헬라어 문장 검색 - ΦλαϝιύΔεβελλό2́

(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ λόγοσ β.)

Ἀρχελάῳ δὲ νέων ἦρξε θορύβων ἡ τῆσ ἐπὶ Ῥώμην ἀποδημίασ ἀνάγκη. πενθήσασ γὰρ ἡμέρασ ἑπτὰ τὸν πατέρα καὶ τὴν ἐπιτάφιον ἑστίασιν πολυτελῆ τῷ πλήθει παρασχών· ἔθοσ δὲ τοῦτο παρὰ Ιοὐδαίοισ πολλοῖσ πενίασ αἴτιον διὰ τὸ πλῆθοσ ἑστιᾶν οὐκ ἄνευ ἀνάγκησ· εἰ γὰρ παραλείποι τισ, οὐχ ὅσιοσ· μεταλαμβάνει μὲν ἐσθῆτα λευκήν, πρόεισι δὲ εἰσ τὸ ἱερόν, ἔνθα ποικίλαισ αὐτὸν εὐφημίαισ ὁ λαὸσ ἐκδέχεται. κἀκεῖνοσ τὸ πλῆθοσ ἀφ’ ὑψηλοῦ βήματοσ καὶ χρυσοῦ θρόνου δεξιωσάμενοσ τῆσ τε σπουδῆσ, ἣν ἐνεδείξαντο περὶ τὴν κηδείαν τοῦ πατρόσ, εὐχαριστεῖ καὶ τῆσ πρὸσ αὐτὸν θεραπείασ ὡσ πρὸσ βέβαιον ἤδη βασιλέα·

φείδεσθαί γε μὴν οὐ μόνον ἔφη τῆσ ἐξουσίασ ἐπὶ τοῦ παρόντοσ, ἀλλὰ καὶ τῶν ὀνομάτων, ἑώσ ἂν αὐτῷ Καῖσαρ ἐπικυρώσῃ τὴν διαδοχήν, ὁ καὶ κατὰ τὰσ διαθήκασ τῶν ὅλων δεσπότησ· οὐδὲ γὰρ ἐν Ιἑριχοῦντι τῆσ στρατιᾶσ τὸ διάδημα περιαπτούσησ αὐτῷ δεδέχθαι·

τοῦ μέντοι προθύμου καὶ τῆσ εὐνοίασ ὥσπερ τοῖσ στρατιώταισ οὕτω καὶ τῷ δήμῳ πλήρεισ ἀποδώσειν τὰσ ἀμοιβάσ, ὁπόταν ὑπὸ τῶν κρατούντων βασιλεὺσ ἀποδειχθῇ βέβαιοσ· σπουδάσειν γὰρ ἐν πᾶσιν πρὸσ αὐτοὺσ φανῆναι τοῦ πατρὸσ ἀμείνων. Ἐπὶ τούτοισ ἡδόμενον τὸ πλῆθοσ εὐθέωσ ἀπεπειρᾶτο τῆσ διανοίασ αὐτοῦ μεγάλοισ αἰτήμασιν·

οἱ μὲν γὰρ ἐβόων ἐπικουφίζειν τὰσ εἰσφοράσ, οἱ δὲ ἀναιρεῖν τὰ τέλη, τινὲσ δὲ ἀπολύειν τοὺσ δεσμώτασ. ἐπένευσε δ’ ἑτοίμωσ ἅπασι θεραπεύων τὸ πλῆθοσ. ἔπειτα θύσασ ἐν εὐωχίᾳ μετὰ τῶν φίλων ἦν.

ἔνθα δὴ περὶ δείλην ἀθροισθέντεσ οὐκ ὀλίγοι τῶν νεωτερίζειν προῃρημένων ἤρξαντο ἰδίου πένθουσ, ὅτε τὸ κοινὸν ἐπὶ τῷ βασιλεῖ πέπαυτο, κατολοφυρόμενοι τοὺσ κολασθέντασ ὑπὸ Ἡρώδου διὰ τὸν ἐκκοπέντα χρυσοῦν ἀετὸν τῆσ πύλησ τοῦ ναοῦ. ἦν δὲ τὸ πένθοσ οὐχ ὑπεσταλμένον, ἀλλ’ οἰμωγαὶ διαπρύσιοι καὶ θρῆνοσ ἐγκέλευστοσ κοπετοί τε περιηχοῦντεσ ὅλην τὴν πόλιν ὡσ ἂν ἐπ’ ἀνδράσιν, οὓσ ἔφασκον ὑπὲρ τῶν πατρίων νόμων καὶ τοῦ ναοῦ πυρὶ παραπολέσθαι.

τιμωρεῖν δ’ αὐτοῖσ ἀνεβόων ἐκ τῶν ὑφ’ Ἡρώδου τετιμημένων χρῆναι καὶ πρῶτον τὸν ὑπ’ ἐκείνου κατασταθέντα παύειν ἀρχιερέα·

προσήκειν γὰρ αὐτοῖσ εὐσεβέστερον αἱρεῖσθαι καὶ καθαρώτερον. Πρὸσ ἃ παρωξύνετο μὲν Ἀρχέλαοσ, ἐπεῖχε δὲ τὴν ἄμυναν ὑπὸ τῆσ περὶ τὴν ἔξοδον ἐπείξεωσ, δεδοικὼσ μή ποτε τὸ πλῆθοσ ἐκπολεμώσασ κατασχεθείη τῷ κινήματι.

διὸ πειθοῖ μᾶλλον ἢ βίᾳ καταστέλλειν ἐπειρᾶτο τοὺσ νεωτερίζοντασ καὶ τὸν στρατηγὸν ὑποπέμψασ παύσασθαι παρεκάλει. τοῦτον εἰσ τὸ ἱερὸν παρελθόντα πρὶν φθέγξασθαί τι λίθοισ ἀπήλαυνον οἱ στασιασταὶ καὶ τοὺσ μετ’ αὐτοῦ ἐπὶ σωφρονισμῷ προσιόντασ, ἐνίει δὲ πολλοὺσ ὁ Ἀρχέλαοσ, καὶ πάντα πρὸσ ὀργὴν ἀπεκρίναντο δῆλοί τε ἦσαν οὐκ ἠρεμήσοντεσ εἰ πλήθουσ ἐπιλάβοιντο.

καὶ δὴ τῆσ τῶν ἀζύμων ἐνστάσησ ἑορτῆσ, ἣ πάσχα παρὰ Ιοὐδαίοισ καλεῖται πολύ τι θυμάτων πλῆθοσ ἐκδεχομένη, κάτεισι μὲν ἐκ τῆσ χώρασ λαὸσ ἄπειροσ ἐπὶ τὴν θρησκείαν, οἱ δὲ τοὺσ σοφιστὰσ πενθοῦντεσ ἐν τῷ ἱερῷ συνειστήκεσαν τροφὴν τῇ στάσει ποριζόμενοι.

πρὸσ ὃ δείσασ Ἀρχέλαοσ πρὶν δι’ ὅλου τοῦ πλήθουσ διαδραμεῖν τὴν νόσον ὑποπέμπει μετὰ σπείρασ χιλίαρχον προστάξασ βίᾳ τοὺσ ἐξάρχοντασ τῆσ στάσεωσ κατασχεῖν.

πρὸσ οὓσ τὸ πλῆθοσ ἅπαν παροξύνεται καὶ τοὺσ μὲν πολλοὺσ τῆσ σπείρασ βάλλοντεσ λίθοισ διέφθειρον, ὁ δὲ χιλίαρχοσ ἐκφεύγει τραυματίασ μόλισ. ἔπειθ’ οἱ μὲν ὡσ μηδενὸσ δεινοῦ γεγονότοσ ἐτρέποντο πρὸσ θυσίαν·

οὐ μὴν Ἀρχελάῳ δίχα φόνου καθεκτὸν ἔτι τὸ πλῆθοσ ἐφαίνετο, τὴν δὲ στρατιὰν ἐπαφίησιν αὐτοῖσ ὅλην, τοὺσ μὲν πεζοὺσ διὰ τῆσ πόλεωσ ἀθρόουσ, τοὺσ δὲ ἱππεῖσ ἀνὰ τὸ πεδίον· οἳ θύουσιν ἑκάστοισ ἐξαίφνησ προσπεσόντεσ διαφθείρουσι μὲν περὶ τρισχιλίουσ, τὸ δὲ λοιπὸν πλῆθοσ εἰσ τὰ πλησίον ὄρη διεσκέδασαν.

εἵποντο δὲ Ἀρχελάου κήρυκεσ κελεύοντεσ ἕκαστον ἀναχωρεῖν ἐπ’ οἴκου, καὶ πάντεσ ᾤχοντο τὴν ἑορτὴν ἀπολιπόντεσ. Αὐτὸσ δὲ μετὰ τῆσ μητρὸσ καὶ τῶν φίλων Ποπλᾶ καὶ Πτολεμαίου καὶ Νικολάου κατῄει πρὸσ θάλασσαν καταλιπὼν ἐπίτροπόν τε τῶν βασιλείων καὶ κηδεμόνα τῶν οἰκείων Φίλιππον.

συνεξῄει δ’ ἅμα τοῖσ τέκνοισ Σαλώμη καὶ τοῦ βασιλέωσ ἀδελφιδοῖ τε καὶ γαμβροί, τῷ μὲν δοκεῖν συναγωνιούμενοι περὶ τῆσ διαδοχῆσ Ἀρχελάῳ, τὸ δ’ ἀληθὲσ κατηγορήσοντεσ περὶ τῶν κατὰ τὸ ἱερὸν παρανομηθέντων.

Συναντᾷ δ’ αὐτοῖσ κατὰ τὴν Καισάρειαν Σαβῖνοσ ὁ τῆσ Συρίασ ἐπίτροποσ εἰσ Ιοὐδαίαν ἀνιὼν ἐπὶ φυλακῇ τῶν Ἡρώδου χρημάτων.

τοῦτον ἐπέσχεν προσωτέρω χωρεῖν ἐπελθὼν Οὐάροσ, ὃν διὰ Πτολεμαίου πολλὰ δεηθεὶσ Ἀρχέλαοσ μετεπέμψατο. τότε μὲν οὖν Σαβῖνοσ Οὐάρῳ χαριζόμενοσ οὔτ’ ἐπὶ τὰσ ἄκρασ ἔσπευσεν οὔτε τὰ ταμιεῖα τῶν πατρῴων χρημάτων ἀπέκλεισεν Ἀρχελάῳ, μέχρι δὲ τῆσ Καίσαροσ διαγνώσεωσ ἠρεμήσειν ὑπέσχετο καὶ διέτριβεν ἐπὶ τῆσ Καισαρείασ.

ὡσ δὲ τῶν ἐμποδιζόντων ὁ μὲν εἰσ Ἀντιόχειαν ἀπῆρεν, Ἀρχέλαοσ δὲ εἰσ Ῥώμην ἀνήχθη, διὰ τάχουσ ἐπὶ Ιἑροσολύμων ὁρμήσασ παραλαμβάνει τὰ βασίλεια καὶ μεταπεμπόμενοσ τούσ τε φρουράρχουσ καὶ διοικητὰσ ἐπειρᾶτο διερευνᾶν τοὺσ τῶν χρημάτων ἀναλογισμοὺσ τάσ τε ἄκρασ παραλαμβάνειν.

οὐ μὴν οἱ φύλακεσ τῶν Ἀρχελάου κατημέλουν ἐντολῶν, ἔμενον δὲ φρουροῦντεσ ἕκαστα καὶ τὴν φρουρὰν ἀνατιθέντεσ Καίσαρι μᾶλλον ἢ Ἀρχελάῳ.

Κἀν τούτῳ πάλιν Ἀντίπασ ἀμφισβητῶν περὶ τῆσ βασιλείασ ἐπέξεισιν ἀξιῶν τῆσ ἐπιδιαθήκησ κυριωτέραν εἶναι τὴν διαθήκην, ἐν ᾗ βασιλεὺσ αὐτὸσ ἐγέγραπτο.

συλλήψεσθαι δ’ αὐτῷ προϋπέσχετο Σαλώμη καὶ πολλοὶ τῶν σὺν Ἀρχελάῳ πλεόντων συγγενῶν. ἐπήγετο δὲ τὴν μητέρα καὶ τὸν ἀδελφὸν Νικολάου Πτολεμαῖον ῥοπὴν εἶναι δοκοῦντα διὰ τὴν παρὰ Ἡρώδῃ πίστιν·

γεγόνει γὰρ δὴ τῶν φίλων ἐκείνου τιμιώτατοσ· πλεῖστον μέντοι πεποίθει διὰ δεινότητα λόγων Εἰρηναίῳ τῷ ῥήτορι, διὸ καὶ τοὺσ νουθετοῦντασ εἴκειν Ἀρχελάῳ κατὰ τὸ πρεσβεῖον καὶ τὰσ ἐπιδιαθήκασ διεκρούσατο. μεθίστατο δὲ ἐν Ῥώμῃ πάντων πρὸσ αὐτὸν ἡ σπουδὴ τῶν συγγενῶν, οἷσ διὰ μίσουσ ἦν Ἀρχέλαοσ, καὶ προηγουμένωσ ἕκαστοσ αὐτονομίασ ἐπεθύμει στρατηγῷ Ῥωμαίων διοικουμένησ, εἰ δὲ τοῦτο διαμαρτάνοι, βασιλεύειν Ἀντίπαν ἤθελεν.

Συνήργει δ’ αὐτοῖσ εἰσ τοῦτο καὶ Σαβῖνοσ δι’ ἐπιστολῶν κατηγορήσασ μὲν Ἀρχελάου παρὰ Καίσαρι, πολλὰ δ’ ἐπαινέσασ Ἀντίπαν.

συντάξαντεσ δὲ τὰ ἐγκλήματα οἱ περὶ Σαλώμην ἐνεχείρισαν Καίσαρι, καὶ μετὰ τούτουσ Ἀρχέλαοσ τά τε κεφάλαια τῶν ἑαυτοῦ δικαίων γράψασ καὶ τὸν δακτύλιον τοῦ πατρὸσ καὶ τοὺσ λόγουσ εἰσπέμπει διὰ Πτολεμαίου.

προσκεψάμενοσ δὲ ὁ Καῖσαρ τὰ παρ’ ἀμφοῖν κατ’ ἰδίαν τό τε μέγεθοσ τῆσ βασιλείασ καὶ τὸ πλῆθοσ τῆσ προσόδου, πρὸσ οἷσ τὸν ἀριθμὸν τῆσ Ἡρώδου γενεᾶσ, προαναγνοὺσ δὲ καὶ τὰ παρὰ Οὐάρου καὶ Σαβίνου περὶ τούτων ἐπεσταλμένα, συνέδριον μὲν ἀθροίζει τῶν ἐν τέλει Ῥωμαίων, ἐν ᾧ καὶ τὸν ἐξ Ἀγρίππα καὶ Ιοὐλίασ τῆσ θυγατρὸσ θετὸν παῖδα Γάιον πρώτωσ ἐκάθισεν, ἀποδίδωσι δὲ λόγον αὐτοῖσ.

ἔτι δὲ τῷ δήμῳ πάντα κατανεύσασ ὅσων ὡσ παρὰ βασιλέωσ τυχεῖν ἠξίουν καὶ τοὺσ ἐπὶ μεγίσταισ αἰτίαισ παρὰ τοῦ πατρὸσ δεδεμένουσ λύσασ, νῦν ἥκει παρὰ τοῦ δεσπότου σκιὰν αἰτησόμενοσ βασιλείασ, ἧσ ἡρ́πασεν ἑαυτῷ τὸ σῶμα, καὶ ποιῶν οὐ τῶν πραγμάτων ἀλλὰ τῶν ὀνομάτων κύριον Καίσαρα.

προσωνείδιζεν δ’ ὡσ καὶ τὸ πένθοσ κατειρωνεύσατο τοῦ πατρόσ, μεθ’ ἡμέραν μὲν ἐπισχηματίζων τὸ πρόσωπον εἰσ λύπην, νύκτωρ δὲ μέχρισ κώμων μεθυσκόμενοσ, ἐν ᾧ καὶ τὴν ταραχὴν τοῦ πλήθουσ ἐκ τῆσ ἐπὶ τούτοισ ἀγανακτήσεωσ ἔλεγεν γεγονέναι.

καὶ τὸν ἀγῶνα τοῦ λόγου παντὸσ ἐναπηρείσατο τῷ πλήθει τῶν περὶ τὸν ναὸν φονευθέντων, οὓσ ἐληλυθέναι μὲν ἐφ’ ἑορτήν, παρὰ δὲ ταῖσ ἰδίαισ θυσίαισ ὠμῶσ ἀπεσφάχθαι·

καὶ τοσοῦτον ἐν τῷ ἱερῷ σεσωρεῦσθαι νεκρῶν πλῆθοσ, ὅσον οὐδ’ ἂν ἀλλόφυλοσ ἐσώρευσεν πόλεμοσ ἐπελθὼν ἀκήρυκτοσ. ταύτην μέντοι τὴν ὠμότητα προσκεψάμενον αὐτοῦ καὶ τὸν πατέρα μηδ’ ἐλπίδοσ αὐτόν ποτε ἀξιῶσαι βασιλικῆσ ἢ ὅτε χεῖρον τὴν ψυχὴν κάμνων τοῦ σώματοσ ἀκρατὴσ ἦν ὑγιαίνοντοσ λογισμοῦ καὶ οὐδ’ ὃν ἔγραφεν ἐν ταῖσ ἐπιδιαθήκαισ ᾔδει διάδοχον, καὶ ταῦτα μηδὲν τὸν ἐν ταῖσ διαθήκαισ μέμψασθαι δυνάμενοσ, ἃσ ἔγραψεν ὑγιαίνων μὲν τὸ σῶμα, καθαρὰν δὲ τὴν ψυχὴν ἔχων πάθουσ παντόσ.

εἰ μέντοι καὶ κυριωτέραν τὴν τοῦ κάμνοντοσ κρίσιν τιθείη τισ, ἀποκεχειροτονῆσθαι βασιλείασ Ἀρχέλαον ὑφ’ ἑαυτοῦ τοῖσ εἰσ αὐτὴν παρανομηθεῖσιν·

ποταπὸν γὰρ ἂν γενέσθαι λαβόντα τὴν ἀρχὴν παρὰ Καίσαροσ τὸν πρὶν λαβεῖν τοσούτουσ ἀνῃρηκότα; Πολλὰ τοιαῦτα διεξελθὼν Ἀντίπατροσ καὶ τοὺσ πλείστουσ τῶν συγγενῶν παραστησάμενοσ ἐφ’ ἑκάστῳ τῶν κατηγορημένων μάρτυρασ καταπαύει τὸν λόγον.

ἀνίσταται δὲ Νικόλαοσ ὑπὲρ Ἀρχελάου, καὶ τὸν μὲν ἐν τῷ ἱερῷ φόνον ἀναγκαῖον ἀπέφηνεν·

πολεμίουσ γὰρ γεγονέναι τοὺσ ἀνῃρημένουσ οὐ τῆσ βασιλείασ μόνον ἀλλὰ καὶ τοῦ δικάζοντοσ αὐτὴν Καίσαροσ. τῶν δ’ ἄλλων ἐγκλημάτων συμβούλουσ ἀπεδείκνυεν αὐτοὺσ τοὺσ κατηγόρουσ γεγονέναι.

τήν γε μὴν ἐπιδιαθήκην ἠξίου διὰ τοῦτο μάλιστα εἶναι κυρίαν, ὅτι βεβαιωτὴν ἐν αὐτῇ Καίσαρα καθίστατο τοῦ διαδόχου· ὁ γὰρ σωφρονῶν ὥστε τῷ δεσπότῃ τῶν ὅλων παραχωρεῖν τῆσ ἐξουσίασ οὐ δή που περὶ κληρονόμου κρίσιν ἐσφάλλετο, σωφρονῶν δ’ ᾑρεῖτο καὶ τὸν καθιστάμενον ὁ γινώσκων τὸν καθιστάντα.

Διεξελθόντοσ δὲ πάντα καὶ Νικολάου παρελθὼν Ἀρχέλαοσ προπίπτει τῶν Καίσαροσ γονάτων ἡσυχῆ.

κἀκεῖνοσ αὐτὸν μάλα φιλοφρόνωσ ἀναστήσασ ἐνέφηνεν μὲν ὡσ ἄξιοσ εἰή τῆσ πατρῴασ διαδοχῆσ, οὐ μήν τι βέβαιον ἀπεφήνατο. διαλύσασ δὲ τοὺσ συνέδρουσ ἐκείνησ τῆσ ἡμέρασ καθ’ ἑαυτὸν περὶ ὧν διήκουσεν ἐσκέπτετο, εἴτε χρὴ τῶν ἐν ταῖσ διαθήκαισ καταστῆσαί τινα διάδοχον, εἴτε καὶ πάσῃ τῇ γενεᾷ διανεῖμαι τὴν ἀρχήν·

ἐδόκει γὰρ ἐπικουρίασ τὸ πλῆθοσ τῶν προσώπων χρῄζειν. ἣν προϊδόμενοσ ὁ Οὐάροσ, ἀνέβη γὰρ μετὰ τὸν Ἀρχελάου πλοῦν εἰσ Ιἑροσόλυμα τοὺσ παρακινοῦντασ καθέξων, ἐπειδὴ πρόδηλον ἦν τὸ πλῆθοσ οὐκ ἠρεμῆσον, ἓν τῶν τριῶν ἀπὸ Συρίασ ταγμάτων, ὅπερ ἄγων ἧκεν, ἐν τῇ πόλει καταλείπει.

καὶ αὐτὸσ μὲν ὑπέστρεψεν εἰσ Ἀντιόχειαν, ἐπελθὼν δὲ ὁ Σαβῖνοσ ἀφορμὴν αὐτοῖσ παρέσχεν νεωτεροποιίασ·

τούσ τε γὰρ φρουροὺσ παραδιδόναι τὰσ ἄκρασ ἐβιάζετο καὶ πικρῶσ τὰ βασιλικὰ χρήματα διηρεύνα, πεποιθὼσ οὐ μόνον τοῖσ ὑπὸ Οὐάρου καταλειφθεῖσι στρατιώταισ, ἀλλὰ καὶ πλήθει δούλων ἰδίων, οὓσ ἅπαντασ ὁπλίσασ ὑπηρέταισ ἐχρῆτο τῆσ πλεονεξίασ. ἐνστάσησ δὲ τῆσ πεντηκοστῆσ, οὕτω καλοῦσίν τινα ἑορτὴν Ιοὐδαῖοι παρ’ ἑπτὰ γινομένην ἑβδομάδασ καὶ τὸν ἀριθμὸν τῶν ἡμερῶν προσηγορίαν ἔχουσαν, οὐχ ἡ συνήθησ θρησκεία συνήγαγεν τὸν δῆμον, ἀλλ’ ἡ ἀγανάκτησισ.

συνέδραμεν γοῦν πλῆθοσ ἄπειρον ἔκ τε τῆσ Γαλιλαίασ καὶ ἐκ τῆσ Ἰδουμαίασ Ιἑριχοῦντόσ τε καὶ τῆσ ὑπὲρ Ιὀρδάνην Περαίασ, ὑπερεῖχεν δὲ πλήθει καὶ προθυμίαισ ἀνδρῶν ὁ γνήσιοσ ἐξ αὐτῆσ Ιοὐδαίασ λαόσ.

διανείμαντεσ δὲ σφᾶσ αὐτοὺσ εἰσ τρία μέρη τριχῆ στρατοπεδεύονται, πρόσ τε τῷ βορείῳ τοῦ ἱεροῦ κλίματι καὶ πρὸσ τῷ μεσημβρινῷ κατὰ τὸν ἱππόδρομον, ἡ δὲ τρίτη μοῖρα πρὸσ τοῖσ βασιλείοισ κατὰ δύσιν.

περικαθεζόμενοι δὲ πανταχόθεν τοὺσ Ῥωμαίουσ ἐπολιόρκουν. Ὁ δὲ Σαβῖνοσ πρόσ τε τὸ πλῆθοσ αὐτῶν ὑποδείσασ καὶ τὰ φρονήματα συνεχεῖσ μὲν ἀγγέλουσ ἔπεμπεν πρὸσ Οὐάρον ἐπαμύνειν ἐν τάχει δεόμενοσ ὡσ εἰ βραδύνοι κατακοπησομένου τοῦ τάγματοσ·

αὐτὸσ δὲ ἐπὶ τὸν ὑψηλότατον τοῦ φρουρίου πύργον ἀναβάσ, ὃσ ἐκαλεῖτο Φασάηλοσ ἐπώνυμον ἔχων ἀδελφὸν Ἡρώδου διαφθαρέντα ὑπὸ Πάρθων, ἐντεῦθεν κατέσειεν τοῖσ ἐν τῷ τάγματι στρατιώταισ ἐπιχειρεῖν τοῖσ πολεμίοισ·

δι’ ἔκπληξιν γὰρ οὐδ’ εἰσ τοὺσ σφετέρουσ καταβαίνειν ἐθάρρει. παραπεισθέντεσ δὲ οἱ στρατιῶται προπηδῶσιν εἰσ τὸ ἱερὸν καὶ μάχην καρτερὰν τοῖσ Ιοὐδαίοισ συνάπτουσιν, ἐν ᾗ μέχρι μὲν οὐδεὶσ καθύπερθεν ἐπήμυνεν περιῆσαν ἐμπειρίᾳ πολέμου τῶν ἀπείρων·

ἐπεὶ δὲ πολλοὶ Ιοὐδαίων ἀναβάντεσ ἐπὶ τὰσ στοὰσ κατὰ κεφαλῆσ αὐτῶν ἠφίεσαν τὰ βέλη, συνετρίβοντο πολλοὶ καὶ οὔτε τοὺσ ἄνωθεν βάλλοντασ ἀμύνεσθαι ῥᾴδιον ἦν οὔτε τοὺσ συστάδην μαχομένουσ ὑπομένειν.

Καταπονούμενοι μὲν πρὸσ ἀμφοτέρων ὑποπιμπρᾶσιν τὰσ στοάσ, ἔργα θαυμάσια μεγέθουσ τε καὶ πολυτελείασ ἕνεκεν·

οἱ δ’ ἐπ’ αὐτῶν ἐξαίφνησ ὑπὸ τῆσ φλογὸσ περισχεθέντεσ πολλοὶ μὲν ἐν αὐτῇ διεφθάρησαν, πολλοὶ δὲ ὑπὸ τῶν πολεμίων πηδῶντεσ εἰσ αὐτούσ, τινὲσ δ’ εἰσ τοὐπίσω κατὰ τοῦ τείχουσ ἐκρημνίζοντο, ἔνιοι δ’ ὑπ’ ἀμηχανίασ τοῖσ ἰδίοισ ξίφεσιν τὸ πῦρ ἔφθανον· ὅσοι δὲ καθερπύσαντεσ ἀπὸ τῶν τειχῶν ᾖξαν εἰσ τοὺσ Ῥωμαίουσ εὐμεταχείριστοι διὰ τὴν ἔκπληξιν ἦσαν.

καὶ τῶν μὲν ἀπολωλότων, τῶν δ’ ὑπὸ τοῦ δέουσ σκεδασθέντων ἐρήμῳ τῷ τοῦ θεοῦ θησαυρῷ προσπεσόντεσ οἱ στρατιῶται περὶ τετρακόσια τάλαντα διήρπασαν, ὧν ὅσα μὴ διεκλάπη Σαβῖνοσ ἤθροισεν. Ιοὐδαίουσ δὲ ἥ τε τῶν ἔργων καὶ ἀνδρῶν φθορὰ πολὺ πλείουσ καὶ μαχιμωτέρουσ ἐπισυνέστησεν Ῥωμαίοισ καὶ περισχόντεσ τὰ βασίλεια πάντασ ἠπείλουν διαφθείρειν, εἰ μὴ θᾶττον ἀπίοιεν·

ὑπισχνοῦντο γὰρ ἄδειαν τῷ Σαβίνῳ βουλομένῳ μετὰ τοῦ τάγματοσ ἐξιέναι. συνελάμβανον δ’ αὐτοῖσ οἱ πλείουσ τῶν βασιλικῶν αὐτομολήσαντεσ.

τὸ μέντοι πολεμικώτατον μέροσ, Σεβαστηνοὶ τρισχίλιοι Ῥοῦφόσ τε καὶ Γρᾶτοσ ἐπὶ τούτοισ, ὁ μὲν τοὺσ πεζοὺσ τῶν βασιλικῶν ὑπ’ αὐτὸν ἔχων, Ῥοῦφοσ δὲ τοὺσ ἱππεῖσ, ὢν ἑκάτεροσ καὶ χωρὶσ ὑπηκόου δυνάμεωσ δι’ ἀλκὴν καὶ σύνεσιν πολέμου ῥοπή, προσέθεντο Ῥωμαίοισ. Ιοὐδαῖοι μὲν οὖν ἐνέκειντο τῇ πολιορκίᾳ τῶν τειχῶν ἅμα πειρώμενοι τοῦ φρουρίου καὶ τοῖσ περὶ τὸν Σαβῖνον ἐμβοῶντεσ ἀπιέναι μηδ’ ἐμποδὼν αὐτοῖσ γενέσθαι διὰ χρόνου πολλοῦ κομιζομένοισ τὴν πάτριον αὐτονομίαν.

Σαβίνῳ δ’ ἀγαπητὸν μὲν ἦν ὑπεξελθεῖν, ἠπίστει δὲ ταῖσ ὑποσχέσεσιν καὶ τὸ πρᾷον αὐτῶν δέλεαρ εἰσ ἐνέδραν ὑπώπτευεν·

ἅμα δὲ καὶ τὴν ἀπὸ Οὐάρου βοήθειαν ἐλπίζων διέτριβεν τὴν πολιορκίαν. Ἐν δὲ τούτῳ καὶ τὰ κατὰ τὴν χώραν πολλαχόθεν ἐταράσσετο, καὶ συχνοὺσ βασιλειᾶν ὁ καιρὸσ ἀνέπειθεν.

κατὰ μέν γε τὴν Ἰδουμαίαν δισχίλιοι τῶν ὑπὸ Ἡρώδῃ πάλαι στρατευσαμένων συστάντεσ ἔνοπλοι διεμάχοντο τοῖσ βασιλικοῖσ, οἷσ Ἀχίαβοσ ἀνεψιὸσ βασιλέωσ ἀπὸ τῶν ἐρυμνοτάτων χωρίων ἐπολέμει ὑποφεύγων τὴν ἐν τοῖσ πεδίοισ συμπλοκήν· ἐν δὲ Σεπφώρει τῆσ Γαλιλαίασ Ιοὔδασ υἱὸσ Ἐζεκία τοῦ κατατρέχοντόσ ποτε τὴν χώραν ἀρχιλῃστοῦ καὶ χειρωθέντοσ ὑφ’ Ἡρώδου βασιλέωσ συστήσασ πλῆθοσ οὐκ ὀλίγον ἀναρρήγνυσιν τὰσ βασιλικὰσ ὁπλοθήκασ καὶ τοὺσ περὶ αὐτὸν ὁπλίσασ τοῖσ τὴν δυναστείαν ζηλοῦσιν ἐπεχείρει.

Κατὰ δὲ τὴν Περαίαν Σίμων τισ τῶν βασιλικῶν δούλων εὐμορφίᾳ σώματοσ καὶ μεγέθει πεποιθὼσ περιτίθησιν μὲν ἑαυτῷ διάδημα, περιιὼν δὲ μεθ’ ὧν συνήθροισεν λῃστῶν τά τε ἐν Ιἑριχοῖ βασίλεια καταπίμπρησιν καὶ πολλὰσ ἑτέρασ τῶν πολυτελῶν ἐπαύλεισ, ἁρπαγὰσ ῥᾳδίωσ ἐκ τοῦ πυρὸσ αὑτῷ ποριζόμενοσ.

κἂν ἔφθη πᾶσαν οἴκησιν εὐπρεπῆ καταφλέξασ, εἰ μὴ Γρᾶτοσ ὁ τῶν βασιλικῶν πεζῶν ἡγεμὼν τούσ τε Τραχωνίτασ τοξότασ καὶ τὸ μαχιμώτατον τῶν Σεβαστηνῶν ἀναλαβὼν ὑπαντιάζει τὸν ἄνδρα.

τῶν μὲν οὖν Περαίων συχνοὶ διεφθάρησαν ἐν τῇ μάχῃ, τὸν Σίμωνα δ’ αὐτὸν ἀναφεύγοντα δι’ ὀρθίου φάραγγοσ ὁ Γρᾶτοσ ὑποτέμνεται καὶ φεύγοντοσ ἐκ πλαγίου τὸν αὐχένα πλήξασ ἀπέρραξε.

κατεφλέγη δὲ καὶ τὰ πλησίον Ιὀρδάνου βασίλεια κατὰ βηθαραμινενθα συστάντων ἑτέρων τινῶν ἐκ τῆσ Περαίασ. Τότε καὶ ποιμήν τισ ἀντιποιηθῆναι βασιλείασ ἐτόλμησεν·

Ἀθρογγαῖοσ ἐκαλεῖτο, προυξένει δ’ αὐτῷ τὴν ἐλπίδα σώματοσ ἰσχὺσ καὶ ψυχὴ θανάτου καταφρονοῦσα, πρὸσ δὲ τούτοισ ἀδελφοὶ τέσσαρεσ ὅμοιοι. τούτων ἑκάστῳ λόχον ὑποζεύξασ ἔνοπλον ὥσπερ στρατηγοῖσ ἐχρῆτο καὶ σατράπαισ ἐπὶ τὰσ καταδρομάσ, αὐτὸσ δὲ καθάπερ βασιλεὺσ τῶν σεμνοτέρων ἥπτετο πραγμάτων.

τότε μὲν οὖν ἑαυτῷ περιτίθησιν διάδημα, διέμεινεν δ’ ὕστερον οὐκ ὀλίγον χρόνον τὴν χώραν κατατρέχων σὺν τοῖσ ἀδελφοῖσ·

καὶ τὸ κτείνειν αὐτοῖσ προηγούμενον ἦν Ῥωμαίουσ τε καὶ τοὺσ βασιλικούσ, διέφευγεν δὲ οὐδὲ Ιοὐδαίων εἴ τισ εἰσ χεῖρασ ἔλθοι φέρων κέρδοσ. ἐτόλμησαν δέ ποτε Ῥωμαίων λόχον ἄθρουν περισχεῖν κατ’ Ἀμμαοῦντα·

σῖτα δ’ οὗτοι καὶ ὅπλα διεκόμιζον τῷ τάγματι. τὸν μὲν οὖν ἑκατοντάρχην αὐτῶν Ἄρειον καὶ τεσσαράκοντα τοὺσ γενναιοτάτουσ κατηκόντισαν, οἱ δὲ λοιποὶ κινδυνεύοντεσ ταὐτὸ παθεῖν Γράτου σὺν τοῖσ Σεβαστηνοῖσ ἐπιβοηθήσαντοσ ἐξέφυγον. πολλὰ τοιαῦτα τοὺσ ἐπιχωρίουσ καὶ τοὺσ ἀλλοφύλουσ παρ’ ὅλον τὸν πόλεμον ἐργασάμενοι μετὰ χρόνον οἱ μὲν τρεῖσ ἐχειρώθησαν, ὑπ’ Ἀρχελάου μὲν ὁ πρεσβύτατοσ, οἱ δ’ ἑξῆσ δύο Γράτῳ καὶ Πτολεμαίῳ περιπεσόντεσ·

ὁ δὲ τέταρτοσ Ἀρχελάῳ προσεχώρησεν κατὰ δεξιάν. τοῦτο μὲν δὴ τὸ τέλοσ ὕστερον αὐτοὺσ ἐξεδέχετο, τότε δὲ λῃστρικοῦ πολέμου τὴν Ιοὐδαίαν πᾶσαν ἐνεπίμπλασαν.

Οὐάρῳ δὲ δεξαμένῳ τὰ παρὰ Σαβίνου καὶ τῶν ἡγεμόνων γράμματα δεῖσαί τε περὶ τοῦ τάγματοσ ὅλου παρέστη καὶ σπεύδειν ἐπὶ τὴν βοήθειαν.

ἀναλαβὼν δὴ τὰ λοιπὰ δύο τάγματα καὶ τὰσ σὺν αὐτοῖσ τέσσαρασ ἴλασ ἱππέων ἐπὶ Πτολεμαί̈δοσ ᾔει, προστάξασ ἐκεῖ καὶ τοὺσ παρὰ τῶν βασιλέων καὶ δυναστῶν ἐπικούρουσ συνελθεῖν·

προσέλαβεν δὲ καὶ παρὰ Βηρυτίων διερχόμενοσ τὴν πόλιν χιλίουσ καὶ πεντακοσίουσ ὁπλίτασ. ἐπεὶ δ’ εἰσ τὴν Πτολεμαί̈δα τό τε ἄλλο συμμαχικὸν πλῆθοσ αὐτῷ παρῆν καὶ κατὰ τὸ πρὸσ Ἡρώδην ἔχθοσ Ἀρέτασ ὁ Ἄραψ οὐκ ὀλίγην ἄγων δύναμιν ἱππικήν τε καὶ πεζικήν, μέροσ τῆσ στρατιᾶσ εὐθέωσ ἔπεμπεν εἰσ τὴν Γαλιλαίαν γειτνιῶσαν τῇ Πτολεμαί̈δι καὶ Γάιον ἡγεμόνα τῶν αὐτοῦ φίλων, ὃσ τούσ τε ὑπαντιάσαντασ τρέπεται καὶ Σέπφωριν πόλιν ἑλὼν αὐτὴν μὲν ἐμπίπρησι, τοὺσ δ’ ἐνοικοῦντασ ἀνδραποδίζεται.

μετὰ δὲ τῆσ ὅλησ δυνάμεωσ αὐτὸσ Οὐάροσ εἰσ Σαμάρειαν ἐλάσασ τῆσ μὲν πόλεωσ ἀπέσχετο μηδὲν ἐν τοῖσ τῶν ἄλλων θορύβοισ παρακεκινηκυῖαν εὑρών, αὐλίζεται δὲ περί τινα κώμην Ἀροῦν καλουμένην·

κτῆμα δὲ ἦν Πτολεμαίου καὶ διὰ τοῦτο ὑπὸ τῶν Ἀράβων διηρπάσθη μηνιόντων καὶ τοῖσ Ἡρώδου φίλοισ. ἔνθεν εἰσ Σαπφὼ πρόεισιν κώμην ἑτέραν ἐρυμνήν, ἣν ὁμοίωσ διήρπασαν τάσ τε προσόρουσ πάσασ ὅσαισ ἐπετύγχανον.

πυρὸσ δὲ καὶ φόνου πεπλήρωτο πάντα καὶ πρὸσ τὰσ ἁρπαγὰσ τῶν Ἀράβων οὐδὲν ἀντεῖχεν. κατεφλέγη δὲ καὶ Ἀμμαοῦσ φυγόντων τῶν οἰκητόρων, Οὐάρου δι’ ὀργὴν τῶν περὶ Ἄρειον ἀποσφαγέντων κελεύσαντοσ.

Ἐνθένδε εἰσ Ιἑροσόλυμα προελθὼν ὀφθείσ τε μόνον μετὰ τῆσ δυνάμεωσ τὰ στρατόπεδα τῶν Ιοὐδαίων διεσκέδασεν.

καὶ οἱ μὲν ᾤχοντο φυγόντεσ ἀνὰ τὴν χώραν· δεξάμενοι δὲ αὐτὸν οἱ κατὰ τὴν πόλιν ἀπεσκευάζοντο τὰσ αἰτίασ τῆσ ἀποστάσεωσ, αὐτοὶ μὲν οὐδὲν παρακινῆσαι λέγοντεσ, διὰ δὲ τὴν ἑορτὴν ἀναγκαίωσ δεξάμενοι τὸ πλῆθοσ συμπολιορκηθῆναι μᾶλλον Ῥωμαίοισ ἢ συμπολεμῆσαι τοῖσ ἀποστᾶσιν.

προϋπηντήκεισαν δὲ αὐτῷ Ιὤσηποσ ὁ ἀνεψιὸσ Ἀρχελάου καὶ σὺν Γράτῳ Ῥοῦφοσ, ἄγοντεσ ἅμα τῷ βασιλικῷ στρατῷ καὶ τοὺσ Σεβαστηνούσ, οἵ τε ἀπὸ τοῦ Ῥωμαϊκοῦ τάγματοσ τὸν συνήθη τρόπον κεκοσμημένοι·

Σαβῖνοσ μὲν γὰρ οὐδ’ εἰσ ὄψιν ὑπομείνασ ἐλθεῖν Οὐάρῳ προεξῆλθεν τῆσ πόλεωσ ἐπὶ θάλασσαν. Οὐάροσ δὲ κατὰ μοῖραν τῆσ στρατιᾶσ ἐπὶ τοὺσ αἰτίουσ τοῦ κινήματοσ ἔπεμψεν περὶ τὴν χώραν, καὶ πολλῶν ἀγομένων τοὺσ μὲν ἧττον θορυβώδεισ φανέντασ ἐφρούρει, τοὺσ δὲ αἰτιωτάτουσ ἀνεσταύρωσεν περὶ δισχιλίουσ.

Ἠγγέλθη δ’ αὐτῷ κατὰ τὴν Ἰδουμαίαν ἔτι συμμένειν μυρίουσ ὁπλίτασ.

ὁ δὲ τοὺσ μὲν Ἄραβασ εὑρὼν οὐ συμμάχων ἦθοσ ἔχοντασ, ἀλλ’ ἰδίῳ πάθει στρατευομένουσ καὶ πέρα τῆσ ἑαυτοῦ προαιρέσεωσ τὴν χώραν κακοῦντασ ἔχθει τῷ πρὸσ Ἡρώδην ἀποπέμπεται, μετὰ δὲ τῶν ἰδίων ταγμάτων ἐπὶ τοὺσ ἀφεστῶτασ ἠπείγετο. κἀκεῖνοι πρὶν εἰσ χεῖρασ ἐλθεῖν Ἀχιάβου συμβουλεύσαντοσ σφᾶσ αὐτοὺσ παρέδοσαν, Οὐάροσ δὲ τῷ πλήθει μὲν ἠφίει τὰσ αἰτίασ, τοὺσ δὲ ἡγεμόνασ ἐξετασθησομένουσ ἔπεμπεν ἐπὶ Καίσαρα.

Καῖσαρ δὲ τοῖσ μὲν ἄλλοισ συνέγνω, τινὰσ δὲ τῶν τοῦ βασιλέωσ συγγενῶν, ἦσαν γὰρ ἐν αὐτοῖσ ἔνιοι προσήκοντεσ Ἡρώδῃ κατὰ γένοσ, κολάσαι προσέταξεν, ὅτι κατ’ οἰκείου βασιλέωσ ἐστρατεύσαντο.

Οὐάροσ μὲν οὖν τοῦτον τὸν τρόπον καταστησάμενοσ τὰ ἐν Ιἑροσολύμοισ καὶ φρουρὰν καταλιπὼν τὸ καὶ πρότερον τάγμα εἰσ Ἀντιόχειαν ἐπάνεισιν.

Ἀρχελάῳ δ’ ἐπὶ Ῥώμησ πάλιν ἄλλη συνίσταται δίκη πρὸσ Ιοὐδαίουσ, οἳ πρὸ τῆσ ἀποστάσεωσ ἐπιτρέψαντοσ Οὐάρου πρέσβεισ ἐξεληλύθεσαν περὶ τῆσ τοῦ ἔθνουσ αὐτονομίασ·

ἦσαν δὲ πεντήκοντα μὲν οἱ παρόντεσ, συμπαρίσταντο δὲ αὐτοῖσ τῶν ἐπὶ Ῥώμησ Ιοὐδαίων ὑπὲρ ὀκτακισχιλίουσ. σὺν δὲ τοῖσ φίλοισ ἄντικρυσ Ἀρχέλαοσ, τῶν δὲ τούτου συγγενῶν οἱ φίλοι παρ’ οὐδετέροισ, συμπαρίστασθαι μὲν Ἀρχελάῳ διὰ μῖσοσ καὶ φθόνον οὐχ ὑπομένοντεσ, ὀφθῆναι δὲ μετὰ τῶν κατηγόρων ὑπὸ Καίσαροσ αἰδούμενοι.

τούτοισ παρῆν καὶ Φίλιπποσ ἀδελφὸσ Ἀρχελάου, προπεμφθεὶσ κατ’ εὔνοιαν ὑπὸ Οὐάρου δυοῖν ἕνεκα, Ἀρχελάῳ τε συναγωνίσασθαι, κἂν διανέμῃ τὸν Ἡρώδου Καῖσαρ οἶκον πᾶσι τοῖσ ἐγγόνοισ, κλήρου τινὸσ ἀξιωθῆναι.

Ἐπιτραπὲν δὲ λέγειν τοῖσ κατηγόροισ τὰσ Ἡρώδου παρανομίασ πρῶτον διεξῄεσαν, οὐ βασιλέα λέγοντεσ ἀλλὰ τῶν πώποτε τυραννησάντων ὠμότατον ἐνηνοχέναι τύραννον·

πλείστων γοῦν ἀνῃρημένων ὑπ’ αὐτοῦ τοιαῦτα πεπονθέναι τοὺσ καταλειφθέντασ, ὥστε μακαρίζεσθαι τοὺσ ἀπολωλότασ· βεβασανικέναι γὰρ οὐ μόνον τὰ σώματα τῶν ὑποτεταγμένων ἀλλὰ καὶ τὰσ πόλεισ·

τὰσ μὲν γὰρ ἰδίασ λελωβῆσθαι, τὰσ δὲ τῶν ἀλλοφύλων κεκοσμηκέναι καὶ τὸ τῆσ Ιοὐδαίασ αἷμα κεχαρίσθαι τοῖσ ἔξωθεν δήμοισ. ἀντὶ δὲ τῆσ παλαιᾶσ εὐδαιμονίασ καὶ τῶν πατρίων νόμων πενίασ τὸ ἔθνοσ καὶ παρανομίασ ἐσχάτησ πεπληρωκέναι, καθόλου δὲ πλείουσ ὑπομεμενηκέναι τὰσ ἐξ Ἡρώδου συμφορὰσ ἐν ὀλίγοισ ἔτεσιν Ιοὐδαίουσ ὧν ἐν παντὶ τῷ χρόνῳ μετὰ τὴν ἐκ Βαβυλῶνοσ ἀναχώρησιν ἔπαθον οἱ πρόγονοι Ξέρξου βασιλεύοντοσ ἀπαναστάντεσ.

εἰσ τοσοῦτον μέντοι μετριότητοσ καὶ τοῦ δυστυχεῖν ἔθουσ προελθεῖν, ὥστε ὑπομεῖναι τῆσ πικρᾶσ δουλείασ καὶ διαδοχὴν αὐθαίρετον·

Ἀρχέλαον γοῦν τὸν τηλικούτου τυράννου παῖδα μετὰ τὴν τοῦ πατρὸσ τελευτὴν βασιλέα τε προσειπεῖν ἑτοίμωσ καὶ συμπενθῆσαι τὸν Ἡρώδου θάνατον αὐτῷ καὶ συνεύξασθαι περὶ τῆσ διαδοχῆσ.

τὸν δ’ ὥσπερ ἀγωνιάσαντα, μὴ νόθοσ υἱὸσ εἶναι δόξειεν Ἡρώδου, προοιμιάσασθαι τὴν βασιλείαν τρισχιλίων πολιτῶν φόνῳ, καὶ τοσαῦτα μὲν παρεστακέναι θύματα περὶ τῆσ ἀρχῆσ τῷ θεῷ, τοσούτοισ δ’ ἐμπεπληκέναι νεκροῖσ τὸ ἱερὸν ἐν ἑορτῇ.

τοὺσ μέντοι περιλειφθέντασ ἐκ τοσούτων κακῶν εἰκότωσ ἐπεστράφθαι ποτὲ ἤδη πρὸσ τὰσ συμφορὰσ καὶ πολέμου νόμῳ τὰσ πληγὰσ ἐθέλειν κατὰ πρόσωπον δέχεσθαι, δεῖσθαι δὲ Ῥωμαίων ἐλεῆσαι τά τε τῆσ Ιοὐδαίασ λείψανα καὶ μὴ τὸ περισσὸν αὐτῆσ ὑπορρῖψαι τοῖσ ὠμῶσ σπαράττουσιν, συνάψαντασ δὲ τῇ Συρίᾳ τὴν χώραν αὐτῶν διοικεῖν ἐπ’ ἰδίοισ ἡγεμόσιν·

ἐπιδείξεσθαι γάρ, ὡσ οἱ νῦν στασιώδεισ διαβαλλόμενοι καὶ πολεμικοὶ φέρειν οἴδασιν μετρίουσ ἡγεμόνασ.

Ιοὐδαῖοι μὲν οὖν ἐκ τῆσ κατηγορίασ κατέληξαν εἰσ τοιαύτην ἀξίωσιν, ἀναστὰσ δὲ Νικόλαοσ ἀπελύσατο μὲν τὰσ εἰσ τοὺσ βασιλεῖσ αἰτίασ, κατηγόρει δὲ τοῦ ἔθνουσ τό τε δύσαρκτον καὶ τὸ δυσπειθὲσ φύσει πρὸσ τοὺσ βασιλεῖσ.

συνδιέβαλλε δὲ καὶ τοὺσ Ἀρχελάου συγγενεῖσ, ὅσοι πρὸσ τοὺσ κατηγόρουσ ἀφεστήκεσαν. εἰ ἄξιον ἑαυτὸν παράσχοι, τὸ δὲ λοιπὸν ἥμισυ διελὼν εἰσ δύο τετραρχίασ δυσὶν ἑτέροισ παισὶν Ἡρώδου δίδωσιν, τὴν μὲν Φιλίππῳ, τὴν δὲ Ἀντίπᾳ τῷ πρὸσ Ἀρχέλαον ἀμφισβητοῦντι περὶ τῆσ βασιλείασ.

ἐγένετο δὲ ὑπὸ τούτῳ μὲν ἥ τε Περαία καὶ Γαλιλαία, πρόσοδοσ διακόσια τάλαντα, Βατανέα δὲ καὶ Τράχων Αὐρανῖτίσ τε καὶ μέρη τινὰ τοῦ Ζήνωνοσ οἴκου τὰ περὶ ἰννάνω, πρόσοδον ἔχοντα ταλάντων ἑκατόν, ὑπὸ Φιλίππῳ τέτακτο.

τῆσ Ἀρχελάου δ’ ἐθναρχίασ Ἰδουμαία τε καὶ Ιοὐδαία πᾶσα καὶ Σαμαρεῖτισ ἦν κεκουφισμένη τετάρτῳ μέρει τῶν φόρων εἰσ τιμὴν τοῦ μὴ μετὰ τῶν ἄλλων ἀποστῆναι.

πόλεισ δ’ ὑπηκόουσ παρέλαβεν Στράτωνοσ πύργον καὶ Σεβαστὴν καὶ Ιὄππην καὶ Ιἑροσόλυμα·

τὰσ γὰρ Ἑλληνίδασ Γάζαν καὶ Γάδαρα καὶ Ἵππον ἀποτεμόμενοσ τῆσ βασιλείασ προσέθηκεν Συρίᾳ. πρόσοδοσ ἦν τῆσ Ἀρχελάῳ δοθείσησ χώρασ τετρακοσίων ταλάντων. Σαλώμη δὲ πρὸσ οἷσ ὁ βασιλεὺσ ἐν ταῖσ διαθήκαισ κατέλιπεν Ιἀμνείασ τε καὶ Ἀζώτου καὶ Φασαηλίδοσ ἀποδείκνυται δεσπότισ, χαρίζεται δ’ αὐτῇ Καῖσαρ καὶ τὰ ἐν Ἀσκάλωνι βασίλεια·

συνήγετο δ’ ἐκ πάντων ἑξήκοντα προσόδου τάλαντα· τὸν δὲ οἶκον αὐτῆσ ὑπὸ τὴν Ἀρχελάου τοπαρχίαν ἔταξεν. τῆσ δ’ ἄλλησ Ἡρώδου γενεᾶσ ἕκαστοσ τὸ καταλειφθὲν ἐν ταῖσ διαθήκαισ ἐκομίζετο.

δυσὶ δ’ αὐτοῦ θυγατράσι παρθένοισ Καῖσαρ ἔξωθεν χαρίζεται πεντήκοντα μυριάδασ ἀργυρίου καὶ συνῴκισεν αὐτὰσ τοῖσ Φερώρα παισίν. μετὰ δὲ τὸν οἶκον ἐπιδιένειμεν αὐτοῖσ τὴν ἑαυτῷ καταλειφθεῖσαν ὑφ’ Ἡρώδου δωρεὰν οὖσαν χιλίων ταλάντων, εὐτελῆ τινα τῶν κειμηλίων εἰσ τὴν τοῦ κατοιχομένου τιμὴν ἐξελόμενοσ.

Κἀν τούτῳ νεανίασ τισ Ιοὐδαῖοσ μὲν τὸ γένοσ, τραφεὶσ δὲ ἐν Σιδῶνι παρά τῳ τῶν Ῥωμαίων ἀπελευθέρῳ, δι’ ὁμοιότητα μορφῆσ ψευδόμενοσ ἑαυτὸν Ἀλέξανδρον τὸν ἀναιρεθέντα ὑφ’ Ἡρώδου κατ’ ἐλπίδα τοῦ λήσειν ἧκεν εἰσ Ῥώμην.

συνεργὸσ δ’ ἦν τισ ὁμόφυλοσ αὐτῷ πάντα τὰ κατὰ τὴν βασιλείαν ἐπιστάμενοσ, ὑφ’ οὗ διδαχθεὶσ ἔλεγεν, ὡσ οἱ πεμφθέντεσ ἐπὶ τὴν ἀναίρεσιν αὐτοῦ τε καὶ Ἀριστοβούλου δι’ οἶκτον ἐκκλέψειαν αὐτοὺσ ὁμοίων ὑποβολῇ σωμάτων.

τούτοισ γοῦν τοὺσ ἐν Κρήτῃ Ιοὐδαίουσ ἐξαπατήσασ καὶ λαμπρῶσ ἐφοδιασθεὶσ διέπλευσεν εἰσ Μῆλον·

ἔνθα συναγείρασ πολλῷ πλέον δι’ ὑπερβολὴν ἀξιοπιστίασ ἀνέπεισεν καὶ τοὺσ ἰδιοξένουσ εἰσ Ῥώμην αὐτῷ συνεκπλεῦσαι. καταχθεὶσ δὲ εἰσ Δικαιάρχειαν δῶρά τε παμπληθῆ παρὰ τῶν ἐκεῖ Ιοὐδαίων λαμβάνει καὶ καθάπερ βασιλεὺσ ὑπὸ τῶν πατρῴων προεπέμφθη φίλων.

προεληλύθει δ’ εἰσ τοσοῦτον πίστεωσ τὸ τῆσ μορφῆσ ὅμοιον, ὥστε τοὺσ ἑωρακότασ Ἀλέξανδρον καὶ σαφῶσ ἐπισταμένουσ διόμνυσθαι τοῦτον εἶναι. τό γε μὴν Ιοὐδαϊκὸν ἐν τῇ Ῥώμῃ ἅπαν ἐξεχύθη πρὸσ τὴν θέαν αὐτοῦ, καὶ πλῆθοσ ἄπειρον ἦν περὶ τοὺσ στενωπούσ, δι’ ὧν ἐκομίζετο·

καὶ γὰρ προῆλθον εἰσ τοσοῦτον φρενοβλαβείασ οἱ Μήλιοι, ὥστε φορείῳ τε αὐτὸν κομίζειν καὶ θεραπείαν βασιλικὴν ἰδίοισ παρασχεῖν ἀναλώμασιν. Καῖσαρ δὲ γινώσκων [ἀκριβῶσ] τοὺσ Ἀλεξάνδρου χαρακτῆρασ, κατηγόρητο γὰρ ὑφ’ Ἡρώδου παρ’ αὐτῷ, συνεώρα μὲν καὶ πρὶν ἰδεῖν τὸν ἄνθρωπον τὴν τῆσ ὁμοιότητοσ ἀπάτην, διδοὺσ δέ τι καὶ πίστεωσ ταῖσ ἱλαρωτέραισ ἐλπίσιν Κέλαδόν τινα πέμπει τῶν σαφῶσ ἐπισταμένων Ἀλέξανδρον, κελεύσασ ἀγαγεῖν αὐτῷ τὸν νεανίσκον.

ὁ δὲ ὡσ εἶδεν, ἐτεκμήρατο μὲν τάχιστα καὶ τὰσ διαφορὰσ τοῦ προσώπου τό τε ὅλον σῶμα σκληρότερόν τε καὶ δουλοφανὲσ καταμαθὼν ἐνόησεν πᾶν τὸ σύνταγμα, πάνυ δὲ αὐτὸν παρώξυνεν ἡ τόλμα τῶν παρ’ αὐτοῦ λεγομένων·

τοῖσ γὰρ πυνθανομένοισ περὶ Ἀριστοβούλου σώζεσθαι μὲν κἀκεῖνον ἔλεγεν, ἀπολελεῖφθαι δὲ ἐπίτηδεσ ἐν Κύπρῳ τὰσ ἐπιβουλὰσ φυλασσόμενον·

ἧττον γὰρ ἐπιχειρεῖσθαι διεζευγμένουσ. ἀπολαβόμενοσ οὖν αὐτὸν κατ’ ἰδίαν "μισθόν, ἔφη, παρὰ Καίσαροσ ἔχεισ τὸ ζῆν τοῦ μηνῦσαι τὸν ἀναπείσαντά σε πλανᾶσθαι τηλικαῦτα.

" κἀκεῖνοσ αὐτῷ δηλώσειν εἰπὼν ἕπεται πρὸσ Καίσαρα καὶ τὸν Ιοὐδαῖον ἐνδείκνυται καταχρησάμενον αὐτοῦ τῇ ὁμοιότητι πρὸσ ἐργασίαν· τοσαῦτα γὰρ εἰληφέναι δῶρα καθ’ ἑκάστην πόλιν ὅσα ζῶν Ἀλέξανδροσ οὐκ ἔλαβεν. γελάσασ δὲ Καῖσαρ ἐπὶ τούτοισ τὸν μὲν ψευδαλέξανδρον δι’ εὐεξίαν σώματοσ ἐγκατέταξεν τοῖσ ἐρέταισ, τὸν ἀναπείσαντα δὲ ἐκέλευσεν ἀναιρεθῆναι·

Μηλίοισ δ’ ἤρκεσεν ἐπιτίμιον τῆσ ἀνοίασ τὰ ἀναλώματα. Παραλαβὼν δὲ τὴν ἐθναρχίαν Ἀρχέλαοσ καὶ κατὰ μνήμην τῶν πάλαι διαφορῶν οὐ μόνον Ιοὐδαίοισ ἀλλὰ καὶ Σαμαρεῦσι χρησάμενοσ ὠμῶσ, πρεσβευσαμένων ἑκατέρων κατ’ αὐτοῦ πρὸσ Καίσαρα ἔτει τῆσ ἀρχῆσ ἐνάτῳ φυγαδεύεται μὲν αὐτὸσ εἰσ Βίενναν πόλιν τῆσ Γαλλίασ, ἡ οὐσία δ’ αὐτοῦ τοῖσ Καίσαροσ θησαυροῖσ ἐγκατατάσσεται.

πρὶν κληθῆναι δ’ αὐτὸν ὑπὸ τοῦ Καίσαροσ ὄναρ ἰδεῖν φασιν τοιόνδε·

ἔδοξεν ὁρᾶν στάχυσ ἐννέα πλήρεισ καὶ μεγάλουσ ὑπὸ βοῶν καταβιβρωσκομένουσ. μεταπεμψάμενοσ δὲ τοὺσ μάντεισ καὶ τῶν Χαλδαίων τινὰσ ἐπυνθάνετο, τί σημαίνειν δοκοῖεν. ἄλλων δ’ ἄλλωσ ἐξηγουμένων Σίμων τισ Ἐσσαῖοσ τὸ γένοσ ἔφη τοὺσ μὲν στάχυσ ἐνιαυτοὺσ νομίζειν, βόασ δὲ μεταβολὴν πραγμάτων διὰ τὸ τὴν χώραν ἀροτριῶντασ ἀλλάσσειν·

ὥστε βασιλεύσειν μὲν αὐτὸν τὸν τῶν ἀσταχύων ἀριθμόν, ἐν ποικίλαισ δὲ πραγμάτων μεταβολαῖσ γενόμενον τελευτήσειν. ταῦτα ἀκούσασ Ἀρχέλαοσ μετὰ πέντε ἡμέρασ ἐπὶ τὴν δίκην ἐκλήθη. Ἄξιον δὲ μνήμησ ἡγησάμην καὶ τὸ τῆσ γυναικὸσ αὐτοῦ Γλαφύρασ ὄναρ, ἥπερ ἦν θυγάτηρ μὲν Ἀρχελάου τοῦ Καππαδόκων βασιλέωσ, γυνὴ δὲ Ἀλεξάνδρου γεγονυῖα τὸ πρῶτον, ὃσ ἦν ἀδελφὸσ Ἀρχελάου περὶ οὗ διέξιμεν, υἱὸσ δὲ Ἡρώδου τοῦ βασιλέωσ, ὑφ’ οὗ καὶ ἀνῃρέθη, καθάπερ δεδηλώκαμεν.

μετὰ δὲ τὸν ἐκείνου θάνατον συνῴκησεν Ιὄβᾳ τῷ βασιλεύοντι Λιβύησ, οὗ τελευτήσαντοσ ἐπανελθοῦσαν αὐτὴν καὶ χηρεύουσαν παρὰ τῷ πατρὶ θεασάμενοσ ὁ ἐθνάρχησ Ἀρχέλαοσ ἐπὶ τοσοῦτον ἔρωτοσ ἦλθεν, ὥστε παραχρῆμα τὴν συνοικοῦσαν αὐτῷ Μαριάμμην ἀποπεμψάμενοσ ἐκείνην ἀγαγέσθαι.

παραγενομένη τοίνυν εἰσ Ιοὐδαίαν μετ’ ὀλίγον τῆσ ἀφίξεωσ χρόνον ἔδοξεν ἐπιστάντα τὸν Ἀλέξανδρον αὐτῇ λέγειν "ἀπέχρη μὲν ὁ κατὰ Λιβύην σοι γάμοσ, σὺ δὲ οὐκ ἀρκεσθεῖσα τούτῳ πάλιν ἐπὶ τὴν ἐμὴν ἀνακάμπτεισ ἑστίαν, τρίτον ἄνδρα καὶ ταῦτα τὸν ἀδελφόν, ὦ τολμηρά, τὸν ἐμὸν ᾑρημένη.

πλὴν οὐ περιόψομαι τὴν ὕβριν, ἀπολήψομαι δέ σε καὶ μὴ θέλουσαν. " τοῦτο διηγησαμένη τὸ ὄναρ μόλισ δύο ἡμέρασ ἐβίω. Τῆσ δὲ Ἀρχελάου χώρασ εἰσ ἐπαρχίαν περιγραφείσησ ἐπίτροποσ τῆσ ἱππικῆσ παρὰ Ῥωμαίοισ τάξεωσ Κωπώνιοσ πέμπεται μέχρι τοῦ κτείνειν λαβὼν παρὰ Καίσαροσ ἐξουσίαν.

ἐπὶ τούτου τισ ἀνὴρ Γαλιλαῖοσ Ιοὔδασ ὄνομα εἰσ ἀπόστασιν ἐνῆγε τοὺσ ἐπιχωρίουσ κακίζων, εἰ φόρον τε Ῥωμαίοισ τελεῖν ὑπομενοῦσιν καὶ μετὰ τὸν θεὸν οἴσουσι θνητοὺσ δεσπότασ.

ἦν δ’ οὗτοσ σοφιστὴσ ἰδίασ αἱρέσεωσ οὐδὲν τοῖσ ἄλλοισ προσεοικώσ. Τρία γὰρ παρὰ Ιοὐδαίοισ εἴδη φιλοσοφεῖται, καὶ τοῦ μὲν αἱρετισταὶ Φαρισαῖοι, τοῦ δὲ Σαδδουκαῖοι, τρίτον δέ, ὃ δὴ καὶ δοκεῖ σεμνότητα ἀσκεῖν, Ἐσσηνοὶ καλοῦνται, Ιοὐδαῖοι μὲν γένοσ ὄντεσ, φιλάλληλοι δὲ καὶ τῶν ἄλλων πλέον.

οὗτοι τὰσ μὲν ἡδονὰσ ὡσ κακίαν ἀποστρέφονται, τὴν δὲ ἐγκράτειαν καὶ τὸ μὴ τοῖσ πάθεσιν ὑποπίπτειν ἀρετὴν ὑπολαμβάνουσιν.

τὸν μὲν γάμον καὶ τὴν ἐξ αὐτοῦ διαδοχὴν οὐκ ἀναιροῦντεσ, τὰσ δὲ τῶν γυναικῶν ἀσελγείασ φυλαττόμενοι καὶ μηδεμίαν τηρεῖν πεπεισμένοι τὴν πρὸσ ἕνα πίστιν.

Καταφρονηταὶ δὲ πλούτου, καὶ θαυμάσιον αὐτοῖσ τὸ κοινωνικόν, οὐδὲ ἔστιν εὑρεῖν κτήσει τινὰ παρ’ αὐτοῖσ ὑπερέχοντα·

νόμοσ γὰρ τοὺσ εἰσ τὴν αἱρ́εσιν εἰσιόντασ δημεύειν τῷ τάγματι τὴν οὐσίαν, ὥστε ἐν ἅπασιν μήτε πενίασ ταπεινότητα φαίνεσθαι μήθ’ ὑπεροχὴν πλούτου, τῶν δ’ ἑκάστου κτημάτων ἀναμεμιγμένων μίαν ὥσπερ ἀδελφοῖσ ἅπασιν οὐσίαν εἶναι. κηλῖδα δ’ ὑπολαμβάνουσι τὸ ἔλαιον, κἂν ἀλειφθῇ τισ ἄκων, σμήχεται τὸ σῶμα·

τὸ γὰρ αὐχμεῖν ἐν καλῷ τίθενται λευχειμονεῖν τε διαπαντόσ. χειροτονητοὶ δ’ οἱ τῶν κοινῶν ἐπιμεληταὶ καὶ ἀδιαίρετοι πρὸσ ἁπάντων εἰσ τὰσ χρείασ ἕκαστοι. Μία δ’ οὐκ ἔστιν αὐτῶν πόλισ ἀλλ’ ἐν ἑκάστῃ μετοικοῦσιν πολλοί.

καὶ τοῖσ ἑτέρωθεν ἥκουσιν αἱρετισταῖσ πάντ’ ἀναπέπταται τὰ παρ’ αὐτοῖσ ὁμοίωσ ὥσπερ ἴδια, καὶ πρὸσ οὓσ οὐ πρότερον εἶδον εἰσίασιν ὡσ συνηθεστάτουσ· διὸ καὶ ποιοῦνται τὰσ ἀποδημίασ οὐδὲν μὲν ὅλωσ ἐπικομιζόμενοι, διὰ δὲ τοὺσ λῃστὰσ ἔνοπλοι.

κηδεμὼν δ’ ἐν ἑκάστῃ πόλει τοῦ τάγματοσ ἐξαιρέτωσ τῶν ξένων ἀποδείκνυται ταμιεύων ἐσθῆτα καὶ τὰ ἐπιτήδεια. καταστολὴ δὲ καὶ σχῆμα σώματοσ ὅμοιον τοῖσ μετὰ φόβου παιδαγωγουμένοισ παισίν.

οὔτε δὲ ἐσθῆτασ οὔτε ὑποδήματα ἀμείβουσι πρὶν διαρραγῆναι τὸ πρότερον παντάπασιν ἢ δαπανηθῆναι τῷ χρόνῳ. οὐδὲν δ’ ἐν ἀλλήλοισ οὔτ’ ἀγοράζουσιν οὔτε πωλοῦσιν, ἀλλὰ τῷ χρῄζοντι διδοὺσ ἕκαστοσ τὰ παρ’ αὐτῷ τὸ παρ’ ἐκείνου χρήσιμον ἀντικομίζεται·

καὶ χωρὶσ δὲ τῆσ ἀντιδόσεωσ ἀκώλυτοσ ἡ μετάληψισ αὐτοῖσ παρ’ ὧν ἂν θέλωσιν. Πρόσ γε μὴν τὸ θεῖον εὐσεβεῖσ ἰδίωσ·

πρὶν γὰρ ἀνασχεῖν τὸν ἥλιον οὐδὲν φθέγγονται τῶν βεβήλων, πατρίουσ δέ τινασ εἰσ αὐτὸν εὐχὰσ ὥσπερ ἱκετεύοντεσ ἀνατεῖλαι. καὶ μετὰ ταῦτα πρὸσ ἃσ ἕκαστοι τέχνασ ἴσασιν ὑπὸ τῶν ἐπιμελητῶν διαφίενται, καὶ μέχρι πέμπτησ ὡρ́ασ ἐργασάμενοι συντόνωσ πάλιν εἰσ ἓν συναθροίζονται χωρίον, ζωσάμενοί τε σκεπάσμασιν λινοῖσ οὕτωσ ἀπολούονται τὸ σῶμα ψυχροῖσ ὕδασιν, καὶ μετὰ ταύτην τὴν ἁγνείαν εἰσ ἴδιον οἴκημα συνίασιν, ἔνθα μηδενὶ τῶν ἑτεροδόξων ἐπιτέτραπται παρελθεῖν·

αὐτοί τε καθαροὶ καθάπερ εἰσ ἅγιόν τι τέμενοσ παραγίνονται τὸ δειπνητήριον. καὶ καθισάντων μεθ’ ἡσυχίασ ὁ μὲν σιτοποιὸσ ἐν τάξει παρατίθησι τοὺσ ἄρτουσ, ὁ δὲ μάγειροσ ἓν ἀγγεῖον ἐξ ἑνὸσ ἐδέσματοσ ἑκάστῳ παρατίθησιν.

προκατεύχεται δ’ ὁ ἱερεὺσ τῆσ τροφῆσ, καὶ γεύσασθαί τινα πρὶν τῆσ εὐχῆσ ἀθέμιτον·

ἀριστοποιησάμενοσ δ’ ἐπεύχεται πάλιν· ἀρχόμενοί τε καὶ παυόμενοι γεραίρουσι θεὸν ὡσ χορηγὸν τῆσ ζωῆσ. ἔπειθ’ ὡσ ἱερὰσ καταθέμενοι τὰσ ἐσθῆτασ πάλιν ἐπ’ ἔργα μέχρι δείλησ τρέπονται. δειπνοῦσι δ’ ὁμοίωσ ὑποστρέψαντεσ συγκαθεζομένων τῶν ξένων, εἰ τύχοιεν αὐτοῖσ παρόντεσ.

οὔτε δὲ κραυγή ποτε τὸν οἶκον οὔτε θόρυβοσ μιαίνει, τὰσ δὲ λαλιὰσ ἐν τάξει παραχωροῦσιν ἀλλήλοισ. καὶ τοῖσ ἔξωθεν ὡσ μυστήριόν τι φρικτὸν ἡ τῶν ἔνδον σιωπὴ καταφαίνεται, τούτου δ’ αἴτιον ἡ διηνεκὴσ νῆψισ καὶ τὸ μετρεῖσθαι παρ’ αὐτοῖσ τροφὴν καὶ ποτὸν μέχρι κόρου.

Τῶν μὲν οὖν ἄλλων οὐκ ἔστιν ὅ τι μὴ τῶν ἐπιμελητῶν προσταξάντων ἐνεργοῦσι, δύο δὲ ταῦτα παρ’ αὐτοῖσ αὐτεξούσια, ἐπικουρία καὶ ἔλεοσ·

βοηθεῖν τε γὰρ τοῖσ ἀξίοισ, ὁπόταν δέωνται, καὶ καθ’ ἑαυτοὺσ ἐφίεται καὶ τροφὰσ ἀπορουμένοισ ὀρέγειν. τὰσ δὲ εἰσ τοὺσ συγγενεῖσ μεταδόσεισ οὐκ ἔξεστι ποιεῖσθαι δίχα τῶν ἐπιτρόπων. ὀργῆσ ταμίαι δίκαιοι, θυμοῦ καθεκτικοί, πίστεωσ προστάται, εἰρήνησ ὑπουργοί.

καὶ πᾶν μὲν τὸ ῥηθὲν ὑπ’ αὐτῶν ἰσχυρότερον ὁρ́κου, τὸ δὲ ὀμνύειν αὐτοῖσ περιίσταται χεῖρον τῆσ ἐπιορκίασ ὑπολαμβάνοντεσ· ἤδη γὰρ κατεγνῶσθαί φασιν τὸν ἀπιστούμενον δίχα θεοῦ. σπουδάζουσι δ’ ἐκτόπωσ περὶ τὰ τῶν παλαιῶν συντάγματα μάλιστα τὰ πρὸσ ὠφέλειαν ψυχῆσ καὶ σώματοσ ἐκλέγοντεσ·

ἔνθεν αὐτοῖσ πρὸσ θεραπείαν παθῶν ῥίζαι τε ἀλεξητήριον καὶ λίθων ἰδιότητεσ ἀνερευνῶνται. Τοῖσ δὲ ζηλοῦσιν τὴν αἱρ́εσιν αὐτῶν οὐκ εὐθὺσ ἡ πάροδοσ, ἀλλ’ ἐπὶ ἐνιαυτὸν ἔξω μένοντι τὴν αὐτὴν ὑποτίθενται δίαιταν ἀξινάριόν τε καὶ τὸ προειρημένον περίζωμα καὶ λευκὴν ἐσθῆτα δόντεσ.

ἐπειδὰν δὲ τούτῳ τῷ χρόνῳ πεῖραν ἐγκρατείασ δῷ, πρόσεισιν μὲν ἔγγιον τῇ διαίτῃ καὶ καθαρωτέρων τῶν πρὸσ ἁγνείαν ὑδάτων μεταλαμβάνει, παραλαμβάνεται δὲ εἰσ τὰσ συμβιώσεισ οὐδέπω.

μετὰ γὰρ τὴν τῆσ καρτερίασ ἐπίδειξιν δυσὶν ἄλλοισ ἔτεσιν τὸ ἦθοσ δοκιμάζεται καὶ φανεὶσ ἄξιοσ οὕτωσ εἰσ τὸν ὅμιλον ἐγκρίνεται. πρὶν δὲ τῆσ κοινῆσ ἅψασθαι τροφῆσ ὁρ́κουσ αὐτοῖσ ὄμνυσι φρικώδεισ, πρῶτον μὲν εὐσεβήσειν τὸ θεῖον, ἔπειτα τὰ πρὸσ ἀνθρώπουσ δίκαια φυλάξειν καὶ μήτε κατὰ γνώμην βλάψειν τινὰ μήτε ἐξ ἐπιτάγματοσ, μισήσειν δ’ ἀεὶ τοὺσ ἀδίκουσ καὶ συναγωνιεῖσθαι τοῖσ δικαίοισ·

τὸ πιστὸν ἀεὶ πᾶσιν παρέξειν, μάλιστα δὲ τοῖσ κρατοῦσιν·

οὐ γὰρ δίχα θεοῦ περιγενέσθαι τινὶ τὸ ἄρχειν· κἂν αὐτὸσ ἄρχῃ, μηδέποτε ἐξυβρίσειν εἰσ τὴν ἐξουσίαν μηδ’ ἐσθῆτί τινι ἢ πλείονι κόσμῳ τοὺσ ὑποτεταγμένουσ ὑπερλαμπρύνεσθαι. τὴν ἀλήθειαν ἀγαπᾶν ἀεὶ καὶ τοὺσ ψευδομένουσ προβάλλεσθαι·

χεῖρασ κλοπῆσ καὶ ψυχὴν ἀνοσίου κέρδουσ καθαρὰν φυλάξειν καὶ μήτε κρύψειν τι τοὺσ αἱρετιστὰσ μήθ’ ἑτέροισ αὐτῶν τι μηνύσειν, κἂν μέχρι θανάτου τισ βιάζηται. πρὸσ τούτοισ ὄμνυσιν μηδενὶ μὲν μεταδοῦναι τῶν δογμάτων ἑτέρωσ ἢ ὡσ αὐτὸσ μετέλαβεν, ἀφέξεσθαι δὲ λῃστείασ καὶ συντηρήσειν ὁμοίωσ τά τε τῆσ αἱρέσεωσ αὐτῶν βιβλία καὶ τὰ τῶν ἀγγέλων ὀνόματα.

τοιούτοισ μὲν ὁρ́κοισ τοὺσ προσιόντασ ἐξασφαλίζονται. Τοὺσ δ’ ἐπ’ ἀξιοχρέοισ ἁμαρτήμασιν ἁλόντασ ἐκβάλλουσι τοῦ τάγματοσ.

ὁ δ’ ἐκκριθεὶσ οἰκτίστῳ πολλάκισ μόρῳ διαφθείρεται· τοῖσ γὰρ ὁρ́κοισ καὶ τοῖσ ἔθεσιν ἐνδεδεμένοσ οὐδὲ τῆσ παρὰ τοῖσ ἄλλοισ τροφῆσ δύναται μεταλαμβάνειν, ποηφαγῶν δὲ καὶ λιμῷ τὸ σῶμα τηκόμενοσ διαφθείρεται. διὸ δὴ πολλοὺσ ἐλεήσαντεσ ἐν ταῖσ ἐσχάταισ ἀναπνοαῖσ ἀνέλαβον, ἱκανὴν ἐπὶ τοῖσ ἁμαρτήμασιν αὐτῶν τὴν μέχρι θανάτου βάσανον ἡγούμενοι.

Περὶ δὲ τὰσ κρίσεισ ἀκριβέστατοι καὶ δίκαιοι, καὶ δικάζουσι μὲν οὐκ ἐλάττουσ τῶν ἑκατὸν συνελθόντεσ, τὸ δ’ ὁρισθὲν ὑπ’ αὐτῶν ἀκίνητον.

σέβασ δὲ μέγα παρ’ αὐτοῖσ μετὰ τὸν θεὸν τοὔνομα τοῦ νομοθέτου, κἂν βλασφημήσῃ τισ εἰσ τοῦτον κολάζεται θανάτῳ. τοῖσ δὲ πρεσβυτέροισ ὑπακούουσιν καὶ τοῖσ πλείοσιν ἐν καλῷ·

δέκα γοῦν συγκαθεζομένων οὐκ ἂν λαλήσειέν τισ ἀκόντων τῶν ἐννέα. καὶ τὸ πτύσαι δὲ εἰσ μέσουσ ἢ τὸ δεξιὸν μέροσ φυλάσσονται καὶ ταῖσ ἑβδομάσιν ἔργων ἐφάπτεσθαι διαφορώτατα Ιοὐδαίων ἁπάντων·

οὐ μόνον γὰρ τροφὰσ ἑαυτοῖσ πρὸ μιᾶσ ἡμέρασ παρασκευάζουσιν, ὡσ μὴ πῦρ ἐναύοιεν ἐκείνην τὴν ἡμέραν, ἀλλ’ οὐδὲ σκεῦόσ τι μετακινῆσαι θαρροῦσιν οὐδὲ ἀποπατεῖν. ταῖσ δ’ ἄλλαισ ἡμέραισ βόθρον ὀρύσσοντεσ βάθοσ ποδιαῖον τῇ σκαλίδι, τοιοῦτον γάρ ἐστιν τὸ διδόμενον ὑπ’ αὐτῶν ἀξινίδιον τοῖσ νεοσυστάτοισ, καὶ περικαλύψαντεσ θοιμάτιον, ὡσ μὴ τὰσ αὐγὰσ ὑβρίζοιεν τοῦ θεοῦ, θακεύουσιν εἰσ αὐτόν.

ἔπειτα τὴν ἀνορυχθεῖσαν γῆν ἐφέλκουσιν εἰσ τὸν βόθρον·

καὶ τοῦτο ποιοῦσι τοὺσ ἐρημοτέρουσ τόπουσ ἐκλεγόμενοι. καίπερ δὴ φυσικῆσ οὔσησ τῆσ τῶν λυμάτων ἐκκρίσεωσ ἀπολούεσθαι μετ’ αὐτὴν καθάπερ μεμιασμένοισ ἔθιμον. Διῄρηνται δὲ κατὰ χρόνον τῆσ ἀσκήσεωσ εἰσ μοίρασ τέσσαρασ, καὶ τοσοῦτον οἱ μεταγενέστεροι τῶν προγενεστέρων ἐλαττοῦνται, ὥστ’ εἰ ψαύσειαν αὐτῶν, ἐκείνουσ ἀπολούεσθαι καθάπερ ἀλλοφύλῳ συμφυρέντασ.

καὶ μακρόβιοι μέν, ὡσ τοὺσ πολλοὺσ ὑπὲρ ἑκατὸν παρατείνειν ἔτη, διὰ τὴν ἁπλότητα τῆσ διαίτησ ἔμοιγε δοκεῖν καὶ τὴν εὐταξίαν, καταφρονηταὶ δὲ τῶν δεινῶν, καὶ τὰσ μὲν ἀλγηδόνασ νικῶντεσ τοῖσ φρονήμασιν, τὸν δὲ θάνατον, εἰ μετ’ εὐκλείασ πρόσεισι, νομίζοντεσ ἀθανασίασ ἀμείνονα.

διήλεγξεν δὲ αὐτῶν ἐν ἅπασιν τὰσ ψυχὰσ ὁ πρὸσ Ῥωμαίουσ πόλεμοσ, ἐν ᾧ στρεβλούμενοί τε καὶ λυγιζόμενοι καιόμενοί τε καὶ κλώμενοι καὶ διὰ πάντων ὁδεύοντεσ τῶν βασανιστηρίων ὀργάνων, ἵν’ ἢ βλασφημήσωσιν τὸν νομοθέτην ἢ φάγωσίν τι τῶν ἀσυνήθων, οὐδέτερον ὑπέμειναν παθεῖν, ἀλλ’ οὐδὲ κολακεῦσαί ποτε τοὺσ αἰκιζομένουσ ἢ δακρῦσαι.

μειδιῶντεσ δὲ ἐν ταῖσ ἀλγηδόσιν καὶ κατειρωνευόμενοι τῶν τὰσ βασάνουσ προσφερόντων εὔθυμοι τὰσ ψυχὰσ ἠφίεσαν ὡσ πάλιν κομιούμενοι.

Καὶ γὰρ ἔρρωται παρ’ αὐτοῖσ ἥδε ἡ δόξα, φθαρτὰ μὲν εἶναι τὰ σώματα καὶ τὴν ὕλην οὐ μόνιμον αὐτῶν, τὰσ δὲ ψυχὰσ ἀθανάτουσ ἀεὶ διαμένειν, καὶ συμπλέκεσθαι μὲν ἐκ τοῦ λεπτοτάτου φοιτώσασ αἰθέροσ ὥσπερ εἱρκταῖσ τοῖσ σώμασιν ἰύγγί τινι φυσικῇ κατασπωμένασ, ἐπειδὰν δὲ ἀνεθῶσι τῶν κατὰ σάρκα δεσμῶν, οἱᾶ δὴ μακρᾶσ δουλείασ ἀπηλλαγμένασ τότε χαίρειν καὶ μετεώρουσ φέρεσθαι.

καὶ ταῖσ μὲν ἀγαθαῖσ ὁμοδοξοῦντεσ παισὶν Ἑλλήνων ἀποφαίνονται τὴν ὑπὲρ ὠκεανὸν δίαιταν ἀποκεῖσθαι καὶ χῶρον οὔτε ὄμβροισ οὔτε νιφετοῖσ οὔτε καύμασι βαρυνόμενον, ἀλλ’ ὃν ἐξ ὠκεανοῦ πραὺ̈σ ἀεὶ ζέφυροσ ἐπιπνέων ἀναψύχει·

ταῖσ δὲ φαύλαισ ζοφώδη καὶ χειμέριον ἀφορίζονται μυχὸν γέμοντα τιμωριῶν ἀδιαλείπτων. δοκοῦσι δέ μοι κατὰ τὴν αὐτὴν ἔννοιαν Ἕλληνεσ τοῖσ τε ἀνδρείοισ αὐτῶν, οὓσ ἡρ́ωασ καὶ ἡμιθέουσ καλοῦσιν, τὰσ μακάρων νήσουσ ἀνατεθεικέναι, ταῖσ δὲ τῶν πονηρῶν ψυχαῖσ καθ’ ᾅδου τὸν ἀσεβῶν χῶρον, ἔνθα καὶ κολαζομένουσ τινὰσ μυθολογοῦσιν, Σισύφουσ καὶ Ταντάλουσ Ἰξίονάσ τε καὶ Τιτυούσ, πρῶτον μὲν ἀιδίουσ ὑφιστάμενοι τὰσ ψυχάσ, ἔπειτα εἰσ προτροπὴν ἀρετῆσ καὶ κακίασ ἀποτροπήν.

τούσ τε γὰρ ἀγαθοὺσ γίνεσθαι κατὰ τὸν βίον ἀμείνουσ ἐλπίδι τιμῆσ καὶ μετὰ τὴν τελευτήν, τῶν τε κακῶν ἐμποδίζεσθαι τὰσ ὁρμὰσ δέει προσδοκώντων, εἰ καὶ λάθοιεν ἐν τῷ ζῆν, μετὰ τὴν διάλυσιν ἀθάνατον τιμωρίαν ὑφέξειν.

ταῦτα μὲν οὖν Ἐσσηνοὶ περὶ ψυχῆσ θεολογοῦσιν ἄφυκτον δέλεαρ τοῖσ ἅπαξ γευσαμένοισ τῆσ σοφίασ αὐτῶν καθιέντεσ.

Εἰσὶν δ’ ἐν αὐτοῖσ οἳ καὶ τὰ μέλλοντα προγινώσκειν ὑπισχνοῦνται, βίβλοισ ἱεραῖσ καὶ διαφόροισ ἁγνείαισ καὶ προφητῶν ἀποφθέγμασιν ἐμπαιδοτριβούμενοι·

σπάνιον δ’ εἴ ποτε ἐν ταῖσ προαγορεύσεσιν ἀστοχοῦσιν. Ἔστιν δὲ καὶ ἕτερον Ἐσσηνῶν τάγμα, δίαιταν μὲν καὶ ἔθη καὶ νόμιμα τοῖσ ἄλλοισ ὁμοφρονοῦν, διεστὼσ δὲ τῇ κατὰ γάμον δόξῃ·

μέγιστον γὰρ ἀποκόπτειν οἰόνται τοῦ βίου μέροσ, τὴν διαδοχήν, τοὺσ μὴ γαμοῦντασ, μᾶλλον δέ, εἰ πάντεσ τὸ αὐτὸ φρονήσειαν, ἐκλιπεῖν ἂν τὸ γένοσ τάχιστα. δοκιμάζοντεσ μέντοι τριετίᾳ τὰσ γαμετάσ, ἐπειδὰν τρὶσ καθαρθῶσιν εἰσ πεῖραν τοῦ δύνασθαι τίκτειν, οὕτωσ ἄγονται.

ταῖσ δ’ ἐγκύμοσιν οὐχ ὁμιλοῦσιν, ἐνδεικνύμενοι τὸ μὴ δι’ ἡδονὴν ἀλλὰ τέκνων χρείαν γαμεῖν. λουτρὰ δὲ ταῖσ γυναιξὶν ἀμπεχομέναισ ἐνδύματα, καθάπερ τοῖσ ἀνδράσιν ἐν περιζώματι. τοιαῦτα μὲν ἔθη τοῦδε τοῦ τάγματοσ. Δύο δὲ τῶν προτέρων Φαρισαῖοι μὲν οἱ μετὰ ἀκριβείασ δοκοῦντεσ ἐξηγεῖσθαι τὰ νόμιμα καὶ τὴν πρώτην ἀπάγοντεσ αἱρ́εσιν εἱμαρμένῃ τε καὶ θεῷ προσάπτουσι πάντα, καὶ τὸ μὲν πράττειν τὰ δίκαια καὶ μὴ κατὰ τὸ πλεῖστον ἐπὶ τοῖσ ἀνθρώποισ κεῖσθαι, βοηθεῖν δὲ εἰσ ἕκαστον καὶ τὴν εἱμαρμένην·

ψυχήν τε πᾶσαν μὲν ἄφθαρτον, μεταβαίνειν δὲ εἰσ ἕτερον σῶμα τὴν τῶν ἀγαθῶν μόνην, τὰσ δὲ τῶν φαύλων ἀιδίῳ τιμωρίᾳ κολάζεσθαι.

Σαδδουκαῖοι δέ, τὸ δεύτερον τάγμα, τὴν μὲν εἱμαρμένην παντάπασιν ἀναιροῦσιν καὶ τὸν θεὸν ἔξω τοῦ δρᾶν τι κακὸν ἢ ἐφορᾶν τίθενται·

φασὶν δ’ ἐπ’ ἀνθρώπων ἐκλογῇ τό τε καλὸν καὶ τὸ κακὸν προκεῖσθαι καὶ κατὰ γνώμην ἑκάστου τούτων ἑκατέρῳ προσιέναι.

ψυχῆσ τε τὴν διαμονὴν καὶ τὰσ καθ’ ᾅδου τιμωρίασ καὶ τιμὰσ ἀναιροῦσιν. καὶ Φαρισαῖοι μὲν φιλάλληλοί τε καὶ τὴν εἰσ τὸ κοινὸν ὁμόνοιαν ἀσκοῦντεσ, Σαδδουκαίων δὲ καὶ πρὸσ ἀλλήλουσ τὸ ἦθοσ ἀγριώτερον αἵ τε ἐπιμιξίαι πρὸσ τοὺσ ὁμοίουσ ἀπηνεῖσ ὡσ πρὸσ ἀλλοτρίουσ.

τοιαῦτα μὲν περὶ τῶν ἐν Ιοὐδαίοισ φιλοσοφούντων εἶχον εἰπεῖν. Τῆσ Ἀρχελάου δ’ ἐθναρχίασ μεταπεσούσησ εἰσ ἐπαρχίαν οἱ λοιποί, Φίλιπποσ καὶ Ἡρώδησ ὁ κληθεὶσ Ἀντίπασ, διῴκουν τὰσ ἑαυτῶν τετραρχίασ·

Σαλώμη γὰρ τελευτῶσα Ιοὐλίᾳ τῇ τοῦ Σεβαστοῦ γυναικὶ τήν τε αὐτῆσ τοπαρχίαν καὶ Ιἄμνειαν καὶ τοὺσ ἐν Φασαηλίδι φοινικῶνασ κατέλιπεν. μεταβάσησ δὲ εἰσ Τιβέριον τὸν Ιοὐλίασ υἱὸν τῆσ Ῥωμαίων ἡγεμονίασ μετὰ τὴν Αὐγούστου τελευτήν, ἀφηγησαμένου τῶν πραγμάτων ἔτεσιν ἑπτὰ καὶ πεντήκοντα πρὸσ δὲ μησὶν ἓξ καὶ ἡμέραισ δύο, διαμείναντεσ ἐν ταῖσ τετραρχίαισ ὅ τε Ἡρώδησ καὶ ὁ Φίλιπποσ, ὁ μὲν πρὸσ ταῖσ τοῦ Ιὀρδάνου πηγαῖσ ἐν Πανεάδι πόλιν κτίζει Καισάρειαν κἀν τῇ κάτω Γαυλανιτικῇ Ιοὐλιάδα, Ἡρώδησ δ’ ἐν μὲν τῇ Γαλιλαίᾳ Τιβεριάδα, ἐν δὲ τῇ Περαίᾳ φερώνυμον Ιοὐλίασ.

Πεμφθεὶσ δὲ εἰσ Ιοὐδαίαν ἐπίτροποσ ὑπὸ Τιβερίου Πιλᾶτοσ νύκτωρ κεκαλυμμένασ εἰσ Ιἑροσόλυμα εἰσκομίζει τὰσ Καίσαροσ εἰκόνασ, αἳ σημαῖαι καλοῦνται.

τοῦτο μεθ’ ἡμέραν μεγίστην ταραχὴν ἤγειρεν Ιοὐδαίοισ·

οἵ τε γὰρ ἐγγὺσ πρὸσ τὴν ὄψιν ἐξεπλάγησαν ὡσ πεπατημένων αὐτοῖσ τῶν νόμων, οὐδὲν γὰρ ἀξιοῦσιν ἐν τῇ πόλει δείκηλον τίθεσθαι, καὶ πρὸσ τὴν ἀγανάκτησιν τῶν κατὰ τὴν πόλιν ἄθρουσ ὁ ἐκ τῆσ χώρασ λαὸσ συνέρρευσεν. ὁρμήσαντεσ δὲ πρὸσ Πιλᾶτον εἰσ Καισάρειαν ἱκέτευον ἐξενεγκεῖν ἐξ Ιἑροσολύμων τὰσ σημαίασ καὶ τηρεῖν αὐτοῖσ τὰ πάτρια.

Πιλάτου δὲ ἀρνουμένου περὶ τὴν οἰκίαν πρηνεῖσ καταπεσόντεσ ἐπὶ πέντε ἡμέρασ καὶ νύκτασ ἴσασ ἀκίνητοι διεκαρτέρουν. Τῇ δ’ ἑξῆσ ὁ Πιλᾶτοσ καθίσασ ἐπὶ βήματοσ ἐν τῷ μεγάλῳ σταδίῳ καὶ προσκαλεσάμενοσ τὸ πλῆθοσ ὡσ ἀποκρίνασθαι δῆθεν αὐτοῖσ θέλων, δίδωσιν τοῖσ στρατιώταισ σημεῖον ἐκ συντάγματοσ κυκλώσασθαι τοὺσ Ιοὐδαίουσ ἐν τοῖσ ὅπλοισ.

περιστάσησ δὲ τριστιχεὶ τῆσ φάλαγγοσ Ιοὐδαῖοι μὲν ἀχανεῖσ ἦσαν πρὸσ τὸ ἀδόκητον τῆσ ὄψεωσ, Πιλᾶτοσ δὲ κατακόψειν εἰπὼν αὐτούσ, εἰ μὴ προσδέξαιντο τὰσ Καίσαροσ εἰκόνασ, γυμνοῦν τὰ ξίφη τοῖσ στρατιώταισ ἔνευσεν.

οἱ δὲ Ιοὐδαῖοι καθάπερ ἐκ συνθήματοσ ἀθρόοι καταπεσόντεσ καὶ τοὺσ αὐχένασ παρακλίναντεσ ἑτοίμουσ ἀναιρεῖν σφᾶσ ἐβόων μᾶλλον ἢ τὸν νόμον παραβῆναι.

ὑπερθαυμάσασ δὲ ὁ Πιλᾶτοσ τὸ τῆσ δεισιδαιμονίασ ἄκρατον ἐκκομίσαι μὲν αὐτίκα τὰσ σημαίασ Ιἑροσολύμων κελεύει. Μετὰ δὲ ταῦτα ταραχὴν ἑτέραν ἐκίνει τὸν ἱερὸν θησαυρόν, καλεῖται δὲ κορβωνᾶσ, εἰσ καταγωγὴν ὑδάτων ἐξαναλίσκων·

κατῆγεν δὲ ἀπὸ τετρακοσίων σταδίων. πρὸσ τοῦτο τοῦ πλήθουσ ἀγανάκτησισ ἦν, καὶ τοῦ Πιλάτου παρόντοσ εἰσ Ιἑροσόλυμα περιστάντεσ τὸ βῆμα κατεβόων. ὁ δέ, προῄδει γὰρ αὐτῶν τὴν ταραχήν, τῷ πλήθει τοὺσ στρατιώτασ ἐνόπλουσ ἐσθῆσιν ἰδιωτικαῖσ κεκαλυμμένουσ ἐγκαταμίξασ καὶ ξίφει μὲν χρήσασθαι κωλύσασ, ξύλοισ δὲ παίειν τοὺσ κεκραγότασ ἐγκελευσάμενοσ σύνθημα δίδωσιν ἀπὸ τοῦ βήματοσ.

τυπτόμενοι δὲ οἱ Ιοὐδαῖοι πολλοὶ μὲν ὑπὸ τῶν πληγῶν, πολλοὶ δὲ ὑπὸ σφῶν αὐτῶν ἐν τῇ φυγῇ καταπατηθέντεσ ἀπώλοντο.

πρὸσ δὲ τὴν συμφορὰν τῶν ἀνῃρημένων καταπλαγὲν τὸ πλῆθοσ ἐσιώπησεν. Κἀν τούτῳ κατήγοροσ Ἡρώδου τοῦ τετραρχοῦντοσ Ἀγρίππασ υἱὸσ Ἀριστοβούλου, ὃν ὁ πατὴρ Ἡρώδησ ἀπέκτεινεν, παραγίνεται πρὸσ Τιβέριον.

τοῦ δὲ μὴ προσδεξαμένου τὴν κατηγορίαν μένων ἐπὶ Ῥώμησ τούσ τε ἄλλουσ τῶν γνωρίμων ἐθεράπευεν καὶ μάλιστα τὸν Γερμανικοῦ παῖδα Γάιον ἰδιώτην ἔτι ὄντα. καὶ δή ποτε ἑστιῶν αὐτὸν τά τε ἄλλα ποικίλωσ ἐφιλοφρονεῖτο καὶ τελευταῖον τὰσ χεῖρασ ἀνατείνασ φανερῶσ ηὔξατο θᾶττον αὐτὸν θεάσασθαι τῶν ὅλων δεσπότην ἀποθανόντοσ Τιβερίου.

τοῦτό τισ τῶν οἰκετῶν αὐτοῦ διαγγέλλει τῷ Τιβερίῳ, καὶ ὃσ ἀγανακτήσασ εἱρ́γνυσιν τὸν Ἀγρίππαν καὶ μετ’ αἰκίασ εἶχεν αὐτὸν ἐπὶ μῆνασ ἓξ ἐν δεσμωτηρίῳ, μέχρισ αὐτὸσ ἐτελεύτησεν ἡγεμονεύσασ ἔτη δύο πρὸσ τοῖσ εἴκοσι καὶ τρεῖσ ἡμέρασ ἐπὶ μησὶν ἕξ.

Ἀποδειχθεὶσ δὲ Γάιοσ Καῖσαρ ἀνίησίν τε τῶν δεσμῶν τὸν Ἀγρίππαν καὶ τῆσ Φιλίππου τετραρχίασ, θνήσκει γὰρ οὗτοσ, καθίστησι βασιλέα.

παραγενόμενοσ δὲ εἰσ τὴν ἀρχὴν Ἀγρίππασ φθόνῳ τὰσ Ἡρώδου τοῦ τετράρχου διήγειρεν ἐπιθυμίασ. ἐνῆγε δὲ μάλιστα τοῦτον εἰσ ἐλπίδα βασιλείασ Ἡρωδιὰσ ἡ γυνὴ κατονειδίζουσα τὴν ἀργίαν καὶ φαμένη παρὰ τὸ μὴ βούλεσθαι πλεῖν ἐπὶ Καίσαρα στερίσκεσθαι μείζονοσ ἀρχῆσ·

ὅπου μὲν γὰρ Ἀγρίππαν ἐξ ἰδιώτου βασιλέα πεποίηκεν, ἦπου γ’ ἂν ἐκεῖνον διστάσειεν ἐκ τετράρχου; τούτοισ ἀναπεισθεὶσ Ἡρώδησ ἧκεν πρὸσ Γάιον, ὑφ’ οὗ τῆσ πλεονεξίασ ἐπιτιμᾶται φυγῇ εἰσ Γαλλίαν· ἠκολούθησεν γὰρ αὐτῷ κατήγοροσ Ἀγρίππασ, ᾧ καὶ τὴν τετραρχίαν τὴν ἐκείνου προσέθηκεν Γάιοσ.

καὶ Ἡρώδησ μὲν ἐν Γαλλίᾳ συμφυγούσησ αὐτῷ καὶ τῆσ γυναικὸσ τελευτᾷ. Γάιοσ δὲ Καῖσαρ ἐπὶ τοσοῦτον ἐξύβρισεν εἰσ τὴν τύχην, ὥστε θεὸν ἑαυτὸν καὶ δοκεῖν βούλεσθαι καὶ καλεῖσθαι τῶν τε εὐγενεστάτων ἀνδρῶν ἀκροτομῆσαι τὴν πατρίδα, ἐκτεῖναι δὲ τὴν ἀσέβειαν καὶ ἐπὶ Ιοὐδαίαν.

Πετρώνιον μὲν οὖν μετὰ στρατιᾶσ ἐπὶ Ιἑροσολύμων ἔπεμψεν ἐγκαθιδρύσοντα τῷ ναῷ τοὺσ ἀνδριάντασ αὐτοῦ, προστάξασ, εἰ μὴ δέχοιντο Ιοὐδαῖοι, τούσ τε κωλύοντασ ἀνελεῖν καὶ πᾶν τὸ λοιπὸν ἔθνοσ ἐξανδραποδίσασθαι.

θεῷ δ’ ἄρα τῶν προσταγμάτων ἔμελεν.

καὶ Πετρώνιοσ μὲν σὺν τρισὶ τάγμασι καὶ πολλοῖσ ἐκ τῆσ Συρίασ συμμάχοισ εἰσ τὴν Ιοὐδαίαν ἤλαυνεν ἐκ τῆσ Ἀντιοχείασ, Ιοὐδαίων δὲ οἱ μὲν ἠπίστουν ἐπὶ ταῖσ τοῦ πολέμου φήμαισ, οἱ δὲ πιστεύοντεσ ἦσαν ἐν ἀμηχάνῳ πρὸσ τὴν ἄμυναν· ταχὺ δ’ ἐχώρει διὰ πάντων τὸ δέοσ ἤδη παρούσησ εἰσ Πτολεμαί̈δα τῆσ στρατιᾶσ.

Πόλισ δ’ ἐστὶν αὕτη τῆσ Γαλιλαίασ παράλιοσ κατὰ τὸ μέγα πεδίον ἐκτισμένη, περιέχεται δὲ ὄρεσιν ἐκ μὲν τοῦ πρὸσ ἀνατολὴν κλίματοσ ἀπὸ σταδίων ἑξήκοντα τῷ τῆσ Γαλιλαίασ, ἀπὸ δὲ τοῦ μεσημβρινοῦ τῷ Καρμήλῳ διέχοντι σταδίουσ ἑκατὸν εἴκοσι, τῷ δ’ ὑψηλοτάτῳ κατ’ ἄρκτον, ὃ καλοῦσιν κλίμακα Τυρίων οἱ ἐπιχώριοι·

καὶ τοῦτο δὲ σταδίουσ ἀφέστηκεν ἑκατόν.

τοῦ δ’ ἄστεοσ ὅσον ἀπὸ δύο σταδίων ὁ καλούμενοσ Βήλεοσ ποταμὸσ παραρρεῖ παντάπασιν ὀλίγοσ, παρ’ ᾧ τὸ Μέμνονοσ μνημεῖόν ἐστιν ἔχον ἐγγὺσ αὐτοῦ τόπον ἑκατονταπήχη θαύματοσ ἄξιον· κυκλοτερὴσ μὲν γάρ ἐστιν καὶ κοῖλοσ, ἀναδίδωσιν δὲ τὴν ὑελίνην ψάμμον, ἣν ὅταν ἐκκενώσῃ πολλὰ πλοῖα προσσχόντα, πάλιν ἀντιπληροῦται τὸ χωρίον, κατασυρόντων μὲν ὥσπερ ἐπίτηδεσ τότε τῶν ἀνέμων εἰσ αὐτὸ τὴν ἔξωθεν ἀργὴν ψάμμον, τοῦ δὲ μετάλλου πᾶσαν εὐθέωσ μεταβάλλοντοσ εἰσ ὑέλον.

θαυμασιώτερον δὲ τούτου μοι δοκεῖ τὸ τὴν ὑπερχυθεῖσαν ὑέλον ἐκ τοῦ τόπου πάλιν ψάμμον γίνεσθαι εἰκαίαν.

τὸ μὲν οὖν χωρίον τοῦτο τοιαύτην εἴληχεν φύσιν. Ιοὐδαῖοι δὲ μετὰ γυναικῶν καὶ τέκνων ἀθροισθέντεσ εἰσ τὸ πεδίον τὸ πρὸσ Πτολεμαί̈δι καθικέτευον τὸν Πετρώνιον ὑπὲρ τῶν πατρίων νόμων πρῶτον, ἔπειτα ὑπὲρ αὑτῶν.

προελθὼν δὲ εἰσ τὴν Γαλιλαίαν καὶ συγκαλέσασ τό τε πλῆθοσ καὶ τοὺσ γνωρίμουσ πάντασ εἰσ Τιβεριάδα τήν τε Ῥωμαίων διεξῄει δύναμιν καὶ τὰσ Καίσαροσ ἀπειλάσ, ἔτι δὲ τὴν ἀξίωσιν ἀπέφαινεν ἀγνώμονα·

πάντων γὰρ τῶν ὑποτεταγμένων ἐθνῶν κατὰ πόλιν συγκαθιδρυκότων τοῖσ ἄλλοισ θεοῖσ καὶ τὰσ Καίσαροσ εἰκόνασ τὸ μόνουσ ἐκείνουσ ἀντιτάσσεσθαι πρὸσ τοῦτο σχεδὸν ἀφισταμένων εἶναι καὶ μεθ’ ὕβρεωσ.

Τῶν δὲ τὸν νόμον καὶ τὸ πάτριον ἔθοσ προτεινομένων καὶ ὡσ οὐδὲ θεοῦ τι δείκηλον, οὐχ ὅπωσ ἀνδρόσ, οὐ κατὰ τὸν ναὸν μόνον ἀλλ’ οὐδὲ ἐν εἰκαίῳ τινὶ τόπῳ τῆσ χώρασ θέσθαι θεμιτὸν εἰή, ὑπολαβὼν ὁ Πετρώνιοσ "ἀλλὰ μὴν καὶ ἐμοὶ φυλακτέοσ ὁ τοὐμοῦ δεσπότου νόμοσ" , ἔφη·

"παραβὰσ γὰρ αὐτὸν καὶ φεισάμενοσ ὑμῶν ἀπολοῦμαι δικαίωσ. πολεμήσει δ’ ὑμᾶσ ὁ πέμψασ με καὶ οὐκ ἐγώ· καὶ γὰρ αὐτόσ, ὥσπερ ὑμεῖσ, ἐπιτάσσομαι.

" πρὸσ ταῦτα τὸ πλῆθοσ πάντ’ ἐβόα πρὸ τοῦ νόμου πάσχειν ἑτοίμωσ ἔχειν. καταστείλασ δ’ αὐτῶν ὁ Πετρώνιοσ τὴν βοήν, "πολεμήσετε, εἶπεν, ἄρα Καίσαρι; καὶ Ιοὐδαῖοι περὶ μὲν Καίσαροσ καὶ τοῦ δήμου τῶν Ῥωμαίων δὶσ τῆσ ἡμέρασ θύειν ἔφασαν, εἰ δὲ βούλεται τὰσ εἰκόνασ ἐγκαθιδρύειν, πρότερον αὐτὸν δεῖν ἅπαν τὸ Ιοὐδαίων ἔθνοσ προθύσασθαι·

παρέχειν δὲ σφᾶσ αὐτοὺσ ἑτοίμουσ εἰσ τὴν σφαγὴν ἅμα τέκνοισ καὶ γυναιξίν. ἐπὶ τούτοισ θαῦμα καὶ οἶκτοσ εἰσῄει τὸν Πετρώνιον τῆσ τε ἀνυπερβλήτου θρησκείασ τῶν ἀνδρῶν καὶ τοῦ πρὸσ θάνατον ἑτοίμου παραστήματοσ.

καὶ τότε μὲν ἄπρακτοι διελύθησαν. Ταῖσ δ’ ἑξῆσ ἀθρόουσ τε τοὺσ δυνατοὺσ κατ’ ἰδίαν καὶ τὸ πλῆθοσ ἐν κοινῷ συλλέγων ποτὲ μὲν παρεκάλει, ποτὲ δὲ συνεβούλευεν, τὸ πλέον μέντοι διηπείλει τήν τε Ῥωμαίων ἐπανατεινόμενοσ ἰσχὺν καὶ τοὺσ Γαί̈ου θυμοὺσ τήν τε ἰδίαν πρὸσ τούτοισ ἀνάγκην.

εἰπών, ἢ γὰρ τοῦ θεοῦ συνεργοῦντοσ πείσασ Καίσαρα σωθήσομαι μεθ’ ὑμῶν ἡδέωσ ἢ παροξυνθέντοσ ὑπὲρ τοσούτων ἑτοίμωσ ἐπιδώσω τὴν ἐμαυτοῦ ψυχήν" , διαφῆκεν τὸ πλῆθοσ πολλὰ κατευχομένων αὐτῷ, καὶ παραλαβὼν τὴν στρατιὰν ἐκ τῆσ Πτολεμαί̈δοσ ὑπέστρεψεν εἰσ τὴν Ἀντιόχειαν.

ἔνθεν εὐθέωσ ἐπέστελλεν Καίσαρι τήν τε ἐμβολὴν τὴν εἰσ Ιοὐδαίαν ἑαυτοῦ καὶ τὰσ ἱκεσίασ τοῦ ἔθνουσ, ὅτι τε, εἰ μὴ βούλεται πρὸσ τοῖσ ἀνδράσιν καὶ τὴν χώραν ἀπολέσαι, δέοι φυλάττειν τε αὐτοὺσ τὸν νόμον καὶ παριέναι τὸ πρόσταγμα.

ταύταισ ταῖσ ἐπιστολαῖσ οὐ σφόδρα μετρίωσ ἀντέγραψεν ὁ Γάιοσ, ἀπειλῶν Πετρωνίῳ θάνατον, ὅτι τῶν προσταγμάτων αὐτοῦ βραδὺσ ὑπηρέτησ ἐγίνετο.

ἀλλὰ τοὺσ μὲν τούτων γραμματοφόρουσ συνέβη χειμασθῆναι τρεῖσ μῆνασ ἐν τῇ θαλάσσῃ, τὸν δὲ Γαί̈ου θάνατον ἄλλοι καταγγέλλοντεσ εὐπλόουν. ἔφθη γοῦν τὰσ περὶ τούτων Πετρώνιοσ λαβὼν ἐπιστολὰσ ἑπτὰ καὶ εἴκοσιν ἡμέραισ ἢ τὰσ καθ’ ἑαυτοῦ. Γαί̈ου δὲ ἡγεμονεύσαντοσ ἔτη τρία καὶ μῆνασ ὀκτὼ καὶ δολοφονηθέντοσ ἁρπάζεται μὲν ὑπὸ τῶν ἐν Ῥώμῃ στρατευμάτων [εἰσ τὴν ἀρχὴν] Κλαύδιοσ, ἡ δὲ σύγκλητοσ ἐξηγουμένων τῶν ὑπάτων Σεντίου Σατορνίνου καὶ Πομπωνίου Σεκούνδου τρισὶν ταῖσ συμμενούσαισ σπείραισ ἐπιτρέψασα φυλάττειν τὴν πόλιν εἰσ τὸ Καπετώλιον ἠθροίσθη καὶ διὰ τὴν ὠμότητα τὴν Γαί̈ου Κλαυδίῳ πολεμεῖν ἐψηφίζετο·

καταστήσεσθαι γὰρ δι’ ἀριστοκρατίασ, ὥσπερ οὖν πάλαι διῳκεῖτο, τὴν ἀρχὴν ἢ κρινεῖν ψήφῳ τὸν ἄξιον τῆσ ἡγεμονίασ.

Συνέβη τηνικαῦτα πρὸσ ἐπιδημοῦντα τὸν Ἀγρίππαν τήν τε σύγκλητον καλοῦσαν εἰσ συμβουλίαν πέμψαι καὶ Κλαύδιον ἐκ τῆσ παρεμβολῆσ, ὅπωσ πρὸσ ἃ δέοι χρήσιμοσ αὐτοῖσ γένοιτο.

κἀκεῖνοσ συνιδὼν τὸν ἤδη τῇ δυνάμει Καίσαρα πρὸσ Κλαύδιον ἄπεισιν. ὁ δ’ αὐτὸν πρεσβευτὴν πρὸσ τὴν σύγκλητον ἀναπέμπει δηλοῦντα τὴν ἑαυτοῦ προαίρεσιν, ὅτι πρῶτον μὲν ἄκων ὑπὸ τῶν στρατιωτῶν ἁρπαγείη, καὶ οὔτε τὴν ἐκείνων σπουδὴν ἐγκαταλιπεῖν δίκαιον οὔτε ἀσφαλὲσ τὴν ἑαυτοῦ τύχην κρίνοι·

καὶ γὰρ τὸ τυχεῖν τῆσ ἡγεμονικῆσ κλήσεωσ ἐπικίνδυνον εἶναι· ἔπειθ’ ὅτι διοικήσει τὴν ἀρχὴν ὥσπερ ἀγαθὸσ προστάτησ, οὐχ ὡσ τύραννοσ·

ἀρκεῖσθαι γὰρ τῇ τιμῇ τῆσ προσηγορίασ, τὴν δ’ ἐφ’ ἑκάστῳ τῶν πραγμάτων βουλὴν πᾶσιν ἀποδώσειν. καὶ γὰρ εἰ μὴ φύσει μέτριοσ ἦν, ἱκανὸν ὑπόδειγμα σωφροσύνησ αὐτῷ προκεῖσθαι τὸν Γαί̈ου θάνατον. Ταῦτ’ ἀπήγγειλεν Ἀγρίππασ.

ἡ δὲ βουλὴ ἀπεκρίνατο καὶ στρατῷ καὶ γνώμαισ ἀγαθαῖσ πεποιθυῖα δουλείαν ἑκούσιον οὐχ ὑπομενεῖν. καὶ Κλαύδιοσ ὡσ ἤκουσεν τὰ παρὰ τῆσ βουλῆσ, πάλιν ἔπεμψεν τὸν Ἀγρίππαν ἀπαγγελοῦντα αὐτοῖσ ὅτι προδοῦναι μὲν τοὺσ εἰσ αὐτὸν ὁμονοήσαντασ οὐχ ὑπομένοι, πολεμήσειν δ’ ἄκων πρὸσ οὓσ ἥκιστα βούλοιτο. δεῖν μέντοι προαποδειχθῆναι τῷ πολέμῳ χωρίον ἔξω τῆσ πόλεωσ·

οὐ γὰρ ὅσιον διὰ τὴν αὐτῶν κακοβουλίαν ὁμοφύλῳ φόνῳ μιαίνεσθαι τὰ τεμένη τῆσ πατρίδοσ. ὁ μὲν οὖν ἀκούσασ ταῦτα τοῖσ βουλευταῖσ ἀπήγγειλεν. Μεταξὺ δὲ τῶν μετὰ τῆσ συγκλήτου στρατιωτῶν τισ σπασάμενοσ τὸ ξίφοσ "ἄνδρεσ, ἐβόησεν, συστρατιῶται, τί παθόντεσ ἀδελφοκτονεῖν βουλόμεθα καὶ κατὰ τῶν μετὰ Κλαυδίου συγγενῶν ὁρμᾶν, ἔχοντεσ μὲν αὐτοκράτορα μηδὲν μεμφθῆναι δυνάμενον, τοσαῦτα δὲ τὰ δίκαια πρὸσ οὓσ μετὰ τῶν ὅπλων χωρεῖν μέλλομεν;

ταῦτα εἰπὼν διὰ μέσησ ὡρ́μησεν τῆσ βουλῆσ πάντασ τοὺσ συστρατιώτασ ἐφελκόμενοσ.

οἱ δ’ εὐπατρίδαι παραχρῆμα μὲν πρὸσ τὴν ἀπόλειψιν περιδεῶσ ἔσχον, αὖθισ δ’ ὡσ ἀποστροφὴ σωτήριοσ οὐ κατεφαίνετο, τὴν τῶν στρατιωτῶν ὁδὸν ἠπείγοντο πρὸσ Κλαύδιον. ὑπήντων δ’ αὐτοῖσ πρὸ τοῦ τείχουσ γυμνοῖσ τοῖσ ξίφεσιν οἱ σφοδρότερον κολακεύοντεσ τὴν τύχην·

κἂν συνέβη κινδυνεῦσαι τοὺσ προάγοντασ πρὶν γνῶναι τὴν ὁρμὴν τῶν στρατιωτῶν Κλαύδιον, εἰ μὴ προσδραμὼν Ἀγρίππασ αὐτῷ τὸ κινδύνευμα τῆσ πράξεωσ ἐδήλωσεν, ὅτι τε εἰ μὴ κατάσχοι τὴν ὁρμὴν τῶν ἐπὶ τοὺσ εὐπατρίδασ λελυσσηκότων, ἀπολέσασ δι’ οὓσ τὸ κρατεῖν ἐστι περίοπτον ἐρημίασ ἔσοιτο βασιλεύσ. Ταῦτ’ ἀκούσασ Κλαύδιοσ κατέσχεν τὰσ ὁρμὰσ τοῦ στρατιωτικοῦ προσδέχεταί τε τὴν σύγκλητον εἰσ τὸ στρατόπεδον καὶ φιλοφρονησάμενοσ ἐξῄει σὺν αὐτοῖσ αὐτίκα θύσων τῷ θεῷ τὰ περὶ τῆσ ἡγεμονίασ χαριστήρια.

καὶ τὸν Ἀγρίππαν εὐθέωσ ἐδωρεῖτο τῇ πατρῴᾳ βασιλείᾳ πάσῃ προστιθεὶσ ἔξωθεν καὶ τὰσ ὑπ’ Αὐγούστου δοθείσασ Ἡρώδῃ Τραχωνῖτιν καὶ Αὐρανῖτιν, χωρὶσ δὲ τούτων ἑτέραν βασιλείαν τὴν Λυσανίου καλουμένην.

καὶ τῷ μὲν δήμῳ διατάγματι τὴν δωρεὰν ἐδήλου, τοῖσ ἄρχουσιν δὲ προσέταξεν ἐγχαράξαντασ δέλτοισ χαλκαῖσ τὴν δόσιν εἰσ τὸ Καπετώλιον ἀναθεῖναι·

δωρεῖται δ’ αὐτοῦ καὶ τὸν ἀδελφὸν Ἡρώδην, ὁ δ’ αὐτὸσ καὶ γαμβρὸσ ἦν Βερνίκῃ συνοικῶν, βασιλείᾳ τῇ Χαλκίδι.

Ταχέωσ δ’ ὡσ ἂν ἐκ τοσαύτησ ἀρχῆσ πλοῦτοσ Ἀγρίππᾳ προσέρρει, καὶ τοῖσ χρήμασιν αὐτὸσ οὐκ εἰσ μακρὰν κατεχρήσατο·

τηλικοῦτον γὰρ τοῖσ Ιἑροσολύμοισ περιβαλεῖν ἤρξατο τεῖχοσ, ἡλίκον ἂν τελεσθὲν ἀνήνυτον Ῥωμαίοισ ἐποίησεν τὴν πολιορκίαν. ἀλλ’ ἔφθη πρὶν ὑψῶσαι τὸ ἔργον τελευτήσασ ἐν Καισαρείᾳ, βεβασιλευκὼσ μὲν ἔτη τρία, πρότερον δὲ τῶν τετραρχιῶν τρισὶν ἑτέροισ ἔτεσιν ἀφηγησάμενοσ.

καταλείπει δὲ τρεῖσ μὲν θυγατέρασ ἐκ Κύπρου γεγενημένασ, Βερνίκην καὶ Μαριάμμην καὶ Δρουσίλλαν, υἱὸν δὲ ἐκ τῆσ αὐτῆσ Ἀγρίππαν.

οὗ παντάπασιν ὄντοσ νηπίου πάλιν τὰσ βασιλείασ Κλαύδιοσ ἐπαρχίαν ποιήσασ ἐπίτροπον πέμπει Κούσπιον Φᾶδον, ἔπειτα Τιβέριον Ἀλέξανδρον, οἳ μηδὲν παρακινοῦντεσ τῶν ἐπιχωρίων ἐθῶν ἐν εἰρήνῃ τὸ ἔθνοσ διεφύλαξαν. μετὰ ταῦτα καὶ ὁ βασιλεύων τῆσ Χαλκίδοσ Ἡρώδησ τελευτᾷ, καταλιπὼν ἐκ μὲν τῆσ ἀδελφιδῆσ Βερνίκησ δύο παῖδασ Βερνικιανόν τε καὶ Ὑρκανόν, ἐκ δὲ τῆσ προτέρασ Μαριάμμησ Ἀριστόβουλον.

τεθνήκει δ’ αὐτῷ καὶ ἕτεροσ ἀδελφὸσ Ἀριστόβουλοσ ἰδιώτησ καταλιπὼν Ιὠτάπην θυγατέρα. οὗτοι μὲν οὖν ἦσαν, ὡσ προεῖπον, Ἀριστοβούλου τοῦ Ἡρώδου παῖδεσ, Ἀριστόβουλοσ δὲ καὶ Ἀλέξανδροσ ἐκ Μαριάμμησ Ἡρώδῃ γεγόνεισαν υἱεῖσ, οὓσ ὁ πατὴρ ἀνεῖλεν·

ἡ δὲ Ἀλεξάνδρου γενεὰ τῆσ μεγάλησ Ἀρμενίασ ἐβασίλευσεν. Μετὰ δὲ τὴν Ἡρώδου τελευτήν, ὃσ ἦρχε τῆσ Χαλκίδοσ, καθίστησιν Κλαύδιοσ εἰσ τὴν βασιλείαν τοῦ θείου τὸν Ἀγρίππαν υἱὸν Ἀγρίππα·

τῆσ δ’ ἄλλησ ἐπαρχίασ διαδέχεται τὴν ἐπιτροπὴν ἀπὸ Ἀλεξάνδρου Κουμανόσ, ἐφ’ οὗ θόρυβοί τε ἤρξαντο καὶ φθορὰ πάλιν Ιοὐδαίων ἐγένετο. συνεληλυθότοσ γὰρ τοῦ πλήθουσ ἐπὶ τὴν ἑορτὴν τῶν ἀζύμων εἰσ Ιἑροσόλυμα καὶ τῆσ Ῥωμαϊκῆσ σπείρασ ὑπὲρ τὴν τοῦ ἱεροῦ στοὰν ἐφεστώσησ, ἔνοπλοι δ’ ἀεὶ τὰσ ἑορτὰσ παραφυλάττουσιν, ὡσ μή τι νεωτερίζοι τὸ πλῆθοσ ἠθροισμένον, εἷσ τισ τῶν στρατιωτῶν ἀνασυράμενοσ τὴν ἐσθῆτα καὶ κατακύψασ ἀσχημόνωσ προσαπέστρεψεν τοῖσ Ιοὐδαίοισ τὴν ἕδραν καὶ τῷ σχήματι φωνὴν ὁμοίαν ἐπεφθέγξατο.

πρὸσ τοῦτο ἅπαν μὲν τὸ πλῆθοσ ἠγανάκτησεν, καὶ κατεβόων τοῦ Κουμανοῦ κολάζειν τὸν στρατιώτην, οἱ δὲ ἧττον νήφοντεσ τῶν νέων καὶ τὸ φύσει στασιῶδεσ ἐκ τοῦ ἔθνουσ ἐχώρουν ἐπὶ μάχην λίθουσ τε ἁρπάσαντεσ ἐπὶ τοὺσ στρατιώτασ ἔβαλλον.

καὶ Κουμανὸσ δείσασ μὴ τοῦ λαοῦ παντὸσ ἐπ’ αὐτὸν ὁρμὴ γένοιτο, πλείουσ ὁπλίτασ μεταπέμπεται.

τῶν δὲ ταῖσ στοαῖσ ἐπιχεομένων φόβοσ ἐμπίπτει τοῖσ Ιοὐδαίοισ ἀκατάσχετοσ, καὶ τραπέντεσ ἐκ τοῦ ἱεροῦ διέφευγον εἰσ τὴν πόλιν. τοσαύτη δὲ περὶ τὰσ ἐξόδουσ βία συνωθουμένων ἐγένετο, ὥστε πατηθέντασ ὑπ’ ἀλλήλων καὶ συντριβέντασ ὑπὲρ τρισμυρίουσ ἀποθανεῖν, γενέσθαι δὲ τὴν ἑορτὴν πένθοσ μὲν ὅλῳ τῷ ἔθνει θρῆνον δὲ καθ’ ἑκάστην οἰκίαν.

Μετελάμβανεν δὲ ταύτην τὴν συμφορὰν ἄλλοσ λῃστρικὸσ θόρυβοσ.

κατὰ γὰρ τὴν Βαιθωρὼ δημοσίαν ὁδὸν Στεφάνου τινὸσ δούλου Καίσαροσ ἀποσκευὴν κομιζομένην διήρπασαν λῃσταὶ προσπεσόντεσ. Κουμανὸσ δὲ περιπέμψασ τοὺσ ἐκ τῶν πλησίον κωμῶν δεσμώτασ ἐκέλευσεν ἀνάγεσθαι πρὸσ αὐτόν, ἐπικαλῶν ὅτι μὴ διώξαντεσ τοὺσ λῃστὰσ συλλάβοιεν.

ἔνθα τῶν στρατιωτῶν τισ εὑρὼν ἔν τινι κώμῃ τὸν ἱερὸν νόμον διέρρηξέν τε τὸ βιβλίον καὶ εἰσ πῦρ κατέβαλεν. Ιοὐδαῖοι δὲ ὡσ ὅλησ αὐτοῖσ τῆσ χώρασ καταφλεγείσησ συνεχύθησαν, καὶ καθάπερ ὀργάνῳ τινὶ τῇ δεισιδαιμονίᾳ συνελκόμενοι πρὸσ ἓν κήρυγμα πάντεσ εἰσ Καισάρειαν ἐπὶ Κουμανὸν συνέδραμον ἱκετεύοντεσ τὸν οὕτωσ εἰσ τὸν θεὸν καὶ τὸν νόμον αὐτῶν ἐξυβρίσαντα μὴ περιιδεῖν ἀτιμώρητον.

ὁ δέ, οὐ γὰρ ἠρέμει τὸ πλῆθοσ, εἰ μὴ τύχοι παραμυθίασ, ἠξίου τε προάγειν τὸν στρατιώτην καὶ διὰ μέσων τῶν αἰτιωμένων ἀπαχθῆναι τὴν ἐπὶ θανάτῳ κελεύει.

καὶ Ιοὐδαῖοι μὲν ἀνεχώρουν. Αὖθισ δὲ Γαλιλαίων καὶ Σαμαρέων γίνεται συμβολή.

κατὰ γὰρ Γήμαν καλουμένην κώμην, ἥτισ ἐν τῷ μεγάλῳ πεδίῳ κεῖται τῆσ Σαμαρείτιδοσ, πολλῶν ἀναβαινόντων Ιοὐδαίων ἐπὶ τὴν ἑορτὴν ἀναιρεῖταί τισ Γαλιλαῖοσ. πρὸσ τοῦτο πλεῖστοι μὲν ἐκ τῆσ Γαλιλαίασ συνέδραμον ὡσ πολεμήσοντεσ τοῖσ Σαμαρεῦσιν, οἱ γνώριμοι δ’ αὐτῶν ἐλθόντεσ πρὸσ Κουμανὸν ἠντιβόλουν πρὶν ἀνηκέστου πάθουσ εἰσ τὴν Γαλιλαίαν διαβάντα τιμωρήσασθαι τοὺσ αἰτίουσ τοῦ φόνου·

μόνωσ γὰρ ἂν οὕτωσ διαλυθῆναι πρὸ πολέμου τὸ πλῆθοσ. Κουμανὸσ μὲν οὖν ἐν δευτέρῳ τὰσ ἐκείνων ἱκεσίασ τῶν ἐν χειρὶ πραγμάτων θέμενοσ ἀπράκτουσ ἀπέπεμψεν τοὺσ ἱκέτασ. Ἀγγελθὲν δὲ εἰσ Ιἑροσόλυμα τὸ πάθοσ τοῦ πεφονευμένου τὰ πλήθη συνετάραξεν καὶ τῆσ ἑορτῆσ ἀφέμενοι πρὸσ τὴν Σαμάρειαν ἐξώρμων ἀστρατήγητοι καὶ μηδενὶ τῶν ἀρχόντων κατέχοντι πειθόμενοι.

τοῦ λῃστρικοῦ δ’ αὐτῶν καὶ στασιώδουσ Δειναίου τισ υἱὸσ Ἐλεάζαροσ καὶ Ἀλέξανδροσ ἐξῆρχον, οἳ τοῖσ ὁμόροισ τῆσ Ἀκραβατηνῆσ τοπαρχίασ προσπεσόντεσ αὐτούσ τε ἀνῄρουν μηδεμιᾶσ ἡλικίασ φειδὼ ποιούμενοι καὶ τὰσ κώμασ ἐνεπίμπρασαν.

Κουμανὸσ δὲ ἀναλαβὼν ἀπὸ τῆσ Καισαρείασ μίαν ἴλην ἱππέων καλουμένην Σεβαστηνῶν ἐξεβοήθει τοῖσ πορθουμένοισ καὶ τῶν περὶ τὸν Ἐλεάζαρον πολλοὺσ μὲν συνέλαβεν, πλείστουσ δ’ ἀπέκτεινεν.

πρὸσ δὲ τὸ λοιπὸν πλῆθοσ τῶν πολεμεῖν τοῖσ Σαμαρεῦσιν ὡρμημένων οἱ ἄρχοντεσ τῶν Ιἑροσολύμων ἐκδραμόντεσ σάκκουσ ἀμπεχόμενοι καὶ τέφραν τῶν κεφαλῶν καταχέοντεσ ἱκέτευον ἀναχωρεῖν καὶ μὴ διὰ τὴν εἰσ Σαμαρεῖσ ἄμυναν ἐπὶ Ιἑροσόλυμα Ῥωμαίουσ παροξύνειν, ἐλεῆσαί τε τὴν πατρίδα καὶ τὸν ναὸν τέκνα τε καὶ γυναῖκασ ἰδίασ, ἃ πάντα κινδυνεύειν δι’ ἑνὸσ ἐκδικίαν Γαλιλαίου παραπολέσθαι.

τούτοισ πεισθέντεσ Ιοὐδαῖοι διελύθησαν.

ἐτράποντο δὲ πολλοὶ πρὸσ λῃστείαν διὰ τὴν ἄδειαν, καὶ κατὰ πᾶσαν τὴν χώραν ἁρπαγαί τε ἦσαν καὶ τῶν θρασυτέρων ἐπαναστάσεισ. καὶ τῶν Σαμαρέων οἱ δυνατοὶ πρὸσ Οὐμμίδιον Κουαδρᾶτον, ὃσ ἦν ἡγεμὼν τῆσ Συρίασ, εἰσ Τύρον παραγενόμενοι δίκην τινὰ παρὰ τῶν πορθησάντων τὴν χώραν ἠξίουν λαβεῖν.

παρόντεσ δὲ καὶ οἱ γνώριμοι τῶν Ιοὐδαίων καὶ ὁ ἀρχιερεὺσ Ιὠνάθησ υἱὸσ Ἀνάνου κατάρξαι μὲν ἔλεγον τῆσ ταραχῆσ Σαμαρέασ διὰ τὸν φόνον, αἴτιον δὲ τῶν ἀποβεβηκότων Κουμανὸν γεγονέναι μὴ θελήσαντα τοὺσ αὐθέντασ τοῦ σφαγέντοσ ἐπεξελθεῖν.

Κουαδρᾶτοσ δὲ τότε μὲν ἑκατέρουσ ὑπερτίθεται φήσασ, ἐπειδὰν εἰσ τοὺσ τόπουσ παραγένηται, διερευνήσειν ἕκαστα, αὖθισ δὲ παρελθὼν εἰσ Καισάρειαν τοὺσ ὑπὸ Κουμανοῦ ζωγρηθέντασ ἀνεσταύρωσεν πάντασ.

ἐκεῖθεν εἰσ Λύδδα παραγενόμενοσ πάλιν διήκουσεν τῶν Σαμαρέων, καὶ μεταπεμψάμενοσ ὀκτωκαίδεκα τῶν Ιοὐδαίων, οὓσ ἐπέπυστο μετεσχηκέναι τῆσ μάχησ, πελέκει διεχειρίσατο·

δύο δ’ ἑτέρουσ τῶν δυνατωτάτων καὶ τοὺσ ἀρχιερεῖσ Ιὠνάθην καὶ Ἀνανίαν τόν τε τούτου παῖδα Ἄνανον καί τινασ ἄλλουσ Ιοὐδαίων γνωρίμουσ ἀνέπεμψεν ἐπὶ Καίσαρα, ὁμοίωσ δὲ καὶ Σαμαρέων τοὺσ ἐπιφανεστάτουσ.

παρήγγειλεν δὲ καὶ Κουμανῷ καὶ Κέλερι τῷ χιλιάρχῳ πλεῖν ἐπὶ Ῥώμησ δώσοντασ Κλαυδίῳ λόγον ὑπὲρ τῶν γεγενημένων.

ταῦτα διαπραξάμενοσ ἀπὸ Λύδδων ἀνέβαινεν εἰσ Ιἑροσόλυμα, καὶ καταλαβὼν τὸ πλῆθοσ ἄγον τὴν τῶν ἀζύμων ἑορτὴν ἀθορύβωσ εἰσ Ἀντιόχειαν ἐπανῄει. Κατὰ δὲ τὴν Ῥώμην Καῖσαρ ἀκούσασ Κουμανοῦ καὶ Σαμαρέων, παρῆν δὲ καὶ Ἀγρίππασ ἐκθύμωσ ὑπεραγωνιζόμενοσ Ιοὐδαίων ἐπειδὴ καὶ Κουμανῷ πολλοὶ τῶν δυνατῶν παρίσταντο, Σαμαρέων μὲν καταγνοὺσ τρεῖσ ἀνελεῖν προσέταξεν τοὺσ δυνατωτάτουσ, Κουμανὸν δὲ ἐφυγάδευσεν.

Κέλερα δὲ δεσμώτην ἀναπέμψασ εἰσ Ιἑροσόλυμα παραδοθῆναι Ιοὐδαίοισ πρὸσ αἰκίαν ἐκέλευσεν καὶ περισυρέντα τὴν πόλιν οὕτω τὴν κεφαλὴν ἀποκοπῆναι.

Μετὰ ταῦτα Ιοὐδαίασ μὲν ἐπίτροπον Φήλικα τὸν Πάλλαντοσ ἀδελφὸν ἐκπέμπει τῆσ τε Σαμαρείασ καὶ Γαλιλαίασ καὶ Περαίασ, ἐκ δὲ τῆσ Χαλκίδοσ Ἀγρίππαν εἰσ μείζονα βασιλείαν μετατίθησιν, δοὺσ αὐτῷ τήν τε Φιλίππου γενομένην ἐπαρχίαν, αὕτη δ’ ἦν Τραχωνῖτισ καὶ Βατανέα καὶ Γαυλανῖτισ, προσέθηκεν δὲ τήν τε Λυσανίου βασιλείαν καὶ τὴν Οὐάρου γενομένην τετραρχίαν.

αὐτὸσ δὲ διοικήσασ τὴν ἡγεμονίαν ἔτεσι τρισκαίδεκα, πρὸσ δὲ μησὶν ὀκτὼ καὶ εἴκοσιν ἡμέραισ τελευτᾷ καταλιπὼν Νέρωνα τῆσ ἀρχῆσ διάδοχον, ὃν ταῖσ Ἀγριππίνησ τῆσ γυναικὸσ ἀπάταισ ἐπὶ κληρονομίᾳ τῆσ ἀρχῆσ εἰσεποιήσατο καίπερ υἱὸν ἔχων γνήσιον Βρεττανικὸν ἐκ Μεσσαλίνησ τῆσ προτέρασ γυναικὸσ καὶ Ὀκταουίαν θυγατέρα τὴν ὑπ’ αὐτοῦ ζευχθεῖσαν Νέρωνι·

γεγόνει δ’ αὐτῷ καὶ ἐκ Παιτίνησ Ἀντωνία.

καὶ ὡσ τελευταῖον ὑπὸ φρενοβλαβείασ ἐξώκειλεν εἰσ σκηνὴν καὶ θέατρον, ἐπειδὴ δι’ ὄχλου πᾶσίν ἐστιν, παραλείψω, τρέψομαι δὲ ἐπὶ τὰ Ιοὐδαίοισ κατ’ αὐτὸν γενόμενα.

Τὴν μὲν οὖν μικρὰν Ἀρμενίαν δίδωσιν βασιλεύειν Ἀριστοβούλῳ τῷ Ἡρώδου, τῇ δ’ Ἀγρίππα βασιλείᾳ τέσσαρασ πόλεισ προστίθησιν σὺν ταῖσ τοπαρχίαισ, Ἄβελα μὲν καὶ Ιοὐλιάδα κατὰ τὴν Περαίαν, Ταριχέασ δὲ καὶ Τιβεριάδα τῆσ Γαλιλαίασ, εἰσ δὲ τὴν λοιπὴν Ιοὐδαίαν Φήλικα κατέστησεν ἐπίτροπον.

οὗτοσ τόν τε ἀρχιλῃστὴν Ἐλεάζαρον ἔτεσιν εἴκοσι τὴν χώραν λῃσάμενον καὶ πολλοὺσ τῶν σὺν αὐτῷ ζωγρήσασ ἀνέπεμψεν εἰσ Ῥώμην·

τῶν δ’ ἀνασταυρωθέντων ὑπ’ αὐτοῦ λῃστῶν καὶ τῶν ἐπὶ κοινωνίᾳ φωραθέντων δημοτῶν οὓσ ἐκόλασεν, ἄπειρόν τι πλῆθοσ ἦν. μάλιστα [δὲ] ἐν ταῖσ ἑορταῖσ μισγόμενοι τῷ πλήθει καὶ ταῖσ ἐσθῆσιν ὑποκρύπτοντεσ μικρὰ ξιφίδια, τούτοισ ἔνυττον τοὺσ διαφόρουσ, ἔπειτα πεσόντων μέροσ ἐγίνοντο τῶν ἐπαγανακτούντων οἱ πεφονευκότεσ, διὸ καὶ παντάπασιν ὑπὸ ἀξιοπιστίασ ἦσαν ἀνεύρετοι.

πρῶτοσ μὲν οὖν ὑπ’ αὐτῶν Ιὠνάθησ ὁ ἀρχιερεὺσ ἀποσφάττεται, μετὰ δ’ αὐτὸν καθ’ ἡμέραν ἀνῃροῦντο πολλοί·

καὶ τῶν συμφορῶν ὁ φόβοσ ἦν χαλεπώτεροσ, ἑκάστου καθάπερ ἐν πολέμῳ καθ’ ὡρ́αν τὸν θάνατον προσδεχομένου. προεσκοποῦντο δὲ πόρρωθεν τοὺσ διαφόρουσ, καὶ οὐδὲ τοῖσ φίλοισ προσιοῦσιν πίστισ ἦν, ἐν μέσαισ δὲ ταῖσ ὑπονοίαισ καὶ ταῖσ φυλακαῖσ ἀνῃροῦντο·

τοσοῦτον τῶν ἐπιβουλευόντων τὸ τάχοσ ἦν καὶ τοῦ λαθεῖν ἡ τέχνη. Συνέστη δὲ πρὸσ τούτοισ στῖφοσ ἕτερον πονηρῶν χειρὶ μὲν καθαρώτερον, ταῖσ γνώμαισ δὲ ἀσεβέστερον, ὅπερ οὐδὲν ἧττον τῶν σφαγέων τὴν εὐδαιμονίαν τῆσ πόλεωσ ἐλυμήνατο.

πλάνοι γὰρ ἄνθρωποι καὶ ἀπατεῶνεσ προσχήματι θειασμοῦ νεωτερισμοὺσ καὶ μεταβολὰσ πραγματευόμενοι δαιμονᾶν τὸ πλῆθοσ ἔπειθον καὶ προῆγον εἰσ τὴν ἐρημίαν ὡσ ἐκεῖ τοῦ θεοῦ δείξοντοσ αὐτοῖσ σημεῖα ἐλευθερίασ.

ἐπὶ τούτοισ Φῆλιξ, ἐδόκει γὰρ ἀποστάσεωσ εἶναι καταβολή, πέμψασ ἱππεῖσ καὶ πεζοὺσ ὁπλίτασ πολὺ πλῆθοσ διέφθειρεν.

Μείζονι δὲ τούτου πληγῇ Ιοὐδαίουσ ἐκάκωσεν ὁ Αἰγύπτιοσ ψευδοπροφήτησ·

περιαγαγὼν δὲ αὐτοὺσ ἐκ τῆσ ἐρημίασ εἰσ τὸ ἐλαιῶν καλούμενον ὄροσ ἐκεῖθεν οἱο͂́σ τε ἦν εἰσ Ιἑροσόλυμα παρελθεῖν βιάζεσθαι καὶ κρατήσασ τῆσ τε Ῥωμαϊκῆσ φρουρᾶσ καὶ τοῦ δήμου τυραννεῖν χρώμενοσ τοῖσ συνεισπεσοῦσιν δορυφόροισ.

φθάνει δ’ αὐτοῦ τὴν ὁρμὴν Φῆλιξ ὑπαντήσασ μετὰ τῶν Ῥωμαϊκῶν ὁπλιτῶν, καὶ πᾶσ ὁ δῆμοσ συνεφήψατο τῆσ ἀμύνησ, ὥστε συμβολῆσ γενομένησ τὸν μὲν Αἰγύπτιον φυγεῖν μετ’ ὀλίγων, διαφθαρῆναι δὲ καὶ ζωγρηθῆναι πλείστουσ τῶν σὺν αὐτῷ, τὸ δὲ λοιπὸν πλῆθοσ σκεδασθὲν ἐπὶ τὴν ἑαυτῶν ἕκαστον διαλαθεῖν.

Κατεσταλμένων δὲ καὶ τούτων ὥσπερ ἐν νοσοῦντι σώματι πάλιν ἕτερον μέροσ ἐφλέγμαινεν.

οἱ γὰρ γόητεσ καὶ λῃστρικοὶ συναχθέντεσ πολλοὺσ εἰσ ἀπόστασιν ἐνῆγον καὶ πρὸσ ἐλευθερίαν παρεκρότουν θάνατον ἐπιτιμῶντεσ τοῖσ πειθαρχοῦσιν τῇ Ῥωμαίων ἡγεμονίᾳ καὶ πρὸσ βίαν ἀφαιρήσεσθαι λέγοντεσ τοὺσ ἑκουσίωσ δουλεύειν προαιρουμένουσ. μεριζόμενοι δὲ εἰσ τὴν χώραν κατὰ λόχουσ διήρπαζόν τε τὰσ τῶν δυνατῶν οἰκίασ καὶ αὐτοὺσ ἀνῄρουν καὶ τὰσ κώμασ ἐνεπίμπρασαν, ὥστε τῆσ ἀπονοίασ αὐτῶν πᾶσαν τὴν Ιοὐδαίαν ἀναπίμπλασθαι.

καὶ οὗτοσ μὲν ὁ πόλεμοσ καθ’ ἡμέραν ἀνερριπίζετο. Ἑτέρα δὲ ταραχὴ συνίσταται περὶ Καισάρειαν τῶν ἀναμεμιγμένων Ιοὐδαίων πρὸσ τοὺσ ἐν αὐτῇ Σύρουσ στασιασάντων.

οἱ μὲν γὰρ ἠξίουν σφετέραν εἶναι τὴν πόλιν Ιοὐδαῖον γεγονέναι τὸν κτίστην αὐτῆσ λέγοντεσ· ἦν δὲ Ἡρώδησ ὁ βασιλεύσ· οἱ δὲ ἕτεροι τὸν οἰκιστὴν μὲν προσωμολόγουν Ιοὐδαῖον, αὐτὴν μέντοι γε τὴν πόλιν Ἑλλήνων ἔφασαν· οὐ γὰρ ἂν ἀνδριάντασ καὶ ναοὺσ ἐγκαθιδρῦσαι Ιοὐδαίοισ αὐτὴν ἀνατιθέντα. διὰ ταῦτα δὲ ἠμφισβήτουν ἑκάτεροι·

προῄει δ’ αὐτοῖσ τὸ φιλόνεικον εἰσ ὅπλα καὶ καθ’ ἡμέραν οἱ θρασύτεροι παρ’ ἀμφοῖν προεπήδων ἐπὶ μάχην· οὔτε γὰρ Ιοὐδαίων οἱ γεραιοὶ τοὺσ ἰδίουσ στασιαστὰσ κατέχειν οἱοῖ́ τε ἦσαν καὶ τοῖσ Ἕλλησιν αἶσχοσ ἐδόκει Ιοὐδαίων ἐλαττοῦσθαι. προεῖχον δ’ οἱ μὲν πλούτῳ καὶ σωμάτων ἀλκῇ, τὸ δὲ Ἑλληνικὸν τῇ παρὰ τῶν στρατιωτῶν ἀμύνῃ·

τὸ γὰρ πλέον Ῥωμαίοισ τῆσ ἐκεῖ δυνάμεωσ ἐκ Συρίασ ἦν κατειλεγμένον καὶ καθάπερ συγγενεῖσ ἦσαν πρὸσ τὰσ βοηθείασ ἕτοιμοι. τοῖσ γε μὴν ἐπάρχοισ φροντὶσ ἦν ἀναστέλλειν τὴν ταραχὴν καὶ τοὺσ μαχιμωτέρουσ ἀεὶ συλλαμβάνοντεσ ἐκόλαζον μάστιξι καὶ δεσμοῖσ.

οὐ μὴν τὰ πάθη τῶν συλλαμβανομένων ἐνεποίει τοῖσ καταλειπομένοισ ἀνακοπὴν ἢ δέοσ, ἀλλ’ ἔτι μᾶλλον παρωξύνοντο πρὸσ τὴν στάσιν. νικῶντασ δέ ποτε τοὺσ Ιοὐδαίουσ προελθὼν εἰσ τὴν ἀγορὰν ὁ Φῆλιξ μετ’ ἀπειλῆσ ἐκέλευσεν ἀναχωρεῖν.

τῶν δὲ μὴ πειθομένων ἐπιπέμψασ τοὺσ στρατιώτασ ἀναιρεῖ συχνούσ, ὧν διαρπαγῆναι συνέβη καὶ τὰσ οὐσίασ. μενούσησ δὲ τῆσ στάσεωσ ἐπιλέξασ ἑκατέρωθεν τοὺσ γνωρίμουσ ἔπεμψεν πρέσβεισ ἐπὶ Νέρωνα διαλεξομένουσ περὶ τῶν δικαίων. Διαδεξάμενοσ δὲ παρὰ τούτου τὴν ἐπιτροπὴν ὁ Φῆστοσ τὸ μάλιστα λυμαινόμενον τὴν χώραν ἐπεξῄει·

τῶν γοῦν λῃστῶν συνέλαβέν τε πλείστουσ καὶ διέφθειρεν οὐκ ὀλίγουσ. ἀλλ’ οὐχ ὁ μετὰ Φῆστον Ἀλβῖνοσ τὸν αὐτὸν τρόπον ἐξηγήσατο τῶν πραγμάτων, οὐκ ἔστιν δὲ ἥντινα κακουργίασ ἰδέαν παρέλειπεν.

οὐ μόνον γοῦν ἐν τοῖσ πολιτικοῖσ πράγμασιν ἔκλεπτεν καὶ διήρπαζεν τὰσ ἑκάστων οὐσίασ, οὐδὲ τὸ πᾶν ἔθνοσ ἐβάρει ταῖσ εἰσφοραῖσ, ἀλλὰ καὶ τοὺσ ἐπὶ λῃστείᾳ δεδεμένουσ ὑπὸ τῆσ παρ’ ἑκάστοισ βουλῆσ ἢ τῶν προτέρων ἐπιτρόπων ἀπελύτρου τοῖσ συγγενέσιν, καὶ μόνοσ ὁ μὴ δοὺσ τοῖσ δεσμωτηρίοισ ὡσ πονηρὸσ ἐγκατελείπετο.

τηνικαῦτα καὶ τῶν νεωτερίζειν βουλομένων ἐν Ιἑροσολύμοισ ἐθάρσησαν αἱ τόλμαι, καὶ χρήμασιν μὲν οἱ δυνατοὶ τὸν Ἀλβῖνον προσελάμβανον ὥστε τοῦ στασιάζειν αὐτοῖσ παρέχειν ἄδειαν, τοῦ δημοτικοῦ δὲ τὸ μὴ χαῖρον ἡσυχίᾳ πρὸσ τοὺσ Ἀλβίνου κοινωνοὺσ ἀπέκλινεν.

ἕκαστοσ δὲ τῶν πονηρῶν ἴδιον στῖφοσ ὑπεζωσμένοσ αὐτὸσ μὲν ὥσπερ ἀρχιλῃστὴσ ἢ τύραννοσ προανεῖχεν ἐκ τοῦ λόχου, τοῖσ δορυφοροῦσι δὲ πρὸσ ἁρπαγὰσ τῶν μετρίων κατεχρῆτο.

συνέβαινεν δὲ τοὺσ μὲν ἀφῃρημένουσ ὑπὲρ ὧν ἀγανακτεῖν ἐχρῆν σιωπᾶν, τοὺσ ἄπληγασ δὲ δέει τοῦ μὴ τὰ αὐτὰ παθεῖν καὶ κολακεύειν τὸν ἄξιον κολάσεωσ.

καθόλου δὲ ἡ μὲν παρρησία πάντων περικέκοπτο, τυραννὶσ δ’ ἦν διὰ πλειόνων, καὶ τὰ σπέρματα τῆσ μελλούσησ ἁλώσεωσ ἔκτοτε τῇ πόλει κατεβάλλετο. Τοιοῦτον δ’ ὄντα τὸν Ἀλβῖνον ἀπέδειξεν ὁ μετ’ αὐτὸν ἐλθὼν Γέσσιοσ Φλῶροσ ἀγαθώτατον κατὰ σύγκρισιν.

ὁ μέν γε λάθρα τὰ πολλὰ καὶ μεθ’ ὑποστολῆσ ἐκακούργησεν, Γέσσιοσ δὲ τὰσ εἰσ τὸ ἔθνοσ παρανομίασ ἐπόμπευσεν καὶ ὥσπερ ἐπὶ τιμωρίᾳ κατακρίτων πεμφθεὶσ δήμιοσ οὔτε ἁρπαγῆσ τινα τρόπον οὔτε αἰκίασ παρέλιπεν. ἦν δὲ ἐν μὲν τοῖσ ἐλεεινοῖσ ὠμότατοσ, ἐν δὲ τοῖσ αἰσχροῖσ ἀναιδέστατοσ.

οὔτε δὲ πλείω τισ ἀπιστίαν τῆσ ἀληθείασ κατέχεεν οὔτε ἐν τῷ πανουργεῖν δολιωτέρασ ὁδοὺσ ἐπενόησεν. ᾧ τὸ μὲν κατ’ ἄνδρα κερδαίνειν μικρὸν ἐδόκει, πόλεισ δ’ ὅλασ ἐξεδίδυσκε καὶ δήμουσ ἀθρόουσ ἐλυμαίνετο καὶ μόνον οὐκ ἐκήρυξεν ἀνὰ τὴν χώραν πᾶσιν ἐξεῖναι λῃστεύειν ἐφ’ ᾧ μέροσ αὐτὸσ λήψεται τῶν λαφύρων. διὰ γοῦν τὴν ἐκείνου πλεονεξίαν πάσασ ἐρημωθῆναι συνέβη τὰσ πόλεισ καὶ πολλοὺσ τῶν πατρίων ἠθῶν ἐξαναστάντασ φυγεῖν εἰσ τὰσ ἀλλοφύλουσ ἐπαρχίασ.

Μέχρι μὲν οὖν ἐν Συρίᾳ Κέστιοσ Γάλλοσ ἦν διέπων τὴν ἐπαρχίαν, οὐδὲ πρεσβεύσασθαί τισ πρὸσ αὐτὸν ἐτόλμησεν κατὰ τοῦ Φλώρου·

παραγενόμενον δὲ εἰσ Ιἑροσόλυμα τῆσ τῶν ἀζύμων ἑορτῆσ ἐνεστώσησ περιστὰσ ὁ δῆμοσ οὐκ ἐλάττουσ τριακοσίων μυριάδων ἱκέτευον ἐλεῆσαι τὰσ τοῦ ἔθνουσ συμφορὰσ καὶ τὸν λυμεῶνα τῆσ χώρασ Φλῶρον ἐκεκράγεσαν· ὁ δὲ παρὼν καὶ τῷ Κεστίῳ παρεστὼσ διεχλεύαζεν τὰσ φωνάσ.

ὅ γε μὴν Κέστιοσ τὴν ὁρμὴν τοῦ πλήθουσ καταστείλασ καὶ δοὺσ ἔμφασιν ὡσ πρὸσ τὸ μέλλον αὐτοῖσ τὸν Φλῶρον κατασκευάσειεν μετριώτερον, ὑπέστρεφεν εἰσ Ἀντιόχειαν. προέπεμπε δὲ αὐτὸν μέχρι Καισαρείασ Φλῶροσ ἐξαπατῶν καὶ πόλεμον ἤδη τῷ ἔθνει σκοπούμενοσ, ᾧ μόνῳ συγκρύψειν τὰσ ἑαυτοῦ παρανομίασ ὑπελάμβανεν·

εἰρήνησ μὲν γὰρ οὔσησ κατηγόρουσ ἕξειν ἐπὶ Καίσαροσ Ιοὐδαίουσ προσεδόκα, πραγματευσάμενοσ δὲ ἀπόστασιν αὐτῶν τῷ μείζονι κακῷ περισπάσειν τὸν ἔλεγχον ἀπὸ τῶν μετριωτέρων.

ὁ μὲν οὖν, ὡσ ἂν ἀπορραγείη τὸ ἔθνοσ, καθ’ ἡμέραν ἐπέτεινεν αὐτοῖσ τὰσ συμφοράσ. Ἐν δὲ τούτῳ καὶ οἱ Καισαρέων Ἕλληνεσ νικήσαντεσ παρὰ Νέρωνι τῆσ πόλεωσ ἄρχειν τὰ τῆσ κρίσεωσ ἐκόμισαν γράμματα, καὶ προσελάμβανεν τὴν ἀρχὴν ὁ πόλεμοσ δωδεκάτῳ μὲν ἔτει τῆσ Νέρωνοσ ἡγεμονίασ, ἑπτακαιδεκάτῳ δὲ τῆσ Ἀγρίππα βασιλείασ, Ἀρτεμισίου μηνόσ.

πρὸσ δὲ τὸ μέγεθοσ τῶν ἐξ αὐτοῦ συμφορῶν οὐκ ἀξίαν ἔσχεν πρόφασιν·

οἱ γὰρ ἐν Καισαρείᾳ Ιοὐδαῖοι, συναγωγὴν ἔχοντεσ παρὰ χωρίον, οὗ δεσπότησ ἦν τισ Ἕλλην Καισαρεύσ, πολλάκισ μὲν κτήσασθαι τὸν τόπον ἐσπούδασαν τιμὴν πολλαπλασίονα τῆσ ἀξίασ διδόντεσ· ὡσ δ’ ὑπερορῶν τὰσ δεήσεισ πρὸσ ἐπήρειαν ἔτι καὶ παρῳκοδόμει τὸ χωρίον ἐκεῖνοσ ἐργαστήρια κατασκευαζόμενοσ στενήν τε καὶ παντάπασιν βιαίαν πάροδον ἀπέλειπεν αὐτοῖσ, τὸ μὲν πρῶτον οἱ θερμότεροι τῶν νέων προπηδῶντεσ οἰκοδομεῖν ἐκώλυον.

ὡσ δὲ τούτουσ εἶργεν τῆσ βίασ Φλῶροσ, ἀμηχανοῦντεσ οἱ δυνατοὶ τῶν Ιοὐδαίων, σὺν οἷσ Ιωἄννησ ὁ τελώνησ.

πείθουσι τὸν Φλῶρον ἀργυρίου ταλάντοισ ὀκτὼ διακωλῦσαι τὸ ἔργον. ὁ δὲ πρὸσ μόνον τὸ λαβεῖν ὑποσχόμενοσ πάντα συμπράξειν, λαβὼν ἔξεισιν τῆσ Καισαρείασ εἰσ Σεβαστὴν καὶ καταλείπει τὴν στάσιν αὐτεξούσιον, ὥσπερ ἄδειαν πεπρακὼσ Ιοὐδαίοισ τοῦ μάχεσθαι.

Τῆσ δ’ ἐπιούσησ ἡμέρασ ἑβδομάδοσ οὔσησ τῶν Ιοὐδαίων εἰσ τὴν συναγωγὴν συναθροισθέντων στασιαστήσ τισ Καισαρεὺσ γάστραν καταστρέψασ καὶ παρὰ τὴν εἴσοδον αὐτῶν θέμενοσ ἐπέθυεν ὄρνεισ.

τοῦτο τοὺσ Ιοὐδαίουσ ἀνηκέστωσ παρώξυνεν ὡσ ὑβρισμένων μὲν αὐτοῖσ τῶν νόμων, μεμιασμένου δὲ τοῦ χωρίου. τὸ μὲν οὖν εὐσταθὲσ καὶ πρᾷον ἐπὶ τοὺσ ἡγεμόνασ ἀναφεύγειν ᾤετο χρῆναι, τὸ στασιῶδεσ δὲ καὶ ἐν νεότητι φλεγμαῖνον ἐξεκαίετο πρὸσ μάχην.

παρεσκευασμένοι δὲ εἱστήκεσαν οἱ τῶν Καισαρέων στασιασταί, τὸν γὰρ ἐπιθύσοντα προπεπόμφεσαν ἐκ συντάγματοσ, καὶ ταχέωσ ἐγένετο συμβολή. προσελθὼν δὲ Ιοὔκουνδοσ ὁ διακωλύειν τεταγμένοσ ἱππάρχησ τήν τε γάστραν αἴρει καὶ καταπαύειν ἐπειρᾶτο τὴν στάσιν.

ἡττωμένου δ’ αὐτοῦ τῆσ τῶν Καισαρέων βίασ Ιοὐδαῖοι τοὺσ νόμουσ ἁρπάσαντεσ ἀνεχώρησαν εἰσ Νάρβατα· χώρα τισ αὐτῶν οὕτω καλεῖται σταδίουσ ἑξήκοντα διέχουσα τῆσ Καισαρείασ· οἱ δὲ περὶ τὸν Ιωἄννην δυνατοὶ δώδεκα πρὸσ Φλῶρον ἐλθόντεσ εἰσ Σεβαστὴν ἀπωδύροντο περὶ τῶν πεπραγμένων καὶ βοηθεῖν ἱκέτευον, αἰδημόνωσ ὑπομιμνήσκοντεσ τῶν ὀκτὼ ταλάντων.

ὁ δὲ καὶ συλλαβὼν ἔδησεν τοὺσ ἄνδρασ αἰτιώμενοσ ὑπὲρ τοῦ τοὺσ νόμουσ ἐξενεγκεῖν τῆσ Καισαρείασ. Πρὸσ τοῦτο τῶν ἐν Ιἑροσολύμοισ ἀγανάκτησισ ἦν, ἔτι μέντοι τοὺσ θυμοὺσ κατεῖχον.

ὁ δὲ Φλῶροσ ὥσπερ ἠργολαβηκὼσ ἐκριπίζειν τὸν πόλεμον, πέμψασ εἰσ τὸν ἱερὸν θησαυρὸν ἐξαιρεῖ δεκαεπτὰ τάλαντα σκηψάμενοσ εἰσ τὰσ Καίσαροσ χρείασ. σύγχυσισ δ’ εὐθέωσ εἶχεν τὸν δῆμον, καὶ συνδραμόντεσ εἰσ τὸ ἱερὸν βοαῖσ διαπρυσίοισ τὸ Καίσαροσ ἀνεκάλουν ὄνομα καὶ τῆσ Φλώρου τυραννίδοσ ἐλευθεροῦν σφᾶσ ἱκέτευον.

ἔνιοι δὲ τῶν στασιαστῶν λοιδορίασ αἰσχίστουσ εἰσ τὸν Φλῶρον ἐκεκράγεσαν καὶ κανοῦν περιφέροντεσ ἀπῄτουν αὐτῷ κέρματα καθάπερ ἀκλήρῳ καὶ ταλαιπώρῳ.

τούτοισ οὐκ ἀνετράπη τὴν φιλαργυρίαν, ἀλλ’ ἐπὶ τὸ μᾶλλον χρηματίσασθαι παρωργίσθη. δέον γοῦν εἰσ Καισάρειαν ἐλθόντα σβέσαι τὸ τοῦ πολέμου πῦρ ἐκεῖθεν ἀρχόμενον καὶ τῆσ ταραχῆσ ἀνελεῖν τὰσ αἰτίασ, ἐφ’ ᾧ καὶ μισθὸν ἔλαβεν, ὁ δὲ μετὰ στρατιᾶσ ἱππικῆσ τε καὶ πεζικῆσ ἐπὶ Ιἑροσολύμων ὡρ́μησεν, ἵνα τοῖσ Ῥωμαίων ὅπλοισ ἐργάσηται καὶ τῷ δέει καὶ ταῖσ ἀπειλαῖσ περιδύσῃ τὴν πόλιν.

Ὁ δὲ δῆμοσ προδυσωπῆσαι τὴν ὁρμὴν αὐτοῦ βουλόμενοσ ὑπαντᾷ τοῖσ στρατιώταισ μετ’ εὐφημίασ καὶ τὸν Φλῶρον θεραπευτικῶσ ἐκδέχεσθαι παρεσκευάσατο.

κἀκεῖνοσ προπέμψασ σὺν ἱππεῦσιν πεντήκοντα Καπίτωνα ἑκατοντάρχην ἀναχωρεῖν αὐτοὺσ ἐκέλευσεν καὶ μὴ πρὸσ ὃν οὕτωσ ἐλοιδόρησαν αἰσχρῶσ εἰρωνεύεσθαι τὰσ νῦν φιλοφρονήσεισ·

δεῖν γὰρ αὐτούσ, εἴπερ γενναῖοί εἰσιν καὶ παρρησιασταί, σκώπτειν μὲν αὐτὸν καὶ παρόντα, φαίνεσθαι δὲ μὴ μόνον ἐν τοῖσ λόγοισ, ἀλλὰ κἀν τοῖσ ὅπλοισ φιλελευθέρουσ.

τούτοισ καταπλαγὲν τὸ πλῆθοσ, ἅμα καὶ τῶν περὶ Καπίτωνα ἱππέων εἰσ μέσον φερομένων, διεσκεδάσθη πρὶν ἀσπάσασθαι τὸν Φλῶρον ἢ τοῖσ στρατιώταισ φανερὸν ποιῆσαι τὸ πειθήνιον.

ἀναχωρήσαντεσ δὲ εἰσ τὰσ οἰκίασ μετὰ δέουσ καὶ ταπεινότητοσ ἐνυκτέρευσαν. Φλῶροσ δὲ τότε μὲν ἐν τοῖσ βασιλείοισ αὐλίζεται, τῇ δ’ ὑστεραίᾳ βῆμα πρὸ αὐτῶν θέμενοσ καθέζεται, καὶ προσελθόντεσ οἵ τε ἀρχιερεῖσ καὶ δυνατοὶ τό τε γνωριμώτατον τῆσ πόλεωσ παρέστησαν τῷ βήματι.

τούτοισ ὁ Φλῶροσ ἐκέλευσεν τοὺσ λοιδορήσαντασ αὐτὸν ἐκδοῦναι, φάμενοσ αὐτοὺσ ἀπολαύσειν τῆσ ἀμύνησ, εἰ μὴ προάγοιεν τοὺσ αἰτίουσ.

οἱ δὲ τὸν μὲν δῆμον ἀπέφηναν εἰρηνικὰ φρονοῦντα, τοῖσ δὲ παραφθεγξαμένοισ ᾐτοῦντο συγγνώμην· ἐν γὰρ τοσούτῳ πλήθει θαυμαστὸν μὲν οὐδὲν εἶναί τινασ θρασυτέρουσ καὶ δι’ ἡλικίαν ἄφρονασ, ἀμήχανον δὲ τῶν ἡμαρτηκότων τὴν διάκρισιν ἑκάστου μετανοοῦντοσ καὶ δι’ ἃ δέδρακεν ἀρνουμένου.

δεῖν μέντοι γε ἐκεῖνον, εἰ προνοεῖ τῆσ κατὰ τὸ ἔθνοσ εἰρήνησ καὶ βούλεται Ῥωμαίοισ περισώζειν τὴν πόλιν, μᾶλλον διὰ τοὺσ πολλοὺσ ἀκαταιτιάτουσ συγγνῶναι καὶ τοῖσ ὀλίγοισ πλημμελήσασιν ἢ δι’ ὀλίγουσ πονηροὺσ ταράξαι δῆμον ἀγαθὸν τοσοῦτον.

Πρὸσ ταῦτα μᾶλλον παροξυνθεὶσ ἐμβοᾷ τοῖσ στρατιώταισ διαρπάζειν τὴν ἄνω καλουμένην ἀγορὰν καὶ κτείνειν τοὺσ ἐντυγχάνοντασ.

οἱ δ’ ἐπιθυμίᾳ κέρδουσ προσλαβόντεσ ἡγεμονικὴν παρακέλευσιν οὐ μόνον ἐφ’ ὃν ἐπέμφθησαν τόπον ἡρ́παζον, ἀλλ’ εἰσ πάσασ ἐμπηδῶντεσ τὰσ οἰκίασ ἔσφαζον τοὺσ οἰκήτορασ. φυγὴ δ’ ἦν ἐκ τῶν στενωπῶν καὶ φόνοσ τῶν καταλαμβανομένων, τρόποσ τε ἁρπαγῆσ οὐδεὶσ παρελείπετο, καὶ πολλοὺσ τῶν μετρίων συλλαβόντεσ ἐπὶ τὸν Φλῶρον ἀνῆγον·

οὓσ μάστιξιν προαικισάμενοσ ἀνεσταύρωσεν. ὁ δὲ σύμπασ τῶν ἐκείνησ ἀπολομένων τῆσ ἡμέρασ ἀριθμὸσ σὺν γυναιξὶν καὶ τέκνοισ, οὐδὲ γὰρ νηπίων ἀπέσχοντο, περὶ τριάκοντα καὶ ἑξακοσίουσ συνήχθη.

βαρυτέραν τε ἐποίει τὴν συμφορὰν τὸ καινὸν τῆσ Ῥωμαίων ὠμότητοσ·

ὃ γὰρ μηδεὶσ πρότερον τότε Φλῶροσ ἐτόλμησεν, ἄνδρασ ἱππικοῦ τάγματοσ μαστιγῶσαί τε πρὸ τοῦ βήματοσ καὶ σταυρῷ προσηλῶσαι, ὧν εἰ καὶ τὸ γένοσ Ιοὐδαίων ἀλλὰ γοῦν τὸ ἀξίωμα Ῥωμαϊκὸν ἦν. Κατὰ τοῦτον τὸν καιρὸν ὁ μὲν βασιλεὺσ Ἀγρίππασ ἔτυχεν εἰσ τὴν Ἀλεξάνδρειαν πεπορευμένοσ, ὅπωσ Ἀλεξάνδρῳ συνησθείη πεπιστευμένῳ τὴν Αἴγυπτον ὑπὸ Νέρωνοσ καὶ πεμφθέντι διέπειν.

τὴν ἀδελφὴν δὲ αὐτοῦ Βερνίκην παροῦσαν ἐν Ιἑροσολύμοισ καὶ τὴν παρανομίαν τῶν στρατιωτῶν θεωμένην δεινὸν εἰσῄει πάθοσ, καὶ πολλάκισ τούσ τε ἱππάρχουσ ἑαυτῆσ καὶ σωματοφύλακασ πέμπουσα πρὸσ Φλῶρον ἐδέετο παύσασθαι τοῦ φόνου.

καὶ ὁ μὲν οὔτε εἰσ τὸ πλῆθοσ τῶν ἀναιρουμένων οὔτε εἰσ τὴν εὐγένειαν τῆσ παρακαλούσησ, ἀλλ’ εἰσ μόνον τὸ λυσιτελὲσ τὸ ἐκ τῶν ἁρπαγῶν ἀποβλέπων παρήκουσεν.

ἡ δ’ ὁρμὴ τῶν στρατιωτῶν ἐλύσσησεν καὶ κατὰ τῆσ βασιλίδοσ·

οὐ μόνον γοῦν ἐν ὄμμασιν αὐτῆσ ᾐκίζοντο τοὺσ ἁλισκομένουσ καὶ διέφθειρον, ἀλλὰ κἂν αὐτὴν ἀνεῖλον, εἰ μὴ καταφυγεῖν εἰσ τὴν βασιλικὴν αὐλὴν ἔφθη, κἀκεῖ διενυκτέρευσεν μετὰ φυλακῆσ δεδοικυῖα τὴν τῶν στρατιωτῶν ἔφοδον. ἐπεδήμει δ’ ἐν τοῖσ Ιἑροσολύμοισ εὐχὴν ἐκτελοῦσα τῷ θεῷ·

τοὺσ γὰρ ἢ νόσῳ καταπονουμένουσ ἤ τισιν ἄλλαισ ἀνάγκαισ ἔθοσ εὔχεσθαι πρὸ τριάκοντα ἡμερῶν ἧσ ἀποδώσειν μέλλοιεν θυσίασ οἴνου τε ἀφέξεσθαι καὶ ξυρήσεσθαι τὰσ κόμασ. ἃ δὴ καὶ τότε τελοῦσα Βερνίκη γυμνόπουσ τε πρὸ τοῦ βήματοσ ἱκέτευε τὸν Φλῶρον καὶ πρὸσ τῷ μὴ τυχεῖν αἰδοῦσ αὐτὴν τὸν περὶ τοῦ ζῆν κίνδυνον ἐπείρασεν.

Ταῦτα μὲν οὖν ἑξκαιδεκάτῃ μηνὸσ Ἀρτεμισίου συνηνέχθη, τῇ δ’ ἐπιούσῃ τὸ μὲν πλῆθοσ ὑπερπαθῆσαν εἰσ τὴν ἄνω συνέρρευσεν ἀγορὰν καὶ βοαῖσ ἐξαισίοισ περὶ τῶν ἀπολωλότων ἀνωδύρετο·

τὸ πλέον δὲ ἦσαν εἰσ τὸν Φλῶρον ἐπίφθονοι φωναί. πρὸσ ὃ δείσαντεσ οἱ δυνατοὶ σὺν τοῖσ ἀρχιερεῦσιν τὰσ ἐσθῆτασ περιερρήξαντο καὶ προσπίπτοντεσ ἕκαστοσ ἐδέοντο παύσασθαι καὶ μὴ πρὸσ οἷσ πεπόνθασιν εἰσ ἀνήκεστόν τι τὸν Φλῶρον ἐρεθίζειν.

ἐπείσθη δὲ τὸ πλῆθοσ ταχέωσ αἰδοῖ τε τῶν παρακαλούντων καὶ κατ’ ἐλπίδα τοῦ μηδὲν ἔτι τὸν Φλῶρον εἰσ αὐτοὺσ παρανομήσειν.

Ὁ δὲ σβεσθείσησ τῆσ ταραχῆσ ἤχθετο καὶ πάλιν αὐτὴν ἀνάψαι πραγματευόμενοσ τούσ τε ἀρχιερεῖσ σὺν τοῖσ γνωρίμοισ μεταπέμπεται καὶ μόνον ἔφη τεκμήριον ἔσεσθαι τοῦ μηδὲν ἔτι τὸν δῆμον νεωτερίσειν, εἰ προελθόντεσ ὑπαντήσουσιν τοῖσ ἀπὸ Καισαρείασ ἀνιοῦσιν στρατιώταισ·

παρεγίνοντο δὲ δύο σπεῖραι. τῶν δ’ ἔτι συγκαλούντων τὸ πλῆθοσ προπέμψασ διεδήλου τοῖσ τῶν σπειρῶν ἑκατοντάρχοισ, ὅπωσ παραγγείλωσιν τοῖσ ὑφ’ ἑαυτοὺσ μήτε ἀντασπάσασθαι τοὺσ Ιοὐδαίουσ κἄν τι κατ’ αὐτοῦ φθέγξωνται, χρήσασθαι τοῖσ ὅπλοισ.

οἱ δ’ ἀρχιερεῖσ εἰσ τὸ ἱερὸν τὴν πληθὺν συναγαγόντεσ ὑπαντᾶν τοῖσ Ῥωμαίοισ παρεκάλουν καὶ πρὸ ἀνηκέστου πάθουσ τὰσ σπείρασ δεξιοῦσθαι.

τούτοισ τὸ στασιῶδεσ ἠπείθει, καὶ διὰ τοὺσ ἀπολωλότασ τὸ πλῆθοσ ἔρρεπεν πρὸσ τοὺσ θρασυτέρουσ. Ἔνθα δὴ πᾶσ μὲν ἱερεὺσ πᾶσ δ’ ὑπηρέτησ τοῦ θεοῦ τὰ ἅγια σκεύη προκομίσαντεσ καὶ τὸν κόσμον, ἐν ᾧ λειτουργεῖν ἔθοσ ἦν αὐτοῖσ, ἀναλαβόντεσ κιθαρισταί τε καὶ ὑμνῳδοὶ μετὰ τῶν ὀργάνων προσέπιπτον καὶ κατηντιβόλουν φυλάξαι τὸν ἱερὸν κόσμον αὐτοῖσ καὶ μὴ πρὸσ ἁρπαγὴν τῶν θείων κειμηλίων Ῥωμαίουσ ἐρεθίσαι.

τοὺσ δ’ ἀρχιερεῖσ αὐτοὺσ ἦν ἰδεῖν καταμωμένουσ μὲν τὴν κεφαλὴν κόνει, γυμνοὺσ δὲ τὰ στέρνα τῶν ἐσθήτων διερρηγμένων.

ὀνομαστὶ δ’ ἕκαστον τῶν γνωρίμων καὶ κοινῇ τὸ πλῆθοσ ἱκέτευον μὴ δι’ ἐλαχίστησ πλημμελείασ προδοῦναι τὴν πατρίδα τοῖσ ἐπιθυμοῦσιν πορθῆσαι· τίνα γὰρ ἢ τοῖσ στρατιώταισ φέρειν ὠφέλειαν τὸν ἀπὸ Ιοὐδαίων ἀσπασμὸν ἢ διόρθωσιν αὐτοῖσ τῶν συμβεβηκότων τὸ μὴ νῦν προελθεῖν;

εἰ δὲ δὴ δεξιώσαιντο τοὺσ προσιόντασ ὡσ ἔθοσ, Φλώρῳ μὲν ἀποκοπήσεσθαι τὴν ἀφορμὴν τοῦ πολέμου, κερδήσειν δ’ αὐτοὺσ τὴν πατρίδα καὶ τὸ μηδὲν παθεῖν πλέον.

ἄλλωσ τε καὶ τὸ πείθεσθαι στασιάζουσιν ὀλίγοισ, δέον αὐτοὺσ δῆμον ὄντασ τοσοῦτον συναναγκάζειν κἀκείνουσ συνευγνωμονεῖν, δεινῆσ ἀκρασίασ εἶναι. Τούτοισ μειλισσόμενοι τὸ πλῆθοσ ἅμα καὶ τῶν στασιαστῶν οὓσ μὲν ἀπειλαῖσ οὓσ δὲ αἰδοῖ κατέστειλαν.

ἔπειτα ἐξηγούμενοι μεθ’ ἡσυχίασ τε καὶ κόσμου τοῖσ στρατιώταισ ὑπήντων καὶ πλησίον γενομένουσ ἠσπάσαντο· τῶν δὲ μηδὲν ἀποκριναμένων οἱ στασιασταὶ Φλώρου κατεβόων. τοῦτο ἦν σύνθημα κατ’ αὐτῶν δεδομένον·

αὐτίκα γοῦν οἱ στρατιῶται περισχόντεσ αὐτοὺσ ἔπαιον ξύλοισ, καὶ φεύγοντασ οἱ ἱππεῖσ καταδιώκοντεσ συνεπάτουν. ἔπιπτον δὲ πολλοὶ μὲν ὑπὸ Ῥωμαίων τυπτόμενοι, πλείουσ δ’ ὑπ’ ἀλλήλων βιαζόμενοι. δεινὸσ δὲ περὶ τὰσ πύλασ ὠθισμὸσ ἦν, καὶ φθάνειν ἑκάστου σπεύδοντοσ βραδυτέρα μὲν ἡ φυγὴ πᾶσιν ἐγίνετο, τῶν δὲ σφαλέντων ἀπώλεια δεινή·

πνιγόμενοι γὰρ καὶ κλώμενοι πλήθει τῶν ἐπιβαινόντων ἠφανίζοντο, καὶ οὐδὲ πρὸσ ταφήν τισ γνώριμοσ τοῖσ ἰδίοισ κατελείπετο. συνέπιπτον δὲ καὶ στρατιῶται παίοντεσ ἀνέδην τοὺσ καταλαμβανομένουσ καὶ διὰ τῆσ Βεθεζὰ καλουμένησ ἀνεώθουν τὸ πλῆθοσ βιαζόμενοι παρελθεῖν καὶ κρατῆσαι τοῦ τε ἱεροῦ καὶ τῆσ Ἀντωνίασ·

ὧν καὶ Φλῶροσ ἐφιέμενοσ ἐξῆγε τῆσ βασιλικῆσ αὐλῆσ τοὺσ σὺν αὐτῷ καὶ πρὸσ τὸ φρούριον ἐλθεῖν ἠγωνίζετο. διήμαρτέν γε μὴν τῆσ ἐπιβολῆσ·

ὁ γὰρ δῆμοσ ἄντικρυσ ἐπιστραφεὶσ εἶργεν τῆσ ὁρμῆσ, καὶ διαστάντεσ ἐπὶ τῶν τεγῶν τοὺσ Ῥωμαίουσ ἔβαλλον. καταπονούμενοι δὲ τοῖσ ὕπερθεν βέλεσιν καὶ διακόψαι τὸ τοὺσ στενωποὺσ ἐμφράξαν πλῆθοσ ἀσθενήσαντεσ ἀνεχώρουν εἰσ τὸ πρὸσ τοῖσ βασιλείοισ στρατόπεδον. Οἱ δὲ στασιασταὶ δείσαντεσ μὴ πάλιν ἐπελθὼν ὁ Φλῶροσ κρατήσῃ τοῦ ἱεροῦ διὰ τῆσ Ἀντωνίασ, ἀναβάντεσ εὐθέωσ τὰσ συνεχεῖσ στοὰσ τοῦ ἱεροῦ πρὸσ τὴν Ἀντωνίαν διέκοψαν.

τοῦτ’ ἔψυξεν τὴν Φλώρου πλεονεξίαν·

τῶν γὰρ τοῦ θεοῦ θησαυρῶν ἐφιέμενοσ καὶ διὰ τοῦτο παρελθεῖν ἐπιθυμῶν εἰσ τὴν Ἀντωνίαν, ὡσ ἀπερράγησαν αἱ στοαί, τὴν ὁρμὴν ἀνετράπη, καὶ μεταπεμψάμενοσ τούσ τε ἀρχιερεῖσ καὶ τὴν βουλὴν αὐτὸσ μὲν ἐξιέναι τῆσ πόλεωσ ἔφη, φρουρὰν δ’ ἐγκαταλείψειν αὐτοῖσ ὅσην ἂν ἀξιώσωσιν. τῶν δὲ πάντα περὶ ἀσφαλείασ καὶ τοῦ μηδὲν νεωτερίσειν ὑποσχομένων, εἰ μίαν αὐτοῖσ καταλείποι σπεῖραν, μὴ μέντοι τὴν μαχεσαμένην·

πρὸσ γὰρ ταύτην ἀπεχθῶσ δι’ ἃ πέπονθεν ἔχειν τὸ πλῆθοσ· ἀλλάξασ τὴν σπεῖραν, ὡσ ἠξίουν, μετὰ τῆσ λοιπῆσ δυνάμεωσ ὑπέστρεψεν εἰσ Καισάρειαν. Ἑτέραν δὲ ἐπιβολὴν τῷ πολέμῳ ποριζόμενοσ ἐπέστελλεν Κεστίῳ Ιοὐδαίων ἀπόστασιν καταψευδόμενοσ τήν τε ἀρχὴν τῆσ μάχησ περιθεὶσ αὐτοῖσ καὶ δρᾶσαι λέγων ἐκείνουσ ἃ πεπόνθεσαν.

οὐ μὴν οὐδ’ οἱ τῶν Ιἑροσολύμων ἄρχοντεσ ἐσίγησαν, ἀλλ’ αὐτοί τε καὶ Βερνίκη τῷ Κεστίῳ περὶ ὧν Φλῶροσ εἰσ τὴν πόλιν παρηνόμησεν ἔγραφον. ὁ δὲ τὰ παρ’ ἀμφοῖν ἀναγνοὺσ μετὰ τῶν ἡγεμόνων ἐβουλεύετο.

τοῖσ μὲν οὖν αὐτὸν ἐδόκει Κέστιον μετὰ στρατιᾶσ ἀναβαίνειν ἢ τιμωρησόμενον τὴν ἀπόστασιν, εἰ γέγονεν, ἢ βεβαιοτέρουσ καταστήσοντα Ιοὐδαίουσ καὶ συμμένοντασ, αὐτῷ δὲ προπέμψαι τῶν ἑταίρων τὸν κατασκεψόμενον τὰ πράγματα καὶ τὰ φρονήματα τῶν Ιοὐδαίων πιστῶσ ἀναγγελοῦντα. πέμπει δή τινα τῶν χιλιάρχων Νεαπολιτανόν, ὃσ ἀπὸ τῆσ Ἀλεξανδρείασ ὑποστρέφοντι περιτυχὼν Ἀγρίππᾳ τῷ βασιλεῖ κατὰ Ιἄμνειαν τόν τε πέμψαντα καὶ τὰσ αἰτίασ ἐδήλωσεν.

Ἔνθα καὶ Ιοὐδαίων οἵ τε ἀρχιερεῖσ ἅμα τοῖσ δυνατοῖσ καὶ ἡ βουλὴ παρῆν δεξιουμένη τὸν βασιλέα.

μετὰ δὲ τὴν εἰσ ἐκεῖνον θεραπείαν ἀπωδύροντο τὰσ ἑαυτῶν συμφορὰσ καὶ τὴν Φλώρου διεξῄεσαν ὠμότητα. πρὸσ ἣν ἠγανάκτει μὲν Ἀγρίππασ, στρατηγικῶσ δὲ τὴν ὀργὴν εἰσ οὓσ ἠλέει Ιοὐδαίουσ μετέφερεν, ταπεινοῦν αὐτῶν βουλόμενοσ τὰ φρονήματα καὶ τῷ μὴ δοκεῖν ἀδίκωσ τι παθεῖν τῆσ ἀμύνησ ἀποτρέπων.

οἱ μὲν οὖν, ὡσ ἂν ὄντεσ ἔκκριτοι καὶ διὰ τὰσ ἑαυτῶν κτήσεισ ἐπιθυμοῦντεσ εἰρήνησ, συνίεσαν εὐνοϊκὴν τὴν ἐπίπληξιν τοῦ βασιλέωσ·

ὁ δὲ δῆμοσ ἐκ τῶν Ιἑροσολύμων ἐπὶ ἑξήκοντα προελθὼν σταδίουσ ἐδεξιοῦτο τὸν Ἀγρίππαν καὶ τὸν Νεαπολιτανόν. ἐκώκυον δὲ καὶ τῶν ἀπεσφαγμένων αἱ γυναῖκεσ προεκθέουσαι, καὶ πρὸσ τὴν τούτων οἰμωγὴν ὁ δῆμοσ εἰσ ὀλοφυρμοὺσ τραπόμενοσ ἐπικουρεῖν τὸν Ἀγρίππαν ἱκέτευεν, τοῦ τε Νεαπολιτανοῦ κατεβόων ὅσα πάθοιεν ὑπὸ Φλώρου καὶ παρελθοῦσιν εἰσ τὴν πόλιν τήν τε ἀγορὰν ἠρημωμένην ἐπεδείκνυσαν καὶ πεπορθημένασ τὰσ οἰκίασ.

ἔπειτα δι’ Ἀγρίππα πείθουσι τὸν Νεαπολιτανὸν σὺν ἑνὶ θεράποντι περιελθεῖν μέχρι τοῦ Σιλωᾶ τὴν πόλιν, ἵνα γνῷ Ιοὐδαίουσ τοῖσ μὲν ἄλλοισ Ῥωμαίοισ ἅπασιν εἴκοντασ, μόνῳ δ’ ἀπεχθανομένουσ Φλώρῳ δι’ ὑπερβολὴν τῆσ εἰσ αὐτοὺσ ὠμότητοσ.

ὁ δὲ ὡσ διοδεύσασ πεῖραν ἱκανὴν ἔλαβεν τῆσ πραότητοσ αὐτῶν, εἰσ τὸ ἱερὸν ἀναβαίνει. ἔνθα συγκαλέσασ τὸ πλῆθοσ, καὶ πολλὰ μὲν εἰσ πίστιν αὐτοὺσ τὴν πρὸσ Ῥωμαίουσ ἐπαινέσασ, πολλὰ δὲ εἰσ τὸ τηρεῖν τὴν εἰρήνην προτρεψάμενοσ καὶ τοῦ θεοῦ προσκυνήσασ ὅθεν ἐξῆν τὰ ἅγια πρὸσ Κέστιον ἐπανῄει.

Τὸ δὲ πλῆθοσ τῶν Ιοὐδαίων ἐπί τε τὸν βασιλέα καὶ τοὺσ ἀρχιερεῖσ τραπόμενον πέμπειν κατὰ Φλώρου πρέσβεισ ἠξίου πρὸσ Νέρωνα καὶ μὴ σιωπῶντασ ἐπὶ τοσούτῳ φόνῳ καταλιπεῖν ἑαυτοῖσ ὑπόνοιαν ἀποστάσεωσ·

δόξειν γὰρ αὐτοὶ κατάρξαι τῶν ὅπλων, εἰ μὴ φθάσαντεσ ἐνδείξαιντο τὸν κατάρξαντα· φανεροὶ δ’ ἦσαν οὐκ ἠρεμήσοντεσ, εἰ τὴν πρεσβείαν τισ ἀποκωλύει.

Ἀγρίππᾳ δὲ τὸ μὲν χειροτονεῖν Φλώρου κατηγόρουσ ἐπίφθονον, τὸ περιιδεῖν δὲ Ιοὐδαίουσ εἰσ πόλεμον ἐκριπισθέντασ οὐδὲ αὐτῷ λυσιτελὲσ κατεφαίνετο. προσκαλεσάμενοσ δὲ εἰσ τὸν ξυστὸν τὸ πλῆθοσ καὶ παραστησάμενοσ ἐν περιόπτῳ τὴν ἀδελφὴν Βερνίκην ἐπὶ τῆσ Ἀσαμωναίων οἰκίασ, αὕτη γὰρ ἦν ἐπάνω τοῦ ξυστοῦ πρὸσ τὸ πέραν τῆσ ἄνω πόλεωσ, καὶ γέφυρα τῷ ξυστῷ τὸ ἱερὸν συνῆπτεν, Ἀγρίππασ ἔλεξεν τοιάδε.

"Εἰ μὲν ἑώρων πάντασ ὑμᾶσ πολεμεῖν Ῥωμαίοισ ὡρμημένουσ καὶ μὴ τοῦ δήμου τὸ καθαρώτατον καὶ εἰλικρινέστατον εἰρήνην ἄγειν προῃρημένουσ, οὔτ’ ἂν παρῆλθον εἰσ ὑμᾶσ οὔτε συμβουλεύειν ἐθάρρησα·

περισσὸσ γὰρ ὑπὲρ τοῦ τὰ δέοντα ποιεῖν πᾶσ λόγοσ, ὅταν ᾖ τῶν ἀκουόντων πάντων [ἡ] πρὸσ τὸ χεῖρον ὁμόνοια. ἐπεὶ δὲ τινὰσ μὲν ἡλικία τῶν ἐν πολέμῳ κακῶν ἄπειροσ, τινὰσ δὲ ἐλπὶσ ἀλόγιστοσ ἐλευθερίασ, ἐνίουσ δὲ πλεονεξία τισ παροξύνει καὶ τὸ παρὰ τῶν ἀσθενεστέρων, ἐὰν τὰ πράγματα συγχυθῇ, κέρδοσ, ὅπωσ αὐτοί τε σωφρονισθέντεσ μεταβάλωνται καὶ μὴ τῆσ ἐνίων κακοβουλίασ οἱ ἀγαθοὶ παραπολαύσωσιν, ᾠήθην δεῖν ἐπὶ τὸ αὐτὸ πάντασ ὑμᾶσ συναγαγὼν εἰπεῖν ἃ νομίζω συμφέρειν.

θορυβήσῃ δέ μοι μηδείσ, ἐὰν μὴ τὰ πρὸσ ἡδονὴν ἀκούῃ·

τοῖσ μὲν γὰρ ἀνηκέστωσ ἐπὶ τὴν ἀπόστασιν ὡρμημένοισ ἔνεστι καὶ μετὰ τὴν ἐμὴν παραίνεσιν ταῦτα φρονεῖν, ἐμοὶ δὲ διαπίπτει καὶ πρὸσ τοὺσ ἀκούειν ἐθέλοντασ ὁ λόγοσ, ἐὰν μὴ παρὰ πάντων ἡσυχία γένηται. οἶδα μὲν οὖν ὅτι πολλοὶ τὰσ ἐκ τῶν ἐπιτρόπων ὕβρεισ καὶ τὰ τῆσ ἐλευθερίασ ἐγκώμια τραγῳδοῦσιν, ἐγὼ δὲ πρὶν ἐξετάζειν τίνεσ ὄντεσ καὶ τίσιν ἐπιχειρεῖτε πολεμεῖν, πρῶτον διαζεύξω τὴν συμπλοκὴν τῶν προφάσεων.

εἰ μὲν γὰρ ἀμύνεσθε τοὺσ ἀδικοῦντασ, τί σεμνύνετε τὴν ἐλευθερίαν;

εἰ δὲ τὸ δουλεύειν ἀφόρητον ἡγεῖσθε, περισσὴ πρὸσ τοὺσ ἡγεμόνασ ἡ μέμψισ· καὶ γὰρ ἐκείνων μετριαζόντων αἰσχρὸν ὁμοίωσ τὸ δουλεύειν. σκοπεῖτε δὲ καὶ καθ’ ἕκαστον τούτων ὡσ ἔστιν μικρὰ τοῦ πολεμεῖν ἡ ὑπόθεσισ, καὶ πρῶτά γε τὰ τῶν ἐπιτρόπων ἐγκλήματα·

θεραπεύειν γάρ, οὐκ ἐρεθίζειν χρὴ τὰσ ἐξουσίασ· ὅταν δὲ τῶν μικρῶν ἁμαρτημάτων τοὺσ ἐξονειδισμοὺσ ποιῆσθε μεγάλουσ, καθ’ ἑαυτῶν τοὺσ ὀνειδιζομένουσ ἀπελέγχετε, καὶ παρέντεσ τὸ λάθρα καὶ μετ’ αἰδοῦσ ὑμᾶσ βλάπτειν πορθοῦσι φανερῶσ.

οὐδὲν δὲ οὕτωσ τὰσ πληγὰσ ὡσ τὸ φέρειν ἀναστέλλει, καὶ τὸ τῶν ἀδικουμένων ἡσύχιον τοῖσ ἀδικοῦσι γίνεται διατροπή. φέρε δ’ εἶναι τοὺσ Ῥωμαίων ὑπηρέτασ ἀνηκέστωσ χαλεπούσ·

οὔπω Ῥωμαῖοι πάντεσ ἀδικοῦσιν ὑμᾶσ οὐδὲ Καῖσαρ, πρὸσ οὓσ αἱρεῖσθε τὸν πόλεμον· οὐδὲ γὰρ ἐξ ἐντολῆσ ἥκει τισ πονηρὸσ ἀπ’ ἐκείνων, οὐδέ γε τοὺσ ὑπὸ τὴν ἀνατολὴν οἱ ἀφ’ ἑσπέρασ ἐπιβλέπουσιν· ἀλλ’ οὐδὲ ἀκούειν ταχέωσ τὰ ἐντεῦθεν ἐκεῖ ῥᾴδιον. ἄτοπον δὲ καὶ δι’ ἕνα πολλοῖσ καὶ διὰ μικρὰσ αἰτίασ τηλικούτοισ καὶ μηδὲ γινώσκουσιν ἃ μεμφόμεθα πολεμεῖν.

καὶ τῶν μὲν ἡμετέρων ἐγκλημάτων ταχεῖα γένοιτ’ ἂν διόρθωσισ·

οὔτε γὰρ ὁ αὐτὸσ ἐπίτροποσ μένει διὰ παντόσ, καὶ τοὺσ διαδεξομένουσ εἰκὸσ ἐλεύσεσθαι μετριωτέρουσ· κινηθέντα δ’ ἅπαξ τὸν πόλεμον οὔτε ἀποθέσθαι ῥᾴδιον δίχα συμφορῶν οὔτε βαστάζειν. ἀλλὰ μὴν τό γε νῦν ἐλευθερίασ ἐπιθυμεῖν ἀώρον, δέον ὑπὲρ τοῦ μηδὲ ἀποβαλεῖν αὐτὴν ἀγωνίζεσθαι πρότερον·

ἡ γὰρ πεῖρα τῆσ δουλείασ χαλεπή, καὶ περὶ τοῦ μηδ’ ἄρξασθαι ταύτησ ὁ ἀγὼν δίκαιοσ. ὁ δ’ ἅπαξ χειρωθείσ, ἔπειτα ἀφιστάμενοσ, αὐθάδησ δοῦλόσ ἐστιν, οὐ φιλελεύθεροσ.

τότε τοιγαροῦν ἐχρῆν πάνθ’ ὑπὲρ τοῦ μὴ δέξασθαι Ῥωμαίουσ ποιεῖν, ὅτε ἐπέβαινεν τῆσ χώρασ Πομπήιοσ. ἀλλ’ οἱ μὲν ἡμέτεροι πρόγονοι καὶ οἱ βασιλεῖσ αὐτῶν καὶ χρήμασιν καὶ σώμασιν καὶ ψυχαῖσ ἄμεινον ὑμῶν πολλῷ διακείμενοι πρὸσ μοῖραν ὀλίγην τῆσ Ῥωμαίων δυνάμεωσ οὐκ ἀντέσχον·

ὑμεῖσ δὲ οἱ τὸ μὲν ὑπακούειν ἐκ διαδοχῆσ παρειληφότεσ, τοῖσ πράγμασιν δὲ τῶν πρώτων ὑπακουσάντων τοσοῦτον ἐλαττούμενοι, πρὸσ ὅλην ἀνθίστασθε τὴν Ῥωμαίων ἡγεμονίαν; καὶ Ἀθηναῖοι μὲν οἱ περὶ τῆσ τῶν Ἑλλήνων ἐλευθερίασ παραδόντεσ ποτὲ καὶ πυρὶ τὴν πόλιν, οἱ τὸν ὑπερήφανον Ξέρξην διὰ γῆσ πλεύσαντα καὶ διὰ θαλάσσησ ὁδεύσαντα καὶ μὴ χωρούμενον μὲν τοῖσ πελάγεσιν, πλατυτέραν δὲ τῆσ Εὐρώπησ τὴν στρατιὰν ἄγοντα, οἱᾶ δραπέτην ἐπὶ μιᾶσ νηὸσ διώξαντεσ, περὶ δὲ τῇ μικρᾷ Σαλαμῖνι τὴν τοσαύτην Ἀσίαν κλάσαντεσ νῦν δουλεύουσιν Ῥωμαίοισ, καὶ τὴν ἡγεμονίδα τῆσ Ἑλλάδοσ πόλιν διοικεῖ τὰ ἀπὸ τῆσ Ἰταλίασ προστάγματα.

καὶ Μακεδόνεσ ἔτι φανταζόμενοι Φίλιππον καὶ τὴν σὺν Ἀλεξάνδρῳ παρασπείρουσαν αὐτοῖσ τὴν τῆσ οἰκουμένησ ἡγεμονίαν ὁρῶντεσ, φέρουσιν τὴν τοσαύτην μεταβολὴν καὶ πρὸσ οὓσ μεταβέβηκεν ἡ τύχη προσκυνοῦσιν.

ἄλλα τε ἔθνη μυρία πλείονοσ γέμοντα πρὸσ ἐλευθερίαν παρρησίασ εἴκει·

μόνοι δ’ ὑμεῖσ ἀδοξεῖτε δουλεύειν οἷσ ὑποτέτακται τὰ πάντα. ποίᾳ στρατιᾷ ποίοισ πεποιθότεσ ὅπλοισ; ποῦ μὲν ὁ στόλοσ ὑμῖν διαληψόμενοσ τὰσ Ῥωμαίων θαλάσσασ; ποῦ δ’ οἱ ταῖσ ἐπιβολαῖσ ἐξαρκέσοντεσ θησαυροί; πρὸσ Αἰγυπτίουσ ἄρα καὶ πρὸσ Ἄραβασ οἰέσθε κινεῖν τὸν πόλεμον;

οὐ περισκέψεσθε τὴν Ῥωμαίων ἡγεμονίαν; οὐ μετρήσετε τὴν ἑαυτῶν ἀσθένειαν; οὐ τὰ μὲν ἡμέτερα καὶ τῶν προσοίκων ἐθνῶν ἡττήθη πολλάκισ, ἡ δὲ ἐκείνων ἰσχὺσ διὰ τῆσ οἰκουμένησ ἀνίκητοσ; μᾶλλον δὲ καὶ ταύτησ ἐζήτησάν τι πλέον·

οὐ γὰρ ἐξήρκεσεν αὐτοῖσ ὅλοσ Εὐφράτησ ὑπὸ τὴν ἀνατολὴν οὐδὲ τῶν προσαρκτίων ὁ Ἴστροσ ἥ τε μεσημβρινὴ μέχρι τῶν ἀοικήτων ἐρευνηθεῖσα Λιβύη καὶ Γάδειρα πρὸσ ἑσπέραν, ἀλλ’ ὑπὲρ ὠκεανὸν ἑτέραν ἐζήτησαν οἰκουμένην καὶ μέχρι τῶν ἀνιστορήτων πρότερον Βρεττανῶν διήνεγκαν τὰ ὅπλα. τί οὖν;

ὑμεῖσ πλουσιώτεροι Γαλατῶν, ἰσχυρότεροι Γερμανῶν, Ἑλλήνων συνετώτεροι, πλείουσ τῶν κατὰ τὴν οἰκουμένην ἐστὲ πάντων; τί τὸ πεποιθὸσ ὑμᾶσ κατὰ Ῥωμαίων ἐπαίρει; χαλεπὸν τὸ δουλεύειν, ἐρεῖ τισ. πόσῳ μᾶλλον Ἕλλησιν, οἳ τῶν ὑφ’ ἡλίῳ πάντων προύχοντεσ εὐγενείᾳ καὶ τοσαύτην νεμόμενοι χώραν ἓξ Ῥωμαίων ὑπείκουσιν ῥάβδοισ, τοσαύταισ δὲ καὶ Μακεδόνεσ οἱ δικαιότερον ὑμῶν ὀφείλοντεσ ἐλευθερίασ ἀντιποιεῖσθαι.

τί δ’ αἱ πεντακόσιαι τῆσ Ἀσίασ πόλεισ;

οὐ δίχα φρουρᾶσ ἕνα προσκυνοῦσιν ἡγεμόνα καὶ τὰσ ὑπατικὰσ ῥάβδουσ; τί χρὴ λέγειν Ἡνιόχουσ τε καὶ Κόλχουσ καὶ τὸ τῶν Ταύρων φῦλον, Βοσπορανούσ τε καὶ τὰ περίοικα τοῦ Πόντου καὶ τῆσ Μαιώτιδοσ ἔθνη; παρ’ οἷσ πρὶν μὲν οὐδ’ οἰκεῖοσ ἐγιγνώσκετο δεσπότησ, νῦν δὲ τρισχιλίοισ ὁπλίταισ ὑποτάσσεται, καὶ τεσσαράκοντα ναῦσ μακραὶ τὴν πρὶν ἄπλωτον καὶ ἀγρίαν εἰρηνεύουσι θάλασσαν.

πόσα Βιθυνία καὶ Καππαδοκία καὶ τὸ Παμφύλιον ἔθνοσ Λύκιοί τε καὶ Κίλικεσ ὑπὲρ ἐλευθερίασ ἔχοντεσ εἰπεῖν χωρὶσ ὅπλων φορολογοῦνται;

τί δαί; Θρᾷκεσ οἱ πέντε μὲν εὖροσ ἑπτὰ δὲ μῆκοσ ἡμερῶν χώραν διειληφότεσ, τραχυτέραν τε καὶ πολλῷ τῆσ ὑμετέρασ ὀχυρωτέραν καὶ βαθεῖ κρυμῷ τοὺσ ἐπιστρατεύσοντασ ἀνακόπτουσαν, οὐχὶ δισχιλίοισ Ῥωμαίων ὑπακούουσιν φρουροῖσ; οἱ δ’ ἀπὸ τούτων Ἰλλυριοὶ τὴν μέχρι Δαλματίασ ἀποτεμνομένην Ἴστρῳ κατοικοῦντεσ, οὐ δυσὶν μόνοισ τάγμασιν ὑπείκουσιν, μεθ’ ὧν αὐτοὶ τὰσ Δακῶν ἀνακόπτουσιν ὁρμάσ;

οἱ δὲ τοσαυτάκισ πρὸσ ἐλευθερίαν ἀναχαιτίσαντεσ Δαλμάται καὶ πρὸσ τὸ μόνον ἀεὶ χειρωθέντεσ τότε συλλεξάμενοι τὴν ἰσχὺν πάλιν ἀποστῆναι, νῦν οὐχ ὑφ’ ἑνὶ τάγματι Ῥωμαίων ἡσυχίαν ἄγουσιν;

ἀλλὰ μὴν εἴ γέ τινασ εἰσ ἀπόστασιν ὤφειλον ἀφορμαὶ μεγάλαι παροξύνειν, μάλιστα Γαλάτασ ἐχρῆν τοὺσ οὕτωσ ὑπὸ τῆσ φύσεωσ τετειχισμένουσ, ἐξ ἀνατολῆσ μὲν ταῖσ Ἄλπεσιν πρὸσ ἄρκτῳ δὲ Ῥήνῳ ποταμῷ, μεσημβρινοῖσ δὲ τοῖσ Πυρηναίοισ ὄρεσιν, ὠκεανῷ δὲ πρὸσ δυσμῶν.

ἀλλὰ καίτοι τηλικαῦτα μὲν ἑρ́κη περιβεβλημένοι, πέντε δὲ καὶ τριακοσίοισ πληθύοντεσ ἔθνεσιν, τὰσ δὲ πηγάσ, ὡσ ἄν τισ εἴποι, τῆσ εὐδαιμονίασ ἐπιχωρίουσ ἔχοντεσ καὶ τοῖσ ἀγαθοῖσ σχεδὸν ὅλην ἐπικλύζοντεσ τὴν οἰκουμένην, ἀνέχονται Ῥωμαίων πρόσοδοσ ὄντεσ καὶ ταμιευόμενοι παρ’ αὐτῶν τὴν οἰκείαν εὐδαιμονίαν.

καὶ τοῦθ’ ὑπομένουσιν οὐ διὰ φρονημάτων μαλακίαν οὐδὲ δι’ ἀγένειαν, οἵ γε διήνεγκαν ὀγδοήκοντα ἔτη πόλεμον ὑπὲρ τῆσ ἐλευθερίασ, ἀλλὰ μετὰ τῆσ δυνάμεωσ Ῥωμαίων καὶ τὴν τύχην καταπλαγέντεσ, ἥτισ αὐτοῖσ κατορθοῖ πλείονα τῶν ὅπλων.

τοιγαροῦν ὑπὸ χιλίοισ καὶ διακοσίοισ στρατιώταισ δουλεύουσιν, ὧν ὀλίγου δεῖν πλείουσ ἔχουσι πόλεισ. οὐδὲ Ἴβηρσιν ὁ γεωργούμενοσ χρυσὸσ εἰσ τὸν ὑπὲρ τῆσ ἐλευθερίασ ἐξήρκεσεν πόλεμον οὐδὲ τὸ τοσοῦτον ἀπὸ Ῥωμαίων γῆσ καὶ θαλάσσησ διάστημα φῦλά τε Λουσιτανῶν καὶ Καντάβρων ἀρειμάνια οὐδὲ γείτων ὠκεανὸσ φοβερὰν καὶ τοῖσ ἐπιχωρίοισ ἄμπωτιν ἐπάγων, ἀλλ’ ὑπὲρ τὰσ Ἡρακλείουσ στήλασ ἐκτείναντεσ τὰ ὅπλα καὶ διὰ νεφῶν ὁδεύσαντεσ τὰ Πυρηναῖα ὄρη καὶ τούτουσ ἐδουλώσαντο Ῥωμαῖοι·

φρουρὰ δ’ ἤρκεσεν τῶν οὕτωσ δυσμάχων καὶ τοσοῦτον ἀπῳκισμένων ἓν τάγμα.

τίσ ὑμῶν οὐκ ἀκοῇ παρείληφεν τὸ Γερμανῶν πλῆθοσ;

ἀλκὴν μὲν γὰρ καὶ μεγέθη σωμάτων εἴδετε δήπου πολλάκισ, ἐπεὶ πανταχοῦ Ῥωμαῖοι τοὺσ τούτων αἰχμαλώτουσ ἔχουσιν. ἀλλ’ οὗτοι γῆν μὲν ἄπειρον νεμόμενοι, μείζω δὲ τῶν σωμάτων ἔχοντεσ τὰ φρονήματα καὶ τὴν μὲν ψυχὴν θανάτου καταφρονοῦσαν, τοὺσ δὲ θυμοὺσ τῶν ἀγριωτάτων θηρίων σφοδροτέρουσ, Ῥῆνον τῆσ ὁρμῆσ ὁρ́ον ἔχουσιν καὶ Ῥωμαίων ὀκτὼ τάγμασιν δαμαζόμενοι δουλεύουσιν μὲν ἁλόντεσ, τὸ δ’ ὅλον αὐτῶν ἔθνοσ φυγῇ διασώζεται.

σκέψασθε δὲ καὶ τὸ Βρεττανῶν τεῖχοσ οἱ τοῖσ Ιἑροσολύμων τείχεσιν πεποιθότεσ·

καὶ γὰρ ἐκείνουσ περιβεβλημένουσ ὠκεανὸν καὶ τῆσ καθ’ ἡμᾶσ οἰκουμένησ οὐκ ἐλάσσονα νῆσον οἰκοῦντασ πλεύσαντεσ ἐδουλώσαντο Ῥωμαῖοι, τέσσαρα δὲ τάγματα τὴν τοσαύτην νῆσον φυλάσσει. καὶ τί δεῖ πολλὰ λέγειν, ὅπου καὶ Πάρθοι, τὸ πολεμικώτατον φῦλον, τοσούτων ἄρχοντεσ ἐθνῶν καὶ τηλικαύτην περιβεβλημένοι δύναμιν ὁμήρουσ πέμπουσιν Ῥωμαίοισ, καὶ ἔστιν ἐπὶ τῆσ Ἰταλίασ ἰδεῖν ἐν εἰρήνησ προφάσει δουλεύουσαν τὴν ἀπὸ τῆσ ἀνατολῆσ εὐγένειαν.

πάντων δὴ σχεδὸν τῶν ὑφ’ ἡλίῳ τὰ Ῥωμαίων ὅπλα προσκυνούντων ὑμεῖσ μόνοι πολεμήσετε μηδὲ τὸ Καρχηδονίων τέλοσ σκοποῦντεσ, οἳ τὸν μέγαν αὐχοῦντεσ Ἀννίβαν καὶ τὴν ἀπὸ Φοινίκων εὐγένειαν ὑπὸ τὴν Σκιπίωνοσ δεξιὰν ἔπεσον;

οὔτε δὲ Κυρηναῖοι, τὸ Λακώνων γένοσ, οὔτε Μαρμαρίδαι, τὸ μέχρι τῆσ διψάδοσ ἐκτεταμένον φῦλον, οὔθ’ αἱ φοβεραὶ καὶ τοῖσ ἀκούουσιν Σύρτεισ Νασαμῶνέσ τε καὶ Μαῦροι καὶ τὸ Νομάδων ἄπειρον πλῆθοσ τὰσ Ῥωμαίων ἀνέκοψαν ἀρετάσ.

χωρὶσ δὲ τῶν ἐτησίων καρπῶν, οἳ μησὶν ὀκτὼ τὸ κατὰ τὴν Ῥώμην πλῆθοσ τρέφουσιν, καὶ ἔξωθεν παντοίωσ φορολογοῦνται καὶ ταῖσ χρείαισ τῆσ ἡγεμονίασ παρέχουσιν ἑτοίμουσ τὰσ εἰσφοράσ, οὐδὲν τῶν ἐπιταγμάτων ὥσπερ ὑμεῖσ ὕβριν ἡγούμενοι καίπερ ἑνὸσ τάγματοσ αὐτοῖσ παραμένοντοσ.

ἥτισ ἐκτεινομένη μέχρισ Αἰθιόπων καὶ τῆσ εὐδαίμονοσ Ἀραβίασ ὁρ́μοσ τε οὖσα τῆσ Ἰνδικῆσ, πεντήκοντα πρὸσ ταῖσ ἑπτακοσίαισ ἔχουσα μυριάδασ ἀνθρώπων δίχα τῶν Ἀλεξάνδρειαν κατοικούντων, ὡσ ἔνεστιν ἐκ τῆσ καθ’ ἑκάστην κεφαλὴν εἰσφορᾶσ τεκμήρασθαι, τὴν Ῥωμαίων ἡγεμονίαν οὐκ ἀδοξεῖ, καίτοι πηλίκον ἀποστάσεωσ κέντρον ἔχουσα τὴν Ἀλεξάνδρειαν πλήθουσ τε ἀνδρῶν ἕνεκα καὶ πλούτου πρὸσ δὲ μεγέθουσ·

μῆκοσ μέν γε αὐτῆσ τριάκοντα σταδίων, εὖροσ δ’ οὐκ ἔλαττον δέκα, τοῦ δὲ ἐνιαυσιαίου παρ’ ὑμῶν φόρου καθ’ ἕνα μῆνα πλέον Ῥωμαίοισ παρέχει καὶ τῶν χρημάτων ἔξωθεν τῇ Ῥώμῃ σῖτον μηνῶν τεσσάρων·

τετείχισται δὲ πάντοθεν ἢ δυσβάτοισ ἐρημίαισ ἢ θαλάσσαισ ἀλιμένοισ ἢ ποταμοῖσ ἢ ἕλεσιν. ἀλλ’ οὐδὲν τούτων ἰσχυρότερον εὑρέθη τῆσ Ῥωμαίων τύχησ, δύο δ’ ἐγκαθήμενα τῇ πόλει τάγματα τὴν βαθεῖαν Αἴγυπτον ἅμα τῇ Μακεδόνων εὐγενείᾳ χαλινοῖ.

τίνασ οὖν ἐπὶ τὸν πόλεμον ἐκ τῆσ ἀοικήτου παραλήψεσθε συμμάχουσ;

οἱ μὲν γὰρ ἐπὶ τῆσ οἰκουμένησ πάντεσ εἰσὶν Ῥωμαῖοι, εἰ μή τισ ὑπὲρ Εὐφράτην ἐκτείνει τὰσ ἐλπίδασ καὶ τοὺσ ἐκ τῆσ Ἀδιαβηνῆσ ὁμοφύλουσ οἰέται προσαμυνεῖν, οἱ δ’ οὔτε δι’ αἰτίαν ἄλογον τηλικούτῳ πολέμῳ συνεμπλέξουσιν ἑαυτούσ, οὔτε βουλευσαμένοισ κακῶσ ὁ Πάρθοσ ἐπιτρέψει· πρόνοια γὰρ αὐτῷ τῆσ πρὸσ Ῥωμαίουσ ἐκεχειρίασ, καὶ παραβαίνειν οἰήσεται τὰσ σπονδάσ, ἄν τισ τῶν ὑπ’ αὐτὸν ἐπὶ Ῥωμαίουσ ἰῄ.

λοιπὸν οὖν ἐπὶ τὴν τοῦ θεοῦ συμμαχίαν καταφευκτέον.

ἀλλὰ καὶ τοῦτο παρὰ Ῥωμαίοισ τέτακται· δίχα γὰρ θεοῦ συστῆναι τηλικαύτην ἡγεμονίαν ἀδύνατον. σκέψασθε δ’ ὡσ ὑμῖν τὸ τῆσ θρησκείασ ἄκρατον, εἰ καὶ πρὸσ εὐχειρώτουσ πολεμοίητε, δυσδιοίκητον, καὶ δι’ ἃ μᾶλλον τὸν θεὸν ἐλπίζετε σύμμαχον, ταῦτ’ ἀναγκαζόμενοι παραβαίνειν ἀποστρέψετε.

τηροῦντέσ γε μὴν τὰ τῶν ἑβδομάδων ἔθη καὶ πρὸσ μηδεμίαν πρᾶξιν κινούμενοι ῥᾳδίωσ ἁλώσεσθε, καθάπερ οἱ πρόγονοι Πομπηίῳ ταύτασ μάλιστα τὰσ ἡμέρασ ἐνεργοὺσ ποιησαμένῳ τῆσ πολιορκίασ, ἐν αἷσ ἤργουν οἱ πολιορκούμενοι·

παραβαίνοντεσ δὲ ἐν τῷ πολέμῳ τὸν πάτριον νόμον οὐκ οἶδ’ ὑπὲρ ὅτου λοιπὸν ποιήσεσθε τὸν ἀγῶνα·

σπουδὴ γὰρ ὑμῖν μία τὸ μὴ τῶν πατρίων τι καταλῦσαι. πῶσ δὲ ἐπικαλέσεσθε τὸ θεῖον πρὸσ τὴν ἄμυναν οἱ παραβάντεσ ἑκουσίωσ τὴν εἰσ αὐτὸ θεραπείαν;

ἐπαναιροῦνται δὲ ἕκαστοι πόλεμον ἢ θείᾳ πεποιθότεσ ἢ ἀνθρωπίνῃ βοηθείᾳ· ὅταν δὲ τὴν παρ’ ἀμφοῖν τὸ εἰκὸσ ἀποκόπτῃ, φανερὰν ἅλωσιν οἱ πολεμοῦντεσ αἱροῦνται. τί δὴ κωλύει ταῖσ ἑαυτῶν χερσὶν διαχρήσασθαι τέκνα καὶ γυναῖκασ καὶ τὴν περικαλλεστάτην πατρίδα ταύτην καταφλέξαι;

μανέντεσ γὰρ οὕτωσ τό γε τῆσ ἥττησ ὄνειδοσ κερδήσετε. καλόν, ὦ φίλοι, καλόν, ἑώσ ἔτι ἐν ὁρ́μῳ τὸ σκάφοσ προσκέπτεσθαι τὸν μέλλοντα χειμῶνα μηδ’ εἰσ μέσασ τὰσ θυέλλασ ἀπολουμένουσ ἀναχθῆναι· τοῖσ μὲν γὰρ ἐξ ἀδήλων ἐπιπεσοῦσιν δεινοῖσ τὸ γοῦν ἐλεεῖσθαι περίεστιν, ὁ δ’ εἰσ πρόδηλον ἀπώλειαν ὁρμήσασ καὶ προσονειδίζεται.

πλὴν εἰ μή τισ ὑπολαμβάνει κατὰ συνθήκασ πολεμήσειν καὶ Ῥωμαίουσ κρατήσαντασ ὑμῶν μετριάσειν, ἀλλ’ οὐκ εἰσ ὑπόδειγμα τῶν ἄλλων ἐθνῶν καταφλέξειν μὲν τὴν ἱερὰν πόλιν, ἀναιρήσειν δὲ πᾶν ὑμῶν τὸ φῦλον·

οὐδὲ γὰρ περιλειφθέντεσ φυγῆσ εὑρήσετε τόπον ἁπάντων ἐχόντων Ῥωμαίουσ δεσπότασ ἢ δεδοικότων σχεῖν. ὁ δὲ κίνδυνοσ οὐ τῶν ἐνθάδε μόνον, ἀλλὰ καὶ τῶν κατὰ τὰσ ἄλλασ κατοικούντων πόλεισ·

οὐ γὰρ ἔστιν ἐπὶ τῆσ οἰκουμένησ δῆμοσ ὁ μὴ μοῖραν ἡμετέραν ἔχων. οὓσ ἅπαντασ πολεμησάντων ὑμῶν κατασφάξουσιν οἱ διάφοροι, καὶ δι’ ὀλίγων ἀνδρῶν κακοβουλίαν πᾶσα πλησθήσεται πόλισ Ιοὐδαϊκοῦ φόνου.

καὶ συγγνώμη μὲν τοῖσ τοῦτο πράξασιν· ἂν δὲ μὴ πραχθῇ, λογίσασθε, πῶσ πρὸσ οὕτω φιλανθρώπουσ ὅπλα κινεῖν ἀνόσιον. εἰσελθέτω δ’ οἶκτοσ ὑμᾶσ εἰ καὶ μὴ τέκνων καὶ γυναικῶν, ἀλλὰ τῆσ γε μητροπόλεωσ ταύτησ καὶ τῶν ἱερῶν περιβόλων.

φείσασθε τοῦ ἱεροῦ καὶ τὸν ναὸν ἑαυτοῖσ μετὰ τῶν ἁγίων τηρήσατε· ἀφέξονται γὰρ οὐκέτι Ῥωμαῖοι τούτων κρατήσαντεσ, ὧν φεισάμενοι πρότερον ἠχαρίστηνται. μαρτύρομαι δὲ ἐγὼ μὲν ὑμῶν τὰ ἅγια καὶ τοὺσ ἱεροὺσ ἀγγέλουσ τοῦ θεοῦ καὶ πατρίδα τὴν κοινήν, ὡσ οὐδὲν τῶν σωτηρίων ὑμῖν καθυφηκάμην, ὑμεῖσ δὲ βουλευσάμενοι μὲν τὰ δέοντα κοινὴν σὺν ἐμοὶ τὴν εἰρήνην ἕξετε, προαχθέντεσ δὲ τοῖσ θυμοῖσ χωρὶσ ἐμοῦ κινδυνεύσετε.

Τοσαῦτα εἰπὼν ἐπεδάκρυσέν τε μετὰ τῆσ ἀδελφῆσ καὶ πολὺ τῆσ ὁρμῆσ αὐτῶν ἔπαυσεν τοῖσ δακρύοισ.

ἀνεβόων δὲ οὐ Ῥωμαίοισ, ἀλλὰ Φλώρῳ δι’ ἃ πεπόνθασιν πολεμεῖν. πρὸσ τοῦτο βασιλεὺσ Ἀγρίππασ "ἀλλὰ τὰ ἔργα, ἔφη, Ῥωμαίοισ ἤδη πολεμούντων ἐστίν·

οὔτε γὰρ Καίσαρι δεδώκατε τὸν φόρον καὶ τὰσ στοὰσ ἀπεκόψατε τῆσ Ἀντωνίασ. ἀποσκευάσαισθε δ’ ἂν τὴν αἰτίαν τῆσ ἀποστάσεωσ, εἰ ταύτασ τε συνάψετε πάλιν καὶ τελέσετε τὴν εἰσφοράν·

οὐ γὰρ δή γε Φλώρου τὸ φρούριόν ἐστιν ἢ Φλώρῳ τὰ χρήματα δώσετε. Τούτοισ ὁ δῆμοσ ἐπείθετο, καὶ μετὰ τοῦ βασιλέωσ τῆσ τε Βερνίκησ ἀναβάντεσ εἰσ τὸ ἱερὸν κατήρξαντο τῆσ τῶν στοῶν δομήσεωσ, εἰσ δὲ τὰσ κώμασ οἵ τε ἄρχοντεσ καὶ βουλευταὶ μερισθέντεσ τοὺσ φόρουσ συνέλεγον.

ταχέωσ δὲ τὰ τεσσαράκοντα τάλαντα, τοσοῦτον γὰρ ἔλειπεν, ἠθροίσθη. καὶ τοῦ μὲν πολέμου τότε οὕτω τὴν ἀπειλὴν κατεῖχεν Ἀγρίππασ, αὖθισ δὲ ἐπειρᾶτο πείθειν τὸ πλῆθοσ ὑπακούειν Φλώρῳ, μέχρισ ἀντ’ αὐτοῦ πέμψει Καῖσαρ διάδοχον·

πρὸσ ὃ παροξυνθέντεσ ἐβλασφήμουν εἰσ τὸν βασιλέα καὶ τῆσ πόλεωσ αὐτὸν ἐξεκήρυσσον, ἐτόλμων δέ τινεσ τῶν στασιαστῶν καὶ λίθουσ ἐπ’ αὐτὸν βάλλειν. ὁ δὲ βασιλεὺσ ἰδὼν τὴν ὁρμὴν ἤδη τῶν νεωτεριζόντων ἀκατάσχετον καὶ χαλεπήνασ ἐφ’ οἷσ προπεπηλάκισται, τοὺσ μὲν ἄρχοντασ αὐτῶν ἅμα τοῖσ δυνατοῖσ ἔπεμπε πρὸσ Φλῶρον εἰσ Καισάρειαν, ἵν’ ἐκεῖνοσ ἐξ αὐτῶν ἀποδείξῃ τοὺσ τὴν χώραν φορολογήσοντασ, αὐτὸσ δὲ ἀνεχώρησεν εἰσ τὴν βασιλείαν.

Κἀν τούτῳ τινὲσ τῶν μάλιστα κινούντων τὸν πόλεμον συνελθόντεσ ὡρ́μησαν ἐπὶ φρούριόν τι καλούμενον Μασάδαν, καὶ καταλαβόντεσ αὐτὸ λάθρα τοὺσ μὲν Ῥωμαίων φρουροὺσ ἀπέσφαξαν, ἑτέρουσ δ’ ἐγκατέστησαν ἰδίουσ.

ἅμα δὲ καὶ κατὰ τὸ ἱερὸν Ἐλεάζαροσ υἱὸσ Ἀνανία τοῦ ἀρχιερέωσ, νεανίασ θρασύτατοσ, στρατηγῶν τότε τοὺσ κατὰ τὴν λατρείαν λειτουργοῦντασ ἀναπείθει μηδενὸσ ἀλλοτρίου δῶρον ἢ θυσίαν προσδέχεσθαι.

τοῦτο δ’ ἦν τοῦ πρὸσ Ῥωμαίουσ πολέμου καταβολή· τὴν γὰρ ὑπὲρ τούτων θυσίαν Καίσαροσ ἀπέρριψαν. καὶ πολλὰ τῶν τε ἀρχιερέων καὶ τῶν γνωρίμων παρακαλούντων μὴ παραλιπεῖν τὸ ὑπὲρ τῶν ἡγεμόνων ἔθοσ οὐκ ἐνέδοσαν, πολὺ μὲν καὶ τῷ σφετέρῳ πλήθει πεποιθότεσ, καὶ γὰρ τὸ ἀκμαιότατον τῶν νεωτεριζόντων συνήργει, μάλιστα δ’ ἀφορῶντεσ εἰσ τὸν Ἐλεάζαρον στρατηγοῦντα.

Συνελθόντεσ γοῦν οἱ δυνατοὶ τοῖσ ἀρχιερεῦσιν εἰσ ταὐτὸ καὶ τοῖσ τῶν Φαρισαίων γνωρίμοισ ὡσ ἐπ’ ἀνηκέστοισ ἤδη συμφοραῖσ ἐβουλεύοντο περὶ τῶν ὅλων·

καὶ δόξαν ἀποπειραθῆναι τῶν στασιαστῶν λόγοισ πρὸ τῆσ χαλκῆσ πύλησ ἀθροίζουσι τὸν δῆμον, ἥτισ ἦν τοῦ ἔνδον ἱεροῦ τετραμμένη πρὸσ ἀνατολὰσ ἡλίου. καὶ οὐ μόνον οὐ διακεκωλυκέναι θυσίασ τινῶν, τοῦτο μὲν γὰρ ἀσεβέστατον, ἀλλὰ καὶ τὰ βλεπόμενα καὶ τὰ παραμένοντα τοσοῦτον χρόνον ἀναθήματα περὶ τῷ ἱερῷ καθιδρυκέναι.

αὐτοὺσ δὲ νῦν ἐρεθίζοντασ τὰ Ῥωμαίων ὅπλα καὶ μνηστευομένουσ τὸν ἀπ’ ἐκείνων πόλεμον καινοτομεῖν θρησκείαν ξένην καὶ μετὰ τοῦ κινδύνου καταψηφίσασθαι τῆσ πόλεωσ ἀσέβειαν, εἰ παρὰ μόνοισ Ιοὐδαίοισ οὔτε θύσει τισ ἀλλότριοσ οὔτε προσκυνήσει.

κἂν μὲν ἐπὶ ἰδιώτου τισ ἑνὸσ τοῦτον εἰσφέρῃ τὸν νόμον, ἀγανακτεῖν ὡσ ὁριζομένησ ἀπανθρωπίασ, περιορᾶν δ’ ὅτε Ῥωμαῖοι καὶ ὁ Καῖσαρ ἔκσπονδοσ γίνεται.

δεδοικέναι μέντοι, μὴ τὰσ ὑπὲρ ἐκείνων ἀπορρίψαντεσ θυσίασ κωλυθῶσι θύειν καὶ τὰσ ὑπὲρ ἑαυτῶν γένηταί τε ἔκσπονδοσ τῆσ ἡγεμονίασ ἡ πόλισ, εἰ μὴ ταχέωσ σωφρονήσαντεσ ἀποδώσουσιν τὰσ θυσίασ καὶ πρὶν ἐξελθεῖν ἐφ’ οὓσ ὑβρίκασιν τὴν φήμην διορθώσονται τὴν ὕβριν.

Ἅμα ταῦτα λέγοντεσ παρῆγον τοὺσ ἐμπείρουσ τῶν πατρίων ἱερεῖσ ἀφηγουμένουσ, ὅτι πάντεσ οἱ πρόγονοι τὰσ παρὰ τῶν ἀλλογενῶν θυσίασ ἀπεδέχοντο.

προσεῖχεν δὲ οὐδεὶσ τῶν νεωτεριζόντων, ἀλλ’ οὐδὲ προσίεσαν οἱ λῃστρικοὶ καὶ τὴν τοῦ πολέμου καταβολὴν ἐνσκευαζόμενοι. συνιδόντεσ οὖν οἱ δυνατοὶ τήν τε στάσιν ἤδη δυσκαθαίρετον ὑπ’ αὐτῶν οὖσαν καὶ τὸν ἀπὸ Ῥωμαίων κίνδυνον ἐπὶ πρώτουσ αὐτοὺσ ἀφιξόμενον ἀπεσκευάζοντο τὰσ αἰτίασ, καὶ πρέσβεισ οὓσ μὲν πρὸσ Φλῶρον ἔπεμπον, ὧν ἦρχεν υἱὸσ Ἀνανίου Σίμων, οὓσ δὲ πρὸσ Ἀγρίππαν, ἐν οἷσ ἦσαν ἐπίσημοι Σαῦλόσ τε καὶ Ἀντίπασ καὶ Κοστόβαροσ προσήκοντεσ τῷ βασιλεῖ κατὰ γένοσ.

ἐδέοντο δὲ ἀμφοτέρων ἀναβῆναι μετὰ δυνάμεωσ εἰσ τὴν πόλιν καὶ πρὶν γενέσθαι δυσκαθαίρετον ἐπικόψαι τὴν στάσιν.

Φλώρῳ μὲν οὖν δεινὸν εὐαγγέλιον ἦν, καὶ προῃρημένοσ ἐξάπτειν τὸν πόλεμον οὐδὲν ἀπεκρίνατο τοῖσ πρεσβευταῖσ·

Ἀγρίππασ δὲ κηδόμενοσ ἐπίσησ τῶν τε ἀφισταμένων καὶ πρὸσ οὓσ ὁ πόλεμοσ ἠγείρετο, βουλόμενόσ τε Ῥωμαίοισ μὲν Ιοὐδαίουσ σώζεσθαι, Ιοὐδαίοισ δὲ τὸ ἱερὸν καὶ τὴν μητρόπολιν, ἀλλ’ οὐδ’ ἑαυτῷ λυσιτελήσειν τὴν ταραχὴν ἐπιστάμενοσ, ἔπεμπεν τοὺσ ἐπαμυνοῦντασ τῷ δήμῳ δισχιλίουσ ἱππεῖσ, Αὐρανίτασ τε καὶ Βαταναίουσ καὶ Τραχωνίτασ, ὑπὸ Δαρείῳ μὲν ἱππάρχῃ, στρατηγῷ δὲ τῷ Ιἀκίμου Φιλίππῳ.

Τούτοισ θαρσήσαντεσ οἱ δυνατοὶ σὺν τοῖσ ἀρχιερεῦσιν καὶ πᾶν ὅσον τοῦ πλήθουσ εἰρήνην ἠγάπα τὴν ἄνω καταλαμβάνονται πόλιν·

τῆσ κάτω γὰρ τὸ στασιάζον ἐκράτει καὶ τοῦ ἱεροῦ. χερμάσιν μὲν οὖν καὶ τοῖσ ἑκηβόλοισ ἀδιαλείπτωσ ἐχρῶντο, καὶ συνεχεῖσ ἦσαν βελῶν ἀφέσεισ ἐξ ἑκατέρων τῶν κλιμάτων·

ἔστιν δ’ ὅτε καὶ κατὰ λόχουσ ἐκτρέχοντεσ συστάδην ἐμάχοντο, τόλμαισ μὲν οἱ στασιασταὶ προέχοντεσ, ἐμπειρίᾳ δὲ οἱ βασιλικοί. καὶ τούτοισ μὲν ἦν ἀγὼν τοῦ ἱεροῦ κρατῆσαι μάλιστα καὶ τοὺσ μιαίνοντασ τὸν ναὸν ἐξελάσαι, τοῖσ δὲ περὶ τὸν Ἐλεάζαρον στασιασταῖσ πρὸσ οἷσ ἔσχον καὶ τὴν ἄνω πόλιν προσλαβεῖν.

ἑπτὰ μὲν οὖν ἡμέραισ συχνὸσ ἀμφοτέρων φόνοσ ἐγίνετο, καὶ οὐδέτεροι τοῦ καταληφθέντοσ μέρουσ εἶκον. Τῇ δ’ ἑξῆσ τῆσ τῶν ξυλοφορίων ἑορτῆσ οὔσησ, ἐν ᾗ πᾶσιν ἔθοσ ἦν ὕλην τῷ βωμῷ προσφέρειν, ὅπωσ μήποτε τροφὴ τῷ πυρὶ λείποι, διαμένει γὰρ ἄσβεστον ἀεί, τοὺσ μὲν διαφόρουσ τῆσ θρησκείασ ἐξέκλεισαν, τῷ δ’ ἀσθενεῖ λαῷ συνεισρυέντασ πολλοὺσ τῶν σικαρίων, οὕτωσ γὰρ ἐκάλουν τοὺσ λῃστὰσ ἔχοντασ ὑπὸ τοῖσ κόλποισ ξίφη, προσλαβόντεσ θαρραλεώτερον ἥπτοντο τῆσ ἐπιχειρήσεωσ.

ἡττῶντο δ’ οἱ βασιλικοὶ πλήθει τε καὶ τόλμῃ, καὶ βιασαμένοισ εἶκον ἐκ τῆσ ἄνω πόλεωσ.

οἱ δὲ ἐπιπεσόντεσ τήν τε Ἀνανίου τοῦ ἀρχιερέωσ οἰκίαν καὶ τὰ Ἀγρίππα καὶ Βερνίκησ ὑποπιμπρᾶσιν βασίλεια· μεθ’ ἃ τὸ πῦρ ἐπὶ τὰ ἀρχεῖα ἔφερον ἀφανίσαι σπεύδοντεσ τὰ συμβόλαια τῶν δεδανεικότων καὶ τὰσ εἰσπράξεισ ἀποκόψαι τῶν χρεῶν, ὅπωσ αὐτοί τε πλῆθοσ προσλάβωσιν τῶν ὠφεληθέντων καὶ μετ’ ἀδείασ τοῖσ εὐπόροισ ἐπαναστήσωσι τοὺσ ἀπόρουσ.

φυγόντων δὲ τῶν πρὸσ τῷ γραμματοφυλακείῳ τὸ πῦρ ἐνίεσαν. ἐπεὶ δὲ τὰ νεῦρα τῆσ πόλεωσ καταφλέξαντεσ ἐπὶ τοὺσ ἐχθροὺσ ἐχώρουν, ἔνθα δὴ τῶν δυνατῶν καὶ τῶν ἀρχιερέων οἱ μὲν εἰσ τοὺσ ὑπονόμουσ καταδύντεσ διελάνθανον, οἱ δὲ σὺν τοῖσ βασιλικοῖσ εἰσ τὴν ἀνωτέρω καταφυγόντεσ αὐλὴν ταχέωσ ἀπέκλεισαν τὰσ θύρασ, σὺν οἷσ Ἀνανίασ ὁ ἀρχιερεὺσ Ἐζεκίασ τε ὁ ἀδελφὸσ αὐτοῦ καὶ οἱ πρεσβεύσαντεσ πρὸσ Ἀγρίππαν ἦσαν.

τότε μὲν οὖν τῇ νίκῃ καὶ τοῖσ ἐμπρησθεῖσιν ἀρκεσθέντεσ ἀνεπαύσαντο.

Τῇ δ’ ἑξῆσ, πεντεκαιδεκάτη δ’ ἦν Λώου μηνόσ, ὡρ́μησαν ἐπὶ τὴν Ἀντωνίαν καὶ τοὺσ ἐν αὐτῇ φρουροὺσ δυσὶν ἡμέραισ πολιορκήσαντεσ αὐτούσ τε εἷλον καὶ κατέσφαξαν καὶ τὸ φρούριον ἐνέπρησαν.

ἔπειτα μετέβαινον εἰσ τὴν αὐλήν, εἰσ ἣν οἱ βασιλικοὶ κατέφυγον, καὶ διανείμαντεσ σφᾶσ αὐτοὺσ εἰσ τέσσαρα μέρη τῶν τειχῶν ἐπειρῶντο.

τῶν δ’ ἔνδον πρὸσ ἐκδρομὴν μὲν οὐδεὶσ ἐθάρρει διὰ τὸ πλῆθοσ τῶν ἐφεστώτων, διιστάμενοι δὲ ἐπὶ τὰ θωράκια καὶ τοὺσ πύργουσ ἔβαλλον τοὺσ προσιόντασ, καὶ συχνοὶ τῶν λῃστῶν ὑπὸ τοῖσ τείχεσιν ἔπιπτον. οὔτε δὲ νυκτὸσ οὔτε ἡμέρασ διέλειπεν ἡ συμβολὴ τῶν μὲν στασιαστῶν ἀπαγορεύσειν τοὺσ ἔνδον οἰομένων ἐνδείᾳ τροφῆσ, τῶν δ’ ἔνδοθεν καμάτῳ τοὺσ πολιορκοῦντασ.

ἔνθα τὴν Ἡρώδου τοῦ βασιλέωσ ὁπλοθήκην ἀναρρήξασ καὶ πρὸσ τοῖσ δημόταισ ἑτέρουσ λῃστὰσ καθοπλίσασ τούτοισ τε χρώμενοσ δορυφόροισ, οἱᾶ δὴ βασιλεὺσ ἐπάνεισιν εἰσ Ιἑροσόλυμα καὶ γενόμενοσ ἡγεμὼν τῆσ στάσεωσ διέτασσεν τὴν πολιορκίαν.

ἀπορία δ’ ἦν ὀργάνων, καὶ φανερῶσ ὑπορύττειν τὸ τεῖχοσ οὐχ οἱο͂́ν τε ἦν ἄνωθεν βαλλομένουσ·

ὑπόνομον δὴ πόρρωθεν ἐφ’ ἕνα τῶν πύργων ὑπορύξαντεσ ἀνεκρήμνισαν αὐτόν, ἔπειτα τὴν ἀνέχουσαν ὕλην ἐμπρήσαντεσ ἐξῆλθον. ὑποκαέντων δὲ τῶν στηριγμάτων ὁ μὲν πύργοσ ἐξαίφνησ κατασείεται, τεῖχοσ δ’ ἕτερον ἔνδοθεν ἀνῳκοδομημένον διεφάνη·

τὴν γὰρ ἐπιβουλὴν αὐτῶν προαισθόμενοι, τάχα καὶ τοῦ πύργου κινηθέντοσ ὡσ ὑπωρύττετο, δεύτερον ἑαυτοῖσ ἔρυμα κατεσκεύασαν. πρὸσ ὃ τῶν ἀδοκήτωσ ἰδόντων καὶ κρατεῖν ἤδη πεπεισμένων κατάπληξισ ἦν.

οἱ δὲ ἔνδοθεν πρόσ τε τὸν Μανάημον καὶ τοὺσ ἐξάρχοντασ τῆσ στάσεωσ ἔπεμπον ἀξιοῦντεσ ἐξελθεῖν ὑπόσπονδοι, καὶ δοθὲν μόνοισ τοῖσ βασιλικοῖσ καὶ τοῖσ ἐπιχωρίοισ οἱ μὲν ἐξῄεσαν. ἀθυμία δὲ τοὺσ Ῥωμαίουσ καταλειφθέντασ μόνουσ ὑπέλαβεν·

οὔτε γὰρ βιάσασθαι τοσοῦτον πλῆθοσ ἐδύναντο καὶ τὸ δεξιὰσ αἰτεῖν ὄνειδοσ ὑπελάμβανον, πρὸσ τῷ μηδὲ πιστεύειν εἰ διδοῖτο. καταλιπόντεσ δὴ τὸ στρατόπεδον ὡσ εὐάλωτον ἐπὶ τοὺσ βασιλικοὺσ ἀνέφυγον πύργουσ, τόν τε Ἱππικὸν καλούμενον καὶ Φασάηλον καὶ Μαριάμμην.

οἱ δὲ περὶ τὸν Μανάημον εἰσπεσόντεσ ὅθεν οἱ στρατιῶται διέφυγον ὅσουσ τε αὐτῶν κατελάμβανον μὴ φθάσαντασ ἐκδραμεῖν διέφθειραν, καὶ τὰσ ἀποσκευὰσ διαρπάσαντεσ ἐνέπρησαν τὸ στρατόπεδον.

ταῦτα μὲν οὖν ἕκτῃ Γορπιαίου μηνὸσ ἐπράχθη. Κατὰ δὲ τὴν ἐπιοῦσαν ὅ τε ἀρχιερεὺσ Ἀνανίασ περὶ τὸν τῆσ βασιλικῆσ αὐλῆσ εὔριπον διαλανθάνων ἁλίσκεται καὶ πρὸσ τῶν λῃστῶν ἀναιρεῖται σὺν Ἐζεκίᾳ τῷ ἀδελφῷ, καὶ τοὺσ πύργουσ περισχόντεσ οἱ στασιασταὶ παρεφύλαττον, μή τισ τῶν στρατιωτῶν διαφύγοι.

τὸν δὲ Μανάημον ἥ τε τῶν ὀχυρῶν καταστροφὴ χωρίων καὶ ὁ τοῦ ἀρχιερέωσ Ἀνανίου θάνατοσ ἐτύφωσεν εἰσ ὠμότητα καὶ μηδένα νομίζων ἔχειν ἐπὶ τοῖσ πράγμασιν ἀντίπαλον ἀφόρητοσ ἦν τύραννοσ.

ἐπανίστανται δὲ οἱ περὶ τὸν Ἐλεάζαρον αὐτῷ, καὶ λόγον ἀλλήλοισ δόντεσ, ὡσ οὐ χρὴ Ῥωμαίων ἀποστάντασ δι’ ἐλευθερίασ πόθον καταπροέσθαι ταύτην οἰκείῳ δήμῳ καὶ δεσπότην φέρειν, εἰ καὶ μηδὲν πράττοι βίαιον, ἀλλ’ οὖν ἑαυτῶν ταπεινότερον·

εἰ γὰρ καὶ δέοι τινὰ τῶν ὅλων ἀφηγεῖσθαι, παντὶ μᾶλλον ἢ ἐκείνῳ προσήκειν, συντίθενται καὶ κατὰ τὸ ἱερὸν ἐπεχείρουν αὐτῷ· σοβαρὸσ γὰρ ἀναβεβήκει προσκυνήσων ἐσθῆτί τε βασιλικῇ κεκοσμημένοσ καὶ τοὺσ ζηλωτὰσ ἐνόπλουσ ἐφελκόμενοσ.

πρὸσ ὀλίγον οἱ περὶ τὸν Μανάημον ἀντισχόντεσ ὡσ εἶδον πᾶν ἐπ’ αὐτοὺσ τὸ πλῆθοσ ὁρμῆσαν, ἔφυγον ὅπη τισ ἴσχυσεν, καὶ φόνοσ μὲν ἦν τῶν καταληφθέντων, ἔρευνα δὲ τῶν ἀποκρυπτομένων.

καὶ διεσώθησαν ὀλίγοι λάθρα διαδράντεσ εἰσ Μασάδαν, σὺν οἷσ Ἐλεάζαροσ υἱὸσ Ιαεἴρου, προσήκων τῷ Μαναήμῳ κατὰ γένοσ, ὃσ ὕστερον ἐτυράννησεν τῆσ Μασάδασ.

αὐτόν τε τὸν Μανάημον εἰσ τὸν καλούμενον Ὀφλᾶν συμφυγόντα κἀκεῖ ταπεινῶσ ὑπολανθάνοντα ζωγρήσαντεσ εἰσ τὸ φανερὸν ἐξείλκυσαν καὶ πολλαῖσ αἰκισάμενοι βασάνοισ ἀνεῖλον, ὁμοίωσ δὲ καὶ τοὺσ ὑπ’ αὐτὸν ἡγεμόνασ τόν τε ἐπισημότατον τῆσ τυραννίδοσ ὑπηρέτην Ἀψάλωμον.

Ὁ μὲν οὖν δῆμοσ, ὡσ ἔφην, εἰσ ταῦτα συνήργησεν ἐλπίζων τινὰ τῆσ ὅλησ στάσεωσ διόρθωσιν·

οἱ δ’ οὐ καταλῦσαι τὸν πόλεμον σπεύδοντεσ, ἀλλ’ ἀδεέστερον πολεμεῖν Μανάημον ἀνῃρήκεσαν. ἀμέλει πολλὰ τοῦ δήμου τοῖσ στρατιώταισ ἀνεῖναι τὴν πολιορκίαν παρακαλοῦντοσ, οἱ δὲ προσέκειντο χαλεπώτερον, μέχρι μηκέτι ἀντέχοντεσ οἱ περὶ τὸν Μετίλιον, οὗτοσ γὰρ ἦν τῶν Ῥωμαίων ἔπαρχοσ, διαπέμπονται πρὸσ τοὺσ περὶ τὸν Ἐλεάζαρον ἐξαιτούμενοι μόνασ τὰσ ψυχὰσ ὑποσπόνδουσ, τὰ δ’ ὅπλα καὶ τὴν λοιπὴν κτῆσιν παραδώσειν λέγοντεσ.

οἱ δὲ καὶ τὴν ἱκεσίαν ἁρπάσαντεσ ἀνέπεμψαν πρὸσ αὐτοὺσ Γωρίονά τε Νικομήδουσ υἱὸν καὶ Ἀνανίαν Σαδούκι καὶ Ιοὔδαν Ιὠνάθου δεξιάν τε καὶ ὁρ́κουσ δώσοντασ.

ὧν γενομένων κατῆγεν τοὺσ στρατιώτασ ὁ Μετίλιοσ. οἱ δὲ μέχρι μὲν ἦσαν ἐν τοῖσ ὅπλοισ, οὔτ’ ἐπεχείρει τισ τῶν στασιαστῶν αὐτοῖσ οὔτ’ ἐνέφαινεν ἐπιβουλήν·

ὡρ́μησαν ἐπ’ αὐτοὺσ οἱ περὶ τὸν Ἐλεάζαρον καὶ περισχόντεσ ἀνῄρουν οὔτε ἀμυνομένουσ οὔτε ἱκετεύοντασ, μόνασ δὲ τὰσ συνθήκασ καὶ τοὺσ ὁρ́κουσ ἀναβοῶντασ.

οἱ μὲν οὖν οὕτωσ ὠμῶσ ἀπεσφάγησαν ἅπαντεσ πλὴν Μετιλίου, τοῦτον γὰρ ἱκετεύσαντα καὶ μέχρι περιτομῆσ ἰουδαί̈σειν ὑποσχόμενον διέσωσαν μόνον, τὸ δὲ πάθοσ Ῥωμαίοισ μὲν ἦν κοῦφον, ἐκ γὰρ ἀπλέτου δυνάμεωσ ἀπαναλώθησαν ὀλίγοι, Ιοὐδαίων δὲ προοίμιον ἁλώσεωσ ἔδοξεν.

καὶ κατιδόντεσ ἀνηκέστουσ μὲν ἤδη τὰσ αἰτίασ τοῦ πολέμου, τὴν δὲ πόλιν τηλικούτῳ μιάσματι πεφυρμένην, ἐξ οὗ δαιμόνιόν τι μήνιμα προσδοκᾶν εἰκὸσ ἦν, εἰ καὶ μὴ τὴν ἐκ Ῥωμαίων ἄμυναν, ἐπένθουν δημοσίᾳ, καὶ πλήρησ μὲν κατηφείασ ἦν ἡ πόλισ, ἕκαστοσ δὲ τῶν μετρίων ὡσ αὐτὸσ ὑπὲρ τῶν στασιαστῶν δίκασ δώσων τετάρακτο.

καὶ γὰρ δὴ σαββάτῳ συνέβη πραχθῆναι τὸν φόνον, ἐν ᾧ διὰ τὴν θρησκείαν καὶ τῶν ὁσίων ἔργων ἔχουσιν ἐκεχειρίαν.

Τῆσ δ’ αὐτῆσ ἡμέρασ καὶ ὡρ́ασ ὥσπερ ἐκ δαιμονίου προνοίασ ἀνῄρουν Καισαρεῖσ τοὺσ παρ’ ἑαυτοῖσ Ιοὐδαίουσ, ὡσ ὑπὸ μίαν ὡρ́αν ἀποσφαγῆναι μὲν ὑπὲρ δισμυρίουσ, κενωθῆναι δὲ πᾶσαν Ιοὐδαίων τὴν Καισάρειαν·

καὶ γὰρ τοὺσ διαφεύγοντασ ὁ Φλῶροσ συλλαβὼν κατῆγεν δεσμώτασ εἰσ τὰ νεώρια. πρὸσ δὲ τὴν ἐκ τῆσ Καισαρείασ πληγὴν ὅλον τὸ ἔθνοσ ἐξαγριοῦται, καὶ διαμερισθέντεσ τάσ τε κώμασ τῶν Σύρων καὶ τὰσ προσεχούσασ ἐπόρθουν πόλεισ, Φιλαδέλφειάν τε καὶ Ἐσεβωνῖτιν καὶ Γέρασα καὶ Πέλλαν καὶ Σκυθόπολιν.

ἔπειτα Γαδάροισ καὶ Ἵππῳ καὶ τῇ Γαυλανίτιδι προσπεσόντεσ τὰ μὲν καταστρεψάμενοι, τὰ δ’ ὑποπρήσαντεσ ἐχώρουν ἐπὶ Κάδασα τὴν Τυρίων καὶ Πτολεμαί̈δα Γάβαν τε καὶ Καισάρειαν.

ἀντέσχον δὲ οὔτε Σεβαστὴ ταῖσ ὁρμαῖσ αὐτῶν οὔτε Ἀσκάλων, ἀλλ’ ἐπὶ ταύταισ πυρποληθείσαισ Ἀνθηδόνα καὶ Γάζαν κατέσκαπτον.

πολλαὶ δὲ καθ’ ἑκάστην τούτων τῶν πόλεων ἀνηρπάζοντο κῶμαι, καὶ τῶν ἁλισκομένων ἀνδρῶν φόνοσ ἦν ἄπειροσ. Οὐ μὴν οἱ Σύροι τῶν Ιοὐδαίων ἔλαττον πλῆθοσ ἀνῄρουν, ἀλλὰ καὶ αὐτοὶ τοὺσ ἐν ταῖσ πόλεσιν λαμβανομένουσ ἀπέσφαττον οὐ μόνον κατὰ μῖσοσ, ὡσ πρότερον, ἀλλ’ ἤδη καὶ τὸν ἐφ’ ἑαυτοῖσ κίνδυνον φθάνοντεσ.

δεινὴ δὲ ὅλην τὴν Συρίαν ἐπεῖχεν ταραχή, καὶ πᾶσα πόλισ εἰσ δύο διῄρητο στρατόπεδα, σωτηρία δὲ τοῖσ ἑτέροισ ἦν τὸ τοὺσ ἑτέρουσ φθάσαι.

καὶ τὰσ μὲν ἡμέρασ ἐν αἵματι διῆγον, τὰσ δὲ νύκτασ δέει χαλεπωτέρασ·

καὶ γὰρ ἀπεσκευάσθαι τοὺσ Ιοὐδαίουσ δοκοῦντεσ ἕκαστοι τοὺσ ἰουδαί̈ζοντασ εἶχον ἐν ὑποψίᾳ, καὶ τὸ παρ’ ἑκάστοισ ἀμφίβολον οὔτε ἀνελεῖν τισ προχείρωσ ὑπέμενεν καὶ μεμιγμένον ὡσ βεβαίωσ ἀλλόφυλον ἐφοβεῖτο. προεκαλεῖτο δὲ ἐπὶ τὰσ σφαγὰσ τῶν διαφόρων καὶ τοὺσ πάλαι πρᾳοτάτουσ πάνυ δοκοῦντασ ἡ πλεονεξία·

τὰσ γὰρ οὐσίασ τῶν ἀναιρεθέντων ἀδεῶσ διήρπαζον καὶ καθάπερ ἐκ παρατάξεωσ τὰ σκῦλα τῶν ἀνῃρημένων εἰσ τοὺσ σφετέρουσ οἴκουσ μετέφερον, ἔνδοξόσ τε ἦν ὁ πλεῖστα κερδάνασ ὡσ κατισχύσασ πλειόνων. ἦν δὲ ἰδεῖν τὰσ πόλεισ μεστὰσ ἀτάφων σωμάτων καὶ νεκροὺσ ἅμα νηπίοισ γέροντασ ἐρριμμένουσ γύναιά τε μηδὲ τῆσ ἐπ’ αἰδοῖ σκέπησ μετειληφότα, καὶ πᾶσαν μὲν τὴν ἐπαρχίαν μεστὴν ἀδιηγήτων συμφορῶν, μείζονα δὲ τῶν ἑκάστοτε τολμωμένων τὴν ἐπὶ τοῖσ ἀπειλουμένοισ ἀνάτασιν.

Μέχρι μὲν δὴ τούτων Ιοὐδαίοισ πρὸσ τὸ ἀλλόφυλον ἦσαν προσβολαί, κατατρέχοντεσ δὲ εἰσ Σκυθόπολιν τοὺσ παρ’ ἐκείνοισ Ιοὐδαίουσ ἐπείρασαν πολεμίουσ·

ταξάμενοι γὰρ μετὰ τῶν Σκυθοπολιτῶν καὶ τῆσ ἑαυτῶν ἀσφαλείασ ἐν δευτέρῳ θέμενοι τὴν συγγένειαν ὁμόσε τοῖσ ὁμοφύλοισ ἐχώρουν. ὑπωπτεύθη δ’ αὐτῶν καὶ τὸ λίαν πρόθυμον· οἱ γοῦν Σκυθοπολῖται δείσαντεσ μὴ νύκτωρ ἐπιχειρήσωσι τῇ πόλει καὶ μετὰ μεγάλησ αὐτῶν συμφορᾶσ τοῖσ οἰκείοισ ἀπολογήσωνται περὶ τῆσ ἀποστάσεωσ, ἐκέλευον αὐτούσ, εἰ βούλονται τὴν ὁμόνοιαν βεβαιῶσαι καὶ τὸ πρὸσ τοὺσ ἀλλοεθνεῖσ πιστὸν ἐπιδείξασθαι, μεταβαίνειν ἅμα ταῖσ γενεαῖσ εἰσ τὸ ἄλσοσ.

τῶν δὲ ποιησάντων τὸ προσταχθὲν χωρὶσ ὑποψίασ.

δύο μὲν ἡμέρασ ἠρέμησαν οἱ Σκυθοπολῖται τὴν πίστιν αὐτῶν δελεάζοντεσ, τῇ δὲ τρίτῃ νυκτὶ παρατηρήσαντεσ τοὺσ μὲν ἀφυλάκτουσ οὓσ δὲ κοιμωμένουσ ἅπαντασ ἀπέσφαξαν ὄντασ τὸν ἀριθμὸν ὑπὲρ μυρίουσ καὶ τρισχιλίουσ, τὰσ δὲ κτήσεισ διήρπασαν ἁπάντων. Ἄξιον δ’ ἀφηγήσασθαι καὶ τὸ Σίμωνοσ πάθοσ, ὃσ υἱὸσ μὲν ἦν Σαούλου τινὸσ τῶν οὐκ ἀσήμων, ῥώμῃ δὲ σώματοσ καὶ τόλμῃ διαφέρων ἐπὶ κακῷ τῶν ὁμοφύλων ἀμφοτέροισ κατεχρήσατο·

προϊὼν γοῦν ὁσημέραι πολλοὺσ μὲν ἀνῄρει τῶν πρὸσ τῇ Σκυθοπόλει Ιοὐδαίων, τρεπόμενοσ δὲ πολλάκισ αὐτοὺσ ἅπαντασ μόνοσ ἦν ῥοπὴ τῆσ παρατάξεωσ.

περιέρχεται δ’ αὐτὸν ἀξία ποινὴ τοῦ συγγενικοῦ φόνου·

ἐπεὶ γὰρ περισχόντεσ οἱ Σκυθοπολῖται κατηκόντιζον αὐτοὺσ ἀνὰ τὸ ἄλσοσ, σπασάμενοσ τὸ ξίφοσ ἐπ’ οὐδένα μὲν ὡρ́μησεν τῶν πολεμίων, καὶ γὰρ ἑώρα τὸ πλῆθοσ ἀνήνυτον, ἀναβοήσασ δὲ μάλα ἐκπαθῶσ "ἄξιά γε ὧν ἔδρασα πάσχω, Σκυθοπολῖται, καθ’ ὑμῶν, οἳ τοσούτῳ φόνῳ συγγενῶν τὴν πρὸσ αὐτοὺσ εὔνοιαν ἐπιστωσάμεθα. τοιγαροῦν οἷσ ἄπιστον μὲν εὐλόγωσ εὑρ́ηται τὸ ἀλλόφυλον, ἠσέβηται δὲ [εἰσ ἔσχατα] τὸ οἰκεῖον, θνήσκωμεν ὡσ ἐναγεῖσ χερσὶν ἰδίαισ·

οὐ γὰρ πρέπον ἐν ταῖσ τῶν πολεμίων. τὸ αὐτὸ δ’ ἂν εἰή μοι καὶ ποινὴ τοῦ μιάσματοσ ἀξία καὶ πρὸσ ἀνδρείαν ἔπαινοσ, ἵνα μηδεὶσ τῶν ἐχθρῶν τὴν ἐμὴν αὐχήσῃ σφαγὴν μηδ’ ἐπαλαζονεύσηται πεσόντι.

ταῦτα εἰπὼν ἐλεοῦσιν ἅμα καὶ τεθυμωμένοισ ὄμμασιν περισκέπτεται τὴν ἑαυτοῦ γενεάν·

ἦν δ’ αὐτῷ καὶ γυνὴ καὶ τέκνα καὶ γηραιοὶ γονεῖσ. ὁ δὲ πρῶτον μὲν τὸν πατέρα τῆσ πολιᾶσ ἐπισπασάμενοσ διελαύνει τῷ ξίφει, μεθ’ ὃν οὐκ ἄκουσαν τὴν μητέρα κἀπὶ τούτοισ τήν τε γυναῖκα καὶ τὰ τέκνα, μόνον οὐχ ὑπαπαντῶντοσ ἑκάστου τῷ ξίφει καὶ σπεύδοντοσ φθάσαι τοὺσ πολεμίουσ.

ὁ δὲ διελθὼν πᾶσαν τὴν γενεὰν καὶ περίοπτοσ ἐπιστὰσ τοῖσ σώμασιν τήν τε δεξιὰν ἀνατείνασ, ὡσ μηδένα λαθεῖν, ὅλον εἰσ τὴν ἑαυτοῦ σφαγὴν ἐβάπτισεν τὸ ξίφοσ, ἄξιοσ μὲν ἐλέουσ νεανίασ δι’ ἀλκὴν σώματοσ καὶ ψυχῆσ παράστημα, τῆσ δὲ πρὸσ ἀλλοφύλουσ πίστεωσ ἕνεκεν ἀκολούθοισ πάθεσι χρησάμενοσ.

Πρὸσ δὲ τὴν ἐν Σκυθοπόλει φθορὰν αἱ λοιπαὶ πόλεισ ἐπανίσταντο τοῖσ καθ’ ἑαυτὴν Ιοὐδαίοισ ἑκάστη, καὶ πεντακοσίουσ μὲν ἐπὶ δισχιλίοισ Ἀσκαλωνῖται, Πτολεμαεῖσ δὲ δισχιλίουσ ἀνεῖλον ἔδησάν τ’ οὐκ ὀλίγουσ.

καὶ Τύριοι συχνοὺσ μὲν διεχειρίσαντο, πλείστουσ δ’ αὐτῶν δεσμώτασ ἐφρούρουν, Ἱππηνοί τε καὶ Γαδαρεῖσ ὁμοίωσ τοὺσ μὲν θρασυτέρουσ ἀπεσκευάσαντο, τοὺσ δὲ φοβεροὺσ διὰ φυλακῆσ εἶχον, αἵ τε λοιπαὶ πόλεισ τῆσ Συρίασ, ὅπωσ ἑκάστη πρὸσ τὸ Ιοὐδαϊκὸν ἢ μίσουσ ἢ δέουσ εἶχον.

μόνοι δὲ Ἀντιοχεῖσ καὶ Σιδώνιοι καὶ Ἀπαμεῖσ ἐφείσαντο τῶν μετοικούντων καὶ οὔτε ἀνελεῖν τινασ Ιοὐδαίων ὑπέμειναν οὔτε δῆσαι, τάχα μὲν καὶ διὰ τὸ σφέτερον πλῆθοσ ὑπερορῶντεσ αὐτῶν πρὸσ τὰ κινήματα, τὸ πλέον δὲ ἔμοιγε δοκεῖν οἴκτῳ πρὸσ οὓσ οὐδὲν ἑώρων νεωτερίζοντασ.

Γερασηνοί τε οὔτε εἰσ τοὺσ ἐμμείναντασ ἐπλημμέλησαν καὶ τοὺσ ἐξελθεῖν ἐθελήσαντασ προέπεμψαν μέχρι τῶν ὁρ́ων.

Συνέστη δὲ καὶ κατὰ τὴν Ἀγρίππα βασιλείαν ἐπιβουλὴ κατὰ Ιοὐδαίων.

αὐτὸσ γὰρ ἐπεπόρευτο πρὸσ Κέστιον Γάλλον εἰσ Ἀντιόχειαν, καταλέλειπτο δὲ διοικεῖν τὰ πράγματα τούτου τῶν ἑταίρων τισ τοὔνομα Νόαροσ, Σοαίμῳ τῷ βασιλεῖ προσήκων κατὰ γένοσ. ἧκον δ’ ἐκ τῆσ Βαταναίασ ἑβδομήκοντα τὸν ἀριθμὸν ἄνδρεσ οἱ κατὰ γένοσ καὶ σύνεσιν τῶν πολιτῶν δοκιμώτατοι στρατιὰν αἰτοῦντεσ, ἵν’ εἴ τι γένοιτο κίνημα καὶ περὶ σφᾶσ, ἔχοιεν ἀξιόχρεω φυλακὴν κωλύειν τοὺσ ἐπανισταμένουσ.

τούτουσ ὁ Νόαροσ ἐκπέμψασ νύκτωρ τῶν βασιλικῶν τινασ ὁπλιτῶν ἅπαντασ ἀναιρεῖ, τολμήσασ μὲν τοὖργον δίχα τῆσ Ἀγρίππα γνώμησ, διὰ δὲ φιλαργυρίαν ἄμετρον εἰσ τοὺσ ὁμοφύλουσ ἑλόμενοσ ἀσεβεῖν τὴν βασιλείαν διέφθειρεν·

διετέλει τε ὠμῶσ εἰσ τὸ ἔθνοσ παρανομῶν, μέχρι πυθόμενοσ Ἀγρίππασ ἀνελεῖν μὲν αὐτὸν ᾐδέσθη διὰ Σόαιμον, ἔπαυσεν δὲ τῆσ ἐπιτροπῆσ. οἱ δὲ στασιασταὶ καταλαβόμενοί τι φρούριον, ὃ καλεῖται μὲν Κύπροσ, καθύπερθεν δ’ ἦν Ιἑριχοῦντοσ, τοὺσ μὲν φρουροὺσ ἀπέσφαξαν, τὰ δ’ ἐρύματα κατέρριψαν εἰσ γῆν.

κατὰ δὲ τὰσ αὐτὰσ ἡμέρασ καὶ τῶν ἐν Μαχαιροῦντι Ιοὐδαίων τὸ πλῆθοσ ἔπειθεν τοὺσ φρουροῦντασ Ῥωμαίουσ ἐκλείπειν τὸ φρούριον καὶ παραδιδόναι σφίσιν.

οἱ δὲ τὴν ἐκ βίασ ἀφαίρεσιν εὐλαβηθέντεσ συντίθενται πρὸσ αὐτοὺσ ἐκχωρήσειν ὑπόσπονδοι, καὶ λαβόντεσ τὰ πιστὰ παραδιδόασι τὸ φρούριον, ὅπερ φυλακῇ κρατυνάμενοι κατεῖχον οἱ Μαχαιρῖται.

Κατὰ δὲ τὴν Ἀλεξάνδρειαν ἀεὶ μὲν ἦν στάσισ πρὸσ τὸ Ιοὐδαϊκὸν τοῖσ ἐπιχωρίοισ ἀφ’ οὗ χρησάμενοσ προθυμοτάτοισ κατὰ τῶν Αἰγυπτίων Ιοὐδαίοισ Ἀλέξανδροσ γέρασ τῆσ συμμαχίασ ἔδωκεν τὸ μετοικεῖν κατὰ τὴν πόλιν ἐξ ἴσου μοίρασ πρὸσ τοὺσ Ἕλληνασ.

διέμεινεν δ’ αὐτοῖσ ἡ τιμὴ καὶ παρὰ τῶν διαδόχων, οἳ καὶ τόπον ἴδιον αὐτοῖσ ἀφώρισαν, ὅπωσ καθαρωτέραν ἔχοιεν τὴν δίαιταν ἧττον ἐπιμισγομένων τῶν ἀλλοφύλων, καὶ χρηματίζειν ἐπέτρεψαν Μακεδόνασ, ἐπεί τε Ῥωμαῖοι κατεκτήσαντο τὴν Αἴγυπτον, οὔτε Καῖσαρ ὁ πρῶτοσ οὔτε τῶν μετ’ αὐτόν τισ ὑπέμεινεν τὰσ ἀπ’ Ἀλεξάνδρου τιμὰσ Ιοὐδαίων ἐλαττῶσαι.

συμβολαὶ δ’ ἦσαν αὐτῶν ἀδιάλειπτοι πρὸσ τοὺσ Ἕλληνασ, καὶ τῶν ἡγεμόνων πολλοὺσ ὁσημέραι παρ’ ἀμφοῖν κολαζόντων ἡ στάσισ μᾶλλον παρωξύνετο.

τότε δ’ ὡσ καὶ παρὰ τοῖσ ἄλλοισ ἐτετάρακτο, μᾶλλον ἐξήφθη τὰ παρ’ ἐκείνοισ.

καὶ δὴ τῶν Ἀλεξανδρέων ἐκκλησιαζόντων περὶ ἧσ ἔμελλον ἐκπέμπειν πρεσβείασ ἐπὶ Νέρωνα συνερρύησαν μὲν εἰσ τὸ ἀμφιθέατρον ἅμα τοῖσ Ἕλλησιν συχνοὶ Ιοὐδαίων, κατιδόντεσ δὲ αὐτοὺσ οἱ διάφοροι παραχρῆμα ἀνεβόων πολεμίουσ καὶ κατασκόπουσ λέγοντεσ· ἔπειτα ἀναπηδήσαντεσ ἐπέβαλλον τὰσ χεῖρασ αὐτοῖσ.

οἱ μὲν οὖν λοιποὶ φεύγοντεσ διεσπάρησαν, τρεῖσ δὲ ἄνδρασ συλλαβόντεσ ἔσυρον ὡσ ζῶντασ καταφλέξοντεσ. ἤρθη δὲ πᾶν τὸ Ιοὐδαϊκὸν ἐπὶ τὴν ἄμυναν, καὶ τὸ μὲν πρῶτον λίθοισ τοὺσ Ἕλληνασ ἔβαλλον, αὖθισ δὲ λαμπάδασ ἁρπασάμενοι πρὸσ τὸ ἀμφιθέατρον ὡρ́μησαν ἀπειλοῦντεσ ἐν αὐτῷ καταφλέξειν τὸν δῆμον αὔτανδρον.

κἂν ἔφθησαν τοῦτο δράσαντεσ, εἰ μὴ τοὺσ θυμοὺσ αὐτῶν ἀνέκοψεν Τιβέριοσ Ἀλέξανδροσ ὁ τῆσ πόλεωσ ἡγεμών. οὐ μὴν οὗτόσ γε ἀπὸ τῶν ὅπλων ἤρξατο σωφρονίζειν, ἀλλ’ ὑποπέμψασ τοὺσ γνωρίμουσ αὐτοῖσ παύσασθαι παρεκάλει καὶ μὴ καθ’ ἑαυτῶν ἐρεθίζειν τὸ Ῥωμαίων στράτευμα.

καταχλευάζοντεσ δὲ τῆσ παρακλήσεωσ οἱ στασιώδεισ ἐβλασφήμουν τὸν Τιβέριον. Κἀκεῖνοσ συνιδὼν ὡσ χωρὶσ μεγάλησ συμφορᾶσ οὐκ ἂν παύσαιντο νεωτερίζοντεσ, ἐπαφίησιν αὐτοῖσ τὰ κατὰ τὴν πόλιν Ῥωμαίων δύο τάγματα καὶ σὺν αὐτοῖσ δισχιλίουσ στρατιώτασ κατὰ τύχην παρόντασ εἰσ τὸν Ιοὐδαίων ὄλεθρον ἐκ Λιβύησ·

ἐπέτρεψεν δὲ οὐ μόνον ἀναιρεῖν, ἀλλὰ καὶ τὰσ κτήσεισ αὐτῶν διαρπάζειν καὶ τὰσ οἰκίασ καταφλέγειν. οἱ δ’ ὁρμήσαντεσ εἰσ τὸ καλούμενον Δέλτα, συνῴκιστο γὰρ ἐκεῖ τὸ Ιοὐδαϊκόν, ἐτέλουν τὰσ ἐντολάσ, οὐ μὴν ἀναιμωτί·

συστραφέντεσ γὰρ οἱ Ιοὐδαῖοι καὶ τοὺσ ἄμεινον ὡπλισμένουσ ἑαυτῶν προταξάμενοι μέχρι πλείστου μὲν ἀντέσχον, ἅπαξ δ’ ἐγκλίναντεσ ἀνέδην διεφθείροντο. καὶ παντοῖοσ ἦν αὐτῶν ὄλεθροσ, τῶν μὲν ἐν τῷ πεδίῳ καταλαμβανομένων, τῶν δ’ εἰσ τὰσ οἰκίασ συνωθουμένων.

ὑπεπίμπρασαν δὲ καὶ ταύτασ οἱ Ῥωμαῖοι προδιαρπάζοντεσ τὰ ἔνδον, καὶ οὔτε νηπίων ἔλεοσ αὐτοὺσ οὔτε αἰδὼσ εἰσῄει γερόντων, ἀλλὰ διὰ πάσησ ἡλικίασ ἐχώρουν κτείνοντεσ, ὡσ ἐπικλυσθῆναι μὲν αἵματι πάντα τὸν χῶρον, πέντε δὲ μυριάδεσ ἐσωρεύθησαν νεκρῶν, περιελείφθη δ’ ἂν οὐδὲ τὸ λοιπόν, εἰ μὴ πρὸσ ἱκετηρίασ ἐτράποντο. κατοικτείρασ δ’ αὐτοὺσ Ἀλέξανδροσ ἀναχωρεῖν τοὺσ Ῥωμαίουσ ἐκέλευσεν.

οἱ μὲν οὖν ἐξ ἔθουσ τὸ πειθήνιον ἔχοντεσ ἅμα νεύματι τοῦ φονεύειν ἐπαύσαντο, τὸ δημοτικὸν δὲ τῶν Ἀλεξανδρέων δι’ ὑπερβολὴν μίσουσ δυσανάκλητον ἦν καὶ μόλισ ἀπεσπᾶτο τῶν σωμάτων.

Τοιοῦτον μὲν τὸ κατὰ τὴν Ἀλεξάνδρειαν πάθοσ συνηνέχθη·

Κεστίῳ δὲ οὐκέτι ἠρεμεῖν ἐδόκει πανταχοῦ τῶν Ιοὐδαίων ἐκπεπολεμωμένων. εἵπετο δὲ καὶ Σόαιμοσ μετὰ τετρακισχιλίων, ὧν ἦσαν ἱππεῖσ ἡ τρίτη μοῖρα καὶ τὸ πλέον τοξόται, προῆλθεν εἰσ Πτολεμαί̈δα.

πλεῖστοι δὲ κἀκ τῶν πόλεων ἐπίκουροι συνελέγησαν, ἐμπειρίᾳ μὲν ἡττώμενοι τῶν στρατιωτῶν, ταῖσ δὲ προθυμίαισ καὶ τῷ κατὰ Ιοὐδαίων μίσει τὸ λεῖπον ἐν ταῖσ ἐπιστήμαισ ἀντιπληροῦντεσ.

παρῆν δὲ καὶ αὐτὸσ Ἀγρίππασ Κεστίῳ τῆσ τε ὁδοῦ καὶ τῶν συμφερόντων ἐξηγούμενοσ. ἀναλαβὼν δὲ μέροσ τῆσ δυνάμεωσ Κέστιοσ ὡρ́μησεν ἐπὶ πόλιν καρτερὰν τῆσ Γαλιλαίασ Χαβουλών, ἣ καλεῖται ἀνδρῶν, διορίζει δὲ ἀπὸ τοῦ ἔθνουσ τὴν Πτολεμαί̈δα.

καὶ καταλαβὼν αὐτὴν ἔρημον μὲν ἀνδρῶν, ἀναπεφεύγει γὰρ τὸ πλῆθοσ εἰσ τὰ ὄρη, πλήρη δὲ παντοίων κτημάτων, τὰ μὲν ἐφῆκεν τοῖσ στρατιώταισ διαρπάζειν, τὸ δὲ ἄστυ καίτοι θαυμάσασ τοῦ κάλλουσ ἔχον τὰσ οἰκίασ ὁμοίωσ ταῖσ ἐν Τύρῳ καὶ Σιδῶνι καὶ Βηρυτῷ δεδομημένασ, ἐνέπρησεν.

ἔπειτα τὴν χώραν καταδραμὼν καὶ διαρπάσασ μὲν πᾶν τὸ προσπῖπτον καταφλέξασ δὲ τὰσ πέριξ κώμασ ὑπέστρεψεν εἰσ τὴν Πτολεμαί̈δα.

πρὸσ δὲ ταῖσ ἁρπαγαῖσ ἔτι τῶν Σύρων ὄντων καὶ τὸ πλέον Βηρυτίων ἀναθαρσήσαντεσ οἱ Ιοὐδαῖοι, καὶ γὰρ ἀποκεχωρηκότα συνίεσαν Κέστιον, τοῖσ ἀπολειφθεῖσιν ἀδοκήτωσ ἐπέπεσον καὶ περὶ δισχιλίουσ αὐτῶν διέφθειραν.

Ὁ δὲ Κέστιοσ ἀναζεύξασ ἀπὸ τῆσ Πτολεμαί̈δοσ αὐτὸσ μὲν εἰσ Καισάρειαν ἀφικνεῖται, μοῖραν δὲ τῆσ στρατιᾶσ προέπεμψεν εἰσ Ιὄππην, προστάξασ, εἰ μὲν καταλαβέσθαι δυνηθεῖεν τὴν πόλιν, φρουρεῖν, εἰ δὲ προαίσθοιντο τὴν ἔφοδον, περιμένειν αὐτόν τε καὶ τὴν ἄλλην δύναμιν.

τῶν δὲ οἱ μὲν κατὰ θάλασσαν οἱ δὲ κατὰ γῆν ἐπειχθέντεσ ἀμφοτέρωθεν αἱροῦσιν τὴν πόλιν ῥᾳδίωσ·

καὶ μηδὲ φυγεῖν φθασάντων τῶν οἰκητόρων, οὐχ ὅπωσ παρασκευάσασθαι πρὸσ μάχην, ἐμπεσόντεσ ἅπαντασ ἀνεῖλον σὺν ταῖσ γενεαῖσ καὶ τὴν πόλιν διαρπάσαντεσ ἐνέπρησαν· ὁ δὲ ἀριθμὸσ τῶν φονευθέντων τετρακόσιοι πρὸσ ὀκτακισχιλίοισ.

ὁμοίωσ δὲ καὶ εἰσ τὴν ὅμορον τῆσ Καισαρείασ Ναρβατηνὴν τοπαρχίαν ἔπεμψεν συχνοὺσ τῶν ἱππέων, οἳ τήν τε γῆν ἔτεμον καὶ πολὺ πλῆθοσ διέφθειραν τῶν ἐπιχωρίων τάσ τε κτήσεισ διήρπασαν καὶ τὰσ κώμασ κατέφλεξαν. Εἰσ δὲ τὴν Γαλιλαίαν ἀπέστειλεν Καισέννιον Γάλλον ἡγεμόνα τοῦ δωδεκάτου τάγματοσ παραδοὺσ δύναμιν ὅσην ἀρκέσειν πρὸσ τὸ ἔθνοσ ὑπελάμβανεν.

τοῦτον ἡ καρτερωτάτη τῆσ Γαλιλαίασ πόλισ Σέπφωρισ μετ’ εὐφημίασ δέχεται, καὶ πρὸσ τὴν ταύτησ εὐβουλίαν αἱ λοιπαὶ πόλεισ ἠρέμουν.

τὸ δὲ στασιῶδεσ καὶ λῃστρικὸν πᾶν ἔφυγεν εἰσ τὸ μεσαίτατον τῆσ Γαλιλαίασ ὄροσ, ὃ κεῖται μὲν ἀντικρὺ τῆσ Σεπφώρεωσ, καλεῖται δὲ Ἀσαμών. τούτοισ ὁ Γάλλοσ ἐπῆγε τὴν δύναμιν. οἱ δὲ ἑώσ μὲν ἦσαν ὑπερδέξιοι, ῥᾳδίωσ τοὺσ Ῥωμαίουσ ἠμύναντο προσιόντασ καὶ πρὸσ διακοσίουσ αὐτῶν ἀνεῖλον, περιελθόντων δὲ καὶ γενομένων ἐν τοῖσ ὑψηλοτέροισ ἡττῶντο ταχέωσ, καὶ οὔτε γυμνῆτεσ ὁπλίτασ συστάδην ἔφερον οὔτε ἐν τῇ τροπῇ τοὺσ ἱππεῖσ ἐξέφευγον, ὥστε ὀλίγουσ μὲν ἐν ταῖσ δυσχωρίαισ διαλαθεῖν, ἀναιρεθῆναι δὲ ὑπὲρ δισχιλίουσ.

Γάλλοσ μὲν οὖν ὡσ οὐδὲν ἔτι ἑώρα κατὰ τὴν Γαλιλαίαν νεωτεριζόμενον, ὑπέστρεφεν μετὰ τῆσ στρατιᾶσ εἰσ Καισάρειαν·

Κέστιοσ δὲ μετὰ πάσησ τῆσ δυνάμεωσ ἀναζεύξασ ἐνέβαλεν εἰσ Ἀντιπατρίδα, καὶ πυθόμενοσ ἔν τινι πύργῳ Ἀφεκοῦ καλουμένῳ συνηθροῖσθαι Ιοὐδαίων δύναμιν οὐκ ὀλίγην προέπεμπεν τοὺσ συμβαλοῦντασ. οἱ δὲ πρὶν εἰσ χεῖρασ ἐλθεῖν δέει τοὺσ Ιοὐδαίουσ διεσκέδασαν, ἐπελθόντεσ δὲ ἔρημον τὸ στρατόπεδον καὶ τὰσ πέριξ κώμασ ἐνέπρησαν.

ἀπὸ δὲ τῆσ Ἀντιπατρίδοσ Κέστιοσ εἰσ Λύδδα προελθὼν κενὴν ἀνδρῶν τὴν πόλιν καταλαμβάνει·

διὰ γὰρ τὴν τῆσ σκηνοπηγίασ ἑορτὴν ἀναβεβήκει πᾶν τὸ πλῆθοσ εἰσ Ιἑροσόλυμα. πεντήκοντα δὲ τῶν παραφανέντων διαφθείρασ καὶ τὸ ἄστυ κατακαύσασ ἐχώρει πρόσω, καὶ διὰ Βαιθώρων ἀναβὰσ στρατοπεδεύεται κατά τινα χῶρον Γαβαὼ καλούμενον, ἀπέχοντα τῶν Ιἑροσολύμων πεντήκοντα σταδίουσ.

Οἱ δὲ Ιοὐδαῖοι κατιδόντεσ ἤδη πλησιάζοντα τῇ μητροπόλει τὸν πόλεμον, ἀφέμενοι τὴν ἑορτὴν ἐχώρουν ἐπὶ τὰ ὅπλα, καὶ μέγα τῷ πλήθει θαρροῦντεσ ἄτακτοι μετὰ κραυγῆσ ἐξεπήδων ἐπὶ τὴν μάχην μηδὲ τῆσ ἀργῆσ ἑβδομάδοσ ἔννοιαν λαβόντεσ·

ἦν γὰρ δὴ τὸ μάλιστα παρ’ αὐτοῖσ θρησκευόμενον σάββατον. ὁ δ’ ἐκσείσασ αὐτοὺσ τῆσ εὐσεβείασ θυμὸσ ἐποίησεν πλεονεκτῆσαι καὶ κατὰ τὴν μάχην·

μετὰ τοσαύτησ γοῦν ὁρμῆσ τοῖσ Ῥωμαίοισ προσέπεσον, ὡσ διαρρῆξαι τὰσ τάξεισ αὐτῶν καὶ διὰ μέσων χωρεῖν ἀναιροῦντασ. εἰ δὲ μὴ τῷ χαλασθέντι τῆσ φάλαγγοσ οἵ τε ἱππεῖσ ἐκπεριελθόντεσ ἐπήμυναν καὶ τοῦ πεζοῦ τὸ μὴ σφόδρα κάμνον, κἂν ἐκινδύνευσεν ὅλῃ τῇ δυνάμει Κέστιοσ.

ἀπέθανον δὲ Ῥωμαίων πεντακόσιοι δεκαπέντε· τούτων ἦσαν οἱ τετρακόσιοι πεζοί, τὸ δὲ λοιπὸν ἱππεῖσ· τῶν δὲ Ιοὐδαίων δύο πρὸσ τοῖσ εἴκοσι. γενναιότατοι δ’ αὐτῶν ἔδοξαν οἱ Μονοβάζου τοῦ τῆσ Ἀδιαβηνῆσ βασιλέωσ συγγενεῖσ, Μονόβαζόσ τε καὶ Κενεδαῖοσ, μεθ’ οὓσ ὁ Περαί̈τησ Νίγερ καὶ Σίλασ ὁ Βαβυλώνιοσ αὐτομολήσασ εἰσ τοὺσ Ιοὐδαίουσ ἀπ’ Ἀγρίππα τοῦ βασιλέωσ·

ἐστρατεύετο γὰρ παρ’ αὐτῷ.

κατὰ πρόσωπον μὲν οὖν ἀνακοπέντεσ Ιοὐδαῖοι πρὸσ τὴν πόλιν ὑπέστρεφον, κατόπιν δὲ τοῖσ Ῥωμαίοισ ἐπὶ τὴν Βεθώραν ἀνιοῦσιν προσπεσὼν ὁ τοῦ Γιώρα Σίμων πολὺ τῆσ οὐραγίασ ἐσπάραξεν καὶ συχνὰ τῶν σκευοφόρων ἀποσπάσασ ἤγαγεν εἰσ τὴν πόλιν. μένοντοσ δὲ τοῦ Κεστίου κατὰ χώραν τρισὶν ἡμέραισ οἱ Ιοὐδαῖοι τὰ μετέωρα κατειληφότεσ ἐπετήρουν τὰσ παρόδουσ δῆλοί τε ἦσαν οὐκ ἠρεμήσοντεσ ἀρξαμένων τῶν Ῥωμαίων ὁδεύειν.

Ἔνθα δὴ κατιδὼν Ἀγρίππασ οὐδὲ τὰ Ῥωμαίων ἀκίνδυνα πλήθουσ ἀπείρου πολεμίων τὰ ὄρη περισχόντοσ ἔκρινεν ἀποπειραθῆναι τῶν Ιοὐδαίων λόγοισ·

ἢ γὰρ πάντασ πείσειν καταθέσθαι τὸν πόλεμον ἢ τῶν ἐναντιωθέντων ἀποστήσειν τὸ μὴ συμφρονοῦν. ἔπεμψεν οὖν τῶν παρ’ ἑαυτῷ τοὺσ μάλιστα γνωρίμουσ ἐκείνοισ Βόρκιόν τε καὶ Φοῖβον, δεξιάσ τε παρὰ Κεστίου καὶ συγγνώμην παρὰ Ῥωμαίοισ ἀσφαλῆ περὶ τῶν ἡμαρτημένων ὑπισχνούμενοσ, εἰ τὰ ὅπλα ῥίψαντεσ πρὸσ αὐτοὺσ μεταβάλοιντο.

δείσαντεσ δὲ οἱ στασιασταὶ μὴ πᾶν τὸ πλῆθοσ ἀδείασ ἐλπίδι πρὸσ τὸν Ἀγρίππαν μεταβάληται, τοὺσ ἀπ’ αὐτοῦ πρεσβεύοντασ ὡρ́μησαν ἀνελεῖν.

καὶ πρὶν ἢ φθέγξασθαι τὸν μὲν Φοῖβον διέφθειραν, ὁ δὲ Βόρκιοσ τρωθεὶσ ἔφθη διαφυγεῖν·

τοῦ δήμου δὲ τοὺσ ἀγανακτήσαντασ λίθοισ καὶ ξύλοισ παίοντεσ εἰσ τὸ ἄστυ συνήλασαν. Κέστιοσ δὲ τὴν πρὸσ ἀλλήλουσ αὐτῶν ταραχὴν εὔκαιρον ἰδὼν εἰσ ἐπίθεσιν ἅπασαν ἐπῆγεν τὴν δύναμιν καὶ τραπέντασ μέχρι Ιἑροσολύμων κατεδίωξεν.

στρατοπεδευσάμενοσ δὲ ἐπὶ τοῦ καλουμένου Σκοποῦ, διέχει δ’ οὗτοσ ἑπτὰ τῆσ πόλεωσ σταδίουσ, τρισὶ μὲν ἡμέραισ οὐκ ἐπεχείρει τῇ πόλει τάχα τι παρὰ τῶν ἔνδον ἐνδοθήσεσθαι προσδοκῶν, εἰσ δὲ τὰσ πέριξ κώμασ ἐφ’ ἁρπαγὴν σίτου πολλοὺσ διαφῆκεν τῶν στρατιωτῶν·

τῇ τετάρτῃ δέ, ἥτισ ἦν τριακὰσ Ὑπερβερεταίου μηνόσ, διατάξασ τὴν στρατιὰν εἰσῆγεν εἰσ τὴν πόλιν. ὁ μὲν οὖν δῆμοσ ὑπὸ τοῖσ στασιασταῖσ ἔμφρουροσ ἦν, οἱ δὲ στασιασταὶ τὴν εὐταξίαν τῶν Ῥωμαίων καταπλαγέντεσ τῶν μὲν ἔξω τῆσ πόλεωσ μερῶν εἶκον, εἰσ δὲ τὴν ἐνδοτέρω καὶ τὸ ἱερὸν ἀνεχώρουν.

Κέστιοσ δὲ παρελθὼν ὑποπίμπρησιν τήν τε Βεθεζὰν προσαγορευομένην καὶ τὴν Καινόπολιν καὶ τὸ καλούμενον Δοκῶν ἀγοράν, ἔπειτα πρὸσ τὴν ἄνω πόλιν ἐλθὼν ἀντικρὺ τῆσ βασιλικῆσ αὐλῆσ ἐστρατοπεδεύετο.

κἂν εἴπερ ἠθέλησεν κατ’ αὐτὴν ἐκείνην τὴν ὡρ́αν ἐντὸσ τῶν τειχέων βιάσασθαι, παραυτίκα τὴν πόλιν ἔσχεν καὶ τὸν πόλεμον συνέβη καταλελύσθαι·

ἀλλὰ γὰρ ὅ τε στρατοπεδάρχησ Τυράννιοσ Πρῖσκοσ καὶ τῶν ἱππάρχων οἱ πλεῖστοι χρήμασιν ὑπὸ Φλώρου δεκασθέντεσ ἀπέστρεψαν αὐτὸν τῆσ ἐπιχειρήσεωσ. καὶ παρὰ τὴν αἰτίαν ταύτην ὅ τε πόλεμοσ ἐπὶ τοσοῦτον μῆκοσ προύβη καὶ ἀνηκέστων Ιοὐδαίουσ συμφορῶν ἀναπλησθῆναι συνέπεσεν.

Ἐν δὲ τούτῳ πολλοὶ τῶν γνωρίμων δημοτῶν Ἀνάνῳ τῷ Ιὠνάθου παιδὶ πεισθέντεσ ἐκάλουν τὸν Κέστιον ὡσ ἀνοίξοντεσ αὐτῷ τὰσ πύλασ.

ὁ δὲ καὶ πρὸσ ὀργὴν ὑπεριδὼν καὶ μὴ πάνυ πιστεύσασ διεμέλλησεν, ἑώσ οἱ στασιασταὶ τὴν προδοσίαν αἰσθόμενοι τοὺσ μὲν περὶ τὸν Ἄνανον ἀπὸ τοῦ τείχουσ κατέβαλον καὶ λίθοισ παίοντεσ συνήλασαν εἰσ τὰσ οἰκίασ, αὐτοὶ δὲ διαστάντεσ ἀπὸ τῶν πύργων τοὺσ ἀποπειρωμένουσ τοῦ τείχουσ ἔβαλλον.

πέντε μὲν οὖν ἡμέραισ πάντοθεν ἐπιχειροῦσιν τοῖσ Ῥωμαίοισ ἀμήχανοσ ἦν ἡ προσβολή, τῇ δ’ ἐπιούσῃ ἀναλαβὼν ὁ Κέστιοσ τῶν τε ἐπιλέκτων συχνοὺσ καὶ τοὺσ τοξότασ κατὰ τὸ προσάρκτιον ἐπεχείρει κλίμα τῷ ἱερῷ.

Ιοὐδαῖοι δὲ ἀπὸ τῆσ στοᾶσ εἶργον, καὶ πολλάκισ μὲν ἀπεκρούσαντο τοὺσ τῷ τείχει προσελθόντασ, τέλοσ δὲ τῷ πλήθει τῶν βελῶν ἀνακοπέντεσ ὑπεχώρησαν.

τῶν δὲ Ῥωμαίων οἱ πρῶτοι τοὺσ θυρεοὺσ ἐξερείσαντεσ εἰσ τὸ τεῖχοσ καὶ κατὰ τούτων οἱ κατόπιν ἄλλουσ οἵ τε ἑξῆσ ὁμοίωσ τὴν καλουμένην παρ’ αὐτοῖσ χελώνην ἐφράξαντο, καθ’ ἧσ τὰ βέλη φερόμενα περιωλίσθανεν ἄπρακτα, μηδὲν δὲ οἱ στρατιῶται κακούμενοι τὸ τεῖχοσ ὑπέσυρον καὶ τοῦ ἱεροῦ τὴν πύλην ὑποπιμπράναι παρεσκευάζοντο.

Δεινὴ δὲ τοὺσ στασιαστὰσ ἔκπληξισ κατέλαβεν·

ἤδη δὲ πολλοὶ διεδίδρασκον ἀπὸ τῆσ πόλεωσ ὡσ ἁλωσομένησ αὐτίκα. τὸν δὲ δῆμον ἐπὶ τούτοισ συνέβαινεν θαρρεῖν, καὶ καθὸ παρείκοιεν οἱ πονηροί, προσῄεσαν αὐτοὶ τὰσ πύλασ ἀνοίξοντεσ καὶ δεξόμενοι τὸν Κέστιον ὡσ εὐεργέτην. ὃσ εἰ βραχὺ τῇ πολιορκίᾳ προσελιπάρησεν, κἂν εὐθέωσ τὴν πόλιν παρέλαβεν·

ἀλλ’ οἶμαι διὰ τοὺσ πονηροὺσ ἀπεστραμμένοσ ὁ θεὸσ ἤδη καὶ τὰ ἅγια τέλοσ λαβεῖν ἐπ’ ἐκείνησ τῆσ ἡμέρασ ἐκώλυσεν τὸν πόλεμον. Ὁ γοῦν Κέστιοσ οὔτε τὴν τῶν πολιορκουμένων ἀπόγνωσιν οὔτε τοῦ δήμου τὸ φρόνημα συνιδὼν ἐξαίφνησ ἀνεκάλεσεν τοὺσ στρατιώτασ καὶ καταγνοὺσ ἐπ’ οὐδεμιᾷ πληγῇ τῶν ἐλπίδων παραλογώτατα ἀπὸ τῆσ πόλεωσ ἀνέζευξεν.

πρὸσ δὲ τὴν ἀδόκητον αὐτοῦ τροπὴν ἀναθαρσήσαντεσ οἱ λῃσταὶ κατὰ τῶν ὑστάτων ἐπεξέδραμον καὶ συχνοὺσ τῶν ἱππέων καὶ πεζῶν διέφθειραν.

τότε μὲν οὖν ἐν τῷ κατὰ τὸν Σκοπὸν αὐλίζεται στρατοπέδῳ Κέστιοσ, τῇ δ’ ἐπιούσῃ προσωτέρω χωριζόμενοσ μᾶλλον ἐξεκαλέσατο τοὺσ πολεμίουσ, καὶ τοὺσ ὑστάτουσ αὐτῶν προσκείμενοι διέφθειρον καὶ καθ’ ἑκάτερον τῆσ ὁδοῦ περιιόντεσ ἠκόντιζον εἰσ πλαγίουσ.

οὔτε δὲ ἐπιστραφῆναι πρὸσ τοὺσ κατόπιν τιτρώσκοντασ ἐθάρρουν οἱ τελευταῖοι ἄπειρόν τι πλῆθοσ οἰόμενοι διώκειν καὶ τοὺσ κατὰ πλευρὸν ἐγκειμένουσ ἀναστέλλειν οὐχ ὑπέμενον, αὐτοὶ μὲν ὄντεσ βαρεῖσ καὶ δεδοικότεσ τὴν τάξιν διασπᾶν, τοὺσ δὲ Ιοὐδαίουσ ὁρῶντεσ κούφουσ καὶ πρὸσ τὰσ ἐπιδρομὰσ εὐκόλουσ·

ὥστε συνέβαινεν αὐτοῖσ πολλὰ κακοῦσθαι μηδὲν ἀντιβλάπτουσιν τοὺσ ἐχθρούσ. παρ’ ὅλην δὲ τὴν ὁδὸν παιόμενοι καὶ τῆσ φάλαγγοσ ἐκσειόμενοι κατέπιπτον, μέχρι πολλῶν διαφθαρέντων, ἐν οἷσ ἦν Πρῖσκοσ μὲν στρατάρχησ τάγματοσ ἕκτου, Λογγῖνοσ δὲ χιλίαρχοσ, ἔπαρχοσ δὲ ἴλησ Αἰμίλιοσ Ιοὔκουνδοσ ὄνομα, μόλισ εἰσ Γαβαὼν κατήντησαν ἐπὶ τὸ πρότερον στρατόπεδον, τὰ πολλὰ καὶ τῶν σκευῶν ἀποβαλόντεσ.

ἔνθα δύο μὲν ἡμέρασ ἐπέμεινεν ὁ Κέστιοσ ἀμηχανῶν, ὅ τι χρὴ ποιεῖν, τῇ τρίτῃ δὲ πολλῷ πλείουσ τοὺσ πολεμίουσ θεασάμενοσ καὶ πάντα τὰ κύκλῳ μεστὰ Ιοὐδαίων ἔγνω καθ’ ἑαυτοῦ τε βραδύνασ κἂν ἔτι μείνῃ πλείοσιν χρησόμενοσ ἐχθροῖσ.

Ἵνα δὲ συντονωτέρᾳ χρήσαιτο φυγῇ, τὰ τὴν στρατιὰν ἀνθέλκοντα περικόπτειν προσέταξεν.

διαφθαρέντων δὲ τῶν τε ὀρέων καὶ τῶν ὄνων ἔτι δὲ καὶ τῶν ὑποζυγίων πλὴν ὅσα βέλη παρεκόμιζεν καὶ μηχανάσ, τούτων γὰρ διὰ τὴν χρείαν περιείχοντο καὶ μάλιστα δεδοικότεσ, μὴ Ιοὐδαίοισ κατ’ αὐτῶν ἁλῷ, προῆγε τὴν δύναμιν ἐπὶ Βεθώρων. οἱ δὲ Ιοὐδαῖοι κατὰ μὲν τὰσ εὐρυχωρίασ ἧττον ἐπέκειντο, συνειληθέντων δὲ εἰσ τὰ στενὰ καὶ τὴν κατάβασιν οἱ μὲν φθάσαντεσ εἶργον αὐτοὺσ τῆσ ἐξόδου, ἄλλοι δὲ τοὺσ ὑστάτουσ κατεώθουν εἰσ τὴν φάραγγα, τὸ δὲ πᾶν πλῆθοσ παρεκταθὲν ὑπὲρ τὸν αὐχένα τῆσ ὁδοῦ κατεκάλυπτε τὴν φάλαγγα τοῖσ βέλεσιν.

ἔνθα καὶ τῶν πεζῶν ἀμηχανούντων προσαμύνειν ἑαυτοῖσ ἐπισφαλέστεροσ τοῖσ ἱππεῦσιν ὁ κίνδυνοσ ἦν·

οὔτε γὰρ ἐν τάξει κατὰ τῆσ ὁδοῦ βαδίζειν ἐδύναντο βαλλόμενοι, καὶ τὸ πρόσαντεσ ἐπὶ τοὺσ πολεμίουσ ἱππάσιμον οὐκ ἦν· τὸ δὲ ἐπὶ θάτερα κρημνοὶ καὶ φάραγγεσ, εἰσ οὓσ ἀποσφαλέντεσ κατεφθείροντο, καὶ οὔτε φυγῆσ τισ τόπον οὔτε ἀμύνησ εἶχεν ἐπίνοιαν, ἀλλ’ ὑπ’ ἀμηχανίασ ἐπ’ οἰμωγὴν ἐτράποντο καὶ τοὺσ ἐν ἀπογνώσεσιν ὀδυρμούσ·

ἀντήχει δ’ αὐτοῖσ τὸ παρὰ Ιοὐδαίων ἐγκέλευσμα καὶ κραυγὴ χαιρόντων ἅμα καὶ τεθυμωμένων. ὀλίγου δὲ δεῖν πᾶσαν ἀνήρπασαν τὴν ἅμα Κεστίῳ δύναμιν, εἰ μὴ νὺξ ἐπέλαβεν, ἐν ᾗ Ῥωμαῖοι μὲν εἰσ τὴν Βεθώραν κατέφυγον, Ιοὐδαῖοι δὲ πάντα τὰ κύκλῳ περισχόντεσ ἐφρούρουν αὐτῶν τὴν ἔξοδον.

Ἔνθα δὴ Κέστιοσ τὴν φανερὰν ὁδὸν ἀπογνοὺσ δρασμὸν ἐβουλεύετο καὶ διακρίνασ τοὺσ εὐψυχοτάτουσ στρατιώτασ ὡσεὶ τετρακοσίουσ ἐπέστησεν τῶν δωμάτων, προστάξασ ἀναβοᾶν τὰ σημεῖα τῶν ἐν τοῖσ στρατοπέδοισ φυλάκων, ὅπωσ Ιοὐδαῖοι πᾶσαν οἰώνται τὴν δύναμιν κατὰ χώραν μένειν·

αὐτὸσ δὲ τοὺσ λοιποὺσ ἀναλαβὼν ἡσυχῆ τριάκοντα πρόεισιν σταδίουσ. ἑώθεν δὲ Ιοὐδαῖοι κατιδόντεσ ἔρημον τὴν ἔπαυλιν αὐτῶν ἐπὶ τοὺσ ἐξαπατήσαντασ τετρακοσίουσ ἔδραμον, κἀκείνουσ μὲν ταχέωσ κατηκόντισαν, ἐδίωκον δὲ τὸν Κέστιον.

ὁ δὲ τῆσ τε νυκτὸσ οὐκ ὀλίγον προειλήφει καὶ συντονώτερον ἔφευγεν μεθ’ ἡμέραν, ὥστε τοὺσ στρατιώτασ ὑπ’ ἐκπλήξεωσ καὶ δέουσ τάσ τε ἑλεπόλεισ καὶ τοὺσ ὀξυβελεῖσ καὶ τὰ πολλὰ τῶν ἄλλων ὀργάνων καταλιπεῖν, ἃ τότε Ιοὐδαῖοι λαβόντεσ αὖθισ ἐχρήσαντο κατὰ τῶν ἀφέντων.

προῆλθον δὲ τοὺσ Ῥωμαίουσ διώκοντεσ μέχρι Ἀντιπατρίδοσ.

ἔπειθ’ ὡσ οὐ κατελάμβανον, ὑποστρέφοντεσ τάσ τε μηχανὰσ ᾖρον καὶ τοὺσ νεκροὺσ ἐσύλων τήν τε ἀπολειφθεῖσαν λείαν συνῆγον καὶ μετὰ παιάνων εἰσ τὴν μητρόπολιν ἐπαλινδρόμουν, αὐτοὶ μὲν ὀλίγουσ ἀποβεβλημένοι παντάπασιν, τῶν δὲ Ῥωμαίων καὶ τῶν συμμάχων πεζοὺσ μὲν πεντακισχιλίουσ καὶ τριακοσίουσ ἀνῃρηκότεσ, ἱππεῖσ δὲ ὀγδοήκοντα καὶ τετρακοσίουσ. τάδε μὲν οὖν ἐπράχθη Δίου μηνὸσ ὀγδόῃ δωδεκάτῳ τῆσ Νέρωνοσ ἡγεμονίασ ἔτει.

Μετὰ δὲ τὴν Κεστίου συμφορὰν πολλοὶ τῶν ἐπιφανῶν Ιοὐδαίων ὥσπερ βαπτιζομένησ νηὸσ ἀπενήχοντο τῆσ πόλεωσ.

Κοστόβαροσ γοῦν καὶ Σάουλοσ ἀδελφοὶ σὺν Φιλίππῳ τῷ Ιἀκίμου, στρατοπεδάρχησ δ’ ἦν οὗτοσ Ἀγρίππα τοῦ βασιλέωσ, διαδράντεσ ἐκ τῆσ πόλεωσ ᾤχοντο πρὸσ Κέστιον· ὁ δὲ σὺν τούτοισ κατὰ τὴν βασιλικὴν αὐλὴν πολιορκηθεὶσ Ἀντίπασ ὑπεριδὼν τὴν φυγὴν αὖθισ ὡσ ὑπὸ τῶν στασιαστῶν διεφθάρη δηλώσομεν.

Κέστιοσ δὲ τοὺσ περὶ Σάουλον ἀξιώσαντασ ἀνέπεμψεν εἰσ Ἀχαί̈αν πρὸσ Νέρωνα τήν τε αὐτῶν δηλώσοντασ ἀνάγκην καὶ τὰσ αἰτίασ τοῦ πολέμου τρέψοντασ εἰσ Φλῶρον·

τὴν γὰρ ἐπ’ ἐκεῖνον ὀργὴν κουφίσειν καὶ τοὺσ ἑαυτοῦ κινδύνουσ ἤλπισεν. Κἀν τούτῳ Δαμασκηνοὶ τὴν τῶν Ῥωμαίων φθορὰν πυθόμενοι τοὺσ παρ’ ἑαυτοῖσ Ιοὐδαίουσ ἀνελεῖν ἐσπούδασαν.

καὶ καθὸ μὲν εἶχον αὐτοὺσ ἐν τῷ γυμνασίῳ συνηθροισμένουσ πάλαι διὰ τὰσ ὑποψίασ τοῦτο πραγματευσάμενοι, ῥᾴστην τὴν ἐπιχείρησιν ἐδόκουν·

ἐδεδοίκεισαν δὲ τὰσ ἑαυτῶν γυναῖκασ ἁπάσασ πλὴν ὀλίγων ὑπηγμένασ τῇ Ιοὐδαϊκῇ θρησκείᾳ· διὸ μέγιστοσ αὐτοῖσ ἀγὼν ἐγένετο λαθεῖν ἐκείνασ.

τοὺσ δὲ Ιοὐδαίουσ ὡσ ἂν ἐν στενῷ χωρίῳ τὸν ἀριθμὸν μυρίουσ καὶ πεντακοσίουσ πάντασ ἀνόπλουσ ἐπελθόντεσ ὑπὸ μίαν ὡρ́αν ἀδεῶσ ἀπέσφαξαν. Οἱ δὲ διώξαντεσ τὸν Κέστιον ὡσ ὑπέστρεψαν εἰσ Ιἑροσόλυμα, τοὺσ μὲν βίᾳ τῶν ἔτι ῥωμαϊζόντων τοὺσ δὲ πειθοῖ προσήγοντο, καὶ συναθροισθέντεσ εἰσ τὸ ἱερὸν στρατηγοὺσ ἀπεδείκνυσαν τοῦ πολέμου πλείονασ.

ᾑρέθη δὲ Ιὤσηπόσ τε υἱὸσ Γωρίονοσ καὶ ὁ ἀρχιερεὺσ Ἄνανοσ τῶν τε κατὰ τὴν πόλιν ἁπάντων αὐτοκράτορεσ καὶ μάλιστα τὰ τείχη τῆσ πόλεωσ ἀνεγείρειν·

τὸν γὰρ τοῦ Σίμωνοσ υἱὸν Ἐλεάζαρον καίπερ ὑφ’ ἑαυτῷ πεποιημένον τὴν Ῥωμαίων λείαν καὶ τὰ ἁρπαγέντα Κεστίου χρήματα, πρὸσ οἷσ πολλὰ τῶν δημοσίων θησαυρῶν, ὅμωσ οὐκ ἐπέστησαν ταῖσ χρείαισ αὐτόν τε τυραννικὸν ὁρῶντεσ καὶ τοὺσ ὑπ’ αὐτῷ ζηλωτὰσ δορυφόρων ἔθεσι χρωμένουσ.

κατ’ ὀλίγον γε μὴν ἥ τε χρεία τῶν χρημάτων καὶ γοητεύων Ἐλεάζαροσ ἐκπεριῆλθε τὸν δῆμον ὥστε αὐτῷ πειθαρχεῖν περὶ τῶν ὅλων.

Εἰσ δὲ τὴν Ἰδουμαίαν ἑτέρουσ ἐπελέξαντο στρατηγοὺσ Ιἠσοῦν υἱὸν Σαπφᾶ τῶν ἀρχιερέων ἕνα καὶ Ἐλεάζαρον ἀρχιερέωσ υἱὸν Νέου·

τῷ δ’ ἄρχοντι τότε τῆσ Ἰδουμαίασ Νίγερι, γένοσ δ’ ἦν ἐκ τῆσ περὶ Ιὀρδάνην Περαίασ, διὸ καὶ Περαί̈τησ ἐκαλεῖτο, προσέταξαν ὑποτάσσεσθαι τοῖσ στρατηγοῖσ. ἠμέλουν δὲ οὐδὲ τῆσ ἄλλησ χώρασ, ἀλλ’ εἰσ μὲν Ιἑριχοῦν Ιὤσηποσ ὁ Σίμωνοσ, εἰσ δὲ τὴν Περαίαν Μανασσῆσ, Θαμνᾶ δὲ τοπαρχίασ Ιωἄννησ ὁ Ἐσσαῖοσ στρατηγήσων ἐπέμφθη·

προσκεκλήρωτο δ’ αὐτῷ Λύδδα καὶ Ιὄππη καὶ Ἀμμαοῦσ. τῆσ δὲ Γοφνιτικῆσ καὶ Ἀκραβεττηνῆσ ὁ Ἀνανίου Ιωἄννησ ἡγεμὼν ἀποδείκνυται καὶ τῆσ Γαλιλαίασ ἑκατέρασ Ιὤσηποσ Ματθίου·

προσώριστο δὲ τῇ τούτου στρατηγίᾳ καὶ Γάμαλα τῶν ταύτῃ πόλεων ὀχυρωτάτη. Τῶν μὲν οὖν ἄλλων στρατηγῶν ἕκαστοσ ὡσ εἶχεν προθυμίασ ἢ συνέσεωσ διῴκει τὰ πεπιστευμένα·

Ιὤσηποσ δὲ εἰσ τὴν Γαλιλαίαν ἐλθὼν πρῶτον ἐφρόντισεν τῆσ εἰσ ἑαυτὸν εὐνοίασ τῶν ἐπιχωρίων, εἰδὼσ ὅτι ταύτῃ πλεῖστα κατορθώσει, κἂν τἆλλα διαμαρτάνῃ. συνιδὼν δὲ ὅτι τοὺσ μὲν δυνατοὺσ οἰκειώσεται μεταδιδοὺσ τῆσ ἐξουσίασ αὐτοῖσ, τὸ δὲ πᾶν πλῆθοσ εἰ δι’ ἐπιχωρίων καὶ συνήθων τὰ πολλὰ προστάσσοι, τῶν μὲν γηραιῶν ἑβδομήκοντα τοὺσ σωφρονεστάτουσ ἐπιλέξασ ἐκ τοῦ ἔθνουσ κατέστησεν ἄρχοντασ ὅλησ τῆσ Γαλιλαίασ, ἑπτὰ δὲ ἐν ἑκάστῃ πόλει δικαστὰσ τῶν εὐτελεστέρων διαφόρων·

τὰ γὰρ μείζω πράγματα καὶ τὰσ φονικὰσ δίκασ ἐφ’ ἑαυτὸν ἀναπέμπειν ἐκέλευσεν καὶ τοὺσ ἑβδομήκοντα.

Καταστησάμενοσ δὲ τὰ πρὸσ ἀλλήλουσ νόμιμα τῶν κατὰ πόλιν ἐπὶ τὴν ἔξωθεν αὐτῶν ἀσφάλειαν ἐχώρει.

καὶ γινώσκων Ῥωμαίουσ προεμβαλοῦντασ εἰσ τὴν Γαλιλαίαν τὰ ἐπιτήδεια τῶν χωρίων ἐτείχιζεν, Ιὠτάπατα μὲν καὶ Βηρσαβὲ καὶ Σελάμην, ἔτι δὲ Καφαρεκχὼ καὶ Ιἀφὰ καὶ Σιγὼφ τό τε Ἰταβύριον καλούμενον ὄροσ καὶ Ταριχέασ καὶ Τιβεριάδα, πρὸσ δὲ τούτοισ τὰ περὶ Γεννησὰρ τὴν λίμνην σπήλαια κατὰ τὴν κάτω καλουμένην Γαλιλαίαν ἐτειχίσατο, τῆσ δὲ ἄνω Γαλιλαίασ τήν τε προσαγορευομένην Ἀκχαβάρων πέτραν καὶ Σὲπφ καὶ Ιἀμνεὶθ καὶ Μηρώ.

κατὰ δὲ τὴν Γαυλανιτικὴν Σελεύκειάν τε καὶ Σωγαναίαν καὶ Γάμαλαν ὠχύρωσεν·

μόνοισ δὲ Σεπφωρίταισ ἐφῆκε καθ’ ἑαυτοὺσ τεῖχοσ ἀναδείμασθαι χρημάτων τε εὐπόρουσ ὁρῶν ὄντασ καὶ προθύμουσ ἐπὶ τὸν πόλεμον δίχα προστάγματοσ. ὁμοίωσ δὲ καὶ Γίσχαλα Ιωἄννησ ὁ Ληί̈ου καθ’ ἑαυτὸν ἐτείχιζεν Ιὠσήπου κελεύσαντοσ·

τοῖσ δ’ ἄλλοισ ἐρύμασιν ἅπασιν αὐτὸσ συμπονῶν ἅμα καὶ προστάσσων παρῆν. κατέλεξεν δὲ καὶ δύναμιν ἐκ τῆσ Γαλιλαίασ ὑπὲρ δέκα μυριάδασ νέων ἀνδρῶν, οὓσ πάντασ ἔκ τε τῶν συλλεγομένων παλαιῶν ὅπλων ἐγκατασκευαζόμενοσ ὥπλιζεν.

Ἔπειτα συνιδὼν ἀήττητον τὴν Ῥωμαίων ἰσχὺν γεγενημένην εὐπειθείᾳ μάλιστα καὶ μελέτῃ τῶν ὅπλων, τὴν μὲν διδασκαλίαν ἀπέγνω τῇ χρείᾳ διωκομένην, τὸ δ’ εὐπειθὲσ ὁρῶν περιγινόμενον ἐκ τοῦ πλήθουσ τῶν ἡγεμόνων ῥωμαϊκώτερον ἔτεμνεν τὴν στρατιὰν καὶ πλείουσ καθίστατο ταξιάρχουσ.

στρατιωτῶν τε γὰρ ἀπεδείκνυεν διαφοράσ, καὶ τούτουσ μὲν ὑπέτασσεν δεκαδάρχαισ καὶ ἑκατοντάρχαισ ἔπειτα χιλιάρχοισ, κἀπὶ τούτοισ ἡγεμόνασ ταγμάτων ἁδροτέρων ἀφηγουμένουσ.

ἐδίδασκεν δὲ σημείων παραδόσεισ καὶ σάλπιγγοσ προκλήσεισ τε καὶ ἀνακλήσεισ προσβολάσ τε κεράτων καὶ περιαγωγάσ, καὶ πῶσ δεῖ πρὸσ μὲν τὸ κάμνον ἐπιστρέφειν ἐκ τοῦ περιόντοσ, ἐν δὲ τῷ πονοῦντι συμπαθεῖν.

ὅσα τε εἰσ παράστασιν ψυχῆσ ἢ καρτερίαν συνετέλει σώματοσ ἀφηγεῖτο·

μάλιστα δ’ αὐτοὺσ ἤσκει πρὸσ τὸν πόλεμον παρ’ ἕκαστα τὴν Ῥωμαίων εὐταξίαν διηγούμενοσ, καὶ ὡσ πολεμήσουσιν πρὸσ ἄνδρασ, οἳ δι’ ἀλκὴν σώματοσ καὶ ψυχῆσ παράστημα πάσησ ὀλίγου δεῖν τῆσ οἰκουμένησ κρατοῦσιν. ἔφη δὲ πεῖραν αὐτῶν λήψεσθαι τῆσ κατὰ τὸν πόλεμον πειθαρχίασ καὶ πρὸ παρατάξεωσ, εἰ τῶν συνήθων ἀδικημάτων ἀπόσχοιντο, κλοπῆσ τε καὶ λῃστείασ καὶ ἁρπαγῆσ τοῦ τε ἐξαπατᾶν τὸ ὁμόφυλον τοῦ τε κέρδοσ οἰκεῖον ἡγεῖσθαι τὴν βλάβην τῶν συνηθεστάτων·

διοικεῖσθαι γὰρ κάλλιστα τοὺσ πολέμουσ παρ’ οἷσ ἂν ἀγαθὸν τὸ συνειδὸσ ἔχωσιν πάντεσ οἱ στρατευόμενοι, τοὺσ δὲ οἴκοθεν φαύλουσ οὐ μόνον τοῖσ ἐπιοῦσιν ἐχθροῖσ ἀλλὰ καὶ τῷ θεῷ χρῆσθαι πολεμίῳ.

Πολλὰ τοιαῦτα παραινῶν διετέλει.

καὶ τὸ μὲν ἕτοιμον εἰσ παράταξιν αὐτῷ συνεκεκρότητο πεζῶν μὲν ἓξ μυριάδεσ, ἱππεῖσ δὲ πεντήκοντα καὶ τριακόσιοι, χωρὶσ δὲ τούτων οἷσ ἐπεποίθει μάλιστα μισθοφόροι περὶ τετρακισχιλίουσ καὶ πεντακοσίουσ· ἐπιλέκτουσ δὲ περὶ αὑτὸν εἶχεν ἑξακοσίουσ φύλακασ τοῦ σώματοσ. ἔτρεφον δὲ πλὴν τῶν μισθοφόρων τὴν ἄλλην στρατιὰν αἱ πόλεισ ῥᾳδίωσ·

τῶν γὰρ καταλεγέντων ἑκάστη τοὺσ ἡμίσεισ ἐπὶ τὴν στρατιὰν ἐκπέμπουσα τοὺσ λοιποὺσ ἐπὶ συμπορισμὸν αὐτοῖσ τῶν ἐπιτηδείων κατεῖχον, ὡσ τοὺσ μὲν εἰσ ὅπλα, τοὺσ δὲ εἰσ ἐργασίαν διῃρῆσθαι, καὶ τοῖσ τὰ σῖτα πέμπουσιν ἀντιχορηγεῖσθαι παρὰ τῶν ὁπλιτῶν τὴν ἀσφάλειαν. ἕτοιμοσ μὲν ψεύσασθαι, δεινὸσ δ’ ἐπιθεῖναι πίστιν τοῖσ ἐψευσμένοισ, ἀρετὴν ἡγούμενοσ τὴν ἀπάτην καὶ ταύτῃ κατὰ τῶν φιλτάτων χρώμενοσ, ὑποκριτὴσ φιλανθρωπίασ καὶ δι’ ἐλπίδα κέρδουσ φονικώτατοσ, ἀεὶ μὲν ἐπιθυμήσασ μεγάλων, τρέφων δὲ τὰσ ἐλπίδασ ἐκ τῶν ταπεινῶν κακουργημάτων·

λῃστὴσ γὰρ ἦν μονότροποσ, ἔπειτα καὶ συνοδίαν εὑρ͂εν τῆσ τόλμησ τὸ μὲν πρῶτον ὀλίγην, προκόπτων δ’ ἀεὶ πλείονα.

φροντὶσ δ’ ἦν αὐτῷ μηδένα προσλαμβάνειν εὐάλωτον, ἀλλὰ τοὺσ εὐεξίᾳ σώματοσ καὶ ψυχῆσ παραστήματι καὶ πολέμων ἐμπειρίᾳ διαφέροντασ ἐξελέγετο, μέχρι καὶ τετρακοσίων ἀνδρῶν στῖφοσ συνεκρότησεν, οἳ τὸ πλέον ἐκ τῆσ Τυρίων χώρασ καὶ τῶν ἐν αὐτῇ κωμῶν φυγάδεσ ἦσαν·

δι’ ὧν πᾶσαν ἐλῄζετο τὴν Γαλιλαίαν καὶ μετεώρουσ ὄντασ ἐπὶ τῷ μέλλοντι πολέμῳ τοὺσ πολλοὺσ ἐσπάρασσεν.

Ἤδη δ’ αὐτὸν στρατηγιῶντα καὶ μειζόνων ἐφιέμενον ἔνδεια χρημάτων κατεῖχεν.

ἐπεὶ δὲ τὸν Ιὤσηπον ὁρῶν αὐτοῦ [σφόδρα] χαίροντα τῷ δραστηρίῳ πείθει πρῶτον μὲν αὐτῷ πιστεῦσαι τὸ τεῖχοσ ἀνοικοδομῆσαι τῆσ πατρίδοσ, ἐν ᾧ πολλὰ παρὰ τῶν πλουσίων ἐκέρδανεν· ἔπειτα συνθεὶσ σκηνὴν πανουργοτάτην, ὡσ ἄρα φυλάττοιντο πάντεσ οἱ κατὰ τὴν Συρίαν Ιοὐδαῖοι ἐλαίῳ χρῆσθαι μὴ δι’ ὁμοφύλων ἐγκεχειρισμένῳ, πέμπειν αὐτοῖσ ἐπὶ τὴν μεθορίαν ἐξῃτήσατο.

συνωνούμενοσ δὲ τοῦ Τυρίου νομίσματοσ, ὃ τέσσαρασ Ἀττικὰσ δύναται, τέσσαρασ ἀμφορεῖσ, τῆσ αὐτῆσ ἐπίπρασκεν τιμῆσ ἡμιαμφόριον.

οὔσησ δὲ τῆσ Γαλιλαίασ ἐλαιοφόρου μάλιστα καὶ τότε εὐφορηκυίασ, εἰσ σπανίζοντασ εἰσπέμπων πολὺ καὶ μόνοσ ἄπειρόν τι πλῆθοσ συνῆγεν χρημάτων, οἷσ εὐθέωσ ἐχρῆτο κατὰ τοῦ τὴν ἐργασίαν παρασχόντοσ. καὶ ὑπολαβών, εἰ καταλύσειεν τὸν Ιὤσηπον, αὐτὸσ ἡγήσεσθαι τῆσ Γαλιλαίασ, τοῖσ μὲν ὑφ’ ἑαυτὸν λῃσταῖσ προσέταξεν εὐτονώτερον ἐγχειρεῖν ταῖσ ἁρπαγαῖσ, ὅπωσ πολλῶν νεωτεριζομένων κατὰ τὴν χώραν ἢ διαχρήσαιτό που τὸν στρατηγὸν ἐκβοηθοῦντα λοχήσασ ἢ περιορῶντα τοὺσ λῃστὰσ διαβάλλοι πρὸσ τοὺσ ἐπιχωρίουσ.

ἔπειτα διεφήμιζεν πόρρωθεν, ὡσ ἄρα προδιδοίη τὰ πράγματα Ῥωμαίοισ Ιὤσηποσ, καὶ πολλὰ τοιαῦτα πρὸσ κατάλυσιν τἀνδρὸσ ἐπραγματεύετο.

Καθ’ ὃν καιρὸν ἀπὸ Δεβαρίθθων κώμησ νεανίσκοι τινὲσ τῶν ἐν τῷ μεγάλῳ πεδίῳ καθεζομένων φυλάκων ἐνεδρεύσαντεσ Πτολεμαῖον τὸν Ἀγρίππα καὶ Βερνίκησ ἐπίτροπον ἀφείλοντο πᾶσαν ὅσην ἦγεν ἀποσκευήν, ἐν ᾗ πολυτελεῖσ τε ἐσθῆτεσ οὐκ ὀλίγαι καὶ πλῆθοσ ἐκπωμάτων ἀργυρῶν χρυσοῖ τε ἦσαν ἑξακόσιοι.

μὴ δυνάμενοι δὲ διαθέσθαι κρύφα τὴν ἁρπαγὴν πάντα πρὸσ Ιὤσηπον εἰσ Ταριχέασ ἐκόμισαν.

ὁ δὲ μεμψάμενοσ αὐτῶν τὸ πρὸσ τοὺσ βασιλικοὺσ βίαιον τίθησιν τὰ κομισθέντα παρὰ τῷ δυνατωτάτῳ τῶν Ταριχεατῶν Ἀνναίῳ, πέμψαι κατὰ καιρὸν τοῖσ δεσπόταισ προαιρούμενοσ·

ὃ δὴ μέγιστον αὐτῷ κίνδυνον ἐπήγαγεν. οἱ γὰρ ἁρπάσαντεσ ἅμα μὲν ἐπὶ τῷ μηδεμιᾶσ τυχεῖν μερίδοσ ἐκ τῶν κεκομισμένων ἀγανακτοῦντεσ, ἅμα δὲ καὶ προσκεψάμενοι τοῦ Ιὠσήπου τὴν διάνοιαν, ὅτι μέλλοι τὸν πόνον αὐτῶν τοῖσ βασιλεῦσιν χαρίζεσθαι.

νύκτωρ εἰσ τὰσ κώμασ διέδραμον καὶ πᾶσιν ἐνεδείκνυντο τὸν Ιὤσηπον ὡσ προδότην· ἐνέπλησαν δὲ καὶ τὰσ πλησίον πόλεισ ταραχῆσ, ὥστε ὑπὸ τὴν ἑώ δέκα μυριάδασ ὁπλιτῶν ἐπ’ αὐτὸν συνδραμεῖν. καὶ τὸ μὲν πλῆθοσ ἐν τῷ κατὰ Ταριχέασ ἱπποδρόμῳ συνηθροισμένον πολλὰ πρὸσ ὀργὴν ἀνεβόα καὶ καταλεύειν οἱ δὲ καίειν τὸν προδότην ἐκεκράγεσαν·

παρώξυνεν δὲ τοὺσ πολλοὺσ ὁ Ιωἄννησ καὶ σὺν αὐτῷ Ιἠσοῦσ τισ υἱὸσ Σαπφία, τότε ἄρχων τῆσ Τιβεριάδοσ. καὶ παραινούντων φεύγειν τῶν τεσσάρων, οἳ παρέμειναν, οὔτε πρὸσ τὴν καθ’ ἑαυτὸν ἐρημίαν οὔτε πρὸσ τὸ πλῆθοσ τῶν ἐφεστώτων καταπλαγεὶσ προπηδᾷ, περιρρηξάμενοσ μὲν τὴν ἐσθῆτα, καταπασάμενοσ δὲ τῆσ κεφαλῆσ κόνιν, ἀποστρέψασ δὲ ὀπίσω τὰσ χεῖρασ καὶ τὸ ἴδιον ξίφοσ ἐπιδήσασ τῷ τένοντι.

πρὸσ ταῦτα τῶν μὲν οἰκείωσ ἐχόντων, καὶ μάλιστα τῶν Ταριχεατῶν, οἶκτοσ ἦν, οἱ δ’ ἀπὸ τῆσ χώρασ καὶ τῶν πλησίον ὅσοισ ἐδόκει φορτικὸσ ἐβλασφήμουν, προφέρειν τε τὰ κοινὰ χρήματα θᾶττον ἐκέλευον καὶ τὰσ προδοτικὰσ συνθήκασ ἐξομολογεῖσθαι·

προειλήφεσαν γὰρ ἐκ τοῦ σχήματοσ οὐδὲν αὐτὸν ἀρνήσεσθαι τῶν ὑπονοηθέντων, ἀλλ’ ἐπὶ συγγνώμησ πορισμῷ πάντα πεποιηκέναι τὰ πρὸσ τὸν ἔλεον.

τῷ δ’ ἦν ἡ ταπείνωσισ προπαρασκευὴ στρατηγήματοσ, καὶ τεχνιτεύων τοὺσ ἀγανακτοῦντασ κατ’ αὐτοῦ κατ’ ἀλλήλων στασιάσαι, ἐφ’ οἷσ ὠργίζοντο πάνθ’ ὁμολογήσων, ἔπειτα δοθὲν αὐτῷ λέγειν, "ἐγὼ ταῦτα, ἔφη, τὰ χρήματα οὔτε ἀναπέμπειν Ἀγρίππᾳ προῃρούμην οὔτε κερδαίνειν αὐτόσ·

μὴ γὰρ ἡγησαίμην ποτὲ ἢ φίλον τὸν ὑμῖν διάφορον ἢ κέρδοσ τὸ φέρον τῷ κοινῷ βλάβην.

ὁρῶν δέ, ὦ Ταριχεᾶται, μάλιστα τὴν ὑμετέραν πόλιν ἀσφαλείασ δεομένην καὶ πρὸσ κατασκευὴν τείχουσ χρῄζουσαν ἀργυρίου, δεδοικὼσ δὲ τὸν Τιβεριέων δῆμον καὶ τὰσ ἄλλασ πόλεισ ἐφεδρευούσασ τοῖσ ἡρπαγμένοισ, κατασχεῖν ἡσυχῆ τὰ χρήματα προειλόμην, ἵνα ὑμῖν περιβάλωμαι τεῖχοσ.

εἰ μὴ δοκεῖ, προφέρω τὰ κεκομισμένα καὶ παρέχω διαρπάζειν·

εἰ μὴ καλῶσ ὑμῖν ἐβουλευσάμην, κολάζετε τὸν εὐεργέτην. Ἐπὶ τούτοισ οἱ Ταριχεῶται μὲν αὐτὸν ἀνευφήμουν, οἱ δ’ ἀπὸ τῆσ Τιβεριάδοσ σὺν τοῖσ ἄλλοισ ἐκάκιζον καὶ διηπείλουν·

καταλιπόντεσ δ’ ἑκάτεροι τὸν Ιὤσηπον ἀλλήλοισ διεφέροντο. κἀκεῖνοσ θαρρῶν ἤδη τοῖσ ᾠκειωμένοισ, ἦσαν δὲ εἰσ τετρακισμυρίουσ Ταριχεᾶται, παντὶ τῷ πλήθει παρρησιαστικώτερον ὡμίλει. καὶ πολλὰ τὴν προπέτειαν αὐτῶν κατονειδίσασ ἐκ μὲν τῶν παρόντων Ταριχέασ ἔφη τειχίσειν, ἀσφαλιεῖσθαι δὲ ὁμοίωσ καὶ τὰσ ἄλλασ πόλεισ·

οὐ γὰρ ἀπορήσειν χρημάτων, ἐὰν ὁμονοῶσιν ἐφ’ οὓσ δεῖ πορίζειν καὶ μὴ παροξύνωνται κατὰ τοῦ πορίζοντοσ. Ἔνθα δὴ τὸ μὲν ἄλλο πλῆθοσ τῶν ἠπατημένων ἀνεχώρει καίτοι διωργισμένον, δισχίλιοι δ’ ἐπ’ αὐτὸν ὡρ́μησαν ἔνοπλοι, καὶ φθάσαντοσ εἰσ τὸ δωμάτιον παρελθεῖν ἀπειλοῦντεσ ἐφεστήκεσαν.

ἐπὶ τούτοισ Ιὤσηποσ ἀπάτῃ δευτέρᾳ χρῆται·

ἀναβὰσ γὰρ ἐπὶ τὸ τέγοσ καὶ τῇ δεξιᾷ καταστείλασ τὸν θόρυβον αὐτῶν ἀγνοεῖν ἔφη τίνων ἀξιοῦσιν τυχεῖν· οὐ γὰρ κατακούειν διὰ τὴν τῆσ βοῆσ σύγχυσιν· ὅσα δ’ ἂν κελεύσωσιν πάντα ποιήσειν, εἰ τοὺσ διαλεξομένουσ ἡσυχῆ πέμψειαν εἴσω πρὸσ αὐτόν. ταῦτα ἀκούσαντεσ οἱ γνώριμοι σὺν τοῖσ ἄρχουσιν εἰσῄεσαν.

ὁ δὲ σύρασ αὐτοὺσ εἰσ τὸ μυχαίτατον τῆσ οἰκίασ καὶ τὴν αὔλειον ἀποκλείσασ ἐμαστίγωσεν, μέχρι πάντων τὰ σπλάγχνα γυμνῶσαι· περιειστήκει δὲ τέωσ τὸ πλῆθοσ δικαιολογεῖσθαι μακρότερα τοὺσ εἰσελθόντασ οἰόμενον. ὁ δὲ τὰσ θύρασ ἐξαπίνησ ἀνοίξασ ᾑμαγμένουσ ἐξαφῆκεν τοὺσ ἄνδρασ καὶ τοσαύτην τοῖσ ἀπειλοῦσιν ἐνειργάσατο κατάπληξιν, ὥστε ῥίψαντασ τὰ ὅπλα φεύγειν.

Πρὸσ ταῦτα Ιωἄννησ ἐπέτεινεν τὸν φθόνον καὶ δευτέραν ἤρτυσεν ἐπιβουλὴν κατὰ τοῦ Ιὠσήπου.

σκηψάμενοσ δὴ νόσον ἱκέτευσεν δι’ ἐπιστολῆσ τὸν Ιὤσηπον ἐπιτρέψαι πρὸσ θεραπείαν αὐτῷ χρήσασθαι τοῖσ ἐν Τιβεριάδι θερμοῖσ ὕδασιν. ὁ δέ, οὔπω γὰρ ὑπώπτευεν τὸν ἐπίβουλον, γράφει τοῖσ κατὰ τὴν πόλιν ὑπάρχοισ ξενίαν τε καὶ τὰ ἐπιτήδεια Ιωἄννῃ παρασχεῖν.

ὧν ἀπολαύσασ μετὰ δύο ἡμέρασ ἐφ’ ὃ παρῆν διεπράττετο, καὶ τοὺσ μὲν ἀπάταισ τοὺσ δὲ χρήμασι διαφθείρων ἀνέπειθεν ἀποστῆναι Ιὠσήπου. καὶ γνοὺσ ταῦτα Σίλασ ὁ φυλάσσειν τὴν πόλιν ὑπὸ Ιὠσήπου καθεσταμένοσ γράφει τὰ περὶ τὴν ἐπιβουλὴν αὐτῷ κατὰ τάχοσ.

ὁ δὲ Ιὤσηποσ ὡσ ἔλαβεν τὴν ἐπιστολήν, νυκτὸσ ὁδεύσασ συντόνωσ ἑωθινὸσ παρῆν πρὸσ τὴν Τιβεριάδα. καὶ τὸ μὲν ἄλλο πλῆθοσ αὐτῷ ὑπήντα, Ιωἄννησ δὲ καίτοι τὴν παρουσίαν ὑποπτεύσασ ἐπ’ αὐτὸν ὅμωσ πέμψασ τινὰ τῶν γνωρίμων ὑπεκρίνατο τὴν ἀσθένειαν καὶ κλινήρησ ὢν ὑστερῆσαι τῆσ θεραπείασ ἔλεγεν.

ὡσ δὲ εἰσ τὸ στάδιον τοὺσ Τιβεριεῖσ ἀθροίσασ ὁ Ιὤσηποσ ἐπειρᾶτο διαλέγεσθαι περὶ τῶν ἐπεσταλμένων, ὑποπέμψασ ὁπλίτασ προσέταξεν αὐτὸν ἀνελεῖν.

τούτουσ τὰ ξίφη γυμνοῦντασ ὁ δῆμοσ προϊδὼν ἀνεβόησεν·

πρὸσ δὲ τὴν κραυγὴν ὁ Ιὤσηποσ ἐπιστραφεὶσ καὶ θεασάμενοσ ἐπὶ τῆσ σφαγῆσ ἤδη τὸν σίδηρον ἀπεπήδησεν εἰσ τὸν αἰγιαλόν· εἱστήκει δὲ δημηγορῶν ἐπὶ βουνοῦ τινοσ ἑξαπήχουσ τὸ ὕψοσ· καὶ παρορμοῦντοσ ἐπιπηδήσασ σκάφουσ σὺν δυσὶν σωματοφύλαξιν εἰσ μέσην τὴν λίμνην ἀνέφυγεν. Οἱ στρατιῶται δ’ αὐτοῦ ταχέωσ ἁρπάσαντεσ τὰ ὅπλα κατὰ τῶν ἐπιβούλων ἐχώρουν.

ἔνθα δείσασ ὁ Ιὤσηποσ, μὴ πολέμου κινηθέντοσ ἐμφυλίου δι’ ὀλίγων φθόνον παραναλώσῃ τὴν πόλιν, πέμπει τοῖσ σφετέροισ ἄγγελον μόνησ προνοεῖν τῆσ ἑαυτῶν ἀσφαλείασ, μήτε δὲ κτείνειν τινὰ μήτ’ ἀπελέγχειν τῶν αἰτίων. καὶ οἱ μὲν τῷ παραγγέλματι πεισθέντεσ ἠρέμησαν, οἱ δ’ ἀνὰ τὴν πέριξ χώραν πυθόμενοι τήν τε ἐπιβουλὴν καὶ τὸν συσκευάσαντα συνηθροίζοντο κατὰ Ιωἄννου·

φθάνει δ’ ἐκεῖνοσ εἰσ Γίσχαλα φυγὼν τὴν πατρίδα. συνέρρεον δὲ πρὸσ τὸν Ιὤσηπον οἱ Γαλιλαῖοι κατὰ πόλεισ, καὶ πολλαὶ μυριάδεσ ὁπλιτῶν γενόμεναι παρεῖναι σφᾶσ ἐπὶ τὸν Ιωἄννην τὸν κοινὸν ἐπίβουλον ἐβόων·

συγκαταφλέξειν γὰρ αὐτῷ καὶ τὴν ὑποδεξαμένην πατρίδα. ὁ δὲ ἀποδέχεσθαι μὲν αὐτῶν ἔφασκεν τὴν εὔνοιαν, ἀνεῖργεν δὲ τὴν ὁρμήν, χειρώσασθαι συνέσει τοὺσ ἐχθροὺσ μᾶλλον ἢ κτεῖναι προαιρούμενοσ.

τρισχιλίουσ μὲν ἀπέστησεν εὐθέωσ, οἳ παραγενόμενοι τὰ ὅπλα παρὰ τοῖσ ποσὶν ἔρριψαν αὐτοῦ, σὺν δὲ τοῖσ καταλειφθεῖσιν, ἦσαν δ’ ὅσον εἰσ δισχιλίουσ Σύρων φυγάδεσ, ἀνέστελλεν Ιωἄννησ πάλιν ἐπὶ τὰσ λαθραίουσ ἐπιβουλὰσ ἐκ τῶν φανερωτέρων.

κρύφα γοῦν ἔπεμπεν ἀγγέλουσ εἰσ Ιἑροσόλυμα διαβάλλων τὸν Ιὤσηπον ἐπὶ τῷ μεγέθει τῆσ δυνάμεωσ, φάσκων ὅσον οὐδέπω τύραννον ἐλεύσεσθαι τῆσ μητροπόλεωσ, εἰ μὴ προκαταληφθείη.

ταῦθ’ ὁ μὲν δῆμοσ προειδὼσ οὐ προσεῖχεν, οἱ δυνατοὶ δὲ κατὰ φθόνον καὶ τῶν ἀρχόντων τινὲσ λάθρα τῷ Ιωἄννῃ χρήματα πρὸσ συλλογὴν μισθοφόρων ἔπεμψαν, ὅπωσ πολεμῇ πρὸσ Ιὤσηπον·

ἐψηφίσαντο δὲ καθ’ ἑαυτοὺσ καὶ μετακαλεῖν αὐτὸν ἀπὸ τῆσ στρατηγίασ. οὐ μὴν ἠξίουν ἀποχρήσειν τὸ δόγμα·

δισχιλίουσ δὲ καὶ πεντακοσίουσ ὁπλίτασ καὶ τέσσαρασ τῶν ἐπιφανῶν ἄνδρασ ἔστειλαν, τόν τε τοῦ Νομικοῦ Ιὤεσδρον καὶ Ἀνανίαν Σαδούκι καὶ Σίμωνα καὶ Ιοὔδην Ιὠνάθου, πάντασ εἰπεῖν δυνατωτάτουσ, ἵν’ οὗτοι τὴν πρὸσ τὸν Ιὤσηπον εὔνοιαν ἀποστρέψωσιν, κἂν μὲν ἑκὼν παραγένηται, λόγον ὑποσχεῖν ἐᾶν αὐτόν, εἰ δὲ βιάζοιτο μένειν, ὡσ πολεμίῳ χρῆσθαι. Ιὠσήπῳ δὲ παραγίνεσθαι μὲν στρατιὰν ἐπεστάλκεσαν οἱ φίλοι, τὴν δ’ αἰτίαν οὐ προεδήλουν ἅτε δὴ λάθρα τῶν ἐχθρῶν βεβουλευμένων.

διὸ καὶ μὴ προφυλαξαμένου τέσσαρεσ πόλεισ εὐθέωσ πρὸσ τοὺσ διαφόρουσ ἀπέστησαν ἐλθόντασ, Σέπφωρίσ τε καὶ Γάβαρα καὶ Γίσχαλα καὶ Τιβεριάσ. ταχέωσ δὲ καὶ ταύτασ προσηγάγετο δίχα τῶν ὅπλων καὶ χειρωσάμενοσ στρατηγήμασιν τοὺσ τέσσαρασ ἡγεμόνασ τῶν τε ὁπλιτῶν τοὺσ δυνατωτάτουσ ἀνέπεμψεν εἰσ Ιἑροσόλυμα.

πρὸσ οὓσ ὁ δῆμοσ οὐ μετρίωσ ἠγανάκτησεν καὶ σὺν αὐτοῖσ ὡρ́μησεν τοὺσ προπέμψαντασ ἀνελεῖν, εἰ μὴ φθάσαντεσ ἀπέδρασαν.

Ιωἄννην δὲ λοιπὸν ἐντὸσ τοῦ Γισχάλων τείχουσ ὁ παρὰ Ιὠσήπου φόβοσ ἐφρούρει.

καὶ μετ’ ὀλίγασ ἡμέρασ πάλιν ἀπέστη Τιβεριὰσ ἐπικαλεσαμένων τῶν ἔνδον Ἀγρίππαν τὸν βασιλέα. καὶ τοῦ μὲν μὴ καταντήσαντοσ ἐφ’ ἣν συντέτακτο προθεσμίαν, Ῥωμαϊκῶν δ’ ὀλίγων ἱππέων κατ’ ἐκείνην τὴν ἡμέραν παραφανέντων, τὸν Ιὤσηπον ἐξεκήρυσσον.

τῶν δ’ ἠγγέλη μὲν εἰσ Ταριχέασ ἡ ἀπόστασισ εὐθέωσ, ἐκπεπομφὼσ δὲ πάντασ τοὺσ στρατιώτασ ἐπὶ σίτου συλλογὴν οὔτε μόνοσ ἐξορμᾶν ἐπὶ τοὺσ ἀποστάντασ οὔτε μένειν ὑπέμενεν, δεδοικὼσ μὴ βραδύναντοσ αὐτοῦ φθάσωσιν οἱ βασιλικοὶ παρελθεῖν εἰσ τὴν πόλιν·

οὐδὲ γὰρ τὴν ἐπιοῦσαν ἡμέραν ἐνεργὸν ἕξειν ἔμελλεν ἐπέχοντοσ σαββάτου. δόλῳ δὴ περιελθεῖν ἐπενόει τοὺσ ἀποστάντασ.

καὶ τὰσ μὲν πύλασ τῶν Ταριχεῶν ἀποκλεῖσαι κελεύσασ, ὡσ μὴ προεξαγγείλειέ τισ τὸ σκέμμα τοῖσ ἐπιχειρουμένοισ, τὰ δ’ ἐπὶ τῆσ λίμνησ σκάφη πάντα συναθροίσασ, τριάκοντα δ’ εὑρέθησαν καὶ τριακόσια, καὶ ναῦται τεσσάρων οὐ πλείουσ ἦσαν ἐν ἑκάστῳ, διὰ τάχουσ ἐλαύνει πρὸσ τὴν Τιβεριάδα. καὶ τοσοῦτον ἀποσχὼν τῆσ πόλεωσ ἐξ ὅσου συνιδεῖν οὐ ῥᾴδιον ἦν κενὰσ τὰσ ἁλιάδασ μετεώρουσ σαλεύειν ἐκέλευσεν, αὐτὸσ δὲ μόνουσ ἑπτὰ τῶν σωματοφυλάκων ἀνόπλουσ ἔχων ἔγγιον ὀφθῆναι προσῄει.

θεασάμενοι δ’ αὐτὸν ἀπὸ τῶν τειχῶν ἔτι βλασφημοῦντεσ οἱ διάφοροι καὶ διὰ τὴν ἔκπληξιν πάντα τὰ σκάφη γέμειν ὁπλιτῶν νομίσαντεσ ἔρριψαν τὰ ὅπλα καὶ κατασείοντεσ ἱκετηρίασ ἐδέοντο φείσασθαι τῆσ πόλεωσ.

Ὁ δὲ Ιὤσηποσ πολλὰ διαπειλησάμενοσ αὐτοῖσ καὶ κατονειδίσασ, εἰ πρῶτον μὲν ἀράμενοι τὸν πρὸσ Ῥωμαίουσ πόλεμον εἰσ στάσεισ ἐμφυλίουσ προαναλίσκουσιν τὴν ἰσχὺν καὶ τὰ εὐκταιότατα δρῶσιν τοῖσ ἐχθροῖσ, ἔπειτα τὸν κηδεμόνα τῆσ ἀσφαλείασ αὐτῶν ἀναρπάσαι σπεύδουσιν καὶ κλείειν οὐκ αἰδοῦνται τὴν πόλιν αὐτῷ τῷ τειχίσαντι, προσδέχεσθαι τοὺσ ἀπολογησομένουσ ἔφασκεν καὶ δι’ ὧν βεβαιώσεται τὴν πόλιν.

κατέβαινον δ’ εὐθέωσ δέκα τῶν Τιβεριέων οἱ δυνατώτατοι·

καὶ τοὺσ μὲν ἀναλαβὼν μιᾷ τῶν ἁλιάδων ἀνήγαγεν πορρωτέρω, πεντήκοντα δ’ ἑτέρουσ τῆσ βουλῆσ τοὺσ μάλιστα γνωρίμουσ κελεύει προελθεῖν ὡσ καὶ παρ’ ἐκείνων πίστιν τινὰ βουλόμενοσ λαβεῖν. ἔπειτα καινοτέρασ σκήψεισ ἐπινοῶν ἄλλουσ ἐπ’ ἄλλοισ ὡσ ἐπὶ συνθήκαισ προυκαλεῖτο.

τοῖσ δὲ κυβερνήταισ ἐκέλευσεν τῶν πληρουμένων διὰ τάχουσ εἰσ Ταριχέασ ἀναπλεῖν καὶ συγκλείειν τοὺσ ἄνδρασ εἰσ τὸ δεσμωτήριον, μέχρι πᾶσαν μὲν τὴν βουλὴν οὖσαν ἑξακοσίων, περὶ δὲ δισχιλίουσ τῶν ἀπὸ τοῦ δήμου συλλαβὼν ἀνήγαγεν σκάφεσιν εἰσ Ταριχέασ.

Βοώντων δὲ τῶν λοιπῶν αἴτιον εἶναι μάλιστα τῆσ ἀποστάσεωσ Κλεῖτόν τινα καὶ παρακαλούντων εἰσ ἐκεῖνον ἀπερείδεσθαι τὴν ὀργήν, ὁ Ιὤσηποσ ἀνελεῖν μὲν οὐδένα προῄρητο, Ληουὶν δέ τινα τῶν ἑαυτοῦ φυλάκων ἐκέλευσεν ἐξελθεῖν, ἵνα ἀποκόψῃ τὰσ χεῖρασ τοῦ Κλείτου.

δείσασ δὲ ἐκεῖνοσ εἰσ ἐχθρῶν στῖφοσ ἀποβήσεσθαι μόνοσ οὐκ ἔφη.

σχετλιάζοντα δὲ τὸν Ιὤσηπον ἐπὶ τοῦ σκάφουσ ὁ Κλεῖτοσ ὁρῶν καὶ προθυμούμενον αὐτὸν ἐπιπηδᾶν ἐπὶ τὴν τιμωρίαν ἱκέτευεν ἀπὸ τῆσ ἀκτῆσ τὴν ἑτέραν τῶν χειρῶν καταλιπεῖν. κἀκείνου κατανεύσαντοσ ἐφ’ ᾧ τὴν ἑτέραν αὐτὸσ ἀποκόψειεν ἑαυτοῦ, σπασάμενοσ τῇ δεξιᾷ τὸ ξίφοσ ἀπέκοψεν τὴν λαιάν·

εἰσ τοσοῦτον δέουσ ὑπὸ τοῦ Ιὠσήπου προήχθη. τότε μὲν δὴ κενοῖσ σκάφεσιν καὶ δορυφόροισ ἑπτὰ τὸν δῆμον αἰχμαλωτισάμενοσ πάλιν Τιβεριάδα προσηγάγετο, μετὰ δ’ ἡμέρασ ὀλίγασ Σεπφωρίταισ συναποστᾶσαν εὑρὼν ἐπέτρεψεν διαρπάσαι τοῖσ στρατιώταισ.

συναγαγὼν μέντοι πάντα τοῖσ δημόταισ ἔδωκεν τοῖσ τε κατὰ Σέπφωριν ὁμοίωσ·

καὶ γὰρ ἐκείνουσ χειρωσάμενοσ νουθετῆσαι διὰ τῆσ ἁρπαγῆσ ἠθέλησεν, τῇ δ’ ἀποδόσει τῶν χρημάτων πάλιν εἰσ εὔνοιαν προσηγάγετο. Τὰ μὲν οὖν κατὰ Γαλιλαίαν ἐπέπαυτο κινήματα, καὶ τῶν ἐμφυλίων παυσάμενοι θορύβων ἐπὶ τὰσ πρὸσ Ῥωμαίουσ ἐτράποντο παρασκευάσ·

ἐν δὲ τοῖσ Ιἑροσολύμοισ Ἄνανόσ τε ὁ ἀρχιερεὺσ καὶ τῶν δυνατῶν ὅσοι μὴ τὰ Ῥωμαίων ἐφρόνουν τό τε τεῖχοσ ἐπεσκεύαζον καὶ πολλὰ τῶν πολεμιστηρίων ὀργάνων.

καὶ διὰ πάσησ μὲν τῆσ πόλεωσ ἐχαλκεύετο βέλη καὶ πανοπλία, πρὸσ ἀτάκτοισ δὲ γυμνασίαισ τὸ τῶν νέων πλῆθοσ ἦν, καὶ μεστὰ πάντα θορύβου, δεινὴ δὲ κατήφεια τῶν μετρίων, καὶ πολλοὶ τὰσ μελλούσασ προορώμενοι συμφορὰσ ἀπωλοφύροντο.

θειασμοί τε τοῖσ εἰρήνην ἀγαπῶσιν δύσφημοι, τοῖσ δὲ τὸν πόλεμον ἐξάψασιν ἐσχεδιάζοντο πρὸσ ἡδονήν, καὶ τὸ κατάστημα τῆσ πόλεωσ πρὶν ἐπελθεῖν Ῥωμαίουσ ἦν οἱο͂ν ἀπολουμένησ.

Ἀνάνῳ γε μὴν φροντὶσ ἦν κατὰ μικρὸν ἀφισταμένῳ τῶν εἰσ τὸν πόλεμον παρασκευῶν κάμψαι πρὸσ τὸ συμφέρον τούσ τε στασιαστὰσ καὶ τὴν τῶν κληθέντων ζηλωτῶν ἀφροσύνην, ἡττήθη δὲ τῆσ βίασ, κἀν τοῖσ ἑξῆσ οἱού τέλουσ ἔτυχεν δηλώσομεν.

Κατὰ δὲ τὴν Ἀκραβετηνὴν τοπαρχίαν ὁ Γιώρα Σίμων πολλοὺσ τῶν νεωτεριζόντων συστησάμενοσ ἐφ’ ἁρπαγὰσ ἐτράπετο καὶ οὐ μόνον τὰσ οἰκίασ ἐσπάρασσεν τῶν πλουσίων, ἀλλὰ καὶ τὰ σώματα κατῃκίζετο δῆλόσ τε ἦν ἤδη πόρρωθεν ἀρχόμενοσ τυραννεῖν.

πεμφθείσησ δ’ ἐπ’ αὐτὸν ὑπ’ Ἀνάνου καὶ τῶν ἀρχόντων στρατιᾶσ πρὸσ τοὺσ ἐν Μασάδᾳ λῃστὰσ μεθ’ ὧν εἶχεν κατέφυγεν, κἀκεῖ μέχρι τῆσ Ἀνάνου καὶ τῆσ τῶν ἄλλων ἐχθρῶν ἀναιρέσεωσ μένων συνελῄζετο τὴν Ἰδουμαίαν·

ὥστε τοὺσ ἄρχοντασ τοῦ ἔθνουσ διὰ τὸ πλῆθοσ τῶν φονευομένων καὶ τὰσ συνεχεῖσ ἁρπαγὰσ στρατιὰν ἀθροίσαντασ ἐμφρούρουσ τὰσ κώμασ ἔχειν.

καὶ τὰ μὲν κατὰ τὴν Ἰδουμαίαν ἐν τούτοισ ἦν.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

Ancient Greek Text

Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ λόγοσ β.

(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ λόγοσ β.)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION