헬라어 문장 검색 - ΗψπερίΣπεεξηέ6́

(히페레이데스, Speeches, Κατὰ Δημοσθένουσ ὑπὲρ τῶν Ἁρπαλείων)

ἀλλ’ ἐγώ, ὦ [ἄνδρεσ] δικασταί, [ὅπερ καὶ] πρὸσ τοὺ[σ παρακαθη]μένουσ [ἀρτίωσ ἔλ]εγον, θαυ[μάζω] τουτὶ τὸ πρᾶ[γμα, εἰ δ]ὴ νὴ Δία κατὰ [Δημ]οσθένουσ μό[νου τ]ῶν ἐν τῇ πόλει [μήτε] οἱ νόμοι ἰσχύου[σιν, οἱ] κελεύοντεσ κύ[ρια εἶν]αι ὅσα ἄν τισ [αὐτ]ὸσ καθ’ αὑτοῦ διάθηται, μήτε τὰ ψηφίσματα τοῦ δήμου, καθ’ ἃ ὑμεῖσ μὲν ὀμωμόκατε τὴν ψῆφον οἴσειν, ἔγραψεν δὲ αὐτὰ οὐδεὶσ τῶν ἐχθρῶν τῶν Δημοσθένουσ, ἀλλ’ αὐτὸσ οὗτοσ, ἐψηφίσατο δὲ ὁ δῆμοσ [το]ύτου κελεύο[ντο]σ [καὶ μόνον] οὐχ ἑκου[σίωσ αὑτὸν ἀπο]λλύ[οντοσ] [καίτοι τὸ] δίκαιον, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ἁπλοῦν ὑπολαμβάνω ἡμῖν εἶναι πρὸσ Δημοσθένη. ὥσπερ γὰρ ἐπὶ τῶν ἰδίων ἐγκλημάτων πολλὰ διὰ προκλήσεων κρίνεται, οὕτωσ καὶ τουτὶ τὸ πρᾶγμα κέκριται. σκέψασθε γάρ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, οὑτωσί. ᾐτιάσατό σε, ὦ Δημόσθενεσ, ὁ δῆμοσ εἰληφ[έναι] εἴκοσι τάλαντ[α ἐπὶ] τῇ πολιτείᾳ κ[αὶ τοῖσ] νόμοισ. ταῦτα σ[ὺ ἔ]ξαρνοσ ἐγένου μὴ λαβεῖν, καὶ πρόκλησιν γράψασ ἐν ψηφίσματι προσήνεγκασ τῷ δήμῳ, ἐπιτρέπων ὑπὲρ ὧν τὴν αἰτίαν ἔσχεσ τῇ βουλῇ τῇ ἐξ Ἀρείου πά[γου] [καὶ συκοφαντεῖσ τὴν βουλήν, προκλήσεισ ἐκτιθεὶσ καὶ ἐρωτῶν ἐν ταῖσ προκλήσεσιν, πόθεν ἔλα]βε[σ τὸ χρυσίον, καὶ τίσ] ἦν σο[ι ὁ] δούσ, καὶ ποῦ. τελευτῶν δ’ ἴσωσ ἐρωτήσεισ καὶ ὅτι ἐχρήσω λαβὼν τῷ χρυσίῳ, ὥσπερ τραπεζιτικὸν λόγον παρὰ τῆσ βουλῆσ ἀπαιτῶν. ἐγὼ δ[ὲ τ]οὐναντίον [ἡδέωσ ἂ]ν παρὰ σοῦ [πυθοίμ]ην, τίνοσ [ἂν ἕν]εκα ἡ ἐξ Ἀρείου [πάγου βου]λὴ ἔφηισ ἀδίκ[ωσ]τατοχρυφησι τουωτατισ. ε δικαστἂν ἐνοιεσθαι ἐμ[δι]καίωσ τωι τὰσ ἀποφάσεισ.

οὐκ ἔστι ταῦτα, ἀλλὰ πάντων φανήσον[τα]ι μάλιστα δημο[τικώ]τατα τῷ πράγμα[τι κ]εχρημένοι·

τοὺσ [μὲ]ν γὰρ ἀδικοῦντασ [ἀπ]έφηναν, καὶ ταῦ[τ’ οὐ]χ ἑκόντεσ, ἀλλ’ ὑπὸ [τοῦ δ]ήμου πολλάκισ [ἀναγ]καζόμενοι· τὸ [δὲ κο]λάσαι τοὺσ ἀδι[κοῦντα]σ οὐκ ἐφ’ αὑτοῖσ [ἐποί]ησαν, ἀλλ’ ὑμῖν [ἀπέδ]οσαν τοῖσ κυρίοισ. Δ[ημοσθένησ] δ’ οὐ μόνον ἐπὶ τοῦ αὑτοῦ ἀγῶνοσ οἰέται δεῖν ὑμᾶσ παρακρούσασθαι διαβαλὼν τὴν ἀπόφασιν, ἀλλὰ καὶ τοὺσ ἄλλουσ ἀγῶνασ ἅπαντασ ἀφελέσθαι ζητεῖ τοὺσ τῆσ πόλεωσ· ὑπὲρ οὗ δεῖ ὑμᾶσ νυνὶ βουλεύσασθαι προσέχοντασ τὸν νοῦν, καὶ μὴ τῷ λόγῳ ὑπὸ τούτου ἐξαπατηθῆναι. τὰσ γὰρ ἀποφάσεισ ταύτασ τὰσ ὑπὲρ τῶν χρημάτων Ἁρπάλου πάσασ ὁμοίωσ ἡ βουλὴ πεποίηται καὶ τὰσ αὐτὰσ κατὰ πάντων, καὶ οὐδεμιᾷ προσγέγραφεν διὰ τί ἕκαστον ἀπο[φαί]νει, ἀλλὰ ἐπὶ κεφαλαίου γράψασα ὁπόσον ἕκαστοσ εἴληφεν χρυσίον, τοῦτ’ οὖν [ὀφε]ιλέτω. [ἢ] ἰσχύ[σει Δημοσθ]ένησ παρ’ ὑμ[ῖν τῆσ κατ’ αὐτοῦ] ἀπο[φάσεωσ μεῖζον]; οὐκ ἐσἀπογιἀπόφαἔλαβενσι καὶ οἱ ἄ[λλοι πάντεσ· ] οὐ γὰρ δή[που Δημο]σθένει [μόνῳ τοῦ]το ἰσχυρὸ[ν ἔσται, τοῖσ] δ’ ἄλλοισ ο[ὔ. καὶ γὰρ] οὐχ ὑπὲρ [εἴκοσι τα]λάντων δ[ικάζετε], ἀλλὰ ὑπὲρ τ[ετρακο]σίων, οὐδ’ ὑ[πὲρ ἑνὸσ] ἀδικήμ[ατ]ο[σ, ἀλλ’ ὑ]πὲρ ἁπάντ[ων. ἡ γὰρ] σὴ ἀπόνο[ια, ὦ Δημό]σθενεσ, ὑπ[ὲρ ἁπάντων] τῶν ἀδικούντων νῦν προκινδυνεύει καὶ προαναισχ[υν]τεῖ. ἐγὼ δ’ ὅτι μὲν ἔλαβεσ τὸ χρυσίον ἱκανὸν οἶμαι εἶν[αι] σημεῖον τοῖσ δικασταῖσ τὸ τὴν βουλήν σου καταγνῶναι, [ᾗ σαυτὸν ἐ]πέτρεψασ· [τίνων δὲ ἕ]νεκα ἔλαβεσ, [καὶ ἐπὶ τί]σιν αἰτίαισ [πᾶσαν τὴ]ν πόλιν καενοσχρυσίτοσ τοὺσ[ὥσ]περ εἰ[φανερ]ὸν ποι[ήσω. ἐπ]ειδὴ γὰρ ἦλ[θεν, ὦ ἄν]δρεσ δικα[σταί, Ἅρπα]λοσ εἰσ τὴν [Ἀττική]ν, καὶ οἱ πα[ρὰ Φιλοξέ]νου ἐξαι[τοῦντεσ αὐ]τὸν ἅμα [προσήχθησ]αν πρὸσ [τὸν δῆμον, τότε παρελθὼν Δημ]οσθένησ [διεξῆλθεν] μακρὸν [λόγον, φά]σκων οὔτε [τοῖσ παρ]ὰ Φιλοξέ[νου ἐλθο]ῦσι καλῶσ [ἔχειν τὸν] Ἅρπαλον [ἐκδοῦναι τ]ὴν πόλιν, [οὔτε δεῖν] αἰτίαν οὐ[δεμίαν τ]ῷ δήμῳ [δι’ ἐκεῖνο]ν παρ’ Ἀ[λεξάνδρο]υ καταλείπεσθαι, ἀσφαλέστατον δ’ εἶναι τ[ῇ πόλει] τά τε χρήματα [καὶ τὸν] ἄνδρα φυλάτ[τειν], καὶ ἀναφέρει[ν τὰ χρή]ματα ἅπα[ντα] εἰσ [τὴν] ἀκρόπολιν, ἃ ἦλθ[εν] ἔχων Ἅρπαλοσ εἰ[σ τὴν] Ἀττικήν, ἐν τῇ αὔρι[ον] ἡμέρᾳ· Ἅρπαλο[ν δ’ ἤ]δη ἀποδεῖξαι τὰ [χρή]ματα, ὁπόσα ἐστ[ίν]· οὐχ ὅπωσ πύθο[ιτο] τὸν ἀριθμὸν αὐτῶν, ὡσ ἐοίκεν, ὁπόσα ἦν, ἀλλ’ ἵνα εἰδῇ ἀφ’ ὅσων αὐτὸν δεῖ τὸν μισθὸν πράττεσθαι. καὶ καθήμενοσ κάτω ὑπὸ τῇ κατατομῇ, οὗπερ [εἰώ]θε κα[θῆσ]θ[αι], ἐκέλευ[ε Μνησ]ίθεον τὸν χορευτὴν ἐρωτῆσαι τὸν Ἅρπαλον, ὁπόσα εἰή τὰ χρήματα τὰ ἀνοισθησόμενα εἰσ τὴν ἀκρόπολιν. ὁ δ’ ἀπεκρίνατο ὅτι ἑπτα[κόσια τάλαντα] [τὰ χρήματα εἶναι τη]λικ[αῦτα] αὐτὸσ ἐν τῷ δ[ήμῳ] πρὸσ ὑμᾶσ ε[ἰπών], ἀναφερομέν[ων τρια]κοσίων ταλά[ντων] καὶ πεντ[ήκοντα ἀν]θ’ ἑπτακοσίων, λ[αβὼν] τὰ εἴκοσι τάλα[ντα οὐ]δένα λόγον ἐπ[οιήσα]το ἐν τῷ δήμῳ ἑ[πτα]κόσια φήσασ εἶν[αι] τάλαντα, νῦν τὰ ἡ[μί]ση ἀναφέρεισ, κα[ὶ]ω ὅτι τοῦ [ἀν]ενεχθῆναιεἰσ ἀκρόπολιν [τα]ῦτα τὰ πρά[γματα] ονλιἔκρινον τ[ὸν][οὔτ’] ἂν ἐπρί[ατο Ἅρπαλ]οσ τὰσ φε[ο]ὔτ’ ἂν ἡ πόλισ [ἐν αἰτίαισ] καὶ διαβο[λαῖσ ἦν. ] ἀλλὰ πάν[τω]ν τούτων, ὦ Δημό[σθενεσ]ἐστίνμωσ ἐγστουσ [α]ἰσχυννει[χρ]υσίονγὰρ ὅτινοιωτουπεν[ σ]τατῆρασ ἔλαβε· σὺ δ’ ὁ τῷ ψηφίσματι τοῦ σώματοσ αὐτοῦ τὴν φυλακὴν καταστήσασ καὶ οὔτ’ ἐκλειπομένην ἐπανορθῶν οὔτε καταλυθείσησ τοὺσ αἰτίουσ κρίνασ, προῖκα δηλονότι τὸν καιρὸν τοῦτον τεταμίευσαι; καὶ τοῖσ μὲν ἐλάττοσι ῥήτορσιν ἀπέτινεν ὁ Ἅρπαλοσ χρυσίον, τοῖσ θορύβου μόνον καὶ κραυγῆσ κυρίοισ, σὲ δὲ τὸν τῶν ὅλων πραγμάτων ἐπιστάτην παρεῖδεν; καὶ τῷ τοῦτο πιστόν; τοσοῦτον δ’, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, τοῦ πράγματοσ καταπεφρόνηκεν Δημοσθένησ, μᾶλλον δέ, εἰ δεῖ μετὰ παρρησίασ εἰπεῖν, ὑμῶν καὶ τῶν νόμων, ὥστε τὸ μὲν πρῶτον, ὡσ [ἐοί]κεν, ὁμο[λογεῖν μὲν εἰληφέ]ναι τὰ χρήματ[α, ἀλλὰ] κατακεχρῆσθαι αὐτὰ ὑμῖν προδεδανεισμένοσ δεδανεισμένοσ εἰσ τὸ θεωρικόν· καὶ περιὼν Κνωσίων καὶ οἱ ἄλλοι φίλοι αὐτοῦ ἔλεγον ὅτι ἀναγκάσουσι τὸν ἄνθρωπον οἱ αἰτιώμενοι εἰσ τὸ φανερὸν ἐνεγκεῖν ἃ οὐ βούλεται, καὶ εἰπεῖν ὅτι τῷ δήμῳ προδεδάνειστ[αι] τὰ χρήματα εἰσ τὴν διοίκησιν. ἐπειδὴ δ’ ὑμῶν οἱ ἀκούσαντεσ πολλῷ μᾶλλον ἠγανάκτουν ἐπὶ τοῖσ κατὰ τοῦ πλήθουσ τοῦ ὑμετέρου λόγοισ, εἰ μὴ μόνον ἱκανὸν εἰή αὐτῷ ἰδίᾳ δεδωροδοκηκέναι, [ἀλλὰ καὶ τὸν δῆμο]ν [οἰοίτο δεῖν ἀνα]πιμ[πλάναι ] λέγων καὶ αἰτιώ[με]νοσ, ὅτι Ἀλεξάνδρῳ χαριζομένη ἡ βουλὴ ἀνελεῖν αὐτὸν βούλεται· ὥσπερ οὐ πάντασ ὑμᾶσ εἰδότασ, ὅτι οὐδεὶσ τὸν τοιοῦτον ἀναιρεῖ, ὃν ἔστιν πρίασθαι, ἀλλ’ ὅντινα μήτε πεῖσαι ἔστιν μήτε χρήμασιν διαφθεῖραι, τοῦτον δ[ὴ σ]κοποῦσιν ὅπω[σ ἐ]κ παντὸσ τρόπ[ου ἐκ]ποδὼν ποιήσουσιν. κίνδυνοσ δ’ ὡσ ἔ[οι]κεν ἐστίν, μὴ σύ, ὦ Δημόσθενεσ, ἀπαραίτητοσ καὶ ἄπειστοσ εἶ πρὸσ δωροδ[οκίαν]; μὴ νομίζ[ετε δὲ διὰ] τῆσ τούτω[ν δωρο]δοκίασ τὰ τυ[χόντα τῶν] πραγμάτω[ν ἁλίσ]κεσθαι. ο[ὐ γὰρ ἄδηλόν] ἐστιν ὅτι [πάντεσ] οἱ ἐπιβουλεύοντεσ τοῖσ Ἑλληνικοῖσ πράγμασιν τὰσ μὲν μικρὰσ πόλεισ τοῖσ ὅπλοισ συσκευάζονται, τὰσ δὲ μεγάλασ τοὺσ δυναμένουσ ἐν αὐταῖσ ὠνούμε[νοι, ο]ὐδ’ ὅτι Φίλιπποσ [τηλικ]οῦτοσ ἐγένετο [ἐξ ἀρχ]ῆσ χρήματα δια[πέμψα]σ εἰσ Πελο[πόννη]σον καὶ Θετ[ταλίαν] καὶ τὴν ἄλλην [Ἐλλάδα], καὶ τοὺσ ἐν [δυνάμει] ὄντασ ἐν [ταῖσ πόλε]σιν καὶ προ[εστῶτασ] [τερα]τεύῃ, καὶ οὐχ ἅπασιν οἰεί φανερὸν εἶναι ὅτι φάσκων ὑπὲρ τοῦ [δήμου] λέγειν ὑπὲρ [Ἀλεξά]νδρου φανερῶσ [ἐδημηγ]όρεισ; ἐγὼ γὰρ [οἶμαι καὶ] ἔμπροσθεν [γνῶναι] ἅπαντασ ὅτι [τοῦτ’ ἐ]ποίησασ καὶ περὶ Θη[βαί]ων καὶ περὶ τῶν [ἄλ]λων ἁπάντων, καὶ ὅτι χρήματα εἰσ [ταῦτα] δοθέντα ἐκ τῆσ [Ἀσίασ αὐ]τὸσ σαυτῷ [ἰδίᾳ περιπ]οιησάμε[νοσ κατανήλω]σασ τὰ [πολλά, καὶ νῦν δὲ ναυ]τικοῖσ ἐργάζῃ χ[ρήμα]σιν καὶ ἐκδόσεισ δί[δωσ], καὶ πριάμενοσ ο[ἰκί]ανμουπαν τωρωι, οὐκ οἰκεῖσ ἐ[ν Π]ειραιεῖ, ἀλλ’ ἐξορμεῖσ ἐκ τῆσ πόλεωσ.

δεῖ δὲ τὸν δίκαιον δημαγωγὸν [σω]τῆρα τῆσ [ἑαυτοῦ πατρίδοσ εἶναι, μὴ δραπέτην. ἐπειδὴ δὲ νῦν Ἅρπαλοσ οὕτωσ ἐξαίφνησ] πρὸσ τὴν Ἑλλάδα προσέπεσεν ὥστε μηδένα προαισθέσθαι, τὰ δ’ ἐν Πελοποννήσῳ καὶ τῇ ἄλλῃ Ἑλλάδι οὕτωσ ἔχοντα κατέλαβεν ὑπὸ τῆσ ἀφίξεωσ τῆσ Νικάνοροσ καὶ τῶν ἐπιταγμάτων ὧν ἧκεν φέρων παρ’ Ἀλεξάνδρου περί τε τῶν φυγάδων καὶ περὶ τοῦ τοὺσ κοινοὺσ συλλόγουσ Ἀχαιῶν τε καὶ Ἀρκάδων [καὶ Β]οιωτῶν ταῦτα σὺ πα[ρεσκεύ]ακασ τῷ ψηφ[ίσματι], συλλαβὼν τὸ[ν Ἅρπα]λον, καὶ τοὺσ μὲ[ν Ἕλ]ληνασ ἅπαντασ [πρεσ]βεύεσθαι πεπ[οίη]κασ ὡσ Ἀλέξανδ[ρον], οὐκ ἔχοντασ ἄλλ[ην] οὐδεμίαν ἀποσ[τρο]φήν, τοὺσ δὲ σ[ατράπασ], οἳ αὐτοὶ ἂν ἧκο[ν ἑκόν]τεσ πρὸσ ταύτη[ν τὴν] δύναμιν, ἔχοντεσ τὰ χρήματα καὶ τοὺσ στρατιώτασ ὅσουσ ἕκαστοσ αὐτῶν εἶχεν, τούτουσ σύμπαντασ οὐ μόνον κεκώλυκασ ἀποστῆναι ἐκείνου τῇ συλλήψει τῇ Ἁρπάλου, ἀλλὰ καὶ[ἕ]καστον [αὐτῶν]. [ὑπὸ Δη]μοσθένο[υσ ἀπο]σταλείσ, παρὰ [δ’ Ὀλυμ]πιάδι Καλλίασ ὁ [Χαλ]κιδεύσ, ὁ Ταυροσθένουσ ἀδελφόσ·

τούτουσ γὰρ ἔγραψε Δημοσθένησ Ἀθηναίουσ εἶναι καὶ χρῆται τούτοισ πάντων μάλιστα. καὶ οὐδὲν θαυμαστόν· οὐδέποτε γὰρ οἶμαι ἐπὶ τῶν αὐτῶν μένων εἰκότωσ φί[λουσ] τοὺσ ἀπ’ Εὐρίπου κέκτηται. εἶτα σὺ περὶ [φιλ]ίασ πρὸσ ἐμὲ τολ[μήσεισ αὐτίκα μά]λα [λέγειν] [ταύτην τὴν φιλίαν διέ]λυσασ αὐ[τό]σ, ὅ[τε χρ]υσίον κατὰ τῆσ [πατρ]ίδοσ ἔλαβεσ καὶ [μετ]εβάλο[υ]. καὶ κατα[γέλα]στον μὲν σαυ[τὸν] ἐποίησασ, κατῄ[σχυν]ασ δὲ τοὺσ ἐκ τῶν [ἔμπρ]οσθεν χρόνων [τῶν α]ὐτῶν τί σοι προ[ελομέ]νουσ· καὶ ἐξὸν [ἡμῖν] λαμπροτάτοισ [εἶναι] παρὰ τῷ δήμῳ [καὶ τὸ]ν ὑπόλοιπον [βίον ὑ]πὸ δόξησ χρη[στῆσ πα]ραπεμφθῆ[ναι, ἅπα]ντα ταῦτα ἀνέτρ[εψασ, κα]ὶ οὐκ αἰσχύνει νυνὶ τηλικοῦτ[οσ] ὢν ὑπὸ μειρακίων κρινόμενοσ περὶ δωροδοκίασ. καίτοι ἔδει τοὐναντίον ὑφ’ ὑμῶν παιδεύεσθαι τοὺσ νεωτέρουσ τῶν ῥητόρων, καὶ [εἴ] τι προπετέστερον ἔπραττον ἐπιτιμᾶσθαι καὶ κολάζεσθαι. νῦν δὲ τοὐναντίον οἱ νέοι τοὺσ ὑπὲρ ἑξήκοντα ἔτη σωφρονίζουσιν. διόπερ, ὦ ἄνδρεσ δ[ικα]σταί, δικαίωσ ἂν ὀργίζοι[σθ]ε Δημοσθένει, εἰ καὶ δόξησ ἱκανῆσ [καὶ] πλούτου πολλοῦ δ[ι’ ὑ]μᾶσ μετεσχηκὼσ μηδ’ ἐπὶ γήρωσ [ὀ]δῷ κήδεται τῆσ πατρίδοσ. ἀλλ’ ὑμεῖσ μὲν ᾐσχύνεσθε ἐπὶησυ τοὺσ περιεστηκότασ [τῶ]ν Ἑλλήνων, ὅτε [τινῶ]ν κατεχειρο[τον]εῖτε, εἰ τοιούτο[υσ καὶ] δημαγωγοὺσ κα[ὶ στρ]ατηγοὺσ καὶ φύλα[κα]σ τῶν πραγμ[άτων] οὐ γάρ ἐστιν ὁμοίωσ [δεινό]ν, εἴ τισ ἔλα[βεν], ἀλλ’ εἰ ὅθεν μὴ [δεῖ, ο]ὐδέ γ’ ὁμοίωσ [ἀδι]κοῦσιν οἱ ἰδιῶται [οἱ λαβ]όντεσ τὸ χρυσίον [καὶ] οἱ ῥήτορεσ καὶ οἱ [στρατ]ηγοί. διὰ τί; ὅτι τοῖσ [μὲν] ἰδιώταισ Ἅρπα[λοσ ἔ]δωκεν φυλάτ[τειν τ]ὸ χρυσίον, οἱ δὲ [στρατη]γοὶ καὶ οἱ ῥήτο[ρεσ πρ]άξεων ἕνεκα [εἰλή]φασιν.

οἱ δὲ νό[μοι τ]οῖσ μὲν ἀδικοῦ[σιν ἁπλ]ᾶ, τοῖσ δὲ δω[ροδοκοῦσι]ν δεκαπλᾶ [τὰ ὀφλ]ήματα προστάτ[τουσιν] ἀποδιδόναι· [ὥσπερ οὖ]ν τὸ τίμη[μα τιμῆ]σαι ἔστιν ἐκ [τῶν νό]μων τούτοισσ, οὕτω καὶαι παρ’ ὑμῶνσι κατ’ αὐτῶναι. ὅπερ γὰρ [καὶ ἐν τ]ῷ δήμῳ εἶ[πον, π]ολλὰ ὑμεῖσ, ὦ [ἄνδρ]εσ δικασταί, δί[δοτε ἑ]κόντεσ τοῖσ στρατηγοῖσ καὶ τοῖσ ῥήτορσιν ὠφελεῖσθαι, οὐ τῶν νόμων αὐτοῖσ δεδωκότων τοῦτο ποιεῖν, ἀλλὰ τῆσ ὑμετέρασ πραότητοσ καὶ φιλανθρωπίασ· ἓν μόνον παραφυλάττοντεσ, ὅπωσ δι’ ὑμᾶσ καὶ μὴ καθ’ ὑμῶν ἔσται τὸ λαμβανόμενον. καὶ Δημοσθένη καὶ Δημάδην ἀπ’ αὐτῶν τῶν ἐν τῇ πόλει ψηφισμάτων καὶ προξενιῶν οἶμαι πλείω ἢ ἑξήκοντα τάλαντα ἑκάτερον εἰληφέναι, ἔξω τῶν βασιλικῶν καὶ τῶν παρ’ Ἀλεξάνδρον. οἷσ δὲ μήτε ταῦτα ἱκανά ἐστιν μήτ’ ἐκεῖνα, ἀλλ’ ἤδη ἐπ’ αὐτῷ τῷ σώματι τῆσ πόλεωσ δῶρα εἰλήφασι, πῶσ οὐκ ἄξιον τούτουσ κολ[άζ]ειν ἐστίν; ἀλλὰ τῶν μὲν ἰδιωτῶν ὑμῶν ἐάν τισ ἀρχήν τιν[α ἄρχων] δι’ ἄγνοιαν ἢ [δι’ ἀπει]ρίαν ἁμάρτῃ τ[ι, οὗτοσ] ὑπὸ τούτων κ[αταρρη]τορευθεὶσ ἐν τῷ [δικα]στηρίῳ ἢ ἀπο[θανεῖ]ται ἢ ἐκ τῆσ πατ[ρίδοσ] ἐκπεσεῖται· αὐτ[οὶ δὲ] τηλικαῦτα ἀδικ[ήσαν]τεσ τὴν πόλιν οὐδεμιᾶσ τιμωρία[σ τεύ]ξονται; καὶ Κόν[ων] μὲν ὁ Παιανιεύσ, [ὅτι] ὑπὲρ τοῦ ὑοῦ ἔλαβ[εν] τὸ θεωρικὸν ἀπ[οδη]μοῦντοσ, πέντ[ε δρα]χμῶν ἕνεκεν [ἱκε]τεύων ὑμᾶσ τάλαντον ὦφλεν ἐν τῷ δικαστηρίῳ, τούτων κατηγορούντων· καὶ Ἀριστόμαχοσ ἐπιστάτησ γενόμενοσ τῆσ Ἀκαδημείασ, ὅτι σκαφεῖον ἐκ τῆσ παλαίστρασ μετενεγκὼν εἰσ τὸν κῆπον τὸν αὑτοῦ πλησίον ὄντα ἐχρῆτο καὶ ἐφη [οὐ μέντοι] ἡμᾶσ ὁ δῆμ[οσ ἐν τῷ] μετὰ ταῦτα χρ[όνῳ] οὐκ εἰά προσ[ιέναι] αὑτῷ οὐδὲ δια[λέγε]σθαι, ἀλλὰ καὶ συ[μβούλοισ ἐχ]ρῆτο καὶ σ[υνηγόροισ] [ τοῦ δ]ὲ ἐπιόν[τοσ][ἐ]πὶ τὴν δι[οίκησιν τῶ]ν αὑτοῦ ἅπασαν [ταμ]ίαν ἐχειροτόνησ[εν, ὑπ]ολαμβάνων χάριν αὐτῷ παρ’ ἡμῶν ὀφείλεσθαι, ὅπερ δίκαιον ἦν. καὶ πρὸσ τούτοισ ἀγώνων ἡμῖν ὕστερον πολλῶν γεγενημένων [ἐξ ἐ]κείνων τῶν [πραγ]μάτων [καὶ αὐτοῦ τοῦ π]ολέμου, οὐδε[πώποτε ἡ]μ[ῶ]ν οὗτοι [κατε]ψηφίσαντο, ἀλλ’ ἐκ πάντων ἔσωσαν, [ὅπερ μ]έγιστον καὶ [ἀξιοπι]στότατον τῆσ [τοῦ δήμ]ου [εὐ]νοίασ [σημεῖον. καὶ γρά]ψαι, ὦ [Δημόσθενεσ] [ὑ]πὸ το[ῦ ψη]φίσματοσ [ἡλωκέ]ναι σε αὐτόμ[ατον, οὐ]κ ἐποίησανγενομεν [ὁ δῆ]μοσ ἐποίησεν, ὥστ’ αὐτὸσ ὑπὸ τῆσ τύχησ ἀφαιρεθεὶσ τὸν στέφανον, ἡμῶν ὃν ἔδωκεν οὐκ ἀφείλετο.

οὕτωσ οὖν ἡμῖν τοῦ δήμου προσενηνεγμένου, οὐ πάντα <τὰ> δί[κα]ι’ ἂν αὐτῷ ἡμεῖσ [ὑπη]ρετοῖμεν καὶ εἰ δ[έοι ἀ]ποθνῄσκοιμεν [ὑπὲρ] αὐτοῦ; ἐγὼ [μὲν οἶμαι· ἀλλὰ σ]ὺ κατὰ [τοῦ δήμου] [σ]θαι εὐεργετήματα· οὐ γὰρ τὴν ἑτέρων πατρίδα εὖ ποιεῖν [αὐ]τοὺσ ἀλλὰ τὴν ἑαυ[τῶν, ο]ὐδὲ αν καὶ λόγου δύναμιν ἀποδεικνύμενοσ διατετέλεκασ· καὶ ὅτε μὲν ἡγοῦ τὴν βουλὴν ἀποφανεῖν τοὺσ ἔχοντασ τὸ χρυσίον, πολεμικὸσ ὢν καὶ ταράττων τὴν πόλιν, ἵνα τὴν ζήτησιν ἐκκρούοισ· ἐπειδὴ δὲ ἀναβάλοιτο τὸ ἀποφῆναι ἡ βουλή, οὔπω φάσκουσα εὑρηκέναι, τότ’ ἐν τῷ δήμῳ συγχωρῶν Ἀλεξάνδρῳ καὶ τοῦ Διὸσ καὶ τοῦ Ποσειδῶνοσ εἶ[ναι εἰ βούλ]οιτο, [κα]ὶ ἀφι[κομένου] οστουσἐβούλετ[ο] στῆσαι εἰκό[να Ἀλεξάν]δρου βασιλ[έωσ τοῦ ἀνι]κήτου θε[οῦ]και[ἀγ]γελίαν[Ὀλυμ]πίασ. ἀπήγ[γειλε τῷ δή]μῳ [τῶν ἐγ]κλημάτων, καὶ κήρυγμα περὶ [τού]των ἐποιήσατο· οἱ δ’ [ἀντὶ] τοῦ ἀποδόντεσ ἃ ἔλαβον ἀπηλλάχθαι τιμωρίασ καθ’ αὑτῶν καὶ ζητήσεισ ἔγραφον.

τοὺσ δὴ τὸ μὲν ἐξ ἀρχῆσ ἀδικήσαντασ καὶ δωροδοκήσαντασ, ἀδείασ δ’ αὐτοῖσ δοθείσησ μὴ ἀποδόντασ τὸ χρυσίον τί χρὴ ποιεῖν; ἐᾶν ἀτιμωρήτουσ; ἀλλ’ αἰσχρόν, ὦ ἄνδρεσ δικαστ[αί, ἰ]δίων ἕνεκα ἐγκ[λη]μάτων πόλεωσ σωτηρίαν κιν[δυ]νεύειν· οὐ γὰρ ἔ[στι]ν ὑμᾶσ τούτων [ἀπ]οψηφίσασθαι, μὴ [ἐθέλοντασ] ἀναδέξα[σθαι καὶ τὰ ἀδική]μα[τα] μ[ὴ τοίνυν, ὦ ἄνδρεσ] δικασ[ταί, προτιμᾶτε] τὴν τούτω[ν πλεο]νεξίαν τ[ῆσ ὑμετέ]ρασ αὐτῶν [σωτηρί]ασ· μηδὲ λη[μμάτων] αἰσχρῶν ἕν[εκα τὸν] πόλεμον, ἀλ[λὰ πρα]γμάτων ἀξιω[τέρων καὶ] μεταλ[λ]α[γῆσ ἀμείνονοσ] ποιή[σησθε] εσαλε[ὑ]πὲρ αὐτῶν εοισ τὴν εἰρή[νην ἐπ]οιησάμεθαβουλευωων χρηεν χε αὐτῷ παρ’ ἑκάστου ἡμῶν γίγνεσθαι, καὶ τὸ μὲν κατηγορεῖν ἐν τῷ δικαστηρίῳ καὶ ἐξελέγχειν τοὺσ εἰληφότασ τὰ χρήματα καὶ δεδωροδοκηκότασ κατὰ τῆσ πατρίδοσ ἡ[μῖν] προσ[έτ]αξεν [τοῖσ ᾑρημένοισ] κατη[γόροισ]· τὸ δ’ ἀ[ποφῆναι τοὺσ ε]ἰληφότασ [ἀπέδωκεν τ]ῇ βουλῇ [τῇ ἐξ Ἀρείου] πάγου, ἣ [τούτουσ εἰσ τ]ὸν δῆ[μον ἀπέδει]ξεν·

τὸ [δὲ κολάσαι τ]οὺσ [ἀδικοῦντασ ὑμῖν] [ἐξ Ἀρείου] πάγου. ἐὰν δὲ ἡ ψῆφοσ μὴ ἀκόλουθοσ γένηται τοῖσ νόμοισ καὶ τοῖσ δικαίοισ, τοῦτο δή, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, παρ’ ὑμῖν ἔσται καταλελειμμένον. διόπερ δεῖ πάντασ ὑμᾶσ [τὴ]ν σωτη[ρίαν τῆσ π]όλεωσ καὶ τὴν ἄλ[λη]ν τὴν εὐδαιμονίαν τὴν ὑπάρχουσαν ὑμῖν ἐν τῇ χώρᾳ καὶ κοινῇ πᾶσι καὶ ἰδίᾳ ἑνὶ ἑκάστῳ, καὶ εἰσ τοὺσ τάφουσ τοὺσ τῶν προγόνων, τιμωρήσασθαι τοὺσ ἀδικοῦντασ ὑπὲρ ἁπάσησ τῆσ πόλεωσ, καὶ μήτε λόγου παράκλησιν [τοὺσ εἰληφό]τασ δῶ[ρα κατὰ τῆσ] πατρίδοσ καὶ τ[ῶν] νόμων· μηδ[ὲ τοῖσ] δακρύοισ τοῖσ Ἁγ[νω]νίδου προσέχετε [τὸν] νοῦν, ἐκεῖνο λο[γιζό]μενοι, ὅτι ἀτυχ[ήσαν]τι μὲν οὗτοσ δ’ ἂν [κλαίων] οὐ δίκαια ποιήσ[ειεν], ὥσπερ καὶ οἱ λ[ῃσταὶ] οἱ ἐπὶ τοῦ τροχ[οῦ κλαί]οντεσ, ἐξὸν αὐ[τοῖσ] μὴ ἐμβαίνε[ιν εἰσ] τὸ πλοῖον. ἀλλὰ τοὺσ νεωτέρουσ ἐπὶ βοήθειαν καλεῖσ, οὓσ ὕβριζεσ καὶ ἐλοιδοροῦ ἀκρατοκώθωνασ ἀποκαλῶν;

εἰ μέν τισ ἀκρατέστερον ἔπιεν, ἐλύπει σε.

ηαρποξρατιον, σ.

ϝ. παραγραφήοὐδὲ μέχρι παραγραφῆσ. ἄνανδροσ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

Ancient Greek Text

Hyperides, Speeches, Κατὰ Δημοσθένουσ ὑπὲρ τῶν Ἁρπαλείων

(히페레이데스, Speeches, Κατὰ Δημοσθένουσ ὑπὲρ τῶν Ἁρπαλείων)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION