Euripides, episode 5:

(에우리피데스, episode 5:)

Πυλάδη, σὲ γὰρ δὴ πρῶτον ἀνθρώπων ἐγὼ πιστὸν νομίζω καὶ φίλον ξένον τ’ ἐμοί· μόνοσ δ’ Ὀρέστην τόνδ’ ἐθαύμαζεσ φίλων, πράσσονθ’ ἃ πράσσω δείν’ ὑπ’ Αἰγίσθου παθών, ὅσ μου κατέκτα πατέρα ‐ χἡ πανώλεθροσ μήτηρ. ἀφῖγμαι δ’ ἐκ θεοῦ μυστηρίων Ἀργεῖον οὖδασ οὐδενὸσ ξυνειδότοσ, φόνον φονεῦσι πατρὸσ ἀλλάξων ἐμοῦ. νυκτὸσ δὲ τῆσδε πρὸσ τάφον μολὼν πατρὸσ δάκρυά τ’ ἔδωκα καὶ κόμησ ἀπηρξάμην πυρᾷ τ’ ἐπέσφαξ’ αἷμα μηλείου φόνου, λαθὼν τυράννουσ οἳ κρατοῦσι τῆσδε γῆσ. καὶ τειχέων μὲν ἐντὸσ οὐ βαίνω πόδα, δυοῖν δ’ ἅμιλλαν ξυντιθεὶσ ἀφικόμην πρὸσ τέρμονασ γῆσ τῆσδ’, ἵν’ ἐκβάλω ποδὶ ἄλλην ἐπ’ αἰᾶν, εἴ μέ τισ γνοίη σκοπῶν, ζητῶν τ’ ἀδελφήν· φασὶ γάρ νιν ἐν γάμοισ ζευχθεῖσαν οἰκεῖν οὐδὲ παρθένον μένειν· ὡσ συγγένωμαι καὶ φόνου ξυνεργάτιν λαβὼν τά γ’ εἴσω τειχέων σαφῶσ μάθω.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION