Euripides, episode

(에우리피데스, episode)

Πενθεῦ, πάρεσμεν τήνδ’ ἄγραν ἠγρευκότεσ ἐφ’ ἣν ἔπεμψασ, οὐδ’ ἄκρανθ’ ὡρμήσαμεν. ὁ θὴρ δ’ ὅδ’ ἡμῖν πρᾶοσ οὐδ’ ὑπέσπασεν φυγῇ πόδ’, ἀλλ’ ἔδωκεν οὐκ ἄκων χέρασ οὐδ’ ὠχρόσ, οὐδ’ ἤλλαξεν οἰνωπὸν γένυν, γελῶν δὲ καὶ δεῖν κἀπάγειν ἐφίετο ἔμενέ τε, τοὐμὸν εὐτρεπὲσ ποιούμενοσ. κἀγὼ δι’ αἰδοῦσ εἶπον· Ὦ ξέν’, οὐχ ἑκὼν ἄγω σε, Πενθέωσ δ’ ὅσ μ’ ἔπεμψ’ ἐπιστολαῖσ. ἃσ δ’ αὖ σὺ βάκχασ εἱρ͂ξασ, ἃσ συνήρπασασ κἄδησασ ἐν δεσμοῖσι πανδήμου στέγησ, φροῦδαί γ’ ἐκεῖναι λελυμέναι πρὸσ ὀργάδασ σκιρτῶσι Βρόμιον ἀνακαλούμεναι θεόν·

αὐτόματα δ’ αὐταῖσ δεσμὰ διελύθη ποδῶν κλῇδέσ τ’ ἀνῆκαν θύρετρ’ ἄνευ θνητῆσ χερόσ. πολλῶν δ’ ὅδ’ ἁνὴρ θαυμάτων ἥκει πλέωσ ἐσ τάσδε Θήβασ. σοὶ δὲ τἄλλα χρὴ μέλειν. μέθεσθε χειρῶν τοῦδ’· ἐν ἄρκυσιν γὰρ ὢν οὐκ ἔστιν οὕτωσ ὠκὺσ ὥστε μ’ ἐκφυγεῖν. ἀτὰρ τὸ μὲν σῶμ’ οὐκ ἄμορφοσ εἶ, ξένε, ὡσ ἐσ γυναῖκασ, ἐφ’ ὅπερ ἐσ Θήβασ πάρει·

πλόκαμόσ τε γάρ σου ταναόσ, οὐ πάλησ ὕπο, γένυν παρ’ αὐτὴν κεχυμένοσ, πόθου πλέωσ· λευκὴν δὲ χροιὰν ἐκ παρασκευῆσ ἔχεισ, οὐχ ἡλίου βολαῖσιν, ἀλλ’ ὑπὸ σκιᾶσ, τὴν Ἀφροδίτην καλλονῇ θηρώμενοσ. πρῶτον μὲν οὖν μοι λέξον ὅστισ εἶ γένοσ. οὐ κόμποσ οὐδείσ· ῥᾴδιον δ’ εἰπεῖν τόδε. τὸν ἀνθεμώδη Τμῶλον οἶσθά που κλύων. οἶδ’, ὃσ τὸ Σάρδεων ἄστυ περιβάλλει κύκλῳ. ἐντεῦθέν εἰμι, Λυδία δέ μοι πατρίσ. πόθεν δὲ τελετὰσ τάσδ’ ἄγεισ ἐσ Ἑλλάδα; Διόνυσοσ ἡμᾶσ εἰσέβησ’, ὁ τοῦ Διόσ. Ζεὺσ δ’ ἔστ’ ἐκεῖ τισ, ὃσ νέουσ τίκτει θεούσ; οὔκ, ἀλλ’ ὁ Σεμέλην ἐνθάδε ζεύξασ γάμοισ. πότερα δὲ νύκτωρ σ’ ἢ κατ’ ὄμμ’ ἠνάγκασεν; ὁρῶν ὁρῶντα, καὶ δίδωσιν ὄργια. τὰ δ’ ὄργι’ ἐστὶ τίν’ ἰδέαν ἔχοντά σοι; ἄρρητ’ ἀβακχεύτοισιν εἰδέναι βροτῶν. ἔχει δ’ ὄνησιν τοῖσι θύουσιν τίνα; οὐ θέμισ ἀκοῦσαί σ’, ἔστι δ’ ἄξι’ εἰδέναι. εὖ τοῦτ’ ἐκιβδήλευσασ, ἵν’ ἀκοῦσαι θέλω. ἀσέβειαν ἀσκοῦντ’ ὄργι’ ἐχθαίρει θεοῦ.

τὸν θεὸν ὁρᾶν γὰρ φῂσ σαφῶσ, ποῖόσ τισ ἦν; ὁποῖοσ ἤθελ’· οὐκ ἐγὼ ’τασσον τόδε. τοῦτ’ αὖ παρωχέτευσασ εὖ κοὐδὲν λέγων. δόξει τισ ἀμαθεῖ σοφὰ λέγων οὐκ εὖ φρονεῖν. ἦλθεσ δὲ πρῶτα δεῦρ’ ἄγων τὸν δαίμονα; πᾶσ ἀναχορεύει βαρβάρων τάδ’ ὄργια. φρονοῦσι γὰρ κάκιον Ἑλλήνων πολύ. τάδ’ εὖ γε μᾶλλον· οἱ νόμοι δὲ διάφοροι. τὰ δ’ ἱερὰ νύκτωρ ἢ μεθ’ ἡμέραν τελεῖσ; νύκτωρ τὰ πολλά· σεμνότητ’ ἔχει σκότοσ. τοῦτ’ ἐσ γυναῖκασ δόλιόν ἐστι καὶ σαθρόν. κἀν ἡμέρᾳ τό γ’ αἰσχρὸν ἐξεύροι τισ ἄν. δίκην σε δοῦναι δεῖ σοφισμάτων κακῶν. σὲ δ’ ἀμαθίασ γε κἀσεβοῦντ’ ἐσ τὸν θεόν. ὡσ θρασὺσ ὁ βάκχοσ κοὐκ ἀγύμναστοσ λόγων. εἴφ’ ὅ τι παθεῖν δεῖ· τί με τὸ δεινὸν ἐργάσῃ; πρῶτον μὲν ἁβρὸν βόστρυχον τεμῶ σέθεν. ἱερὸσ ὁ πλόκαμοσ· τῷ θεῷ δ’ αὐτὸν τρέφω. ἔπειτα θύρσον τόνδε παράδοσ ἐκ χεροῖν. αὐτόσ μ’ ἀφαιροῦ· τόνδε Διονύσου φορῶ. εἱρκταῖσί τ’ ἔνδον σῶμα σὸν φυλάξομεν. λύσει μ’ ὁ δαίμων αὐτόσ, ὅταν ἐγὼ θέλω. ὅταν γε καλέσῃσ αὐτὸν ἐν βάκχαισ σταθείσ. καὶ νῦν ἃ πάσχω πλησίον παρὼν ὁρᾷ. καὶ ποῦ ’στιν; οὐ γὰρ φανερὸσ ὄμμασίν γ’ ἐμοῖσ. παρ’ ἐμοί· σὺ δ’ ἀσεβὴσ αὐτὸσ ὢν οὐκ εἰσορᾷσ. λάζυσθε· καταφρονεῖ με καὶ Θήβασ ὅδε. αὐδῶ με μὴ δεῖν σωφρονῶν οὐ σώφροσιν. ἐγὼ δὲ δεῖν γε, κυριώτεροσ σέθεν. οὐκ οἶσθ’ ὅ τι ζῇσ, οὐδ’ ὃ δρᾷσ, οὐδ’ ὅστισ εἶ. Πενθεύσ, Ἀγαύησ παῖσ, πατρὸσ δ’ Ἐχίονοσ. ἐνδυστυχῆσαι τοὔνομ’ ἐπιτήδειοσ εἶ. χώρει· καθείρξατ’ αὐτὸν ἱππικαῖσ πέλασ φάτναισιν, ὡσ ἂν σκότιον εἰσορᾷ κνέφασ. ἐκεῖ χόρευε· τάσδε δ’ ἃσ ἄγων πάρει κακῶν συνεργοὺσ ἢ διεμπολήσομεν ἢ χεῖρα δούπου τοῦδε καὶ βύρσησ κτύπου παύσασ, ἐφ’ ἱστοῖσ δμωίδασ κεκτήσομαι. στείχοιμ’ ἄν· ὅ τι γὰρ μὴ χρεών, οὔτοι χρεὼν παθεῖν. ἀτάρ τοι τῶνδ’ ἄποιν’ ὑβρισμάτων μέτεισι Διόνυσόσ σ’, ὃν οὐκ εἶναι λέγεισ· ἡμᾶσ γὰρ ἀδικῶν κεῖνον εἰσ δεσμοὺσ ἄγεισ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION