Dionysius of Halicarnassus, chapter 30

(디오니시오스, chapter 30)

ἄλλων τε πολλῶν καὶ καλῶν ἔργων ἕνεκα, ὦ ἄνδρεσ, ἄξιον Ἡρακλέουσ μεμνῆσθαι καὶ ὅτι τόνδε τὸν ἀγῶνα πρῶτοσ συνήγειρε δι’ εὔνοιαν τῆσ Ἑλλάδοσ. ἐν μὲν γὰρ τῷ τέωσ χρόνῳ ἀλλοτρίωσ αἱ πόλεισ πρὸσ ἀλλήλασ διέκειντο, ἐπειδὴ δὲ ἐκεῖνοσ τοὺσ τυράννουσ ἔπαυσε καὶ τοὺσ ὑβρίζοντασ ἐκώλυσεν, ἀγῶνα μὲν σωμάτων ἐποίησε, φιλοτιμίαν δὲ πλούτῳ, γνώμησ δ’ ἐπίδειξιν ἐν τῷ καλλίστῳ τῆσ Ἑλλάδοσ, ἵνα τούτων ἁπάντων ἕνεκα εἰσ τὸ αὐτὸ συνέλθωμεν, τὰ μὲν ὀψόμενοι, τὰ δ’ ἀκουσόμενοι. ἡγήσατο γὰρ τὸν ἐνθάδε σύλλογον ἀρχὴν γενήσεσθαι τοῖσ Ἕλλησι τῆσ πρὸσ ἀλλήλουσ φιλίασ. ἐκεῖνοσ μὲν οὖν ταῦθ’ ὑφηγήσατο. ἐγὼ δὲ ἥκω οὐ μικρολογησόμενοσ οὐδὲ περὶ τῶν ὀνομάτων μαχούμενοσ· ἡγοῦμαι γὰρ ταῦτα ἔργα μὲν εἶναι σοφιστῶν λίαν ἀχρήστων καὶ σφόδρα βίου δεομένων, ἀνδρὸσ δὲ ἀγαθοῦ καὶ πολίτου πολλοῦ ἀξίου περὶ τῶν μεγίστων συμβουλεύειν, ὁρῶν οὕτωσ αἰσχρῶσ διακειμένην τὴν Ἑλλάδα καὶ πολλὰ μὲν αὐτῆσ ὄντα ὑπὸ τῷ βαρβάρῳ, πολλὰσ δὲ πόλεισ ὑπὸ τυράννων ἀναστάτουσ γεγενημένασ. καὶ ταῦτα εἰ μὲν δι’ ἀσθένειαν ἐπάσχομεν, στέργειν ἂν ἦν ἀνάγκη τὴν τύχην, ἐπειδὴ δὲ διὰ στάσιν καὶ τὴν πρὸσ ἀλλήλουσ φιλονεικίαν, πῶσ οὐκ ἄξιον τῶν μὲν παύσασθαι, τὰ δὲ κωλῦσαι, εἰδότασ ὅτι φιλονεικεῖν μέν ἐστιν εὖ πραττόντων, γνῶναι δὲ τὰ βέλτιστ’ ἀγωνιώντων; ὁρῶμεν γὰρ τοὺσ κινδύνουσ καὶ μεγάλουσ καὶ πανταχόθεν περιεστηκότασ.

ἐπίστασθε δὲ ὅτι ἡ μὲν ἀρχὴ τῶν κρατούντων τῆσ θαλάττησ, τῶν δὲ χρημάτων βασιλεὺσ ταμίασ, τὰ δὲ τῶν Ἑλλήνων σώματα τῶν δαπανᾶσθαι δυναμένων, ναῦσ δὲ πολλὰσ αὐτὸσ κέκτηται, πολλὰσ δ’ ὁ τύραννοσ τῆσ Σικελίασ. ὥστε ἄξιον τὸν μὲν πρὸσ ἀλλήλουσ πόλεμον καταθέσθαι, τῇ δ’ αὐτῇ γνώμῃ χρωμένουσ τῆσ σωτηρίασ ἀντέχεσθαι καὶ περὶ μὲν τῶν παρεληλυθότων αἰσχύνεσθαι, περὶ δὲ τῶν μελλόντων ἔσεσθαι δεδιέναι καὶ πρὸσ τοὺσ προγόνουσ μιμεῖσθαι, οἳ τοὺσ μὲν βαρβάρουσ ἐποίησαν τῆσ ἀλλοτρίασ ἐπιθυμοῦντασ τῆσ σφετέρασ αὐτῶν στερεῖσθαι, τοὺσ δὲ τυράννουσ ἐξελάσαντεσ κοινὴν ἅπασι τὴν ἐλευθερίαν κατέστησαν. θαυμάζω δὲ Λακεδαιμονίουσ πάντων μάλιστα, τίνι ποτὲ γνώμῃ χρώμενοι καιομένην τὴν Ἑλλάδα περιορῶσιν ἡγεμόνεσ ὄντεσ τῶν Ἑλλήνων οὐκ ἀδίκωσ καὶ διὰ τὴν ἔμφυτον ἀρετὴν καὶ διὰ τὴν περὶ τὸν πόλεμον ἐπιστήμην, μόνοι δὲ οἰκοῦντεσ ἀπόρθητοι καὶ ἀτείχιστοι καὶ ἀστασίαστοι καὶ ἀήττητοι καὶ τρόποισ ἀεὶ τοῖσ αὐτοῖσ χρώμενοι·

ὧν ἕνεκα ἐλπὶσ ἀθάνατον τὴν ἐλευθερίαν αὐτοὺσ κεκτῆσθαι καὶ ἐν τοῖσ παρεληλυθόσι κινδύνοισ σωτῆρασ γενομένουσ τῆσ Ἑλλάδοσ περὶ τῶν μελλόντων προορᾶσθαι.

οὐ τοίνυν ὁ ἐπιὼν καιρὸσ τοῦ παρόντοσ βελτίων· οὐ γὰρ ἀλλοτρίασ δεῖ τὰσ τῶν ἀπολωλότων συμφορὰσ νομίζειν ἀλλ’ οἰκείασ, οὐδ’ ἀναμεῖναι, ἑώσ ἂν ἐπ’ αὐτοὺσ ἡμᾶσ αἱ δυνάμεισ ἀμφοτέρων ἔλθωσιν, ἀλλ’ ἑώσ ἔτι ἔξεστι, τὴν τούτων ὕβριν κωλῦσαι. τίσ γὰρ οὐκ ἂν εν ὁρῶν ἐν τῷ πρὸσ ἀλλήλουσ πολέμῳ μεγάλουσ αὐτοὺσ γεγενημένουσ;

ὧν οὐ μόνον αἰσχρῶν ὄντων ἀλλὰ καὶ δεινῶν τοῖσ μὲν μεγάλα ἡμαρτηκόσιν ἐξουσία γεγένηται τῶν πεπραγμένων, τοῖσ δὲ Ἕλλησιν οὐδεμία αὐτῶν τιμωρία.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION