헬라어 문장 검색 - ΕπιξτέΩορκσ́03́07́

(에픽테토스, Works, book 1, Περὶ τῆσ χρείασ τῶν μεταπιπτόντων καὶ ὑποθετικῶν καὶ τῶν ὁμοίων.)

Ἡ περὶ τοὺσ μεταπίπτοντασ καὶ ὑποθετικούσ, ἔτι δὲ ἠρωτῆσθαι περαίνοντασ καὶ πάντασ ἁπλῶσ τοὺσ τοιούτουσ λόγουσ πραγματεία λανθάνει τοὺσ πολλοὺσ περὶ καθήκοντοσ οὖσα. ζητοῦμεν γὰρ ἐπὶ πάσησ ὕλησ πῶσ ἂν εὑρ́[ο]οι ὁ καλὸσ καὶ ἀγαθὸσ τὴν διέξοδον καὶ ἀναστροφὴν τὴν ἐν αὐτῇ καθήκουσαν.

[μ]ἢ τούτων μηδέτερον προσδεχομένοισ ἀναγκαῖον ὁμολογεῖν, ὅτι ἐπίσκεψίν τινα ποιητέον τῶν τόπων τούτων, περὶ οὓσ μάλιστα στρέφεται ἐρώτησισ καὶ ἀπόκρισισ.

τί γὰρ ἐπαγγέλλεται ἐν λόγῳ;

τἀληθῆ τιθέναι, τὰ ψευδῆ αἴρειν, πρὸσ τὰ ἄδηλα ἐπέχειν. ἆρ’ οὖν ἀρκεῖ τοῦτο μόνον μαθεῖν;

‐ Ἀρκεῖ, φησίν. ‐ Οὐκοῦν καὶ τῷ βουλομένῳ ἐν χρήσει νομίσματοσ μὴ διαπίπτειν ἀρκεῖ τοῦτο ἀκοῦσαι, διὰ τί τὰσ μὲν δοκίμουσ δραχμὰσ παραδέχῃ, τὰσ δ’ ἀδοκίμουσ ἀποδοκιμάζεισ; ‐ Οὐκ ἀρκεῖ.

‐ Τί οὖν δεῖ τούτῳ προσλαβεῖν; τί γὰρ ἄλλο ἢ δύναμιν δοκιμαστικήν τε καὶ διακριτικὴν τῶν δοκίμων τε καὶ ἀδοκίμων δραχμῶν; ἀλλ’ ἀνάγκη δοκιμαστικὸν γενέσθαι καὶ διακριτικὸν τοῦ ἀληθοῦσ καὶ τοῦ ψεύδουσ καὶ τοῦ ἀδήλου;

‐ Ἀνάγκη.

‐ Ἐπὶ τούτοισ τί παραγγέλλεται ἐν λόγῳ; τὸ ἀκόλουθον τοῖσ δοθεῖσιν ὑπὸ σοῦ καλῶσ παραδέχου. ἄγε ἀρκεῖ οὖν κἀνταῦθα γνῶναι τοῦτο;

οὐκ ἀρκεῖ, δεῖ δὲ μαθεῖν πῶσ τί τισιν ἀκόλουθον γίνεται καὶ ποτὲ μὲν ἓν ἑνὶ ἀκολουθεῖ, ποτὲ δὲ πλείοσιν κοινῇ. μή ποτε οὖν καὶ τοῦτο ἀνάγκη προσλαβεῖν τὸν μέλλοντα ἐν λόγῳ συνετῶσ ἀναστραφήσεσθαι καὶ αὐτόν τ’ ἀποδείξειν ἕκαστα ἀποδόντα καὶ τοῖσ ἀποδεικνύουσι παρακολουθήσειν μηδ’ ὑπὸ τῶν σοφιζομένων διαπλανηθήσεσθαι ὡσ ἀποδεικνυόντων;

οὐκοῦν ἐλήλυθεν ἡμῖν περὶ τῶν συναγόντων λόγων καὶ τρόπων πραγματεία καὶ γυμνασία καὶ ἀναγκαία πέφηνεν.

Ἀλλὰ δὴ ἔστιν ἐφ’ ὧν δεδώκαμεν ὑγιῶσ τὰ λήμματα καὶ συμβαίνει τουτὶ ἐξ αὐτῶν·

ψεῦδοσ δὲ ὂν οὐδὲν ἧττον συμβαίνει. τί οὖν μοι καθήκει ποιεῖν;

προσδέχεσθαι τὸ ψεῦδοσ; καὶ πῶσ οἱο͂́ν τ’;

ἀλλὰ λέγειν ὅτι "οὐχ ὑγιῶσ παρεχώρησα τὰ ὡμολογημένα"; καὶ μὴν οὐδὲ τοῦτο δίδοται. ἀλλ’ ὅτι "οὐ συμβαίνει διὰ τῶν παρακεχωρημένων"; ἀλλ’ οὐδὲ τοῦτο δίδοται. τί οὖν ἐπὶ τούτων ποιητέον;

ἢ μή ποτε ὡσ οὐκ ἀρκεῖ τὸ δανείσασθαι πρὸσ τὸ ἔτι ὀφείλειν, ἀλλὰ δεῖ προσεῖναι καὶ τὸ ἐπιμένειν ἐπὶ τοῦ δανείου καὶ μὴ διαλελύσθαι αὐτό, οὕτωσ οὐκ ἀρκεῖ πρὸσ τὸ δεῖν παραχωρεῖν τὸ ἐπιφερόμενον τὸ δεδωκέναι τὰ λήμματα, δεῖ δ’ ἐπιμένειν ἐπὶ τῆσ παραχωρήσεωσ αὐτῶν. τὸ ἀκόλουθον αὐτοῖσ προσδέχεσθαι οὐδὲ γὰρ ἡμῖν ἔτι οὐδὲ καθ’ ἡμᾶσ συμβαίνει τοῦτο τὸ ἐπιφερόμενον, ἐπειδὴ τῆσ συγχωρήσεωσ τῶν λημμάτων ἀπέστημεν.

δεῖ οὖν καὶ τὰ τοιαῦτα τῶν λημμάτων ἱστορῆσαι καὶ τὴν τοιαύτην μεταβολήν τε καὶ μετάπτωσιν αὐτῶν, καθ’ ἣν ἐν αὐτῇ τῇ ἐρωτήσει ἢ τῇ ἀποκρίσει ἢ τῷ συλλελογίσθαι ἤ τινι ἄλλῳ τοιούτῳ λαμβάνοντα τὰσ μεταπτώσεισ ἀφορμὴν παρέχει τοῖσ ἀνοήτοισ τοῦ ταράσσεσθαι μὴ βλέπουσι τὸ ἀκόλουθον.

τίνοσ ἕνεκα; τούτῳ μὴ παρὰ τὸ καθῆκον μηδ’ εἰκῇ μηδὲ συγκεχυμένωσ ἀναστρεφώμεθα.

Καὶ τὸ αὐτὸ ἐπί τε τῶν ὑποθέσεων καὶ τῶν ὑποθετικῶν λόγων.

ἀναγκαῖον γὰρ ἔστιν ὅτ’ αἰτῆσαί τινα ὑπόθεσιν ὥσπερ ἐπιβάθραν τῷ ἑξῆσ λόγῳ. πᾶσαν οὖν τὴν δοθεῖσαν παραχωρητέον ἢ οὐ πᾶσαν;

καὶ εἰ οὐ πᾶσαν, τίνα; [περὶ τίνοσ ἡ σκέψισ;

περὶ καθήκοντοσ. ] παραχωρήσαντι δὲ μενετέον εἰσ ἅπαν ἐπὶ τῆσ τηρήσεωσ ἢ ἔστιν ὅτε ἀποστατέον, τὰ δ’ ἀκόλουθα προσδεκτέον καὶ τὰ μαχόμενα οὐ προσδεκτέον; ‐ Ναί.

‐ Ἀλλὰ λέγει τισ ὅτι "ποιήσω σε δυνατοῦ δεξάμενον ὑπόθεσιν ἐπ’ ἀδύνατον ἀπαχθῆναι". πρὸσ τοῦτον οὐ συγκαθήσει ὁ φρόνιμοσ, ἀλλὰ φεύξεται ἐξέτασιν καὶ κοινολογίαν; καὶ τίσ ἔτι ἄλλοσ ἐστὶ λόγῳ χρηστικὸσ καὶ δεινὸσ ἐρωτήσει καὶ ἀποκρίσει καὶ νὴ Δία ἀνεξαπάτητόσ τε καὶ ἀσόφιστοσ;

ἀλλὰ συγκαθήσει μέν, οὐκ ἐπιστραφήσεται δὲ τοῦ μὴ εἰκῇ καὶ ὡσ ἔτυχεν ἀναστρέφεσθαι ἐν λόγῳ;

καὶ πῶσ ἔτι ἔσται τοιοῦτοσ οἱο͂ν αὐτὸν ἐπινοοῦμεν; ἀλλ’ ἄνευ τινὸσ τοιαύτησ γυμνασίασ καὶ παρασκευῆσ φυλάττειν οἱο͂́σ τ’ ἐστὶ τὸ ἑξῆσ;

τοῦτο δεικνύτωσαν καὶ παρέλκει τὰ θεωρήματα ταῦτα πάντα, ἄτοπα ἦν καὶ ἀνακόλουθα τῇ προλήψει τοῦ σπουδαίου.

Τί ἔτι ἀργοὶ καὶ ῥᾴθυμοι καὶ νωθροί ἐσμεν καὶ προφάσεισ ζητοῦμεν, καθ’ ἃσ οὐ πονήσομεν οὐδ’ ἀγρυπνήσομεν ἐξεργαζόμενοι τὸν αὑτῶν λόγον;

‐ Ἂν οὖν ἐν τούτοισ πλανηθῶ, μή τι τὸν πατέρα ἀπέκτεινα;

‐ Ἀνδράποδον, ποῦ γὰρ ἐνθάδε πατὴρ ἦν, ἵν’ αὐτὸν ἀποκτείνῃσ; τί οὖν ἐποίησασ; ὃ μόνον ἦν κατὰ τὸν τόπον ἁμάρτημα, τοῦτο ἡμάρτηκασ. ἐπεί τοι τοῦτ’ αὐτὸ καὶ ἐγὼ Ῥούφῳ εἶπον ἐπιτιμῶντί μοι ὅτι τὸ παραλειπόμενον ἓν ἐν συλλογισμῷ τινι οὐχ εὑρ́ισκον.

3ἐνθάδε τὸ παραλειπόμενον Καπιτώλιόν ἐστιν".

ἢ ταῦτα μόνα ἁμαρτήματά ἐστι τὸ Καπιτώλιον ἐμπρῆσαι καὶ τὸν πατέρα ἀποκτεῖναι, τὸ δ’ εἰκῇ καὶ μάτην καὶ ὡσ ἔτυχεν χρῆσθαι ταῖσ φαντασίαισ ταῖσ αὑτοῦ καὶ μὴ παρακολουθεῖν λόγῳ μηδ’ ἀποδείξει μηδὲ σοφίσματι μηδ’ ἁπλῶσ βλέπειν τὸ καθ’ αὑτὸν καὶ οὐ καθ’ αὑτὸν ἐν ἐρωτήσει καὶ ἀποκρίσει, τούτων δ’ οὐδέν ἐστιν ἁμάρτημα;

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

Ancient Greek Text

Epictetus, Works, book 1, Περὶ τῆσ χρείασ τῶν μεταπιπτόντων καὶ ὑποθετικῶν καὶ τῶν ὁμοίων.

(에픽테토스, Works, book 1, Περὶ τῆσ χρείασ τῶν μεταπιπτόντων καὶ ὑποθετικῶν καὶ τῶν ὁμοίων.)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION