Pindar, Odes, nemean odes, nemean 1 ΧΡΟΜΙῼ ΑΙΤΝΑΙῼ ΙΠΠΟΙΣ

(핀다르, Odes, nemean odes, nemean 1 ΧΡΟΜΙῼ ΑΙΤΝΑΙῼ ΙΠΠΟΙΣ)

ἄμπνευμα σεμνὸν Ἀλφεοῦ, κλεινᾶν Συρακοσσᾶν θάλοσ Ὀρτυγία, δέμνιον Ἀρτέμιδοσ, Δάλου κασιγνήτα, σέθεν ἁδυεπὴσ ὕμνοσ ὁρμᾶται θέμεν αἶνον ἀελλοπόδων μέγαν ἵππων, Ζηνὸσ Αἰτναίου χάριν· ἁρ́μα δ’ ὀτρύνει Χρομίου Νεμέα θ’ ἔργμασιν νικαφόροισ ἐγκώμιον ζεῦξαι μέλοσ.

ἀρχαὶ δὲ βέβληνται θεῶν κείνου σὺν ἀνδρὸσ δαιμονίαισ ἀρεταῖσ.

ἔστι δ’ ἐν εὐτυχίᾳ πανδοξίασ ἄκρον· μεγάλων δ’ ἀέθλων Μοῖσα μεμνᾶσθαι φιλεῖ. Ζεὺσ ἔδωκεν Φερσεφόνᾳ, κατένευσέν τέ οἱ χαίταισ, ἀριστεύοισαν εὐκάρπου χθονὸσ Σικελίαν πίειραν ὀρθώσειν κορυφαῖσ πολίων ἀφνεαῖσ.

ὤπασε δὲ Κρονίων πολέμου μναστῆρά οἱ χαλκεντέοσ λαὸν ἵππαιχμον θαμὰ δὴ καὶ Ὀλυμπιάδων φύλλοισ ἐλαιᾶν χρυσέοισ μιχθέντα. πολλῶν ἐπέβαν καιρὸν οὐ ψεύδει βαλών.

ἔσταν δ’ ἐπ’ αὐλείαισ θύραισ ἀνδρὸσ φιλοξείνου καλὰ μελπόμενοσ, ἔνθα μοι ἁρμόδιον δεῖπνον κεκόσμηται, θαμὰ δ’ ἀλλοδαπῶν οὐκ ἀπείρατοι δόμοι ἐντί·

λέλογχε δὲ μεμφομένοισ ἐσλοὺσ ὕδωρ καπνῷ φέρειν ἀντίον.

τέχναι δ’ ἑτέρων ἕτεραι· χρὴ δ’ ἐν εὐθείαισ ὁδοῖσ στείχοντα μάρνασθαι φυᾷ. πράσσει γὰρ ἔργῳ μὲν σθένοσ, βουλαῖσι δὲ φρήν, ἐσσόμενον προϊδεῖν συγγενὲσ οἷσ ἕπεται.

Ἁγησιδάμου παῖ, σέο δ’ ἀμφὶ τρόπῳ τῶν τε καὶ τῶν χρήσιεσ.

οὐκ ἔραμαι πολὺν ἐν μεγάρῳ πλοῦτον κατακρύψαισ ἔχειν, ἀλλ’ ἐόντων εὖ τε παθεῖν καὶ ἀκοῦσαι φίλοισ ἐξαρκέων. πολυπόνων ἀνδρῶν.

ἐγὼ δ’ Ἡρακλέοσ ἀντέχομαι προφρόνωσ, ἐν κορυφαῖσ ἀρετᾶν μεγάλαισ ἀρχαῖον ὀτρύνων λόγον, ὡσ, ἐπεὶ σπλάγχνων ὕπο ματέροσ αὐτίκα θαητὰν ἐσ αἴγλαν παῖσ Διὸσ ὠδῖνα φεύγων διδύμῳ σὺν κασιγνήτῳ μόλεν, ὡσ οὐ λαθὼν χρυσόθρονον Ἥραν κροκωτὸν σπάργανον ἐγκατέβα· ἀλλὰ θεῶν βασιλέα σπερχθεῖσα θυμῷ πέμπε δράκοντασ ἄφαρ.

τοὶ μὲν οἰχθεισᾶν πυλᾶν ἐσ θαλάμου μυχὸν εὐρὺν ἔβαν, τέκνοισιν ὠκείασ γνάθουσ ἀμφελίξασθαι μεμαῶτεσ·

ὁ δ’ ὀρθὸν μὲν ἄντεινεν κάρα, πειρᾶτο δὲ πρῶτον μάχασ, δισσαῖσι δοιοὺσ αὐχένων μάρψαισ ἀφύκτοισ χερσὶν ἑαῖσ ὄφιασ· ἀγχομένοισ δὲ χρόνοσ ψυχὰσ ἀπέπνευσεν μελέων ἀφάτων.

ἐκ δ’ ἄρ’ ἄτλατον δέοσ πλᾶξε γυναῖκασ, ὅσαι τύχον Ἀλκμήνασ ἀρήγοισαι λέχει·

καὶ γὰρ αὐτά, ποσσὶν ἄπεπλοσ ὀρούσαισ’ ἀπὸ στρωμνᾶσ, ὅμωσ ἄμυνεν ὕβριν κνωδάλων. ταχὺ δὲ Καδμείων ἀγοὶ χαλκέοισ ἀθρόοι σὺν ὅπλοισ ἔδραμον·

ἐν χερὶ δ’ Ἀμφιτρύων κολεοῦ γυμνὸν τινάσσων φάσγανον ἵκετ’, ὀξείαισ ἀνίαισι τυπείσ.

τὸ γὰρ οἰκεῖον πιέζει πάνθ’ ὁμῶσ· εὐθὺσ δ’ ἀπήμων κραδία κᾶδοσ ἀμφ’ ἀλλότριον. ἔστα δὲ θάμβει δυσφόρῳ τερπνῷ τε μιχθείσ.

εἶδε γὰρ ἐκνόμιον λῆμά τε καὶ δύναμιν υἱοῦ παλίγγλωσσον δέ οἱ ἀθάνατοι ἀγγέλων ῥῆσιν θέσαν. γείτονα δ’ ἐκκάλεσεν Διὸσ ὑψίστου προφάταν ἔξοχον, ὀρθόμαντιν Τειρεσίαν·

ὁ δέ οἱ φράζε καὶ παντὶ στρατῷ, ποίαισ ὁμιλήσει τύχαισ, ὅσσουσ μὲν ἐν χέρσῳ κτανών, ὅσσουσ δὲ πόντῳ θῆρασ ἀϊδροδίκασ· καί τινα σὺν πλαγίῳ ἀνδρῶν κόρῳ στείχοντα τὸν ἐχθρότατον φᾶσέ νιν δώσειν μόρῳ.

καὶ γὰρ ὅταν θεοὶ ἐν πεδίῳ Φλέγρασ Γιγάντεσσιν μάχαν ἀντιάζωσιν, βελέων ὑπὸ ῥιπαῖσι κείνου φαιδίμαν γαίᾳ πεφύρσεσθαι κόμαν ἔνεπεν·

δαίσαντα, πὰρ Δὶ Κρονίδᾳ σεμνὸν αἰνήσειν νόμον.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION