Homer, Iliad, Book 16 69:

(호메로스, 일리아스, Book 16 69:)

Ἕκτωρ δ’ ὡσ εἶδεν Πατροκλῆα μεγάθυμον ἂψ ἀναχαζόμενον βεβλημένον ὀξέϊ χαλκῷ, ἀγχίμολόν ῥά οἱ ἦλθε κατὰ στίχασ, οὖτα δὲ δουρὶ νείατον ἐσ κενεῶνα, διὰ πρὸ δὲ χαλκὸν ἔλασσε· δούπησεν δὲ πεσών, μέγα δ’ ἤκαχε λαὸν Ἀχαιῶν· ὡσ δ’ ὅτε σῦν ἀκάμαντα λέων ἐβιήσατο χάρμῃ, ὥ τ’ ὄρεοσ κορυφῇσι μέγα φρονέοντε μάχεσθον πίδακοσ ἀμφ’ ὀλίγησ· ἐθέλουσι δὲ πιέμεν ἄμφω· πολλὰ δέ τ’ ἀσθμαίνοντα λέων ἐδάμασσε βίηφιν· ὣσ πολέασ πεφνόντα Μενοιτίου ἄλκιμον υἱὸν Ἕκτωρ Πριαμίδησ σχεδὸν ἔγχεϊ θυμὸν ἀπηύρα, καί οἱ ἐπευχόμενοσ ἔπεα πτερόεντα προσηύδα· Πάτροκλ’ ἦ που ἔφησθα πόλιν κεραϊξέμεν ἁμήν, Τρωϊάδασ δὲ γυναῖκασ ἐλεύθερον ἦμαρ ἀπούρασ ἄξειν ἐν νήεσσι φίλην ἐσ πατρίδα γαῖαν νήπιε· τάων δὲ πρόσθ’ Ἕκτοροσ ὠκέεσ ἵπποι ποσσὶν ὀρωρέχαται πολεμίζειν· ἔγχεϊ δ’ αὐτὸσ Τρωσὶ φιλοπτολέμοισι μεταπρέπω, ὅ σφιν ἀμύνω ἦμαρ ἀναγκαῖον· σὲ δέ τ’ ἐνθάδε γῦπεσ ἔδονται. ἆ δείλ’, οὐδέ τοι ἐσθλὸσ ἐὼν χραίσμησεν Ἀχιλλεύσ, ὅσ πού τοι μάλα πολλὰ μένων ἐπετέλλετ’ ἰόντι· μή μοι πρὶν ἰέναι Πατρόκλεεσ ἱπποκέλευθε νῆασ ἔπι γλαφυρὰσ πρὶν Ἕκτοροσ ἀνδροφόνοιο αἱματόεντα χιτῶνα περὶ στήθεσσι δαί̈ξαι. ὥσ πού σε προσέφη, σοὶ δὲ φρένασ ἄφρονι πεῖθε.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION