헬라어 문장 검색 - ΦλαϝιύΔεβελλό4́

(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον δ.)

Ὅσοι δὲ μετὰ τὴν Ιὠταπάτων ἅλωσιν Γαλιλαῖοι Ῥωμαίων ἀφεστήκεσαν, οὗτοι τῶν ἐν Ταριχέαισ ἡττηθέντων προσεχώρουν, καὶ παρέλαβον πάντα Ῥωμαῖοι τὰ φρούρια καὶ τὰσ πόλεισ πλὴν Γισχάλων καὶ τῶν τὸ Ἰταβύριον ὄροσ κατειληφότων. συνέστη δὲ τούτοισ καὶ Γάμαλα πόλισ Ταριχεῶν ἄντικρυσ ὑπὲρ τὴν λίμνην κειμένη.

τῆσ δ’ Ἀγρίππα λήξεωσ αὕτη τε ἦν καὶ Σωγάνη καὶ Σελεύκεια, καὶ αἱ μὲν [ἐκ] τῆσ Γαυλανίτιδοσ ἀμφότεραι· τοῦ γὰρ ἄνω καλουμένου Γαυλανᾶ μέροσ ἦν ἡ Σωγάνη, τοῦ κάτω δ’ ἡ Γάμαλα· Σελεύκεια δὲ πρὸσ τῇ Σεμεχωνιτῶν λίμνῃ. ταύτῃ τριάκοντα μὲν εὖροσ, ἑξήκοντα δὲ μῆκοσ στάδιοι·

διατείνει δ’ αὐτῆσ τὰ ἕλη μέχρι Δάφνησ χωρίου τά τε ἄλλα τρυφεροῦ καὶ πηγὰσ ἔχοντοσ, αἳ τρέφουσαι τὸν μικρὸν καλούμενον Ιὄρδανον ὑπὸ τὸν τῆσ χρυσῆσ βοὸσ νεὼ προπέμπουσι τῷ μεγάλῳ. τοὺσ μὲν οὖν ἐπὶ Σωγάνην καὶ Σελεύκειαν ὑπὸ τὴν ἀρχὴν τῆσ ἀποστάσεωσ δεξιαῖσ Ἀγρίππασ προσηγάγετο, Γάμαλα δ’ οὐ προσεχώρει πεποιθυῖα τῇ δυσχωρίᾳ πλέον τῶν Ιὠταπάτων.

τραχὺσ γὰρ αὐχὴν ἀφ’ ὑψηλοῦ κατατείνων ὄρουσ μέσον ἐπαίρει τένοντα, μηκύνεται δὲ ἐκ τῆσ ὑπεροχῆσ εἰσ τοὔμπροσθεν ἐκκλίνων ὅσον κατόπιν, ὡσ εἰκάζεσθαι καμήλῳ τὸ σχῆμα, παρ’ ἣν ὠνόμασται τὸ τρανὸν τῆσ κλήσεωσ οὐκ ἐξακριβούντων τῶν ἐπιχωρίων.

κατὰ πλευρὰ μὲν δὴ καὶ πρόσωπον εἰσ φάραγγασ ἀβάτουσ περισχίζεται, τὸ κατ’ οὐρὰν δὲ ὀλίγον ἀναφεύγει τῆσ δυσχωρίασ, ὅθεν ἀπήρτηται τοῦ ὄρουσ·

καὶ τοῦτο δ’ ἐπικαρσίᾳ παρακόψαντεσ τάφρῳ δύσβατον οἱ ἐπιχώριοι κατεσκεύασαν. πρὸσ ὀρθίῳ δὲ τῇ λαγόνι δεδομημέναι πεπύκνωντο δεινῶσ ἐπ’ ἀλλήλαισ αἱ οἰκίαι, κρημνιζομένῃ τε ἡ πόλισ ἐοικυῖα κατέτρεχεν εἰσ ἑαυτὴν ἀπὸ τῆσ ὀξύτητοσ.

καὶ πρὸσ μεσημβρίαν μὲν ἔκλινεν, ὁ νότιοσ δ’ αὐτῆσ ὄχθοσ εἰσ ἄπειρον ὕψοσ ἀνατείνων ἄκρα τῆσ πόλεωσ ἦν, ἀτείχιστοσ δὲ ὑπὲρ αὐτὴν κρημνὸσ εἰσ τὴν βαθυτάτην κατατείνων φάραγγα·

πηγὴ δ’ ἐντὸσ τοῦ τείχουσ, ἐφ’ ἣν τὸ ἄστυ κατέληγεν. Οὕτωσ οὖσαν φύσει δυσμήχανον τὴν πόλιν τειχίζων ὁ Ιὤσηποσ ἐποίησεν ὀχυρωτέραν ὑπονόμοισ τε καὶ διώρυξιν.

οἱ δ’ ἐν αὐτῇ φύσει μὲν τοῦ χωρίου θαρραλεώτεροι τῶν κατὰ τὴν Ιὠταπάτην ἦσαν, πολὺ δ’ ἐλάττουσ μάχιμοι, καὶ τῷ τόπῳ πεποιθότεσ οὐδὲ πλείονασ ὑπελάμβανον πεπλήρωτο γὰρ ἡ πόλισ διὰ τὴν ὀχυρότητα συμφυγόντων·

παρὸ καὶ τοῖσ ὑπ’ Ἀγρίππα προπεμφθεῖσιν ἐπὶ τὴν πολιορκίαν ἀντεῖχεν ἐπὶ μῆνασ ἑπτά. Οὐεσπασιανὸσ δ’ ἄρασ ἀπὸ τῆσ Ἀμμαθοῦσ, ἔνθα πρὸ τῆσ Τιβεριάδοσ ἐστρατοπεδεύκει·

μεθερμηνευομένη δ’ Ἀμμαθοῦσ θερμὰ λέγοιτ’ ἄν, ἔστι γὰρ ἐν αὐτῇ πηγὴ θερμῶν ὑδάτων πρὸσ ἄκεσιν ἐπιτηδείων· ἀφικνεῖται πρὸσ τὴν Γάμαλαν. καὶ πᾶσαν μὲν κυκλώσασθαι φυλακῇ τὴν πόλιν οὐχ οἱο͂́σ τε ἦν οὕτωσ διακειμένην, πρὸσ δὲ τοῖσ δυνατοῖσ φρουροὺσ καθίστησι καὶ τὸ ὑπερκείμενον ὄροσ καταλαμβάνεται.

τειχισαμένων δὲ ὥσπερ ἔθοσ τῶν ταγμάτων ὑπὲρ αὐτοῦ στρατόπεδα χωμάτων ἤρχετο κατ’ οὐράν, καὶ τὸ μὲν κατ’ ἀνατολὰσ αὐτῷ μέροσ, ᾗπερ ὁ ἀνωτάτω τῆσ πόλεωσ πύργοσ ἦν, ἐφ’ οὗ τὸ πέμπτον καὶ δέκατον τάγμα, καὶ τὸ πέμπτον μὲν κατὰ μέσην ἐξειργάζετο τὴν πόλιν, τὰσ δὲ διώρυγασ ἀνεπλήρου καὶ τὰσ φάραγγασ τὸ δέκατον.

κἀν τούτῳ προσελθόντα τοῖσ τείχεσιν Ἀγρίππαν τὸν βασιλέα καὶ περὶ παραδόσεωσ τοῖσ ἐφεστῶσι πειρώμενον διαλέγεσθαι βάλλει τισ τῶν σφενδονητῶν κατὰ τὸν δεξιὸν ἀγκῶνα λίθῳ.

καὶ ὁ μὲν ὑπὸ τῶν οἰκείων θᾶττον περιεσχέθη, Ῥωμαίουσ δὲ ἐπήγειρεν εἰσ τὴν πολιορκίαν ὀργή τε περὶ τοῦ βασιλέωσ καὶ περὶ σφῶν αὐτῶν δέοσ·

οὐ γὰρ ἀπολείψειν ὠμότητοσ ὑπερβολὴν κατ’ ἀλλοφύλων καὶ πολεμίων τοὺσ πρὸσ ὁμόφυλον καὶ τῶν συμφερόντων αὐτοῖσ σύμβουλον οὕτωσ ἀγριωθέντασ.

Συντελεσθέντων οὖν τῶν χωμάτων θᾶττον πλήθει χειρῶν καὶ τῶν πραττομένων ἔθει προσῆγον τὰσ μηχανάσ.

οἱ δὲ περὶ τὸν Χάρητα καὶ Ιὤσηπον, οὗτοι γὰρ ἦσαν τῶν κατὰ τὴν πόλιν δυνατώτατοι, καίπερ καταπεπληγότασ τοὺσ ὁπλίτασ τάττουσιν, ἐπειδὴ μέχρι πολλοῦ πρὸσ τὴν πολιορκίαν ἀνθέξειν οὐχ ὑπελάμβανον ὕδατι καὶ τοῖσ ἄλλοισ ἐπιτηδείοισ μὴ διαρκούμενοι.

παρακροτήσαντεσ δ’ ὅμωσ ἐξήγαγον ἐπὶ τὸ τεῖχοσ, καὶ πρὸσ ὀλίγον μὲν ἀπημύναντο τοὺσ προσάγοντασ τὰσ μηχανάσ, βαλλόμενοι δὲ τοῖσ καταπελτικοῖσ καὶ τοῖσ πετροβόλοισ ἀνεχώρουν εἰσ τὴν πόλιν.

καὶ προσάγοντεσ οἱ Ῥωμαῖοι τριχόθεν τοὺσ κριοὺσ διασείουσι μὲν τὸ τεῖχοσ, ὑπὲρ δὲ τῶν ἐρειφθέντων εἰσχεόμενοι μετὰ πολλοῦ σαλπίγγων ἤχου καὶ κτύπου τῶν ὅπλων αὐτοί τ’ ἐπαλαλάζοντεσ συνερρήγνυντο τοῖσ κατὰ τὴν πόλιν.

οἱ δὲ τέωσ μὲν κατὰ τὰσ πρώτασ εἰσόδουσ ἐνιστάμενοι προσωτέρω χωρεῖν ἐκώλυον καὶ καρτερῶσ τοὺσ Ῥωμαίουσ ἀνεῖργον·

βιαζόμενοι δὲ ὑπὸ πολλῶν καὶ πάντοθεν τρέπονται πρὸσ τὰ ὑψηλὰ τῆσ πόλεωσ καὶ προσκειμένοισ τοῖσ πολεμίοισ ἐξ ὑποστροφῆσ ἐπιπεσόντεσ συνώθουν εἰσ τὸ κάταντεσ καὶ τῇ στενότητι καὶ δυσχωρίᾳ θλιβομένουσ ἀνῄρουν.

οἱ δὲ μήτε τοὺσ κατὰ κορυφὴν ἀμύνασθαι δυνάμενοι μήτε διεκπαίειν τῶν σφετέρων πρόσω βιαζομένων ἐπὶ τὰσ οἰκίασ τῶν πολεμίων, πρόσγειοι γὰρ ἦσαν, ἀνέφευγον.

αἱ δὲ ταχέωσ κατηρείποντο πληρούμεναι καὶ τὸ βάροσ μὴ στέγουσαι, κατέσειε δὲ πολλὰσ μία τῶν ὑπ’ αὐτῆσ πεσοῦσα καὶ πάλιν ἐκεῖναι τὰσ ὑπ’ αὐτάσ.

τοῦτο πλείστουσ διέφθειρε τῶν Ῥωμαίων·

ὑπὸ γὰρ ἀμηχανίασ καίτοι συνιζανούσασ ὁρῶντεσ ἐπεπήδων ταῖσ στέγαισ, καὶ πολλοὶ μὲν κατεχώννυντο τοῖσ ἐρειπίοισ, πολλοὶ δ’ ὑποφεύγοντεσ μέρη τοῦ σώματοσ κατελαμβάνοντο, πλείστουσ δὲ ὁ κονιορτὸσ ἄγχων ἀνῄρει. συνεργίαν θεοῦ τοῦτο Γαμαλεῖσ ὑπελάμβανον καὶ τῆσ κατὰ σφᾶσ ἀμελοῦντεσ βλάβησ ἐπέκειντο, πρόσ τε τὰ στέγη τοὺσ πολεμίουσ ἀνωθοῦντεσ καί τοι κατολισθάνοντασ ἐν ὀξέσι τοῖσ στενωποῖσ καὶ ἀεὶ τοὺσ πίπτοντασ ὕπερθεν βάλλοντεσ ἔκτεινον.

καὶ τὰ μὲν ἐρείπια χερμάδων πλέα ἦν αὐτοῖσ, σίδηρον δὲ παρεῖχον οἱ τῶν πολεμίων νεκροί·

παρασπῶντεσ γὰρ τὰ τῶν πεσόντων ξίφη κατὰ τῶν δυσθανατούντων ἐχρῶντο. πολλοὶ δ’ ἀπὸ πιπτόντων ἤδη τῶν δωμάτων σφᾶσ αὐτοὺσ βάλλοντεσ ἔθνησκον.

ἦν δ’ οὐδὲ τραπέντων ἡ φυγὴ ῥᾴδιοσ·

κατὰ γὰρ ἄγνοιαν τῶν ὁδῶν καὶ παχύτητα τοῦ κονιορτοῦ μηδὲ ἀλλήλουσ ἐπιγινώσκοντεσ ἀνειλοῦντο καὶ περὶ σφᾶσ ἔπιπτον. Οἱ μὲν οὖν μόλισ εὑρίσκοντεσ τὰσ ἐξόδουσ ἀνεχώρησαν ἐκ τῆσ πόλεωσ·

Οὐεσπασιανὸσ δ’ ἀεὶ προσμένων τοῖσ πονουμένοισ, δεινὸν γάρ τι πάθοσ αὐτὸν εἰσῄει κατερειπομένην ὁρῶντα περὶ τῷ στρατῷ τὴν πόλιν, ἐν λήθῃ τοῦ κατ’ αὐτὸν ἀσφαλοῦσ γενόμενοσ λανθάνει κατὰ μικρὸν ἀνωτάτω τῆσ πόλεωσ προελθών, ἔνθα μέσοισ ἐγκαταλείπεται τοῖσ κινδύνοισ μετ’ ὀλίγων παντελῶσ·

οὐδὲ γὰρ ὁ παῖσ αὐτῷ Τίτοσ τότε συμπαρῆν τηνικαῦτα πρὸσ Μουκιανὸν εἰσ Συρίαν ἀπεσταλμένοσ.

ὑφίσταται δὲ κατὰ κορυφὴν ἐπιρρέοντα τὸν πόλεμον καὶ οὔτε ἀνδρῶν πλῆθοσ οὔτε βελῶν ὑποπτήξασ ἐπέμενε, μέχρι δαιμόνιον τὸ παράστημα τῆσ ψυχῆσ συννοήσαντεσ οἱ πολέμιοι ταῖσ ὁρμαῖσ ἐνέδοσαν.

ἀτονώτερον δὲ προσκειμένων αὐτὸσ ὑπὸ πόδα ἀνεχώρει νῶτα μὴ δεικνὺσ ἑώσ ἔξω τοῦ τείχουσ ἐγένετο.

πλεῖστοι μὲν οὖν Ῥωμαίων κατὰ ταύτην ἔπεσον τὴν μάχην, ἐν οἷσ ὁ δεκαδάρχησ Αἰβούτιοσ, ἀνὴρ οὐ μόνον ἐφ’ ἧσ ἔπεσε παρατάξεωσ, ἀλλὰ πανταχοῦ καὶ πρότερον γενναιότατοσ φανεὶσ καὶ πλεῖστα κακὰ Ιοὐδαίουσ ἐργασάμενοσ.

τῶν δ’ ἐν αὐτῇ διαλαλούντων παρὰ δεῖπνον ὅσα κατὰ τῶν Ῥωμαίων ἢ περὶ σφῶν ὁ δῆμοσ ἐβουλεύετο κατακροασάμενοσ, ἦν δὲ αὐτόσ τε καὶ οἱ σὺν αὐτῷ Σύροι, νύκτωρ ἐπανίσταται καὶ πάντασ ἀποσφάξασ μετὰ τῶν στρατιωτῶν εἰσ τοὺσ Ῥωμαίουσ διασώζεται.

περὶ μὲν τοῦ καθ’ αὑτὸν ὑποστελλόμενοσ, ὡσ μηδὲ τὴν ἀρχὴν μέμφεσθαι δοκοίη, δεῖν δὲ τὰ κοινὰ λέγων ἀνδρείωσ φέρειν τὴν τοῦ πολέμου φύσιν ἐννοοῦντασ, ὡσ οὐδαμοῦ τὸ νικᾶν ἀναιμωτὶ περιγίνεται, δαπανᾷ δ’ ἡ τύχη τι καὶ παρίσταται.

τοσαύτασ μέντοι μυριάδασ Ιοὐδαίων ἀνελόντασ αὐτοὺσ ὀλίγην τῷ δαίμονι δεδωκέναι συμβολήν.

εἶναι δ’ ὥσπερ ἀπειροκάλων τὸ λίαν ἐπαίρεσθαι ταῖσ εὐπραγίαισ, οὕτωσ ἀνάνδρων τὸ καταπτήσσειν ἐν τοῖσ πταίσμασιν·

ὀξεῖα γὰρ ἐν ἀμφοτέροισ ἡ μεταβολή, κἀκεῖνοσ ἄριστοσ ὁ κἀν τοῖσ εὐτυχήμασιν νήφων, ἵνα μένῃ καὶ δι’ εὐθυμίασ ἀναπαλαίων τὰ σφάλματα. τὰ μέντοι συμβεβηκότα νῦν οὔτε μαλακισθέντων ὑμῶν οὔτε παρὰ τὴν τῶν Ιοὐδαίων ἀρετὴν γέγονεν, ἀλλὰ κἀκείνοισ τοῦ πλεονεκτῆσαι καὶ τοῦ διαμαρτεῖν ἡμῖν αἴτιον ἡ δυσχωρία.

καθ’ ἣν ἄν τισ ὑμῶν μέμψαιτο τῆσ ὁρμῆσ τὸ ἀταμίευτον·

ἀναφυγόντων γὰρ ἐπὶ τὰ ὑψηλὰ τῶν πολεμίων αὑτοὺσ ὑποστέλλειν ἐχρῆν, καὶ μὴ κατὰ κορυφὴν ἱσταμένοισ τοῖσ κινδύνοισ ἕπεσθαι, κρατοῦντασ δὲ τῆσ κάτω πόλεωσ κατ’ ὀλίγον προκαλεῖσθαι τοὺσ ἀναφεύγοντασ εἰσ ἀσφαλῆ καὶ ἑδραίαν μάχην. νυνὶ δὲ ἀκρατῶσ ἐπὶ τὴν νίκην ἐπειγόμενοι τῆσ ἀσφαλείασ ἠμελήσατε. τὸ δ’ ἀπερίσκεπτον ἐν πολέμῳ καὶ τῆσ ὁρμῆσ μανιῶδεσ οὐ πρὸσ Ῥωμαίων, οἳ πάντα ἐμπειρίᾳ καὶ τάξει κατορθοῦμεν, ἀλλὰ βαρβαρικόν, καὶ ᾧ μάλιστα Ιοὐδαῖοι κρατοῦνται.

χρὴ τοίνυν ἐπὶ τὴν αὑτῶν ἀρετὴν ἀναδραμεῖν καὶ θυμοῦσθαι μᾶλλον ἢ προσαθυμεῖν τῷ παρ’ ἀξίαν πταίσματι.

τὴν δ’ ἀρίστην ἕκαστοσ ἐκ τῆσ ἰδίασ χειρὸσ ἐπιζητείτω παραμυθίαν·

οὕτω γὰρ τοῖσ τε ἀπολωλόσι τιμωρήσεσθε καὶ τοὺσ ἀνελόντασ ἀμυνεῖσθε. πειράσομαι δ’ ἐγώ, καθάπερ νῦν, ἐπὶ πάσησ μάχησ προάγειν τε ὑμῶν εἰσ τοὺσ πολεμίουσ καὶ τελευταῖοσ ἀποχωρεῖν.

λογιζόμενοι δ’ ὕστερον ἀφῃρῆσθαι σφᾶσ αὐτοὺσ καὶ δεξιᾶσ ἐλπίδασ τό τε μὴ δύνασθαι διαφεύγειν ἐννοοῦντεσ, ἤδη γὰρ ἐπέλιπε τὰ ἐπιτήδεια, δεινῶσ ἠθύμουν καὶ ταῖσ ψυχαῖσ ἀναπεπτώκεσαν.

οὐ μὴν εἰσ τὸ δυνατὸν ἠμέλουν σωτηρίασ, ἀλλὰ καὶ τὰ παραρρηχθέντα τοῦ τείχουσ οἱ γενναιότατοι καὶ τὰ μένοντα περισχόντεσ ἐφύλασσον οἱ λοιποί.

τῶν δὲ Ῥωμαίων ἐπιρρωννύντων τὰ χώματα καὶ πάλιν πειρωμένων προσβολῆσ οἱ πολλοὶ διεδίδρασκον ἐκ τῆσ πόλεωσ κατά τε δυσβάτων φαράγγων, ᾗπερ οὐκ ἔκειντο φυλακαί, καὶ διὰ τῶν ὑπονόμων.

ὅσοι γε μὴν δέει τοῦ ληφθῆναι παρέμενον, [ἐν] ἐνδείᾳ διεφθείροντο·

πανταχόθεν γὰρ τροφὴ τοῖσ μάχεσθαι δυναμένοισ συνηθροίζετο. Καὶ οἱ μὲν ἐν τοιούτοισ πάθεσι διεκαρτέρουν, Οὐεσπασιανὸσ δὲ πάρεργον ἐποιεῖτο τῆσ πολιορκίασ τοὺσ τὸ Ἰταβύριον κατειληφότασ ὄροσ, ὅ ἐστι τοῦ μεγάλου πεδίου καὶ Σκυθοπόλεωσ μέσον·

οὗ τὸ μὲν ὕψοσ ἐπὶ τριάκοντα σταδίουσ ἀνίσχει, μόλισ προσβατὸν κατὰ τὸ προσάρκτιον κλίμα, πεδίον δ’ ἐστὶν ἡ κορυφὴ σταδίων ἓξ καὶ εἴκοσι, πᾶν τετειχισμένον.

ἤγειρε δὲ τοσοῦτον ὄντα τὸν περίβολον ὁ Ιὤσηποσ ἐν τεσσαράκοντα ἡμέραισ τῇ τε ἄλλῃ χορηγούμενοσ ὕλῃ κάτωθεν καὶ ὕδατι·

καὶ γὰρ τοῖσ ἐποίκοισ μόνον ἦν ὄμβριον. πολλοῦ οὖν πλήθουσ ἐπὶ τοῦτο συνειλεγμένου Οὐεσπασιανὸσ Πλάκιδον σὺν ἱππεῦσιν ἑξακοσίοισ πέμπει.

τούτῳ τὸ μὲν προσβαίνειν ἀμήχανον ἦν, ἐλπίδι δὲ δεξιῶν καὶ παρακλήσεωσ πρὸσ εἰρήνην τοὺσ πολλοὺσ προεκαλεῖτο.

κατῄεσαν δὲ ἀντεπιβουλεύοντεσ·

ὅ τε γὰρ Πλάκιδοσ ὡμίλει πρᾳότερον σπουδάζων αὐτοὺσ ἐν τῷ πεδίῳ λαβεῖν, κἀκεῖνοι κατῄεσαν ὡσ πειθόμενοι δῆθεν, ἵνα ἀφυλάκτῳ προσπέσωσιν. ἐνίκα μέντοι τὸ Πλακίδου πανοῦργον·

ἀρξαμένων γὰρ τῶν Ιοὐδαίων μάχησ φυγὴν ὑπεκρίνετο καὶ διώκοντασ ἑλκύσασ ἐπὶ πολὺ τοῦ πεδίου τοὺσ ἱππεῖσ ἐπιστρέφει, τρεψάμενοσ δὲ πλείστουσ μὲν αὐτῶν ἀναιρεῖ, τὸ δὲ λοιπὸν πλῆθοσ ὑποτεμόμενοσ εἴργει τῆσ ἀνόδου. καὶ οἱ μὲν τὸ Ἰταβύριον καταλιπόντεσ ἐπὶ Ιἑροσολύμων ἔφευγον, οἱ δὲ ἐπιχώριοι πίστεισ λαβόντεσ, ἐπιλελοίπει δ’ αὐτοὺσ ὕδωρ, τό τε ὄροσ καὶ σφᾶσ αὐτοὺσ Πλακίδῳ παρέδοσαν.

Τῶν δ’ ἐπὶ τῆσ Γαμάλασ οἱ παραβολώτεροι μὲν φεύγοντεσ διελάνθανον, οἱ δ’ ἀσθενεῖσ διεφθείροντο λιμῷ·

τὸ μάχιμον δ’ ἀντεῖχεν τῇ πολιορκίᾳ, μέχρι δευτέρᾳ καὶ εἰκάδι μηνὸσ Ὑπερβερεταίου τρεῖσ τῶν ἀπὸ τοῦ πέμπτου καὶ δεκάτου τάγματοσ στρατιῶται περὶ τὴν ἑωθινὴν φυλακὴν ὑποδύντεσ τὸν προύχοντα κατὰ τούτουσ πύργον ὑπορύσσουσιν ἡσυχῆ.

τοῖσ δ’ ὑπὲρ αὐτοῦ φύλαξιν οὔτε προσιόντων αἴσθησισ, νὺξ γὰρ ἦν, οὔτε προσελθόντων ἐγένετο.

οἱ δὲ στρατιῶται φειδόμενοι τοῦ ψόφου καὶ πέντε τοὺσ κραταιοτάτουσ ἐκκυλίσαντεσ λίθουσ ὑποπηδῶσι. κατηρείπετο δὲ ὁ πύργοσ ἐξαίφνησ μετὰ μεγίστου ψόφου, καὶ συγκατακρημνίζονται μὲν οἱ φύλακεσ αὐτῷ, θορυβηθέντεσ δὲ οἱ κατὰ τὰσ ἄλλασ φυλακὰσ ἔφευγον·

καὶ πολλοὺσ διεκπαίειν τολμῶντασ οἱ Ῥωμαῖοι διέφθειραν, ἐν οἷσ καὶ Ιὤσηπόν τισ ὑπὲρ τὸ παρερρηγμένον τοῦ τείχουσ ἐκδιδράσκοντα βαλὼν ἀναιρεῖ.

τῶν δ’ ἀνὰ τὴν πόλιν διασεισθέντων ὑπὸ τοῦ ψόφου διαδρομή τε ἦν καὶ πτόα πολλὴ καθάπερ εἰσπεπαικότων πάντων τῶν πολεμίων.

ἔνθα καὶ Χάρησ κατακείμενοσ καὶ νοσηλευόμενοσ ἐκλείπει πολλοῦ δέουσ συνεργήσαντοσ εἰσ θάνατον τῇ νόσῳ.

Ῥωμαῖοί γε μὴν μεμνημένοι τοῦ προτέρου πταίσματοσ οὐκ εἰσέβαλλον ἑώσ τρίτῃ καὶ εἰκάδι τοῦ προειρημένου μηνόσ.

Τίτοσ δέ, ἤδη γὰρ παρῆν, ὀργῇ τῆσ πληγῆσ ἣν παρ’ αὐτὸν ἐπλήγησαν ἀπόντα Ῥωμαῖοι, τῶν ἱππέων ἐπιλέξασ διακοσίουσ, πρὸσ οἷσ πεζοὺσ , εἰσέρχεται τὴν πόλιν ἡσυχῆ.

καὶ παρελθόντοσ οἱ μὲν φύλακεσ αἰσθόμενοι μετὰ βοῆσ ἐχώρουν ἐπὶ τὰ ὅπλα, δήλησ δὲ τῆσ εἰσβολῆσ ταχέωσ καὶ τοῖσ εἴσω γενομένησ, οἱ μὲν ἁρπάζοντεσ τὰ τέκνα καὶ γυναῖκασ ἐπισυρόμενοι πρὸσ τὴν ἄκραν ἀνέφευγον μετὰ κωκυτοῦ καὶ βοῆσ, οἱ δὲ τὸν Τίτον ὑπαντιάζοντεσ ἀδιαλείπτωσ ἔπιπτον·

ὅσοι δὲ ἀπεκωλύθησαν ἐπὶ τὴν κορυφὴν ἀναδραμεῖν ὑπ’ ἀμηχανίασ εἰσ τὰσ τῶν Ῥωμαίων φρουρὰσ ἐξέπιπτον.

ἄπειροσ δ’ ἦν πανταχοῦ φονευομένων ὁ στόνοσ, καὶ τὸ αἷμα πᾶσαν ἐπέκλυζε τὴν πόλιν κατὰ πρανοῦσ χεόμενον. πρὸσ δὲ τοὺσ ἀναφεύγοντασ εἰσ τὴν ἄκραν ἐπεβοήθει Οὐεσπασιανὸσ πᾶσαν εἰσαγαγὼν τὴν δύναμιν.

ἦν δ’ ἥ τε κορυφὴ πάντοθεν πετρώδησ καὶ δύσβατοσ, εἰσ ἄπειρον ὕψοσ ἐπηρμένη, καὶ πανταχόθεν τοῦ βάθουσ κατέγεμεν περιειλημμένη κρημνοῖσ κατέτεμνόν τε.

ἐνταῦθα τοὺσ προσβαίνοντασ οἱ Ιοὐδαῖοι τοῖσ τε ἄλλοισ βέλεσι καὶ πέτρασ κατακυλινδοῦντεσ ἐκάκουν·

αὐτοὶ δὲ δι’ ὕψοσ ἦσαν δυσέφικτοι βέλει. γίνεται δὲ πρὸσ ἀπώλειαν αὐτῶν ἄντικρυσ θύελλα δαιμόνιοσ, ἣ τὰ μὲν Ῥωμαίων ἔφερεν εἰσ αὐτοὺσ βέλη, τὰ δὲ αὐτῶν ἀνέστρεφεν καὶ πλάγια παρέσυρεν.

οὔτε δὲ τοῖσ ὑποκρήμνοισ ἐφίστασθαι διὰ τὴν βίαν ἐδύναντο τοῦ πνεύματοσ μηδὲν ἑδραῖον ἔχοντεσ, οὔτε τοὺσ προσβαίνοντασ καθορᾶν.

ἐπαναβαίνουσι δὲ Ῥωμαῖοι, καὶ περισχόντεσ οὓσ μὲν ἀμυνομένουσ ἔφθανον, οὓσ δὲ χεῖρασ προί̈σχοντασ·

ἐτόνου δὲ τὸν θυμὸν αὐτοῖσ ἐπὶ πάντασ ἡ μνήμη τῶν ἐπὶ τῆσ πρώτησ εἰσβολῆσ ἀπολωλότων. ἀπογινώσκοντεσ δὲ τὴν σωτηρίαν πανταχόθεν οἱ πολλοὶ περισχόμενοι τέκνα καὶ γυναῖκασ αὑτούσ τε κατεκρήμνιζον εἰσ τὴν φάραγγα·

βαθυτάτη δ’ αὕτη κατὰ τὴν ἄκραν ὑπορώρυκτο. συνέβη δὲ τὴν Ῥωμαίων ὀργὴν τῆσ εἰσ ἑαυτοὺσ ἀπονοίασ τῶν ἁλόντων πρᾳοτέραν φανῆναι·

τετρακισχίλιοι μέν γε ὑπὸ τούτων ἐσφάγησαν, οἱ δὲ ῥίψαντεσ ἑαυτοὺσ ὑπὲρ πεντακισχιλίουσ εὑρέθησαν. διεσώθη δὲ πλὴν δύο γυναικῶν οὐδείσ·

τῆσ Φιλίππου δὲ ἦσαν ἀδελφῆσ θυγατέρεσ αὗται, αὐτὸσ δὲ ὁ Φίλιπποσ Ιἀκίμου τινὸσ ἀνδρὸσ ἐπισήμου, τετραρχήσαντοσ Ἀγρίππᾳ τῷ βασιλεῖ. διεσώθησαν δὲ τὰσ παρὰ τὴν ἅλωσιν ὀργὰσ Ῥωμαίων λαθοῦσαι·

τότε γὰρ οὐδὲ νηπίων ἐφείδοντο, πολλὰ δ’ ἑκάστοτε ἁρπάζοντεσ ἐσφενδόνων ἀπὸ τῆσ ἄκρασ. Γάμαλα μὲν οὕτωσ ἑάλω τρίτῃ καὶ εἰκάδι μηνὸσ Ὑπερβερεταίου τῆσ ἀποστάσεωσ ἀρξαμένησ Γορπιαίου μηνὸσ τετάρτῃ καὶ εἰκάδι.

Μόνη δὲ Γίσχαλα πολίχνη τῆσ Γαλιλαίασ ἀχείρωτοσ κατελείπετο, τοῦ μὲν πλήθουσ εἰρηνικὰ φρονοῦντοσ, καὶ γὰρ ἦσαν τὸ πλέον γεωργοὶ καὶ ταῖσ ἀπὸ τῶν καρπῶν ἐλπίσιν ἀεὶ προσανέχοντεσ, παρεισεφθαρμένου δ’ αὐτοῖσ οὐκ ὀλίγου λῃστρικοῦ τάγματοσ, ᾧ τινεσ καὶ τοῦ πολιτικοῦ συνενόσουν.

ἐνῆγε δὲ τούτουσ εἰσ τὴν ἀπόστασιν καὶ συνεκρότει Ληί̈ου τινὸσ υἱὸσ Ιωἄννησ, γόησ ἀνὴρ καὶ ποικιλώτατοσ τὸ ἦθοσ, πρόχειροσ μὲν ἐλπίσαι μεγάλα, δεινὸσ δὲ τῶν ἐλπισθέντων περιγενέσθαι παντί τε ὢν δῆλοσ ἀγαπᾶν τὸν πόλεμον εἰσ δυναστείασ ἐπίθεσιν.

ὑπὸ τούτῳ τὸ στασιῶδεσ ἐν τοῖσ Γισχάλοισ ἐτέτακτο, δι’ οὓσ τυχὸν καὶ πρεσβευσάμενον περὶ παραδόσεωσ τὸ δημοτικὸν ἐν πολέμου μοίρᾳ τὴν Ῥωμαίων ἔφοδον ἐξεδέχετο.

Οὐεσπασιανὸσ δὲ ἐπὶ μὲν τούτουσ Τίτον ἐκπέμπει σὺν χιλίοισ ἱππεῦσιν, τὸ δέκατον δὲ τάγμα ἀπαίρει εἰσ Σκυθόπολιν.

αὐτὸσ δὲ σὺν δυσὶ τοῖσ λοιποῖσ ἐπανῆλθεν εἰσ Καισάρειαν, τοῦ τε συνεχοῦσ καμάτου διδοὺσ ἀνάπαυσιν αὐτοῖσ καὶ δι’ εὐθηνίαν τῶν πόλεων τά τε σώματα καὶ τὸ πρόθυμον ὑποθρέψειν οἰόμενοσ ἐπὶ τοὺσ μέλλοντασ ἀγῶνασ·

οὐ γὰρ ὀλίγον αὐτῷ πόνον ἑώρα περὶ τοῖσ Ιἑροσολύμοισ λειπόμενον, ἅτε δὴ βασιλείου μὲν οὔσησ τῆσ πόλεωσ καὶ προανεχούσησ ὅλου τοῦ ἔθνουσ, συρρεόντων δὲ εἰσ αὐτὴν τῶν ἐκ τοῦ πολέμου διαδιδρασκόντων.

τό γε μὴν φύσει τε ὀχυρὸν αὐτῆσ καὶ διὰ κατασκευὴν τειχῶν ἀγωνίαν οὐ τὴν τυχοῦσαν ἐνεποίει·

τὰ δὲ φρονήματα τῶν ἀνδρῶν καὶ τὰσ τόλμασ δυσμεταχειρίστουσ καὶ δίχα τειχῶν ὑπελάμβανεν. διὸ δὴ τοὺσ στρατιώτασ καθάπερ ἀθλητὰσ προήσκει τῶν ἀγώνων.

Τίτῳ δὲ προσιππασαμένῳ τοῖσ Γισχάλοισ εὐπετὲσ μὲν ἦν ἐξ ἐφόδου τὴν πόλιν ἑλεῖν, εἰδὼσ δέ, εἰ βίᾳ ληφθείη, διαφθαρησόμενον ὑπὸ τῶν στρατιωτῶν ἀνέδην τὸ πλῆθοσ, ἦν δ’ αὐτῷ κόροσ ἤδη φόνων καὶ δι’ οἴκτου τὸ πλέον ἀκρίτωσ συναπολλύμενον τοῖσ αἰτίοισ, ἐβούλετο μᾶλλον ὁμολογίαισ παραστήσασθαι τὴν πόλιν.

ἑωρακότεσ μὲν ὀχυρωτέρασ πολλῷ πόλεισ ὑπὸ μίαν προσβολὴν κατεστραμμένασ, ἐν ἀσφαλείᾳ δὲ τῶν ἰδίων κτημάτων ἀπολαύοντασ ὅσοι ταῖσ Ῥωμαίων δεξιαῖσ ἐπίστευσαν, ἃσ καὶ νῦν προτείνειν αὐτοῖσ μηδὲν μνησικακῶν τῆσ αὐθαδείασ.

εἶναι γὰρ συγγνωστὸν ἐλευθερίασ ἐλπίδα, μηκέτι μέντοι τὴν ἐν τοῖσ ἀδυνάτοισ ἐπιμονήν·

εἰ γὰρ οὐ πεισθήσονται λόγοισ φιλανθρώποισ καὶ δεξιαῖσ πίστεωσ, πειράσειν αὐτοὺσ ἀφειδῆ τὰ ὅπλα, καὶ ὅσον οὐδέπω γνωσθήσεσθαι πιεζόμενον τοῖσ Ῥωμαίων μηχανήμασιν τὸ τεῖχοσ, ᾧ πεποιθότεσ ἐπιδείκνυνται μόνοι Γαλιλαίων, ὅτι εἰσὶν αὐθάδεισ αἰχμάλωτοι.

Πρὸσ ταῦτα τῶν μὲν δημοτικῶν οὐ μόνον οὐκ ἀποκρίνεσθαί τινι μετῆν, ἀλλ’ οὐδ’ ἐπὶ τὸ τεῖχοσ ἀναβῆναι·

προδιείληπτο γὰρ ἅπαν τοῖσ λῃστρικοῖσ, καὶ φύλακεσ τῶν πυλῶν ἦσαν, ὡσ μή τινεσ ἢ προέλθοιεν ἐπὶ τὰσ σπονδὰσ ἢ δέξαιντό τινασ τῶν ἱππέων εἰσ τὴν πόλιν· ὁ δ’ Ιωἄννησ αὐτόσ τε ἀγαπᾶν ἔφη τὰσ προκλήσεισ καὶ τοὺσ ἀπειθοῦντασ ἢ πείσειν ἢ συναναγκάσειν·

δεῖν μέντοι τὴν ἡμέραν αὐτὸν ἐκείνην, ἑβδομὰσ γὰρ ἦν, χαρίσασθαι τῷ Ιοὐδαίων νόμῳ, καθ’ ἣν ὥσπερ ὅπλα κινεῖν αὐτοῖσ, οὕτω καὶ τὸ συντίθεσθαι περὶ εἰρήνησ ἀθέμιτον.

οὐκ ἀγνοεῖν δὲ οὐδὲ Ῥωμαίουσ, ὡσ ἀργὴ πάντων αὐτοῖσ ἐστιν ἡ τῆσ ἑβδομάδοσ περίοδοσ, ἔν τε τῷ παραβαίνειν αὐτὴν οὐχ ἧττον ἀσεβεῖν τῶν βιασθέντων τὸν βιασάμενον.

φέρειν δ’ ἐκείνῳ μὲν οὐδεμίαν βλάβην τὰ τῆσ ὑπερθέσεωσ· τί γὰρ ἄν τισ ἐν νυκτὶ βουλεύσαιτο δρασμοῦ πλέον ἐξὸν περιστρατοπεδεύσαντα παραφυλάξαι;

μέγα δὲ κέρδοσ αὐτοῖσ τὸ μηδὲν παραβῆναι τῶν πατρίων ἐθῶν.

πρέπει δὲ τῷ παρὰ προσδοκίαν εἰρήνην χαριζομένῳ τοῖσ σωζομένοισ τηρεῖν καὶ τοὺσ νόμουσ. τοιούτοισ ἐσοφίζετο τὸν Τίτον, οὐ τοσοῦτον τῆσ ἑβδομάδοσ στοχαζόμενοσ, ὅσον τῆσ αὑτοῦ σωτηρίασ·

ἐδεδοίκει δὲ ἐγκαταληφθῆναι παραχρῆμα τῆσ πόλεωσ ἁλούσησ ἐν νυκτὶ καὶ φυγῇ τὰσ ἐλπίδασ ἔχων τοῦ βίου. θεοῦ δ’ ἦν ἔργον ἄρα τοῦ σώζοντοσ τὸν Ιωἄννην ἐπὶ τὸν τῶν Ιἑροσολύμων ὄλεθρον τὸ μὴ μόνον πεισθῆναι Τίτον τῇ σκήψει τῆσ ὑπερθέσεωσ, ἀλλὰ καὶ τῆσ πόλεωσ πορρωτέρω στρατοπεδεύσασθαι πρὸσ Κυδασοῖσ·

μεσόγειοσ δέ ἐστι Τυρίων κώμη καρτερά, διὰ μίσουσ ἀεὶ καὶ πολέμου Γαλιλαίοισ, ἔχουσα πλῆθόσ τε οἰκητόρων καὶ τὴν ὀχυρότητα τῆσ πρὸσ τὸ ἔθνοσ διαφορᾶσ ἐφόδια.

Νυκτὸσ δ’ ὁ Ιωἄννησ ὡσ οὐδεμίαν περὶ τῇ πόλει Ῥωμαίων ἑώρα φυλακήν, τὸν καιρὸν ἁρπασάμενοσ οὐ μόνον τοὺσ περὶ αὐτὸν ὁπλίτασ ἀλλὰ καὶ τῶν ἀργοτέρων συχνοὺσ ἅμα ταῖσ γενεαῖσ ἀναλαβὼν ἐπὶ Ιἑροσολύμων ἔφευγε.

μέχρι μὲν οὖν εἴκοσι σταδίων οἱο͂́ν τε ἦν συνεξαγαγεῖν γυναικῶν καὶ παιδίων ὄχλον ἀνθρώπῳ κατασπερχομένῳ τοῖσ ὑπὲρ αἰχμαλωσίασ καὶ τοῦ ζῆν φόβοισ, περαιτέρω δὲ προκόπτοντοσ ἀπελείποντο, καὶ δειναὶ τῶν ἐωμένων ἦσαν ὀλοφύρσεισ·

ὅσον γὰρ ἕκαστοσ τῶν οἰκείων ἐγίνετο πορρωτέρω, τοσοῦτον ἐγγὺσ ὑπελάμβανεν εἶναι τῶν πολεμίων, παρεῖναί τε ἤδη τοὺσ αἰχμαλωτισομένουσ δοκοῦντεσ ἐπτόηντο, καὶ πρὸσ τὸν ἀλλήλων ἐκ τοῦ δρόμου ψόφον ἐπεστρέφοντο καθάπερ ἤδη παρόντων οὓσ ἔφευγον·

ἀνοδίαισ τ’ ἐνέπιπτον οἱ πολλοί, καὶ περὶ τὴν λεωφόρον ἡ τῶν φθανόντων ἔρισ συνέτριβεν τοὺσ πολλούσ.

οἰκτρὸσ δὲ γυναικῶν καὶ παιδίων ὄλεθροσ ἦν, καί τινεσ πρὸσ ἀνακλήσεισ ἀνδρῶν τε καὶ συγγενῶν ἐθάρσησαν μετὰ κωκυτῶν ἱκετεύουσαι περιμένειν.

ἀλλ’ ἐνίκα τὸ Ιωἄννου παρακέλευσμα σώζειν ἑαυτοὺσ ἐμβοῶντοσ καὶ καταφεύγειν ἔνθα καὶ περὶ τῶν ἀπολειπομένων ἀμυνοῦνται Ῥωμαίουσ ἂν ἁρπαγῶσι.

τὸ μὲν οὖν τῶν διαδιδρασκόντων πλῆθοσ ὡσ ἕκαστοσ ἰσχύοσ εἶχεν ἢ τάχουσ ἐσκέδαστο. Τίτοσ δὲ μεθ’ ἡμέραν ἐπὶ τὰσ συνθήκασ πρὸσ τὸ τεῖχοσ παρῆν.

ἀνοίγει δ’ αὐτῷ τὰσ πύλασ ὁ δῆμοσ, καὶ μετὰ τῶν γενεῶν προελθόντεσ ἀνευφήμουν ὡσ εὐεργέτην καὶ φρουρᾶσ ἐλευθερώσαντα τὴν πόλιν·

ἐδήλουν γὰρ ἅμα τὴν τοῦ Ιωἄννου φυγὴν καὶ παρεκάλουν φείσασθαί τε αὐτῶν καὶ παρελθόντα τοὺσ ὑπολειπομένουσ τῶν νεωτεριζόντων κολάσαι.

ὁ δὲ τὰσ τοῦ δήμου δεήσεισ ἐν δευτέρῳ θέμενοσ μοῖραν ἔπεμπε τῶν ἱππέων Ιωἄννην διώξουσαν, οἳ τὸν μὲν οὐ καταλαμβάνουσιν, ἔφθη γὰρ εἰσ Ιἑροσόλυμα διαφυγών, τῶν δὲ συναπαράντων ἀποκτείνουσι μὲν εἰσ ἑξακισχιλίουσ, γύναια δὲ καὶ παιδία τρισχιλίων ὀλίγον ἀποδέοντα περιελάσαντεσ ἀνήγαγον.

καὶ τοῖσ στρατιώταισ ὀλίγον τοῦ τείχουσ παρασπάσαι κελεύσασ νόμῳ καταλήψεωσ ἀπειλαῖσ μᾶλλον ἢ κολάσει τοὺσ ταράσσοντασ τὴν πόλιν ἀνέστελλε·

πολλοὺσ γὰρ ἂν καὶ διὰ τὰ οἰκεῖα μίση καὶ διαφορὰσ ἰδίασ ἐνδείξασθαι τοὺσ ἀναιτίουσ, εἰ διακρίνοι τοὺσ τιμωρίασ ἀξίουσ·

ἄμεινον δ’ εἶναι μετέωρον ἐν φόβῳ τὸν αἴτιον καταλιπεῖν ἤ τινα τῶν οὐκ ἀξίων αὐτῷ συναπολεῖν· τὸν μὲν γὰρ ἴσωσ καὶ σωφρονῆσαι δέει κολάσεωσ τὴν ἐπὶ τοῖσ παρῳχηκόσι συγγνώμην αἰδούμενον, ἀδιόρθωτον δὲ τὴν ἐπὶ τοῖσ παραναλωθεῖσι τιμωρίαν εἶναι.

φρουρᾷ μέντοι τὴν πόλιν ἠσφαλίσατο, δι’ ἧσ τούσ τε νεωτερίζοντασ ἐφέξειν καὶ τοὺσ εἰρηνικὰ φρονοῦντασ θαρραλεωτέρουσ καταλείψειν ἔμελλεν.

Γαλιλαία μὲν οὖν οὕτωσ ἑάλω πᾶσα, πολλοῖσ ἱδρῶσι προγυμνάσασα Ῥωμαίουσ ἐπὶ τὰ Ιἑροσόλυμα. Πρὸσ δὲ τὴν εἴσοδον τοῦ Ιωἄννου ὁ πᾶσ δῆμοσ ἐξεκέχυτο, καὶ περὶ ἕκαστον τῶν συμπεφευγότων μυρίοσ ὅμιλοσ συνηθροισμένοι τὰσ ἔξωθεν συμφορὰσ ἀνεπυνθάνοντο.

τῶν δὲ τὸ μὲν ἆσθμα θερμὸν ἔτι κοπτόμενον ἐδήλου τὴν ἀνάγκην, ἠλαζονεύοντο δὲ κἀν κακοῖσ, οὐ πεφευγέναι Ῥωμαίουσ φάσκοντεσ, ἀλλ’ ἥκειν πολεμήσοντεσ αὐτοὺσ ἐξ ἀσφαλοῦσ·

ἀλογίστων γὰρ εἶναι καὶ ἀχρήστων παραβόλωσ προκινδυνεύειν περὶ Γίσχαλα καὶ πολίχνασ ἀσθενεῖσ, δέον τὰ ὅπλα καὶ τὰσ ἀκμὰσ ταμιεύεσθαι τῇ μητροπόλει καὶ συμφυλάσσειν.

ἔνθα δὴ παρεδήλουν τὴν ἅλωσιν τῶν Γισχάλων, καὶ τὴν λεγομένην εὐσχημόνωσ ὑποχώρησιν αὐτῶν οἱ πολλοὶ δρασμὸν ἐνενόουν.

ὡσ μέντοι τὰ περὶ τοὺσ αἰχμαλωτισθέντασ ἠκούσθη, σύγχυσισ οὐ μετρία κατέσχε τὸν δῆμον, καὶ μεγάλα τῆσ ἑαυτῶν ἁλώσεωσ συνελογίζοντο τὰ τεκμήρια.

καὶ κατειρωνευόμενοσ τῆσ τῶν ἀπείρων ἀγνοίασ, ὡσ οὐδ’ ἂν πτερὰ λαβόντεσ ὑπερβαῖέν ποτε Ῥωμαῖοι τὸ Ιἑροσολύμων τεῖχοσ οἱ περὶ ταῖσ Γαλιλαίων κώμαισ κακοπαθοῦντεσ καὶ πρὸσ τοῖσ ἐκεῖ τείχεσι κατατρίψαντεσ τὰσ μηχανάσ.

Τούτοισ τὸ πολὺ τῶν νέων προσδιεφθείρετο καὶ πρὸσ [μὲν] τὸν πόλεμον ἦρτο, τῶν δὲ σωφρονούντων καὶ γηραιῶν οὐκ ἦν ὅστισ οὐ τὰ μέλλοντα προορώμενοσ ὡσ ἤδη τῆσ πόλεωσ οἰχομένησ ἐπένθει.

ὁ μὲν οὖν δῆμοσ ἦν ἐν τοιαύτῃ συγχύσει, προδιέστη δὲ τὸ κατὰ τὴν χώραν πλῆθοσ τῆσ ἐν Ιἑροσολύμοισ στάσεωσ.

ὁ μὲν γὰρ Τίτοσ ἀπὸ Γισχάλων εἰσ Καισάρειαν, Οὐεσπασιανὸσ δὲ ἀπὸ Καισαρείασ εἰσ Ιἄμνειαν καὶ Ἄζωτον ἀφικόμενοσ παρίσταταί τε αὐτὰσ καὶ φρουροὺσ ἐγκαταστήσασ ὑπέστρεψε πολὺ πλῆθοσ ἐπαγόμενοσ τῶν ἐπὶ δεξιᾷ προσκεχωρηκότων.

ἐκινεῖτο δ’ ἐν ἑκάστῃ πόλει ταραχὴ καὶ πόλεμοσ ἐμφύλιοσ, ὅσον τε ἀπὸ Ῥωμαίων ἀνέπνεον εἰσ ἀλλήλουσ τὰσ χεῖρασ ἐπέστρεφον.

ἦν δὲ τῶν ἐρώντων τοῦ πολέμου πρὸσ τοὺσ ἐπιθυμοῦντασ εἰρήνησ ἔρισ χαλεπή. καὶ πρῶτον μὲν ἐν οἰκίαισ ἥπτετο τῶν ὁμονοούντων πάλαι τὸ φιλόνεικον, ἔπειτα ἀφηνιάζοντεσ ἀλλήλων οἱ φίλτατοι [λαοὶ] καὶ συνιὼν ἕκαστοσ πρὸσ τοὺσ τὰ αὐτὰ προαιρουμένουσ ἤδη κατὰ πλῆθοσ ἀντετάσσοντο.

καὶ στάσισ μὲν ἦν πανταχοῦ, τὸ νεωτερίζον δὲ καὶ τῶν ὅπλων ἐπιθυμοῦν ἐπεκράτει νεότητι καὶ τόλμῃ γηραιῶν καὶ σωφρόνων.

ἐτράποντο δὲ πρῶτον μὲν εἰσ ἁρπαγὰσ ἕκαστοι τῶν ἐπιχωρίων, ἔπειτα συντασσόμενοι κατὰ λόχουσ ἐπὶ λῃστείαν τῶν κατὰ τὴν χώραν, ὡσ ὠμότητοσ καὶ παρανομίασ ἕνεκεν αὐτοῖσ μηδὲν Ῥωμαίων τοὺσ ὁμοφύλουσ διαφέρειν καὶ πολὺ τοῖσ πορθουμένοισ κουφοτέραν δοκεῖν τὴν ὑπὸ Ῥωμαίοισ ἅλωσιν.

πόλιν ἀστρατήγητον καὶ πατρίῳ μὲν ἔθει πᾶν ἀπαρατηρήτωσ δεχομένην τὸ ὁμόφυλον, τότε δ’ οἰομένων ἁπάντων τοὺσ ἐπιχεομένουσ πάντασ ἀπ’ εὐνοίασ ἥκειν συμμάχουσ.

ὃ δὴ καὶ δίχα τῆσ στάσεωσ ὕστερον ἐβάπτισεν τὴν πόλιν·

πλήθει γὰρ ἀχρήστῳ καὶ ἀργῷ προεξαναλώθη τὰ τοῖσ μαχίμοισ διαρκεῖν δυνάμενα, καὶ πρὸσ τῷ πολέμῳ στάσιν τε ἑαυτοῖσ καὶ λιμὸν ἐπικατεσκεύασαν. Ἄλλοι τε ἀπὸ τῆσ χώρασ λῃσταὶ παρελθόντεσ εἰσ τὴν πόλιν καὶ τοὺσ ἔνδον προσλαβόντεσ χαλεπωτέρουσ οὐδὲν ἔτι τῶν δεινῶν παρίεσαν·

οἵ γε οὐ μόνον ἁρπαγαῖσ καὶ λωποδυσίαισ τὴν τόλμαν ἐμέτρουν, ἀλλὰ καὶ μέχρι φόνων ἐχώρουν, οὐ νυκτὸσ ἢ λαθραίωσ ἢ ἐπὶ τοὺσ τυχόντασ, ἀλλὰ φανερῶσ καὶ μεθ’ ἡμέραν καὶ τῶν ἐπισημοτάτων καταρχόμενοι.

πρῶτον μὲν γὰρ Ἀντίπαν, ἄνδρα τοῦ βασιλικοῦ γένουσ καὶ τῶν κατὰ τὴν πόλιν δυνατωτάτων, ὡσ καὶ τοὺσ δημοσίουσ θησαυροὺσ πεπιστεῦσθαι, συλλαβόντεσ εἱρ͂ξαν·

ἐπὶ τούτῳ Ληουίαν τινὰ τῶν ἐπισήμων καὶ Συφὰν υἱὸν Ἀρεγέτου, βασιλικὸν δ’ ἦν καὶ τούτων τὸ γένοσ, πρὸσ δὲ τοὺσ κατὰ τὴν χώραν προύχειν δοκοῦντασ.

δεινὴ δὲ κατάπληξισ εἶχε τὸν δῆμον, καὶ καθάπερ κατειλημμένησ τῆσ πόλεωσ πολέμῳ τὴν καθ’ αὑτὸν ἕκαστοσ σωτηρίαν ἠγάπα.

Τοῖσ δ’ οὐκ ἀπέχρη τὰ δεσμὰ τῶν συνειλημμένων, οὐδὲ ἀσφαλὲσ ᾤοντο τὸ μέχρι πολλοῦ δυνατοὺσ ἄνδρασ οὕτω φυλάσσειν·

ἱκανοὺσ μὲν γὰρ εἶναι καὶ τοὺσ οἴκουσ αὐτῶν πρὸσ ἄμυναν οὐκ ὀλιγάνδρουσ ὄντασ, οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ τὸν δῆμον ἐπαναστήσεσθαι τάχα κινηθέντα πρὸσ τὴν παρανομίαν.

δόξαν οὖν ἀναιρεῖν αὐτοὺσ Ιωἄννην τινὰ πέμπουσιν τὸν ἐξ αὐτῶν εἰσ φόνουσ προχειρότατον·

Δορκάδοσ οὗτοσ ἐκαλεῖτο παῖσ κατὰ τὴν ἐπιχώριον γλῶσσαν· ᾧ δέκα συνελθόντεσ εἰσ τὴν εἱρκτὴν ξιφήρεισ ἀποσφάττουσιν τοὺσ συνειλημμένουσ. παρανομήματι δ’ ἐν τηλικούτῳ μεγάλωσ ἀπεψεύδοντο καὶ προφάσεισ [ἀνέπλαττον]·

διαλεχθῆναι γὰρ αὐτοὺσ Ῥωμαίοισ περὶ παραδόσεωσ τῶν Ιἑροσολύμων, καὶ προδότασ ἀνῃρηκέναι τῆσ κοινῆσ ἐλευθερίασ ἔφασκον, καθόλου τ’ ἐπηλαζονεύοντο τοῖσ τολμήμασιν ὡσ εὐεργέται καὶ σωτῆρεσ τῆσ πόλεωσ γεγενημένοι. Συνέβη δὲ εἰσ τοσοῦτον τὸν μὲν δῆμον ταπεινότητοσ καὶ δέουσ, ἐκείνουσ δὲ ἀπονοίασ προελθεῖν, ὡσ ἐπ’ αὐτοῖσ εἶναι καὶ τὰσ χειροτονίασ τῶν ἀρχιερέων.

ἄκυρα γοῦν τὰ γένη ποιήσαντεσ, ἐξ ὧν κατὰ διαδοχὰσ οἱ ἀρχιερεῖσ ἀπεδείκνυντο, καθίστασαν ἀσήμουσ καὶ ἀγενεῖσ, ἵν’ ἔχοιεν συνεργοὺσ τῶν ἀσεβημάτων·

τοῖσ γὰρ παρ’ ἀξίαν ἐπιτυχοῦσι τῆσ ἀνωτάτω τιμῆσ ὑπακούειν ἦν ἀνάγκη τοῖσ παρασχοῦσι.

συνέκρουον δὲ καὶ τοὺσ ἐν τέλει ποικίλαισ ἐπινοίαισ καὶ λογοποιίαισ, καιρὸν ἑαυτοῖσ ἐν ταῖσ πρὸσ ἀλλήλουσ τῶν κωλυόντων φιλονεικίαισ ποιούμενοι, μέχρι τῶν εἰσ ἀνθρώπουσ ὑπερεμπλησθέντεσ ἀδικημάτων ἐπὶ τὸ θεῖον μετήνεγκαν τὴν ὕβριν καὶ μεμιασμένοισ τοῖσ ποσὶ παρῄεσαν εἰσ τὸ ἅγιον.

Ἐπανισταμένου τε αὐτοῖσ ἤδη τοῦ πλήθουσ, ἐνῆγε γὰρ ὁ γεραίτατοσ τῶν ἀρχιερέων Ἄνανοσ, ἀνὴρ σωφρονέστατοσ καὶ τάχα ἂν διασώσασ τὴν πόλιν, εἰ τὰσ τῶν ἐπιβούλων χεῖρασ ἐξέφυγεν, οἱ δὲ τὸν νεὼν τοῦ θεοῦ φρούριον αὑτοῖσ καὶ τῶν ἀπὸ τοῦ δήμου ταραχῶν ποιοῦνται καταφυγήν, καὶ τυραννεῖον ἦν αὐτοῖσ τὸ ἅγιον.

τὸ τῶν ἐνεργουμένων ἀλγεινότερον·

ἀποπειρώμενοι γὰρ τῆσ τοῦ δήμου καταπλήξεωσ καὶ τὴν αὑτῶν δοκιμάζοντεσ ἰσχὺν κληρωτοὺσ ἐπεχείρησαν ποιεῖν τοὺσ ἀρχιερεῖσ οὔσησ, ὡσ ἔφαμεν, κατὰ γένοσ αὐτῶν τῆσ διαδοχῆσ.

ἦν δὲ πρόσχημα μὲν τῆσ ἐπιβουλῆσ ἔθοσ ἀρχαῖον, ἐπειδὴ καὶ πάλαι κληρωτὴν ἔφασαν εἶναι τὴν ἀρχιερωσύνην, τὸ δὲ ἀληθὲσ τοῦ βεβαιοτέρου [νόμου] κατάλυσισ καὶ τέχνη πρὸσ δυναστείαν τὰσ ἀρχὰσ δι’ αὑτῶν καθισταμένοισ.

Καὶ δὴ μεταπεμψάμενοι μίαν τῶν ἀρχιερατικῶν φυλήν, Ἐνιάχιν καλεῖται, διεκλήρουν ἀρχιερέα, λαγχάνει δ’ ἀπὸ τύχησ ὁ μάλιστα διαδείξασ αὐτῶν τὴν παρανομίαν, Φαννί τισ ὄνομα, υἱὸσ Σαμουήλου κώμησ Ἀφθίασ, ἀνὴρ οὐ μόνον οὐκ ἐξ ἀρχιερέων, ἀλλ’ οὐδ’ ἐπιστάμενοσ σαφῶσ τί ποτ’ ἦν ἀρχιερωσύνη δι’ ἀγροικίαν.

ἀπὸ γοῦν τῆσ χώρασ αὐτὸν ἄκοντα σύραντεσ ὥσπερ ἐπὶ σκηνῆσ ἀλλοτρίῳ κατεκόσμουν προσωπείῳ τήν τ’ ἐσθῆτα περιτιθέντεσ τὴν ἱερὰν καὶ τὸ τί δεῖ ποιεῖν ἐπὶ καιροῦ διδάσκοντεσ.

χλεύη δ’ ἦν ἐκείνοισ καὶ παιδιὰ τὸ τηλικοῦτον ἀσέβημα, τοῖσ δ’ ἄλλοισ ἱερεῦσιν ἐπιθεωμένοισ πόρρωθεν παιζόμενον τὸν νόμον δακρύειν ἐπῄει καὶ κατέστενον τὴν τῶν ἱερῶν τιμῶν κατάλυσιν.

Ταύτην τὴν τόλμαν αὐτῶν οὐκ ἤνεγκεν ὁ δῆμοσ, ἀλλ’ ὥσπερ ἐπὶ τυραννίδοσ κατάλυσιν ὡρ́μηντο πάντεσ·

οἵ τε δοκιμώτατοι τῶν ἀρχιερέων, Γαμάλα μὲν υἱὸσ Ιἠσοῦσ Ἀνάνου δὲ Ἄνανοσ, πολλὰ τὸν δῆμον εἰσ νωθείαν κατονειδίζοντεσ ἐν ταῖσ συνόδοισ ἐπήγειρον τοῖσ ζηλωταῖσ·

τοῦτο γὰρ αὑτοὺσ ἐκάλεσαν ὡσ ἐπ’ ἀγαθοῖσ ἐπιτηδεύμασιν ἀλλ’ οὐχὶ ζηλώσαντεσ τὰ κάκιστα τῶν ἔργων [καὶ] ὑπερβαλλόμενοι.

εἶπεν, ἦν ἐμοὶ τεθνάναι πρὶν ἐπιδεῖν τὸν οἶκον τοῦ θεοῦ τοσούτοισ ἄγεσι καταγέμοντα καὶ τὰσ ἀβάτουσ καὶ ἁγίασ χώρασ ποσὶ μιαιφόνων στενοχωρουμένασ.

ἀλλὰ περικείμενοσ τὴν ἀρχιερατικὴν ἐσθῆτα καὶ τὸ τιμιώτατον καλούμενοσ τῶν σεβασμίων ὀνομάτων, ζῶ καὶ φιλοψυχῶ, μηδ’ ὑπὲρ τοὐμοῦ γήρωσ ὑπομένων εὐκλεῆ θάνατον εἰ δεῖ μὴ μόνοσ εἰμὶ καὶ καθάπερ ἐν ἐρημίᾳ τὴν ἐμαυτοῦ ψυχὴν ἐπιδώσω μόνην ὑπὲρ τοῦ θεοῦ.

τί γὰρ καὶ δεῖ ζῆν ἐν δήμῳ συμφορῶν ἀναισθητοῦντι καὶ παρ’ οἷσ ἀπόλωλεν ἡ τῶν ἐν χερσὶ παθῶν ἀντίληψισ;

ἁρπαζόμενοι γοῦν ἀνέχεσθε καὶ τυπτόμενοι σιωπᾶτε, καὶ τοῖσ φονευομένοισ οὐδ’ ἐπιστένει τισ ἀναφανδόν. ὢ τῆσ πικρᾶσ τυραννίδοσ.

τί [δὲ] μέμφομαι τοὺσ τυράννουσ; μὴ γὰρ οὐκ ἐτράφησαν ὑφ’ ὑμῶν καὶ τῆσ ὑμετέρασ ἀνεξικακίασ; μὴ γὰρ οὐχ ὑμεῖσ περιιδόντεσ τοὺσ πρώτουσ συνισταμένουσ, ἔτι δ’ ἦσαν ὀλίγοι, πλείουσ ἐποιήσατε τῇ σιωπῇ καὶ καθοπλιζομένων ἠρεμοῦντεσ καθ’ ἑαυτῶν ἐπεστρέψατε τὰ ὅπλα, δέον τὰσ πρώτασ αὐτῶν ἐπικόπτειν ὁρμάσ, ὅτε λοιδορίαισ καθήπτοντο τῶν συγγενῶν, ὑμεῖσ δὲ ἀμελήσαντεσ ἐφ’ ἁρπαγὰσ παρωξύνατε τοὺσ ἀλιτηρίουσ, καὶ πορθουμένων οἴκων λόγοσ ἦν οὐδείσ·

τοιγαροῦν αὐτοὺσ ἡρ́παζον τοὺσ δεσπότασ, καὶ συρομένοισ διὰ μέσησ τῆσ πόλεωσ οὐδεὶσ ἐπήμυνεν.

οἱ δὲ καὶ δεσμοῖσ ᾐκίσαντο τοὺσ ὑφ’ ὑμῶν προδοθέντασ, ἐῶ λέγειν πόσουσ καὶ ποδαπούσ·

ἀλλ’ ἀκαταιτιάτοισ ἀκρίτοισ οὐδεὶσ ἐβοήθησε τοῖσ δεδεμένοισ. ἀκόλουθον ἦν ἐπιδεῖν τοὺσ αὐτοὺσ φονευομένουσ.

ἐπείδομεν καὶ τοῦτο καθάπερ ἐξ ἀγέλησ ζῴων ἀλόγων ἑλκομένου τοῦ κρατιστεύοντοσ ἀεὶ θύματοσ, οὐδὲ φωνήν τισ ἀφῆκεν οὐχ ὅπωσ ἐκίνησε τὴν δεξιάν. φέρετε δὴ [τοίνυν], φέρετε πατούμενα βλέποντεσ τὰ ἅγια καὶ πάντασ ὑποθέντεσ αὐτοὶ τοῖσ ἀνοσίοισ τοὺσ τῶν τολμημάτων βαθμοὺσ μὴ βαρύνεσθε τὴν ὑπεροχήν·

καὶ γὰρ νῦν πάντωσ ἂν ἐπὶ μεῖζον προύκοψαν, εἴ τι τῶν ἁγίων καταλῦσαι μεῖζον εἶχον. κεκράτηται μὲν οὖν τὸ ὀχυρώτατον τῆσ πόλεωσ·

λεγέσθω γὰρ νῦν τὸ ἱερὸν ὡσ ἄκρα τισ ἢ φρούριον· ἔχοντεσ δ’ ἐπιτετειχισμένην τυραννίδα τοσαύτην καὶ τοὺσ ἐχθροὺσ ὑπὲρ κορυφὴν βλέποντεσ, τί βουλεύεσθε καὶ τίσι τὰσ γνώμασ προσθάλπετε; Ῥωμαίουσ ἄρα περιμενεῖτε, ἵν’ ἡμῶν βοηθήσωσι τοῖσ ἁγίοισ;

ἔχει μὲν οὕτωσ τὰ πράγματα τῇ πόλει, καὶ πρὸσ τοσοῦτον ἥκομεν συμφορῶν, ἵνα ἡμᾶσ ἐλεήσωσι καὶ πολέμιοι. οὐκ ἐξαναστήσεσθε, ὦ τλημονέστατοι, καὶ πρὸσ τὰσ πληγὰσ ἐπιστραφέντεσ, ὃ κἀπὶ τῶν θηρίων ἔστιν ἰδεῖν, τοὺσ τύπτοντασ ἀμυνεῖσθε;

οὐκ ἀναμνήσεσθε τῶν ἰδίων ἕκαστοσ συμφορῶν οὐδὲ ἃ πεπόνθατε πρὸ ὀφθαλμῶν θέμενοι τὰσ ψυχὰσ ἐπ’ αὐτοὺσ θήξετε πρὸσ τὴν ἄμυναν; ἀπόλωλεν ἄρα παρ’ ὑμῖν τὸ τιμιώτατον τῶν παθῶν καὶ φυσικώτατον, ἐλευθερίασ ἐπιθυμία, φιλόδουλοι δὲ καὶ φιλοδέσποτοι γεγόναμεν ὥσπερ ἐκ προγόνων τὸ ὑποτάσσεσθαι παραλαβόντεσ.

ἀλλ’ ἐκεῖνοί γε πολλοὺσ καὶ μεγάλουσ ὑπὲρ τῆσ αὐτονομίασ πολέμουσ διήνεγκαν καὶ οὔτε τῆσ Αἰγυπτίων οὔτε τῆσ Μήδων δυναστείασ ἡττήθησαν ὑπὲρ τοῦ μὴ ποιεῖν τὸ κελευόμενον.

καὶ τί δεῖ τὰ τῶν προγόνων λέγειν;

ἀλλ’ ὁ νῦν πρὸσ Ῥωμαίουσ πόλεμοσ, ἐῶ διελέγχειν πότερον λυσιτελὴσ ὢν καὶ σύμφοροσ ἢ τοὐναντίον, τίνα δ’ οὖν ἔχει πρόφασιν; οὐ τὴν ἐλευθερίαν;

εἶτα τοὺσ τῆσ οἰκουμένησ δεσπότασ μὴ φέροντεσ τῶν ὁμοφύλων τυράννων ἀνεξόμεθα; καίτοι τὸ μὲν τοῖσ ἔξωθεν ὑπακούειν ἀνενέγκαι τισ ἂν εἰσ τὴν ἅπαξ ἡττήσασαν τύχην, τὸ δὲ τοῖσ οἰκείοισ εἴκειν πονηροῖσ ἀγεννῶν ἐστι καὶ προαιρουμένων.

ἐπειδὴ δὲ ἅπαξ ἐμνήσθην Ῥωμαίων, οὐκ ἀποκρύψομαι πρὸσ ὑμᾶσ εἰπεῖν ὃ μεταξὺ τῶν λόγων ἐμπεσὸν ἐπέστρεψε τὴν διάνοιαν, ὅτι κἂν ἁλῶμεν ὑπ’ ἐκείνοισ, ἀπείη δὲ ἡ πεῖρα τοῦ λόγου, χαλεπώτερον οὐδὲν παθεῖν ἔχομεν ὧν ἡμᾶσ διατεθείκασιν οὗτοι.

πῶσ δὲ οὐ δακρύων ἄξιον ἐκείνων μὲν ἐν τῷ ἱερῷ καὶ ἀναθήματα βλέπειν, τῶν δὲ ὁμοφύλων τὰ σκῦλα σεσυληκότων καὶ ἀνελόντων τὴν τῆσ μητροπόλεωσ εὐγένειαν, καὶ πεφονευμένουσ ἄνδρασ ὧν ἀπέσχοντο ἂν κἀκεῖνοι κρατήσαντεσ;

γενηθέντασ δέ τινασ ἐν τῇδε τῇ χώρᾳ καὶ τραφέντασ ὑπὸ τοῖσ ἡμετέροισ ἔθεσι καὶ Ιοὐδαίουσ καλουμένουσ ἐμπεριπατεῖν μέσοισ τοῖσ ἁγίοισ θερμὰσ ἔτι τὰσ χεῖρασ ἐξ ὁμοφύλων ἔχοντασ φόνων;

εἶτά τισ δέδοικεν τὸν ἔξωθεν πόλεμον καὶ τοὺσ ἐν συγκρίσει πολλῷ τῶν οἰκείων ἡμῖν μετριωτέρουσ;

καὶ γὰρ ἄν, εἰ ἐτύμουσ δεῖ τοῖσ πράγμασι τὰσ κλήσεισ ἐφαρμόζειν, τάχα ἂν εὑρ́οι τισ Ῥωμαίουσ μὲν ἡμῖν βεβαιωτὰσ τῶν νόμων, πολεμίουσ δὲ τοὺσ ἔνδον. ἀλλ’ ὅτι μὲν ἐξώλεισ οἱ ἐπίβουλοι τῆσ ἐλευθερίασ, καὶ πρὸσ ἃ δεδράκασιν οὐκ ἄν τισ ἐπινοήσειεν δίκην ἀξίαν κατ’ αὐτῶν, οἶμαι πάντασ ἥκειν πεπεισμένουσ οἴκοθεν καὶ πρὸ τῶν ἐμῶν λόγων παρωξύνθαι τοῖσ ἔργοισ ἐπ’ αὐτούσ, ἃ πεπόνθατε.

καταπλήσσονται δ’ ἴσωσ οἱ πολλοὶ τό τε πλῆθοσ αὐτῶν καὶ τὴν τόλμαν, ἔτι δὲ καὶ τὴν ἐκ τοῦ τόπου πλεονεξίαν.

ταῦτα δ’ ὥσπερ συνέστη διὰ τὴν ὑμετέραν ἀμέλειαν, καὶ νῦν αὐξηθήσεται πλέον ὑπερθεμένων·

καὶ τὴν τόλμαν ἐξάπτει μέχρι νῦν μηδὲν ἐμπόδιον, τῷ τε τόπῳ καθύπερθεν ὄντεσ χρήσαιντο καὶ μετὰ παρασκευῆσ, ἂν ἡμεῖσ χρόνον δῶμεν.

πιστεύσατε δὲ ὡσ, ἐὰν προσβαίνωμεν ἐπ’ αὐτούσ, ἔσονται τῇ συνειδήσει ταπεινότεροι, καὶ τὸ πλεονέκτημα τοῦ ὕψουσ ὁ λογισμὸσ ἀπολεῖ.

τάχα τὸ θεῖον ὑβρισμένον ἀναστρέψει κατ’ αὐτῶν τὰ βαλλόμενα, καὶ τοῖσ σφετέροισ διαφθαρήσονται βέλεσιν οἱ δυσσεβεῖσ.

μόνον ὀφθῶμεν αὐτοῖσ, καὶ καταλέλυνται. καλὸν δέ, κἂν προσῇ τισ κίνδυνοσ, ἀποθνήσκειν πρὸσ τοῖσ ἱεροῖσ πυλῶσι καὶ τὴν ψυχὴν εἰ καὶ μὴ πρὸ παίδων ἢ γυναικῶν, ἀλλ’ ὑπὲρ τοῦ θεοῦ καὶ τῶν ἁγίων προέσθαι.

προστήσομαι δ’ ἐγὼ γνώμῃ τε καὶ χειρί, καὶ οὔτε ἐπίνοιά τισ ὑμῖν λείψει πρὸσ ἀσφάλειαν ἐξ ἡμῶν οὔτε τοῦ σώματοσ ὄψεσθε φειδόμενον.

Τούτοισ ὁ Ἄνανοσ παρακροτεῖ τὸ πλῆθοσ ἐπὶ τοὺσ ζηλωτάσ, οὐκ ἀγνοῶν μὲν ὡσ εἰε͂ν ἤδη δυσκατάλυτοι πλήθει τε καὶ νεότητι καὶ παραστήματι ψυχῆσ, τὸ πλέον δὲ συνειδήσει τῶν εἰργασμένων·

οὐ γὰρ ἐνδώσειν αὐτοὺσ εἰσ ἐσχάτην συγγνώμην ἐφ’ οἷσ ἔδρασαν ἐλπίσαντασ· ὅμωσ δὲ πᾶν ὁτιοῦν παθεῖν προῃρεῖτο μᾶλλον ἢ περιιδεῖν ἐν τοιαύτῃ τὰ πράγματα συγχύσει.

τὸ δὲ πλῆθοσ ἄγειν αὐτοὺσ ἐβόα καθ’ ὧν παρεκάλει, καὶ προκινδυνεύειν ἕκαστοσ ἦν ἑτοιμότατοσ.

Ἐν ὅσῳ δὲ ὁ Ἄνανοσ κατέλεγέ τε καὶ συνέτασσε τοὺσ ἐπιτηδείουσ πρὸσ μάχην, οἱ ζηλωταὶ πυνθανόμενοι τὴν ἐπιχείρησιν, παρῆσαν γὰρ οἱ ἀγγέλλοντεσ αὐτοῖσ πάντα τὰ παρὰ τοῦ δήμου, παροξύνονται κἀκ τοῦ ἱεροῦ προπηδῶντεσ ἀθρόοι τε καὶ κατὰ λόχουσ οὐδενὸσ ἐφείδοντο τῶν προστυγχανόντων.

ἀθροίζεται δὲ ὑπ’ Ἀνάνου ταχέωσ τὸ δημοτικόν, πλήθει μὲν ὑπερέχον, ὅπλοισ δὲ καὶ τῷ μὴ συγκεκροτῆσθαι λειπόμενον τῶν ζηλωτῶν.

τὸ πρόθυμον δὲ παρ’ ἑκατέροισ ἀνεπλήρου τὰ λείποντα, τῶν μὲν ἀπὸ τῆσ πόλεωσ ἀνειληφότων ὀργὴν ἰσχυροτέραν τῶν ὅπλων, τῶν δὲ ἀπὸ τοῦ ἱεροῦ τόλμαν παντὸσ πλήθουσ ὑπερέχουσαν·

καὶ οἱ μὲν ἀοίκητον ὑπολαμβάνοντεσ αὑτοῖσ τὴν πόλιν εἰ μὴ τοὺσ λῃστὰσ ἐκκόψειαν αὐτῆσ, οἱ ζηλωταὶ δὲ εἰ μὴ κρατοῖεν οὐκ ἔστιν ἧστινοσ ὑστερήσειν τιμωρίασ, συνερρήγνυντο στρατηγούμενοι τοῖσ πάθεσι, τὸ μὲν πρῶτον κατὰ τὴν πόλιν καὶ πρὸ τοῦ ἱεροῦ λίθοισ βάλλοντεσ ἀλλήλουσ καὶ πόρρωθεν διακοντιζόμενοι, κατὰ δὲ τὰσ τροπὰσ οἱ κρατοῦντεσ ἐχρῶντο τοῖσ ξίφεσι·

καὶ πολὺσ ἦν ἑκατέρων φόνοσ, τραυματίαι τε ἐγίνοντο συχνοί.

καὶ τοὺσ μὲν ἀπὸ τοῦ δήμου διεκόμιζον εἰσ τὰσ οἰκίασ οἱ προσήκοντεσ, ὁ δὲ βληθεὶσ τῶν ζηλωτῶν εἰσ τὸ ἱερὸν ἀνῄει καθαιμάσσων τὸ θεῖον ἔδαφοσ·

καὶ μόνον ἄν τισ εἴποι τὸ ἐκείνων αἷμα μιᾶναι τὰ ἅγια. κατὰ μὲν οὖν τὰσ συμβολὰσ ἐκτρέχοντεσ ἀεὶ περιῆσαν οἱ λῃστρικοί, τεθυμωμένοι δὲ οἱ δημοτικοὶ καὶ πλείουσ ἀεὶ γινόμενοι, κακίζοντεσ τοὺσ ἐνδιδόντασ καὶ μὴ διδόντεσ τοῖσ τρεπομένοισ ἀναχώρησιν οἱ κατόπιν βιαζόμενοι, πᾶν μὲν ἐπιστρέφουσι τὸ σφέτερον εἰσ τοὺσ ὑπεναντίουσ·

κἀκείνων μηκέτ’ ἀντεχόντων τῇ βίᾳ, κατὰ μικρὸν δ’ ἀναχωρούντων εἰσ τὸ ἱερὸν συνεισπίπτουσιν οἱ περὶ τὸν Ἄνανον.

τοῖσ δὲ κατάπληξισ ἐμπίπτει στερομένοισ τοῦ πρώτου περιβόλου, καὶ καταφυγόντεσ εἰσ τὸ ἐνδοτέρω ταχέωσ ἀποκλείουσι τὰσ πύλασ.

τῷ δ’ Ἀνάνῳ προσβαλεῖν μὲν οὐκ ἐδόκει τοῖσ ἱεροῖσ πυλῶσιν ἄλλωσ τε κἀκείνων βαλλόντων ἄνωθεν, ἀθέμιτον δ’ ἡγεῖτο, κἂν κρατήσῃ, μὴ προηγνευκὸσ εἰσαγαγεῖν τὸ πλῆθοσ·

διακληρώσασ δ’ ἐκ πάντων εἰσ ἑξακισχιλίουσ ὁπλίτασ καθίστησιν ἐπὶ ταῖσ στοαῖσ φρουρούσ·

διεδέχοντο δὲ ἄλλοι τούτουσ, καὶ παντὶ μὲν ἀνάγκη παρεῖναι πρὸσ τὴν φυλακὴν ἐκ περιόδου, πολλοὶ δὲ τῶν ἐν ἀξιώμασιν ἐφεθέντεσ ὑπὸ τῶν ἄρχειν δοκούντων μισθούμενοι πενιχροτέρουσ ἀνθ’ ἑαυτῶν ἐπὶ τὴν φρουρὰν ἔπεμπον.

Γίνεται δὲ τούτοισ πᾶσιν ὀλέθρου παραίτιοσ Ιωἄννησ, ὃν ἔφαμεν ἀπὸ Γισχάλων διαδρᾶναι, δολιώτατοσ ἀνὴρ καὶ δεινὸν ἔρωτα τυραννίδοσ ἐν τῇ ψυχῇ περιφέρων, ὃσ πόρρωθεν ἐπεβούλευε τοῖσ πράγμασιν.

καὶ δὴ τότε τὰ τοῦ δήμου φρονεῖν ὑποκρινόμενοσ συμπεριῄει μὲν τῷ Ἀνάνῳ βουλευομένῳ σὺν τοῖσ δυνατοῖσ μεθ’ ἡμέραν καὶ νύκτωρ ἐπιόντι τὰσ φυλακάσ, διήγγελλε δὲ τὰ ἀπόρρητα τοῖσ ζηλωταῖσ, καὶ πᾶν σκέμμα τοῦ δήμου πρὶν καλῶσ βουλευθῆναι παρὰ τοῖσ ἐχθροῖσ ἐγινώσκετο δι’ αὐτοῦ.

μηχανώμενοσ δὲ τὸ μὴ δι’ ὑποψίασ ἐλθεῖν ἀμέτροισ ἐχρῆτο ταῖσ θεραπείαισ εἰσ τόν τε Ἄνανον καὶ τοὺσ τοῦ δήμου προεστῶτασ.

ἐχώρει δ’ εἰσ τοὐναντίον αὐτῷ τὸ φιλότιμον·

διὰ γὰρ τὰσ ἀλόγουσ κολακείασ μᾶλλον ὑπωπτεύετο, καὶ τὸ πανταχοῦ παρεῖναι μὴ καλούμενον ἔμφασιν προδοσίασ τῶν ἀπορρήτων παρεῖχε. συνεώρων μὲν γὰρ αἰσθανομένουσ ἅπαντα τοὺσ ἐχθροὺσ τῶν παρ’ αὐτοῖσ βουλευμάτων, πιθανώτεροσ δ’ οὐδεὶσ ἦν Ιωἄννου πρὸσ ὑποψίασ τοῦ διαγγέλλειν.

ἀποσκευάσασθαι μὲν οὖν αὐτὸν οὐκ ἦν ῥᾴδιον ὄντα δυνατὸν ἐκ πονηρίασ καὶ ἄλλωσ οὐ τῶν ἀσήμων ὑπεζωσμένον τε πολλοὺσ τῶν συνεδρευόντων τοῖσ ὅπλοισ, ἐδόκει δὲ αὐτὸν ὁρ́κοισ πιστώσασθαι πρὸσ εὔνοιαν.

ὤμνυε δ’ ὁ Ιωἄννησ ἑτοίμωσ εὐνοήσειν τε τῷ δήμῳ καὶ μήτε βουλήν τινα μήτε πρᾶξιν προδώσειν τοῖσ ἐχθροῖσ, συγκαταλύσειν δὲ τοὺσ ἐπιτιθεμένουσ καὶ χειρὶ καὶ γνώμῃ.

οἱ δὲ περὶ τὸν Ἄνανον πιστεύσαντεσ τοῖσ ὁρ́κοισ ἤδη χωρὶσ ὑπονοίασ εἰσ τὰσ συμβουλίασ αὐτὸν παρελάμβανον, καὶ δὴ καὶ πρεσβευτὴν εἰσπέμπουσι πρὸσ τοὺσ ζηλωτὰσ περὶ διαλύσεων·

ἦν γὰρ αὐτοῖσ σπουδὴ τὸ παρ’ αὐτοῖσ μὴ μιᾶναι τὸ ἱερὸν μηδέ τινα τῶν ὁμοφύλων ἐν αὐτῷ πεσεῖν. Ὁ δ’ ὥσπερ τοῖσ ζηλωταῖσ ὑπὲρ εὐνοίασ ὀμόσασ καὶ οὐ κατ’ αὐτῶν, παρελθὼν εἴσω καὶ καταστὰσ εἰσ μέσουσ πολλάκισ μὲν ἔφη κινδυνεῦσαι δι’ αὐτούσ, ἵνα μηδὲν ἀγνοήσωσι τῶν ἀπορρήτων, ὅσα κατ’ αὐτῶν οἱ περὶ τὸν Ἄνανον ἐβουλεύσαντο·

νῦν δὲ τὸν μέγιστον ἀναρριπτεῖν κίνδυνον σὺν πᾶσιν αὐτοῖσ, εἰ μή τισ προσγένοιτο βοήθεια δαιμόνιοσ.

οὐ γὰρ ἔτι μέλλειν Ἄνανον, ἀλλὰ πείσαντα μὲν τὸν δῆμον πεπομφέναι πρέσβεισ πρὸσ Οὐεσπασιανόν, ἵν’ ἐλθὼν κατὰ τάχοσ παραλάβῃ τὴν πόλιν, ἁγνείαν δὲ παρηγγελκέναι κατ’ αὐτῶν εἰσ τὴν ἑξῆσ ἡμέραν, ἵν’ ἢ κατὰ θρησκείαν εἰσελθόντεσ ἢ καὶ βιασάμενοι συμμίξωσιν αὐτοῖσ.

οὐχ ὁρᾶν δὲ μέχρι τίνοσ ἢ τὴν φρουρὰν οἴσουσιν ἢ παρατάξονται πρὸσ τοσούτουσ.

προσετίθει δ’ ὡσ αὐτὸσ εἰσπεμφθείη κατὰ θεοῦ πρόνοιαν ὡσ πρεσβευτὴσ περὶ διαλύσεων· τὸν γὰρ Ἄνανον ταύτασ αὐτοῖσ προτείνειν, ὅπωσ ἀνυποπτοτέροισ ἐπέλθῃ. δεῖν οὖν ἢ τῷ λόγῳ τοῦ ζῆν τοὺσ φρουροῦντασ ἱκετεύειν ἢ πορίζεσθαί τινα παρὰ τῶν ἔξωθεν ἐπικουρίαν·

τοὺσ δὲ θαλπομένουσ ἐλπίδι συγγνώμησ εἰ κρατηθεῖεν, ἐπιλελῆσθαι τῶν ἰδίων τολμημάτων ἢ νομίζειν ἅμα τῷ μετανοεῖν τοὺσ δεδρακότασ εὐθέωσ ὀφείλειν διηλλάχθαι καὶ τοὺσ παθόντασ.

ἀλλὰ τῶν μὲν ἀδικησάντων διὰ μίσουσ πολλάκισ γίνεσθαι καὶ τὴν μεταμέλειαν, τοῖσ ἀδικηθεῖσι δὲ τὰσ ὀργὰσ ἐπ’ ἐξουσίασ χαλεπωτέρασ·

ἐφεδρεύειν δέ γε ἐκείνοισ φίλουσ καὶ συγγενεῖσ τῶν ἀπολωλότων καὶ δῆμον τοσοῦτον ὑπὲρ καταλύσεωσ νόμων καὶ δικαστηρίων τεθυμωμένον, ὅπου κἂν ᾖ τι μέροσ τὸ ἐλεοῦν, ὑπὸ πλείονοσ ἂν αὐτὸ τοῦ διαγανακτοῦντοσ ἀφανισθῆναι.

Τοιαῦτα μὲν ἐποίκιλλεν ἀθρόωσ δεδισσόμενοσ, καὶ τὴν ἔξωθεν βοήθειαν ἀναφανδὸν μὲν οὐκ ἐθάρρει λέγειν, ᾐνίσσετο δὲ τοὺσ Ἰδουμαίουσ·

ἵνα δὲ καὶ τοὺσ ἡγεμόνασ τῶν ζηλωτῶν ἰδίᾳ παροξύνῃ, τὸν Ἄνανον εἴσ τε ὠμότητα διέβαλλε καὶ ἀπειλεῖν ἐκείνοισ ἐξαιρέτωσ ἔλεγεν. ἦσαν δὲ Ἐλεάζαροσ μὲν υἱὸσ Γίωνοσ, ὃσ δὴ καὶ πιθανώτατοσ ἐδόκει τῶν ἐν αὐτοῖσ νοῆσαί τε τὰ δέοντα καὶ τὰ νοηθέντα πρᾶξαι, Ζαχαρίασ δέ τισ υἱὸσ Ἀμφικάλλει, γένοσ ἐκ τῶν ἱερέων ἑκάτεροσ.

οὗτοι πρὸσ ταῖσ κοιναῖσ τὰσ ἰδίασ καθ’ ἑαυτῶν ἀπειλὰσ ἀκούσαντεσ, ἔτι δ’ ὡσ οἱ περὶ τὸν Ἄνανον δυναστείαν αὑτοῖσ περιποιούμενοι Ῥωμαίουσ ἐπικαλοῖντο, καὶ γὰρ τοῦτο Ιωἄννησ προσεψεύσατο, μέχρι πολλοῦ μὲν ἠποροῦντο, τί χρὴ πράττειν εἰσ ὀξὺν οὕτωσ καιρὸν συνεωσμένουσ·

παρεσκευάσθαι μὲν γὰρ τὸν δῆμον ἐπιχειρεῖν αὐτοῖσ οὐκ εἰσ μακράν, αὐτῶν δὲ τὸ σύντομον τῆσ ἐπιβουλῆσ ὑποτετμῆσθαι τὰσ ἔξωθεν ἐπικουρίασ·

πάντα γὰρ ἂν φθῆναι παθεῖν πρὶν καὶ πυθέσθαι τινὰ τῶν συμμάχων. ἔδοξε δ’ ὅμωσ ἐπικαλεῖσθαι τοὺσ Ἰδουμαίουσ, καὶ γράψαντεσ ἐπιστολὴν σύντομον, ὡσ Ἄνανοσ μὲν προδιδοίη Ῥωμαίοισ τὴν μητρόπολιν ἐξαπατήσασ τὸν δῆμον, αὐτοὶ δ’ ὑπὲρ τῆσ ἐλευθερίασ ἀποστάντεσ ἐν τῷ ἱερῷ φρουροῖντο, ὀλίγοσ δ’ ἔτι χρόνοσ αὐτοῖσ βραβεύοι τὴν σωτηρίαν, εἰ δὲ μὴ βοηθήσουσιν ἐκεῖνοι κατὰ τάχοσ, αὐτοὶ μὲν ὑπ’ Ἀνάνῳ τε καὶ τοῖσ ἐχθροῖσ, ἡ πόλισ δ’ ὑπὸ Ῥωμαίουσ φθάσει γενομένη.

τὰ δὲ πολλὰ τοῖσ ἀγγέλοισ ἐνετέλλοντο πρὸσ τοὺσ ἄρχοντασ τῶν Ἰδουμαίων διαλέγεσθαι.

προεβλήθησαν δὲ ἐπὶ τὴν ἀγγελίαν δύο τῶν δραστηρίων ἀνδρῶν εἰπεῖν τε ἱκανοὶ καὶ πεῖσαι περὶ πραγμάτων, τὸ δὲ τούτων χρησιμώτερον, ὠκύτητι ποδῶν διαφέροντεσ·

τοὺσ μὲν γὰρ Ἰδουμαίουσ αὐτόθεν ᾔδεισαν πεισθησομένουσ, ἅτε θορυβῶδεσ καὶ ἄτακτον ἔθνοσ αἰεί τε μετέωρον πρὸσ τὰ κινήματα καὶ μεταβολαῖσ χαῖρον, πρὸσ ὀλίγην τε κολακείαν τῶν δεομένων τὰ ὅπλα κινοῦν καὶ καθάπερ εἰσ ἑορτὴν εἰσ τὰσ παρατάξεισ ἐπειγόμενον.

ἔδει δὲ τάχουσ εἰσ τὴν ἀγγελίαν·

εἰσ ὃ μηδὲν ἐλλείποντεσ προθυμίασ οἱ πεμφθέντεσ, ἐκαλεῖτο δ’ αὐτῶν Ἀνανίασ ἑκάτεροσ, καὶ δὴ πρὸσ τοὺσ ἄρχοντασ τῶν Ἰδουμαίων παρῆσαν. Οἱ δὲ πρὸσ τὴν ἐπιστολὴν καὶ τὰ ῥηθέντα παρὰ τῶν ἀφιγμένων ἐκπλαγέντεσ, ὥσπερ ἐμμανεῖσ περιέθεόν τε τὸ ἔθνοσ καὶ διεκήρυσσον τὴν στρατείαν.

ἤθροιστο δ’ ἡ πληθὺσ τάχιον τοῦ παραγγέλματοσ, καὶ πάντεσ ὡσ ἐπ’ ἐλευθερίᾳ τῆσ μητροπόλεωσ ἡρ́παζον τὰ ὅπλα.

συνταχθέντεσ δὲ εἰσ δύο μυριάδασ παραγίνονται πρὸσ τὰ Ιἑροσόλυμα, χρώμενοι τέσσαρσιν ἡγεμόσιν Ιωἄννῃ τε καὶ Ιἀκώβῳ παιδὶ Σωσᾶ, πρὸσ δὲ τούτοισ ἦν Σίμων υἱὸσ Θακήου καὶ Φινέασ Κλουσώθ.

Τὸν δὲ Ἄνανον ἡ μὲν ἔξοδοσ τῶν ἀγγέλων ὥσπερ καὶ τοὺσ φρουροὺσ ἔλαθεν, ἡ δ’ ἔφοδοσ τῶν Ἰδουμαίων οὐκέτι·

προγνοὺσ γὰρ ἀπέκλειέ τε τὰσ πύλασ αὐτοῖσ καὶ διὰ φυλακῆσ εἶχε τὰ τείχη. καθάπαν γε μὴν αὐτοὺσ ἐκπολεμεῖν οὐκ ἔδοξεν, ἀλλὰ λόγοισ πείθειν πρὸ τῶν ὅπλων.

στὰσ οὖν ἐπὶ τὸν ἄντικρυσ αὐτῶν πύργον ὁ μετὰ Ἄνανον γεραίτατοσ τῶν ἀρχιερέων Ιἠσοῦσ, πολλῶν ἔφη καὶ ποικίλων τὴν πόλιν κατεσχηκότων θορύβων ἐν οὐδενὶ θαυμάσαι τὴν τύχην οὕτωσ, ὡσ τῷ συμπράττειν τοῖσ πονηροῖσ καὶ τὰ παράδοξα·

παρεῖναι γοῦν ὑμᾶσ ἀνθρώποισ ἐξωλεστάτοισ μετὰ τοσαύτησ προθυμίασ ἐπαμυνοῦντασ καθ’ ἡμῶν, μεθ’ ὅσησ εἰκὸσ ἦν ἐλθεῖν οὐδὲ τῆσ μητροπόλεωσ καλούσησ ἐπὶ βαρβάρουσ.

καὶ εἰ μὲν ἑώρων τὴν σύνταξιν ὑμῶν ἐξ ὁμοίων τοῖσ καλέσασιν ἀνδρῶν, οὐκ ἂν ἄλογον τὴν ὁρμὴν ὑπελάμβανον·

οὐδὲν γὰρ οὕτωσ συνίστησι τὰσ εὐνοίασ ὡσ τρόπων συγγένεια· νῦν δ’, εἰ μέν τισ αὐτοὺσ ἐξετάζοι καθ’ ἕνα, μυρίων ἕκαστοσ εὑρεθήσεται θανάτων ἄξιοσ. λῃσταὶ δι’ ὑπερβολὴν ἀσεβημάτων μιαίνοντεσ καὶ τὸ ἀβέβηλον ἔδαφοσ, οὓσ ὁρᾶν ἔστι νῦν ἀδεεῖσ ἐμμεθυσκομένουσ τοῖσ ἁγίοισ καὶ τὰ σκῦλα τῶν πεφονευμένων καταναλίσκοντασ εἰσ τὰσ ἀπλήστουσ γαστέρασ.

τὸ δ’ ὑμέτερον πλῆθοσ καὶ τὸν κόσμον τῶν ὅπλων ὁρᾶν ἔστιν οἱο͂σ ἔπρεπεν καλούσησ μὲν τῆσ μητροπόλεωσ κοινῷ βουλευτηρίῳ, συμμάχουσ δὲ κατ’ ἀλλοφύλων.

τί ἂν οὖν εἴποι τοῦτό τισ ἢ τύχησ ἐπήρειαν, ὅταν λογάσι πονηροῖσ αὔτανδρον ἔθνοσ ὁρᾷ συνασπίζον [αὐτοῖσ]; μέχρι πολλοῦ μὲν ἀπορῶ, τί δή ποτε καὶ τὸ κινῆσαν ὑμᾶσ οὕτω ταχέωσ ἐγένετο·

μὴ γὰρ ἂν δίχα μεγάλησ αἰτίασ ἀναλαβεῖν τὰσ πανοπλίασ ὑπὲρ λῃστῶν καὶ κατὰ δήμου συγγενοῦσ· ἐπεὶ δὲ ἠκούσαμεν Ῥωμαίουσ καὶ προδοσίαν, ταῦτα γὰρ ὑμῶν ἐθορύβουν τινὲσ ἀρτίωσ, καὶ τῆσ μητροπόλεωσ ἐπ’ ἐλευθερώσει παρεῖναι, πλέον τῶν ἄλλων τολμημάτων ἐθαυμάσαμεν τοὺσ ἀλιτηρίουσ τῆσ περὶ τοῦτο ψευδοῦσ ἐπινοίασ·

ἄνδρασ γὰρ φύσει φιλελευθέρουσ καὶ διὰ τοῦτο μάλιστα τοῖσ ἔξωθεν πολεμίοισ μάχεσθαι παρεσκευασμένουσ οὐκ ἐνῆν ἄλλωσ ἐξαγριῶσαι καθ’ ἡμῶν ἢ λογοποιήσαντασ προδοσίαν τῆσ ποθουμένησ ἐλευθερίασ.

ἀλλ’ ὑμᾶσ γε χρὴ σκέπτεσθαι τούσ τε διαβάλλοντασ καὶ καθ’ ὧν, συνάγειν τε τὴν ἀλήθειαν οὐκ ἐκ τῶν ἐπιπλάστων λόγων ἀλλ’ ἐκ τῶν κοινῶν πραγμάτων.

τί γὰρ δὴ καὶ παθόντεσ ἂν ἡμεῖσ Ῥωμαίοισ προσπωλοῖμεν ἑαυτοὺσ νῦν, παρὸν ἢ μηδὲ ἀποστῆναι τὸ πρῶτον ἢ προσχωρῆσαι ταχέωσ ἀποστάντασ ὄντων ἔτι τῶν πέριξ ἀπορθήτων;

νῦν μὲν γὰρ οὐδὲ βουλομένοισ διαλύσασθαι ῥᾴδιον, ὅτε Ῥωμαίουσ μὲν ὑπερόπτασ πεποίηκεν ὑποχείριοσ ἡ Γαλιλαία, φέρει δ’ αἰσχύνην ἡμῖν θανάτου χαλεπωτέραν τὸ θεραπεύειν αὐτοὺσ ὄντασ ἤδη πλησίον.

καὶ ἐγὼ καθ’ ἑαυτὸν μὲν ἂν εἰρήνην προτιμήσαιμι θανάτου, πολεμούμενοσ δ’ ἅπαξ καὶ συμβαλὼν θάνατον εὐκλεᾶ τοῦ ζῆν αἰχμάλωτοσ.

πότερον δέ φασιν ἡμᾶσ τοὺσ τοῦ δήμου προεστῶτασ πέμψαι κρύφα πρὸσ Ῥωμαίουσ ἢ καὶ τὸν δῆμον κοινῇ ψηφισάμενον;

εἰ μὲν ἡμᾶσ, εἰπάτωσαν τοὺσ πεμφθέντασ φίλουσ, τοὺσ διακονήσαντασ τὴν προδοσίαν οἰκέτασ.

ἐφωράθη τισ ἀπιών; ἀνακομιζόμενοσ ἑάλω; γραμμάτων γεγόνασιν ἐγκρατεῖσ;

πῶσ δὲ τοὺσ μὲν τοσούτουσ πολίτασ ἐλάθομεν, οἷσ κατὰ πᾶσαν ὡρ́αν συναναστρεφόμεθα, τοῖσ δὲ ὀλίγοισ καὶ φρουρουμένοισ καὶ μηδ’ εἰσ τὴν πόλιν ἐκ τοῦ ἱεροῦ προελθεῖν δυναμένοισ ἐγνώσθη τὰ κατὰ τὴν χώραν λαθραίωσ ἐνεργούμενα; νῦν δ’ ἔγνωσαν, ὅτε δεῖ δοῦναι δίκασ τῶν τετολμημένων, ἑώσ δ’ ἦσαν ἀδεεῖσ αὐτοί, προδότησ ἡμῶν οὐδεὶσ ὑπωπτεύετο;

εἰ δ’ ἐπὶ τὸν δῆμον ἀναφέρουσι τὴν αἰτίαν, ἐν φανερῷ δήπουθεν ἐβουλεύσαντο, οὐδεὶσ ἀπεστάτει τῆσ ἐκκλησίασ, ὥστε τάχιον ἂν τῆσ μηνύσεωσ ἔσπευσεν ἡ φήμη πρὸσ ὑμᾶσ φανερωτέρα.

τί δέ;

οὐχὶ καὶ πρέσβεισ ἔδει πέμπειν ψηφισαμένουσ τὰσ διαλύσεισ; καὶ τίσ ὁ χειροτονηθείσ; εἰπάτωσαν. ἀλλὰ τοῦτο μὲν δυσθανατούντων καὶ πλησίον οὔσασ τὰσ τιμωρίασ διακρουομένων σκῆψίσ ἐστιν·

εἰ γὰρ δὴ καὶ προδοθῆναι τὴν πόλιν εἵμαρτο, μόνουσ ἂν τολμῆσαι καὶ τοῦτο τοὺσ διαβάλλοντασ, ὧν τοῖσ τολμήμασιν ἓν μόνον [κακὸν] λείπει, προδοσία. χρὴ δὲ ὑμᾶσ, ἐπειδήπερ ἅπαξ πάρεστε μετὰ τῶν ὅπλων, τὸ μὲν δικαιότατον, ἀμύνειν τῇ μητροπόλει καὶ συνεξαιρεῖν τοὺσ τὰ δικαστήρια καταλύσαντασ τυράννουσ, οἳ πατήσαντεσ τοὺσ νόμουσ ἐπὶ τοῖσ αὐτῶν ξίφεσι πεποίηνται τὰσ κρίσεισ.

ἄνδρασ γοῦν ἀκαταιτιάτουσ τῶν ἐπιφανῶν ἐκ μέσησ τῆσ ἀγορᾶσ ἁρπάσαντεσ δεσμοῖσ τε προῃκίσαντο καὶ μηδὲ φωνῆσ μηδ’ ἱκεσίασ ἀνασχόμενοι διέφθειραν.

ἔξεστιν δ’ ὑμῖν παρελθοῦσιν εἴσω μὴ πολέμου νόμῳ θεάσασθαι τὰ τεκμήρια τῶν λεγομένων, οἴκουσ ἠρημωμένουσ ταῖσ ἐκείνων ἁρπαγαῖσ καὶ γύναια καὶ γενεὰσ τῶν ἀπεσφαγμένων μελανειμονούσασ, κωκυτὸν δὲ καὶ θρῆνον ἀνὰ τὴν πόλιν ὅλην·

οὐδεὶσ γάρ ἐστιν, ὃσ οὐ γέγευται τῆσ τῶν ἀνοσίων καταδρομῆσ· οἵ γε ἐπὶ τοσοῦτον ἐξώκειλαν ἀπονοίασ, ὥστε μὴ μόνον ἐκ τῆσ χώρασ καὶ τῶν ἔξωθεν πόλεων ἐπὶ τὸ πρόσωπον καὶ τὴν κεφαλὴν ὅλου τοῦ ἔθνουσ μετενεγκεῖν τὴν λῃστρικὴν τόλμαν, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τῆσ πόλεωσ ἐπὶ τὸ ἱερόν.

ὁρμητήριον γοῦν αὐτοῖσ τοῦτο καὶ καταφυγὴ ταμιεῖόν τε τῶν ἐφ’ ἡμᾶσ παρασκευῶν γέγονεν, ὁ δ’ ὑπὸ τῆσ οἰκουμένησ προσκυνούμενοσ χῶροσ καὶ τοῖσ ἀπὸ περάτων γῆσ ἀλλοφύλοισ ἀκοῇ τετιμημένοσ παρὰ τῶν γενηθέντων ἐνθάδε θηρίων καταπατεῖται·

νεανιεύονταί τε ἐν ταῖσ ἀπογνώσεσιν ἤδη δήμουσ τε δήμοισ καὶ πόλεσι πόλεισ συγκρούειν καὶ κατὰ τῶν σπλάγχνων τῶν ἰδίων τὸ ἔθνοσ στρατολογεῖν.

ἀνθ’ ὧν τὸ μὲν κάλλιστον καὶ πρέπον, ὡσ ἔφην, ὑμῖν συνεξαιρεῖν τοὺσ ἀλιτηρίουσ καὶ ὑπὲρ αὐτῆσ τῆσ ἀπάτησ ἀμυνομένουσ, ὅτι συμμάχουσ ἐτόλμησαν καλεῖν οὓσ ἔδει τιμωροὺσ δεδιέναι·

εἰ δὲ αἰδεῖσθε τὰσ τῶν τοιούτων ἐπικλήσεισ, ἀλλά τοι πάρεστι θεμένοισ τὰ ὅπλα καὶ παρελθοῦσιν εἰσ τὴν πόλιν σχήματι συγγενῶν ἀναλαβεῖν τὸ μέσον συμμάχων τε καὶ πολεμίων ὄνομα δικαστὰσ γενομένουσ.

καίτοι λογίσασθε, πόσον κερδήσουσιν ἐφ’ ὁμολογουμένοισ καὶ τηλικούτοισ κρινόμενοι παρ’ ὑμῖν οἱ τοῖσ ἀκαταιτιάτοισ μηδὲ λόγου μεταδόντεσ·

λαμβανέτωσαν δ’ οὖν ταύτην ἐκ τῆσ ὑμετέρασ ἀφίξεωσ τὴν χάριν. εἰ δ’ οὔτε συναγανακτεῖν ἡμῖν οὔτε κρίνεσθαι δεῖ, τρίτον ἐστὶ καταλιπεῖν ἑκατέρουσ καὶ μήτε ταῖσ ἡμετέραισ ἐπιβαίνειν συμφοραῖσ μήτε τοῖσ ἐπιβούλοισ τῆσ μητροπόλεωσ συνέρχεσθαι.

εἰ γὰρ καὶ τὰ μάλιστα Ῥωμαίοισ ὑποπτεύετε διειλέχθαι τινάσ, παρατηρεῖν ἔξεστι τὰσ ἐφόδουσ, κἄν τι τῶν διαβεβλημένων ἔργῳ διακαλύπτηται, τότε φρουρεῖν τὴν μητρόπολιν ἐλθόντασ κολάζειν τε τοὺσ αἰτίουσ πεφωραμένουσ·

οὐ γὰρ ἂν ὑμᾶσ φθάσειαν οἱ πολέμιοι τῇ πόλει προσῳκημένουσ. εἰ δ’ οὐδὲν ὑμῖν τούτων εὔγνωμον ἢ μέτριον δοκεῖ, μὴ θαυμάζετε τὰ κλεῖθρα τῶν πυλῶν, ἑώσ ἂν φέρητε τὰ ὅπλα.

Τοιαῦτα μὲν ὁ Ιἠσοῦσ ἔλεγε·

τῶν δὲ Ἰδουμαίων οὔτε τὸ πλῆθοσ προσεῖχεν, ἀλλὰ τεθύμωτο μὴ τυχὸν ἑτοίμησ τῆσ εἰσόδου, καὶ διηγανάκτουν οἱ στρατηγοὶ πρὸσ ἀπόθεσιν τῶν ὅπλων αἰχμαλωσίαν ἡγούμενοι τὸ κελευόντων τινῶν αὐτὰ ῥῖψαι. μὴ πιστεύοντεσ δὲ τοῖσ συγγενέσι τὴν τῆσ μητροπόλεωσ φυλακὴν τοὺσ αὐτοὺσ δικαστὰσ ποιοῦνται τῶν διαφόρων, καὶ κατηγοροῦντέσ τινων ὡσ ἀποκτείνειαν ἀκρίτουσ, αὐτοὶ καταδικάζοιεν ὅλου τοῦ ἔθνουσ ἀτιμίαν·

τὴν γοῦν ἅπασι τοῖσ ἀλλοφύλοισ ἀναπεπταμένην εἰσ θρησκείαν πόλιν τοῖσ οἰκείοισ νῦν ἀποτετείχισθε.

πάνυ γὰρ ἐπὶ σφαγὰσ ἐσπεύδομεν καὶ τὸν κατὰ τῶν ὁμοφύλων πόλεμον οἱ διὰ τοῦτο ταχύναντεσ, ἵν’ ὑμᾶσ τηρήσωμεν ἐλευθέρουσ.

τοιαῦτα μέντοι καὶ πρὸσ τῶν φρουρουμένων ἠδίκησθε, καὶ πιθανὰσ οὕτωσ ὑποψίασ οἶμαι κατ’ ἐκείνων συνελέξατε.

ἔπειτα τῶν ἔνδον φρουρᾷ κρατοῦντεσ ὅσοι κήδονται τῶν κοινῶν πραγμάτων, καὶ τοῖσ συγγενεστάτοισ ἔθνεσιν ἀθρόοισ ἀποκλείσαντεσ μὲν τὴν πόλιν ὑβριστικὰ δ’ οὕτωσ προστάγματα κελεύοντεσ, τυραννεῖσθαι λέγετε καὶ τὸ τῆσ δυναστείασ ὄνομα τοῖσ ὑφ’ ὑμῶν τυραννουμένοισ περιάπτετε.

τίσ ἂν ἐνέγκαι τὴν εἰρωνείαν τῶν λόγων ἀφορῶν εἰσ τὴν ἐναντιότητα τῶν πραγμάτων;

εἰ μὴ καὶ νῦν ὑμᾶσ ἀποκλείουσιν Ἰδουμαῖοι τῆσ μητροπόλεωσ, οὓσ αὐτοὶ τῶν πατρίων ἱερῶν εἴργετε. μέμψαιτ’ ἂν εἰκότωσ τισ τοὺσ ἐν τῷ ἱερῷ πολιορκουμένουσ, ὅτι θαρσήσαντεσ τοὺσ προδότασ κολάζειν, οὓσ ὑμεῖσ ἄνδρασ ἐπισήμουσ καὶ ἀκαταιτιάτουσ λέγετε διὰ τὴν κοινωνίαν, οὐκ ἀφ’ ὑμῶν ἤρξαντο καὶ τὰ καιριώτατα τῆσ προδοσίασ μέρη προαπέκοψαν.

ἀλλ’ εἰ κἀκεῖνοι τῆσ χρείασ ἐγένοντο μαλακώτεροι, τηρήσομεν Ἰδουμαῖοι τὸν οἶκον τοῦ θεοῦ καὶ τῆσ κοινῆσ πατρίδοσ προπολεμήσομεν ἅμα τούσ τε ἔξωθεν ἐπιόντασ καὶ τοὺσ ἔνδον προδιδόντασ ἀμυνόμενοι πολεμίουσ.

ἐνθάδε πρὸ τῶν τειχῶν μενοῦμεν ἐν τοῖσ ὅπλοισ, ἑώσ ἂν Ῥωμαῖοι κάμωσι προσέχοντεσ ὑμῖν ἢ ὑμεῖσ ἐλεύθερα φρονήσαντεσ μεταβάλησθε.

Τούτοισ τὸ μὲν τῶν Ἰδουμαίων ἐπεβόα πλῆθοσ, ὁ δὲ Ιἠσοῦσ ἀθυμῶν ἀνεχώρει τοὺσ μὲν Ἰδουμαίουσ μηδὲν φρονοῦντασ ὁρῶν μέτριον, διχόθεν δὲ τὴν πόλιν πολεμουμένην.

ἦν δὲ οὐδὲ τοῖσ Ἰδουμαίοισ ἐν ἠρεμίᾳ τὰ φρονήματα·

καὶ γὰρ τεθύμωντο πρὸσ τὴν ὕβριν εἰρχθέντεσ τῆσ πόλεωσ καὶ τὰ τῶν ζηλωτῶν ἰσχυρὰ δοκοῦντεσ ὡσ οὐδὲν ἐπαμύνοντασ ἑώρων, ἠποροῦντο καὶ μετενόουν πολλοὶ τὴν ἄφιξιν. ἡ δὲ αἰδὼσ τοῦ τέλεον ἀπράκτουσ ὑποστρέφειν ἐνίκα τὴν μεταμέλειαν, ὥστε μένειν αὐτόθι πρὸ τοῦ τείχουσ κακῶσ αὐλιζομένουσ·

διὰ γὰρ τῆσ νυκτὸσ ἀμήχανοσ ἐκρήγνυται χειμὼν ἄνεμοί τε βίαιοι σὺν ὄμβροισ λαβροτάτοισ καὶ συνεχεῖσ ἀστραπαὶ βρονταί τε φρικώδεισ καὶ μυκήματα σειομένησ τῆσ γῆσ ἐξαίσια.

πρόδηλον δὲ ἦν ἐπ’ ἀνθρώπων ὀλέθρῳ τὸ κατάστημα τῶν ὅλων συγκεχυμένον, καὶ οὐχὶ μικροῦ τισ ἂν εἰκάσαι συμπτώματοσ τὰ τέρατα.

Μία δὲ τοῖσ Ἰδουμαίοισ καὶ τοῖσ ἐν τῇ πόλει παρέστη δόξα, τοῖσ μὲν ὀργίζεσθαι τὸν θεὸν ἐπὶ τῇ στρατείᾳ καὶ οὐκ ἂν διαφυγεῖν ἐπενεγκόντασ ὅπλα τῇ μητροπόλει, τοῖσ δὲ περὶ τὸν Ἄνανον νενικηκέναι χωρὶσ παρατάξεωσ καὶ τὸν θεὸν ὑπὲρ αὐτῶν στρατηγεῖν.

κακοὶ δ’ ἦσαν ἄρα τῶν μελλόντων στοχασταὶ καὶ κατεμαντεύοντο τῶν ἐχθρῶν ἃ τοῖσ ἰδίοισ αὐτῶν ἐπῄει παθεῖν.

οἱ δὲ ζηλωταὶ μᾶλλον τοῦ καθ’ αὑτοὺσ κινδύνου ὑπὲρ ἐκείνων ἐβασανίζοντο καὶ συνελθόντεσ ἐσκόπουν, εἴ τινα μηχανὴν αὐτοῖσ ἀμύνησ ἐπινοήσειαν.

τοῖσ μὲν οὖν θερμοτέροισ ἐδόκει μετὰ τῶν ὅπλων βιάζεσθαι τοὺσ παραφυλάσσοντασ, ἔπειτα δ’ εἰσπεσόντασ εἰσ μέσον τῆσ πόλεωσ ἀναφανδὸν ἀνοίγειν τοῖσ συμμάχοισ τὰσ πύλασ·

τούσ τε γὰρ φύλακασ εἴξειν πρὸσ τὸ ἀδόκητον αὐτῶν τεταραγμένουσ ἄλλωσ τε καὶ τοὺσ πλείονασ [αὐτῶν] ὄντασ ἀνόπλουσ καὶ πολέμων ἀπείρουσ, καὶ τῶν κατὰ τὴν πόλιν δυσσύνακτον ἔσεσθαι τὸ πλῆθοσ κατειλημένον ὑπὸ τοῦ χειμῶνοσ εἰσ τὰσ οἰκίασ.

εἰ δὲ καί τισ γένοιτο κίνδυνοσ, πρέπειν αὐτοῖσ πᾶν ὁτιοῦν παθεῖν ἢ περιιδεῖν τοσοῦτον πλῆθοσ δι’ αὐτοὺσ αἰσχρῶσ ἀπολλύμενον.

ᾤοντό τε πανταχοῦ τὸν Ἄνανον παρεῖναι καὶ κατὰ πᾶσαν ὡρ́αν ἐπισκέπτεσθαι τὰσ φυλακάσ·

ἣ δὴ καὶ τότε τῆσ νυκτὸσ προκοπτούσησ καὶ τοῦ χειμῶνοσ ἐπακμάζοντοσ κοιμίζει μὲν τοὺσ ἐπὶ τῇ στοᾷ φρουρούσ, τοῖσ δὲ ζηλωταῖσ ἐπίνοιαν ἐμβάλλει τῶν ἱερῶν αἴροντασ πριόνων ἐκτεμεῖν τοὺσ μοχλοὺσ τῶν πυλῶν.

συνήργησε δ’ αὐτοῖσ πρὸσ τὸ μὴ κατακουσθῆναι τὸν ψόφον ὅ τε τῶν ἀνέμων ἦχοσ καὶ τὸ τῶν βροντῶν ἐπάλληλον.

Διαλανθάνοντεσ δὲ ἐκ τοῦ ἱεροῦ παραγίνονται πρὸσ τὸ τεῖχοσ καὶ τοῖσ αὐτοῖσ πρίοσι χρώμενοι τὴν κατὰ τοὺσ Ἰδουμαίουσ ἀνοίγουσι πύλην.

τοῖσ δὲ τὸ μὲν πρῶτον ἐμπίπτει ταραχὴ τοὺσ περὶ τὸν Ἄνανον ἐπιχειρεῖν οἰηθεῖσι, καὶ πᾶσ ἐπὶ τοῦ ξίφουσ ἔσχε τὴν δεξιὰν ὡσ ἀμυνούμενοσ·

ταχέωσ δὲ γνωρίζοντεσ τοὺσ ἥκοντασ εἰσῄεσαν. εἰ μὲν οὖν ἐτράποντο περὶ τὴν πόλιν, οὐδὲν ἐκώλυσεν ἂν ἀπολωλέναι τὸν δῆμον αὔτανδρον·

οὕτωσ εἶχον ὀργῆσ· νῦν δὲ πρώτουσ τοὺσ ζηλωτὰσ σπεύδοντεσ τῆσ φρουρᾶσ ἐξελέσθαι, δεομένων πολλὰ καὶ τῶν εἰσδεξαμένων μὴ περιιδεῖν δι’ οὓσ ἦλθον ἐν μέσοισ τοῖσ δεινοῖσ μηδ’ αὐτοῖσ χαλεπώτερον ἐπισεῖσαι τὸν κίνδυνον· τῶν μὲν γὰρ φρουρῶν ἁλόντων ῥᾴδιον αὐτοῖσ εἶναι χωρεῖν ἐπὶ τὴν πόλιν, εἰ δ’ ἅπαξ ταύτην προκινήσειαν, οὐκ ἂν ἔτι ἐκείνων κρατῆσαι·

πρὸσ γὰρ τὴν αἴσθησιν συντάξεσθαι αὐτοὺσ καὶ τὰσ ἀνόδουσ ἀποφράξειν·

Συνεδόκει ταῦτα τοῖσ Ἰδουμαίοισ, καὶ διὰ τῆσ πόλεωσ ἀνέβαινον πρὸσ τὸ ἱερόν, μετέωροί τε οἱ ζηλωταὶ τὴν ἄφιξιν αὐτῶν ἐκαραδόκουν.

καὶ παριόντων εἴσω καὶ αὐτοὶ θαρροῦντεσ προῄεσαν ἐκ τοῦ ἐνδοτέρου ἱεροῦ. μιγέντεσ δὲ τοῖσ Ἰδουμαίοισ προσέβαλλον ταῖσ φυλακαῖσ, καὶ τινὰσ μὲν τῶν προκοιτούντων ἀπέσφαξαν κοιμωμένουσ, πρὸσ δὲ τὴν τῶν ἐγρηγορότων βοὴν διανέστη πᾶν τὸ πλῆθοσ καὶ μετ’ ἐκπλήξεωσ ἁρπάζοντεσ τὰ ὅπλα πρὸσ τὴν ἄμυναν ἐχώρουν.

καὶ τὸ μὲν πλέον αὐτῶν ἅμα ταῖσ ψυχαῖσ κατέβαλλε τὰ ὅπλα καὶ πρὸσ οἰμωγαῖσ ἦν, φραξάμενοι δὲ ὀλίγοι τῶν νέων γενναίωσ ἐδέχοντο τοὺσ Ἰδουμαίουσ καὶ μέχρι πολλοῦ τὴν ἀργοτέραν πληθὺν ἔσκεπον.

οἱ δὲ κραυγῇ διεσήμαινον τοῖσ κατὰ τὴν πόλιν τὰσ συμφοράσ, κἀκείνων ἀμῦναι μὲν οὐδεὶσ ἐτόλμησεν, ὡσ ἔμαθον εἰσπεπαικότασ τοὺσ Ἰδουμαίουσ, ἀργὰ δ’ ἀντεβόων καὶ ἀντωλοφύροντο, καὶ πολὺσ κωκυτὸσ γυναικῶν ἠγείρετο κινδυνεύοντοσ ἑκάστῃ τινὸσ τῶν φυλάκων.

οἱ δὲ ζηλωταὶ τοῖσ Ἰδουμαίοισ συνεπηλάλαζον καὶ τὴν ἐκ πάντων βοὴν ὁ χειμὼν ἐποίει φοβερωτέραν.

ἐφείδοντό τε οὐδενὸσ Ἰδουμαῖοι φύσει τε ὠμότατοι φονεύειν ὄντεσ καὶ τῷ χειμῶνι κεκακωμένοι κατὰ τῶν ἀποκλεισάντων ἐχρῶντο τοῖσ θυμοῖσ· ἦσαν δ’ ὅμοιοι τοῖσ ἱκετεύουσι καὶ τοῖσ ἀμυνομένοισ καὶ πολλοὺσ τήν τε συγγένειαν ἀναμιμνήσκοντασ καὶ δεομένουσ τοῦ κοινοῦ ἱεροῦ λαβεῖν αἰδῶ διήλαυνον τοῖσ ξίφεσιν.

ἦν δὲ φυγῆσ μὲν οὐδεὶσ τόποσ οὐδὲ σωτηρίασ ἐλπίσ, συνωθούμενοι δὲ περὶ ἀλλήλουσ κατεκόπτοντο, καὶ τὸ πλέον ἐκβιαζόμενοι.

ὡσ οὐκέτ’ ἦν ὑποχωρήσεωσ τόποσ ἐπῄεσαν δὲ οἱ φονεύοντεσ, ὑπ’ ἀμηχανίασ κατεκρήμνιζον ἑαυτοὺσ εἰσ τὴν πόλιν, οἰκτρότερον ἔμοιγε δοκεῖν οὗ διέφευγον ὀλέθρου τὸν αὐθαίρετον ὑπομένοντεσ. ἐπεκλύσθη δὲ τὸ ἔξωθεν ἱερὸν πᾶν αἵματι, καὶ νεκροὺσ ὀκτακισχιλίουσ πεντακοσίουσ ἡ ἡμέρα κατελάμβανεν.

Οὐκ ἐκορέσθησαν δὲ τούτοισ οἱ θυμοὶ τῶν Ἰδουμαίων, ἀλλ’ ἐπὶ τὴν πόλιν τραπόμενοι πᾶσαν μὲν οἰκίαν διήρπαζον, ἔκτεινον δὲ τὸν περιτυχόντα.

καὶ τὸ μὲν ἄλλο πλῆθοσ αὐτοῖσ ἐδόκει παρανάλωμα, τοὺσ δὲ ἀρχιερεῖσ ἀνεζήτουν, καὶ κατ’ ἐκείνων ἦν τοῖσ πλείστοισ ἡ φορά.

ταχέωσ δ’ ἁλόντεσ διεφθείροντο, καὶ τοῖσ νεκροῖσ αὐτῶν ἐπιστάντεσ τὸν μὲν Ἄνανον τῆσ πρὸσ τὸν δῆμον εὐνοίασ.

τὸν δὲ Ιἠσοῦν τῶν ἀπὸ τοῦ τείχουσ λόγων ἐπέσκωπτον.

προῆλθον δὲ εἰσ τοσοῦτον ἀσεβείασ ὥστε καὶ ἀτάφουσ ῥῖψαι, καίτοι τοσαύτην Ιοὐδαίων περὶ τὰσ ταφὰσ πρόνοιαν ποιουμένων, ὥστε καὶ τοὺσ ἐκ καταδίκησ ἀνεσταυρωμένουσ πρὸ δύντοσ ἡλίου καθελεῖν τε καὶ θάπτειν. οὐκ ἂν ἁμάρτοιμι δ’ εἰπὼν ἁλώσεωσ ἄρξαι τῇ πόλει τὸν Ἀνάνου θάνατον, καὶ ἀπ’ ἐκείνησ τῆσ ἡμέρασ ἀνατραπῆναι τὸ τεῖχοσ καὶ διαφθαρῆναι τὰ πράγματα Ιοὐδαίοισ, ἐν ᾗ τὸν ἀρχιερέα καὶ ἡγεμόνα τῆσ ἰδίασ σωτηρίασ αὐτῶν ἐπὶ μέσησ τῆσ πόλεωσ εἶδον ἀπεσφαγμένον.

ἦν γὰρ δὴ τά τε ἄλλα σεμνὸσ ἁνὴρ καὶ δικαιότατοσ.

καὶ παρὰ τὸν ὄγκον τῆσ τε εὐγενείασ καὶ τῆσ ἀξίασ καὶ ἧσ εἶχε τιμῆσ ἠγαπηκὼσ τὸ ἰσότιμον καὶ πρὸσ τοὺσ ταπεινοτάτουσ, φιλελεύθερόσ τε ἐκτόπωσ καὶ δημοκρατίασ ἐραστήσ, πρό τε τῶν ἰδίων λυσιτελῶν τὸ κοινῇ συμφέρον ἀεὶ τιθέμενοσ καὶ περὶ παντὸσ ποιούμενοσ τὴν εἰρήνην· ἄμαχα γὰρ ᾔδει τὰ Ῥωμαίων·

προσκοπούμενοσ δ’ ὑπ’ ἀνάγκησ καὶ τὰ κατὰ τὸν πόλεμον, ὅπωσ, εἰ μὴ διαλύσαιντο Ιοὐδαῖοι, δεξιῶσ διαφέροιντο. καθόλου δ’ εἰπεῖν, ζῶντοσ Ἀνάνου πάντωσ ἂν διελύθησαν·

δεινὸσ γὰρ ἦν εἰπεῖν τε καὶ πεῖσαι τὸν δῆμον, ἤδη δὲ ἐχειροῦτο καὶ τοὺσ ἐμποδίζοντασ· ἢ πολεμοῦντεσ πλείστην ἂν τριβὴν Ῥωμαίοισ παρέσχον ὑπὸ τοιούτῳ στρατηγῷ. παρέζευκτο δ’ αὐτῷ καὶ ὁ Ιἠσοῦσ, αὐτοῦ μὲν λειπόμενοσ κατὰ σύγκρισιν, προύχων δὲ τῶν ἄλλων.

ἀλλ’ οἶμαι κατακρίνασ ὁ θεὸσ ὡσ μεμιασμένησ τῆσ πόλεωσ ἀπώλειαν καὶ πυρὶ βουλόμενοσ ἐκκαθαρθῆναι τὰ ἅγια τοὺσ ἀντεχομένουσ αὐτῶν καὶ φιλοστοργοῦντασ περιέκοπτεν.

οἱ δὲ πρὸ ὀλίγου τὴν ἱερὰν ἐσθῆτα περικείμενοι καὶ τῆσ κοσμικῆσ θρησκείασ κατάρχοντεσ προσκυνούμενοί τε τοῖσ ἐκ τῆσ οἰκουμένησ παραβάλλουσιν εἰσ τὴν πόλιν, ἐρριμμένοι γυμνοὶ βορὰ κυνῶν καὶ θηρίων ἐβλέποντο.

αὐτὴν ἐπ’ ἐκείνοισ στενάξαι τοῖσ ἀνδράσι δοκῶ τὴν ἀρετήν, ὀλοφυρομένην ὅτι τοσοῦτον ἥττητο τῆσ κακίασ.

ἀλλὰ [γὰρ] τὸ μὲν Ἀνάνου καὶ Ιἠσοῦ τέλοσ τοιοῦτον ἀπέβη. Μετὰ δ’ ἐκείνουσ οἵ τε ζηλωταὶ καὶ τῶν Ἰδουμαίων τὸ πλῆθοσ τὸν λαὸν ὥσπερ ἀνοσίων ζῴων ἀγέλην ἐπιόντεσ ἔσφαζον.

καὶ τὸ μὲν εἰκαῖον ἐφ’ οὗ καταληφθείη τόπου διεφθείρετο, τοὺσ δὲ εὐγενεῖσ καὶ νέουσ συλλαμβάνοντεσ εἰσ εἱρκτὴν κατέκλειον δεδεμένουσ, κατ’ ἐλπίδα τοῦ προσθήσεσθαί τινασ αὐτοῖσ τὴν ἀναίρεσιν ὑπερτιθέμενοι.

προσέσχε δ’ οὐδείσ, ἀλλὰ πάντεσ τοῦ τάξασθαι μετὰ τῶν πονηρῶν κατὰ τῆσ πατρίδοσ προείλοντο τὸν θάνατον.

δεινὰσ δὲ τῆσ ἀρνήσεωσ αἰκίασ ὑπέμενον μαστιγούμενοί τε καὶ στρεβλούμενοι, μετὰ δὲ τὸ μηκέτ’ ἀρκεῖν τὸ σῶμα ταῖσ βασάνοισ μόλισ ἠξιοῦντο τοῦ ξίφουσ.

οἱ συλληφθέντεσ δὲ μεθ’ ἡμέραν ἀνῃροῦντο νύκτωρ, καὶ τοὺσ νεκροὺσ ἐκφοροῦντεσ ἔρριπτον, ὡσ ἑτέροισ εἰή δεσμώταισ τόποσ.

ἦν δὲ τοσαύτη τοῦ δήμου κατάπληξισ, ὡσ μηδένα τολμῆσαι μήτε κλαίειν φανερῶσ τὸν προσήκοντα νεκρὸν μήτε θάπτειν, ἀλλὰ λαθραῖα μὲν ἦν αὐτῶν κατακεκλεισμένων τὰ δάκρυα καὶ μετὰ περισκέψεωσ, μή τισ ἐπακούσῃ τῶν ἐχθρῶν, ἔστενον·

ἴσα γὰρ τοῖσ πενθουμένοισ ὁ πενθήσασ εὐθὺσ ἔπασχε·

νύκτωρ δὲ κόνιν αἴροντεσ χεροῖν ὀλίγην ἐπερρίπτουν τοῖσ σώμασι, καὶ μεθ’ ἡμέραν εἴ τισ παράβολοσ. μύριοι καὶ δισχίλιοι τῶν εὐγενῶν νέων οὕτωσ διεφθάρησαν.

Οἱ δὲ ἤδη διαμεμισηκότεσ τὸ φονεύειν ἀνέδην εἰρωνεύοντο δικαστήρια καὶ κρίσεισ.

καὶ δή τινα τῶν ἐπιφανεστάτων ἀποκτείνειν προθέμενοι Ζαχαρίαν υἱὸν Βάρεισ·

παρώξυνε δὲ αὐτοὺσ τὸ λίαν τἀνδρὸσ μισοπόνηρον καὶ φιλελεύθερον, ἦν δὲ καὶ πλούσιοσ, ὥστε μὴ μόνον ἐλπίζειν τὴν ἁρπαγὴν τῆσ οὐσίασ, ἀλλὰ καὶ προσαποσκευάσεσθαι δυνατὸν ἄνθρωπον εἰσ τὴν αὐτῶν κατάλυσιν· συγκαλοῦσι μὲν ἐξ ἐπιτάγματοσ ἑβδομήκοντα τῶν ἐν τέλει δημοτῶν εἰσ τὸ ἱερόν, περιθέντεσ δ’ αὐτοῖσ ὥσπερ ἐπὶ σκηνῆσ σχῆμα δικαστῶν ἔρημον ἐξουσίασ τοῦ Ζαχαρίου κατηγόρουν, ὡσ ἐνδιδοίη τὰ πράγματα Ῥωμαίοισ καὶ περὶ προδοσίασ διαπέμψαιτο πρὸσ Οὐεσπασιανόν.

ἦν δὲ οὔτ’ ἔλεγχόσ τισ τῶν κατηγορουμένων οὔτε τεκμήριον, ἀλλ’ αὐτοὶ πεπεῖσθαι καλῶσ ἔφασαν καὶ τοῦτ’ εἶναι πίστιν τῆσ ἀληθείασ ἠξίουν.

ὅ γε μὴν Ζαχαρίασ συνιδὼν μηδεμίαν αὐτῷ καταλειπομένην σωτηρίασ ἐλπίδα, κεκλῆσθαι γὰρ κατ’ ἐνέδραν εἰσ εἱρκτήν, οὐκ ἐπὶ δικαστήριον, ἐποιήσατο τὴν τοῦ ζῆν ἀπόγνωσιν οὐκ ἀπαρρησίαστον, ἀλλὰ καταστὰσ τὸ μὲν πιθανὸν τῶν κατηγορημένων διεχλεύασε καὶ διὰ βραχέων ἀπελύσατο τὰσ ἐπιφερομένασ αἰτίασ.

ἔπειτα δὲ τὸν λόγον εἰσ τοὺσ κατηγόρουσ ἀποστρέψασ ἑξῆσ πάσασ αὐτῶν διεξῄει τὰσ παρανομίασ καὶ πολλὰ περὶ τῆσ συγχύσεωσ κατωλοφύρατο τῶν πραγμάτων.

οἱ ζηλωταὶ δ’ ἐθορύβουν καὶ μόλισ τῶν ξιφῶν ἀπεκράτουν, τὸ σχῆμα καὶ τὴν εἰρωνείαν τοῦ δικαστηρίου μέχρι τέλουσ παῖξαι προαιρούμενοι, καὶ ἄλλωσ πειράσαι θέλοντεσ τοὺσ δικαστάσ, εἰ παρὰ τὸν αὐτῶν κίνδυνον μνησθήσονται τοῦ δικαίου.

φέρουσι δὲ οἱ ἑβδομήκοντα τῷ κρινομένῳ τὰσ ψήφουσ ἅπαντεσ καὶ σὺν αὐτῷ προείλοντο τεθνάναι μᾶλλον ἢ τῆσ ἀναιρέσεωσ αὐτοῦ λαβεῖν τὴν ἐπιγραφήν.

δύο δὲ τολμηρότατοι προσπεσόντεσ ἐν μέσῳ τῷ ἱερῷ διαφθείρουσι τὸν Ζαχαρίαν καὶ πεσόντι ἐπιχλευάσαντεσ ἔφασαν "καὶ παρ’ ἡμῶν τὴν ψῆφον ἔχεισ καὶ βεβαιοτέραν ἀπόλυσιν" ῥίπτουσί τε αὐτὸν [εὐθέωσ] ἀπὸ τοῦ ἱεροῦ κατὰ τῆσ ὑποκειμένησ φάραγγοσ.

τοὺσ δὲ δικαστὰσ πρὸσ ὕβριν ἀπεστραμμένοισ τοῖσ ξίφεσι τύπτοντεσ ἐξέωσαν τοῦ περιβόλου, δι’ ἓν τοῦτο φεισάμενοι τῆσ σφαγῆσ αὐτῶν, ἵνα σκεδασθέντεσ ἀνὰ τὴν πόλιν ἄγγελοι πᾶσι τῆσ δουλείασ γένωνται.

Τοῖσ δὲ Ἰδουμαίοισ ἤδη τῆσ παρουσίασ μετέμελε καὶ προσίστατο τὰ πραττόμενα.

συναγαγὼν δὲ αὐτούσ τισ ἀπὸ τῶν ζηλωτῶν κατ’ ἰδίαν ἐλθὼν ἐνεδείκνυτο τὰ συμπαρανομηθέντα τοῖσ καλέσασι καὶ τὸ κατὰ τῆσ μητροπόλεωσ διεξῄει·

παρατάσσεσθαι μὲν γὰρ ὡσ ὑπὸ τῶν ἀρχιερέων προδιδομένησ Ῥωμαίοισ τῆσ μητροπόλεωσ, εὑρηκέναι δὲ προδοσίασ μὲν τεκμήριον οὐδέν, τοὺσ δ’ ἐκείνην ὑποκρινομένουσ φυλάττεσθαι καὶ πολέμου καὶ τυραννίδοσ ἔργα τολμῶντασ.

προσήκειν μὲν οὖν αὐτοῖσ διακωλύειν ἀπ’ ἀρχῆσ·

ἐπειδὴ δὲ ἅπαξ εἰσ κοινωνίαν ἐμφυλίου φόνου προέπεσον, ὁρ́ον γοῦν ἐπιθεῖναι τοῖσ ἁμαρτήμασι καὶ μὴ παραμένειν χορηγοῦντασ ἰσχὺν τοῖσ καταλύουσι τὰ πάτρια. καὶ γὰρ εἴ τινεσ χαλεπαίνουσι τὸ κλεισθῆναι τὰσ πύλασ καὶ μὴ δοθῆναι μετὰ τῶν ὅπλων αὐτοῖσ ἑτοίμην τὴν εἴσοδον, ἀλλὰ τοὺσ εἴρξαντασ τετιμωρῆσθαι·

καὶ τεθνάναι μὲν Ἄνανον, διεφθάρθαι δὲ ἐπὶ μιᾶσ νυκτὸσ ὀλίγου δεῖν πάντα τὸν δῆμον· ἐφ’ οἷσ τῶν μὲν οἰκείων πολλοὺσ αἰσθάνεσθαι μετανοοῦντασ, τῶν ἐπικαλεσαμένων δὲ ὁρᾶν ἄμετρον τὴν ὠμότητα μηδὲ δι’ οὓσ ἐσώθησαν αἰδουμένων·

ἐν ὄμμασι γοῦν τῶν συμμάχων τὰ αἴσχιστα τολμᾶν, καὶ τὰσ ἐκείνων παρανομίασ Ἰδουμαίοισ προσάπτεσθαι, μέχρισ ἂν μήτε κωλύῃ τισ μήτε χωρίζηται τῶν δρωμένων.

δεῖν οὖν, ἐπειδὴ διαβολὴ μὲν πέφηνε τὰ τῆσ προδοσίασ, ἔφοδοσ δὲ Ῥωμαίων οὐδεμία προσδοκᾶται, δυναστεία δ’ ἐπιτετείχισται τῇ πόλει δυσκατάλυτοσ, αὐτοὺσ ἀναχωρεῖν ἐπ’ οἴκου καὶ τῷ μὴ κοινωνεῖν τοῖσ φαύλοισ ἁπάντων ἀπολογήσασθαι πέρι, ὧν φενακισθέντεσ μετάσχοιεν.

Τούτοισ πεισθέντεσ οἱ Ἰδουμαῖοι πρῶτον μὲν λύουσι τοὺσ ἐν τοῖσ δεσμωτηρίοισ περὶ δισχιλίουσ δημότασ, οἳ παραχρῆμα φυγόντεσ ἐκ τῆσ πόλεωσ ἀφικνοῦνται πρὸσ Σίμωνα, περὶ οὗ μικρὸν ὕστερον ἐροῦμεν·

ἔπειτα ἐκ τῶν Ιἑροσολύμων ἀνεχώρησαν ἐπ’ οἴκου. καὶ συνέβη τὸν χωρισμὸν αὐτῶν γενέσθαι παράδοξον ἀμφοτέροισ·

οἵ τε ζηλωταὶ μᾶλλον ἐπανέστησαν, οὐχ ὡσ ὑπὸ συμμάχων καταλειφθέντεσ, ἀλλ’ ἀπηλλαγμένοι τῶν δυσωπούντων καὶ διατρεπόντων παρανομεῖν.

οὐκέτι γοῦν μέλλησισ ἢ σκέψισ ἦν τῶν ἀδικημάτων, ἀλλ’ ὀξυτάταισ μὲν ἐχρῶντο ταῖσ ἐπινοίαισ εἰσ ἕκαστα, τὰ δοχθέντα δὲ τάχιον καὶ τῆσ ἐπινοίασ ἐνήργουν.

μάλιστα δ’ ἐπ’ ἀνδρείαν τε καὶ εὐγένειαν ἐφόνων, τὴν μὲν φθόνῳ λυμαινόμενοι, τὸ δὲ γενναῖον δέει·

μόνην γὰρ αὐτῶν ἀσφάλειαν ὑπελάμβανον τὸ μηδένα τῶν δυνατῶν καταλιπεῖν. ἀνῃρέθη γοῦν σὺν πολλοῖσ ἑτέροισ καὶ Γουρίων, ἀξιώματι μὲν καὶ γένει προύχων, δημοκρατικὸσ δὲ καὶ φρονήματοσ ἐλευθερίου μεστόσ, εἰ καί τισ ἕτεροσ Ιοὐδαίων·

ἀπώλεσε δὲ αὐτὸν ἡ παρρησία μάλιστα πρὸσ τοῖσ ἄλλοισ πλεονεκτήμασιν. οὐδ’ ὁ Περαί̈τησ Νίγερ αὐτῶν τὰσ χεῖρασ διέφυγεν, ἀνὴρ ἄριστοσ ἐν τοῖσ πρὸσ Ῥωμαίουσ πολέμοισ γενόμενοσ·

ὃσ καὶ βοῶν πολλάκισ τάσ τε ὠτειλὰσ ἐπιδεικνὺσ διὰ μέσησ ἐσύρετο τῆσ πόλεωσ. ἐπεὶ δὲ ἔξω τῶν πυλῶν ἦκτο, τὴν σωτηρίαν ἀπογνοὺσ περὶ ταφῆσ ἱκέτευεν·

οἱ δὲ προαπειλήσαντεσ ἧσ ἐπεθύμει μάλιστα γῆσ μὴ μεταδώσειν αὐτῷ, τὸν φόνον ἐνήργουν. ἀναιρούμενοσ δὲ ὁ Νίγερ τιμωροὺσ Ῥωμαίουσ αὐτοῖσ ἐπηράσατο λιμόν τε καὶ λοιμὸν ἐπὶ τῷ πολέμῳ καὶ πρὸσ ἅπασι τὰσ ἀλλήλων χεῖρασ·

ἃ δὴ πάντα κατὰ τῶν ἀσεβῶν ἐκύρωσεν ὁ θεόσ, καὶ τὸ δικαιότατον, ὅτι γεύσασθαι τῆσ ἀλλήλων ἀπονοίασ ἔμελλον οὐκ εἰσ μακρὰν στασιάσαντεσ.

Νίγερ μὲν οὖν ἀνῃρημένοσ τοὺσ περὶ τῆσ καταλύσεωσ αὐτῶν φόβουσ ἐπεκούφισε, τοῦ λαοῦ δὲ μέροσ οὐδὲν ἦν, ᾧ μὴ πρὸσ ἀπώλειαν ἐπενοεῖτο πρόφασισ.

τὸ μὲν γὰρ αὐτῶν διενεχθέν τινι πάλαι διέφθαρτο, τὸ δὲ μὴ προσκροῦσαν κατ’ εἰρήνην ἐπικαίρουσ ἐλάμβανε τὰσ αἰτίασ·

καὶ ὁ μὲν μηδ’ ὅλωσ αὐτοῖσ προσιὼν ὡσ ὑπερήφανοσ, ὁ προσιὼν δὲ μετὰ παρρησίασ ὡσ καταφρονῶν, ὁ θεραπεύων δ’ ὡσ ἐπίβουλοσ ὑπωπτεύετο. μία δὲ ἦν τῶν τε μεγίστων καὶ μετριωτάτων ἐγκλημάτων τιμωρία θάνατοσ·

καὶ διέφυγεν οὐδείσ, εἰ μὴ σφόδρα τισ ἦν ταπεινὸσ ἢ δι’ ἀγένειαν ἢ διὰ τύχην. Ῥωμαίων δὲ οἱ μὲν ἄλλοι πάντεσ ἡγεμόνεσ ἑρ́μαιον ἡγούμενοι τὴν στάσιν τῶν πολεμίων ὡρ́μηντο πρὸσ τὴν πόλιν καὶ τὸν Οὐεσπασιανὸν ἤπειγον ὡσ ἂν ὄντα κύριον τῶν ὅλων, φάμενοι πρόνοιαν θεοῦ σύμμαχον σφίσι τῷ τετράφθαι τοὺσ ἐχθροὺσ κατ’ ἀλλήλων·

εἶναι μέντοι τὴν ῥοπὴν ὀξεῖαν, καὶ ταχέωσ Ιοὐδαίουσ ὁμονοήσειν [ἡμῖν] ἢ κοπιάσαντασ ἐν τοῖσ ἐμφυλίοισ κακοῖσ ἢ μετανοήσαντασ.

Οὐεσπασιανὸσ δὲ πλεῖστον αὐτοὺσ ἔφη τοῦ δέοντοσ ἁμαρτάνειν, ὥσπερ ἐν θεάτρῳ χειρῶν τε καὶ ὅπλων ἐπίδειξιν ποιήσασθαι γλιχομένουσ οὐκ ἀκίνδυνον, ἀλλὰ μὴ τὸ συμφέρον καὶ τἀσφαλὲσ σκοποῦντασ.

εἰ μὲν γὰρ εὐθέωσ ὁρμήσειεν ἐπὶ τὴν πόλιν, αἴτιοσ ὁμονοίασ ἔσεσθαι τοῖσ πολεμίοισ καὶ τὴν ἰσχὺν αὐτῶν ἀκμάζουσαν ἐφ’ ἑαυτὸν ἐπιστρέψειν·

εἰ δὲ περιμείνειεν, ὀλιγωτέροισ χρήσεσθαι δαπανηθεῖσιν ἐν τῇ στάσει. στρατηγεῖν μὲν γὰρ ἄμεινον αὐτοῦ τὸν θεὸν ἀπονητὶ Ῥωμαίοισ παραδιδόντα Ιοὐδαίουσ καὶ τὴν νίκην ἀκινδύνωσ τῇ στρατιᾷ χαριζόμενον·

ὥστε χρῆναι διαφθειρομένων χερσὶν οἰκείαισ τῶν ἐχθρῶν καὶ τῷ μεγίστῳ κακῷ στάσει χρωμένων θεατὰσ μᾶλλον αὐτοὺσ ἀποκαθῆσθαι τῶν κινδύνων ἢ θανατῶσιν ἀνθρώποισ καὶ λελυσσηκόσιν κατ’ ἀλλήλων χεῖρα μίσγειν.

εἰ δέ τισ οἰέται τὴν δόξαν τῆσ νίκησ ἑωλοτέραν ἔσεσθαι δίχα μάχησ, γνώτω τοῦ διὰ τῶν ὅπλων σφαλεροῦ τὸ μετὰ ἡσυχίασ κατόρθωμα λυσιτελέστερον·

καὶ γὰρ οὐχ ἧττον εὐκλεεῖσ οἰέσθαι χρὴ τῶν κατὰ χεῖρα λαμπρῶν τοὺσ ἐγκρατείᾳ καὶ συνέσει τὰ ἴσα πράξαντασ.

ἅμα μέντοι μειουμένων τῶν πολεμίων καὶ τὴν αὑτοῦ στρατιὰν ἀναληφθεῖσαν ἐκ τῶν συνεχῶν πόνων ἐρρωμενέστερον ἄξειν. ἄλλωσ τε καὶ τῶν στοχαζομένων τῆσ περὶ τὴν νίκην λαμπρότητοσ οὐ τοῦτον εἶναι τὸν καιρόν·

οὐ γὰρ περὶ κατασκευὴν ὅπλων ἢ τειχῶν οὐδὲ περὶ συλλογὴν ἐπικούρων Ιοὐδαίουσ ἀσχολεῖσθαι, καὶ τὴν ὑπέρθεσιν ἔσεσθαι κατὰ τῶν διδόντων, ἀλλ’ ἐμφυλίῳ πολέμῳ καὶ διχονοίᾳ τραχηλιζομένουσ καθ’ ἡμέραν οἰκτρότερα πάσχειν ὧν ἂν ἐπελθόντεσ αὐτοὶ διαθεῖεν αὐτοὺσ ἁλόντασ.

εἴτ’ οὖν τἀσφαλέσ τισ σκοποίη, χρῆναι τοὺσ ὑφ’ ἑαυτῶν ἀναλισκομένουσ ἐᾶν, εἴτε τὸ εὐκλεέστερον τοῦ κατορθώματοσ, οὐ δεῖν τοῖσ οἴκοι νοσοῦσιν ἐπιχειρεῖν·

ῥηθήσεσθαι γὰρ εὐλόγωσ οὐκ αὐτῶν τὴν νίκην ἀλλὰ τῆσ στάσεωσ. Ταῦτα Οὐεσπασιανῷ λέγοντι συνῄνουν οἱ ἡγεμόνεσ, καὶ παραχρῆμα τὸ στρατηγικὸν τῆσ γνώμησ ἀνεφαίνετο·

πολλοὶ γοῦν καθ’ ἡμέραν ηὐτομόλουν τοὺσ ζηλωτὰσ διαδιδράσκοντεσ. χαλεπὴ δ’ ἦν ἡ φυγὴ φρουραῖσ διειληφότων τὰσ διεξόδουσ πάσασ καὶ τὸν ὁπωσοῦν ἐν αὐταῖσ ἁλισκόμενον ὡσ πρὸσ Ῥωμαίουσ ἀπιόντα διαχρωμένων.

ὅ γε μὴν χρήματα δοὺσ ἐξηφίετο καὶ μόνοσ ἦν ὁ μὴ διδοὺσ προδότησ, ὥστε κατελείπετο τῶν εὐπόρων τὴν φυγὴν ὠνουμένων μόνουσ ἐναποσφάττεσθαι τοὺσ πένητασ.

νεκροὶ δὲ κατὰ τὰσ λεωφόρουσ πάσασ ἐσωρεύοντο παμπληθεῖσ, καὶ πολλοὶ τῶν ὁρμωμένων αὐτομολεῖν πάλιν τὴν ἔνδον ἀπώλειαν ᾑροῦντο·

τὸν γὰρ ἐπὶ τῆσ πατρίδοσ θάνατον ἐλπὶσ ταφῆσ ἐποίει δοκεῖν μετριώτερον. ἀλλὰ καθάπερ συνθήκασ πεποιημένοι τοῖσ τῆσ πατρίδοσ συγκαταλῦσαι καὶ τοὺσ τῆσ φύσεωσ νόμουσ ἅμα τε τοῖσ εἰσ ἀνθρώπουσ ἀδικήμασιν συμμιᾶναι καὶ τὸ θεῖον, ὑφ’ ἡλίῳ τοὺσ νεκροὺσ μυδῶντασ ἀπέλειπον.

τοῖσ δὲ θάπτουσί τινα τῶν προσηκόντων ὃ καὶ τοῖσ αὐτομολοῦσιν ἐπιτίμιον θάνατοσ ἦν, καὶ δεῖσθαι παραχρῆμα ταφῆσ ἔδει τὸν ἑτέρῳ χαριζόμενον.

καθόλου τε εἰπεῖν, οὐδὲν οὕτωσ ἀπολώλει χρηστὸν πάθοσ ἐν ταῖσ τότε συμφοραῖσ ὡσ ἔλεοσ·

ἃ γὰρ ἐχρῆν οἰκτείρειν, ταῦτα παρώξυνε τοὺσ ἀλιτηρίουσ, καὶ ἀπὸ μὲν τῶν ζώντων ἐπὶ τοὺσ ἀνῃρημένουσ, ἀπὸ δὲ τῶν νεκρῶν ἐπὶ τοὺσ ζῶντασ τὰσ ὀργὰσ μετέφερον· καὶ δι’ ὑπερβολὴν δέουσ ὁ περιὼν τοὺσ προληφθέντασ ὡσ ἀναπαυσαμένουσ ἐμακάριζεν οἵ τε ἐν τοῖσ δεσμωτηρίοισ αἰκιζόμενοι κατὰ σύγκρισιν καὶ τοὺσ ἀτάφουσ ἀπέφαινον εὐδαίμονασ.

κατεπατεῖτο μὲν οὖν πᾶσ αὐτοῖσ θεσμὸσ ἀνθρώπων, ἐγελᾶτο δὲ τὰ θεῖα, καὶ τοὺσ τῶν προφητῶν χρησμοὺσ ὥσπερ ἀγυρτικὰσ λογοποιίασ ἐχλεύαζον.

πολλὰ δ’ οὗτοι περὶ ἀρετῆσ καὶ κακίασ προεθέσπισαν, ἃ παραβάντεσ οἱ ζηλωταὶ καὶ τὴν κατὰ τῆσ πατρίδοσ προφητείαν τέλουσ ἠξίωσαν.

ἦν γὰρ δή τισ παλαιὸσ λόγοσ ἀνδρῶν ἔνθα τότε τὴν πόλιν ἁλώσεσθαι καὶ καταφλέξεσθαι τὸ ἁγιώτατον νόμῳ πολέμου, στάσισ ἐὰν κατασκήψῃ καὶ χεῖρεσ οἰκεῖαι προμιάνωσι τὸ τοῦ θεοῦ τέμενοσ·

οἷσ οὐκ ἀπιστήσαντεσ οἱ ζηλωταὶ διακόνουσ αὑτοὺσ ἐπέδοσαν. Ἤδη δὲ Ιωἄννῃ τυραννιῶντι τὸ πρὸσ τοὺσ ὁμοίουσ ἰσότιμον ἠδοξεῖτο, καὶ κατ’ ὀλίγουσ προσποιούμενοσ τῶν πονηροτέρων ἀφηνίαζε τοῦ συντάγματοσ.

ἀεὶ δὲ τοῖσ μὲν τῶν ἄλλων δόγμασιν ἀπειθῶν, τὰ δὲ αὑτοῦ προστάσσων δεσποτικώτερον, δῆλοσ ἦν μοναρχίασ ἀντιποιούμενοσ.

εἶκον δ’ αὐτῷ τινὲσ μὲν δέει, τινὲσ δὲ κατ’ εὔνοιαν, δεινὸσ γὰρ ἦν ἀπάτῃ καὶ λόγῳ προσαγαγέσθαι, πολλοὶ δὲ πρὸσ ἀσφαλείασ ἡγούμενοι τῆσ αὑτῶν τὰσ αἰτίασ ἤδη τῶν τολμωμένων ἐφ’ ἕνα καὶ μὴ πολλοὺσ ἀναφέρεσθαι.

τό γε μὴν δραστήριον αὐτοῦ κατά τε χεῖρα καὶ κατὰ γνώμην δορυφόρουσ εἶχεν οὐκ ὀλίγουσ.

πολλὴ δὲ μοῖρα τῶν ἀντικαθισταμένων ἀπελείπετο, παρ’ οἷσ ἴσχυε μὲν καὶ φθόνοσ δεινὸν ἡγουμένων ὑποτετάχθαι τὸ πρὶν ἰσοτίμῳ, τὸ πλέον δ’ εὐλάβεια τῆσ μοναρχίασ ἀπέτρεπεν·

οὔτε γὰρ καταλύσειν ῥᾳδίωσ ἤλπιζον αὐτὸν ἅπαξ κρατήσαντα, καὶ καθ’ αὑτῶν πρόφασιν ἕξειν τὸ τὴν ἀρχὴν ἀντιπρᾶξαι·

προῃρεῖτο δ’ οὖν πολεμῶν ἕκαστοσ ὁτιοῦν παθεῖν ἢ δουλεύσασ ἑκουσίωσ ἐν ἀνδραπόδου μοίρᾳ παραπολέσθαι. διαιρεῖται μὲν οὖν ἡ στάσισ ἐκ τούτων, καὶ τοῖσ ἐναντιωθεῖσιν Ιωἄννησ ἀντεβασίλευσεν.

ἀλλὰ τὰ μὲν πρὸσ ἀλλήλουσ αὐτοῖσ διὰ φυλακῆσ ἦν, καὶ οὐδὲν ἢ μικρὸν εἴ ποτε διηκροβολίζοντο τοῖσ ὅπλοισ, ἤριζον δὲ κατὰ τοῦ δήμου καὶ πότεροι πλείονα λείαν ἄξουσιν ἀντεφιλονείκουν.

ἐπεὶ δὲ ἡ πόλισ τρισὶ τοῖσ μεγίστοισ κακοῖσ ἐχειμάζετο, πολέμῳ καὶ τυραννίδι καὶ στάσει, κατὰ σύγκρισιν μετριώτερον ἦν τοῖσ δημοτικοῖσ ὁ πόλεμοσ·

ἀμέλει διαδιδράσκοντεσ ἐκ τῶν οἰκείων ἔφευγον πρὸσ τοὺσ ἀλλοφύλουσ καὶ παρὰ Ῥωμαίοισ ἧσ ἀπήλπισαν ἐν τοῖσ ἰδίοισ σωτηρίασ ἠξιοῦντο. Τέταρτον δὲ ἄλλο κακὸν ἐκινεῖτο πρὸσ τὴν τοῦ ἔθνουσ κατάλυσιν.

φρούριον ἦν οὐ πόρρω Ιἑροσολύμων καρτερώτατον, ὑπὸ τῶν ἀρχαίων βασιλέων εἴσ τε ὑπέκθεσιν κτήσεωσ ἐν πολέμου ῥοπαῖσ καὶ σωμάτων ἀσφάλειαν κατεσκευασμένον, ὃ ἐκαλεῖτο Μασάδα.

τοῦτο κατειληφότεσ οἱ προσαγορευόμενοι σικάριοι τέωσ μὲν τὰσ πλησίον χώρασ κατέτρεχον οὐδὲν πλέον τῶν ἐπιτηδείων ποριζόμενοι·

δέει γὰρ ἀνεστέλλοντο τῆσ πλείονοσ ἁρπαγῆσ·

ὡσ [δὲ] τὴν Ῥωμαίων στρατιὰν ἠρεμοῦσαν, στάσει δὲ καὶ τυραννίδι ἰδίᾳ τοὺσ ἐν Ιἑροσολύμοισ Ιοὐδαίουσ ἐπύθοντο διῃρημένουσ, ἁδροτέρων ἥπτοντο τολμημάτων. ἐν ᾗ τὸ μὲν ἀμύνεσθαι δυνάμενον πρὶν ὅπλων ἅψασθαι καὶ συνελθεῖν φθάσαντεσ ἐσκέδασαν καὶ τῆσ πόλεωσ ἐξέβαλον, τὸ δὲ φυγεῖν ἧττον ὄν, γύναιά τε καὶ παῖδασ, ὑπὲρ ἑπτακοσίουσ ἀναιροῦσιν.

ἔπειτα τούσ τε οἴκουσ ἐξεσκευασμένοι καὶ τῶν καρπῶν τοὺσ ἀκμαιοτάτουσ ἁρπάσαντεσ ἀνήνεγκαν εἰσ τὴν Μασάδαν.

καὶ οἱ μὲν ἐλῄζοντο πάσασ τὰσ περὶ τὸ φρούριον κώμασ καὶ τὴν χώραν ἐπόρθουν ἅπασαν προσδιαφθειρομένων αὐτοῖσ καθ’ ἡμέραν ἑκασταχόθεν οὐκ ὀλίγων·

ἐκινεῖτο δὲ καὶ κατὰ τὰ ἄλλα τῆσ Ιοὐδαίασ κλίματα τὸ τέωσ ἠρεμοῦν τὸ λῃστρικόν, καθάπερ δὲ ἐν σώματι τοῦ κυριωτάτου φλεγμαίνοντοσ πάντα τὰ μέλη συνενόσει·

διὰ γοῦν τὴν ἐν τῇ μητροπόλει στάσιν καὶ ταραχὴν ἄδειαν ἔσχον οἱ κατὰ τὴν χώραν πονηροὶ τῶν ἁρπαγῶν καὶ τὰσ οἰκείασ ἕκαστοσ κώμασ ἁρπάζοντεσ ἔπειτα εἰσ τὴν ἐρημίαν ἀφίσταντο.

συναθροιζόμενοί τε καὶ συνομνύμενοι κατὰ λόχουσ στρατιᾶσ μὲν ὀλιγώτεροι πλείουσ δὲ λῃστηρίου προσέπιπτον ἱεροῖσ καὶ πόλεσιν, καὶ κακοῦσθαι μὲν συνέβαινεν ἐφ’ οὓσ ὁρμήσειαν ὡσ ἐν πολέμῳ καταληφθέντασ, φθάνεσθαι δὲ τὰσ ἀμύνασ ὡσ λῃστῶν ἅμα ταῖσ ἁρπαγαῖσ ἀποδιδρασκόντων.

οὐδὲν δὲ μέροσ ἦν τῆσ Ιοὐδαίασ, ὃ μὴ τῇ προανεχούσῃ πόλει συναπώλλυτο.

Ταῦτα Οὐεσπασιανῷ παρὰ τῶν αὐτομόλων διηγγέλλετο.

καίπερ γὰρ φρουρούντων τὰσ ἐξόδουσ τῶν στασιαστῶν ἁπάσασ καὶ διαφθειρόντων τοὺσ ὁπωσοῦν προσιόντασ, ὅμωσ ἦσαν οἳ διελάνθανον καὶ καταφεύγοντεσ εἰσ τοὺσ Ῥωμαίουσ τὸν στρατηγὸν ἐνῆγον ἀμῦναι τῇ πόλει καὶ τὰ τοῦ δήμου περισῶσαι λείψανα· διὰ γὰρ τὴν πρὸσ Ῥωμαίουσ εὔνοιαν ἀνῃρῆσθαί τε τοὺσ πολλοὺσ καὶ κινδυνεύειν τοὺσ περιόντασ.

ὁ δὲ οἰκτείρων ἤδη τὰσ συμφορὰσ αὐτῶν τὸ μὲν δοκεῖν ἐκπολιορκήσων ἐφίσταται τὰ Ιἑροσόλυμα, τὸ δὲ ἀληθὲσ ἀπαλλάξων πολιορκίασ.

ἔδει μὲν προκαταστρέψασθαι τὰ λειπόμενα καὶ μηδὲν ἔξωθεν ἐμπόδιον τῇ πολιορκίᾳ καταλιπεῖν·

ἐλθὼν οὖν ἐπὶ τὰ Γάδαρα μητρόπολιν τῆσ Περαίασ καρτερὰν τετράδι Δύστρου μηνὸσ εἴσεισιν εἰσ τὴν πόλιν· καὶ γὰρ ἔτυχον οἱ δυνατοὶ λάθρα τῶν στασιωδῶν πρεσβευσάμενοι πρὸσ αὐτὸν περὶ παραδόσεωσ πόθῳ τε εἰρήνησ καὶ διὰ τὰσ οὐσίασ·

πολλοὶ δὲ τὰ Γάδαρα κατῴκουν πλούσιοι. τούτων τὴν πρεσβείαν ἠγνοήκεσαν οἱ διάφοροι, πλησίον δὲ ἤδη ὄντοσ Οὐεσπασιανοῦ διεπύθοντο, καὶ κατασχεῖν μὲν αὐτοὶ τὴν πόλιν ἀπέγνωσαν δύνασθαι τῶν τε ἔνδον ἐχθρῶν πλήθει λειπόμενοι καὶ Ῥωμαίουσ ὁρῶντεσ οὐ μακρὰν τῆσ πόλεωσ, φεύγειν δὲ κρίνοντεσ ἠδόξουν ἀναιμωτὶ καὶ μηδεμίαν παρὰ τῶν αἰτίων εἰσπραξάμενοι τιμωρίαν.

συλλαβόντεσ δὴ τὸν Δόλεσον, οὗτοσ γὰρ ἦν οὐ μόνον ἀξιώματι καὶ γένει τῆσ πόλεωσ πρῶτοσ, ἀλλ’ ἐδόκει καὶ τῆσ πρεσβείασ αἴτιοσ, κτείνουσί τε αὐτὸν καὶ δι’ ὑπερβολὴν ὀργῆσ νεκρὸν αἰκισάμενοι διέδρασαν ἐκ τῆσ πόλεωσ.

ἐπιούσησ δὲ ἤδη τῆσ Ῥωμαϊκῆσ δυνάμεωσ ὅ τε δῆμοσ τῶν Γαδαρέων μετ’ εὐφημίασ τὸν Οὐεσπασιανὸν εἰσδεξάμενοι δεξιὰσ παρ’ αὐτοῦ πίστεωσ ἔλαβον καὶ φρουρὰν ἱππέων τε καὶ πεζῶν πρὸσ τὰσ τῶν φυγάδων καταδρομάσ·

τὸ γὰρ τεῖχοσ αὐτοὶ πρὶν ἀξιῶσαι Ῥωμαίουσ καθεῖλον, ὅπωσ εἰή πίστισ αὐτοῖσ τοῦ τὴν εἰρήνην ἀγαπᾶν τὸ μηδὲ βουληθέντασ δύνασθαι πολεμεῖν.

Οὐεσπασιανὸσ δὲ ἐπὶ μὲν τοὺσ διαδράντασ ἐκ τῶν Γαδάρων Πλάκιδον σὺν ἱππεῦσιν πεντακοσίοισ καὶ πεζοῖσ τρισχιλίοισ πέμπει, αὐτὸσ δὲ μετὰ τῆσ ἄλλησ στρατιᾶσ ὑπέστρεψεν εἰσ Καισάρειαν.

οἱ δὲ φυγάδεσ ὡσ αἰφνίδιον τοὺσ διώκοντασ ἱππεῖσ ἐθεάσαντο, πρὶν εἰσ χεῖρασ ἐλθεῖν εἴσ τινα κώμην συνειλοῦνται Βηθενναβρὶν προσαγορευομένην·

ἐν ᾗ νέων πλῆθοσ οὐκ ὀλίγον εὑρόντεσ καὶ τοὺσ μὲν ἑκόντασ τοὺσ δὲ βίᾳ καθοπλίσαντεσ εἰκαίωσ, προπηδῶσιν ἐπὶ τοὺσ περὶ τὸν Πλάκιδον.

λαβόντεσ δ’ εἰσ ἐπιτήδειον περιήλαυνόν τε καὶ κατηκόντιζον, καὶ τοὺσ μὲν φυγάδασ αὐτῶν οἱ ἱππεῖσ ὑπετέμνοντο, τὰσ συμπλοκὰσ δὲ τὸ πεζὸν εὐτόνωσ διέφθειρον.

οὐ μέντοι πλέον τι τόλμησ ἐπιδεικνύμενοι Ιοὐδαῖοι διεφθείροντο·

περιεπείροντο δὲ τοῖσ ἐκείνων βέλεσι καὶ τοῖσ ἀγριωτάτοισ παραπλήσιοι θηρίοισ ὡρ́μων ἐπὶ τὸν σίδηρον, διεφθείροντο δ’ οἱ μὲν κατὰ στόμα παιόμενοι τοῖσ ξίφεσιν, οἱ δὲ ὑπὸ τῶν ἱππέων σκεδαννύμενοι.

Σπουδὴ γὰρ ἦν τῷ Πλακίδῳ τὰσ ἐπὶ τὴν κώμην ὁρμὰσ αὐτῶν διακλείειν.

καὶ συνεχῶσ παρελαύνων κατ’ ἐκεῖνο τὸ μέροσ, ἔπειτα ἐπιστρέφων ἅμα καὶ τοῖσ βέλεσι χρώμενοσ εὐστόχωσ ἀνῄρει τοὺσ πλησιάζοντασ καὶ δέει τοὺσ πόρρωθεν ἀνέστρεφεν, μέχρι βίᾳ διεκπεσόντεσ οἱ γενναιότατοι πρὸσ τὸ τεῖχοσ διέφευγον.

ἀπορία δ’ εἶχε τοὺσ φύλακασ·

οὔτε γὰρ ἀποκλεῖσαι τοὺσ ἀπὸ τῶν Γαδάρων ὑπέμενον διὰ τοὺσ σφετέρουσ καὶ δεξάμενοι συναπολεῖσθαι προσεδόκων. ὃ δὴ καὶ συνέβη·

συνωσθέντων γὰρ αὐτῶν εἰσ τὸ τεῖχοσ παρ’ ὀλίγον μὲν οἱ τῶν Ῥωμαίων ἱππεῖσ συνεισέπεσον, οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ φθασάντων ἀποκλεῖσαι τὰσ πύλασ προσβαλὼν ὁ Πλάκιδοσ καὶ μέχρι δείλησ γενναίωσ ἀγωνισάμενοσ τοῦ τείχουσ καὶ τῶν ἐν τῇ κώμῃ ἐκράτει. τὰ μὲν οὖν ἀργὰ πλήθη διεφθείρετο, φυγὴ δὲ ἦν τῶν δυνατωτέρων, τὰσ δ’ οἰκίασ οἱ στρατιῶται διήρπασαν καὶ τὴν κώμην ἐνέπρησαν.

οἱ δὲ διαδράντεσ ἐξ αὐτῆσ τοὺσ κατὰ τὴν χώραν συνανέστησαν, καὶ τὰσ μὲν αὐτῶν συμφορὰσ ἐξαίροντεσ ἐπὶ μεῖζον, τῶν δὲ Ῥωμαίων τὴν στρατιὰν πᾶσαν ἐπιέναι λέγοντεσ πάντασ πανταχόθεν ἐξέσεισαν τῷ δέει, γενόμενοί τε παμπληθεῖσ ἔφευγον ἐπὶ Ιἑριχοῦντοσ·

αὕτη γὰρ ἔτι μόνη τὰσ ἐλπίδασ αὐτῶν ἔθαλπε τῆσ σωτηρίασ καρτερὰ πλήθει γε οἰκητόρων.

Πλάκιδοσ δὲ τοῖσ ἱππεῦσι καὶ ταῖσ προαγούσαισ εὐπραγίαισ τεθαρρηκὼσ εἵπετο, καὶ μέχρι μὲν Ιὀρδάνου τοὺσ ἀεὶ καταλαμβανομένουσ ἀνῄρει, συνελάσασ δὲ πρὸσ τὸν ποταμὸν πᾶν τὸ πλῆθοσ εἰργομένουσ ὑπὸ τοῦ ῥεύματοσ, τραφὲν γὰρ ὑπ’ ὄμβρων ἄβατον ἦν, ἀντικρὺ παρετάσσετο.

παρώξυνε δ’ ἡ ἀνάγκη πρὸσ μάχην τοὺσ φυγῆσ τόπον οὐκ ἔχοντασ, καὶ ταῖσ ὄχθαισ ἐπὶ μήκιστον παρεκτείναντεσ σφᾶσ αὐτοὺσ ἐδέχοντο τὰ βέλη καὶ τὰσ τῶν ἱππέων ἐμβολάσ, οἳ πολλοὺσ αὐτῶν παίοντεσ εἰσ τὸ ῥεῦμα κατέβαλον.

καὶ τὸ μὲν ἐν χερσὶν αὐτῶν διαφθαρὲν μύριοι πεντακισχίλιοι, τὸ δὲ βιασθὲν ἐμπηδῆσαι εἰσ τὸν Ιὀρδάνην πλῆθοσ ἑκουσίωσ ἄπειρον ἦν.

ἑάλωσαν δὲ περὶ δισχιλίουσ καὶ διακοσίουσ λεία τε παμπληθὴσ ὄνων τε καὶ προβάτων καὶ καμήλων καὶ βοῶν.

Ιοὐδαίοισ μὲν οὖν οὐδὲν ἐλάττων ἥδε ἡ πληγὴ προσπεσοῦσα καὶ μείζων ἔδοξεν ἑαυτῆσ διὰ τὸ μὴ μόνον τὴν χώραν ἅπασαν δι’ ἧσ ἔφευγον πληρωθῆναι φόνου μηδὲ νεκροῖσ διαβατὸν γενέσθαι τὸν Ιὀρδάνην, ἐμπλησθῆναι δὲ τῶν σωμάτων καὶ τὴν Ἀσφαλτικὴν λίμνην, εἰσ ἣν παμπληθεῖσ ὑπὸ τοῦ ποταμοῦ κατεσύρησαν.

Πλάκιδοσ δὲ δεξιᾷ τύχῃ χρώμενοσ ὡρ́μησεν ἐπὶ τὰσ πέριξ πολίχνασ τε καὶ κώμασ, καταλαμβανόμενόσ τε Ἄβιλα καὶ Ιοὐλιάδα καὶ Βησιμὼ τάσ τε μέχρι [τῆσ] Ἀσφαλτίτιδοσ πάσασ ἐγκαθίστησιν ἑκάστῃ τοὺσ ἐπιτηδείουσ τῶν αὐτομόλων.

ἔπειτα σκάφεσιν ἐπιβήσασ τοὺσ στρατιώτασ αἱρεῖ τοὺσ εἰσ τὴν λίμνην καταφεύγοντασ.

καὶ τὰ μὲν κατὰ τὴν Περαίαν προσεχώρησεν ἢ ἑάλω πάντα μέχρι Μαχαιροῦντοσ. Ἐν δὲ τούτῳ τὸ περὶ τὴν Γαλατίαν ἀγγέλλεται κίνημα καὶ Οὐίνδιξ ἅμα τοῖσ δυνατοῖσ τῶν ἐπιχωρίων ἀφεστὼσ Νέρωνοσ, περὶ ὧν ἐν ἀκριβεστέροισ ἀναγέγραπται.

Οὐεσπασιανὸν δ’ ἐπήγειρεν εἰσ τὴν ὁρμὴν τοῦ πολέμου τὰ ἠγγελμένα προορώμενον ἤδη τοὺσ μέλλοντασ ἐμφυλίουσ πολέμουσ καὶ τὸν ὅλησ κίνδυνον τῆσ ἡγεμονίασ, ἐν ᾧ προειρηνεύσασ τὰ κατὰ τὴν ἀνατολὴν ἐπικουφίσειν ᾤετο τοὺσ κατὰ τὴν Ἰταλίαν φόβουσ.

ἑώσ μὲν οὖν ἐπεῖχεν ὁ χειμὼν τὰσ ὑπηγμένασ διησφαλίζετο κώμασ τε καὶ πολίχνασ φρουραῖσ, δεκαδάρχασ μὲν κώμαισ ἐγκαθιστάσ, ἑκατοντάρχασ δὲ πόλεσι·

πολλὰ δὲ ἀνῴκιζε καὶ τῶν πεπορθημένων. ὑπὸ δὲ τὴν ἀρχὴν τοῦ ἐάροσ ἀναλαβὼν τὸ πλέον τῆσ δυνάμεωσ ἤγαγεν ἀπὸ τῆσ Καισαρείασ ἐπὶ Ἀντιπατρίδοσ, ἔνθα δυσὶν ἡμέραισ καταστησάμενοσ τὴν πόλιν τῇ τρίτῃ προῄει πορθῶν καὶ καίων τὰσ πέριξ πάσασ.

καταστρεψάμενοσ δὲ τὰ περὶ τὴν Θαμνὰ τοπαρχίαν ἐπὶ Λύδδων καὶ Ιἀμνείασ ἐχώρει καὶ προκεχειρωμέναισ ἑκατέραισ ἐγκαταστήσασ οἰκήτορασ τῶν προσκεχωρηκότων ἱκανοὺσ εἰσ Ἀμμαοῦντα ἀφικνεῖται.

καταλαβόμενοσ δὲ τὰσ ἐπὶ τὴν μητρόπολιν αὐτῶν εἰσβολὰσ στρατόπεδόν τε τειχίζει καὶ τὸ πέμπτον ἐν αὐτῇ τάγμα καταλιπὼν πρόεισι μετὰ τῆσ ἄλλησ δυνάμεωσ ἐπὶ τὴν Βεθλεπτηνφῶν τοπαρχίαν.

πυρὶ δὲ αὐτήν τε καὶ τὴν γειτνιῶσαν ἀνελὼν καὶ τὰ πέριξ τῆσ Ἰδουμαίασ φρούρια τοῖσ ἐπικαίροισ τόποισ ἐπετείχισε·

αἰχμαλωτίζεται δὲ ὑπὲρ χιλίουσ, καὶ τὸ λοιπὸν πλῆθοσ ἐξελάσασ ἐγκαθίστησιν τῆσ οἰκείασ δυνάμεωσ οὐκ ὀλίγην, οἳ κατατρέχοντεσ ἐπόρθουν ἅπασαν τὴν ὀρεινήν.

αὐτὸσ δὲ μετὰ τῆσ λοιπῆσ δυνάμεωσ ὑπέστρεψεν εἰσ Ἀμμαοῦν, ὅθεν διὰ τῆσ Σαμαρείτιδοσ καὶ παρὰ τὴν Νέαν πόλιν καλουμένην, Μαβαρθὰ δ’ ὑπὸ τῶν ἐπιχωρίων, καταβὰσ εἰσ Κορέαν δευτέρᾳ Δαισίου μηνὸσ στρατοπεδεύεται.

τῇ δ’ ἑξῆσ εἰσ Ιἑριχοῦντα ἀφικνεῖται, καθ’ ἣν αὐτῷ συμμίσγει Τραϊανὸσ εἷσ τῶν ἡγεμόνων τὴν ἐκ τῆσ Περαίασ ἄγων δύναμιν ἤδη τῶν ὑπὲρ τὸν Ιὀρδάνην κεχειρωμένων.

Τὸ μὲν οὖν πολὺ πλῆθοσ ἐκ τῆσ Ιἑριχοῦσ φθάσαν τὴν ἔφοδον αὐτῶν εἰσ τὴν ἄντικρυσ Ιἑροσολύμων ὀρεινὴν διαπεφεύγει, καταλειφθὲν δὲ οὐκ ὀλίγον διαφθείρεται.

τὴν δὲ πόλιν ἔρημον κατειλήφεσαν, ἥτισ ἵδρυται μὲν ἐν πεδίῳ, ψιλὸν δὲ ὑπέρκειται αὐτῇ καὶ ἄκαρπον ὄροσ μήκιστον·

κατὰ γὰρ τὸ βόρειον κλίμα μέχρι τῆσ Σκυθοπολιτῶν γῆσ ἐκτείνεται, κατὰ δὲ τὸ μεσημβρινὸν μέχρι τῆσ Σοδομιτῶν χώρασ καὶ τῶν περάτων τῆσ Ἀσφαλτίτιδοσ.

ἔστιν δὲ ἀνώμαλόν τε πᾶν καὶ ἀοίκητον διὰ τὴν ἀγονίαν. ἀντίκειται δὲ τούτῳ τὸ περὶ τὸν Ιὀρδάνην ὄροσ ἀρχόμενον ἀπὸ Ιοὐλιάδοσ καὶ τῶν βορείων κλιμάτων, παρατεῖνον δὲ εἰσ μεσημβρίαν ἑώσ Σομόρων, ἥπερ ὁρίζει τὴν Πέτραν τῆσ Ἀραβίασ.

ἐν τούτῳ δ’ ἐστὶ καὶ τὸ Σιδηροῦν καλούμενον ὄροσ μηκυνόμενον μέχρι τῆσ Μωαβίτιδοσ. ἡ μέση δὲ τῶν δύο ὀρέων χώρα τὸ μέγα πεδίον καλεῖται, ἀπὸ κώμησ Γινναβρὶν διῆκον μέχρι τῆσ Ἀσφαλτίτιδοσ.

ἔστι δὲ αὐτοῦ μῆκοσ μὲν σταδίων χιλίων διακοσίων, εὖροσ δ’ εἴκοσι καὶ ἑκατόν, καὶ μέσον ὑπὸ τοῦ Ιὀρδάνου τέμνεται λίμνασ τε ἔχει τήν τε Ἀσφαλτῖτιν καὶ τὴν Τιβεριέων φύσιν ἐναντίασ·

ἡ μὲν γὰρ ἁλμυρώδησ καὶ ἄγονοσ, ἡ Τιβεριέων δὲ γλυκεῖα καὶ γόνιμοσ. ἐκπυροῦται δὲ ὡρ́ᾳ θέρουσ τὸ πεδίον καὶ δι’ ὑπερβολὴν αὐχμοῦ περιέχει νοσώδη τὸν ἀέρα·

πᾶν γὰρ ἄνυδρον πλὴν τοῦ Ιὀρδάνου, παρὸ καὶ τοὺσ μὲν ἐπὶ ταῖσ ὄχθαισ φοινικῶνασ εὐθαλεστέρουσ καὶ πολυφορωτέρουσ εἶναι συμβέβηκεν, ἧττον δὲ τοὺσ πόρρω κεχωρισμένουσ.

Παρὰ μέντοι τὴν Ιἑριχοῦν ἐστι πηγὴ δαψιλήσ τε καὶ πρὸσ ἀρδείασ λιπαρωτάτη παρὰ τὴν παλαιὰν ἀναβλύζουσα πόλιν, ἣν Ιἠσοῦσ ὁ Ναυῆ παῖσ στρατηγὸσ Ἑβραίων πρώτην εἷλε γῆσ Χαναναίων δορίκτητον.

ταύτην τὴν πηγὴν λόγοσ ἔχει κατ’ ἀρχὰσ οὐ μόνον γῆσ καὶ δένδρων καρποὺσ ἀπαμβλύνειν, ἀλλὰ καὶ γυναικῶν γονάσ, καθόλου τε πᾶσιν εἶναι νοσώδη τε καὶ φθαρτικήν, ἐξημερωθῆναι δὲ καὶ γενέσθαι τοὐναντίον ὑγιεινοτάτην τε καὶ γονιμωτάτην ὑπὸ Ἐλισσαίου τοῦ προφήτου·

γνώριμοσ δ’ ἦν οὗτοσ Ἠλία καὶ διάδοχοσ· ὃσ ἐπιξενωθεὶσ τοῖσ κατὰ τὴν Ιἑριχοῦν, περισσὸν δή τι φιλοφρονησαμένων αὐτὸν τῶν ἀνθρώπων αὐτούσ τε ἀμείβεται καὶ τὴν χώραν αἰωνίῳ χάριτι.

τὸν δὲ ἐγκεράσασθαι τῷ ῥεύματι γονιμωτέρουσ [τε] ἀέρασ δοῦναί τε ἅμα καὶ καρπῶν εὐθηνίαν τοῖσ ἐπιχωρίοισ καὶ τέκνων διαδοχήν, μηδ’ ἐπιλιπεῖν αὐτοῖσ τὸ τούτων γεννητικὸν ὕδωρ, ἑώσ μένουσι δίκαιοι.

ταύταισ ταῖσ εὐχαῖσ πολλὰ προσχειρουργήσασ ἐξ ἐπιστήμησ ἔτρεψε τὴν πηγήν, καὶ τὸ πρὶν ὀρφανίασ αὐτοῖσ καὶ λιμοῦ παραίτιον ὕδωρ ἔκτοτε εὐτεκνίασ καὶ κόρου χορηγὸν κατέστη.

τοσαύτην γοῦν ἐν ταῖσ ἀρδείαισ ἔχει δύναμιν ὡσ, εἰ καὶ μόνον ἐφάψαιτο τῆσ χώρασ, νοστιμώτερον εἶναι τῶν μέχρι κόρου χρονιζόντων.

παρὸ καὶ τῶν [μὲν] δαψιλεστέρωσ χρωμένων ἡ ὄνησίσ ἐστιν ὀλίγη, τούτου δὲ τοῦ ὀλίγου χορηγία δαψιλήσ.

ἄρδει γοῦν πλέονα τῶν ἄλλων ἁπάντων, καὶ πεδίον μὲν ἔπεισιν ἑβδομήκοντα σταδίων μῆκοσ εὖροσ δ’ εἴκοσιν, ἐκτρέφει δ’ ἐν αὐτῷ παραδείσουσ καλλίστουσ τε καὶ πυκνοτάτουσ.

τῶν δὲ φοινίκων ἐπαρδομένων γένη πολλὰ ταῖσ γεύσεσι καὶ ταῖσ παρηγορίαισ διάφορα·

τούτων οἱ πιότεροι πατούμενοι καὶ μέλι δαψιλὲσ ἀνιᾶσιν οὐ πολλῷ τοῦ λοιποῦ χεῖρον. καὶ μελιττοτρόφοσ δὲ ἡ χώρα·

φέρει δὲ καὶ ὀποβάλσαμον, ὃ δὴ τιμιώτατον τῶν τῇδε καρπῶν, κύπρον τε καὶ μυροβάλανον, ὡσ οὐκ ἂν ἁμαρτεῖν τινα εἰπόντα θεῖον εἶναι τὸ χωρίον, ἐν ᾧ δαψιλῆ τὰ σπανιώτατα καὶ κάλλιστα γεννᾶται. τῶν μὲν γὰρ ἄλλων αὐτῷ καρπῶν ἕνεκεν οὐκ ἂν ῥᾳδίωσ τι παραβληθείη κλίμα τῆσ οἰκουμένησ·

οὕτωσ τὸ καταβληθὲν πολύχουν ἀναδίδωσιν. αἴτιόν μοι δοκεῖ τὸ θερμὸν τῶν ἀέρων καὶ τὸ τῶν ὑδάτων εὔτονον, τῶν μὲν προκαλουμένων τὰ φυόμενα καὶ διαχεόντων, τῆσ δὲ ἰκμάδοσ ῥιζούσησ ἕκαστον ἰσχυρῶσ καὶ χορηγούσησ τὴν ἐν θέρει δύναμιν·

περικαὲσ δέ ἐστιν οὕτωσ τὸ χωρίον, ὡσ μηδένα ῥᾳδίωσ προϊέναι. τὸ δὲ ὕδωρ πρὸ ἀνατολῆσ ἀντλούμενον, ἔπειτα ἐξαιθριασθὲν γίνεται ψυχρότατον καὶ τὴν ἐναντίαν πρὸσ τὸ περιέχον φύσιν λαμβάνει, χειμῶνοσ δὲ ἀνάπαλιν χλιαίνεται καὶ τοῖσ ἐμβαίνουσι γίνεται προσηνέστατον.

ἔστι δὲ καὶ τὸ περιέχον οὕτωσ εὔκρατον, ὡσ λινοῦν ἀμφιέννυσθαι τοὺσ ἐπιχωρίουσ νιφομένησ τῆσ ἄλλησ Ιοὐδαίασ.

ἀπέχει δὲ ἀπὸ Ιἑροσολύμων μὲν σταδίουσ ἑκατὸν πεντήκοντα, τοῦ δὲ Ιὀρδάνου ἑξήκοντα, καὶ τὸ μὲν μέχρι Ιἑροσολύμων αὐτῆσ ἔρημον καὶ πετρῶδεσ, τὸ δὲ μέχρι τοῦ Ιὀρδάνου καὶ τῆσ Ἀσφαλτίτιδοσ χθαμαλώτερον μέν, ἔρημον δὲ ὁμοίωσ καὶ ἄκαρπον.

ἀλλὰ γὰρ τὰ μὲν περὶ Ιἑριχοῦν εὐδαιμονεστάτην οὖσαν ἀποχρώντωσ δεδήλωται.

Ἄξιον δὲ ἀφηγήσασθαι καὶ τὴν φύσιν τῆσ Ἀσφαλτίτιδοσ λίμνησ, ἥτισ ἐστὶ μέν, ὡσ ἔφην, πικρὰ καὶ ἄγονοσ, ὑπὸ δὲ κουφότητοσ καὶ τὰ βαρύτατα τῶν εἰσ αὐτὴν ῥιφέντων ἀναφέρει, καταδῦναι δ’ εἰσ τὸν βυθὸν οὐδὲ ἐπιτηδεύσαντα ῥᾴδιον.

ἀφικόμενοσ γοῦν καθ’ ἱστορίαν ἐπ’ αὐτὴν Οὐεσπασιανὸσ ἐκέλευσέ τινασ τῶν νεῖν οὐκ ἐπισταμένων δεθέντασ ὀπίσω τὰσ χεῖρασ ῥιφῆναι κατὰ τοῦ βυθοῦ, καὶ συνέβη πάντασ ἐπινήξασθαι καθάπερ ὑπὸ πνεύματοσ ἄνω βιαζομένουσ.

ἔστι δ’ ἐπὶ τούτῳ καὶ ἡ τῆσ χρόασ μεταβολὴ θαυμάσιοσ·

τρὶσ γὰρ ἑκάστησ ἡμέρασ τὴν ἐπιφάνειαν ἀλλάσσεται καὶ πρὸσ τὰσ ἡλιακὰσ ἀκτῖνασ ἀνταυγεῖ ποικίλωσ. τῆσ μέντοι ἀσφάλτου κατὰ πολλὰ μέρη βώλουσ μελαίνασ ἀναδίδωσιν·

αἱ δ’ ἐπινήχονται τό τε σχῆμα καὶ τὸ μέγεθοσ ταύροισ ἀκεφάλοισ παραπλήσιαι. προσελαύνοντεσ δὲ οἱ τῆσ λίμνησ ἐργάται καὶ δρασσόμενοι τοῦ συνεστῶτοσ ἕλκουσιν εἰσ τὰ σκάφη, πληρώσασι δὲ ἀποκόπτειν οὐ ῥᾴδιον, ἀλλὰ δι’ εὐτονίαν προσήρτηται τῷ μηρύματι τὸ σκάφοσ, ἑώσ ἂν ἐμμηνίῳ γυναικῶν αἵματι καὶ οὔρῳ διαλύσωσιν αὐτήν, οἷσ μόνοισ εἴκει.

καὶ χρήσιμοσ δὲ οὐ μόνον εἰσ ἁρμονίασ νεῶν ἀλλὰ καὶ πρὸσ ἄκεσιν σωμάτων·

εἰσ πολλὰ γοῦν τῶν φαρμάκων παραμίσγεται. ταύτησ τῆσ λίμνησ μῆκοσ μὲν ὀγδοήκοντα καὶ πεντακόσιοι στάδιοι, καθὸ δὴ μέχρι Ζοάρων τῆσ Ἀραβίασ ἐκτείνεται, εὖροσ δὲ πεντήκοντα καὶ ἑκατόν.

γειτνιᾷ δ’ ἡ Σοδομῖτισ αὐτῇ, πάλαι μὲν εὐδαίμων γῆ καρπῶν τε ἕνεκεν καὶ τῆσ κατὰ πόλιν περιουσίασ, νῦν δὲ κεκαυμένη πᾶσα.

φασὶ δὲ ὡσ δι’ ἀσέβειαν οἰκητόρων κεραυνοῖσ καταφλεγῆναι·

ἔστι γοῦν ἔτι λείψανα τοῦ θείου πυρόσ, καὶ πέντε μὲν πόλεων ἰδεῖν σκιάσ, ἔτι δὲ κἀν τοῖσ καρποῖσ σποδιὰν ἀναγεννωμένην, οἳ χροιὰν μὲν ἔχουσι τῶν ἐδωδίμων ὁμοίαν, δρεψαμένων δὲ χερσὶν εἰσ καπνὸν διαλύονται καὶ τέφραν. τὰ μὲν δὴ περὶ τὴν Σοδομῖτιν μυθευόμενα τοιαύτην ἔχει πίστιν ἀπὸ τῆσ ὄψεωσ.

Ὁ δὲ Οὐεσπασιανὸσ πανταχόθεν περιτειχίζων τοὺσ ἐν τοῖσ Ιἑροσολύμοισ ἔν τε τῇ Ιἑριχοῖ καὶ ἐν Ἀδίδοισ ἐγείρει στρατόπεδα καὶ φρουροὺσ ἀμφοτέραισ ἐγκαθίστησιν ἔκ τε τοῦ Ῥωμαϊκοῦ καὶ συμμαχικοῦ συντάγματοσ.

πέμπει δὲ καὶ εἰσ Γέρασα Λούκιον Ἄννιον παραδοὺσ μοῖραν ἱππέων καὶ συχνοὺσ πεζούσ.

ὁ μὲν οὖν ἐξ ἐφόδου τὴν πόλιν ἑλὼν ἀποκτείνει μὲν χιλίουσ τῶν νέων, ὅσοι μὴ διαφυγεῖν ἔφθασαν, γενεὰσ δὲ ᾐχμαλωτίσατο καὶ τὰσ κτήσεισ διαρπάσαι τοῖσ στρατιώταισ ἐπέτρεψεν·

ἔπειτα τὰσ οἰκίασ ἐμπρήσασ ἐπὶ τὰσ πέριξ κώμασ ἐχώρει. φυγαὶ δ’ ἦσαν τῶν δυνατῶν καὶ φθοραὶ τῶν ἀσθενεστέρων, τὸ καταλειφθὲν δὲ πᾶν ἐνεπίμπρατο.

καὶ διειληφότοσ τοῦ πολέμου τήν τε ὀρεινὴν ὅλην καὶ τὴν πεδιάδα πάσασ οἱ ἐν τοῖσ Ιἑροσολύμοισ τὰσ ἐξόδουσ ἀφῄρηντο·

τοὺσ μέν γε αὐτομολεῖν προαιρουμένουσ οἱ ζηλωταὶ παρεφυλάσσοντο, τοὺσ δὲ οὔπω τὰ Ῥωμαίων φρονοῦντασ εἶργεν ἡ στρατιὰ πανταχόθεν τὴν πόλιν περιέχουσα. Οὐεσπασιανῷ δ’ εἰσ Καισάρειαν ἐπιστρέψαντι καὶ παρασκευαζομένῳ μετὰ πάσησ τῆσ δυνάμεωσ ἐπ’ αὐτῶν τῶν Ιἑροσολύμων ἐξελαύνειν ἀγγέλλεται Νέρων ἀνῃρημένοσ, τρία καὶ δέκα βασιλεύσασ ἔτη καὶ ἡμέρασ ὀκτώ.

τόν τε κατὰ τὴν Γαλατίαν πόλεμον ὡσ ἐτελεύτησε, καὶ πῶσ Γάλβασ ἀποδειχθεὶσ αὐτοκράτωρ εἰσ Ῥώμην ἐπανῆλθεν ἐκ τῆσ Ἱσπανίασ, καὶ ὡσ ὑπὸ τῶν στρατιωτῶν αἰτιαθεὶσ ἐπὶ ταπεινοφροσύνῃ ἐδολοφονήθη κατὰ μέσην τὴν Ῥωμαίων ἀγορὸν ἀπεδείχθη τε αὐτοκράτωρ Ὄθων·

τήν τε τούτου στρατείαν ἐπὶ τοὺσ Οὐιτελλίου στρατηγοὺσ καὶ κατάλυσιν, ἔπειτα τοὺσ κατὰ Οὐιτέλλιον ταράχουσ καὶ τὴν περὶ τὸ Καπετώλιον συμβολήν, ὅπωσ τε Ἀντώνιοσ Πρῖμοσ καὶ Μουκιανὸσ διαφθείραντεσ Οὐιτέλλιον καὶ τὰ Γερμανικὰ τάγματα κατέστειλαν τὸν ἐμφύλιον πόλεμον.

πάντα ταῦτα διεξιέναι μὲν ἐπ’ ἀκριβὲσ παρῃτησάμην, ἐπειδὴ δι’ ὄχλου πᾶσίν ἐστιν καὶ πολλοῖσ Ἑλλήνων τε καὶ Ῥωμαίων ἀναγέγραπται, συναφείασ δὲ ἕνεκεν τῶν πραγμάτων καὶ τοῦ μὴ διηρτῆσθαι τὴν ἱστορίαν κεφαλαιωδῶσ ἕκαστον ἐπισημαίνομαι.

Οὐεσπασιανὸσ τοίνυν τὸ μὲν πρῶτον ἀνεβάλλετο τὴν τῶν Ιἑροσολύμων στρατείαν, καραδοκῶν πρὸσ τίνα ῥέψει τὸ κρατεῖν μετὰ Νέρωνα·

αὖθισ δὲ Γάλβαν ἀκούσασ αὐτοκράτορα, πρὶν ἐπιστεῖλαί τι περὶ τοῦ πολέμου κἀκεῖνον, οὐκ ἐπεχείρει, πέμπει δὲ πρὸσ αὐτὸν καὶ τὸν υἱὸν Τίτον ἀσπασόμενόν τε καὶ ληψόμενον τὰσ περὶ Ιοὐδαίων ἐντολάσ.

διὰ δὲ τὰσ αὐτὰσ αἰτίασ ἅμα Τίτῳ καὶ Ἀγρίππασ ὁ βασιλεὺσ πρὸσ Γάλβαν ἔπλει. καὶ διὰ τῆσ Ἀχαί̈ασ, χειμῶνοσ γὰρ ἦν ὡρ́α, μακραῖσ ναυσὶ περιπλεόντων φθάνει Γάλβασ ἀναιρεθεὶσ μετὰ μῆνασ ἑπτὰ καὶ ἴσασ ἡμέρασ·

ἐξ οὗ καὶ τὴν ἡγεμονίαν παρέλαβεν Ὄθων ἀντιποιούμενοσ τῶν πραγμάτων. ὁ μὲν οὖν Ἀγρίππασ εἰσ τὴν Ῥώμην ἀφικέσθαι διέγνω μηδὲν ὀρρωδήσασ πρὸσ τὴν μεταβολήν·

Τίτοσ δὲ κατὰ δαιμόνιον ὁρμὴν ἀπὸ τῆσ Ἑλλάδοσ εἰσ τὴν Συρίαν ἀνέπλει καὶ κατὰ τάχοσ εἰσ Καισάρειαν ἀφικνεῖται πρὸσ τὸν πατέρα.

καὶ οἱ μὲν μετέωροι περὶ τῶν ὅλων ὄντεσ ὡσ ἂν σαλευομένησ τῆσ Ῥωμαίων ἡγεμονίασ ὑπερεώρων τὴν ἐπὶ Ιοὐδαίουσ στρατείαν, καὶ διὰ τὸν περὶ τῆσ πατρίδοσ φόβον τὴν ἐπὶ τοὺσ ἀλλοφύλουσ ὁρμὴν ἀώρον ἐνόμιζον.

Ἐπανίσταται δὲ ἄλλοσ τοῖσ Ιἑροσολύμοισ πόλεμοσ.

δι’ ἣν καὶ ὑπὸ Ἀνάνου τοῦ ἀρχιερέωσ φυγαδευθεὶσ ἐξ ἧσ εἶχε τοπαρχίασ Ἀκραβετηνῆσ πρὸσ τοὺσ κατειληφότασ τὴν Μασάδαν λῃστὰσ παραγίνεται.

τὸ μὲν οὖν πρῶτον ἦν αὐτοῖσ δι’ ὑποψίασ·

εἰσ τὸ κατωτέρω γοῦν φρούριον ἐπέτρεψαν αὐτῷ παρελθεῖν ἅμα ταῖσ γυναιξίν, ἃσ ἄγων ἧκεν, αὐτοὶ τὸ ὑψηλότερον οἰκοῦντεσ· αὖθισ δὲ διὰ συγγένειαν ἠθῶν καὶ ὅτι πιστὸσ ἐδόκει, συμπροενόμευε γοῦν αὐτοῖσ ἐξιὼν καὶ συνεπόρθει τὰ περὶ τὴν Μασάδαν .

οὐ μὴν ἐπὶ τὰ μείζω παρακαλῶν ἔπεισεν·

καθάπερ φωλεοῦ χωρίζεσθαι μακρὰν ἐδεδοίκεσαν, ὁ δὲ τυραννιῶν καὶ μεγάλων ἐφιέμενοσ ἐπειδὴ καὶ τὴν Ἀνάνου τελευτὴν ἤκουσεν, εἰσ τὴν ὀρεινὴν ἀφίσταται, καὶ προκηρύξασ δούλοισ μὲν ἐλευθερίαν, γέρασ δὲ ἐλευθέροισ τοὺσ πανταχόθεν πονηροὺσ συνήθροιζεν.

Ὡσ δ’ ἦν αὐτῷ καρτερὸν ἤδη τὸ σύνταγμα, τὰσ ἀνὰ τὴν ὀρεινὴν κώμασ κατέτρεχεν, ἀεὶ δὲ προσγινομένων πλειόνων ἐθάρρει καταβαίνειν εἰσ τὰ χθαμαλώτερα.

κἀπειδὴ πόλεσιν ἤδη φοβερὸσ ἦν, πολλοὶ πρὸσ τὴν ἰσχὺν καὶ τὴν εὔροιαν τῶν κατορθωμάτων ἐφθείροντο δυνατοί, καὶ οὐκέτι ἦν δούλων μόνων οὐδὲ λῃστῶν στρατόσ, ἀλλὰ καὶ δημοτικῶν οὐκ ὀλίγων ὡσ πρὸσ βασιλέα πειθαρχεῖν.

κατέτρεχε δὲ τήν τε Ἀκραβετηνὴν τοπαρχίαν καὶ τὰ μέχρι τῆσ μεγάλησ Ἰδουμαίασ·

κατὰ δὲ τὴν φάραγγα προσαγορευομένην Φερεταὶ πολλὰ μὲν ἀνευρύνασ σπήλαια, πολλὰ δ’ εὑρὼν ἕτοιμα ταμιείοισ ἐχρῆτο θησαυρῶν καὶ τῆσ λείασ ἐκδοχείοισ.

ἀνετίθει δὲ καὶ τοὺσ ἁρπαζομένουσ εἰσ αὐτὰ καρπούσ, οἵ τε πολλοὶ τῶν λόχων δίαιταν εἶχον ἐν ἐκείνοισ·

δῆλοσ δ’ ἦν τό τε σύνταγμα προγυμνάζων καὶ τὰσ παρασκευὰσ κατὰ τῶν Ιἑροσολύμων. Ὅθεν οἱ ζηλωταὶ δείσαντεσ αὐτοῦ τὴν ἐπιβουλὴν καὶ προλαβεῖν βουλόμενοι τὸν κατ’ αὐτῶν τρεφόμενον ἐξίασι μετὰ τῶν ὅπλων οἱ πλείουσ·

ὑπαντιάζει δὲ Σίμων, καὶ παραταξάμενοσ συχνοὺσ μὲν αὐτῶν ἀναιρεῖ, συνελαύνει δὲ τοὺσ λοιποὺσ εἰσ τὴν πόλιν. οὔπω δὲ θαρρῶν τῇ δυνάμει τοῦ μὲν τοῖσ τείχεσιν προσβάλλειν ἀπετράπη, χειρώσασθαι δὲ πρότερον τὴν Ἰδουμαίαν ἐπεβάλετο·

καὶ δὴ δισμυρίουσ ἔχων ὁπλίτασ ἤλαυνεν ἐπὶ τοὺσ ὁρ́ουσ αὐτῆσ. οἱ δὲ ἄρχοντεσ τῆσ Ἰδουμαίασ κατὰ τάχοσ ἀθροίσαντεσ ἐκ τῆσ χώρασ τὸ μαχιμώτατον περὶ πεντακισχιλίουσ καὶ δισμυρίουσ, τοὺσ δὲ πολλοὺσ ἐάσαντεσ φρουρεῖν τὰ σφέτερα διὰ τὰσ τῶν ἐν Μασάδᾳ σικαρίων καταδρομάσ, ἐδέχοντο τὸν Σίμωνα πρὸσ τοῖσ ὁρ́οισ.

ἔνθα συμβαλὼν αὐτοῖσ καὶ δι’ ὅλησ πολεμήσασ ἡμέρασ, οὔτε νενικηκὼσ οὔτε νενικημένοσ διεκρίθη, καὶ ὁ μὲν εἰσ τὴν Ναί̈ν, οἱ δὲ Ἰδουμαῖοι διελύθησαν ἐπ’ οἴκου.

καὶ μετ’ οὐ πολὺ Σίμων μείζονι δυνάμει πάλιν εἰσ τὴν χώραν αὐτῶν ὡρ́μητο, στρατοπεδευσάμενοσ δὲ κατά τινα κώμην, Θεκουὲ καλεῖται, πρὸσ τοὺσ ἐν Ἡρωδείῳ φρουρούσ, ὅπερ ἦν πλησίον, Ἐλεάζαρόν τινα τῶν ἑταίρων ἔπεμψε πείσοντα παραδοῦναι τὸ ἔρυμα.

τοῦτον οἱ φύλακεσ προθύμωσ ἐδέξαντο τὴν αἰτίαν ἀγνοοῦντεσ δι’ ἣν ἥκοι, φθεγξάμενον δὲ περὶ παραδόσεωσ ἐδίωκον σπασάμενοι τὰ ξίφη, μέχρι φυγῆσ τόπον οὐκ ἔχων ἔρριψεν ἀπὸ τοῦ τείχουσ ἑαυτὸν εἰσ τὴν ὑποκειμένην φάραγγα.

καὶ ὁ μὲν αὐτίκα τελευτᾷ, τοῖσ δ’ Ἰδουμαίοισ ἤδη κατορρωδοῦσι τὴν ἰσχὺν τοῦ Σίμωνοσ ἔδοξε πρὸ τοῦ συμβαλεῖν κατασκέψασθαι τὴν στρατιὰν τῶν πολεμίων.

Εἰσ τοῦτο δὲ ὑπηρέτην αὑτὸν ἑτοίμωσ ἐπεδίδου Ιἄκωβοσ, εἷσ τῶν ἡγεμόνων, προδοσίαν ἐνθυμούμενοσ.

παραγίνεται πρὸσ Σίμωνα, καὶ πρώτην αὐτῷ παραδώσειν συντίθεται τὴν αὐτοῦ πατρίδα, λαβὼν ὁρ́κουσ ὡσ ἀεὶ τίμιοσ ὢν διατελέσει, συνεργήσειν δὲ ὑπέσχετο καὶ περὶ τῆσ ὅλησ Ἰδουμαίασ.

ἔπειτα δεξιούμενοσ τούσ τε ἡγεμόνασ καὶ κατ’ ὀλίγουσ πᾶν τὸ πλῆθοσ ἐνῆγεν ὥστε δέξασθαι τὸν Σίμωνα καὶ παραδοῦναι δίχα μάχησ αὐτῷ τὴν τῶν ὅλων ἀρχήν.

ἅμα δὲ ταῦτα διαπραττόμενοσ καὶ Σίμωνα δι’ ἀγγέλων ἐκάλει σκεδάσειν ὑπισχνούμενοσ τοὺσ Ἰδουμαίουσ·

ὃ δὴ παρέσχεν. ὡσ γὰρ ἦν ἤδη πλησίον ἡ στρατιά, πρῶτοσ ἀναπηδήσασ ἐπὶ τὸν ἵππον μετὰ τῶν συνδιεφθαρμένων ἔφευγε.

πτοία δ’ ἐμπίπτει παντὶ τῷ πλήθει, καὶ πρὶν εἰσ χεῖρασ ἐλθεῖν λυθέντεσ ἐκ τῆσ τάξεωσ ἀνεχώρουν ἕκαστοι πρὸσ τὰ ἴδια.

Σίμων δὲ παρὰ δόξαν εἰσ τὴν Ἰδουμαίαν εἰσήλασεν ἀναιμωτὶ καὶ προσβαλὼν ἀδοκήτωσ πρώτην αἱρεῖ τὴν πολίχνην Χεβρών, ἐν ᾗ πλείστησ ἐκράτησε λείασ, πάμπολυν δὲ διήρπασε καρπόν.

ὡσ δέ φασιν οἱ ἐπιχώριοι τὴν Χεβρὼν οὐ μόνον τῶν τῇδε πόλεων ἀλλὰ καὶ τῆσ ἐν Αἰγύπτῳ Μέμφεωσ ἀρχαιοτέραν·

δισχίλια γοῦν αὐτῇ καὶ τριακόσια ἔτη συναριθμεῖται. μυθεύουσι δὲ αὐτὴν καὶ οἰκητήριον Ἀβράμου τοῦ Ιοὐδαίων προγόνου γεγονέναι μετὰ τὴν ἐκ τῆσ Μεσοποταμίασ ἀπανάστασιν, τούσ τε παῖδασ αὐτοῦ λέγουσι καταβῆναι εἰσ Αἴγυπτον ἔνθεν·

ὧν καὶ τὰ μνημεῖα μέχρι νῦν ἐν τῇδε τῇ πολίχνῃ δείκνυται πάνυ καλῆσ μαρμάρου καὶ φιλοτίμωσ εἰργασμένα.

δείκνυται δ’ ἀπὸ σταδίων ἓξ τοῦ ἄστεοσ τερέβινθοσ μεγίστη, καὶ φασὶ τὸ δένδρον ἀπὸ τῆσ κτίσεωσ μέχρι νῦν διαμένειν.

ἔνθεν ὁ Σίμων ἐχώρει διὰ πάσησ τῆσ Ἰδουμαίασ, οὐ μόνον κώμασ καὶ πόλεισ πορθῶν, λυμαινόμενοσ δὲ καὶ τὴν χώραν·

δίχα γὰρ τῶν ὁπλιτῶν τέσσαρεσ αὐτῷ συνείποντο μυριάδεσ, ὡσ μηδὲ τῶν ἐπιτηδείων ἐξαρκούντων πρὸσ τὸ πλῆθοσ. προσῆν δὲ ταῖσ χρείαισ ὠμότησ τε αὐτοῦ καὶ πρὸσ τὸ γένοσ ὀργή, δι’ ἃ μᾶλλον ἐξερημοῦσθαι συνέβαινε τὴν Ἰδουμαίαν.

καθάπερ δὲ ὑπὸ τῶν ἀκρίδων κατόπιν ὕλην ἔστιν ἰδεῖν ἐψιλωμένην πᾶσαν, οὕτω τὸ κατὰ νώτου τῆσ Σίμωνοσ στρατιᾶσ ἐρημία κατελείπετο·

καὶ τὰ μὲν ἐμπιπρῶντεσ τὰ δὲ κατασκάπτοντεσ, πᾶν δὲ τὸ πεφυκὸσ ἀνὰ τὴν χώραν ἢ συμπατοῦντεσ ἠφάνιζον ἢ νεμόμενοι καὶ τὴν ἐνεργὸν ὑπὸ τῆσ πορείασ σκληροτέραν ἐποίουν τῆσ ἀκάρπου, καθόλου τε εἰπεῖν, οὐδὲ σημεῖόν τι κατελείπετο τοῖσ πορθουμένοισ τοῦ γεγονέναι.

Ταῦτα πάλιν τοὺσ ζηλωτὰσ ἐπήγειρεν, καὶ φανερῶσ μὲν ἀντιπαρατάξασθαι κατέδεισαν, προλοχίσαντεσ δ’ ἐν ταῖσ παρόδοισ ἁρπάζουσι τοῦ Σίμωνοσ τὴν γυναῖκα καὶ τῆσ περὶ αὐτὴν θεραπείασ συχνούσ.

ἔπειτα ὡσ αὐτὸν αἰχμαλωτισάμενοι τὸν Σίμωνα γεγηθότεσ εἰσ τὴν πόλιν ὑπέστρεψαν καὶ ὅσον οὐδέπω προσεδόκων καταθέμενον τὰ ὅπλα περὶ τῆσ γυναικὸσ ἱκετεύσειν.

τὸν δὲ οὐκ ἔλεοσ εἰσῆλθεν ἀλλ’ ὀργὴ περὶ τῆσ ἡρπασμένησ, καὶ πρὸσ τὸ τεῖχοσ τῶν Ιἑροσολύμων ἐλθὼν καθάπερ τὰ τρωθέντα τῶν θηρίων, ἐπειδὴ τοὺσ τρώσαντασ οὐ κατέλαβεν, ἐφ’ οὓσ εὑρ͂ε τὸν θυμὸν ἠφίει.

ὅσοι γοῦν λαχανείασ ἕνεκεν ἢ φρυγανισμοῦ προεληλύθεσαν ἔξω πυλῶν ἀνόπλουσ καὶ γέροντασ συλλαμβάνων ᾐκίζετο καὶ διέφθειρεν, δι’ ὑπερβολὴν ἀγανακτήσεωσ μονονουχὶ καὶ νεκρῶν γευόμενοσ τῶν σωμάτων.

πολλοὺσ δὲ καὶ χειροκοπήσασ εἰσέπεμπε καταπλήξασθαι τοὺσ ἐχθροὺσ ἅμα καὶ διαστῆσαι τὸν δῆμον ἐπιχειρῶν πρὸσ τοὺσ αἰτίουσ.

ἐντέταλτο δ’ αὐτοῖσ λέγειν, ὅτι Σίμων θεὸν ὄμνυσι τὸν πάντων ἔφορον, εἰ μὴ θᾶττον ἀποδώσουσιν αὐτῷ τὴν γυναῖκα, ῥήξασ τὸ τεῖχοσ τοιαῦτα διαθήσειν πάντασ τοὺσ κατὰ τὴν πόλιν, μηδεμιᾶσ φεισάμενοσ ἡλικίασ μηδὲ ἀπὸ τῶν ἀναιτίων διακρίνασ τοὺσ αἰτίουσ.

τούτοισ οὐ μόνον ὁ δῆμοσ ἀλλὰ καὶ οἱ ζηλωταὶ καταπλαγέντεσ ἀποπέμπουσιν αὐτῷ τὴν γυναῖκα·

καὶ τότε μὲν ἐκμειλιχθεὶσ ὀλίγον ἀνεπαύσατο τοῦ συνεχοῦσ φόνου. Οὐ μόνον δὲ κατὰ τὴν Ιοὐδαίαν στάσισ ἦν καὶ πόλεμοσ ἐμφύλιοσ, ἀλλὰ κἀπὶ τῆσ Ἰταλίασ.

ἀνῄρητο μὲν γὰρ κατὰ μέσην τὴν Ῥωμαίων ἀγορὰν Γάλβασ, ἀποδεδειγμένοσ δὲ αὐτοκράτωρ Ὄθων ἐπολέμει Οὐιτελλίῳ βασιλειῶντι·

τοῦτον γὰρ ᾕρητο τὰ κατὰ Γερμανίαν τάγματα. καὶ γενομένησ συμβολῆσ κατὰ Φρηγδίακον τῆσ Γαλατίασ πρόσ τε Οὐάλεντα καὶ Καικίνναν τοὺσ Οὐιτελλίου στρατηγούσ, τῇ πρώτῃ μὲν ἡμέρᾳ περιῆν Ὄθων, τῇ δὲ δευτέρᾳ τὸ Οὐιτελλίου στρατιωτικόν·

προσεχώρησε δὲ τοῖσ Οὐιτελλίου στρατηγοῖσ ἡ στρατιά, καὶ κατέβαινεν αὐτὸσ εἰσ τὴν Ῥώμην μετὰ τῆσ δυνάμεωσ.

ἐν δὲ τούτῳ καὶ Οὐεσπασιανὸσ ἀναστὰσ ἐκ τῆσ Καισαρείασ πέμπτῃ Δαισίου μηνὸσ ὡρ́μησεν ἐπὶ τὰ μηδέπω κατεστραμμένα τῶν τῆσ Ιοὐδαίασ χωρίων.

ἀναβὰσ δὲ εἰσ τὴν ὀρεινὴν αἱρεῖ δύο τοπαρχίασ, τήν τε Γοφνιτικὴν καὶ τὴν Ἀκραβετηνὴν καλουμένην, μεθ’ ἃσ Βήθηγά τε καὶ Ἐφραὶμ πολίχνια, οἷσ φρουροὺσ ἐγκαταστήσασ μέχρι Ιἑροσολύμων ἱππάζετο·

φθορὰ δ’ ἦν πολλῶν καταλαμβανομένων καὶ συχνοὺσ ᾐχμαλωτίζετο. Κερεάλιοσ δὲ αὐτῷ τῶν ἡγεμόνων μοῖραν ἱππέων καὶ πεζῶν ἀναλαβὼν τὴν ἄνω καλουμένην Ἰδουμαίαν ἐπόρθει, καὶ Κάφεθρα μὲν ψευδοπολίχνιον ἐξ ἐφόδου λαβὼν ἐμπίπρησιν, ἑτέραν δὲ καλουμένην Χαραβὶν προσβαλὼν ἐπολιόρκει.

πάνυ δ’ ἦν ἰσχυρὸν τὸ τεῖχοσ, καὶ τρίψεσθαι προσδοκῶντι πλείω χρόνον αἰφνιδίωσ ἀνοίγουσιν οἱ ἔνδον τὰσ πύλασ καὶ μεθ’ ἱκετηριῶν προελθόντεσ ἑαυτοὺσ παρέδοσαν.

Κερεάλιοσ δὲ τούτουσ παραστησάμενοσ ἐπὶ Χεβρὼν ἑτέρασ πόλεωσ ἀρχαιοτάτησ ἐχώρει·

κεῖται δ’, ὡσ ἔφην, αὕτη κατὰ τὴν ὀρεινὴν οὐ πόρρω Ιἑροσολύμων· βιασάμενοσ δὲ τὰσ εἰσόδουσ τὸ μὲν ἐγκαταληφθὲν πλῆθοσ ἡβηδὸν ἀναιρεῖ, τὸ δ’ ἄστυ καταπίμπρησι. καὶ πάντων ἤδη κεχειρωμένων πλὴν Ἡρωδείου καὶ Μασάδασ καὶ Μαχαιροῦντοσ, ταῦτα δ’ ὑπὸ τῶν λῃστῶν κατείληπτο, σκοπὸσ ἤδη τὰ Ιἑροσόλυμα προύκειτο Ῥωμαίοισ.

Ὁ δὲ Σίμων ὡσ ἐρρύσατο παρὰ τῶν ζηλωτῶν τὴν γυναῖκα, πάλιν ἐπὶ τὰ λείψανα τῆσ Ἰδουμαίασ ὑπέστρεψεν, καὶ περιελαύνων πανταχόθεν τὸ ἔθνοσ εἰσ Ιἑροσόλυμα τοὺσ πολλοὺσ φεύγειν συνηνάγκασεν.

εἵπετο δὲ καὶ αὐτὸσ ἐπὶ τὴν πόλιν καὶ κυκλωσάμενοσ αὖθισ τὸ τεῖχοσ ὅντινα λάβοι τῶν προϊόντων κατὰ τὴν χώραν ἐργατῶν διέφθειρεν.

ἦν δὲ τῷ δήμῳ Σίμων μὲν ἔξωθεν Ῥωμαίων φοβερώτεροσ, οἱ ζηλωταὶ δ’ ἔνδον ἑκατέρων χαλεπώτεροι, κἀν τούτοισ ἐπινοίᾳ κακῶν καὶ τόλμῃ τὸ σύνταγμα τῶν Γαλιλαίων διέφερεν·

τόν τε γὰρ Ιωἄννην παρήγαγον εἰσ ἰσχὺν οὗτοι, κἀκεῖνοσ αὐτοὺσ ἐξ ἧσ περιεποιήσατο δυναστείασ ἠμείβετο πάντα ἐπιτρέπων δρᾶν ὧν ἕκαστοσ ἐπεθύμει.

μεθ’ αἵματόσ τε τὰ συληθέντα κατέπινον καὶ μετ’ ἀδείασ ἐνεθηλυπάθουν τῷ κόρῳ, κόμασ συνθετιζόμενοι καὶ γυναικείασ ἐσθῆτασ ἀναλαμβάνοντεσ, καταντλούμενοι δὲ μύροισ καὶ πρὸσ εὐπρέπειαν ὑπογράφοντεσ ὀφθαλμούσ.

οὐ μόνον δὲ κόσμον, ἀλλὰ καὶ πάθη γυναικῶν ἐμιμοῦντο καὶ δι’ ὑπερβολὴν ἀσελγείασ ἀθεμίτουσ.

ἐπενόησαν ἔρωτασ· ἐνηλινδοῦντο δ’ ὡσ πορνείῳ τῇ πόλει καὶ πᾶσαν ἀκαθάρτοισ ἐμίαναν ἔργοισ. γυναικιζόμενοι δὲ τὰσ ὄψεισ ἐφόνων ταῖσ δεξιαῖσ θρυπτόμενοί τε τοῖσ βαδίσμασιν ἐπιόντεσ ἐξαπίνησ ἐγίνοντο πολεμισταὶ τά τε ξίφη προφέροντεσ ἀπὸ τῶν βεβαμμένων χλανιδίων τὸν προστυχόντα διήλαυνον.

τοὺσ ἀποδιδράσκοντασ δὲ Ιωἄννην Σίμων φονικώτερον ἐξεδέχετο, καὶ διαφυγών τισ τὸν ἐντὸσ τείχουσ τύραννον ὑπὸ τοῦ πρὸ πυλῶν διεφθείρετο.

πᾶσα δὲ φυγῆσ ὁδὸσ τοῖσ αὐτομολεῖν πρὸσ Ῥωμαίουσ βουλομένοισ ἀπεκέκοπτο.

Διεστασιάζετο δὲ πρὸσ τὸν Ιωἄννην ἡ δύναμισ, καὶ πᾶν ὅσον [ἦν] Ἰδουμαίων ἐν αὐτῇ χωρισθὲν ἐπεχείρει τῷ τυράννῳ φθόνῳ τε τῆσ ἰσχύοσ αὐτοῦ καὶ μίσει τῆσ ὠμότητοσ.

συμβαλόντεσ δὲ ἀναιροῦσί τε πολλοὺσ τῶν ζηλωτῶν καὶ συνελαύνουσι τοὺσ λοιποὺσ εἰσ τὴν βασιλικὴν αὐλὴν κατασκευασθεῖσαν ὑπὸ Γραπτῆσ·

συγγενὴσ δὲ ἦν αὕτη τοῦ τῶν Ἀδιαβηνῶν βασιλέωσ Ἰζᾶ·

συνεισπίπτουσι δὲ οἱ Ἰδουμαῖοι, κἀκεῖθεν εἰσ τὸ ἱερὸν ἐξώσαντεσ τοὺσ ζηλωτὰσ ἐφ’ ἁρπαγὴν ἐτράποντο τῶν Ιωἄννου χρημάτων· κατὰ γὰρ τὴν προειρημένην αὐλὴν αὐτόσ τε ὢν ἐκεῖ καὶ τὰ λάφυρα τῆσ τυραννίδοσ κατέθετο.

ἐν δὲ τούτῳ τὸ κατὰ τὴν πόλιν ἐσκεδασμένον πλῆθοσ τῶν ζηλωτῶν εἰσ τὸ ἱερὸν πρὸσ τοὺσ διαπεφευγότασ ἠθροίσθη, καὶ κατάγειν αὐτοὺσ παρεσκευάσατο Ιωἄννησ ἐπί τε τὸν δῆμον καὶ τοὺσ Ἰδουμαίουσ.

τοῖσ δὲ οὐχ οὕτω τὴν ἔφοδον αὐτῶν καταδεῖσαι παρέστη μαχιμωτέροισ οὖσιν ὡσ τὴν ἀπόνοιαν, μὴ νύκτωρ ἐκ τοῦ ἱεροῦ παρεισδύντεσ αὐτούσ τε διαφθείρωσι καὶ τὸ ἄστυ καταπιμπρῶσι.

συνελθόντεσ οὖν μετὰ τῶν ἀρχιερέων ἐβουλεύοντο, τίνα χρὴ τρόπον φυλάξασθαι τὴν ἐπίθεσιν.

θεὸσ δὲ ἄρα τὰσ γνώμασ αὐτῶν εἰσ κακὸν ἔτρεψε, καὶ χαλεπώτερον ἀπωλείασ ἐπενόησαν τὸ πρὸσ σωτηρίαν φάρμακον·

ἵνα γοῦν καταλύσωσιν Ιωἄννην, ἔκριναν δέχεσθαι Σίμωνα καὶ μετὰ ἱκετηριῶν δεύτερον εἰσαγαγεῖν ἑαυτοῖσ τύραννον. ἐπεραίνετο δ’ ἡ βουλή, καὶ τὸν ἀρχιερέα Ματθίαν πέμψαντεσ ἐδέοντο Σίμωνι εἰσελθεῖν ὃν πολλὰ ἔδεισαν·

συμπαρεκάλουν δὲ οἱ ἐκ τῶν Ιἑροσολύμων τοὺσ ζηλωτὰσ φεύγοντεσ πόθῳ τῶν οἴκων καὶ τῶν κτημάτων. παρελθὼν δὲ μετὰ τῆσ δυνάμεωσ ἐσκόπει τὰ περὶ τῆσ ἑαυτοῦ δυναστείασ καὶ τοὺσ καλέσαντασ οὐχ ἧττον ἐχθροὺσ ἐνόμιζεν ἢ καθ’ ὧν ἐκέκλητο.

Σίμων μὲν οὕτωσ ἐνιαυτῷ τρίτῳ τοῦ πολέμου Ξανθικῷ μηνὶ Ιἑροσολύμων ἐγκρατὴσ γίνεται·

Ιωἄννησ δὲ καὶ τὸ τῶν ζηλωτῶν πλῆθοσ εἰργόμενοι τῶν ἐξόδων τοῦ ἱεροῦ καὶ τὰ τῆσ πόλεωσ ἀπολωλεκότεσ, παραχρῆμα γὰρ τὰ ἐκείνων οἱ περὶ τὸν Σίμωνα διήρπασαν, ἐν ἀπόρῳ τὴν σωτηρίαν εἶχον. προσέβαλλε δὲ τῷ ἱερῷ Σίμων τοῦ δήμου βοηθοῦντοσ, κἀκεῖνοι καταστάντεσ ἐπὶ τῶν στοῶν καὶ τῶν ἐπάλξεων ἠμύνοντο τὰσ προσβολάσ.

συχνοὶ δ’ ἔπιπτον τῶν περὶ Σίμωνα καὶ πολλοὶ τραυματίαι κατεφέροντο·

ῥᾳδίωσ γὰρ ἐξ ὑπερδεξίου τὰσ βολὰσ οἱ ζηλωταὶ καὶ οὐκ ἀστόχουσ ἐποιοῦντο. τὸν δὲ τοῦ ξυστοῦ καθύπερθεν, τὸν δὲ τρίτον κατὰ γωνίαν ἄλλην ἀντικρὺ τῆσ κάτω πόλεωσ·

ὁ δὲ λοιπὸσ ὑπὲρ τὴν κορυφὴν κατεσκεύαστο τῶν παστοφορίων, ἔνθα τῶν ἱερέων εἷσ ἐξ ἔθουσ ἱστάμενοσ ἑκάστην ἑβδομάδα εἰσιοῦσαν προεσήμαινε σάλπιγγι δείλησ καὶ τελεσθεῖσαν αὖθισ περὶ ἑσπέραν, ὅτε μὲν ἀνέργειαν τῷ λαῷ καταγγέλλων, ὅτε δ’ ἔργων ἔχεσθαι.

διέστησαν δ’ ἐπὶ τῶν πύργων ὀξυβελεῖσ τε καὶ λιθοβόλουσ μηχανὰσ τούσ τε τοξότασ καὶ σφενδονήτασ.

ἔνθα δὴ τὰσ μὲν προσβολὰσ ὀκνηροτέρασ ἐποιεῖτο ὁ Σίμων μαλακιζομένων αὐτῷ τῶν πλειόνων, ἀντεῖχε δ’ ὅμωσ περιουσίᾳ δυνάμεωσ·

τὰ δὲ ἀπὸ τῶν ὀργάνων βέλη πορρωτέρω φερόμενα πολλοὺσ τῶν μαχομένων ἀνῄρει. Κατὰ δὲ τὸν αὐτὸν καιρὸν περιέσχε καὶ τὴν Ῥώμην πάθη χαλεπά.

παρῆν μὲν γὰρ ἀπὸ Γερμανίασ Οὐιτέλλιοσ ἅμα τῷ στρατιωτικῷ πολὺ πλῆθοσ ἐπισυρόμενοσ ἕτερον, μὴ χωρούμενοσ δὲ τοῖσ ἀποδεδειγμένοισ εἰσ τοὺσ στρατιώτασ περιβόλοισ ὅλην ἐποιήσατο τὴν Ῥώμην στρατόπεδον καὶ πᾶσαν οἰκίαν ὁπλιτῶν ἐπλήρωσεν.

οἱ δὲ ἀήθεσιν ὀφθαλμοῖσ τὸν Ῥωμαίων πλοῦτον θεασάμενοι καὶ περιλαμφθέντεσ πάντοθεν ἀργύρῳ τε καὶ χρυσῷ τὰσ ἐπιθυμίασ μόλισ κατεῖχον, ὥστε μὴ ἐφ’ ἁρπαγὰσ τρέπεσθαί τε καὶ τοὺσ ἐμποδὼν γινομένουσ ἀναιρεῖν.

καὶ τὰ μὲν κατὰ τὴν Ἰταλίαν ἐν τούτοισ ἦν. Οὐεσπασιανὸσ δὲ ὡσ τὰ πλησίον Ιἑροσολύμων καταστρεψάμενοσ ὑπέστρεψεν εἰσ Καισάρειαν, ἀκούει τὰσ κατὰ τὴν Ῥώμην ταραχὰσ καὶ Οὐιτέλλιον αὐτοκράτορα.

περιαλγήσασ δὲ τῷ πάθει καρτερεῖν τὴν βάσανον οὐχ οἱο͂́σ τε ἦν καὶ τῆσ πατρίδοσ πορθουμένησ ἑτέροισ προσευσχολεῖν πολέμοισ.

ἀλλ’ ὅσον ὁ θυμὸσ ἤπειγεν ἐπὶ τὴν ἄμυναν, τοσοῦτον εἶργεν ἔννοια τοῦ διαστήματοσ·

πολλὰ γὰρ φθάσαι πανουργήσασαν τὴν τύχην πρὶν αὐτὸν εἰσ τὴν Ἰταλίαν περαιωθῆναι καὶ ταῦτα χειμῶνοσ ὡρ́ᾳ πλέοντα· σφαδάζουσαν ἤδη κατεῖχεν τὴν ὀργήν. αὐτοὶ δὲ διὰ τοσούτων κεχωρηκότεσ πόνων καὶ γηρῶντεσ ὑπὸ τοῖσ κράνεσιν ἑτέροισ χαρίζονται τὴν ἐξουσίαν καὶ ταῦτα τὸν ἀξιώτερον ἄρχειν παρ’ αὑτοῖσ ἔχοντεσ.

ᾧ τίνα δικαιοτέραν ποτὲ τῆσ εἰσ αὐτοὺσ εὐνοίασ ἀποδώσειν ἀμοιβήν, εἰ τὴν νῦν καταπροοῖντο;

τοσούτῳ δ’ εἶναι Οὐεσπασιανὸν ἡγεμονεύειν Οὐιτελλίου δικαιότερον, ὅσῳ καὶ αὐτοὺσ τῶν ἐκεῖνον ἀποδειξάντων· οὐ γὰρ δὴ μικροτέρουσ τῶν ἀπὸ Γερμανίασ διενηνοχέναι πολέμουσ οὐδὲ τῶν ἐκεῖθεν καταγαγόντων τὸν τύραννον ἡττῆσθαι τοῖσ ὅπλοισ.

ἀγῶνοσ δὲ ἐνδεήσειν οὐδέν·

οὐ γὰρ τὴν σύγκλητον ἢ τὸν Ῥωμαίων δῆμον ἀνέξεσθαι τῆσ Οὐιτελλίου λαγνείασ ἀντὶ τῆσ Οὐεσπασιανοῦ σωφροσύνησ, οὐδ’ ἀντὶ μὲν ἡγεμόνοσ ἀγαθοῦ τύραννον ὠμότατον, ἄπαιδα δὲ ἀντὶ πατρὸσ αἱρήσεσθαι προστάτην· μέγιστον γὰρ δὴ πρὸσ ἀσφάλειαν εἰρήνησ εἶναι τὰσ γνησίουσ τῶν βασιλέων διαδοχάσ. εἴτε οὖν ἐμπειρίᾳ γήρωσ προσήκει τὸ ἄρχειν, Οὐεσπασιανὸν αὐτοὺσ ἔχειν, εἴτε νεότητοσ ἀλκῇ, Τίτον·

κραθήσεσθαι γὰρ τῆσ παρ’ ἀμφοῖν ἡλικίασ τὸ ὠφέλιμον. ἀδελφὸν Οὐεσπασιανοῦ καὶ παῖδα ἕτερον, ὧν τῷ μὲν προσθήσεσθαι πολλοὺσ τῶν ἐν ἀξιώματι νέων, τὸν δὲ καὶ τὴν τῆσ πόλεωσ φυλακὴν πεπιστεῦσθαι, μέροσ οὐκ ὀλίγον εἰσ ἐπιβολὴν ἡγεμονίασ.

καθόλου τε ἂν βραδύνωσιν αὐτοί, τάχα τὴν σύγκλητον ἀποδείξειν τὸν ὑπὸ τῶν συντετηρηκότων στρατιωτῶν ἀτιμούμενον.

Τοιαῦτα κατὰ συστροφὰσ οἱ στρατιῶται διελάλουν·

ἔπειτα συναθροισθέντεσ καὶ παρακροτήσαντεσ ἀλλήλουσ ἀναγορεύουσι τὸν Οὐεσπασιανὸν αὐτοκράτορα καὶ σώζειν τὴν κινδυνεύουσαν ἡγεμονίαν παρεκάλουν. τῷ δὲ φροντὶσ μὲν ἦν πάλαι περὶ τῶν ὅλων, οὔτι γε μὴν αὐτὸσ ἄρχειν προῄρητο, τοῖσ μὲν ἔργοισ ἑαυτὸν ἄξιον ἡγούμενοσ, προκρίνων δὲ τῶν ἐν λαμπρότητι κινδύνων τὴν ἐν ἰδιώταισ ἀσφάλειαν.

ἀρνουμένῳ δὲ μᾶλλον οἱ ἡγεμόνεσ ἐπέκειντο καὶ περιχυθέντεσ οἱ στρατιῶται ξιφήρεισ ἀναιρεῖν αὐτὸν ἠπείλουν, εἰ μὴ βούλοιτο ζῆν ἀξίωσ.

πολλὰ δὲ πρὸσ αὐτοὺσ διατεινάμενοσ ἐξ ὧν διωθεῖτο τὴν ἀρχὴν τελευταῖον, ὡσ οὐκ ἔπειθεν, εἴκει τοῖσ ὀνομάσασι.

ἧσ κρατήσασ εἰ παρέλκοι καὶ βίᾳ καθαιρήσειν ἤλπιζεν Οὐιτέλλιον, οὐ γὰρ ἀνέξεσθαι πείνησ ἐπὶ Ῥώμησ τὸ πλῆθοσ, τὰ δύο τε ἐπὶ τῆσ Ἀλεξανδρείασ τάγματα προσποιήσασθαι βουλόμενοσ.

ἐνεθυμεῖτο δὲ καὶ πρόβλημα τὴν χώραν ἔχειν τῶν ἀπὸ τῆσ τύχησ ἀδήλων·

κατὰ μὲν ἑσπέραν προβεβλημένη τὰ ἄνυδρα τῆσ Λιβύησ, κατὰ δὲ μεσημβρίαν τὴν διορίζουσαν ἀπὸ Αἰθιόπων τὴν Συήνην καὶ τοὺσ ἀπλώτουσ τοῦ ποταμοῦ καταράκτασ, ἀπὸ δὲ τῆσ ἀνατολῆσ τὴν ἐρυθρὰν θάλασσαν ἀναχεομένην μέχρι Κοπτοῦ.

βόρειον δὲ τεῖχοσ αὐτῇ ἥ τε μέχρι Συρίασ γῆ καὶ τὸ καλούμενον Αἰγύπτιον πέλαγοσ, πᾶν ἄπορον ὁρ́μων.

τετείχισται μὲν οὕτωσ ἡ Αἴγυπτοσ πάντοθεν·

τὸ μεταξὺ δὲ Πηλουσίου καὶ Συήνησ μῆκοσ αὐτῆσ σταδίων δισχιλίων, ὅ τε ἀπὸ τῆσ Πλινθίνησ ἀνάπλουσ εἰσ τὸ Πηλούσιον σταδίων τρισχιλίων ἑξακοσίων. ὁ δὲ Νεῖλοσ ἀναπλεῖται μέχρι τῆσ Ἐλεφάντων καλουμένησ πόλεωσ, ὑπὲρ ἣν εἴργουσι προσωτέρω χωρεῖν οὓσ προειρήκαμεν καταράκτασ.

δυσπρόσιτοσ δὲ λιμὴν ναυσὶ καὶ κατ’ εἰρήνην Ἀλεξανδρείασ·

στενόσ τε γὰρ εἴσπλουσ καὶ πέτραισ ὑφάλοισ τὸν ἐπ’ εὐθὺ καμπτόμενοσ δρόμον. καὶ τὸ μὲν ἀριστερὸν αὐτοῦ μέροσ πέφρακται χειροκμήτοισ σκέλεσιν, ἐν δεξιᾷ δὲ ἡ προσαγορευομένη Φάροσ νῆσοσ πρόκειται, πύργον ἔχουσα μέγιστον ἐκπυρσεύοντα τοῖσ καταπλέουσιν ἐπὶ τριακοσίουσ σταδίουσ, ὡσ ἐν νυκτὶ πόρρωθεν ὁρμίζοιντο πρὸσ τὴν δυσχέρειαν τοῦ κατάπλου.

περὶ ταύτην τὴν νῆσον καταβέβληται χειροποίητα τείχη μέγιστα, προσαρασσόμενον δὲ τούτοισ τὸ πέλαγοσ καὶ τοῖσ ἄντικρυσ ἑρ́κεσιν ἀμφαγνυμένον ἐκτραχύνει τὸν πόρον καὶ σφαλερὰν διὰ στενοῦ τὴν εἴσοδον ἀπεργάζεται.

ὁ μέντοι γε λιμὴν ἀσφαλέστατοσ ἔνδον καὶ τριάκοντα σταδίων τὸ μέγεθοσ, εἰσ ὃν τά τε λείποντα τῇ χώρᾳ πρὸσ εὐδαιμονίαν κατάγεται καὶ τὰ περισσεύοντα τῶν ἐπιχωρίων ἀγαθῶν εἰσ πᾶσαν χωρίζεται τὴν οἰκουμένην.

Ἐφίετο μὲν οὖν εἰκότωσ τῶν ταύτῃ πραγμάτων Οὐεσπασιανὸσ εἰσ βεβαίωσιν τῆσ ὅλησ ἡγεμονίασ, ἐπιστέλλει δ’ εὐθὺσ τῷ διέποντι τὴν Αἴγυπτον καὶ τὴν Ἀλεξάνδρειαν Τιβερίῳ Ἀλεξάνδρῳ, δηλῶν τὸ τῆσ στρατιᾶσ πρόθυμον, καὶ ὡσ αὐτὸσ ὑποδὺσ ἀναγκαίωσ τὸ βάροσ τῆσ ἡγεμονίασ συνεργὸν αὐτὸν καὶ βοηθὸν προσλαμβάνοι.

παραναγνοὺσ δὲ τὴν ἐπιστολὴν Ἀλέξανδροσ προθύμωσ τά τε τάγματα καὶ τὸ πλῆθοσ εἰσ αὐτὸν ὡρ́κωσεν.

ἑκάτεροι δὲ ἀσμένωσ ὑπήκουσαν τὴν ἀρετὴν τἀνδρὸσ ἐκ τῆσ ἐγγὺσ στρατηγίασ εἰδότεσ. καὶ ὁ μὲν πεπιστευμένοσ ἤδη τὰ περὶ τὴν ἀρχὴν προπαρεσκεύαζεν αὐτῷ καὶ τὰ πρὸσ τὴν ἄφιξιν, τάχιον δ’ ἐπινοίασ διήγγελλον αἱ φῆμαι τὸν ἐπὶ τῆσ ἀνατολῆσ αὐτοκράτορα, καὶ πᾶσα μὲν πόλισ ἑώρταζεν εὐαγγέλια [δὲ] καὶ θυσίασ ὑπὲρ αὐτοῦ ἐπετέλει.

τὰ δὲ κατὰ Μυσίαν καὶ Παννονίαν τάγματα, μικρῷ πρόσθεν κεκινημένα πρὸσ τὴν Οὐιτελλίου τόλμαν, μείζονι χαρᾷ Οὐεσπασιανῷ τὴν ἡγεμονίαν ὤμνυον.

ὁ δ’ ἀναζεύξασ ἀπὸ Καισαρείασ εἰσ Βηρυτὸν παρῆν, ἔνθα πολλαὶ μὲν ἀπὸ τῆσ Συρίασ αὐτῷ, πολλαὶ δὲ κἀπὸ τῶν ἄλλων ἐπαρχιῶν πρεσβεῖαι συνήντων, στεφάνουσ παρ’ ἑκάστησ πόλεωσ καὶ συγχαρτικὰ προσφέρουσαι ψηφίσματα.

παρῆν δὲ καὶ Μουκιανὸσ ὁ τῆσ ἐπαρχίασ ἡγεμὼν τὸ πρόθυμον τῶν δήμων καὶ τοὺσ κατὰ πόλιν ὁρ́κουσ ἀπαγγέλλων.

Προχωρούσησ δὲ πανταχοῦ κατὰ νοῦν τῆσ τύχησ καὶ τῶν πραγμάτων συννενευκότων ἐκ τοῦ πλείστου μέρουσ, ἤδη παρίστατο τῷ Οὐεσπασιανῷ νοεῖν, ὡσ οὐ δίχα δαιμονίου προνοίασ ἅψαιτο τῆσ ἀρχῆσ, ἀλλὰ δικαία τισ εἱμαρμένη περιαγάγοι τὸ κρατεῖν τῶν ὅλων ἐπ’ αὐτόν·

ἀναμιμνήσκεται γὰρ τά τε ἄλλα σημεῖα, πολλὰ δ’ αὐτῷ γεγόνει πανταχοῦ προφαίνοντα τὴν ἡγεμονίαν, καὶ τὰσ τοῦ Ιὠσήπου φωνάσ, ὃσ αὐτὸν ἔτι ζῶντοσ Νέρωνοσ αὐτοκράτορα προσειπεῖν ἐθάρσησεν.

ἔπειτα τὰσ μαντείασ, ἃσ αὐτὸσ μὲν ὑπώπτευσε τότε πλάσματα τοῦ δέουσ, ἀποδειχθῆναι δὲ ὑπὸ τοῦ χρόνου καὶ τῶν πραγμάτων θείασ.

"αἰσχρὸν οὖν, ἔφη, τὸν προθεσπίσαντά μοι τὴν ἀρχὴν καὶ διάκονον τῆσ τοῦ θεοῦ φωνῆσ ἔτι αἰχμαλώτου τάξιν ἢ δεσμώτου τύχην ὑπομένειν" καὶ καλέσασ τὸν Ιὤσηπον λυθῆναι κελεύει.

τοῖσ μὲν οὖν ἡγεμόσιν ἐκ τῆσ εἰσ τὸν ἀλλόφυλον ἀμοιβῆσ λαμπρὰ καὶ περὶ αὑτῶν ἐλπίζειν παρέστη, συνὼν δὲ τῷ πατρὶ Τίτοσ "δίκαιον, ὦ πάτερ, ἔφη, τοῦ Ιὠσήπου καὶ τὸ ὄνειδοσ ἀφαιρεθῆναι σὺν τῷ σιδήρῳ·

γενήσεται γὰρ ὅμοιοσ τῷ μὴ δεθέντι τὴν ἀρχήν, ἂν αὐτοῦ μὴ λύσωμεν ἀλλὰ κόψωμεν τὰ δεσμά.

" τοῦτο γὰρ ἐπὶ τῶν μὴ δεόντωσ δεθέντων πράττεται. συνεδόκει ταῦτα, καὶ παρελθών τισ πελέκει διέκοψε τὴν ἅλυσιν.

ὁ δὲ Ιὤσηποσ εἰληφὼσ περὶ τῶν προειρημένων γέρασ τὴν ἐπιτιμίαν ἤδη καὶ περὶ τῶν μελλόντων ἀξιόπιστοσ ἦν. Οὐεσπασιανὸσ δὲ ταῖσ πρεσβείαισ χρηματίσασ καὶ καταστησάμενοσ ἑκάστοισ τὰσ ἀρχὰσ δικαίωσ καὶ διὰ τῶν ἀξίων εἰσ Ἀντιόχειαν ἀφικνεῖται.

καὶ βουλευόμενοσ, ποῖ τρέπεσθαι, προυργιαίτερα τῆσ εἰσ Ἀλεξάνδρειαν ὁρμῆσ τὰ κατὰ τὴν Ῥώμην ἔκρινε, τὴν μὲν βέβαιον οὖσαν ὁρῶν, τὰ δ’ ὑπὸ Οὐιτελλίου ταρασσόμενα.

πέμπει δὴ Μουκιανὸν εἰσ τὴν Ἰταλίαν παραδοὺσ ἱππέων τε καὶ πεζῶν συχνὴν δύναμιν.

ὁ δὲ διὰ τὴν τοῦ χειμῶνοσ ἀκμὴν δείσασ τὸ πλεῖν πεζῇ τὴν στρατιὰν ἦγε διὰ Καππαδοκίασ καὶ Φρυγίασ. Ἐν δὲ τούτῳ καὶ Ἀντώνιοσ Πρῖμοσ ἀναλαβὼν τὸ τρίτον τάγμα τῶν κατὰ Μυσίαν, ἔτυχεν δ’ ἡγεμονεύων αὐτόθι, Οὐιτελλίῳ παραταξόμενοσ ἠπείγετο.

Οὐιτέλλιοσ δὲ αὐτῷ συναντήσοντα μετὰ πολλῆσ δυνάμεωσ Καικίναν Ἀλιηνὸν ἐκπέμπει, μέγα θαρρῶν τἀνδρὶ διὰ τὴν ἐπ’ Ὄθωνι νίκην.

ὁ δὲ ἀπὸ τῆσ Ῥώμησ ἐλαύνων διὰ τάχουσ περὶ Κρέμωνα τῆσ Γαλατίασ τὸν Ἀντώνιον καταλαμβάνει· μεθόριοσ δ’ ἐστὶν ἡ πόλισ αὕτη τῆσ Ἰταλίασ. κατιδὼν δὲ ἐνταῦθα τὸ πλῆθοσ τῶν πολεμίων καὶ τὴν εὐταξίαν, συμβαλεῖν μὲν οὐκ ἐθάρρει, σφαλερὰν δὲ τὴν ἀναχώρησιν λογιζόμενοσ προδοσίαν ἐβουλεύετο.

καὶ παρ’ ᾧ μὲν εἶναι λέγων μόνον τῆσ ἀρχῆσ ὄνομα, παρ’ ᾧ δὲ τὴν δύναμιν, καὶ αὐτοὺσ δὲ ἄμεινον προλαβόντασ τὴν ἀνάγκην ποιῆσαι χάριν καὶ μέλλοντασ ἡττᾶσθαι τοῖσ ὅπλοισ ταῖσ γνώμαισ τὸν κίνδυνον φθάσαι·

Οὐεσπασιανὸν μὲν γὰρ ἱκανὸν εἶναι καὶ χωρὶσ αὐτῶν προσκτήσασθαι καὶ τὰ λείποντα, Οὐιτέλλιον δ’ οὐδὲ σὺν αὐτοῖσ τηρῆσαι τὰ ὄντα.

Πολλὰ τοιαῦτα λέγων ἔπεισε καὶ πρὸσ τὸν Ἀντώνιον αὐτομολεῖ μετὰ τῆσ δυνάμεωσ.

τῆσ δ’ αὐτῆσ νυκτὸσ ἐμπίπτει μετάνοια τοῖσ στρατιώταισ καὶ δέοσ τοῦ προπέμψαντοσ, εἰ κρείσσων γένοιτο·

σπασάμενοι δὲ τὰ ξίφη τὸν Καικίναν ὡρ́μησαν ἀνελεῖν, κἂν ἐπράχθη τὸ ἔργον αὐτοῖσ, εἰ μὴ προσπίπτοντεσ οἱ χιλίαρχοι καθικέτευσαν αὐτούσ. οἱ δὲ τοῦ μὲν κτείνειν ἀπέσχοντο, δήσαντεσ δὲ τὸν προδότην οἱοῖ́ τε ἦσαν πέμπειν Οὐιτελλίῳ.

ταῦτ’ ἀκούσασ ὁ Πρῖμοσ αὐτίκα τοὺσ σφετέρουσ ἀνίστησι καὶ μετὰ τῶν ὅπλων ἦγεν ἐπὶ τοὺσ ἀποστάντασ. οἱ δὲ παραταξάμενοι πρὸσ ὀλίγον μὲν ἀντέσχον, αὖθισ δὲ τραπέντεσ ἔφευγον εἰσ τὴν Κρέμωνα.

τοὺσ δὲ ἱππεῖσ ἀναλαβὼν Πρῖμοσ ὑποτέμνεται τὰσ εἰσόδουσ αὐτῶν, καὶ τὸ μὲν πολὺ πλῆθοσ κυκλωσάμενοσ πρὸ τῆσ πόλεωσ διαφθείρει, τῷ δὲ λοιπῷ συνεισπεσὼν διαρπάσαι τὸ ἄστυ τοῖσ στρατιώταισ ἐφῆκεν. ἔνθα δὴ πολλοὶ μὲν τῶν ξένων ἔμποροι, πολλοὶ δὲ τῶν ἐπιχωρίων ἀπώλοντο, πᾶσα δὲ καὶ ἡ Οὐιτελλίου στρατιά, μυριάδεσ ἀνδρῶν τρεῖσ καὶ διακόσιοι·

τῶν δ’ ἀπὸ τῆσ Μυσίασ Ἀντώνιοσ τετρακισχιλίουσ ἀποβάλλει καὶ πεντακοσίουσ. λύσασ δὲ τὸν Καικίναν πέμπει πρὸσ Οὐεσπασιανὸν ἀγγελοῦντα τὰ πεπραγμένα.

καὶ ὃσ ἐλθὼν ἀπεδέχθη τε ὑπ’ αὐτοῦ καὶ τὰ τῆσ προδοσίασ ὀνείδη ταῖσ παρ’ ἐλπίδα τιμαῖσ ἐπεκάλυψεν. Ἀνεθάρσει δὲ ἤδη καὶ κατὰ τὴν Ῥώμην Σαβῖνοσ, ὡσ πλησίον Ἀντώνιοσ ὢν ἀπηγγέλλετο, καὶ συναθροίσασ τὰ τῶν νυκτοφυλάκων στρατιωτῶν τάγματα νύκτωρ καταλαμβάνει τὸ Καπετώλιον.

μεθ’ ἡμέραν δ’ αὐτῷ πολλοὶ τῶν ἐπισήμων προσεγένοντο καὶ Δομετιανὸσ ὁ τἀδελφοῦ παῖσ, μεγίστη μοῖρα τῶν εἰσ τὸ κρατεῖν ἐλπίδων.

Οὐιτελλίῳ δὲ Πρίμου μὲν ἐλάττων φροντὶσ ἦν, τεθύμωτο δ’ ἐπὶ τοὺσ συναποστάντασ τῷ Σαβίνῳ, καὶ διὰ τὴν ἔμφυτον ὠμότητα διψῶν αἵματοσ εὐγενοῦσ τοῦ στρατιωτικοῦ τὴν συγκατελθοῦσαν αὐτῷ δύναμιν ἐπαφίησι τῷ Καπετωλίῳ.

πολλὰ μὲν οὖν ἔκ τε ταύτησ καὶ τῶν ἀπὸ τοῦ ἱεροῦ μαχομένων ἐτολμήθη, τέλοσ δὲ τῷ πλήθει περιόντεσ οἱ ἀπὸ τῆσ Γερμανίασ ἐκράτησαν τοῦ λόφου.

καὶ Δομετιανὸσ μὲν σὺν πολλοῖσ τῶν ἐν τέλει Ῥωμαίων δαιμονιώτερον διασώζεται, τὸ δὲ λοιπὸν πλῆθοσ ἅπαν κατεκόπη, καὶ Σαβῖνοσ ἀναχθεὶσ ἐπὶ Οὐιτέλλιον ἀναιρεῖται διαρπάσαντέσ τε οἱ στρατιῶται τὰ ἀναθήματα τὸν ναὸν ἐνέπρησαν.

καὶ μετὰ μίαν ἡμέραν εἰσελαύνει μὲν Ἀντώνιοσ μετὰ τῆσ δυνάμεωσ, ὑπήντων δ’ οἱ Οὐιτελλίου καὶ τριχῆ κατὰ τὴν πόλιν συμβαλόντεσ ἀπώλοντο πάντεσ.

προέρχεται δὲ μεθύων ἐκ τοῦ βασιλείου Οὐιτέλλιοσ καὶ δαψιλέστερον ὥσπερ ἐν ἐσχάτοισ τῆσ ἀσώτου τραπέζησ κεκορεσμένοσ.

συρεὶσ δὲ διὰ τοῦ πλήθουσ καὶ παντοδαπαῖσ αἰκίαισ ἐξυβρισθεὶσ ἐπὶ μέσησ τῆσ Ῥώμησ ἀποσφάττεται, μῆνασ ὀκτὼ κρατήσασ καὶ ἡμέρασ πέντε, ὃν εἰ συνέβη πλείω βιῶσαι χρόνον, ἐπιλιπεῖν ἂν αὐτοῦ τῇ λαγνείᾳ τὴν ἡγεμονίαν οἶμαι.

τῶν δ’ ἄλλων νεκρῶν ὑπὲρ πέντε μυριάδεσ ἠριθμήθησαν.

ταῦτα μὲν τρίτῃ μηνὸσ Ἀπελλαίου πέπρακτο, τῇ δ’ ὑστεραίᾳ Μουκιανὸσ εἴσεισι μετὰ τῆσ στρατιᾶσ, καὶ τοὺσ σὺν Ἀντωνίῳ παύσασ τοῦ κτείνειν, ἔτι γὰρ ἐξερευνώμενοι τὰσ οἰκίασ πολλοὺσ μὲν τῶν Οὐιτελλίου στρατιωτῶν πολλοὺσ δὲ τῶν δημοτικῶν ὡσ ἐκείνου ἀνῄρουν φθάνοντεσ τῷ θυμῷ τὴν ἀκριβῆ διάκρισιν, προαγαγὼν δὲ τὸν Δομετιανὸν συνίστησι τῷ πλήθει μέχρι τῆσ τοῦ πατρὸσ ἀφίξεωσ ἡγεμόνα.

ὁ δὲ δῆμοσ ἀπηλλαγμένοσ ἤδη τῶν φόβων αὐτοκράτορα Οὐεσπασιανὸν εὐφήμει, καὶ ἅμα τήν τε τούτου βεβαίωσιν ἑώρταζε καὶ τὴν Οὐιτελλίου κατάλυσιν.

Εἰσ δὲ τὴν Ἀλεξάνδρειαν ἀφιγμένῳ τῷ Οὐεσπασιανῷ τὰ ἀπὸ τῆσ Ῥώμησ εὐαγγέλια ἧκε καὶ πρέσβεισ ἐκ πάσησ τῆσ ἰδίασ οἰκουμένησ συνηδόμενοι·

μεγίστη τε οὖσα μετὰ τὴν Ῥώμην ἡ πόλισ στενοτέρα τοῦ πλήθουσ ἠλέγχετο. κεκυρωμένησ δὲ ἤδη τῆσ ἀρχῆσ ἁπάσησ καὶ σεσωσμένων παρ’ ἐλπίδα Ῥωμαίοισ τῶν πραγμάτων Οὐεσπασιανὸσ ἐπὶ τὰ λείψανα τῆσ Ιοὐδαίασ τὸν λογισμὸν ἐπέστρεφεν.

αὐτὸσ μέντοι γε εἰσ τὴν Ῥώμην ὡρ́μητο λήξαντοσ τοῦ χειμῶνοσ ἀνάγεσθαι καὶ τάχοσ τὰ κατὰ τὴν Ἀλεξάνδρειαν διῴκει, τὸν δὲ υἱὸν Τίτον μετὰ τῆσ ἐκκρίτου δυνάμεωσ ἀπέστειλεν ἐξαιρήσοντα τὰ Ιἑροσόλυμα.

ὁ δὲ προελθὼν πεζῇ μέχρι Νικοπόλεωσ, εἴκοσι δὲ αὕτη διέχει τῆσ Ἀλεξανδρείασ σταδίουσ, κἀκεῖθεν ἐπιβήσασ τὴν στρατιὰν μακρῶν πλοίων ἀναπλεῖ διὰ τοῦ Νείλου κατὰ τὸν Μενδήσιον νομὸν μέχρι πόλεωσ Θμούεωσ.

ἐκεῖθεν δ’ ἀποβὰσ ὁδεύει καὶ κατὰ πολίχνην Τάνιν αὐλίζεται.

δεύτεροσ αὐτῷ σταθμὸσ Ἡρακλέουσ πόλισ καὶ τρίτοσ Πηλούσιον γίνεται. δυσὶ δ’ ἡμέραισ ἐνταῦθα τὴν στρατιὰν ἀναλαβὼν τῇ τρίτῃ διέξεισι τὰσ ἐμβολὰσ τοῦ Πηλουσίου, καὶ προελθὼν σταθμὸν ἕνα διὰ τῆσ ἐρήμου πρὸσ τῷ τοῦ Κασίου Διὸσ ἱερῷ στρατοπεδεύεται, τῇ δ’ ὑστεραίᾳ κατὰ τὴν Ὀστρακίνην·

οὗτοσ ὁ σταθμὸσ ἦν ἄνυδροσ, ἐπεισάκτοισ δὲ ὕδασιν οἱ ἐπιχώριοι χρῶνται. τὸ πέμπτον ἐν Γάζῃ τίθεται στρατόπεδον, μεθ’ ἣν εἰσ Ἀσκάλωνα κἀκεῖθεν εἰσ Ιἄμνειαν, ἔπειτα εἰσ Ιὄππην κἀξ Ιὄππησ εἰσ Καισάρειαν ἀφικνεῖται διεγνωκὼσ αὐτόθι τὰσ ἄλλασ δυνάμεισ ἀθροίζειν.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

Ancient Greek Text

Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον δ.

(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον δ.)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION