εἰώθει προσαγαγόμενοσ καὶ φιλοφρονηθείσ, πάλιν ὑποψίαν παρέσχε τοῦ μέλλοντοσ. εἰσελθὼν δὲ καὶ κατακλιθεὶσ ἔλαβεν εἰσ χεῖρασ τῶν Πλάτωνοσ διαλόγων τόν περὶ ψυχῆσ·

καὶ διελθὼν τοῦ βιβλίου τὸ πλεῖστον καὶ ἀναβλέψασ ὑπὲρ κεφαλῆσ, ὡσ οὐκ εἶδε κρεμάμενον τὸ ξίφοσ ὑ̔φῄρητο γὰρ ὁ παῖσ ἔτι δειπνοῦντοσ αὐτοῦ, καλέσασ οἰκέτην ἠρώτησεν ὅστισ λάβοι τὸ ἐγχειρίδιον. σιωπῶντοσ δὲ ἐκείνου πάλιν ἦν πρὸσ τῷ βιβλίῳ· καὶ μικρὸν διαλιπών, ὥσπερ οὐ σπεύδων οὐδὲ ἐπειγόμενοσ, ἄλλωσ δὲ τὸ ξίφοσ ἐπιζητῶν, ἐκέλευσε κομίσαι. διατριβῆσ δὲ γινομένησ καὶ μηδενὸσ κομίζοντοσ, ἐξαναγνοὺσ τὸ βιβλίον αὖθισ ἐκάλει καθ’ ἕνα τῶν οἰκετῶν καὶ μᾶλλον ἐνέτεινε τὴν φωνὴν τὸ ξίφοσ ἀπαιτῶν·

ἑνὸσ δὲ καὶ πὺξ τὸ στόμα πατάξασ ᾕμαξε τὴν αὐτοῦ χεῖρα, χαλεπαίνων καὶ βοῶν ἤδη μέγα παραδίδοσθαι τῷ πολεμίῳ γυμνὸσ ὑπὸ τοῦ παιδὸσ αὐτοῦ καὶ τῶν οἰκετῶν, ἄχρι οὗ κλαίων ὁ υἱὸσ εἰσέδραμε μετὰ τῶν φίλων καὶ περιπεσὼν ὠδύρετο καὶ καθικέτευεν. "ἐγὼ καὶ ποῦ λέληθα παρανοίασ ἡλωκώσ, ὅτι διδάσκει μέν οὐδεὶσ οὐδεὶσ μεταπείθει περὶ ὧν δοκῶ κακῶσ βεβουλεῦσθαι, κωλύομαι δὲ χρῆσθαι τοῖσ ἐμαυτοῦ λογισμοῖσ καὶ παροπλίζομαι;

"τί δ’ οὐχὶ καὶ συνδεῖσ, ὦ γενναῖε, τόν πατέρα καὶ τὰσ χεῖρασ ἀποστρέφεισ, μέχρι ἂν ἐλθὼν Καῖσαρ εὑρ́ῃ με μηδὲ ἀμύνασθαι δυνάμενον; "οὐ γὰρ ἐπ’ ἐμαυτόν γε δέομαι ξίφουσ, ὅπου καὶ τὸ πνεῦμα βραχὺν χρόνον ἐπισχόντα καὶ τὴν κεφαλὴν ἅπαξ πατάξαντα πρὸσ τὸν τοῖχον ἀποθανεῖν ἔνεστι.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION