Plutarch, Aemilius Paulus, chapter 12

(플루타르코스, Aemilius Paulus, chapter 12)

Αἰμίλιον δὲ Παῦλον, ὡσ ἐξώρμησεν ἐπὶ στρατείαν, πλοῦ μὲν εὐτυχίᾳ καὶ ῥᾳστώνῃ χρήσασθαι πορείασ κατὰ δαίμονα τίθημι, σὺν τάχει καὶ μετ’ ἀσφαλείασ εἰσ τὸ στρατόπεδον κομισθέντα· τοῦ δὲ πολέμου καὶ τῆσ στρατηγίασ αὑτοῦ τὸ μὲν τόλμησ ὀξύτητι, τὸ δὲ βουλεύμασι χρηστοῖσ, τὸ δὲ φίλων ἐκθύμοισ ὑπηρεσίαισ, τὸ δὲ τῷ παρὰ τὰ δεινὰ θαρρεῖν καὶ χρῆσθαι λογισμοῖσ ἀραρόσιν ὁρῶν διαπεπραγμένον, οὐκ ἔχω τῇ λεγομένῃ τοῦ ἀνδρὸσ εὐτυχίᾳ λαμπρὸν ἀποδοῦναι καὶ διάσημον ἔργον οἱο͂ν ἑτέρων στρατηγῶν. εἰ μή τισ ἄρα τὴν Περσέωσ φιλαργυρίαν Αἰμιλίῳ τύχην ἀγαθὴν περὶ τὰ πράγματα γενέσθαι φησίν, ἣ λαμπρὰ καὶ μεγάλα πρὸσ τὸν πόλεμον ἀρθέντα ταῖσ ἐλπίσι τὰ Μακεδόνων ἀνέτρεψε καὶ κατέβαλε, πρὸσ ἀργύριον ἀποδειλιάσαντοσ.

ἧκον μὲν γὰρ αὐτῷ δεηθέντι Βαστέρναι, μύριοι μὲν ἱππεῖσ, μύριοι δὲ παραβάται, μισθοφόροι πάντεσ, ἄνδρεσ οὐ γεωργεῖν εἰδότεσ, οὐ πλεῖν, οὐκ ἀπὸ ποιμνίων ζῆν νέμοντεσ, ἀλλ’ ἓν ἔργον καὶ μίαν τέχνην μελετῶντεσ ἀεὶ μάχεσθαι καὶ κρατεῖν τῶν ἀντιταττομένων. ὡσ δὲ περὶ τὴν Μαιδικὴν καταστρατοπεδεύσαντεσ ἐπεμίγνυντο τοῖσ παρὰ τοῦ βασιλέωσ ἄνδρεσ ὑψηλοὶ μὲν τὰ σώματα, θαυμαστοὶ δὲ τὰσ μελέτασ, μεγάλαυχοι δὲ καὶ λαμπροὶ ταῖσ κατὰ τῶν πολεμίων ἀπειλαῖσ, θάρσοσ παρέστησαν τοῖσ Μακεδόσι καὶ δόξαν ὡσ τῶν Ῥωμαίων οὐχ ὑπομενούντων, ἀλλ’ ἐκπλαγησομένων τὴν ὄψιν αὐτὴν καὶ τὴν κίνησιν ἔκφυλον οὖσαν καὶ δυσπρόσοπτον.

οὕτω διαθεὶσ τοὺσ ἀνθρώπουσ ὁ Περσεύσ καὶ τοιούτων ἐμπλήσασ ἐλπίδων, αἰτούμενοσ καθ’ ἕκαστον ἡγεμόνα χιλίουσ, πρὸσ τὸ γιγνόμενον τοῦ χρυσίου πλῆθοσ ἰλιγγιάσασ καὶ παραφρονήσασ ὑπὸ μικρολογίασ ἀπείπατο καὶ προήκατο τὴν συμμαχίαν, ὥσπερ οἰκονομῶν, οὐ πολεμῶν Ῥωμαίοισ, καὶ λογισμὸν ἀποδώσων ἀκριβῆ τῆσ εἰσ τὸν πόλεμον δαπάνησ οἷσ ἐπολέμει·

καίτοι διδασκάλουσ εἶχεν ἐκείνουσ, οἷσ ἄνευ τῆσ ἄλλησ παρασκευῆσ στρατιωτῶν δέκα μυριάδεσ ἦσαν ἠθροισμέναι καὶ παρεστῶσαι ταῖσ χρείαισ. ὁ δὲ πρὸσ δύναμιν ἀνταίρων τηλικαύτην καὶ πόλεμον οὗ τοσοῦτον ἦν τὸ παρατρεφόμενον, διεμέτρει καὶ παρεσημαίνετο τὸ χρυσίον, ἅψασθαι δεδιὼσ ὥσπερ ἀλλοτρίων.

καὶ ταῦτ’ ἔπραττεν οὐ Λυδῶν τισ οὐδὲ Φοινίκων γεγονώσ, ἀλλὰ τῆσ Ἀλεξάνδρου καὶ Φιλίππου κατὰ συγγένειαν ἀρετῆσ μεταποιούμενοσ, οἳ τῷ τὰ πράγματα τῶν χρημάτων ὠνητά, μὴ τὰ χρήματα τῶν πραγμάτων ἡγεῖσθαι πάντων ἐκράτησαν. ἐρρέθη γοῦν ὅτι τὰσ πόλεισ αἱρεῖ τῶν Ἑλλήνων οὐ Φίλιπποσ, ἀλλὰ τὸ Φιλίππου χρυσίου.

Ἀλέξανδροσ δὲ τῆσ ἐπ’ Ἰνδοὺσ στρατείασ ἁπτόμενοσ, καὶ βαρὺν ὁρῶν καὶ δύσογκον ἤδη τὸν Περσικὸν ἐφελκομένουσ πλοῦτον τοὺσ Μακεδόνασ, πρώτασ ὑπέπρησε τὰσ βασιλικὰσ ἁμάξασ, εἶτα τοὺσ ἄλλουσ ἔπεισε ταὐτὸ ποιήσαντασ ἐλαφροὺσ ἀναζεῦξαι πρὸσ τὸν πόλεμον ὥσπερ λελυμένουσ. Περσεύσ δὲ τὸν χρυσὸν αὐτὸσ αὑτοῦ καὶ τέκνων καὶ βασιλείασ καταχεάμενοσ οὐκ ἠθέλησε δι’ ὀλίγων σωθῆναι χρημάτων, ἀλλὰ μετὰ πολλῶν κομισθεὶσ ὁ πλούσιοσ αἰχμάλωτοσ ἐπιδείξασθαι Ῥωμαίοισ ὅσα φεισάμενοσ ἐτήρησεν αὐτοῖσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION