Dionysius of Halicarnassus, De Isocrate, chapter 16

(디오니시오스, De Isocrate, chapter 16)

ἅπαντεσ μὲν εἰώθασιν οἱ παριόντεσ ἐνθάδε ταῦτα μέγιστα φάσκειν εἶναι καὶ μάλιστα σπουδῆσ ἄξια τῇ πόλει, περὶ ὧν αὐτοὶ μέλλουσι συμβουλεύειν. οὐ μὴν ἀλλ’ εἰ καὶ περὶ ἄλλων τινῶν πραγμάτων ἡρ́μοσε τοιαῦτα προειπεῖν, δοκεῖ μοι πρέπειν καὶ περὶ τῶν νῦν παρόντων ἐντεῦθεν ποιήσασθαι τὴν ἀρχήν. ἥκομεν γὰρ ἐκκλησιάσοντεσ περί τε πολέμου καὶ εἰρήνησ, ἃ μεγίστην ἔχει δύναμιν ἐν τῷ βίῳ τῷ τῶν ἀνθρώπων καὶ περὶ ὧν ἀνάγκη τοὺσ ὀρθῶσ βουλευσαμένουσ ἄμεινον τῶν ἄλλων πράττειν. τὸ μὲν οὖν μέγεθοσ ὑπὲρ ὧν συνεληλύθαμεν τηλικοῦτόν ἐστιν. ὁρῶ δὲ ὑμᾶσ οὐκ ἐξ ἴσου τῶν λεγόντων τὴν ἀκρόασιν ποιουμένουσ, ἀλλὰ τοῖσ μὲν προσέχοντασ τὸν νοῦν, τῶν δὲ οὐδὲ τῆσ φωνῆσ ἀνεχομένουσ. καὶ θαυμαστὸν οὐδὲν ποιεῖτε. καὶ γὰρ τὸν ἄλλον χρόνον εἰώθατε τοὺσ ἄλλουσ ἅπαντασ ἐκβάλλειν πλὴν τοὺσ συναγορεύοντασ ταῖσ ἐπιθυμίαισ ὑμῶν. οἷσ καὶ δικαίωσ ἄν τισ ἐπιτιμήσειεν, ὅτι συνειδότεσ πολλοὺσ καὶ μεγάλουσ οἴκουσ ὑπὸ τῶν κολακευόντων ἀναστάτουσ γεγενημένουσ καὶ μισοῦντεσ ἐπὶ τῶν ἰδίων τοὺσ ταύτην ἔχοντασ τὴν τέχνην ἐπὶ τῶν κοινῶν οὐχ ὁμοίωσ διάκεισθε πρὸσ αὐτούσ, ἀλλὰ κατηγοροῦντεσ τῶν προσιεμένων καὶ χαιρόντων τοῖσ τοιούτοισ αὐτοὶ μᾶλλον φαίνεσθε τούτοισ πιστεύοντεσ ἢ τοῖσ ἄλλοισ πολίταισ. καὶ γάρ τοι πεποιήκατε τοὺσ ῥήτορασ μελετᾶν καὶ φιλοσοφεῖν οὐ τὰ μέλλοντα τῇ πόλει συνοίσειν, ἀλλ’ ὅπωσ ἀρέσκοντασ ὑμῖν λόγουσ ἐροῦσιν· ἐφ’ οὓσ καὶ νῦν τὸ πλῆθοσ αὐτῶν ἐρρύηκεν. ἅπασι γὰρ ἦν φανερόν, ὅτι μᾶλλον ἡσθήσεσθε τοῖσ παρακαλοῦσιν ὑμᾶσ ἐπὶ τὸν πόλεμον ἢ τοῖσ περὶ τῆσ εἰρήνησ συμβουλεύουσιν. οἳ μὲν γὰρ προσδοκίαν ἐμποιοῦσιν, ὡσ τὰσ κτήσεισ τὰσ ἐν ταῖσ πόλεσι κομιούμεθα καὶ τὴν δύναμιν ἀναληψόμεθα πάλιν, ἣν πρότερον ἐτυγχάνομεν ἔχοντεσ, οἳ δ’ οὐδὲν τοιοῦτον ὑποτείνουσιν, ἀλλ’ ὡσ ἡσυχίαν ἔχειν δεῖ καὶ μὴ μεγάλων ἐπιθυμεῖν παρὰ τὸ δίκαιον, ἀλλὰ στέργειν τοῖσ παροῦσιν, ὃ χαλεπώτατον πάντων τοῖσ πλείστοισ τῶν ἀνθρώπων ἐστίν. οὕτω γὰρ ἐξηρτήμεθα τῶν ἐλπίδων καὶ πρὸσ τὰσ δοκούσασ εἶναι πλεονεξίασ ἀπλήστωσ ἔχομεν, ὥστ’ οὐδὲ οἱ κεκτημένοι τοὺσ μεγίστουσ πλούτουσ μένειν ἐπὶ τούτοισ ἐθέλουσιν, ἀλλ’ ἀεὶ τοῦ πλείονοσ ὀρεγόμενοι περὶ τῶν ὑπαρχόντων κινδυνεύουσι. διόπερ ἄξιόν ἐστι δεδιέναι, μὴ καὶ νῦν ἡμεῖσ ἔνοχοι γενώμεθα ταύταισ ταῖσ ἀνοίαισ.

λίαν γάρ τινέσ μοι δοκοῦσιν ὡρμῆσθαι πρὸσ τὸν πόλεμον, ὥσπερ οὐ τῶν τυχόντων συμβεβουλευκότων ἀλλὰ τῶν θεῶν ἀκηκοότεσ, ὅτι κατορθώσομεν ἅπαντα καὶ ῥᾳδίωσ κρατήσομεν τῶν ἐχθρῶν. χρὴ δὲ τοὺσ νοῦν ἔχοντασ περὶ μὲν ὧν ἴσασι μὴ βουλεύεσθαι περίεργον γάρ, ἀλλὰ πράττειν ὡσ ἐγνώκασι, περὶ ὧν δ’ ἂν βουλεύωνται, μὴ νομίζειν εἰδέναι τὸ συμβησόμενον, ἀλλ’ ὡσ δόξῃ μὲν χρωμένουσ, ὅ τι δὲ ἂν τύχῃ γενησόμενον, οὕτω διανοεῖσθαι περὶ αὐτῶν. ὧν ὑμεῖσ οὐδέτερον τυγχάνετε ποιοῦντεσ, ἀλλ’ ὡσ οἱο͂́ν τε ταραχωδέστατα διάκεισθε. συνεληλύθατε γὰρ ὡσ δέον ὑμᾶσ ἐξ ἁπάντων τῶν ῥηθέντων ἐκλέξασθαι τὸ βέλτιστον, ὥσπερ δ’ ἤδη σαφῶσ εἰδότεσ ὃ πρακτέον ἐστὶν οὐ θέλετε ἀκούειν πλὴν τῶν πρὸσ ἡδονὴν δημηγορούντων.

καίτοι προσῆκεν ὑμᾶσ, εἴπερ ἐβούλεσθε ζητεῖν τὸ τῇ πόλει συμφέρον, μᾶλλον τοῖσ ἐναντιουμένοισ ταῖσ ὑμετέραισ γνώμαισ προσέχειν τὸν νοῦν ἢ τοῖσ χαριζομένοισ, εἰδότασ ὅτι τῶν ἐνθάθε παριόντων οἱ μὲν ἃ βούλεσθε λέγοντεσ ῥᾳδίωσ ἐξαπατᾶν δύνανται· τὸ γὰρ πρὸσ χάριν ῥηθὲν ἐπισκοτεῖ τᾷ καθορᾶν τὸ βέλτιστον. ὑπὸ δὲ τῶν μὴ πρὸσ ἡδονὴν συμβουλευόντων οὐδὲν ἂν πάθοιτε τοιοῦτον.

οὐ γὰρ ἔστιν ὅπωσ ἂν μεταπεῖσαι δυνηθεῖεν ὑμᾶσ μὴ φανερὸν τὸ συμφέρον ποιήσαντεσ. χωρὶσ δὲ τούτων πῶσ ἂν ἄνθρωποι δυνηθεῖεν καλῶσ ἢ κρῖναι περὶ τῶν γεγενημένων ἢ βουλεύεσθαι περὶ τῶν μελλόντων, εἰ μὴ τοὺσ μὲν λόγουσ τοὺσ τῶν ἐναντιουμένων παρ’ ἀλλήλουσ ἐξετάζοιεν, αὐτοὶ δ’ αὑτοὺσ κοινοὺσ ἀμφοτέροισ ἀκροατὰσ παράσχοιεν; θαυμάζω δὲ τὰ τῶν πρεσβυτέρων, εἰ μηκέτι μνημονεύουσι, καὶ τῶν νεωτέρων, εἰ μηδενὸσ ἀκηκόασιν, ὅτι διὰ μὲν τοὺσ παραινοῦντασ ἀντέχεσθαι τῆσ εἰρήνησ οὐθὲν πώποτε κακὸν ἐπάθομεν, διὰ δὲ τοὺσ ῥᾳδίωσ πολεμεῖν αἱρουμένουσ πολλαῖσ ἤδη καὶ μεγάλαισ συμφοραῖσ περιεπέσομεν. ὧν ἡμεῖσ οὐδεμίαν ποιούμεθα μνείαν, ἀλλ’ ἑτοίμωσ ἔχομεν μηδὲν εἰσ τὸ πρόσθεν ἡμῖν αὐτοῖσ πράττοντεσ τριήρεισ πληροῦν καὶ χρημάτων εἰσφορὰσ ποιεῖσθαι καὶ βοηθεῖν καὶ πολεμεῖν, ὥσπερ ἂν τύχωμεν ἐν ἀλλοτρίᾳ πόλει κινδυνεύοντεσ. τούτων δ’ αἴτιόν ἐστιν, ὅτι προσῆκον ὑμᾶσ ὁμοίωσ τῶν κοινῶν ὥσπερ τῶν ἰδίων σπουδάζειν, οὐ τὴν αὐτὴν γνώμην ἔχετε περὶ αὐτῶν, ἀλλ’ ὅταν μὲν ὑπὲρ τῶν ἰδίων βουλεύησθε, ζητεῖτε συμβούλουσ τοὺσ ἄμεινον φρονοῦντασ ὑμῶν αὐτῶν, ὅταν δ’ ὑπὲρ τῆσ πόλεωσ ἐκκλησιάζητε, τοῖσ μὲν τοιούτοισ ἀπιστεῖτε καὶ φθονεῖτε, τοὺσ δὲ πονηροτάτουσ τῶν ἐπὶ τὸ βῆμα παριόντων ἐπαινεῖτε καὶ νομίζετε δημοτικωτέρουσ εἶναι τοὺσ μεθύοντασ τῶν νηφόντων καὶ τοὺσ νοῦν οὐκ ἔχοντασ τῶν εὖ φρονούντων καὶ τοὺσ τὰ τῆσ πόλεωσ διανεμομένουσ τῶν ἐκ τῆσ ἰδίασ οὐσίασ ὑμῖν λειτουργούντων.

ὥστ’ ἄξιον θαυμάζειν, εἴ τισ ἐλπίζει τὴν πόλιν τοιούτοισ συμβούλοισ χρωμένην ἐπὶ τὸ βέλτιον ἐπιδώσειν. ἐγὼ δ’ οἶδα μέν, ὅτι πρόσαντέσ ἐστιν ἐναντιοῦσθαι ταῖσ ὑμετέραισ διανοίαισ καὶ διότι δημοκρατίασ οὔσησ οὐκ ἔστι παρρησία πλὴν ἐνθάδε μὲν τοῖσ ἀφρονεστάτοισ καὶ μηδὲν ὑμῶν φροντίζουσιν, ἐν δὲ τοῖσ θεάτροισ τοῖσ κωμῳδοδιδασκάλοισ. ὃ καὶ πάντων ἐστὶ δεινότατον, ὅτι τοῖσ μὲν ἐκφέρουσιν εἰσ τοὺσ ἄλλουσ Ἕλληνασ τὰ τῆσ πόλεωσ ἁμαρτήματα τοσαύτην ἔχετε χάριν, ὅσην οὐδὲ τοῖσ εὖ ποιοῦσι, πρὸσ δὲ τοὺσ ἐπιπλήττοντασ καὶ νουθετοῦντασ ὑμᾶσ οὕτω θιατίθεσθε δυσκόλωσ, ὥσπερ πρὸσ τοὺσ κακόν τι τὴν πόλιν ἐργαζομένουσ.

ὅμωσ δὲ καὶ τούτων ὑπαρχόντων οὐκ ἂν ἀποσταίην ὧν διενοήθην. παρελήλυθα γὰρ οὐ χαριούμενοσ ὑμῖν οὐδὲ χειροτονίαν μνηστεύσων ἀλλ’ ἀποφανούμενοσ ἃ τυγχάνω γιγνώσκων, πρῶτον μὲν περὶ ὧν ὁ πρύτανισ προτίθησιν, ἔπειτα περὶ τῶν ἄλλων τῶν τῆσ πόλεωσ πραγμάτων. οὐδὲν γὰρ ὄφελοσ ἔσται τῶν νῦν περὶ τῆσ εἰρήνησ γνωσθέντων, ἂν μὴ περὶ τῶν λοιπῶν ὀρθῶσ βουλευσώμεθα. φημὶ δ’ οὖν χρῆναι ποιεῖσθαι τὴν εἰρήνην μὴ μόνον πρὸσ Χίουσ τε καὶ Ῥοδίουσ καὶ Βυζαντίουσ καὶ Κῴουσ ἀλλὰ πάντασ ἀνθρώπουσ, καὶ χρῆσθαι ταῖσ συνθήκαισ μὴ ταύταισ, αἷσ νῦν τινεσ γεγράφασιν, ἀλλὰ ταῖσ γενομέναισ μὲν πρὸσ βασιλέα καὶ Λακεδαιμονίουσ, προσταττούσαισ δὲ τοὺσ Ἕλληνασ αὐτονόμουσ εἶναι καὶ τὰσ φρουρὰσ ἐκ τῶν ἀλλοτρίων πόλεων ἐξεἷναι καὶ τὴν αὑτῶν ἔχειν ἑκάστουσ. τούτων γὰρ οὔτε δικαιοτέρασ εὑρήσομεν οὔτε μᾶλλον τῇ πόλει συμφερούσασ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION