Dionysius of Halicarnassus, De Demosthene, chapter 53

(디오니시오스, De Demosthene, chapter 53)

εἷσ ἔτι μοι καταλείπεται λόγοσ ὁ περὶ τῆσ ὑποκρίσεωσ, ὡσ κεκόσμηκε τὴν λέξιν ἁνήρ, ἀναγκαίασ ἀρετῆσ οὔσησ περὶ λόγουσ καὶ μάλιστα τοὺσ πολιτικούσ. ἧσ παρούσησ μὲν καὶ ταῖσ ἄλλαισ ἀρεταῖσ γίνεται χώρα καὶ τόποσ, ἀπούσησ δὲ οὐδὲ ὁτιοῦν ὄφελοσ οὐδ’ ἐκείνων οὐδεμιᾶσ. τεκμήραιτο δ’ ἄν τισ, ἡλίκην ἰσχὺν τοῦτο τὸ στοιχεῖον ἔχει, καταμαθών, ὅσον ἀλλήλων ἀλλάττουσιν οἱ τραγῳδίασ τε καὶ κωμῳδίασ ὑποκρινόμενοι. τὰ γὰρ αὐτὰ ποιήματα λέγοντεσ οὐχ ὡσαύτωσ ἡμᾶσ κηλοῦσιν ἅπαντεσ, ἀλλ’ ἐνίοισ ἐπαχθόμεθα καὶ ὥσπερ ἀδικούμενοί τι καθυποκρινομένοισ καὶ διαφθείρουσι τὰσ βουλήσεισ τῶν ποιημάτων χαλεπαίνομεν. ταύτησ δή φημι τῆσ ἀρετῆσ πάνυ δεῖν τοῖσ ἐναγωνίοισ λόγοισ, εἰ μέλλουσιν ἕξειν πολὺ τὸ ἀληθινὸν καὶ ἔμψυχον. ἧσ πλείστην ὥσπερ καὶ τῶν ἄλλων πρόνοιαν ἔσχεν οὗτοσ ὁ ἀνήρ. διττὴν δὲ τὴν φύσιν αὐτῆσ οὖσαν ὁρῶν, περὶ ἄμφω τὰ μέρη σφόδρα ἐσπούδασε. καὶ γὰρ τὰ πάθη τὰ τῆσ φωνῆσ καὶ τὰ σχήματα τοῦ σώματοσ, ὡσ κράτιστα ἕξειν ἔμελλεν, οὐ μικρῷ πόνῳ κατειργάσατο, καίτοι φύσει πρὸσ ταῦτα οὐ πάνυ εὐτυχεῖ χρησάμενοσ, ὡσ Δημήτριόσ τε ὁ Φαληρεύσ φησι καὶ οἱ ἄλλοι πάντεσ οἱ τὸν βίον αὐτοῦ συγγράψαντεσ. τί δὴ ταῦτα πρὸσ τὴν λέξιν αὐτοῦ συντείνει; φαίη τισ ἄν. ἡ λέξισ μὲν οὖν, εἴποιμ’ ἄν, οἰκείωσ κατεσκεύασται πρὸσ ταῦτα, μεστὴ πολλῶν οὖσα ἠθῶν καὶ παθῶν καὶ διδάσκουσα, οἱάσ ὑποκρίσεωσ αὐτῇ δεῖ. ὥστε τοὺσ ἀναγινώσκοντασ τὸν ῥήτορα τοῦτον ἐπιμελῶσ χρὴ παρατηρεῖν, ἵνα τοῦτον ἕκαστα λέγηται τὸν τρόπον, ᾗ ἐκεῖνοσ ἐβούλετο. αὐτὴ γὰρ ἡ λέξισ διδάσκει τοὺσ ἔχοντασ ψυχὴν εὐκίνητον, μεθ’ οἱάσ αὐτὴν ὑποκρίσεωσ ἐκφέρεσθαι δεήσει. ὃ δὴ ἐγὼ σαφὲσ ἐπὶ τῶν παραδειγμάτων ποιήσω.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION