Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 63.

(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 63.)

Ὅσοισι δ’ ἂν κνήμησ ὀστέα ἐξαρθρήσαντα καὶ ἕλκοσ ποιήσαντα τελείωσ ἐξίσχῃ κατὰ τὰ παρὰ τὸν πόδα ἄρθρα, εἴτε ἔσω Ῥέψαντα, εἴτε μέντοι καὶ ἔξω, τὰ τοιαῦτα μὴ ἐμβάλλειν, ἀλλ’ ἐᾷν τὸν βουλόμενον τῶν ἰητρῶν ἐμβάλλειν. Σαφέωσ γὰρ εἰδέναι χρὴ, ὅτι ἀποθανεῖται, ᾧ ἂν ἐμβληθέντα ἐμμείνῃ, καὶ ἡ ζωὴ δὲ ὀλιγήμεροσ τουτέοισι γενήσεται‧ ὀλίγοι γὰρ ἂν αὐτέων τὰσ ἑπτὰ ἡμέρασ ὑπερβάλλοιεν‧ σπασμὸσ γὰρ ὁ κτείνων ἐστίν‧ ἀτὰρ καὶ γαγγραινοῦσθαι ἱκνέεται τὴν κνήμην καὶ τὸν πόδα. Ταῦτα βεβαίωσ εἰδέναι χρὴ οὕτωσ ἐσόμενα‧ καὶ οὐκ ἄν μοι δοκέει οὐδὲ ἐλλέβοροσ ὠφελήσειν, αὐθημερόν τε δοθεὶσ, καὶ αὖθισ πινόμενοσ, ἄγχιστα δὲ, εἴπερ τι τοιοῦτον‧ οὐ μέντοι γε οὐδὲ τοῦτο δοκέω. Ἢν δὲ μὴ ἐμβληθῇ, μηδ’ ἀπ’ ἀρχῆσ μηδεὶσ πειρηθῇ ἐμβάλλειν, περιγίνονται οἱ πλεῖστοι αὐτέων. Χρὴ δὲ ἡρμόσθαι μὲν τὴν κνήμην καὶ τὸν πόδα οὕτωσ, ὡσ αὐτὸσ ἐθέλει, μοῦνον δὲ, μὴ ἀπῃωρημένα, μηδὲ κινεύμενα ἔστω‧ ἰητρεύειν δὲ πισσηρῇ καὶ σπλήνεσιν οἰνηροῖσιν, ὀλίγοισι, μὴ ἄγαν ψυχροῖσι, ψῦχοσ γὰρ ἐν τοῖσι τοιούτοισι σπασμὸν ἐπικαλέεται‧ ἐπιτήδεια δὲ καὶ φύλλα σεύτλων, ἢ βηχίου, ἢ ἄλλου τινὸσ τῶν τοιουτέων, ἐν οἴνῳ μέλανι αὐστηρῷ ἡμίεφθα ἐπιτιθέντα ἰητρεύειν ἐπί τε τὸ ἕλκοσ, ἐπί τε τὰ περιέχοντα, κηρωτῇ δὲ χλιερῇ ἐπιχρίειν αὐτὸ τὸ ἕλκοσ‧ ἢν δὲ ἡ ὡρ́η χειμερινὴ ἐῄ, καὶ ἔρια Ῥυπαρὰ οἴνῳ καὶ ἐλαίῳ καταῤῬαίνοντα χλιεροῖσιν ἄνωθεν ἐπιτέγγειν‧ καταδεῖν δὲ μηδὲν μηδενὶ, μηδε περιπλάσσειν‧ εὖ γὰρ εἰδέναι χρὴ, ὅτι πίεξισ καὶ ἀχθοφορίη πᾶν κακὸν τοῖσι τοιούτοισίν ἐστιν. Ἐπιτήδεια δὲ πρὸσ τὰ τοιαῦτα καὶ τῶν ἐναίμων μετεξέτερα, ὅσοισιν αὐτῶν ξυμφέρει‧ ἔρια δὲ ἐπιτιθέντα, οἴνῳ ἐπιτέγγοντα, πουλὺν χρόνον ἐᾷν‧ τὰ δὲ ὀλιγημερώτατα τῶν ἐναίμων, καὶ ὅσα Ῥητίνῃ προσκαταλαμβάνεται, οὐχ ὁμοίωσ ἐπιτήδεια ἐκείνοισίν ἐστιν‧ χρονίη γὰρ ἡ κάθαρσισ τῶν ἑλκέων γίνεται τούτων‧ πουλὺν γὰρ χρόνον πλαδαρὴ γίνεται‧ τινὰσ δὲ τούτων ἀγαθὸν ἐπιδέειν. Εἰδέναι μὲν δή που σάφα χρὴ, ὅτι ἀνάγκη τὸν ἄνθρωπον χωλὸν αἰσχρῶσ γενέσθαι‧ καὶ γὰρ ὁ ποὺσ ἐσ τὸ ἄνω ἀνέσπασται τῶν τοιούτων, καὶ τὰ ὀστέα τὰ διολισθήσαντα ἔξω ἐξέχοντα φαίνεται‧ οὔτε γὰρ ψιλοῦται τῶν τοιούτων ὀστέων οὐδὲν ὡσ ἐπὶ τὸ πουλὺ, εἰ μὴ κατὰ βραχύ τι, οὔτε ἀφίσταται, ἀλλὰ περιωτειλοῦται λεπτῇσιν ὠτειλῇσι καὶ ἀσθενέσι, καὶ ταῦτα, ἢν ἀτρεμίζωσι πουλὺν χρόνον‧ ἢν δὲ μὴ, ἑλκύδριον ἐγκαταλειφθῆναι κίνδυνοσ ἀναλθέσ. Ὅμωσ δὲ, περὶ οὗ ὁ λόγοσ, οὕτω μὲν ἰητρευόμενοι σώζονται, ἐμβληθέντοσ δὲ τοῦ ἄρθρου καὶ ἐμμείναντοσ, ἀποθνήσκουσιν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION