헬라어 문장 검색 - ΕυριπίΕλεξτρά01́

(에우리피데스, episode)

ὦ γῆσ παλαιὸν ἄργοσ, Ἰνάχου ῥοαί, ὅθεν ποτ’ ἄρασ ναυσὶ χιλίαισ Ἄρη ἐσ γῆν ἔπλευσε Τρῳάδ’ Ἀγαμέμνων ἄναξ. κτείνασ δὲ τὸν κρατοῦντ’ ἐν Ἰλιάδι χθονὶ Πρίαμον, ἑλών τε Δαρδάνου κλεινὴν πόλιν, ἀφίκετ’ ἐσ τόδ’ Ἄργοσ, ὑψηλῶν δ’ ἐπὶ ναῶν ἔθηκε σκῦλα πλεῖστα βαρβάρων. κἀκεῖ μὲν εὐτύχησεν· ἐν δὲ δώμασι θνῄσκει γυναικὸσ πρὸσ Κλυταιμήστρασ δόλῳ καὶ τοῦ Θυέστου παιδὸσ Αἰγίσθου χερί. χὣ μὲν παλαιὰ σκῆπτρα Ταντάλου λιπὼν ὄλωλεν, Αἴγισθοσ δὲ βασιλεύει χθονόσ, ἄλοχον ἐκείνου Τυνδαρίδα κόρην ἔχων. οὓσ δ’ ἐν δόμοισιν ἔλιφ’ ὅτ’ ἐσ Τροίαν ἔπλει, ἄρσενά τ’ Ὀρέστην θῆλύ τ’ Ἠλέκτρασ θάλοσ, τὸν μὲν πατρὸσ γεραιὸσ ἐκκλέπτει τροφεὺσ μέλλοντ’ Ὀρέστην χερὸσ ὑπ’ Αἰγίσθου θανεῖν Στροφίῳ τ’ ἔδωκε Φωκέων ἐσ γῆν τρέφειν· ἣ δ’ ἐν δόμοισ ἔμεινεν Ἠλέκτρα πατρόσ, ταύτην ἐπειδὴ θαλερὸσ εἶχ’ ἥβησ χρόνοσ, μνηστῆρεσ ᾔτουν Ἑλλάδοσ πρῶτοι χθονόσ. δείσασ δὲ μή τῳ παῖδ’ ἀριστέων τέκοι Ἀγαμέμνονοσ ποινάτορ’, εἶχεν ἐν δόμοισ Αἴγισθοσ οὐδ’ ἡρ́μοζε νυμφίῳ τινί. ἐπεὶ δὲ καὶ τοῦτ’ ἦν φόβου πολλοῦ πλέων, μή τῳ λαθραίωσ τέκνα γενναίῳ τέκοι, κτανεῖν σφε βουλεύσαντοσ, ὠμόφρων ὅμωσ μήτηρ νιν ἐξέσῳσεν Αἰγίσθου χερόσ.

στένω δὲ τὸν λόγοισι κηδεύοντ’ ἐμοὶ ἄθλιον Ὀρέστην, εἴ ποτ’ εἰσ Ἄργοσ μολὼν γάμουσ ἀδελφῆσ δυστυχεῖσ ἐσόψεται. ἐσ μὲν γὰρ ἄνδρα σκῆψιν εἶχ’ ὀλωλότα, παίδων δ’ ἔδεισε μὴ φθονηθείη φόνῳ. ἐκ τῶνδε δὴ τοιόνδ’ ἐμηχανήσατο Αἴγισθοσ· ὃσ μὲν γῆσ ἀπηλλάχθη φυγὰσ Ἀγαμέμνονοσ παῖσ, χρυσὸν εἶφ’ ὃσ ἂν κτάνῃ, ἡμῖν δὲ δὴ δίδωσιν Ἠλέκτραν ἔχειν δάμαρτα, πατέρων μὲν Μυκηναίων ἄπο γεγῶσιν ‐ οὐ δὴ τοῦτό γ’ ἐξελέγχομαι· λαμπροὶ γὰρ ἐσ γένοσ γε, χρημάτων δὲ δὴ πένητεσ, ἔνθεν ηὑγένει’ ἀπόλλυται ‐ ὡσ ἀσθενεῖ δοὺσ ἀσθενῆ λάβοι φόβον. εἰ γάρ νιν ἔσχεν ἀξίωμ’ ἔχων ἀνήρ, εὕδοντ’ ἂν ἐξήγειρε τὸν Ἀγαμέμνονοσ φόνον δίκη τ’ ἂν ἦλθεν Αἰγίσθῳ τότε. ἣν οὔποθ’ ἁνὴρ ὅδε ‐ σύνοιδέ μοι Κύπρισ ‐ ᾔσχυνεν εὐνῇ· παρθένοσ δ’ ἔτ’ ἐστὶ δή. αἰσχύνομαι γὰρ ὀλβίων ἀνδρῶν τέκνα λαβὼν ὑβρίζειν, οὐ κατάξιοσ γεγώσ. ὅστισ δέ μ’ εἶναί φησι μῶρον, εἰ λαβὼν νέαν ἐσ οἴκουσ παρθένον μὴ θιγγάνω, γνώμησ πονηροῖσ κανόσιν ἀναμετρούμενοσ τὸ σῶφρον ἴστω καὐτὸσ αὖ τοιοῦτοσ ὤν.

ὦ νὺξ μέλαινα, χρυσέων ἄστρων τροφέ, ἐν ᾗ τόδ’ ἄγγοσ τῷδ’ ἐφεδρεῦον κάρᾳ φέρουσα πηγὰσ ποταμίασ μετέρχομαι ‐ οὐ δή τι χρείασ ἐσ τοσόνδ’ ἀφιγμένη, ἀλλ’ ὡσ ὕβριν δείξωμεν Αἰγίσθου θεοῖσ ‐ γόουσ τ’ ἀφίημ’ αἰθέρ’ ἐσ μέγαν πατρί. ἡ γὰρ πανώλησ Τυνδαρίσ, μήτηρ ἐμή, ἐξέβαλέ μ’ οἴκων, χάριτα τιθεμένη πόσει· τεκοῦσα δ’ ἄλλουσ παῖδασ Αἰγίσθῳ πάρα πάρεργ’ Ὀρέστην κἀμὲ ποιεῖται δόμων ‐ τί γὰρ τάδ’, ὦ δύστην’, ἐμὴν μοχθεῖσ χάριν πόνουσ ἔχουσα, πρόσθεν εὖ τεθραμμένη, καὶ ταῦτ’ ἐμοῦ λέγοντοσ οὐκ ἀφίστασαι; ἐγώ σ’ ἴσον θεοῖσιν ἡγοῦμαι φίλον· ἐν τοῖσ ἐμοῖσ γὰρ οὐκ ἐνύβρισασ κακοῖσ. μεγάλη δὲ θνητοῖσ μοῖρα συμφορᾶσ κακῆσ ἰατρὸν εὑρεῖν, ὡσ ἐγὼ σὲ λαμβάνω. δεῖ δή με κἀκέλευστον εἰσ ὅσον σθένω μόχθου ’πικουφίζουσαν, ὡσ ῥᾷον φέρῃσ, συνεκκομίζειν σοι πόνουσ. ἅλισ δ’ ἔχεισ τἄξωθεν ἔργα· τἀν δόμοισ δ’ ἡμᾶσ χρεὼν ἐξευτρεπίζειν. εἰσιόντι δ’ ἐργάτῃ θύραθεν ἡδὺ τἄνδον εὑρίσκειν καλῶσ. εἴ τοι δοκεῖ σοι, στεῖχε· καὶ γὰρ οὐ πρόσω πηγαὶ μελάθρων τῶνδ’. ἐγὼ δ’ ἅμ’ ἡμέρᾳ βοῦσ εἰσ ἀρούρασ ἐσβαλὼν σπερῶ γύασ. ἀργὸσ γὰρ οὐδεὶσ θεοὺσ ἔχων ἀνὰ στόμα βίον δύναιτ’ ἂν ξυλλέγειν ἄνευ πόνου. Πυλάδη, σὲ γὰρ δὴ πρῶτον ἀνθρώπων ἐγὼ πιστὸν νομίζω καὶ φίλον ξένον τ’ ἐμοί·

μόνοσ δ’ Ὀρέστην τόνδ’ ἐθαύμαζεσ φίλων, πράσσονθ’ ἃ πράσσω δείν’ ὑπ’ Αἰγίσθου παθών, ὅσ μου κατέκτα πατέρα ‐ χἡ πανώλεθροσ μήτηρ. ἀφῖγμαι δ’ ἐκ θεοῦ μυστηρίων Ἀργεῖον οὖδασ οὐδενὸσ ξυνειδότοσ, φόνον φονεῦσι πατρὸσ ἀλλάξων ἐμοῦ. νυκτὸσ δὲ τῆσδε πρὸσ τάφον μολὼν πατρὸσ δάκρυά τ’ ἔδωκα καὶ κόμησ ἀπηρξάμην πυρᾷ τ’ ἐπέσφαξ’ αἷμα μηλείου φόνου, λαθὼν τυράννουσ οἳ κρατοῦσι τῆσδε γῆσ. καὶ τειχέων μὲν ἐντὸσ οὐ βαίνω πόδα, δυοῖν δ’ ἅμιλλαν ξυντιθεὶσ ἀφικόμην πρὸσ τέρμονασ γῆσ τῆσδ’, ἵν’ ἐκβάλω ποδὶ ἄλλην ἐπ’ αἰᾶν, εἴ μέ τισ γνοίη σκοπῶν, ζητῶν τ’ ἀδελφήν· φασὶ γάρ νιν ἐν γάμοισ ζευχθεῖσαν οἰκεῖν οὐδὲ παρθένον μένειν· ὡσ συγγένωμαι καὶ φόνου ξυνεργάτιν λαβὼν τά γ’ εἴσω τειχέων σαφῶσ μάθω. νῦν οὖν ‐ ἑώσ γὰρ λευκὸν ὄμμ’ ἀναίρεται ‐ ἔξω τρίβου τοῦδ’ ἴχνοσ ἀλλαξώμεθα.

ἢ γάρ τισ ἀροτὴρ ἤ τισ οἰκέτισ γυνὴ φανήσεται νῷν, ἥντιν’ ἱστορήσομεν εἰ τούσδε ναίει σύγγονοσ τόπουσ ἐμή. ἀλλ’ ‐ εἰσορῶ γὰρ τήνδε προσπόλον τινά, πηγαῖον ἄχθοσ ἐν κεκαρμένῳ κάρᾳ φέρουσαν ‐ ἑζώμεσθα κἀκπυθώμεθα δούλησ γυναικόσ, ἤν τι δεξώμεσθ’ ἔποσ ἐφ’ οἷσι, Πυλάδη, τήνδ’ ἀφίγμεθα χθόνα.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

Ancient Greek Text

Euripides, episode

(에우리피데스, episode)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION