Plutarch, Aratus, chapter 53

(플루타르코스, Aratus, chapter 53)

οὕτω δὲ αὐτοῦ τελευτήσαντοσ ἐν Αἰγίῳ τὸ ἑπτακαιδέκατον στρατηγοῦντοσ, καὶ τῶν Ἀχαιῶν φιλοτιμουμένων ἐκεῖ γενέσθαι ταφὰσ καὶ μνήματα πρέποντα τῷ βίῳ τὸν ἀνδρόσ, Σικυώνιοι συμφορὰν ἐποιοῦντο μὴ παρ’ αὐτοῖσ τεθῆναι τὸ σῶμα. καὶ τοὺσ μὲν Ἀχαιοὺσ ἔπεισαν ἐφιέναι, νόμου δὲ ὄντοσ ἀρχαίου μηδένα θάπτεσθαι τειχῶν ἐντόσ, ἰσχυρᾶσ τε τῷ νόμῳ δεισιδαιμονίασ προσούσησ, ἔπεμψαν εἰσ Δελφοὺσ ὑπὲρ τούτων ἐρησόμενοι τὴν Πυθίαν.

ἡ δὲ αὐτοῖσ ἀναιρεῖ τὸν χρησμὸν τόνδε· βουλεύῃ, Σικυών, ζωάγριον αἰὲν Ἀράτου, ἀμφ’ ὁσίῃ θαλίῃ τε κατοιχομένοιο ἄνακτοσ; ὡσ τὸ βαρυνόμενον τῷδ’ ἀνέρι καὶ τὸ βαρῦνον γαίησ ἔστ’ ἀσέβημα καὶ οὐρανοῦ ἠδὲ θαλάσσησ. κομισθείσησ δὲ τῆσ μαντείασ οἵ τε Ἀχαιοὶ σύμπαντεσ ἥσθησαν, καὶ διαφερόντωσ οἱ Σικυώνιοι μεταβαλόντεσ εἰσ ἑορτὴν τὸ πένθοσ εὐθὺσ ἐκ τοῦ Αἰγίου τὸν νεκρὸν ἐστεφανωμένοι καὶ λευχειμονοῦντεσ ὑπὸ παιάνων καὶ χορῶν εἰσ τὴν πόλιν ἀνῆγον, καὶ τόπον ἐξελόμενοι περίοπτον ὥσπερ οἰκιστὴν καὶ σωτῆρα τῆσ πόλεωσ ἐκήδευσαν.

καὶ καλεῖται μέχρι νῦν Ἀράτειον, καὶ θύουσιν αὐτῷ θυσίαν, τὴν μέν, ᾗ τὴν πόλιν ἀπήλλαξε τῆσ τυραννίδοσ ἡμέρᾳ πέμπτῃ Δαισίου μηνόσ, ὃν Ἀθηναῖοι καλοῦσιν Ἀνθεστηριῶνα, καὶ τὴν θυσίαν ἐκείνην Σωτήρια προσαγορεύουσι, τὴν δὲ τοῦ μηνὸσ ἐν ἡ γενέσθαι τὸν ἄνδρα διαμνημονεύουσι.

τῆσ μὲν οὖν προτέρασ ὁ τὸν Διὸσ τοῦ Σωτῆροσ κατήρχετο θυηπόλοσ, τῆσ δὲ δευτέρασ ὁ τὸν Ἀράτου, στρόφιον οὐχ ὁλόλευκον, ἀλλὰ μεσοπόρφυρον ἔχων, μέλη δὲ ᾔδετο πρὸσ κιθάραν ὑπὸ τῶν περὶ τὸν Διόνυσον τεχνιτῶν, καὶ συνεπόμπευεν ὁ γυμνασίαρχοσ ἡγούμενοσ τῶν τε παίδων καὶ τῶν ἐφήβων, εἶτα ἐφείπετο ἡ βουλὴ στεφανηφοροῦσα καὶ τῶν ἄλλων πολιτῶν ὁ βουλόμενοσ. ὧν ἔτι δείγματα μικρὰ ταῖσ ἡμέραισ ἐκείναισ ἐξοσιούμενοι διαφυλάττουσιν αἱ δὲ πλεῖσται τῶν τιμῶν ὑπὸ χρόνου καὶ πραγμάτων ἄλλων ἐκλελοίπασιν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION