Dionysius of Halicarnassus, De Demosthene, chapter 23

(디오니시오스, De Demosthene, chapter 23)

ἀλλὰ γάρ, ἵνα μὴ περὶ ταῦτα διατρίβων ἀναγκασθῶ παραλιπεῖν τι τῶν περιλειπομένων, Ἰσοκράτην μὲν καὶ τὸν χαρακτῆρα τῆσ ἀγωγῆσ ἐκείνησ ἐάσω, περὶ δὲ Πλάτωνοσ ἤδη διαλέξομαι τά γ’ ἐμοὶ δοκοῦντα μετὰ παρρησίασ, οὐθὲν οὔτε τῇ δόξῃ τἀνδρὸσ προστιθεὶσ οὔτε τῆσ ἀληθείασ ἀφαιρούμενοσ, καὶ μάλιστα ἐπεί τινεσ ἀξιοῦσι πάντων αὐτὸν ἀποφαίνειν φιλοσόφων τε καὶ ῥητόρων ἑρμηνεῦσαι τὰ πράγματα δαιμονιώτατον παρακελεύονταί τε ἡμῖν ὁρ́ῳ καὶ κανόνι χρῆσθαι καθαρῶν ἅμα καὶ ἰσχυρῶν λόγων τούτῳ τῷ ἀνδρί. ἤδη δέ τινων ἤκουσα ἐγὼ λεγόντων, ὡσ, εἰ καὶ παρὰ θεοῖσ διάλεκτόσ ἐστιν, ᾗ τὸ τῶν ἀνθρώπων κέχρηται γένοσ, οὐκ ἄλλωσ ὁ βασιλεὺσ ὤν αὐτῶν διαλέγεται θεὸσ ἢ ὡσ Πλάτων. πρὸσ δὴ τοιαύτασ ὑπολήψεισ καὶ τερατείασ ἀνθρώπων ἡμιτελῶν περὶ λόγουσ, οἳ τὴν εὐγενῆ κατασκευὴν οὐκ ἴσασιν ἥ τίσ ποτ’ ἐστὶν οὐδὲ δύνανται, πᾶσαν εἰρωνείαν ἀφείσ, ὡσ πέφυκα, διαλέξομαι. ὃν δὲ ἀξιῶ τρόπον ποιήσασθαι τὴν ἐξέτασιν αὐτοῦ, βούλομαι προειπεῖν.

ἐγὼ τὴν μὲν ἐν τοῖσ διαλόγοισ δεινότητα τοῦ ἀνδρὸσ καὶ μάλιστα ἐν οἷσ ἂν φυλάττῃ τὸν Σωκρατικὸν χαρακτῆρα, ὥσπερ ἐν τῷ Φιλήβῳ, πάνυ ἄγαμαί τε καὶ τεθαύμακα, τῆσ δ’ ἀπειροκαλίασ αὐτὸν οὐδεπώποτ’ ἐζήλωσα τῆσ ἐν ταῖσ ἐπιθέτοισ κατασκευαῖσ, ὥσπερ ἔφην καὶ πρότερον, καὶ πάντων ἥκιστα ἐν οἷσ ἂν εἰσ πολιτικὰσ ὑποθέσεισ συγκαθεὶσ ἐγκώμια καὶ ψόγουσ κατηγορίασ τε καὶ ἀπολογίασ ἐπιχειρῇ γράφειν. ἕτεροσ γάρ τισ αὑτοῦ γίνεται τότε καὶ καταισχύνει τὴν φιλόσοφον ἀξίωσιν. κἀμοί γε πολλάκισ ἐπῆλθεν εἰπεῖν ἐπὶ τῶν τοιούτων αὐτοῦ λόγων, ὃ πεποίηται παρ’ Ὁμήρῳ πρὸσ τὴν Ἀφροδίτην ὁ Ζεὺσ λέγων· λβού̓́ τοι, τέκνον ἐμόν, δέδοται πολεμήια ἔργα, λβά̓λλὰ σύ γ’ ἱμερόεντα μετέρχεο ἔργα γάμοιο Σωκρατικῶν διαλόγων, ταῦτα δὲ πολιτικοῖσ καὶ ῥήτορσιν ἀνδράσι μελήσει. ποιοῦμαι δὲ τῆσ ἐμαυτοῦ δόξησ κοινοὺσ κριτὰσ τοὺσ φιλολόγουσ ἅπαντασ, ὑπεξαιρούμενοσ, εἴ τινέσ εἰσι φιλότιμοι καὶ πρὸσ τὰσ δόξασ ἀλλὰ μὴ πρὸσ τὴν ἀλήθειαν κρίνοντεσ τὰ πράγματα.

τὸ μὲν οὖν ἐκλέγειν ἐξ ἁπάντων αὐτοῦ τῶν λόγων, εἴ τι κάκιστον εἴρηται, ὃ ποιοῦσιν ἕτεροί τινεσ, κἄπειτα τούτοισ ἀντιπαρατιθέναι τὴν κράτιστα ἔχουσαν Δημοσθένουσ λέξιν οὐκ ἐδοκίμαζον, τὸ δ’ ἐκ τῶν ἀμφοτέρων μάλιστα εὐδοκιμούντων, ταῦτα παρ’ ἄλληλα θεὶσ ἐξετάζειν τὰ κρείττω τοῦτ’ ἔδοξ̓ εἶναι δίκαιον, καὶ ἐπ’ αὐτὸ τοδὶ τρέψομαι τὸ μέροσ. δικανικὸσ μὲν οὖν λόγοσ εἷσ ἐστι Πλάτωνι, Σωκράτουσ ἀπολογία, δικαστηρίου μὲν ἢ ἀγορᾶσ οὐδὲ θύρασ ἰδών, κατ’ ἄλλην δέ τινα βούλησιν γεγραμμένοσ, οὔτ’ ἐν λόγοισ τόπον ἔχων οὔτ’ ἐν διαλόγοισ. τοῦτον μὲν οὖν ἐῶ.

δημηγορία δὲ οὐδεμία, πλὴν εἴ τισ ἄρα τὰσ ἐπιστολὰσ βούλεται δημηγορίασ καλεῖν. ἀφείσθωσαν δὴ καὶ αὗται. ἐγκώμια δ’ ἐν τῷ συμποσίῳ πολλὰ μὲν ἔρωτοσ, ὧν ἔνια οὐκ ἄξια σπουδῆσ, ἓν δὲ Σωκράτουσ ὁποῖον δή ποτε· οὐθὲν γὰρ δέομαι νῦν γε περὶ τούτου λέγειν. κράτιστοσ δὴ πάντων τῶν πολιτικῶν λόγων ὁ Μενέξενοσ, ἐν ᾧ τὸν ἐπιτάφιον διεξέρχεται λόγον, ὡσ μὲν ἐμοὶ δοκεῖ, Θουκυδίδην παραμιμούμενοσ, ὡσ δὲ αὐτόσ φησιν, Ἀρχίνῳ καὶ Δίωνι τοῦτον δὴ παραλήψομαι τὸν λόγον καὶ παρ’ αὐτὸν ἐξετάσω Δημοσθένουσ λέξεισ τινάσ, οὐκ ἐκ τοῦ ἐπιταφίου· τοῦτον μὲν γὰρ οὐχ ἡγοῦμαι ὑπ’ ἐκείνου τοῦ ἀνδρὸσ γεγράφθαι· ἀλλ’ ἐκ τῶν ἄλλων αὐτοῦ λόγων, ὅσοι περί τε τοῦ καλοῦ καὶ τῆσ ἀρετῆσ εἴρηνται, μᾶλλον δ’ ἐξ ἑνὸσ ἀγῶνοσ· οὐ γὰρ ἔχω καιρὸν ὅσοισ βούλομαι παραδείγμασι χήσασθαι, πάντων μάλιστα βουληθεὶσ ἄν.

τοιοῦτοσ μὲν δή τισ ὁ τρόποσ ἔσται μοι τῆσ συγκρίσεωσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION