Dionysius of Halicarnassus, De Demosthene, chapter 13

(디오니시오스, De Demosthene, chapter 13)

ταῦτ’ οὐ καθαρὰ καὶ ἀκριβῆ καὶ σαφῆ καὶ διὰ τῶν κυρίων τε καὶ κοινῶν ὀνομάτων κατεσκευασμένα ὥσπερ τὰ Λυσίου; τοσαύτην σαύτην οἱ χαρακτῆρεσ ὁμοιότητα πρὸσ ἀλλήλουσ ἔχουσι. ἐμοὶ μὲν γὰρ ὑπάρχειν δοκεῖ. τί δέ; οὐχὶ σύντομα καὶ στρογγύλα καὶ ἀληθείασ μεστὰ καὶ τὴν ἀφελῆ καὶ ἀκατάσκευον ἐπιφαίνοντα φύσιν, καθάπερ ἐκεῖνα; πάντων μὲν οὖν μάλιστα. οὐχὶ δὲ καὶ πιθανὰ καὶ ἐν ἤθει λεγόμενά τινι καὶ τὸ πρέπον τοῖσ ὑποκειμένοισ προσώποισ τε καὶ πράγμασι φυλάττοντα; ἡδονῆσ δὲ ἄρα καὶ πειθοῦσ καὶ χαρίτων καιροῦ τε καὶ τῆσ ἄλλησ ἁπάσησ τῆσ τοῖσ Λυσιακοῖσ ἐπανθούσησ ἀρετῆσ οὐχὶ πολλὴ μοῖρα; οὐκ ἔνεστ’ ἄλλωσ εἰπεῖν. εἰ γοῦν μὴ διὰ τῆσ ἐπιγραφῆσ, οὗ τινόσ ἐστιν, ἑκάτεροσ τῶν λόγων γνώριμοσ ἦν, ἀλλ’ ἀνεπιγράφοισ περιετύχομεν αὐτοῖσ, οὐ πολλοὺσ ἂν ἡμῶν οἰόμαι διαγνῶναι ῥᾳδίωσ, πότεροσ Δημοσθένουσ ἐστὶν ἢ Λυσίου· τοιοῦτόσ ἐστι καὶ ὁ πρὸσ Ἀπολλόδωρον ὑπὲρ Φορμίωνοσ καὶ ὁ κατ’ Ὀλυμπιοδώρου βλάβησ καὶ ὁ πρὸσ Βοιωτὸν ὑπὲρ τοῦ ὀνόματοσ ἥ τε πρὸσ Εὐβουλίδην ἔφεσισ καὶ ἡ πρὸσ Μακάρτατον διαδικασία καὶ οἱ ἄλλοι πάντεσ οἱ ἰδιωτικοὶ λόγοι οὐ πολλῷ πλείουσ τῶν εἴκοσιν ὄντεσ. οἷσ γε δὴ κατὰ τὸ παρὸν ἐντετυχηκὼσ γνώσῃ, ὁποῖα λέγω. καὶ τῶν δημοσίων δὲ ἀγώνων πολλὰ μέρη τούτῳ κατεσκεύασται τῷ χαρακτῆρι. ἔφερον δ’ ἂν ἐξ ἑκάστου τὰ παραδείγματα, εἰ μὴ πλείων ἔμελλε τοῦ μετρίου γενήσεσθαι ὁ λόγοσ. ἐν οἷσ δῆλόσ ἐστι περὶ καλλιλογίαν καὶ σεμνότητα καὶ πάσασ τὰσ ἐπιθέτουσ κατασκευὰσ οὐ μᾶλλον ἐσπουδακὼσ ἢ περὶ τὴν ἀκρίβειαν. ὁ δὲ πρὸσ τὴν ἐπιστολὴν καὶ τοὺσ πρέσβεισ τοὺσ παρὰ Φιλίππου ῥηθεὶσ λόγοσ, ὃν ἐπιγράφει Καλλίμαχοσ ὑπὲρ Ἁλοννήσου, ὁ τὴν ἀρχὴν τήνδε ἔχων· ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, οὐκ ἔστιν, ὅπωσ αἱ αἰτίαι, ἃσ Φίλιπποσ αἰτιᾶται ὅλοσ ἐστὶν ἀκριβὴσ καὶ λεπτὸσ καὶ τὸν Λυσιακὸν χαρακτῆρα ἐκμέμακται εἰσ ὄνυχα, ἐξαλλαγῆσ δὲ ἢ σεμνολογίασ ἢ δεινότητοσ ἢ τῶν ἄλλων τινόσ, ἃ τῇ Δημοσθένουσ δυνάμει παρακολουθεῖν πέφυκεν, ὀλίγην ἐπίδειξιν ἔχει.

τίσ οὖν ἐστι κἀν τούτοισ ἡ διαφορά; καὶ πῶσ ἂν διαγνοίη τισ, ὅταν εἰσ τὸν ἀναγκαῖον καταβῇ χαρακτῆρα ὁ Δημοσθένησ, πῇ κρείττων ἐστὶ Λυσίου καὶ κατὰ τὴν λέξιν; ἀξιοῖσ γὰρ δὴ καὶ τοῦτο μαθεῖν. φυσική τισ ἐπιτρέχει τοῖσ Λυσίου λόγοισ εὐστομία καὶ χάρισ, ὥσπερ ἔφην καὶ πρότερον, ᾗ προὔχει πλὴν Δημοσθένουσ τῶν ἄλλων ῥητόρων. αὕτη μέντοι, καθάπερ νότιόσ τισ αὖρα, μέχρι προοιμίου καὶ διηγήσεωσ αὐτὸν ἄγει, ὅταν δ’ εἰσ τοὺσ ἀποδεικτικοὺσ ἔλθῃ λόγουσ, ἀμυδρά τισ γίνεται καὶ ἀσθενήσ, ἐν δὲ δὴ τοῖσ παθητικοῖσ εἰσ τέλοσ ἀποσβέννυται· τόνοσ γὰρ οὐ πολὺσ αὐτῇ πρόσεστιν οὐδ’ ἰσχύσ.

παρὰ δὲ τῷ Δημοσθένει πολὺσ μὲν ὁ τόνοσ, αὐτάρκησ δ’ ἡ χάρισ, ὥστε κἀν ταύτῃ τῷ διαρκεῖ καὶ μετρίῳ νικᾶν κἀν ἐκείνῳ τῷ παντὶ προέχειν. τοῦτο παρατήρημα δεύτερον, ᾧ διαγνοίη τισ ἂν τὴν Δημοσθένουσ διάλεκτον, ὅταν εἰσ ταῦτα τἀναγκαῖα συνάγηται. οὐ γὰρ ὥσπερ τὴν ἐξαλλαγὴν καὶ περιττολογίαν καὶ πάντασ τοὺσ ἐπιθέτουσ ἐκδύεται κόσμουσ, οὕτωσ καὶ τὸ μέγεθοσ καὶ τὸν τόνον, ἀλλ’ ἔστιν αὐτῆσ ἀναφαίρετοσ οὗτοσ εἴτ’ ἄρα συγγενὴσ εἴτε ἀσκήσει παρὼν εἰσ ῥῆσιν. ἐπιτάσεισ μέντοι καὶ ἀνέσεισ λαμβάνει τινὰσ ἀναλόγουσ. καὶ ταῦτ’ ἤδη γνώριμα οἷσ λέγω, καὶ οὐθὲν δεόμεθα παραδειγμάτων.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION