Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φίληβος 226:

σφόδρα γε. κακὸν μὴν ἄγνοια καὶ ἣν δὴ λέγομεν ἀβελτέραν ἕξιν. τί μήν; ἐκ δὴ τούτων ἰδὲ τὸ γελοῖον ἥντινα φύσιν ἔχει. λέγε μόνον. ἔστιν δὴ πονηρία μέν τισ τὸ κεφάλαιον, ἕξεώσ τινοσ ἐπίκλην λεγομένη· τῆσ δ’ αὖ πάσησ πονηρίασ ἐστὶ τοὐναντίον πάθοσ ἔχον ἢ τὸ λεγόμενον ὑπὸ τῶν ἐν Δελφοῖσ γραμμάτων. τὸ "γνῶθι σαυτὸν" λέγεισ, ὦ Σώκρατεσ;